Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "neurodevelopmental disorders" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Transcranial magnetic stimulation as a new therapeutical approach in autism spectrum disorders and attention deficit hyperactivity disorder – a review
    Autorzy:
    Savino, Rosa
    Polito, Anna N.
    Ventriglio, Antonio
    Bellomo, Antonello
    Moscatelli, Fiorenzo
    Polito, Rita
    Valenzano, Anna A.
    Messina, Giovanni
    Cibelli, Giuseppe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2211813.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    ADHD
    ASD
    autism
    neuromodulation
    neurodevelopmental disorders
    TMS
    Opis:
    Introduction and aim. Autism spectrum disorders (ASD) and attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) neurobiology reveals a complex picture of altered excitation-inhibition balance, aberrant neuronal and neurotransmitter activity, and network disorganization that could be addressed through repetitive transcranial magnetic stimulation (TMS). In this paper, we provide a narrative review of the most recent literature on the use of TMS to treat patients with ASD and ADHD. Material and methods. Literature search from 2018 up to November 2022 has been conducted on PubMed database. Keywords reflected diagnoses and treatment modalities of interest. Analysis of the literature. Eleven clinical trials regarding the use of TMS as a therapeutic tool in ASD, and seven studies (of which 3 are case reports) for ADHD have been reported. The dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC) is the most frequent area stimulated. Heterogeneity in stimulation parameters, patient age, and outcome measures limited the interpretation of findings. Conclusion. TMS as a therapeutic tool for neurodevelopmental disorders is still in its infancy. To define the real efficacy of TMS, future studies must be randomized, sham-controlled, and double-blind, and should include a larger sample with adequate inclusion/exclusion criteria, and longitudinal follow-up.
    Źródło:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2023, 1; 133-144
    2544-2406
    2544-1361
    Pojawia się w:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Self reported individual differences in inner speech (internal monologue and dialogue) in adolescents with Social (Pragmatic) Communication Disorder (SCD)
    Autorzy:
    Siedler, Agnieszka
    Gałkowski, Tadeusz
    Pąchalska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106201.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-19
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    neurodevelopmental disorders
    empathy
    social functioning
    social rules
    Opis:
    The aim of the study was to assess self-reported individual differences in the use of the inner speech of adolescents with Social (Pragmatic) Communication Disorder (SCD) and in particular to answer the questions: Do adolescent with SCD have inner speech and what is the direction of this speech? Is this a monologue and internal dialogue, i.e., do they speak to themselves (internal monologue) or to other people (internal dialogue)? We tested 22 adolescents with SCD, diagnosed according to the DSM-5 criterion. The average age was 16.48 years, SD = 2.71. The youngest patient was 12 years old and the oldest was 19 years old. The modified version of the Puchalska-Wasyl Scale of Inner Speech was used for the study. The questionnaire was tailored to the capabilities of the persons with SCD and included questions about the occurrence of internal speech and the direction of this speech, that is, internal conversations to yourself (internal monologue) or to other people (internal dialogue). The patients participating in the experiment were informed in detail about the whole procedure and they or their parents, if they were under age, provided written consent for their participation in the experiment (according to the guidelines of the Helsinki Declaration, 2008). Statistical analysis showed that in adolescents with SCD there is a statistically significant relationship in the frequency of the monologue and internal dialogue. Persons who declared a more frequent occurrence of internal dialogue also declared more frequent occurrences of internal monologue, which means that they had the general ability for inner speech. A comparison of the direction of inner speech, that is the internal monologue and internal dialogue has shown that during inner speech they more often use internal dialogue than internal monologue. It was found that in adolescents with SCD, inner speech is present, and it manifests itself in the form of an internal monologue and internal dialogue. However, far more often do they use internal dialogue than internal monologue.
    Źródło:
    Acta Neuropsychologica; 2019, 17(1); 39-53
    1730-7503
    2084-4298
    Pojawia się w:
    Acta Neuropsychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PERCEPTION OF CHILDREN WITH CRANIOFACIAL MICROSOMIA ABNORMALITIES BY THEIR CLOSE RELATIVES
    Autorzy:
    Milska, Katarzyna A
    Mański, Arkadiusz
    Wierzba, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137940.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-23
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    neurodevelopmental disorders
    craniofacial dysmorphy
    overgeneralization
    anomalous face overgeneralization
    microgenetic theory
    Opis:
    When a child is born with a deformed face, his/her social environment is quickly confronted with a change which undoubtedly favours numerous over-generalizations. Children with craniofacial microsomia anomalies (CFCs) may experience less social support, more rejection and make them withdraw from their social life more frequently. The purpose of this research study is to show how children with craniofacial hypoplasia abnormalities is perceived by their close relatives. The sample of this study consisted of 26 participants (F=16; M=10). This research study was conducted using the following questionnaire methods: the Scale of Over-Generalization Effect by K. Milska and A. Mański (SOGE), modified Own Health Assessment Scale method (SOWC) and the Authors-Designed Questionnaire (ADQ) to obtain information on the issue. A child's illness always affects a variety of family life spheres. Most of the surveyed women did not experience any complication during pregnancy or childbirth. Unfortunately, after their child was diagnosed, most adults were not offered getting in contact with a psychologist / psychiatrist / psychotherapist. Some relatives - after the birth of a child with craniofacial microsomia (CFM) - reduced their working hours or gave up work completely in order to take care of the child. The most urgent needs for this child's illness reported by adults most often referred to educational and financial matters. At the time of this research study, most of the respondents (61%) - upon the birth of a child with CFM - considered it plausible to enlarge their family. As a result of the conducted research studies, new variable systems (a type and character of dysmorphia, closeness - distance) were identified, which may be a relevant element to facilitate research studies on the perception of children with body deformities by their environment. In the characteristics of a child with CFM, it was shown that his/her close relatives evaluate the child positively. Family members apply constructive strategies for coping with the child's illness, however, the research study results indicate the legitimacy of introduction of psychological and psychiatric consultations for close relatives to the standards of CFM child treatment.
    Źródło:
    Acta Neuropsychologica; 2020, 18(3); 367-381
    1730-7503
    2084-4298
    Pojawia się w:
    Acta Neuropsychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neurodevelopmental disorders of children as the challenging context of caregiving and attachment development: an example of children with FAS/FASD
    Autorzy:
    Palicka, Iwona
    Klecka, Małgorzata
    Przybyło, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1162828.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    FAS – fetal alcohol syndrome
    FASD – fetal alcohol spectrum disorders
    attachment
    neurodevelopmental disorders
    Opis:
    The mutual mother – infant interaction activates simultaneously two systems: attachment system and caregiving system. It guarantees survival to a newborn and contributes to its optimal development – social, emotional and cognitive. According to the theory of John Bowlby (1969, 2007) a child has natural innate mechanisms such as crying, clinging, sucking, smiling, calling, and following. These mechanisms activates the caregiving system in the mother. In this theoretical paper, we aim to present how the neurodevelopmental disorder having its roots in brain damage can modify the original attachment behavior by causing difficulties in attuning to the caregiver and interfering with caregiving system activation. The authors’ clinical experience shows that FAS/FASD often correlates with attachment disorder. FAS can be both the cause of difficulties and reinforcement of the environmental factors which impair attachment. In a clinical picture FAS and attachment disorder influence each other, resulting in behavioural and emotional disorder.
    Źródło:
    Polskie Forum Psychologiczne; 2016, XXI, 4; 555-571
    1642-1043
    Pojawia się w:
    Polskie Forum Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Atypowy rozwój mózgu jako zaburzenie wpływające dysfunkcyjnie na rozwój psychomotoryczny i społeczny dziecka – ujęcie interdyscyplinarne
    Atypical brain development as the psychomotor and social disorder of affecting dysfunctional in a child development – an interdisciplinary approach
    Autorzy:
    Przybyla, Olga
    Stando-Pawlik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/667608.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    atypical brain development psychomotor and social disorder sensory integration disorder
    neurodevelopmental disorders
    Opis:
    Atypical brain development is a term that can be used to address the full range of developmental disorders that are found to be overlapping much of the time in any sample of children. The authors present ideas that are, in part, a response to the neurodevelopmental disorders and psychomotor, social and speech disorder in children.
    Źródło:
    Logopedia Silesiana; 2012, Logopedia Silesiana nr 1; 61-82
    2300-5246
    2391-4297
    Pojawia się w:
    Logopedia Silesiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samoocena oraz poczucie samotności rodzeństwa dzieci i młodzieży z zaburzeniami neurorozwojowymi
    Self-esteem and sense of loneliness in sibilings of children and adolescents with neurodevelopmental disorders
    Autorzy:
    Stochła-Smalarz, Paulina
    Gosztyła, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079885.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-12
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    zaburzenia neurorozwojowe
    rodzeństwo
    samoocena
    poczucie samotności
    neurodevelopmental disorders
    siblings
    self-esteem
    sense of loneliness
    Opis:
    Celem badań była wstępna diagnoza samooceny nastolatków mających rodzeństwo z zaburzeniami neurorozwojowymi, a także poszukiwanie związku tej zmiennej z poczuciem samotności, płcią oraz wiekiem. Do analiz zakwalifikowano wyniki uzyskane od 80 neurotypowych adolescentów, mających siostry lub braci z takimi zaburzeniami neurorozwojowymi, jak: spektrum autyzmu, niepełnosprawność intelektualna, zespół deficytu uwagi i nadpobudliwości ruchowej, zaburzenia motoryczne, zaburzenia w komunikowaniu się i zespół Tourette’a. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skalę Samooceny Morrisa Rosenberga (SES) w adaptacji Marioli Łaguny, Kingi Lachowicz-Tabaczek i Ireny Dzwonkowskiej (2007); Skalę Samotności de Jong Gierveld (DJGLS) w polskiej adaptacji Pawła Grygiela i współpracowników (2013) oraz kwestionariusz ankiety w opracowaniu własnym. Wyniki badań wskazują na negatywny związek poczucia samotności i samooceny w badanej grupie oraz negatywny związek samooceny z wiekiem. W ich świetle wskazane są działania wspierające młodzież mającą rodzeństwo z zaburzeniami rozwoju.
    The aim of the study was to initially diagnose the self-esteem of adolescents having siblings with neurodevelopmental disorders and search for the relationship of this variable with the sense of loneliness, gender and age. The analyzes included results obtained from 80 neurotypical adolescents with sisters or brothers with neurodevelopmental disorders such as: autism spectrum disorder, intellectual disability, attention deficit hyperactivity disorder, motor disorders, communication disorders and Tourette’s syndrome. The following measures were used: Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) adapted by Mariola Łaguna, Kinga Lachowicz-Tabaczek and Irena Dzwonkowska (2007); De Jong Gierveld Loneliness Scale (DJGLS) in the Polish adaptation of Paweł Grygiel et al. (2013) and a self-designed questionnaire. The results of the study indicate a negative relationship between the sense of loneliness and self-esteem in the studied group and a negative relationship between self-esteem and age. In the light of these results supportive interventions for youth who have siblings with neurodevelopmental disabilities are indicated.
    Źródło:
    Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo; 2021, 53(3); 95-105
    1734-5537
    Pojawia się w:
    Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partnerstwo w relacjach ze specjalistami w ocenie rodziców dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi. Rodzina–Specjalista. Skala Oceny Partnerstwa – polska adaptacja Family–Professional Partnership Scale
    Partnership in relations with professionals in the assessment of parents of children with neurodevelopmental disorders. Rodzina–Specjalista. Skala Oceny Partnerstwa – Polish adaptation of the Family–Professional Partnership Scale
    Autorzy:
    Gosztyła, Tomasz
    Grygiel, Paweł
    Lew-Koralewicz, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079417.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-30
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    zaburzenia neurorozwojowe
    rodzina
    specjaliści
    partnerstwo
    adaptacja narzędzia diagnostycznego
    neurodevelopmental disorders
    family
    professionals
    partnership
    adaptation ofassessment tool
    Opis:
    Celem artykułu jest prezentacja procedury polskiej adaptacji skali Family–Professional Partnership Scale (FPPS) opracowanej przez Jean A. Summers z zespołem Beach Center on Disability, Uniwersytetu Kansas oraz przedstawienie właściwości psychometrycznych adaptowanego narzędzia (rzetelności, struktury czynnikowej, trafności zewnętrznej oraz stabilności pomiaru). Przyjęto następującą polską nazwę skali: Rodzina–Specjalista. Skala Oceny Partnerstwa. Właściwości psychometryczne narzędzia zweryfikowano na podstawie badania z udziałem 334 rodziców dzieci z różnymi zaburzeniami neurorozwojowymi. Skala Oceny Partnerstwa służy do diagnozy zadowolenia rodziców z partnerstwa jako kluczowego aspektu współpracy ze specjalistami pracującymi z ich dziećmi. Składa się z 18 twierdzeń. Daje możliwość obliczenia wyniku ogólnego i wyników w dwóch podskalach: Relacji skoncentrowanych na dziecku i Relacji skoncentrowanych na rodzinie. Posiada dobre właściwości psychometryczne i pozwala na wykonanie badania w krótkim czasie.
    The aim of the article is to present the procedure of Polish adaptation of the Family–Professional Partnership Scale (FPPS) developed by Jean A. Summers with the team of Beach Center on Disability, University of Kansas and also describe the psychometric properties of the adapted tool (reliability, structure factor, external validity and measurement stability). The following Polish name was used for the scale in the adaptation process: Rodzina–Specjalista. Skala Oceny Partnerstwa. The psychometric properties of the tool were verified based on research involving 334 parents of children with various neurodevelopmental disorders. Skala Oceny Partnerstwa is used to diagnose parents’ satisfaction with the partnership as a key aspect of cooperation with professionals working with their children. It consists of 18 items. It enables researchers to calculate the overall score as well as the scores in two subscales: Child-Focused Relationships and Family‑Focused Relationships. The scale has good psychometric properties and allows for conducting the testing in a relatively short time.
    Źródło:
    Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo; 2021, 51(1); 5-22
    1734-5537
    Pojawia się w:
    Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia neurorozwojowe. Zmiany w podejściu teoretycznym i diagnostycznym
    Neurodevelopmental Disorders. Changes in the Theoretical and Diagnostic Approach
    Autorzy:
    Jastrzębowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892867.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    międzynarodowe klasyfikacje medyczne DSM
    ICD
    zaburzenia rozwoju psychicznego
    zaburzenia neurorozwojowe
    rozwojowe zaburzenia języka
    zaburzenia rozwoju mowy i języka
    international medical classifications DSM
    mental development disorders
    neurodevelopmental disorders
    language development disorders
    language and speech development disorders
    Opis:
    Na potrzeby diagnozy i terapii powstały typologie medyczne o zasięgu ogólnoświatowym. Do najbardziej znanych i powszechnie stosowanych zalicza się ICD (ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) – Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD oraz DSM (ang. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) – Klasyfikację Zaburzeń Psychicznych DSM, których nowe edycje stanowią przedmiot zainteresowań autorek. W artykule wskazano światowe trendy i kierunki zmian, jakie się dokonują w obszarze terminologii i kategoryzowania zaburzeń rozwoju psychicznego (neurorozwojowych) i związanych z nimi rozwojowych zaburzeń języka (Developmental Language Disorders – DLD). Przedstawiono tu i odniesiono się do propozycji zmian, jakie WHO planuje w najnowszej, 11. edycji międzynarodowej klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych ICD, która w Polsce zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2022 roku. Podjęto też próbę ukazania, jak na przestrzeni 25 lat zmieniała się terminologia i jakie zmiany na tym polu obecnie się dokonują; jak rozwój wiedzy i świadomości społecznej wpływał na rewizję podejścia teoretycznego i nazewnictwa. Umożliwiły to szczegółowa analiza starszych i nowych edycji wzmiankowanych typologii ICD i DSM, tj.: DSM-IV (z 1994 i 2000 roku), DSM-5 (z roku 2013) oraz ICD-10 (rok wydania 1996) i ICD-11 (z 2019 roku). W tabeli zmieszczonej w końcowej części artykułu (zmodyfikowana wersja tabeli autorstwa G. Jastrzębowskiej z 1999 roku, uzupełniona o nowe propozycje zmian WHO i Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrów) zaprezentowano, jak ewoluowało podejście teoretyczne w odniesieniu do zaburzeń psychicznych i zachowania i, w konsekwencji, jak zmieniały się nazwy powstających na tym tle zaburzeń rozwoju mowy i języka. W tabeli tej zestawiono rodzimą terminologię z aktualnie obowiązującą w ICD-10 oraz DSM-IV, DSM-5 i odniesiono ją do nazw kategorii oraz jednostek klinicznych, wyróżnionych w nowej, 11. edycji ICD. W celu porównania i właściwej oceny opisywanych zjawisk zestawienie to zostało uzupełnione o szczegółowy opis kryteriów diagnostycznych proponowanych w ICD-11 i DSM-5.
    For the sake of diagnosis and therapy, there were created medical typologies of worldwide range, among which the most recognized and commonly used are ICD (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) and DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) whose new editions are of interest to the authors. This article points out the global trends and directions of changes that occur throughout the area of terminology and categorization of mental development disorders (neurodevelopmental) and associated with them Developmental Language Disorders (DLD). The work presents and refers to the proposals of changes, which are planned by WHO in the latest, eleventh edition of international classification of diseases and mental disorders ICD, that will be in force in Poland from the first of January 2022. There is also made an attempt to show how the terminology has been changing over the past 25 years and what changes are currently being made in this field; how the development of knowledge and social awareness impacted the revision of the theoretical approach and nomenclature. It was possible by the detailed analysis of the older and new editions of abovementioned ICD and DSM typologies, that is: DSM-IV from 1994 and 2000, DSM-5 (from 2013), ICD-10 (released in 1996) and ICD-11 (from 2019). The table placed in the final part of the article (which is a modified version of the table published by G. Jastrzębowska in 1999, supplemented with new changes proposed by WHO and the American Association of Psychiatrists) indicates how the theoretical approach has evolved in relation to mental disorders and behaviour, and as a consequence, how the names of speech and language development disorders created on this background have changed. This table compares the native terminology with the one that is currently in force in ICD-10 and DSM-IV, DSM-5, and it refers to the names of categories and clinical units distinguished in the new, eleventh edition of ICD. In order to make comparison and accurately evaluate the described phenomena, this collation has been complemented with a detailed description of diagnostic criteria proposed in ICD-11 and DSM-5.
    Źródło:
    Logopedia; 2019, 48, 1; 27-45
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w zespole nadpobudliwości psychoruchowej w świetle randomizowanych badań klinicznych
    The efficacy of polyunsaturated fatty acids in attention deficit hyperactivity disorder in the light of randomised clinical studies
    Autorzy:
    Grygo, Magdalena
    Wolańczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945453.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    attention deficit hyperactivity disorder (ADHD)
    badania kontrolowane
    children and adolescents
    controlled trials
    dzieci i młodzież
    neurodevelopmental disorders
    polyunsaturated fatty acids (PUFAs)
    wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT)
    zaburzenia neurorozwojowe
    zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)
    Opis:
    Currently available on the market are many preparations belonging to dietary supplements containing polyunsaturated fatty acids (PUFAs). The article presents several of the hitherto carried out controlled trials evaluating the efficacy of PUFAs – series omega-3 and omega-6 (mainly docosahexaenoic acid – DHA and eicosapentaenoic acid – EPA) in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) or with other diagnoses and with ADHD symptoms. Different doses and different proportions of PUFAs were used in the studies. Similarly, the criteria of qualifying the children to the examined groups and the sizes of those groups differed. Furthermore, the time of using the supplementation differed. All those factors inhibit comparison of the studies and drawing conclusions. However, we could venture some generalization. Most studies indicated a significant improvement of ADHD symptoms in groups obtaining PUFAs in form of a mixture of DHA and EPA, as compared to the placebo. No clinically significant adverse effects of the supplementation were found. Despite the diversity and low amount of clinical studies which do not allow to draw a final conclusion about the PUFAs as an effective agent to treat ADHD patients, they may be useful as a supportive treatment in children, especially those with concomitant other neurodevelopmental disorders, such as specific disorders of scholastic skills development, general developmental disorders, and also those whose parents are willing to incur additional costs of treatment. Establishing exact indications for the use of PUFAs supplementation in ADHD children, as a method by choice, requires further studies.
    Na rynku dostępnych jest obecnie wiele preparatów należących do grupy suplementów diety, zawierających w swoim składzie wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT). W artykule omówiono kilka z dotychczas przeprowadzonych kontrolowanych badan klinicznych oceniających skuteczność WKT serii omega-3 i omega-6 (głównie kwas dokozaheksaenowy - DHA i kwas eikozapentaenowy - EPA) u dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) bądź z innymi diagnozami i objawami ADHD. W badaniach stosowano różne dawki i różne proporcje WKT Przyjęto różne kryteria kwalifikacji dzieci do badanych grup, różne były także ich liczebność oraz czas stosowania suplementacji. Wszystkie te czynniki utrudniają porównanie badan i wnioskowanie. Można się jednak pokusić o uogólnienie. W większości badan wykazano istotną poprawę w zakresie objawów ADHD w grupach otrzymujących WKT pod postacią mieszaniny DHA i EPA w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Nie stwierdzano istotnych klinicznie działań niepożądanych stosowanej suplementacji. Mimo różnorodności i małej liczby dotychczasowych badań klinicznych, co uniemożliwia wysnucie ostatecznego wniosku na temat WKT jako skutecznego środka w leczeniu pacjentów z ADHD, kwasy te mogą być przydatne jako leczenie wspomagające u dzieci, szczególnie u tych, u których współwystępują inne zaburzenia neurorozwojowe, takie jak specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych, całościowe zaburzenia rozwojowe, i których rodzice gotowi są ponieść dodatkowe koszty terapii. Dalszych badań wymaga ustalenie dokładnych wskazań do stosowania suplementacji WKT u dzieci z ADHD jako metody z wyboru.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 2; 111-115
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies