Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nerw twarzowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Schwannoma nerwu twarzowego w odcinku pozaczaszkowym – opis przypadku
Autorzy:
Tarazewicz, Diana
Wierzchowska, Małgorzata
Burduk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399658.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nerw twarzowy
nerwiak osłonkowy
schwannoma
ślinianka przyuszna
Opis:
Schwannoma (nerwiaki osłonkowe) to łagodne, dobrze odgraniczone guzy powstające z komórek Schwanna, tworzących osłonki mielinowe nerwów obwodowych, czaszkowych lub korzeni nerwów rdzeniowych. 25–45% z nich lokalizuje się w obrębie głowy i szyi, głównie w przestrzeni przygardłowej. Lokalizacja wewnątrzprzyusznicza jest rzadko spotykana. Etiologia nowotworu nie jest znana. Diagnostyka przedoperacyjna zarówno radiologiczna, jak i cytologiczna jest trudna i często nie daje prawidłowego rozpoznania. Radiologicznie zwykle podejrzewany jest gruczolak wielopostaciowy, a materiał z biopsji cienkoigłowej nie jest diagnostyczny. Leczenie z wyboru to chirurgiczne usunięcie zmiany z próbą zachowania funkcji nerwu twarzowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 45-49
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399748.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak płaskonabłonkowy
przewód słuchowy zewnętrzny
petrosektomia boczna
nerw twarzowy
Opis:
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego (PSZ) są niezwykle rzadkie, występują z częstotliwością 1–6 przypadków na 1 000 000 pacjentów. Zazwyczaj dotykają osoby w średnim wieku (50–60 lat), równie często kobiety, jak i mężczyzn. Najczęstszym typem histologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy jest omówienie przypadku raka PSZ u 56-letniej pacjentki leczonej w Klinice Otolaryngologii WUM. Pacjentka zgłosiła się z powodu trwającego od ponad 5 miesięcy szumu w prawym uchu, stopniowego pogorszenia słuchu i okresowego wycieku z prawego ucha. W badaniu otoskopowym uwidoczniono guz w PSZ całkowicie wypełniający jego światło. Wykonano biopsję tkanek guza. Rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Następnie wykonano tomografię komputerową kości skroniowych, rezonans magnetyczny głowy i badanie ultrasonograficzne szyi. Na ich podstawie ustalono stopień zaawansowania guza na T3 N0. Zaplanowano zabieg petrosektomii bocznej z elektywną operacją węzłów chłonnych szyi. W czasie resekcji śródoperacyjne badania histopatologiczne potwierdziły naciekanie przez raka przedniej ściany PSZ, jamy bębenkowej, szczytu piramidy kości skroniowej, torebki stawu skroniowo-żuchwowego oraz ślinianki przyusznej. Poszerzono resekcję o staw żuchwowo-skroniowy wraz z głową żuchwy oraz śliniankę przyuszną. Przypadek pokazuje, że badania obrazowe są niezbędne przed planowanym leczeniem operacyjnym, ale rozległość nacieku raka często jest niedoszacowana. Dostępne w literaturze wyniki badań sugerują, że najlepsze rokowania mają chorzy poddani rozległej resekcji, uzupełnionej radioterapią, choć dokładny schemat leczenia nie został do tej pory w pełni ustalony.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mnogi przyzwojak głowy i szyi – opis przypadku
Autorzy:
Wojciechowski, Tomasz
Drożdż, Adrian
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399958.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
mnogi przyzwojak
nerw twarzowy
guz na szyi
szumy uszne
Opis:
Przyzwojaki to rzadkie, najczęściej niezłośliwe nowotwory autonomicznego układu nerwowego. Ich lokalizacja w obrębie głowy jest raczej wyjątkiem niż regułą, tak samo jak ich wieloogniskowe występowanie. W niniejszej pracy autorzy prezentują przypadek chorej z dwuogniskowym przyzwojakiem. Pierwszym objawem choroby był niedowład nerwu twarzowego, który diagnozowano około 3 lat. Po postawieniu wstępnego rozpoznania przyzwojaka bębenkowego guz zoperowano. W ciągu następnych 7 lat nastąpiła wznowa w obrębie kości skroniowej. Ponadto w kontrolnych badaniach obrazowych uwidoczniono drugie ognisko w obrębie szyi, skądinąd bezobjawowe. Autorzy zastanawiają się w dyskusji nad naturalnym rozwojem przyzwojaków głowy i szyi, a także przedstawiają obecny stan wiedzy na temat postępowania z chorym przy podejrzeniu, a następnie rozpoznaniu i leczeniu tej choroby.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 60-66
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie z nawrotowym gruczolakiem wielopostaciowym ślinianek przyusznych: analiza materiału Kliniki Otolaryngologii WUM od 1988 do 2008 roku
Autorzy:
Szwedowicz, Paweł
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Bruzgielewicz, Antoni
Chęciński, Piotr
Nyckowska, Jagna
Grotthuss, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398693.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nawrotowy gruczolak wielopostaciowy
ślinianka przyuszna
leczenie chirurgiczne
nerw twarzowy
Opis:
Objectives: Treatment of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland is a challenge for a surgeon due to frequent problems with complete resection of all tumour foci while preserving continuity and function of the facial nerve. The aim of this study was to evaluate the clinical presentation and treatment results of patients with recurrent pleomorphic adenoma of the parotid gland. Materials and Methods: The medical records of 35 patients (25 women and 10 men) operated on (44 operations) for recurrent pleomorphic adenoma between the years 1988 and 2008 at the Otolaryngology Department, Medical University of Warsaw, were reviewed. These patients accounted for 8.9% of all patients treated for pleomorphic adenoma of the parotid gland (N=395). A retrospective analysis was performed to examine clinical features, surgical technique and facial nerve management. Results: All patients had palpable, nontender mass or masses in a parotid bed after 1 to 5 previous operations. Multifocal recurrences were present in 79.5% of cases. Median interval between initial treatment and commencement of recurrences was 6.1 (0.25-29) years. Patients with more than one recurrence were younger than patients who had only one. Malignant transformation of recurrent pleomorphic adenoma was observed in two patients (5.7%). Postoperative facial nerve paresis occurred in 15 cases. In two additional cases eradication of recurrent tumour required the facial nerve resection and reconstruction. Conclusions: Recurrent pleomorphic adenoma occurs more often in younger patients and women. The risk of the facial nerve injury increases with each successive operation. Surgical treatment should be individualized, taking into consideration the extent of the previous surgery and the type of recurrence.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 50-54
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dokładności dokumentacji protokołów operacyjnych guzów ślinianek przyusznych na przebieg reoperacji
Autorzy:
Piwowarczyk, Krzysztof
Bartkowiak, Ewelina
Chou, Jadzia
Kukawska, Katarzyna
Piwowarczyk, Ludwika
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397264.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Operacja
ślinianka przyuszna
reoperacja
nerw twarzowy
wznowa guza
powikłania pooperacyjne
Opis:
Cel: W oparciu o doświadczenie w zakresie reoperacji guzów ślinianek przyusznych w szpitalu klinicznym, dokonano oceny dokładności protokołów z operacji pierwotnych (ROp) w celu opracowania komunikatywnego i wyczerpującego schematu raportu operacyjnego. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną, przekrojową analizę zabiegów wykonywanych w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Spośród 1154 operacji wykonanych w ciągu 10 lat, reoperacje przeprowadzono u 71 pacjentów. Raporty z operacji pierwotnych podzielono na: (1) rzetelne i (2) nierzetelne, zaś pole reoperacji i przebieg reoperacji na: (1) zgodne i (2) niezgodne z oczekiwaniami w oparciu o ściśle określone kryteria. Głównym punktem końcowym w ocenie wyników był wpływ rzetelności pierwszego ROp na przebieg reoperacji. Wyniki: W przedstawionej serii przypadków raporty ROp były w 39% (14/36) rzetelne, zaś w 61% (22/36) nierzetelne. Pola reoperacji były w 16% (11/71) zgodne z oczekiwaniem, zaś w 37% (26/71) niezgodne z oczekiwaniem. Przebiegi reoperacji były w 37% (26/71) zgodne z oczekiwaniem, zaś w 63% (45/71) niezgodne z oczekiwaniem. Zgodny z oczekiwaniem przebieg reoperacji miał miejsce w 20% (5/26) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były rzetelne i 20% (5/26) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były nierzetelne. Niezgodny z oczekiwaniem przebieg reoperacji miał miejsce w 20% (9/45) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były rzetelne i 40% (18/45) przypadków, których raporty z operacji pierwotnej były nierzetelne. Nie stwierdzono istotnego związku między przebiegiem reoperacji i rzetelnością pierwszego ROp (χ2(1) = 0,69; p = 0,40466). Zmienną najczęściej związaną z nierzetelnością ROp była czynność nerwu twarzowego po operacji (6/12). Dyskusja: Raport z operacji powinien być sporządzany w oparciu o: przejrzyste kryteria, jednoznaczną klasyfikację i kompleksowy protokół. Takie dokumenty przyczynią się do poprawy obserwacji kontrolnej i lepszego planowania reoperacji.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 1-7
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of accurate documentation of parotid tumor operative reports on secondary surgical procedure
Autorzy:
Piwowarczyk, Krzysztof
Bartkowiak, Ewelina
Chou, Jadzia
Kukawska, Katarzyna
Piwowarczyk, Ludwika
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397268.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia
ślinianka przyuszna
reoperacja
nerw twarzowy
wznowa guza
powikłania pooperacyjne
Opis:
Aim: The accuracy of primary operative reports (OpR) was assessed based on a tertiary referral department’s experience with reoperations of parotid gland tumors, in order to develop a comprehensive operative report schema. Material and methods: The retrospective cross-sectional study was conducted at the Department of Otolaryngology and Laryngological Surgery, Poznan University of Medical Sciences, Poland. Out of 1154 surgeries performed over a 10-year period, 71 patients underwent reoperation. Their OpR were categorized into accurate and non-accurate, and the reoperation field and reoperation course were categorized as anticipated or unanticipated, according to the defined criteria. The main outcome measure was the impact of accuracy of the first OpR on reoperation course. Results: In this series, OpR were 39% (14/36) accurate, 61% (22/36) non-accurate. Reoperation fields were 16% (11/71) anticipated, 37% (26/71) unanticipated. Reoperation courses were 37% (26/71) anticipated, 63% (45/71) unanticipated. An anticipated reoperation course followed 20% (5/26) of accurate and 20% (5/26) of non-accurate primary OpR. An unanticipated reoperation course followed 20% (9/45) of accurate and 40% (18/45) of non-accurate OpR. There is no significant relationship between the reoperation course and the accuracy of the first OpR [Chi2(1) = 0.69; p = 0.40466]. The most common variable that affected non-accuracy of the OpR was facial nerve function after surgery (6/12). Discussion: The operative report should be based on transparent criteria, a robust classification and a comprehensive protocol. This will improve follow-up and facilitate the planning of reoperation.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 1-7
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies