Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "neo-colonialism," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Is Canon Law an Instrument of Neo-Colonisation? Reception of Canon Law in Africa and the Contribution of John Paul II
Prawo kanoniczne (nie)instrumentem neo-kolonizacji: znaczenie dla Afryki i wkład Jana Pawła II
Autorzy:
Madziakaphwa, Israel
Leżohupski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040725.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
neokolonializm w Afryce
prawo kanoniczne w Afryce
instrumenty neokolonializmu
neo-colonialism in Africa
canon law in Africa
an instruents of neo-colonialism
Opis:
Idea przekazania myśli o. Israela Madziakaphwy, zawartej w jego artykule, narodziła się podczas zajęć z prawa kanonicznego, w czasie których grupa ambitnych młodych studentów przygotowywała się do sfinalizowania skróconego kursu licencjackiego w zakresie prawa kanonicznego. Analizując afrykańskie dziedzictwo nauczania Jana Pawła II, można zauważyć, jak znaczącą uwagę poświęcił on kwestiom takim, jak inkulturacja czy recepcja prawa kanonicznego w Afryce. Temat ten, przedyskutowany i przeanalizowany ze studentami, został przedstawiony jako wykład otwierający I Międzynarodową Wideokonferencję, zorganizowaną wspólnie z Wydziałem Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL. Istotne jest podkreślenie, którego dokonujemy w niniejszym artykule, iż poprzez postawienie pytania o neo-kolonialny charakter prawa, pytamy także o ducha prawa, a z perspektywy ducha kolonializm powinien zostać odrzucony, jako niemożliwa do zaakceptowania norma kulturowa. Analizując tę problematykę w kontekście norm wynikających z prawa kanonicznego, podkreślamy także zasadę unitas in varietate, która nie oznacza uniformizacji. Zasady inkulturacji pozostają niezmienione: ratio legis jest - w naszym wypadku - zbawienie dusz, myślenie i współodczuwanie z Kościołem, a także zasada pomocniczości. Przedstawiane tu badania przyczynią się do wykorzenienia „kolonializmu” jako wersji „imperializmu kulturowego” oraz do wykształcenia się takich metod komunikacji, które będą opierać się na komunikacji ludzi, do których kierowane jest przesłanie Kościoła, mimo świadomości utrudnień, jakie tak pojęta komunikacja napotyka.
The thought of conveying Fr. Israel Madziakaphwa's paper was borne during Canon Law classes the in the group of brilliant, young students preparing themselves to receive in short licentiate in Canon Law. Analysing the African heritage of John Paul II, focus is given unusual attention on the issue of inculturation, and birthed issues such as the reception of Canon Law in Africa. The topic, analysed and discussed with the students was later on proposed as the opening one for the 1st international videoconference held in conjunction with Catholic University of Lublin, Faculty of Law, Canon Law and Administration. It was distinguished by the keys of: 1. Understanding Canon Law in general: 1.1. Canon Law: Universal ordinance of the Church; 1.2. Provision of particular laws in the Church; 2. African understanding of law in general: 2.1. Perspective of Canon Law in the African Church; 2.2. Revision of the 1983 Code: The Africans' participation; 2.3. Customary law and canonisation of “civil law”; 3. Received or rejected? Reaction to Canon Law: 3.1. Canon Law (NOT) an Instrument of neo-colonisation; 3.2. African particular laws: a contribution to the canonical tradition; 3.3.Contribution of John Paul II to the reception of Canon Law in Africa. That still remains the main structure of presentation. Most importantly, we highlight the precise analysis of the paper that in answering the question of neo-colonialism in law we're asking ourselves about the spirit of law and rejecting this term as the outline of cultural imperialism In discussing Canon Law we put emphasis on unitas in varietatem, unity in diversity, that doesn't mean uniformity. Principles of inculturation remain the same: ratio legis – in our case – salvation of souls; sentire cum Ecclesia and subsidiarity. I hope this research will be a helpful instrument in facilitating, the evasion of “colonialism” in terms of “cultural imperialism” and always speak to the people (this time we mean Africans) in their “own language, being totally aware, that it's always a kind of dismixture and challenge.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 10; 129-141
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tourist Neo-colonialism as an Indication of the Future of Islands. The Example of Borobodur (Central Java)
Autorzy:
Cywiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036021.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
Tourist Neo-colonialism
Tourism
Postcolonialism
Borobodur
Islands
Opis:
The aim of this paper is to present the process of appropriation of public space by the tourism industry in island states with the example of the temple of Borobudur, addressing the question of the changing trends of the temple’s basic functions, from sacred to tourist functions, and the effects of the presented changes on the traditional users of the temple. The Borobudur temple complex has been (symbolically and practically) transferred from the hands of Buddhists into the hands of tourists. The Javanese cultural heritage has been commoditized in a systematic way and lacks religious functions. This is one example of how tourism increasingly appropriates spaces and redefines the meaning of cultural objects. Structural inhibitions to the Borobudur temple being used for traditional religious purposes can be considered an example of tourist neo-colonialism (both from the perspective of postcolonial theory and in light of previous research on the subject).
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2015, 19, 2; 21-24
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponadczasowa doniosłość pedagogiki porównawczej Bogdana Nawroczyńskiego
The Timeless Importance of Comparative Pedagogy Presented by Bogdan Nawroczyński
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923383.pdf
Data publikacji:
2018-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
comparative pedagogy
neo-colonialism
personality education
character
pedagogy of reforms
Opis:
The subject of the analysis are the excellent scientific achievements in the field of comparative pedagogy presented by Professor Bogdan Nawroczyński (1882-1974). His contacts with the world’s leading scholars in the field of pedagogy of the New Education resulted in a radical change in comparative studies in Polish pedagogy. I pay attention to the universality of Nawroczyński’s thought and its integrity with the theory of personality and education of young people. I am introducing his contribution to the internationalization of pedagogy, its systematisation and typology of pedagogical thought.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 47; 21-32
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Ite ad Joseph’; A short survey on textual concepts in the neo-gothic interior decoration in catholic churches in the 19th and first decades of the 20th century
Autorzy:
Abelmann, Annelies
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513804.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej. Language and Society Research Committee
Tematy:
Ultramontanism
Neothomism
neo-Gothic style
textuality and textual concepts
colonialism and
education
Opis:
No other period in the history of religious art has shown such a great amount of textual statements on altars, walls, stained-glass windows, communion benches, pulpits, pietà, entrances in ex- and interiors, ways of the cross, vaults, floors and statues as the neo-gothic interior of Catholic churches all over the world produced in the period 1870-1919. During these decades the church artists adhered to the neo-gothic style introduced by Pugin in Great-Brittan and Viollet-le- Duc in France. A whole generation of clerics, monastic orders, guilds and devotional groups glorifying the ideology of Ultramontanism in all kinds of manifestations, such as international gatherings, expositions of church-art, the consecration of churches, processions and publications in all sorts spread this style. This ideology, with a strong emphasis on the power of the pope in heavenly and worldly matters, has inflicted the whole world. The utopian Christian society based on a false image of the Middle Ages had also to be implemented in the colonies, without any real concern for the indigenous peoples or knowledge of the structures and cultures of their traditional societies. This article focuses on the unprecedented 19th- century decoration program in churches based on a new devotion inspired by the Neo-thomistic philosophy, incorporated in the official policy of the Vatican. The author chooses S. Jozef as an example because his devotion was elaborated with the persona of ‘patron of the church’. Not only the iconography had to be adjusted. For a good understanding words were necessary, also to stretch the difference with the patriarch Joseph of Egypt, a pre-figuration of Christ. The methodology chosen is based on elaborate research in parish-archives in the Rhineland completed with the study of primary and secondary literature. In the last category, the recent publication on de S. Jozef in Groningen is instructive. This research brought together all the inscriptions and textual concepts in the church for the first time. (Werf, 2012) The intensive research on the works of the Mengelberg-ateliers in the Rhineland is the backbone of this article (www.themengelbergstudios.com). The author is aware of the fact that this survey is just a modest try to investigate this very interesting aspect of the neo-gothic art.
Źródło:
Language, Discourse & Society; 2019, 7, 1; 59-65
2239-4192
Pojawia się w:
Language, Discourse & Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neokolonializm i neoimperializm w państwach Afryki Subsaharyjskiej
Neo-colonialism and neoimperialism in Sub-Saharan Africa
Autorzy:
Stańczyk- Minkiewicz, Margot
Wilczyński, Piotr L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540086.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Afryka Subsaharyjska
dysfunkcyjność
korupcja
patologia władzy
neokolonializm
neoimperializm
Sub-Saharan Africa
dysfunction
corruption
neo-colonialism,
neoimperialism
pathology of power
Opis:
Chociaż proces dekolonizacji doprowadził do sytuacji, w której, poza niewielkimi wyspami, w Afryce Subsaharyjskiej nie ma już terytoriów zależnych, czyli kolonii mocarstw zachodnich, poszczególne państwa afrykańskie mimo formalnej suwerenności, pozostają w dużym stopniu uzależnione od zamorskich mocarstw jak i silniejszych państw regionu. Obecną sytuację państw afrykańskich określa się mianem neokolonializmu i neoimperializmu. Celem artykułu jest wyjaśnienie przyczyn tego zjawiska, które zdaniem autorów wiąże się przede wszystkim z dysfunkcyjnością i słabością państw afrykańskich. Z powodu patologii elit rządzących, korupcji, nepotyzmu, etc. dochodzi do wykorzystywania potencjału krajów afrykańskich w zamian za korzyści finansowe i realizację partykularnych interesów grup trzymających władzę. Zjawisko neokolonializmu i jego zakres ukazane zostało na przykładzie stopnia opanowania sektora górniczego przez kapitał obcy, natomiast jako wyraz neoimperializmu przyjęto uzależnienie państw afrykańskich od zagranicznych dostawców uzbrojenia. Dokonane analizy pokazują, które państwa afrykańskie w największym stopniu dotknięte są neokolonializmem i neoimperializmem, a z drugiej strony, które mocarstwa i państwa zamorskie są beneficjentami tego zjawiska.
Although the decolonization process has led to a situation where, apart from small islands, Sub-Saharan Africa no longer has dependent territories, i.e. colonies of Western powers, individual African countries, despite formal sovereignty, remain heavily dependent on overseas powers and the stronger countries of the region. The current situation of African states is referred to as neo-colonialism and neo-imperialism. The purpose of the article is to explain the reasons for this phenomenon, which, according to the authors, is primarily associated with the dysfunction and weakness of African countries. Because of the pathologies of the ruling elite, corruption, nepotism, etc. the potential of African countries is exploited in exchange for financial benefits and the realization of the particular interests of the groups in power. The phenomenon of neocolonialism and its scope was shown on the example of the degree of mastery of the mining sector by foreign capital, while the expression of African countries' dependence on foreign arms suppliers was adopted as an expression of neo-imperialism. The analyzes show which African countries are most affected by neo-colonialism and neo-imperialism, and on the other hand, which powers and overseas countries are beneficiaries of this phenomenon.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2020, 33; 80-101
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afryka oczyma świata zachodniego – językowy stereotyp Afryki i jej mieszkańców w języku duńskim
Autorzy:
Kacprzak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083169.pdf
Data publikacji:
2022-01-26
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
stereotype
Africa
African people
Danish language
eurocentrism
neo-colonialism
Danish worldview
Opis:
The present paper aims to investigate the way in which Africa is perceived by Danish speakers in light of the most petrified linguistic expressions and corpus data. As it turns out, the received picture is largely negative, with elements such as POVERTY, DISEASES, LACK OF DEMOCRACY, WARS and ETHNIC CLASHES in its foreground. Moreover, in the majority of the analyzed contexts Africa is presented as a cluster of similar countries facing the same challenges, with little room for the awareness of the great cultural diversity that flourishes on the continent. In this context, it is also worth adding that the analyzed collocations also convey a closely related stereotype of the inhabitants of Africa, regarded primarily through the prism of the color of their skin and the suffering they must endure on their continent. It is no surprise, then, that Africa and African people are quite often perceived as a problem for the western world, especially because of the highly-feared waves of immigrants and asylum seekers that occur regularly on the continent. On the other hand, at least in the light of the analyzed material, there seems to be no to little realization of the fact that many of the problems of Africa stem from the ages of draining its human and natural resources by the colonial powers. As argued by the author of the present article, such a picture of Africa is not only unfair but may have other consequences as well, possibly predetermining how Danes willview single issues such as immigration or military invasions, and letting them fall into the spiral of eurocentric and patronizing understanding of the world.
Źródło:
Conversatoria Linguistica; 2021, 13; 41-56
1897-1415
Pojawia się w:
Conversatoria Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History repeats itself: uncovering recurring patterns in Sudanese politics
Autorzy:
Siragedien, Ali
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339772.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Sudan
modernization
multi-ethnicity
post-colonialism
neo-traditionalism
recurring
pattern
Opis:
Following its independence in 1956, Sudan confronted the tasks of constructing a distinct national identity, establishing effective governance and economic systems, and addressing internal ethnic conflicts stemming from the condominium era. In terms of ethnicity, the post-colonial history of Sudan can be segmented into two phases: sectarian politics, primarily observed in northern Sudan from 1956 to 1999, with the south not experiencing sectarianism in the same manner; and ethnic politics prevalent in South Sudan from 1955 to 2011 and in North Sudan from 1999 to the present. However, the postcolonial history of Sudan is actually a replay of a set of patterns that kept governing the politics of the country for centuries.
Źródło:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies; 2023, 2(2); 63-71
2956-2686
Pojawia się w:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies