Temat: neo-realism - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Poetyka filmów szkoły polskiej (kilka refleksji o inspiracjach)
Poetics of the Polish Film School (Some Remarks on Inspirations)
Autorzy:: Helman, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/510815.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Polish Film School
Italian neo-realism
German expressionism
Opis:: The article is devoted to the Polish Film School. The origins of the phenomenon are pre-sented against the background of Polish cinema in post-communist times. The author emphasizes the impact of Italian neo¬ realism upon the Polish Film School, which is strongly reflected in cinematography. Also similarities with and inspirations from German expres-sionism are traced. Critics’ opinions on the most significant films from the Polish Film School and the movement itself are cited.
Źródło:: Postscriptum Polonistyczne; 2010, 1(5); 17-31
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:: Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Assessing the role of Brazil in the New World Order: a geopolitical study of Meridionalism and neo-Eurasianism
Autorzy:: Morgado, Nuno
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683108.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: geopolitical studies, Meridionalism, neo-Eurasianism, realism, foreign policy
Opis:: This article offers a perspective on the study of the connections between neo-Eurasianism and Meridionalism. Its main argument is that there exists a possible tendency of Meridionalism becoming an instrument of neo-Eurasianism – and by extension of Russian national interests – in Latin America. Although Russian interference in Brazil is not new, the bonds between Meridionalism and neo-Eurasianism may now assume a clearer than ever aspect in strategic terms between the two countries. It is also noteworthy that both those formulations came from academia.There is a particular logical inconsistency to be pointed out within Meridionalism: either an ideological purpose overcomes geostrategic goals or the opposite. In order to solve that problem, the article is structured in two parts: a short look at the Brazilian School of Geopolitics’ cores and the comparative analysis of Meridionalism and neo-Eurasianism.The theoretical and methodological framework is linked to the realist theoretical tradition (positivism), with a mixture of geopolitical studies approach and strategic planning framework. Geopolitical studies simply provide the tools to explain the Brazilian School of Geopolitics’ ideas and to identify geopolitical factors within the strategic plans. Together with strategic planning, the comparative analysis of Meridionalism and neo-Eurasianism, as strategic plans, is accomplished.ResumenEste artículo ofrece una perspectiva sobre el estudio de las conexiones entre el neo-eurasianismo y el meridionalismo. Su argumento principal se basa sobre una posible tendencia de que el meridionalismo se convierta en un instrumento del neo-eurasianismo – y por extensión de los intereses nacionales rusos – en América Latina. Aunque la interferencia rusa en Brasil no es nueva, los vínculos entre meridionalismo y neo-eurasianismo pueden ahora asumir un aspecto más claro en términos estratégicos entre los dos países como nunca antes. También cabe destacar que ambas formulaciones provienen de la academia.Hay una incoherencia lógica particular que debe señalarse en el meridionalismo: o bien el objetivo ideológico supera los objetivos geoestratégicos o bien lo contrario. Para resolver este problema, la estructura del artículo se compone de dos partes: una breve mirada a los núcleos de la Escuela Brasileña de Geopolítica y el análisis comparativo del meridionalismo y neo-eurasianismo.El marco teórico y metodológico está vinculado a la tradición teórica realista (positivismo), con una mezcla de enfoques de estudios geopolíticos y de la estructura de planificación estratégica. Los estudios geopolíticos facilitan las herramientas para explicar las ideas de la Escuela Brasileña de Geopolítica e identificar los factores geopolíticos dentro de los planes estratégicos. Junto con la planificación estratégica, se realiza el análisis comparativo del meridionalismo y neo-eurasianismo, como planes estratégicos.
Źródło:: Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales; 2017, 4
2449-8483
2392-0343
Pojawia się w:: Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Reflexiones sobre la política exterior mexicana en el marco de la globalización y la posguerra fría
Autorzy:: Moloeznik, Marcos Pablo
Minor, Patricia Solís
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683084.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: foreign policy
international relations
international politics
globalization
neo-realism
Mexico
política exterior
relaciones internacionales
política internacional
globalización
neorrealismo
México
Opis:: In order to present the essential elements of Mexican foreign policy, the author conducts a review of the system of international relations, with special emphasis on globalization, securitization and the so-called “new capitalism” as well as an exploration of Post-Cold War and the role of the United States as a superpower in the concert of nations on the basis of neorealism as a theory of international relations.
Con el objeto de dar cuenta de las notas esenciales de la política exterior mexicana, se lleva a cabo una revisión del sistema de relaciones internacionales, con especial énfasis en la globalización, la securitización y el denominado “nuevo capitalismo”, así como una exploración de la posguerra fría y el rol de los Estados Unidos como superpotencia en el concierto de las naciones, a partir del análisis del neorrealismo como teoría de la relaciones internacionales.
Źródło:: Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales; 2015, 2
2449-8483
2392-0343
Pojawia się w:: Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Doktryna Trumpa i realizm imperatywny w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych na przykładzie relacji z Europą, Koreą Północną, Iranem i Chinami (2016–2019)
The Trump Doctrine and Principled Realism in the United States’ Foreign Policy: the US Relations with Europe, North Korea, Iran and China (2016–2019)
Autorzy:: Lisewski, Mikołaj
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/901759.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
Doktryna Trampa
neorealizm
izolacjonizm
geopolityka
wojna handlowa
United States’ foreign policy
the Trump doctrine
neo-realism
isolationism
geopolitics
trade war
Opis:: John R. Haines już w 2016 r., na łamach artykułu pt. Divining a “Trump Doctrine”, dostrzegł, jak zbieżne są główne postulaty przyszłego 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych w zakresie polityki zagranicznej z opublikowanym w 1941 r. programem „Pryncypia Ameryki przede wszystkim”. Choć główne cele polityki zagranicznej mocarstw są naturalnie mało podatne na zmiany radykalne, ich wymiary, paradygmat oraz sposób realizacji w trakcie każdej z kadencji prezydentów USA się różniły. Głównym problemem badawczym niniejszej pracy jest charakter polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych za czasów kadencji Donalda Trumpa. Zmiany w zakresie polityki zagranicznej badane są na podstawie czterech głównych płaszczyzn: stosunków międzynarodowych na linii USA– Europa, Korea Północna, Iran, Chiny. Zauważalna zmiana stosunku wobec polityki fi nansowania NATO dotycząca zwłaszcza niektórych państw europejskich, polityka „łagodzenia bandytów” w wymiarze relacji z Koreą Północną, od 2018 r. empirycznie dostrzegalna intensyfi kacja rywalizacji na linii Waszyngton–Pekin, objawiająca się ostatecznie m.in. w tzw. wojnie handlowej, a także gwałtowne zaostrzenie stosunków z Iranem to wydarzenia, a raczej procesy, które wydają się mieć kluczowe znaczenie dla analizy zmieniających się pryncypiów w zakresie polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych.
As early as 2016, in the article entitled Divining a “Trump Doctrine” John R. Haines showed how similar the main demands of the future forty-fi fth President of the United States in foreign policy were to the America First Principles released in 1941. Although the powers’ main foreign policy goals are naturally not very susceptible to radical changes, their dimensions, paradigms and implementation methods varied between terms of the United States Presidents. The main research problem of the article is the nature of the US foreign affairs during the term of Donald Trump. Foreign policy developments are examined at four main levels – US relations with Europe, North Korea, Iran and China. In recent years, there has been a change in the US attitude to NATO fi nancing, especially in the discourse about European troops. Relations with North Korea have improved signifi cantly. Since 2018, the rivalry between Washington and Beijing has become more fi erce and subsequently transformed into a trade war over time. Analysing the most important affairs allows to identify and understand the main principles of the United States’ actual foreign policy.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2019, 4(61); 103-122
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The Issue of Intentionality in Contemporary Thomis
Autorzy:: Freile, Alvaro
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057141.pdf
Data publikacji:: 2022-03-30
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: intentionality
epistemology
Neo-Thomism
esse intentionale
Thomas Aquinas
realism
Opis:: The issue of intentionality is one of the pivotal points in the theory of knowledge. Depending on how intentionality is understood, one can be a realist, a nominalist, or an idealist. For that reason, modern Thomists widely discuss this theme. The four different positions in this debate are: the first three, which are considered reductive views are: “identity view of representationalism,” “direct realism,” and “similarity theory.” The fourth is considered a non-reductive view and can be called primitive intentionality theory. The paper concludes that the most adequate way to understand intentionality is a non-reductive view, not exactly the same as the “primitive intentionality theory,” but rather a view that considers esse intentionale as a metaphysical mode of being which solves the question of the existence of known objects.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2022, 11, 2; 207-228
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Co to znaczy być krytycznym realistą? Dwie różne odpowiedzi: Nicolai Hartmann i Richard Hӧnigswald
What Does It Mean to Be a Critical Realist? Two Different Answers: Nicolai Hartmann’s and Richard Hӧnigswald’s
Autorzy:: Alechnowicz-Skrzypek, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519193.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Nicolai Hartmann
Richard Hӧnigswald
neokantyzm
krytyczny realizm
neo-Kantianism
critical realism
Opis:: Celem artykułu jest porównanie ze sobą dwóch niespecyficznych neokantystów uznawanych za reprezentantów realizmu krytycznego. Nicolai Hartmann - jako zwolennik szkoły marburskiej - był najpierw idealistą, a następnie stał się krytycznym realistą. Richard Hӧnigswald - jako uczeń Aloisa Riehla - od początku zajmował stanowisko realizmu krytycznego. Istnieje wiele podobieństw w rozumieniu pojęcia realizmu przez Hartmanna i Hӧnigswalda. Można też wskazać na kilka różnic, które dotyczą przede wszystkim kwestii rzeczy samej w sobie. Najważniejszą z nich jest sposób, w jaki obaj rozwiązują problem danych empirycznych będących podstawą umysłowej reprezentacji przedmiotu. Ukazanie podejścia Hartmanna i Hӧnigswalda do tego problemu pozwala zrozumieć, dlaczego obaj uważani są za niespecyficznych neokantystów.
Iwona Alechnowicz-Skrzypek’s aim in this paper is to compare the two non-specific Neo Kantians, admittedly both representing critical realism. Nicolai Hartmann, a follower of the Marburg School, was an idealist before becoming a critical realist, while Richard Hӧnigswald, a student of Alois Riehl, held on to the position of critical realism from the beginning of his philosophical career. There are many similarities between Hartmann and Hӧnigswald in terms of their understanding of the concept of realism. There are also several differences, which mostly relate to how they addressed the question of the thing-in-itself. The most important difference concerns their solution of the problem of empirical data as a basis for the mental representation of objects. A comparison of Hartmann’s and Hӧnigswald’s approaches to this problem helps us to understand why both are considered non-specific neo-Kantians.
Źródło:: Folia Philosophica; 2022, 48; 1-13
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:: Folia Philosophica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Рецепція Лесі Українки в українській критиці: контроверзи і перспективи
Interpretation of Lesya Ukrainka in Ukrainian Criticism: Controversies and Perspectives
Recepcja Łesi Ukrainki w krytyce ukraińskiej: Kontrowersje i perspektywy
Autorzy:: Skupeyko, Lukash
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929290.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: socrealizm
modernizm
neoromantyzm
ideał estetyczny
model interpretacji
kanon krytyczny
„osobowość suwerenna”
socialist realism
modernism
Neo-romanticism
aesthetic ideal
interpretative model
critical cannon
“sovereign personality”
Opis:: W artykule podjęto problem analizy twórczości Łesi Ukrainki w kluczu realistycznym i modernistycznym. Zwrócono uwagę na podobieństwa obu sposobów interpretacji; zauważono brak skrupulatnej analizy samych tekstów – utworów Łesi Ukrainki i uleganie narzucanym (z zewnątrz) teoriom. Największe perspektywy – zdaniem autora – stoją przed badaniami, w których nastąpi rezygnacja z tradycyjnych kanonów interpretacji twórczości Łesi Ukrainki z jednoczesnym dookreśleniem sensu neoromantycznego hasła „suwerenności” jako cechy charakterystycznej dla każdego człowieka.
This paper analyses how the work of Lesya Ukrainka is criticised within the realist and modernist paradigms. Similarities in both models of interpretation are highlighted; and the lack of in-depth analysis of Lesya Ukrainka’s texts per se is pointed out. Also, it is noted that the critics tend to be too submissive to literary theories that are imposed on them. The author claims that the most promising research is that which can abandon traditional canons of interpretation of Lesya Ukrainka’s work with simultaneous explication of the sense of the Neo-romantic idea of “sovereignty” as a feature typical of each human being.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 13-22
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki