Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "neurorehabilitacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin
Analiza efektów programu usprawniającego kończynę górną pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu leczonych toksyną botulinową
Autorzy:
Mirek, Elżbieta
Opoka, Kinga
Kozioł, Krzysztof
Filip, Magdalena
Pasiut, Szymon
Szymura, Jagoda
Legwant, Agnieszka
Wasielewska, Anna
Michalski, Michał
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798596.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
spasticity
botulinum toxin
neurorehabilitation
udar mózgu
spastyczność
toksyna botulinowa
neurorehabilitacja
Opis:
Introduction: Stroke is not only a medical problem, but also - due to the permanent disability of the injured person - a significant social problem. A significant number of patients after a neurological event develop increased muscle tone. Upper motoneuron damage syndrome promotes pain, stiffness, muscle contracture and weakness, which can potentially delay or prevent success in the rehabilitation process. In the upper limb, the spastic pattern is most often expressed through adduction and internal rotation of the glenohumeral joint, combined with flexion in the elbow, radiocarpal joint and interphalangeal joints. The specificity of spasticity-type increased tension makes rehabilitation of patients suffering from this disorder one of the most difficult tasks of neurological rehabilitation. Aim: The aim of the study was to assess muscle tone and range of motion of the inferior limb in patients after ischemic stroke subjected to 4 cycles of intramuscular injections of a botulinum toxin preparation and subjected to motor rehabilitation. Research Project: Pilot experimental study. Methodology: The study was carried out in the Neurological Unit with Stroke Sub-unit and Sub-Department of Neurological Rehabilitation at John Paul II Specialist Hospital in Krakow in the period from September 2014 to November 2015. The study group consisted of 20 patients after ischemic stroke (13 men, 7 women), age 30 to 72. All patients completed a 4-cycle study, which included injections of the botulinum toxin preparation, combined with a 15-day cycle of individual rehabilitation exercises. Each training session lasted 90 minutes. In order to verify the therapeutic process, active and passive mobility was measured according to the SFTR method and the assessment of muscle tone level was done using the Modified Ashworth Scale. Results: The taken therapeutic actions caused a positive increase in mobility, mostly passive, in the glenohumeral-scapular, elbow and forearm as well as the radiocarpal joints. There was also a slight increase in active mobility of the upper limb joints. In the course of obtaining results, it was shown that the use of botulinum toxin, combined with the rehabilitation exercise programme, significantly reduced pathological muscle tone both within the elbow, radiocarpal joint, and the interphalangeal joints of the hands. Conclusions: The presented results showed that the use of the botulinum toxin combined with medical rehabilitation allows local treatment of spasticity without exposing patients to adverse systemic reactions associated with oral medication. In addition, it has a positive effect on the increase in passive and - to a lesser extent - active range of motion in the joints of the inferior limb.
Wprowadzenie: Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. U znacznej liczby chorych po przebytym zdarzeniu neurologicznym rozwija się podwyższone napięcie mięśniowe. Zespół uszkodzenia górnego motoneuronu sprzyja powstawaniu bólu, zesztywnienia, przykurczu ścięgien mięśniowych i osłabienia mięśni co potencjalnie może opóźnić lub uniemożliwić osiągnięcie sukcesu w procesie rehabilitacji. W kończynie górnej wzorzec spastyczny najczęściej wyraża się przez przywiedzenie i rotacje wewnętrzną stawu ramiennego połączoną ze zgięciem w stawie łokciowym, promieniowo-nadgarstkowym i stawach międzypaliczkowych. Specyfika wzmożonego napięcia o typie spastyczności sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na to zaburzenie jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Cel: Celem pracy była ocena napięcia mięśniowego oraz zakresu ruchu kończyny niedowładnej u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu poddanych 4 cyklom domięśniowych iniekcji preparatu toksyny botulinowej i poddanych usprawnianiu ruchowemu. Projekt Badawczy: Pilotażowe badanie eksperymentalne. Metodyka: Badanie przeprowadzono na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w okresie od września 2014 do listopada 2015. Grupę eksperymentalną stanowiło 20 chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu (mężczyzn 13, kobiet 7) w wieku od 30 do 72 lata. Wszyscy chorzy ukończyli czterokrotny cykl badawczy na który składały się iniekcje preparatu toksyny botulinowej połączone z 15 dniowym cyklem indywidualnych ćwiczeń rehabilitacyjnych. Każda sesja treningowa trwała 90 minut. W celu weryfikacji procesu terapeutycznego dokonano pomiaru ruchomości czynnej i biernej według metody SFTR, oraz oceny poziomu napięcia mięśniowego z zastosowaniem Zmodyfikowanej Skali Ashworth. Wyniki: Podjęte działania terapeutyczne pozytywnie wpłynęły na zwiększenie ruchomości, w największej mierze biernej, w stawie barkowym, łokciowym, przedramieniu a także w stawie promieniowo-nadgarstkowym. Odnotowano również niewielki przyrost ruchomości czynnej stawów kończyny górnej. W toku uzyskanych wyników wykazano, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z programem ćwiczeń rehabilitacyjnym w znaczący sposób wpłynęło na zmniejszenie patologicznego napięcia mięśniowego zarówno w obrębie stawu łokciowego, stawu promieniowo-nadgarstkowego jak i stawów międzypaliczkowych. Wnioski: Przedstawione wyniki badań wykazały, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z rehabilitacja medyczną oferuje możliwość miejscowego leczenia ogniskowej spastyczności bez narażania pacjentów na niepożądane reakcje ogólnoustrojowe związane z doustnym przyjmowaniem leków. Ponadto wpływa korzystnie na powiększenie biernego oraz, w mniejszym stopniu, czynnego zakresu ruchu w stawach kończyny niedowładnej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 14-22
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apathy syndrome as a consequence of brain injury – a difficult problem in neurorehabilitation
Zespół apatii w konsekwencji uszkodzenia mózgu – trudny problem neurorehabilitacji
Autorzy:
Seniów, Joanna
Komajda, Renata
Zaborski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934230.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
primary disorders of motivation
apathy syndrome
brain injury
neurorehabilitation
pierwotne zaburzenia motywacji
zespół apatii
uszkodzenie mózgu
neurorehabilitacja
Opis:
Primary, biological dysfunction of motivational factor in a widely understood goal-oriented behaviour is in clinical practice a wellknown consequence of brain injury, and it causes serious difficulties in neurorehabilitation. The deficit of motivation, also known as apathy syndrome, is particularly frequently observed in patients with stroke and other type of brain injury. It results in limitation of emotional expression and reacting to the environment, loss of ability to care about oneself and others, and causes passive participation in rehabilitation. All these symptoms significantly decrease the chances of physical and social recovery. Hypothetically, it is claimed that the dysfunction of fronto-subcortical neural system, overlapping medial parts of prefrontal cortex, thalamus and basal ganglia, is a pathomechanism of apathy. Damage of these structures results in dysfunction of dopaminergic system which is called a “behavioural activating system” as it modulates the level of activation, attention and emotions. Apathy can co-exist with cognitive impairment, but these two deficits are treated relatively separately. This paper aims to make a detailed description of the apathy syndrome and to draw attention of professionals working in neurorehabilitation to biological foundation of some patients’ behaviour, who are wrongly described as not dedicated and motivated to participate actively in rehabilitation. The authors – on the grounds of literature review – describe problems of differential diagnosis and treatment. They draw attention to differentiating apathy from depression, dementia and consciousness disorder. There are still no systematic studies about efficient pharmacotherapy in the organic apathy syndrome. This paper presents preliminary results of clinical studies suggesting therapeutic efficacy of dopamine agonists and other stimulants.
Pierwotne, biologiczne zaburzenie czynnika motywacyjnego w najszerzej rozumianym wymiarze celowego, świadomego zachowania człowieka jest w praktyce klinicznej znaną konsekwencją uszkodzenia mózgu i stanowi poważne utrudnienie w prowadzeniu procesu rehabilitacji. Deficyt motywacji, nazywany inaczej zespołem apatii, jest szczególnie często obserwowany u chorych po udarze i urazie mózgu. Powoduje ograniczenie emocjonalnego przeżywania i żywego reagowania na otoczenie, utratę troski o siebie i innych, bierne uczestnictwo w procesie rehabilitacji. Wszystko to drastycznie utrudnia fizyczny i społeczny powrót do zdrowia. Hipotetycznie przyjmuje się, że patomechanizmem apatii jest dysfunkcja czołowo-podkorowego systemu neuronalnego, obejmującego przyśrodkowe części kory przedczołowej oraz wzgórze i jądra podstawy. W wyniku uszkodzenia wymienionych struktur następuje dysfunkcja systemu dopaminergicznego, który jest nazywany „behawioralnym systemem aktywującym” bowiem moduluje m.in. stan wzbudzenia, uwagi i emocji. Apatia może współwystępować z zaburzeniami poznawczymi, ale te dwa elementy są traktowane jako względnie rozdzielne. Celem artykułu jest szczegółowy opis zespołu apatii oraz zwrócenie uwagi profesjonalistom praktycznie zajmującym się neurorehabilitacją na biologiczne podłoże zachowań niektórych chorych, którym niesłusznie przypisuje się brak zaangażowania i słabą motywację do aktywnego uczestnictwa w procesie rehabilitacji. Autorzy – na podstawie przeglądu piśmiennictwa omawiają problemy diagnostyki różnicowej oraz leczenia. Zwraca się uwagę na odróżnianie apatii od depresji, otępienia i zaburzeń świadomości. Ciągle brak systematycznych badań na temat skutecznej farmakoterapii w organicznym zespole apatii. W artykule prezentowane są wyniki wstępnych badań klinicznych, sugerujących m.in. skuteczność terapeutyczną agonistów dopaminy i innych stymulantów.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2005, 9(2); 3-7
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muscle torque production and kinematic properties in post-stroke patients: a pilot cross-sectional study
Autorzy:
Kowal, Mateusz
Kołcz, Anna
Dymarek, Robert
Paprocka-Borowicz, Małgorzata
Gnus, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306470.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
biomechanika
parametry chodu
neurorehabilitacja
udar mózgu
moment obrotowy
biomechanics
gait parameters
isokinetic assessment
neurorehabilitation
post-stroke hemiplegia
torque production
Opis:
Stroke-related hemiplegia is an important factor influencing parameters of gait. So far, limited papers have assessed temporo-spatial capabilities and their correlations with gait parameters in the early post-stroke stage. This pilot study evaluated the temporospatial parameters of gait and assessed the maximal isometric and isokinetic torque production of the plantar flexor and dorsiflexor muscles. Methods: 15 patients with lower limb spasticity and 15 healthy controls were included. Stroke severity was assessed using the Modified Ashworth Scale and the Barthel Index. Gait cadence, gait speed, and gait cycle were assessed using inertial sensors during a Timed Up and Go test. Maximal isometric and isokinetic torque production of the ankle plantar flexor and dorsiflexor muscles were assessed using an isokinetic dynamometer device. Results: Post-stroke patients had statistically significantly lower gait cadence than healthy participants (17%, p < 0.05). Statistically significantly lower values of vertical acceleration were also noted during a sit-to-stand movement task (42%, p < 0.05). Plantar flexion torque of the affected limb was significantly different during isometric (63%, p ≤ 0.01) and isokinetic work for 30o /s (49%, p = 0.04), 60o /s (58%, p = 0.01) and 20 °/s (53%, p = 0.01). Dorsiflexor muscles’ torque production was significantly different in isometric activity (38%, p = 0.04). A statistically significant positive correlation occurred between the absolute peak torque of the dorsiflexor muscles in both static and speed phases of gait (Rs = 0.65, p = 0.04). Conclusions: Despite the low intensity of spasticity and early phase after stroke, differences in the muscle torque production and temporo-spatial parameters, as well as the correlations between them, were noticeable.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 1; 11-20
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuropsychological rehabilitation of acquired, non-progressive cognitive-behavioral disorders in evidence-based clinical recommendations
Rehabilitacja neuropsychologiczna nabytych, niepostępujących zaburzeń poznawczo-behawioralnych w zaleceniach klinicznych opartych na dowodach
Autorzy:
Polanowska, Katarzyna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790782.pdf
Data publikacji:
2020-09-24
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
rehabilitacja neuropsychologiczna
neurorehabilitacja
wytyczne
zalecenia
Opis:
Introduction: Neuropsychological rehabilitation is an important area of neurological rehabilitation. Its techniques are studied in terms of effectiveness and subjected to collective analyses in order to identify the best interventions. Objective: The purpose of the article is to present current clinical recommendations for neuropsychological rehabilitation among adult patients with acquired, non-progressive brain damage usually caused by a stroke or head injury. Data sources: The recommendations are based on the latest scientific papers containing systematic reviews and meta-analysis of studies on the rehabilitation of patients with cognitive dysfunctions and/or behavioral abnormalities. Conclusions: To date, the highest recommendation and the status of practice standards in neuropsychological rehabilitation have been achieved by therapeutic techniques of 5 post-stroke disorders (attention deficits, mild memory deficits, left-sided visual neglect, aphasia, global decline in cognitive-behavioral functioning) and 5 post-traumatic disorders (attention deficits, mild memory deficits, mild and moderate executive dysfunctions, abnormalities in social functioning and interpersonal communication, global decline in cognitive-behavioral functioning). These techniques may be used independently or introduced in combination with interventions of a lower recommendation level, classified as practice guidelines or practice options. The use of lower grade recommendations should also be considered in situations where there are no standard techniques for specific forms of disorders. In the case of deficits for which no recommendations have yet been made, further research is necessary. This applies to agnosia, profound memory disorders and amnesia, as well as profound executive dysfunctions.
Wprowadzenie: Rehabilitacja neuropsychologiczna jest ważnym działem rehabilitacji neurologicznej. Jej techniki są badane naukowo pod względem efektywności i poddawane analizom zbiorczym, żeby wyodrębnić najskuteczniejsze z nich. Cel: Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych zaleceń klinicznych w obszarze rehabilitacji neuropsychologicznej prowadzonej u dorosłych chorych z nabytym i niepostępującym uszkodzeniem mózgu, spowodowanym najczęściej udarem lub urazem głowy. Źródła danych: Zalecenia pochodzą z najnowszych opracowań naukowych, zawierających systematyczne przeglądy i metaanalizy badań nad rehabilitacją chorych z dysfunkcjami poznawczymi i/lub nieprawidłowościami zachowania. Wnioski: Jak dotychczas najwyższą rekomendację i status praktycznych standardów w rehabilitacji neuropsychologicznej zyskały techniki terapii 5 zaburzeń poudarowych (deficyty uwagi, lekkie zaburzenia pamięci, lewostronne zaniedbywanie wzrokowe, afazja, ogólne obniżenia funkcjonowania poznawczo-behawioralnego) i 5 zaburzeń pourazowych (deficyty uwagi, lekkie zaburzenia pamięci, lekkie i umiarkowane dysfunkcje wykonawcze, nieprawidłowości funkcjonowania społecznego i komunikacji interpersonalnej, ogólne obniżenie funkcjonowania poznawczo-behawioralnego). Techniki te mogą być stosowane samo dzielnie lub wprowadzane w połączeniu z interwencjami o niższym poziomie rekomendacji, klasyfikowanymi jako praktyczne zalecenia lub praktyczne opcje. Skorzystanie z niżej rekomendowanych interwencji powinno być rozważane także w sytuacjach, gdy dla specyficznych form zaburzeń brak technik standardowych. W odniesieniu do deficytów, dla których nie zostały dotąd sformułowane żadne zalecenia, niezbędne są dalsze badania. Dotyczy to agnozji, głębokich zaburzeń pamięci i amnezji, a także głębokich dysfunkcji wykonawczych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(2); 31-39
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of EEG biofeedback to improve memory, concentration, attention and reduce emotional tension
Zastosowanie EEG biofeedback w celu poprawy pamięci, koncentracji, uwagi i zmniejszenia napięcia emocjonalnego
Autorzy:
Białkowska, Joanna
Mroczkowska, Dorota
Wickland-Białkowska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790827.pdf
Data publikacji:
2019-10-02
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
EEG biofeedback
neurorehabilitation
computer software in rehabilitation
biologiczne sprzężenie zwrotne
neurorehabilitacja
EEG Biofeedback
Opis:
Biofeedback is a method of giving patients computerised feedback signals about changes in the physiological state of their body. This allows them to learn how to consciously modify functions not controlled consciously. This method allows active and conscious involvement of the patient in controlling their own physiological processes. The therapy aims to regulate the frequency of human brain waves. The human brain produces different ranges of waves that are characteristic of different types of human activity, a mechanism used in this method. The use of this method in routine rehabilitation with a specifically designed computer programme provides physicians, physiotherapists, neuropsychologists and speech therapists with a new tool for treatment, opportunities for improvement in treatment, and helps them better plan and develop treatment strategies using Evidence-Based Medicine. The aim of the work is to discuss how EEG Biofeedback software can be applied in neurorehabilitation and to discuss the use of EEG Biofeedback software in order to improve memory, concentration, attention, reduce emotional tension, increase resistance to stress, improve self-control, self-esteem and relaxation. Key words EEG biofeedback, neurorehabilitation, computer software in rehabilitation Article received: 14.01.2019; Accepted: 17.09.2019
Biologiczne sprzężenie zwrotne (biofeedback) jest metodą polegającą na podawaniu pacjentowi sygnałów zwrotnych o zmianach stanu fizjologicznego jego organizmu przez system komputerowy, dzięki czemu może on uczyć się modyfikować funkcje, które nie są kontrolowane świadomie. Metoda ta pozwala na aktywne zaangażowanie pacjenta w kontrolowanie własnych procesów fizjologicznych. Terapia EEG-biofeedback ma na celu regulację częstotliwości i amplitudy fal mózgowych. Jest to możliwe dzięki wytwarzaniu przez mózg różnych fal, które są charakterystyczne dla określonych typów aktywności. Podczas zmiany aktywności mózgu pacjenta w ustawionym przez terapeutę przedziale, komputer „nagradza” osobę ćwiczącą punktami sygnalizowanymi dźwiękiem. Pozwala to choremu nauczyć się reakcji własnego mózgu i modyfikować jego pracę. Trenująca osoba może świadomie modyfikować rodzaj fal mózgowych i dzięki temu osiągać optymalny stan równowagi fizjologicznej. Wsparcie rutynowej rehabilitacji poprzez zastosowanie specjalnego programu komputerowego daje lekarzom, fizjoterapeutom, neuropsychologom oraz neurologopedom nowe narzędzie i możliwości usprawniania oraz ułatwia organizację i planowanie leczenia w oparciu o Evidence-Based Medicine. Celem pracy jest omówienie zastosowania w neurorehabilitacji oprogramowania informatycznego EEG Biofeedback w celu poprawy pamięci, koncentracji, uwagi, zmniejszenia napięcia emocjonalnego, zwiększenia odporności na stres, poprawy samokontroli, samooceny i relaksacji.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(2); 31-35
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne rozpoznawanie zaburzeń otępiennych u pacjentów geriatrycznych przy zastosowaniu prób fluencji słownej
Early diagnosis of dementia disorders in geriatric patients using verbal fluency tests
Autorzy:
Pasławska-Turczyn, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655959.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
zaburzenia otępienne
diagnoza neuropsychologiczna
fluencja słowna
fluencja fonologiczna
fluencja semantyczna
pamięć semantyczna
pamięć epizodyczna
otępienie z patologią alzheimerowską
otępienie o podłożu naczyniowym
neurorehabilitacja
neuropsychological diagnosis
phonological fluency
semantic fluency
semantic memory
episodic memory
dementia with Alzheimer’s pathology
vascular dementia
neurorehabilitation
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest pojęcie zaburzeń otępiennych i ich typologii, rozwój psychofizyczny człowieka i epidemiologia zaburzeń otępiennych u pacjentów senioralnych, przegląd narzędzi diagnostycznych stosowanych w diagnozie neuropsychologicznej ze szczególnym uwzględnieniem prób eksperymentalnych, w tym językowych, a także zagadnienia dotyczące fluencji werbalnej i jej typologii. Przedmiotem rozważań są ponadto diagnostyka przesiewowa i perspektywy kliniczne w obrębie wczesnego rozpoznawania procesów otępiennych. Na końcu artykułu przedstawiono studium przypadku pochodzące z praktyki neuropsychologicznej autorki.
This article considers the concept of dementia disorders and their typology, human psychophysical development and the epidemiology of dementia disorders in senior patients. It provides a review of diagnostic tools used in neuropsychological diagnosis with particular emphasis on experimental tests, including linguistic ones, as well as issues related to verbal fluency and its typology. Attention is also paid to screening diagnostics and clinical perspectives in the area of early diagnosis of dementia processes. At the end of the article, the author presents a case study from her neuropsychological practice.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 87-97
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomaganie komunikacji w procesie neurorehabilitacji z wykorzystaniem śledzenia wzroku i analizy sygnałów EEG
Communication support in neurorehabilitation process using eye tracking system and EEG-based signal analysis
Autorzy:
Spaleniak, P.
Kurowski, A.
Kostek, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/267857.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
neurorehabilitacja
interfejs HCI
śledzenie wzroku
elektroencefalografia
eye tracking
electroencephalography
signal analysis
HCI interfaces
Opis:
W pracy przedstawiono charakterystykę systemu do wspomagania komunikacji w procesie neurorehabilitacji osób w stanie ograniczonej świadomości. Przygotowana aplikacja komputerowa wykorzystuje metodę śledzenia wzroku wspomaganą analizą sygnału EEG. W pracy podano genezę powstania systemu, scharakteryzowano zaimplementowane ćwiczenia oraz pozostałe funkcjonalności, a także zamieszczono wyniki wstępnych badań dokonanych w kilku polskich ośrodkach terapeutycznych.
The paper presents the characteristics of a system dedicated to communication support in the process of neurorehabilitation of persons in a state of limited consciousness. The prepared computer application uses eye tracking method supported by the EEG signal analysis. The paper presents the origin of the system, the implemented exercises and other system functionalities, as well as the results of the preliminary research carried out in several therapeutic centers.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2017, 57; 127-130
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakresy ruchów kręgosłupa podczas terapii poznawczo – ruchowej w przestrzeni wirtualnej w rehabilitacji pacjentów z wybranymi uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego – wyniki wstępne
Scope of spine movement during the cognitive – motor movement therapy in virtual reality in patients rehabilitation with selected central nervous system damages – preliminary results
Autorzy:
Małecka, Elżbieta
Garbowska, Iga
Dyba, Monika
Szostek, Joanna
Boratyn, Monika
Wodarski, Piotr
Jurkojć, Jacek
Bieniek, Andrzej
Guzik-Kopyto, Agata
Pasek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201475.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
fizjoterapia
uszkodzenie OUN
wirtualna rzeczywistość
neurorehabilitacja
physiotherapy
CNS injury
virtual reality
neurorehabilitation
Opis:
Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) wiążą się z upośledzeniem określonych funkcji poznawczo – ruchowych w organizmie człowieka. Następstwa uszkodzenia mózgu mogą objawiać się czasową bądź trwałą niepełnosprawnością i/lub ograniczeniami neurobehawioralnymi. Poszukiwanie nowych metod diagnostyki i rehabilitacji OUN często prowadzi do wykorzystania Technologii Wirtualnej Rzeczywistości. Terapia wirtualna jest interaktywna w czasie rzeczywistym i pozwala na ruch w trzech wymiarach. Celem pracy była ocena ilościowa i jakościowa zakresów ruchomości wybranych odcinków kręgosłupa podczas wykonywania ćwiczeń ruchowo-poznawczych w wirtualnej rzeczywistości. Badania przeprowadzono z udziałem 5 osób z uszkodzeniami OUN, które poddano 2-tygodniowej rehabilitacji. Oceny terapii dokonano na podstawie zmian ruchomości poszczególnych odcinków kręgosłupa przed i po terapii. Wyniki potwierdzają nowe możliwości diagnostyczne tradycyjnej terapii połączonej z Technologią Wirtualnej Rzeczywistości.
Central nervous system (CNS) damage is associated with the impairment of certain cognitive - motor functions in the human body. The consequences of brain damage can be manifested by temporary or permanent disability and / or neurobehavioral restrictions. The search for new methods of CNS diagnostics and rehabilitation often leads to the use of Virtual Reality Technologies. Virtual therapy is interactive in real time and allows traffic in three dimensions. The aim of the study was the quantitative and qualitative assessment of ranges of mobility of selected spinal segments during exercise and cognitive exercises in virtual reality. The research was carried out with the participation of 5 people with CNS damage, which underwent 2-week rehabilitation. The assessment of therapy was made on the basis of changes in the mobility of individual spine sections before and after therapy. The results confirm the new diagnostic possibilities of traditional therapy combined with the Virtual Reality Technology.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2019, 17; 59--67
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie biofeedbacku w rehabilitacji neurologicznej
Use of biofeedback in neurological rehabilitation
Autorzy:
Kwolek, Andrzej
Podgórska, Justyna
Rykała, Justyna
Leszczak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437806.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
biofeedback
neurorehabilitacja
udar mózgu
stwardnienie rozsiane
choroba Parkinsona
neurorehabilitation
brain stroke
multiple sclerosis
Parkinson’s disease
Opis:
Artykuł zawiera przegląd badań i wybranych rozwiązań zastosowania biofeedbacku we współczesnej neurorehabilitacji. Ich problematyka dotyczy osób dotkniętych chorobami neurologicznymi. Badania te wykonywane są coraz częściej, a zatem doniesienia naukowe, które są coraz liczniejsze wskazują na fakt, iż w dziedzinie neurorehabilitacji, w tym również poznawczej, odpowiednio skonstruowane programy terapeutyczne mogą poprawiać wyniki leczenia w przypadku wielu chorób neurologicznych. Dlatego coraz częściej dochodzi do „wzbogacania” tzw. tradycyjnego modelu postępowania o nowe metody terapeutyczne, czy udoskonalony sprzęt rehabilitacyjny. Wszystkie te modyfikacje mają na celu jak najszybszy powrót pacjenta do pełnej sprawności lub pełne wykorzystanie jego szeroko rozumianego potencjału funkcjonalnego. A zatem metoda biofeedbacku z powodzeniem powinna być stosowano nie tylko jako rozszerzenie standardowego postępowania terapeutycznego, ale również w wielu wypadkach powinna stać się jego integralną częścią. Dlatego też można stwierdzić, iż wiele z zaprezentowanych rozwiązań należy wprowadzić do nowoczesnego modelu postępowania z pacjentem neurologicznym.
This article includes a review of research and chosen solutions of use of biofeedback in contemporary neurorehabilitation. Their subject matter concerns persons suffering from neurological diseases. These kinds of research are performed increasingly, so the scientific reports that are more and more numerous indicate the fact that properly constructed therapeutic programs may improve the treatment results in case of many neurological problems in the field of neurorehabilitation, also the cognitive one. Therefore, so called traditional model of procedure is often “enriched” with new therapeutic methods or improved rehabilitation equipment. All these modifications aim at the faster recovery of patient or full use of his/her widely understood functioning potential. As one can see, the biofeedback method should be successfully used not only as an expansion of standard therapeutic procedure but in many cases also as its integral part. Therefore, one can state that many of the presented solutions shall be implemented to the contemporary model of proceeding with neurological patient.
Źródło:
Medical Review; 2013, 3; 379-388
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies