Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nectar honey" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Charakterystyka skladu cukrowego miodow nektarowych
Autorzy:
Piotraszewska-Pajak, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827228.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sklad chemiczny
trisacharydy
fruktoza
glukoza
disacharydy
miod rzepakowy
analiza zywnosci
oligosacharydy
miod wrzosowy
miod wielokwiatowy
miod lipowy
cukry
miod nektarowy
miod akacjowy
chemical composition
trisaccharide
fructose
glucose
disaccharide
rape honey
food analysis
oligosaccharide
heather honey
multiflower honey
lime honey
sugar
nectar honey
acacia honey
Opis:
Charakterystyczne profile cukrowe miodów nektarowych sześciu odmian określono poprzez rozdział cukrów metodą HPLC. Otrzymano frakcje fruktozy, glukozy, di-, trisacharydów oraz dwie frakcje wyższych oligosacharydów, z których jedna zawierała tetra-, penta- oraz hexasacharydy, natomiast druga cukry większe niż heptasacharydy. Określono procentową zawartość poszczególnych frakcji w suchej masie miodów oraz stosunki fruktozy do glukozy (F/G). Potwierdzono występowanie zależności między składem cukrowym a odmianą miodu, choć tylko w przypadku miodów rzepakowych zależność ta była jednoznacznie wyraźna. Miody rzepakowe zdecydowanie różniły się od pozostałych odmian. W przeciwieństwie do wszystkich innych miodów zawierały więcej glukozy niż fruktozy, najmniejszą ilość di- i trisacharydów oraz minimalne ilości bądź wcale nie zawierały frakcji tetra-, penta- i hexasacharydów. Miody akacjowe cechowała najwyższa zawartość fruktozy, di- i trisacharydów oraz najniższa glukozy i cukrów większych od heptasacharydów, których z kolei najwięcej występowało w miodach lipowych. Zauważono także, że w miodach rzepakowych, lipowych, wielokwiatowych i wrzosowych oligosacharydów wyższych niż heptasacharydy było więcej niż trisacharydów.
Specific sugar profiles of six different origins nectar honeys were established. Separation of honey sugars by HPLC resulted in following fractions: fructose, glucose, di-, tri saccharides and two fractions of higher oligosaccharides; first one containing tetra-, penta and hexasaccharides and a second oligosaccharides higher than heptasaccharides. The contents of particular fractions in a dry mass of honeys were determined as well as ratios of fructose to glucose concentrations (F/G). Some correlations between a sugar composition and a type of honey were found, however, only rape honeys presented really distinctive relation. These honeys differed significantly from other types, i.e. contrary to others rape honeys contained more glucose than fructose, the lowest concentration of di- and trisaccharides and did not contain or contained very low amounts of tetra-, penta- and hexasaccharides. Acacia honeys featured a highest concentration of fructose, di- and trisaccharides but the lowest concentration of glucose and oligosaccharides higher than heptasaccharides. These sugars were found in the highest concentration in linden honeys. It was also found that the concentration of oligosacharides higher than heptasacharides in rape, linden, floral and heather honeys was higher than trisaccharides.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 4; 89-100
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sugar spectrum of Polish nectar and honeydew honeys
Obraz cukrów w krajowych miodach nektarowych i spadziowych
Autorzy:
Krauze, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402026.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
nectar honeys
honeydew honey
glucose
fructose
saccharose
oligosaccharides
Opis:
Sugars of various nectar and honeydew honeys were separated on Biot-Gel P2, and glucose, fructose and saccharose were determined using specific enzymatic methods. The fructose/glucose ratio differentiated primarily acacia and rape honeys from all others. The highest amounts or disaccharides were found in acacia honey, while honeydew honeys were richest in tri- and higher oligosaccharides. The amount of enzymatically determinrd saccharose was more than twice lower than the apparent saccharose content determined as increase of reducing sugars after acid hydrolysis of honey solution.
Cukry miodów nektarowych: akacjowego, rzepakowego, lipowego, wielokwiatowego i wrzosowego oraz miodów spadziowych i kilku ziołomiodów rozdzielano metodą chromatografii żelowej na Bio-Gel P2 (-400 mesh) na frakcje mono-, di-, tri- i wyższych oligosacharydów, a zawartość glukozy, fruktozy i sacharozy oznaczano metodami enzymatycznymi. Miody akacjowy i rzepakowy wyróżniały s ię skrajnie odmiennym stosunkiem fruktozy do glukozy (F/G). W przypadku pierwszej odmiany średnia wartość F/G wynosiła 1,55, a drugiej 0,94. Inne odmiany miodu nektarowego zawierały więcej fruktozy niż glukozy, ale średnio wartości F/G były niższe w porównaniu z miodem akacjowym. W miodzie akacjowym występowało przy tym najwięcej disacharydów (9.55%) a w miodzie rzepakowym znajdowały się najmniejsze ilości tej frakcji cukrów (2,80%). W pozostałych odmianach zawartość disacharydów kształtowała się na poziomic pośrednim. Największą ilości disacharydów zawierały ziołomiody. Miód spadziowy odznaczał się wyższą średnią zawartością tri- i wyższych oligosacharydów (4.25%) w porównaniu z miodami nektarowymi. Ilości sacharozy oznaczonej metodą eznymatyczną w frakcji diasacharydów były co najmniej dwa razy mniejsze niż ilość sacharozy łącznie z melezytozą, oznaczona na podstawie zwartości cukrów redukujących przed i po hydrolizie kwasowej. Ziołomiody zawierały więcej sacharozy w frakcji diasacharydów niż miody naturalne. Aktywność inwertazy, zróżnicowana lak w odmianach, jak i poszczególnych próbach miodu nie była skorelowana z sumą glukozy i fruktozy, z zawartością sacharozy oraz disacharydów ogółem, a także tri- i wyższych oligosacharydów.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 109-117
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability in nectar and pollen production in flowers of double-low lines of white mustard (Sinapis alba L.) and their attractiveness to honey bees
Zmienność produkcji nektaru i pyłku w kwiatach podwójnie ulepszonych linii gorczycy białej oraz ich atrakcyjność dla pszczoły miodnej
Autorzy:
Masierowska, M.
Piętka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542846.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
variability
nectar
pollen production
flower
double-low line
white mustard
Sinapis alba
attractiveness
honey bee
insect visitation
Opis:
The studies concerned the variability in nectar and pollen production in flowers of 75 double-low lines of white mustard (Sinapis alba L.) and a reference cultivar ‘Nakielska’. Also, rates of insect visitation to flowers in 19 lines were investigated. Significant genotypic differences were found in nectar amount, sugar concentration in nectar and total nectar sugar amount. The average nectar amount/10 flowers varied from 2.3 to 24.4 mg, with a mean 14.7 mg for ‘Nakielska’. Nectar concentration for most lines exceeded 20%. The majority (52%) of the lines tested produced more than 2 mg of sugars/10 flowers in nectar. The average amounts of pollen varied from 1.2 to 12.0 mg/10 flowers, with the mean 8.5 mg for ‘Nakielska’. No clear genotypic effect on the amount of pollen/10 flowers was demonstrated. The lines did not differed significantly in their attractiveness to flower visitors. The main foragers were honey bees (93% of all visiting insects). It is concluded that the double-low lines of S. alba are comparable to conventional cultivars in their potential for nectar flow but perform poorer as pollen producers. The studies concerned the variability in nectar and pollen production in flowers of 75 double-low lines of white mustard (Sinapis alba L.) and a reference cultivar ‘Nakielska’. Also, rates of insect visitation to flowers in 19 lines were investigated. Significant genotypic differences were found in nectar amount, sugar concentration in nectar and total nectar sugar amount. The average nectar amount/10 flowers varied from 2.3 to 24.4 mg, with a mean 14.7 mg for ‘Nakielska’. Nectar concentration for most lines exceeded 20%. The majority (52%) of the lines tested produced more than 2 mg of sugars/10 flowers in nectar. The average amounts of pollen varied from 1.2 to 12.0 mg/10 flowers, with the mean 8.5 mg for ‘Nakielska’. No clear genotypic effect on the amount of pollen/10 flowers was demonstrated. The lines did not differed significantly in their attractiveness to flower visitors. The main foragers were honey bees (93% of all visiting insects). It is concluded that the double-low lines of S. alba are comparable to conventional cultivars in their potential for nectar flow but perform poorer as pollen producers.
Badania dotyczyły zmienności produkcji nektaru i pyłku w kwiatach 75 podwójnie ulepszonych linii gorczycy białej oraz odmiany wzorcowej ‘Nakielska’. Ponadto monitorowano intensywność odwiedzin owadów na kwiatach 19 linii. Stwierdzono, że masa i koncentracja produkowanego nektaru oraz całkowita masa cukrów wydzielonych w nektarze różniły się istotnie pomiędzy genotypami. średnia masa nektaru z 10 kwiatów badanych linii wahana się od 2,3 do 24,4 mg, w porównaniu z 14,7 mg u ‘Nakielskiej’. Koncentracja nektaru dla większości linii przekroczyła 20%. U 52% badanych linii, dziesięć kwiatów wydzielano średnio powyżej 2 mg cukrów w nektarze. Średnia masa pyłku z 10 kwiatów wyniosła 1,2–12,0 mg, przy średniej dla ‘Nakielskiej’ 8,5 mg. Nie stwierdzono jednoznacznego wpływu genotypu na masę produkowanego pyłku. Badane linie nie różniły się istotnie atrakcyjnością dla odwiedzających je owadów. Wśród entomofauny dominowały pszczoły miodne (93% wszystkich owadów pracujących na kwiatach). Sekrecja nektaru w kwiatach linii podwójnie ulepszonych gorczycy białej jest porównywalna z odmianami konwencjonalnymi, które produkują jednak istotnie mniej pyłku.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 5; 197-209
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies