Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "neuromediators" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    ECHOES FROM THE PAST: PROFESSOR WITOLD RAWITA-WITANOWSKI, 1899-1945, BIOCHEMIST, NEUROPHYSIOLOGIST, AND PHARMACOLOGIST, FIRST EDITOR OF ACTA POLONIAE PHARMACEUTICA
    Autorzy:
    Witanowska, Joanna
    Wroczyński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895629.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    pharmacology
    W. Witanowski
    W.R. Witanowski
    Loewi experiment
    Nerve physiology
    Neuromediators
    Opis:
    This is a short outline, on the 80th anniversary of Acta Poloniae Pharmaceutica, which is intended to commemorate Professor Witold Rawita-Witanowski who joined its editorial board at the very beginning of the journal, and who was the last Dean of the Faculty of Pharmacy at the University of Warsaw in the pre-war time It is not intended to present the whole of his curriculum vitae or the whole of his research involved, but is focused on the most dramatic events by the end of his life and, on the other side, on his early, consciously elected, and internally consistent direction of research that brought him respect within the scientific community, here and abroad, throughout renowned centers of research activity.
    Źródło:
    Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 2
    0001-6837
    2353-5288
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Witold Rawita-Witanowski (1899-1945) - współpracownik noblisty Otto Loewiego (1873-1961), dziekan Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie (1938-1939)
    Witold Rawita-Witanowski (1899-1945) - the Collaborater of Otto Loewi (1873-1961), Nobel Prize Winner, dean of the Faculty of Pharmacy Jozef Pilsudski University in Warsaw (1938-1939)
    Autorzy:
    Celnik, Hanna
    Witanowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/530736.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
    Tematy:
    Witold Rawita-Witanowski
    Otto Loewi
    Nagroda Nobla
    neuroprzekaźniki
    fizjologia nerwów
    Nobel prize
    neuromediators
    nerve physiology
    Opis:
    Profesor Witold Rawita-Witanowski, biochemik i fizjolog, stypendysta Fundacji Rockefellera, został uznany w świecie - w latach 20. XX w. - wysokiej klasy specjalistą w pionierskich badaniach w dziedzinie fizjologii nerwów. Uznanie przyniosła mu m.in. współpraca z Otto Loewim, który za badania nad neuromediatora- mi otrzymał w 1936 r. Nagrodę Nobla. Loewi w wykładzie noblowskim wymienił trzech swoich znakomitych współpracowników, w tym Rawitę-Witanowskiego. Zarówno Loewi, jak i Rawita-Witanowski publikowali prace w prestiżowym „Pflugers Archiv fur die gesamte- Physiologie des Menschen und der Tiere”. Po powrocie do kraju doceniono jego nieprzeciętne zdolności oraz gruntowne wykształcenie biologiczno-chemiczne: Ra- wita-Witanowski objął kierownictwo Katedry i Zakładu Farmakognozji Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmując się badaniami chemicznymi roślin leczniczych. W 1937 r. objął kierownictwo Katedry Badania Środków Żywności Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie i wkrótce po tym został wybrany dziekanem tego Wydziału, pełniąc swoją funkcję do wybuchu II wojny światowej. W czasie niemieckiej okupacji brał udział w tajnym nauczaniu studentów farmacji w Warszawie. Po upadku Powstania Warszawskiego został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck. Zginął w obozie Mittelbau, z numerem więźnia 11 4707, niemalże w przededniu zakończenia wojny - w marcu 1945 r., o czym jego synowie dowiedzieli się dopiero po ponadtrzydziestolet- nich poszukiwaniach ojca - w 1978 r. Nazwisko Profesora znajduje się na tablicy upamiętniającej profesorów i pracowników Uniwersytetu Warszawskiego, którzy stracili życie w czasie II wojny światowej.
    Professor Witold Rawita-Witanowski, biochemist and physiologist, holder of Rockefeller fellowship has attained worldwide prestige, since early nineteen twenties, as a top class expert in pioneering research relating to neurophysiology. This started with his close collaboration with Otto Loewi, whose pioneering work in the field of chemical neuromediators was well under way at that time, and finally brought him a Nobel prize in 1936. In his Nobel lecture, the laureate explicitly refers to his three “distinguished collaborators”, including W. Witanowski. Moreover, as far as the part of Loewi's research that brought him the Nobel prize is concerned, there were eleven articles in the renowned journal “Pflugers Archiv fur die gesamte Physiologie des Men- schen und der Tiere”, nine solely authored by Loewi, the last one co-authored by Navratil, while Witanowski was the lone author of the eighth publication in the series. Toward the end of his research activity, in his account on nerve physiology published in ‘Experientia' in 1956, Otto Loewi quotes the latter publication in the first place. Upon return to Poland, Rawita-Witanow- ski's expertise in biochemistry and physiology was duly appreciated, and he was appointed head of the chair of pharmacognosy at the Jagiellonian University in Cracow, where his research was oriented towards chemical identification of biologically active constituents of natural origin that endow with medical properties a broad spectrum of plants and animals. In 1937, he moved to Warsaw, and took the chair of nutritional sciences at the faculty of pharmacy of the University. Shortly after that, he was elected head of the faculty and kept this position till the beginning of the German occupation of Warsaw after the outbreak of World War II, when the University was finally closed. During the occupation, he was active in secret university courses for students of pharmacy. Upon the fall of Warsaw Uprising in summer 1944, he was sent to the German concentration camp KL Ravensbruck, from where he was transferred to the concentration camp KL Mittelbau, as prisoner number 114707, where he died, in March 1945, officially from pneumonia. This piece of information reached his family as late as more than thirty years after his death. The Professor's name is shown on the memorial tablet located within the courtyard of the University of Warsaw main campus and dedicated to all of the faculty members who lost their lives during the war.
    Źródło:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2017, 80; 19-29
    0860-1844
    Pojawia się w:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies