Temat: nephropathy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: A 16-year-old patient with Charcot Marie Tooth disease in variant c.217G>C of the INF2 gene and focal glomerulosclerosis – a case report
Autorzy:: Przygoda, Maria
Matias, Dawid
Jurczak, Maciej
Sokołowska, Aldona
Raba, Karolina
Wołkanowski, Juliusz
Rydzanicz, Małgorzata
Kosińska, Joanna
Płoski, Rafał
Aebisher, David
Pyrkosz, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040499.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: exome sequencing
neuropathy
nephropathy
Opis:: Introduction. Charcot Marie Tooth disease (CMT) is currently one of the most commonly diagnosed and commonly hereditary sensorimotor neuropathies. Concluding from the literature, this is the first study describing the case of a patient with CMT disease in the c.217G> C variant of the INF2 gene and focal segmental glomerulosclerosis. Aim. To present a case of a 16-year-old patient suffering from CMT disease in variant c.217G> C of the INF2 gene and focal glomerulosclerosis. Description of the case. The text describes the CMT disease in a patient who underwent the WES / WGS-NGS genetic test and found a mutation within the INF2 gene at the chromosomal position hg38 14: 104701582-G> C, cDNA level c.217 G> C , notation at the p protein level (Gly73Arg). Genotype record according to Human Genome Variation Society: NM_022489.4: c. [217G> C]; [217 =]. The publication includes data on genetics, molecular mechanisms of the disease, diagnostic methods, rehabilitation and surgical treatment. Conclusion. CMT disease is a heterogeneous group of diseases caused by mutations in various genes. The incidence of this pathology has increased significantly in the last century. Currently, there are no treatments available to combat this disease, and symptomatic treatment is the only treatment available.
Źródło:: European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2021, 4; 341-346
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:: European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The impact of ginger and curcumin on diabetic nephropathy induced by streptozotocin in rats
Autorzy:: Taha, Alaa
Ashour, Hanaa K.
Reffat, Manar
Elkhawaga, Omali Y.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24987713.pdf
Data publikacji:: 2023-11-28
Wydawca:: Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:: Oxidative stress
Anti-inflammatory
diabetic nephropathy
Ginger
Cunrcumin
Opis:: Background: Diabetes mellitus is a global health concern affecting 173 million adults annually that requires effective treatment. Medicinal plants such as ginger and curcumin are rich in bioactive compounds that have therapeutic potential. The aim of this study was to evaluate the therapeutic potential of ginger and curcumin extracts in diabetic nephropathy in the rat model. Material and methods: High-performance liquid chromatography was used to examine ginger and curcumin extracts. Fifty male Sprague Dawley rats were divided into five groups: control, untreated diabetic, ginger-treated diabetic, curcumin-treated diabetic and a ginger + curcumin combination group. Diabetes was induced with a single intraperitoneal dose of streptozotocin. Rats received daily oral doses of ginger, curcumin or the combination of both. After sixteen weeks, rats were anesthetized and various tests were conducted to evaluate treatment outcomes. Results: The rats treated with combined ginger and curcumin extracts had superior outcome in terms of more antioxidant activity, better glycemia management and less DN-related kidney damage (reduced albuminuria and less histological changes). Conclusions: Our findings indicate that ginger and curcumin extracts have therapeutic potential in mitigating functional and structural alterations in the kidneys of diabetic rats, possibly due to their anti-diabetic and anti-inflammatory properties.
Źródło:: European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2023, 6, 2; 51-65
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:: European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Contrast induced acute kidney injury – is it a real problem these days?
Autorzy:: Musiałowski, P.
Musiałowska, D.
Gościk, E.
Małyszko, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1917818.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:: contrast media
contrast induced nephropathy
acute kidney injury
Opis:: Acute kidney injury (AKI) is proven risk factor associated with higher mortality and morbidity among hospitalized patients. The widespread use contrast media opens the discussion about the acute kidney injury as a result of used contrast - contrast induced nephropathy (CIN). CIN is defined as an acute, generally reversible decline in renal function that occurs 48-72 hours after intravascular injection of contrast medium. Pre-existing renal insufficiency is characterised independent risk factor for occurrence of CI-AKI, other factors,such as diabetes mellitus, hypertension, advanced age or hemodynamic instability increase the risk of AKI, but are not characterized as independent risk factors. Published new large retrospective single-center studies presented equal risk of AKI among patients receiving contrast enhanced computer tomography if compared to unenhanced computer tomography, based on serum creatinine levels. In our review we would like to present a persisting the problem of CIN after intravenous (iv) as well intra-arterial contrast media administration
Źródło:: Progress in Health Sciences; 2016, 6(1); 177-182
2083-1617
Pojawia się w:: Progress in Health Sciences
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wybrane choroby nerek związane z pracą
Selected work-related nephropathies
Autorzy:: Wołyniec, Wojciech
Renke, Marcin
Wójcik-Stasiak, Małgorzata
Renke, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2164497.pdf
Data publikacji:: 2015-10-12
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: przewlekła choroba nerek
objawy związane z pracą
kamica nerkowa
nefropatia ołowicza
nefropatia krzemowa
przewlekła niewydolność nerek
chronic kidney disease
work-related symptoms
nephrolithiasis
lead nephropathy
silica nephropathy
chronic renal failure
Opis:: Zakażenia, wysoka temperatura otoczenia i wiele toksycznych substancji mogą wywoływać uszkodzenie nerek. Dobrze znane jest występowanie ostrej niewydolności nerek w przebiegu chorób zawodowych, np. zatrucia ołowiem. Czynnikami związanymi z pracą może być spowodowana także przewlekła choroba nerek. W publikacji omówiono 3 przewlekłe nefropatie, w których przypadku związek z pracą został udowodniony. Kamica moczowa, nefropatia ołowicza i nefropatia krzemowa różnią się czynnikami ryzyka, jednak każda z tych chorób może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek. Zapobieganie tym nefropatiom jest stosunkowo proste. Zasady ochrony przed toksycznym wpływem metali ciężkich i pyłu krzemionki są ściśle określone. W profilaktyce kamicy nerkowej najważniejsza jest prawidłowa podaż płynów. Poza zapewnieniem odpowiedniej ilości wody pitnej ważna jest edukacja narażonych pracowników i zapewnienie im wystarczającej liczby przerw w pracy. Med. Pr. 2015;66(4):583–593
Infections, high temperature and many of the toxic substances can cause kidney damage. Acute kidney injury is a well known complication of some work-related diseases, e.g., lead intoxication. Chronic kidney disease can also be caused by some occupational factors. Three work-related nephropathies, in which causal connection with work has been proved, are discussed in this article. There are different risk factors of nephrolithiasis, lead nephropathy and silica nephropathy, but each of them can cause chronic kidney disease. Prevention of these nephropaties seems to be relatively simple. The principles of protection from the toxic effects of heavy metals and silica dust are very specific. The most important prevention of kidney stones is correct fluid intake. In addition to providing adequate quantities of drinking water, it is also important to educate exposed workers and assure enough rest breaks at work. Med Pr 2015;66(4):583–593
Źródło:: Medycyna Pracy; 2015, 66, 4; 583-593
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Negatywny wpływ gadolinu na organizm człowieka ze szczególnym uwzględnieniem nerkopochodnego zwłóknienia układowego
Negative influence of galolinum on human’s organism with a special consideration of nephrogenic systemic fibrosis
Autorzy:: Lisowska, Syntia
Kolasa, Mariola
Chabiński, Maciej
Modlińska, Sandra
Baron, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/986656.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Indygo Zahir Media
Tematy:: gadolin
nefropatia pokontrastowa
nerkopochodne zwłóknienie układowe
gadolinium
contrast – induced nephropathy
Nephrogenic Systemic Fibrosis
Opis:: Związki oparte na gadolinie przez lata stosowano jako środki kontrastowe w rezonansie magnetycznym. Są stosunkowo dobrze tolerowane przez pacjentów, reakcje niepożądane po ich podaniu należą do rzadkości, a jeśli wystąpią – mają charakter łagodny (przejściowe nudności i wymioty, bóle i zawroty głowy). Cechy te powodowały, że były uważane za środki o małej szkodliwości dla organizmu. Podobnie nefropatia pokontrastowa zdaje się być niezmiernie rzadkim powikłaniem po podaniu chelatów gadolinu. Wszystko to daje im potencjalną przewagę nad powszechnie stosowanymi jodowymi środkami kontrastującymi, których negatywne skutki są doskonale znane i opisane w literaturze. Wraz z postępem badań nad szkodliwością środków na bazie gadolinu, wzrosła ilość danych na temat rzeczywistego wpływu gadolinu na organizm człowieka i choć faktycznie stosowanie takich związków niesie za sobą małe ryzyko powikłań u pacjentów z prawidłową funkcją nerek, to sytuacja zmienia się diametralnie, gdy funkcja ta jest zaburzona. Zaobserwowano, iż podobnie jak środki kontrastowe oparte na jodzie, tak i gadolinopochodne substancje mają właściwe sobie działania niepożądane, które nasilają się wraz ze wzrostem stopnia uszkodzenia nerek.
Gadolinium – based compounds have been used for years as contrast agents in magnetic resonanse examinations. They are relatively well tolerated by patients, adverse reactions after their administration are rare and mild (temporary nausea and vomiting, headaches and dizziness). These features have made them being considered as agents of low harmfulness for the human’s body. Contrast – induced nephropathy after gadolinium chelates administration seems to be extremely rare as well. All this gives them a potential advantage over commonly used iodine cotrast agents whose negative effects are well known and described. Along with the progress of research on the harmfulness of gadolinium compounds, the amount of data on the real influence of gadolinium on the human body increased and although the use of such compounds carries a very small risk of complications in patients with normal renal function, the situation changes radically when this function is disturbed. It’s been noticed that similarly to iodine – based cotrast media, the gadolinium chelates also cause their own side – effects that increase as the degree of kidney damage increases.
Źródło:: Inżynier i Fizyk Medyczny; 2019, 8, 4; 297-300
2300-1410
Pojawia się w:: Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zespół Schönleina-Henocha – nowe wyzwania diagnostyczne w starej chorobie
Henoch-Schönlein purpura – old disease, new diagnostic challenges
Autorzy:: Jamrozik, Agata
Sybilski, Adam
Pohorecka, Monika
Patena, Kondrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032036.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Henoch-Schönlein purpura
diagnosis
nephropathy
vasculitis
zespół schönleina-henocha
diagnostyka
zapalenie naczyń
nefropatia
plamica
Opis:: Our article describes history, clinical features, systemic complications, current practice, and management of Henoch- Schönlein purpura (HSP). HSP is an acute, systemic, small-vessel vasculitis usually seen in healthy children and adults. HSP is the most common vasculitis affecting children. The classic symptoms are: nonthrombocytopenic purpuric rash, arthralgia or arthritis, glomerulonephritis and gastrointestinal involvement: abdominal pain, ulcerations in the stomach, duodenum and colon. More rarely, patients present neurological manifestations: cerebral vasculitis or peripheral nervous system dysfunctions. Although the pathogenetic mechanisms are still not fully described, the role of immunoglobulin A1 (IgA1) in the pathogenesis of the formation of the circulating immune complex was established. Antibody complexes form as a result of infections, drugs, vaccinations and immune mechanisms. There are no specific laboratory tests and markers which can confirm diagnosis. Treatment of HSP is controversial. Recognition of multiorgan manifestations, particularly glomerulonephritis needs the systemic steroids intervention. Angiotensin converting enzyme inhibitor therapy is recommended for reduction of proteinuria. The prognosis depends on severity of renal involvement. Follow-up for children should include: urine testing for proteinuria and haematuria and measurement of a blood pressure for at least 6 months. The risk of complications (proteinuria, hypertension) during pregnancy occurs more often to women with previous history of HSP. Our article describes history, clinical features, systemic complications, current practice, and management.
W pracy przedstawiono historię, kliniczne postacie zespołu Schönleina-Henocha (ZSH), powikłania narządowe oraz bieżące zalecenia dotyczące prowadzenia chorych. Zespół Schönleina-Henocha to ostre, uogólnione zapalenie małych naczyń, spotykane u dotychczas zdrowych dzieci oraz u dorosłych. Choroba ta jest najczęstszym zapaleniem naczyń występującym u dzieci. Do klasycznych objawów należą: plamica nietrombocytopeniczna, bóle stawów, zapalenie stawów, zmiany w kłębuszkach nerkowych oraz powikłania dotyczące przewodu pokarmowego (ból brzucha, owrzodzenia żołądka, dwunastnicy oraz okrężnicy). Rzadziej pacjenci manifestują objawy neurologiczne: zapalenie naczyń mózgowych oraz zaburzenia dotyczące obwodowego systemu nerwowego. W patogenezie powstawania stanu zapalnego naczyń istotną rolę odgrywają przeciwciała z klasy IgA1, które prowadzą do odkładania się kompleksów immunologicznych, choć nie znamy jeszcze wszystkich mechanizmów, w jakich dochodzi do stanu zapalnego naczyń. Przyczyną powstawania kompleksów przeciwciał mogą być: infekcje, leki, szczepienia oraz inne mechanizmy immunologiczne. Nie ma specyficznych badań laboratoryjnych oraz markerów potwierdzających diagnozę, brak także konsensusu dotyczącego leczenia. W przypadku powikłań narządowych, kłębuszkowego zapalenia nerek rekomendowane jest systemowe podawanie steroidów. Leczenie inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę zaleca się w celu zmniejszenia białkomoczu. Prognozy uzależnione są od stopnia ciężkości powikłań nerkowych. Monitorowanie dzieci po zachorowaniu obejmuje: regularne badania moczu pod kątem białkomoczu, krwinkomoczu oraz pomiary ciśnienia tętniczego przez minimum 6 miesięcy. U kobiet, które przebyły w dzieciństwie ZSH, w okresie ciąży ryzyko nadciśnienia tętniczego oraz białkomoczu jest statystycznie większe.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 3; 214-221
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nefropatia mezoamerykańska – nowe wyzwanie dla lekarzy medycyny pracy
Mesoamerican nephropathy – a new challenge for occupational physicians
Autorzy:: Kanclerz, Katarzyna
Wołyniec, Wojciech
Rutkowski, Przemysław
Renke, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085527.pdf
Data publikacji:: 2020-05-15
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: nefropatia mezoamerykańska
nefropatia endemiczna
przewlekła choroba nerek
ocena zdolności do pracy
albuminuria
opieka profilaktyczna nad pracownikami
mesoamerican nephropathy
endemic nephropathy
chronic kidney disease
evaluation of fitness for work
preventive care over employees
Opis:: Nefropatia mezoamerykańska (mesoamerican nephropathy – MeN) to endemiczna forma przewlekłej choroby nerek (PChN), która nie ma związku z czynnikami ryzyka rozwoju PChN, takimi jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Występuje przede wszystkim u mężczyzn zatrudnionych w rolnictwie, wykonujących ciężką pracę fizyczną w gorącym i suchym klimacie. Od końca lat 90. XX w. zanotowano znaczący wzrost liczby zachorowań na PChN w Ameryce Środkowej i południowym Meksyku, a częstość jej występowania w tym regionie jest prawie 9-krotnie wyższa niż w Stanach Zjednoczonych. Najwyższa na świecie śmiertelność z powodu PChN jest w Salwadorze: w latach 1984–2005 wzrosła 10-krotnie. Patofizjologia MeN pozostaje niewyjaśniona. W materiale histopatologicznym obecne są przewlekłe zmiany cewkowo-śródmiąższowe, którym mogą towarzyszyć zmiany w kłębuszkach nerkowych. Na rozwój choroby mają istotny wpływ powtarzany cyklicznie stres cieplny, związane z nim nadmierne pocenie się oraz odwodnienie. Choroba stanowi ważny problem społeczny i ekonomiczny oraz wyzwanie w zakresie diagnostyki, terapii i profilaktyki dla lekarzy wielu specjalności, szczególnie dla lekarzy medycyny pracy.
Mesoamerican nephropathy (MeN) is an endemic form of chronic kidney disease (CKD) that is not related to risk factors for CKD, such as diabetes and hypertension. It primarily affects men, rural and agricultural laborers, who work in an extremely hot and dry environment. The greatest increase in the prevalence of CKD, particularly since the late 1990s, has been reported in Central America and Southern Mexico, where the prevalence is almost 9 times higher than in the USA. The highest mortality associated with CKD is reported in El Salvador where a 10-fold increase was recorded in 1984–2005. In histological examination, MeN patients manifest tubulointerstitial lesions and, in some cases, also lesions in the glomeruli. The cause of MeN remains unclear. Repeated episodes of occupational heat stress, and sweating accompanied by water loss, have a significant impact on the disease development. The disease is a significant social and economic problem, and a challenge in the field of diagnostics, therapy and prevention for physicians of many specialties, especially for occupational physicians.
Źródło:: Medycyna Pracy; 2020, 71, 3; 353-361
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: EUCOMMIA ULMOIDES OLIV. EXTRACT REGULATES AGE-INDUCED INJURY IN TUBULAR ENDOTHELIAL CELLS VIA THE RAGE-NRF2 PATHWAY
Autorzy:: Hur, Jinyoung
Do, Moon Ho
Kim, Mina
Choi, Jiwon
Kim, Yoonsook
Ha, Sang Keun
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/895476.pdf
Data publikacji:: 2019-08-30
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:: diabetic nephropathy
advanced glycation end product
nuclear factor erythroid 2-related factor 2
Eucommia ulmoides
Opis:: The leaves, stems, and bark of Eucommia ulmoides Oliv. (EU), also known as Du-Zhong, have traditionally been used to cure various diseases, such as liver, kidney, and muscle diseases, in Asia. Despite evidence for protective effects against renal complications, its precise effects and mechanisms of action are unclear. In this study, the effects of EU on advanced glycation end products (AGEs)-induced renal disease and its mechanism were examined. NRK 52E normal rat kidney tubular epithelial cells were treated with AGEs and an EU extract. Expression levels of TGF-β1, an indicator of renal cell damage, and catalase, an antioxidant marker, were examined. Nuclear factor-E2-related factor 2 (Nrf2), kelch-like ECH-associated protein 1 (keap1), and p65 regulation were examined to identify additional antioxidant mechanisms related to renal cell apoptosis and AGEs-induced renal cell damage. The effects of EU on mitogen-activated protein kinase (MAPK), Akt, and phosphoinositide 3-kinase (PI3K), which are involved in apoptosis, were also examined. TGF-β1 expression increased in response to AGEs and decreased by additional treatment with EU. Additionally, EU increased the expression of catalase. We found that EU increased Nrf2, keap1, and p65 and regulated the expression of RAGE (receptor for AGEs) and its downstream target Sirt1. EU also regulated the AGEs-altered phosphorylation of apoptosis factors. Based on these findings, we concluded that EU regulates AGEs-induced renal cell damage via antioxidant and apoptosis-related mechanisms.
Źródło:: Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2019, 76, 4; 683-690
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:: Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The use of metformin in patients with chronic kidney disease
Stosowanie metforminy w przewlekłej chorobie nerek
Autorzy:: Mąka, Michalina
Olszańska, Ewa
Dubielak, Katarzyna
Domek, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035901.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: hypoglycemia
diabetes
chronic kidney disease
metformin
diabetic nephropathy
cukrzyca
metformina
nefropatia cukrzycowa
hiperglikemia
przewlekla choroba nerek
Opis:: Diabetes is a disease that affects about 4% of the population, and its incidence has been growing steadily. Increasingly more young people have to face this illness, and therefore more people suffer from chronic complications. The most frequent disorder of diabetics is diabetes nephropathy. This complication makes people‘s lives very difficult – not only the life of the patients but also the doctors who must strongly restrict the base of pharmaceuticals which can be used by these patients. Metformin has become a hope for people suffering from diabetes. This medicine has many advantages such as a decrease in glycaemia through many mechanisms. Simultaneously, it does not expose diabetics to hypoglycaemia. It reduces the death rate and protects patients‘ hearts. Additionally, it positively influences body weight, and it is taken orally. Currently, this medicine is also recommended in pre-diabetes states. Unfortunately, the chronic disease of the kidneys which usually occurs during diabetes does not enable the use of metformin. According to the Polish Diabetes Association, the dose of metformin should be reduced by half in the third phase of chronic kidney disease. In next phases, metformin should be thoroughly abandoned. There are opinions about the positive influence of metformin on people suffering from kidney disorders. The above article summarizes the current knowledge of using metformin and analyzes the latest research which describe its functioning. Additionally, it confronts two stances about the use of metformin in chronic kidney disease.
Cukrzyca jest chorobą, która dotyka około 4% populacji, a częstość jej występowania stale rośnie. Chorują coraz młodsze osoby, stąd problem przewlekłych powikłań dotyczy coraz większej liczby osób. Najczęstszym powikłaniem osób z cukrzycą jest nefropatia cukrzycowa, która stanowi problem nie tylko chorych, lecz także lekarzy, którzy muszą w dużym stopniu ograniczyć bazę leków stosowanych u tych pacjentów. Nadzieją dla osób chorych na cukrzycę stała się metformina – lek o wielu zaletach. Obniża glikemię drogą wielu mechanizmów, jednocześnie nie narażając na epizody hipoglikemii, zmniejsza śmiertelność, działa kardioprotekcyjnie, wykazuje korzystny wpływ na masę ciała i jest stosowana doustnie. Obecnie wskazana również w stanach przedcukrzycowych. Barierą do stosowania metforminy okazała się przewlekła choroba nerek, która rozwija się w przebiegu cukrzycy. Według Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego powinno się zredukować dawkę metforminy o połowę w III stadium przewlekłej choroby nerek, natomiast powyżej tego stadium, odstawić całkowicie. Pojawiły się również doniesienia o pozytywnym wpływie tego leku u chorych z powikłaniami nerkowymi. Artykuł podsumowuje obecny stan wiedzy na temat zastosowania metforminy, analizuje najnowsze badania, które opisują mechanizmy jej działania, a także konfrontuje dwa stanowiska odnośnie do stosowania metforminy w przewlekłej chorobie nerek.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 14-18
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zespół nerczycowy w przebiegu zespołu Schimke – opis przypadku
Nephrotic syndrome in the course of Schimke immuno-osseous dysplasia (SIOD) – case report
Autorzy:: Bieniaś, Beata
Wieczorkiewicz-Płaza, Anna
Kalicka, Karolina
Kusz, Monika
Sikora, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036207.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: zespół schimke
smarcal1
nefropatia
zmiana minimalna
schimke immuno-osseous dysplasia (siod)
nephropathy
minimal change disease
Opis:: Zespół Schimke (SIOD – Schimke immunoosseous dysplasia) jest bardzo rzadkim, genetycznie uwarunkowanym schorzeniem, rozwijającym się w związku z mutacjami genu SMARCAL1. Charakteryzuje się wielonarządowymi zmianami, do których należą postępująca nefropatia, zaburzenia immunologiczne, hematologiczne, nieprawidłowości kostne oraz dysmorfia twarzy i zmiany skórne. W pracy przedstawiono przypadek chłopca z SIOD z początkowo skąpoobjawowym pozanerkowym fenotypem. U pacjenta w 3 r.ż. rozpoznano białkomocz z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym, w wieku 6 lat nastąpiła progresja nefropatii do pierwotnie steroidoopornego zespołu nerczycowego. Biopsja nerki wykazała zmianę minimalną, a terapia cysklosporyną A doprowadziła do remisji po 5 tygodniach leczenia. Podczas 6-letniej obserwacji nie występowały nawroty zespołu nerczycowego, obserwowane były natomiast epizody subnerczycowego białkomoczu przy prawidłowej funkcji nerek. Objawy pozanerkowe obejmowały opóźnione wzrastanie wewnątrzmaciczne, od 3 r.ż. leukopenię, natomiast niskorosłość, wyraźne cechy dysmorfii i ciemne plamki na skórze, charakterystyczne dla SIOD, obserwowano dopiero w kolejnych latach choroby. Wówczas ujawniono również typową dla tego zespołu dysplazję kręgowo-nasadową. Przeprowadzona diagnostyka genetyczna wykazała mutację genu SMARCAL1. Podsumowując, nefropatia w przebiegu zespołu Schimke może początkowo występować jako dominujący objaw choroby. Może rozwijać się jako zespół nerczycowy na podłożu zmiany minimalnej i ulegać remisji w wyniku leczenia cyklosporyną A przy zachowaniu prawidłowej funkcji nerek w kilkuletnim okresie obserwacji.
Schimke immuno-osseous dysplasia (SIOD) is a very rare, genetically determined disease associated with SMARCAL1 gene mutation. SIOD is characterized by multisystem disorders with progressive nephropathy, skeletal, immunological, hematological and dermatological abnormalities, short stature and dysmorphia. In this study, the case of a boy with nephropathy in the course of SIOD was presented. At the age of 3 years, proteinuria with coexisting hypertension occurred. Histopathological examination showed minimal change in the disease. At the age of 6 years, the progression of nephropathy to primary steroid resistant nephrotic syndrome was observed. After the institution of cyclosporine A therapy, the nephrotic syndrome entered remission. Over a 6-year follow-up the patient presented with episodes of subnephrotic proteinuria and normal renal function. At the onset of follow-up, among the extrarenal findings, intrauterine growth restriction occurred and at the age of 3 years, leukopenia was diagnosed. In the following years, other clinical manifestations such as short stature, typical dysmorphic features, pigmented macules and spondyloepiphyseal dysplasia were revealed. Genetic examination revealed SMARCAL1 gene mutation. In conclusion, nephropathy may be the first clinical feature of SIOD. In contrast to the majority of cases, in our patient the nephrotic syndrome was due to minimal change disease. In addition, cyclosporine A therapy was successful and renal function remained normal during follow-up over a few years.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 82-86
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rozpoznanie zespołu Alporta i nefropatii cienkich błon podstawnych w wieku dziecięcym
Diagnosis of Alport syndrome and thin basement membrane nephropathy in childhood
Autorzy:: Moczulska, Anna
Walkosz, Joanna
Zarębska, Estera
Mleczko, Mateusz
Zachwieja, Katarzyna
Wierzchowska-Słowiaczek, Ewa
Ogarek, Iwona
Wilkosz, Katarzyna
Kwinta-Rybicka, Joanna
Stec, Zofia
Szczęsny-Choruz, Elżbieta
Miklaszewska, Monika
Drożdż, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036232.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: biopsja nerki
zespół alporta
nefropatia cienkich błon podstawnych
kidney biopsy
alport syndrome
thin basement membrane nephropathy
Opis:: WSTĘP: Zespół Alporta (ZA) i choroba cienkich błon podstawnych (TBMN), jako genetycznie uwarunkowane glomerulopatie, są w wieku dziecięcym trudne do różnicowania i brak jest czynników prognostycznych odległych powikłań. Celem opracowania była analiza porównawcza przebiegu klinicznego i zmian histopatologicznych w biopsji nerki u dzieci z rozpoznanym ZA lub TBMN. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 53 dzieci (27 dziewczynek) w wieku 9,5 roku, leczonych w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie w latach 1988–2015 z powodu ZA (n = 25) lub TBMN (n = 28). Wynik biopsji nerki skorelowano w grupach z danymi klinicznymi z wykorzystaniem Statistica12(StatSoft). WYNIKI: Krwinkomocz rozpoznano u dzieci w wieku od 1 do 17 lat (mediana 6 lat), białkomocz u 14 dzieci z ZA (56%). Czas obserwacji przed wykonaniem biopsji był istotnie dłuższy w TBMN: 38 vs. 11 miesięcy w ZA (p = 0,01). U 11(39%) pacjentów z TBMN stwierdzono w biopsji przyrost mezangium. W ZA u 4(16%) pacjentów nie wykazano zmian morfologicznych. W analizie regresji wieloczynnikowej najsilniejszym parametrem patomorfologicznym, warunkującym występowanie białkomoczu, była nieregularna grubość błon podstawnych (R2 = 0,56, p = 0,011). W leczeniu stosowano ACEI u 14 dzieci z białkomoczem, prednizon u 8, cyklosporynę A u 8, pulsy methylprednizolonu u 2. U dwóch chłopców rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek przed 18 r.ż. U 2 pacjentów z rozpoznaniem wstępnym TBMN wystąpił w dalszym przebiegu choroby białkomocz. WNIOSKI: U dzieci z ZA i TBMN czynnikami złej prognozy są białkomocz z nieregularnością błon podstawnych kłębuszka. Obecność izolowanego krwinkomoczu i ścieńczenia błon podstawnych nie wyklucza złego rokowania. Wczesne wykonywanie biopsji nerki u młodych pacjentów z izolowanym krwinkomoczem nie jest miarodajne. Rekomenduje się zatem wprowadzenie do diagnostyki badań genetycznych umożliwiających wczesne rozpoznanie.
INTRODUCTION: The Alport syndrome (AS) and thin basement membrane nephropathy (TBMN) are glomerulopathies of genetic origin difficult to differentiate, with no predictors of a long term outcome. The aim of the study was to analyze clinical data regarding kidney histopathology in children with AS and TBMN. MATERIAL I METHODS: The study group consisted of 53 children (27 girls) aged 9.5 years, treated for AS (n = 25) or TBMN (n = 28) at University Children's Hospital of Cracow between 1988–2015. The kidney biopsy result was correlated with clinical data in both groups using Statistica12 (Statsoft). RESULTS: Hematuria was diagnosed in all the children at the age of 1–17 (median 6 years) and proteinuria in 14 patients with AS (56%). The follow-up time before biopsy was longer in TBMN – 38 vs. 11 months (p = 0.01). In 11 (39%) TBMN patients mesangial proliferation was observed. Among the AS patients in 4 cases (16%) no kidney pathology was found. Multiple regression analysis indicated an irregular basement membrane structure as the most significant predictor for proteinuria (R2 = 0.56, p = 0.011). Therapy with ACEI was introduced in 14 patients with proteinuria, prednisone in 8 patients, cyclosporine A in 8 and methylprednisolone pulses in 2. Two boys progressed to end stage renal failure before the age of 18 years. Two patients with TBMN developed proteinuria in later follow-ups. CONCLUSIONS: Proteinuria and irregularity of basement membrane in children with AS and TBMN are predictors of poor prognosis. Hematuria and thinning of basal membrane do not ensure benign follow-up. Early kidney biopsy in young children with isolated hematuria seems to be not useful. Intorduction of genetical testing is needed for early diagnosig instead.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 73-81
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wpływ hemodializy na stężenie glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu lub bez cukrzycy
Effect of hemodialysis on glucose concentration in extracellular liquid in patients with end stage renal failure with and without diabetes
Autorzy:: Firlej-Pruś, Magdalena
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039166.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: schyłkowa niewydolność nerek
nefropatia cukrzycowa
hemodializa
ciągłe monitorowanie glikemii
cgms
end-stage renal failure
diabetic nephropathy
haemodialysis
Opis:: The aim of this study was: 1) to establish the course of glycemic variability in the extracellular liquid in patients with renal insuffi ciency during hemodialysis 2) to compare the diff erences and course of glycemic variability in the extracellular liquid between patients with renal insufficiency because of diabetes and patients with renal insuffi ciency due to another serious medical condition. In order to achieve the above, a study of the glycemic variability in the extracellular liquid was done with a CGMS device on 60 hemodialysed patients in the dialysis center of the Provincial Hospital in Bielsko-Biala. The reason for renal insuffi ciency was diabetic nephropathy in 37 patients and other reasons in 23 patients. Comparing the glycemic variability during hemodialysis, it has been stated that the most dynamic is the fi rst hour of hemodialysis whereas the largest decreases in glycemia levels were noticed in the second and third hour of hemodialysis both in the diabetics and non-diabetics groups. In the diabetic nephropathy group, the decrease in glycemia levels in the second hour reached 10,08 ± 12,45 mg/dl and in the third one 10,07 ± 14,91 mg/dl. In the group without diabetic nephropathy, the decreases in glycemia levels reached 8,96 ± 10,31 mg/dl in the second hour and 6,61 ± 12,50 mg/dl in the third hour of hemodialysis. The research also proved that the average areas below the glycemic variability curve in particular hours of hemodialysis show statistically significant differences depending on diabetes presence. The most statistically significant relationship appeared in the first hour of hemodialysis – p = 0,0130, in the second one p = 0,035 and in the third p = 0,041. In the last hour of hemodialysis no statistically important differences were noticed in the area below the glycemic variability curve between the researched group with diabetes and without it.
Celem pracy było: 1) ustalenie przebiegu zmienności stężenia glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych z niewydolnością nerek w czasie trwania hemodializy oraz 2) porównanie różnic i przebiegu zmienności stężeń glukozy w płynie pozakomórkowym w czasie trwania hemodializy pomiędzy chorymi z niewydolnością nerek z powodu cukrzycy i chorymi z niewydolnością nerek na tle innym niż cukrzyca. W tym celu przeprowadzono badanie zmienności glikemii w płynie pozakomórkowym przy użyciu urządzenia CGMS u 60 chorych hemodializowanych w Stacji Dializ Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej. U 37 badanych niewydolność nerek była wywołana nefropatią cukrzycową, u pozostałych 23 osób przyczyna niewydolności nerek była inna. Porównując zmiany glikemii w czasie trwania hemodializy stwierdzono, iż najbardziej dynamiczna jest pierwsza godzina hemodializy, natomiast największe obniżenie glikemii odnotowano w drugiej i trzeciej godzinie hemodializy zarówno w grupie badanych z cukrzycą, jak i bez tego schorzenia. W grupie badanych z nefropatią cukrzycową obniżenie poziomu glikemii w drugiej godzinie wynosiło 10,08 ± 12,45 mg/dl, a w trzeciej 10,07 ± 14,91 mg/dl. W grupie chorych bez nefropatii cukrzycowej obniżenie poziomu glikemii podczas hemodializy wynosiło odpowiednio: 8,96 ± 10,31 mg/dl w drugiej godzinie oraz 6,61 ± 12,50 mg/dl w trzeciej. W badaniu wykazano ponadto, iż średnie powierzchnie pod krzywą zmienności glikemii w poszczególnych godzinach hemodializy wykazują istotne statystycznie różnice zależnie od obecności cukrzycy. Najsilniejsza zależność wystąpiła w pierwszej godzinie hemodializy: p = 0,0130, w drugiej wyniosła 0,035, a w trzeciej – 0,041. W ostatniej godzinie hemodializy nie wykazano istotnych statystycznie różnic między powierzchnią pod krzywą zmienności glikemii w grupie badanych z cukrzycą oraz bez cukrzycy.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 13-26
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Świadomość pacjentów na temat późnych powikłań cukrzycy typu 2
Patients’ awareness of late complications in type 2 diabetes
Autorzy:: Antczak-Komoterska, Anna
Boruczkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26435320.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:: cukrzyca
powikłania cukrzycy
retinopatia
neuropatia
nefropatia
kardiomiopatia
stopa cukrzycowa
diabetes
diabetes complications
retinopathy
neuropathy
nephropathy
cardiomyopathy
diabetic foot
Opis:: Wstęp. Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Najczęstszą postacią cukrzycy jest cukrzyca typu 2, w której pierwotnie dochodzi do zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę (insulino oporność). Wieloletnia cukrzyca prowadzi do wielu groźnych powikłań, które dotyczą wielu narządów, np. narządu wzroku, nerek czy włókien nerwowych. Cel. Celem pracy była ocenia świadomości pacjentów na temat późnych powikłań cukrzycy typu 2. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 100 pacjentów zarówno płci żeńskiej jak i męskiej leczących się w Poradni Diabetologicznej CDL Barska. Wybrano metodę sondażu diagnostycznego, zastosowano technikę ankietową i analizę dokumentacji medycznej. Narzędziem badawczym wykorzystanym w pracy był autorski kwestionariusz ankiety oraz dokumentacja medyczna. Wyniki. Z przeprowadzonych badań własnych wynika, że zdecydowaną większość pacjentów stanowią kobiety (63%), powyżej 60 roku życia (40%), mieszkające w mieście (62%), aktywne zawodowo (44%), które chorowały poniżej 5 lat (45%). Najwięcej badanych wskazywało na uczestniczenie w konsultacjach okulistycznych (65%). Największa grupa badanych wskazywała na powikłanie w postaci nadciśnienia (37,4%), zaburzenie widzenia (23,7%), najmniej wskazało na stopę cukrzycową (0,7%).
Admission. Diabetes mellitus is a group of metabolic diseases characterized by hyperglycaemia resulting from a defect in the production or function of insulin secreted by the beta cells of the pancreas. The most common form of diabetes is type 2 diabetes, in which there is primarily a decreased sensitivity of tissues to insulin (insulin resistance). Long-term diabetes leads to many serious complications that affect many organs, such as the eyes, kidneys and nerve fibers. Aim. The aim of the study was to assess the patients' awareness of late complication of type 2 diabetes. Material and methods. The study involved 100 female and male patients treated at the CDL Barska Diabetes Clinic. The diagnostic survey method was selected, the survey technique and the analysis of medical records were used. The research tool used in the work was the original questionnaire and medical documentation. Results. The conducted research shows that the vast majority of patients are women (63%), over 60 (40%), living in the city (62%), professionally active (44%), who were ill for less than 5 years (45%). Most respondents indicated participation in ophthalmological consultations (65%). The largest group of respondents indicated a complication in the form of hypertension (37.4%), visual impairment (23.7%), and the least indicated a diabetic foot (0.7%).
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 4; 54-65
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ocena stężenia ludzkiej obojętnochłonnej lipokaliny (NGAL) w surowicy i moczu dzieci z wadami układu moczowego, poddanych badaniu z użyciem dożylnego środka kontrastowego – doniesienie wstępne
Estimation of neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) in blood and urine of children with congenital urinary abnormalities, after intravenous radiocontrast media – pilot study
Autorzy:: Jobs, Katarzyna
Rączka, Alicja
Jung, Anna
Lichosik, Marianna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031533.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: NGAL
children
contrast-induced nephropathy
dożylne środki kontrastowe
dzieci
nefropatia pokontrastowa
radiocontrast media
urinary tract abnormalities
wady układu moczowego
Opis:: For diagnostic and treatment purpose it is often necessary to perform radiologic examinations with radiocontrast media. Once, in spite of making contrast media more and more safe, specific form of acute kidney injury (AKI), called contrast-induced nephropathy, is still common complication. Many incidences of acute renal injury can lead to chronic renal disease. Lately a promising biomarker for early diagnosis of AKI was found. It is neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL). Its level in blood and urine rises within few hours from the time of insult. The aim of the study was preliminary estimation of NGAL level in patients receiving intravenous contrast because of urography. Material: Seven patients with urinary tract abnormalities (5 girls, 2 boys, mean age 8.5 years). They had normal renal function and had not microalbuminuria. Results: Before administration of the contrast, mean NGAL blood level was 69.9 ng/ml and mean NGAL urine level was 15.8 ng/ml. Four hours after contrast administration mean urine NGAL level raised to 44.18 ng/ml. Forty-eight hours later mean NGAL blood level was 54.31 ng/ml and mean urine NGAL level – 31.18 ng/ml, still twofold higher than before contrast administration. Conclusions: It is of notice that urine NGAL was threefold higher 4 hours after contrast administration than before, and higher level persisted 48 hours later. It is possible that intravenous contrast administration has negative influence on renal function even in patients with initially good renal function.
Badania z użyciem dożylnych środków kontrastowych są często niezbędne w diagnostyce różnych schorzeń. Jednocześnie, mimo stosowania coraz bezpieczniejszych preparatów, po ich podaniu nadal obserwuje się, przeważnie przejściowe, pogorszenie funkcji nerek nazywane nefropatią pokontrastową. Wielokrotne epizody ostrego uszkodzenia funkcji nerek (AKI) mogą z czasem doprowadzić do przewlekłej choroby nerek. W ostatnich latach odkryto nowy, czuły parametr, oceniający ostre uszkodzenie funkcji nerek bardzo wcześnie, bo już w ciągu kilku godzin po zadziałaniu czynnika szkodliwego. Jest nim stężenie we krwi i, przede wszystkim, w porcji moczu ludzkiej obojętnochłonnej lipokaliny (NGAL). Celem pracy jest wstępna ocena stężenia NGAL u pacjentów badanych z użyciem dożylnego środka cieniującego. Materiał stanowiło 7 pacjentów z wadami układu moczowego (5 dziewczynek, 2 chłopców w średnim wieku 8,5 roku), u których wykonano urografię. Wszyscy badani mieli prawidłową czynność nerek, nie stwierdzano u nich mikroalbuminurii. Wyniki: Przed podaniem kontrastu średnie stężenie NGAL w surowicy wynosiło 69,9 ng/ml, w porcji moczu – 15,8 ng/ml. Po 4 godzinach od podania kontrastu średnie stężenie NGAL w porcji moczu podniosło się do 44,18 ng/ml. Po 48 godzinach średnie stężenie NGAL w surowicy wynosiło 54,31 ng/ml, w porcji moczu średnie stężenie obniżyło się do 31,18 ng/ml. Wnioski: Zwraca uwagę fakt potrojenia stężenia NGAL w porcji moczu po 4 godzinach od podania dożylnego kontrastu i utrzymywania się wyższych stężeń po 48 godzinach od badania, co może świadczyć o negatywnym wpływie środka kontrastowego na czynność nerek nawet u pacjentów bez cech przewlekłej choroby nerek.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 44-47
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Macrophages in Diabetes Mellitus: A Review on Understanding of Macrophage Function
Autorzy:: Chatterjee, Susraba
Guria, Srikanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059398.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:: Alloxan
Beta-cell Therapy
Cytokines
Diabetes mellitus
Diabetic Nephropathy
Diabetic Retinopathy
Macrophage
Macrophage Type 1
Macrophage Type 2
Streptozotocin
Opis:: Diabetes mellitus (DM) causes millions of deaths all over the world. Immune system contains macrophages that play very important role in DM. Excessive secretion of different cytokines can induce the DM development. Diabetes mellitus (DM) also affect the function of macrophage. We review the important findings regarding the role of macrophage in DM. This review may emphasize future direction towards development of novel immune-modulatory therapeutic intervention.
Źródło:: World Scientific News; 2019, 134, 2; 319-325
2392-2192
Pojawia się w:: World Scientific News
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nephropathy" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język