Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nectar" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Sugar spectrum of Polish nectar and honeydew honeys
Obraz cukrów w krajowych miodach nektarowych i spadziowych
Autorzy:
Krauze, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402026.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
nectar honeys
honeydew honey
glucose
fructose
saccharose
oligosaccharides
Opis:
Sugars of various nectar and honeydew honeys were separated on Biot-Gel P2, and glucose, fructose and saccharose were determined using specific enzymatic methods. The fructose/glucose ratio differentiated primarily acacia and rape honeys from all others. The highest amounts or disaccharides were found in acacia honey, while honeydew honeys were richest in tri- and higher oligosaccharides. The amount of enzymatically determinrd saccharose was more than twice lower than the apparent saccharose content determined as increase of reducing sugars after acid hydrolysis of honey solution.
Cukry miodów nektarowych: akacjowego, rzepakowego, lipowego, wielokwiatowego i wrzosowego oraz miodów spadziowych i kilku ziołomiodów rozdzielano metodą chromatografii żelowej na Bio-Gel P2 (-400 mesh) na frakcje mono-, di-, tri- i wyższych oligosacharydów, a zawartość glukozy, fruktozy i sacharozy oznaczano metodami enzymatycznymi. Miody akacjowy i rzepakowy wyróżniały s ię skrajnie odmiennym stosunkiem fruktozy do glukozy (F/G). W przypadku pierwszej odmiany średnia wartość F/G wynosiła 1,55, a drugiej 0,94. Inne odmiany miodu nektarowego zawierały więcej fruktozy niż glukozy, ale średnio wartości F/G były niższe w porównaniu z miodem akacjowym. W miodzie akacjowym występowało przy tym najwięcej disacharydów (9.55%) a w miodzie rzepakowym znajdowały się najmniejsze ilości tej frakcji cukrów (2,80%). W pozostałych odmianach zawartość disacharydów kształtowała się na poziomic pośrednim. Największą ilości disacharydów zawierały ziołomiody. Miód spadziowy odznaczał się wyższą średnią zawartością tri- i wyższych oligosacharydów (4.25%) w porównaniu z miodami nektarowymi. Ilości sacharozy oznaczonej metodą eznymatyczną w frakcji diasacharydów były co najmniej dwa razy mniejsze niż ilość sacharozy łącznie z melezytozą, oznaczona na podstawie zwartości cukrów redukujących przed i po hydrolizie kwasowej. Ziołomiody zawierały więcej sacharozy w frakcji diasacharydów niż miody naturalne. Aktywność inwertazy, zróżnicowana lak w odmianach, jak i poszczególnych próbach miodu nie była skorelowana z sumą glukozy i fruktozy, z zawartością sacharozy oraz disacharydów ogółem, a także tri- i wyższych oligosacharydów.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 109-117
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka skladu cukrowego miodow nektarowych
Autorzy:
Piotraszewska-Pajak, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827228.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sklad chemiczny
trisacharydy
fruktoza
glukoza
disacharydy
miod rzepakowy
analiza zywnosci
oligosacharydy
miod wrzosowy
miod wielokwiatowy
miod lipowy
cukry
miod nektarowy
miod akacjowy
chemical composition
trisaccharide
fructose
glucose
disaccharide
rape honey
food analysis
oligosaccharide
heather honey
multiflower honey
lime honey
sugar
nectar honey
acacia honey
Opis:
Charakterystyczne profile cukrowe miodów nektarowych sześciu odmian określono poprzez rozdział cukrów metodą HPLC. Otrzymano frakcje fruktozy, glukozy, di-, trisacharydów oraz dwie frakcje wyższych oligosacharydów, z których jedna zawierała tetra-, penta- oraz hexasacharydy, natomiast druga cukry większe niż heptasacharydy. Określono procentową zawartość poszczególnych frakcji w suchej masie miodów oraz stosunki fruktozy do glukozy (F/G). Potwierdzono występowanie zależności między składem cukrowym a odmianą miodu, choć tylko w przypadku miodów rzepakowych zależność ta była jednoznacznie wyraźna. Miody rzepakowe zdecydowanie różniły się od pozostałych odmian. W przeciwieństwie do wszystkich innych miodów zawierały więcej glukozy niż fruktozy, najmniejszą ilość di- i trisacharydów oraz minimalne ilości bądź wcale nie zawierały frakcji tetra-, penta- i hexasacharydów. Miody akacjowe cechowała najwyższa zawartość fruktozy, di- i trisacharydów oraz najniższa glukozy i cukrów większych od heptasacharydów, których z kolei najwięcej występowało w miodach lipowych. Zauważono także, że w miodach rzepakowych, lipowych, wielokwiatowych i wrzosowych oligosacharydów wyższych niż heptasacharydy było więcej niż trisacharydów.
Specific sugar profiles of six different origins nectar honeys were established. Separation of honey sugars by HPLC resulted in following fractions: fructose, glucose, di-, tri saccharides and two fractions of higher oligosaccharides; first one containing tetra-, penta and hexasaccharides and a second oligosaccharides higher than heptasaccharides. The contents of particular fractions in a dry mass of honeys were determined as well as ratios of fructose to glucose concentrations (F/G). Some correlations between a sugar composition and a type of honey were found, however, only rape honeys presented really distinctive relation. These honeys differed significantly from other types, i.e. contrary to others rape honeys contained more glucose than fructose, the lowest concentration of di- and trisaccharides and did not contain or contained very low amounts of tetra-, penta- and hexasaccharides. Acacia honeys featured a highest concentration of fructose, di- and trisaccharides but the lowest concentration of glucose and oligosaccharides higher than heptasaccharides. These sugars were found in the highest concentration in linden honeys. It was also found that the concentration of oligosacharides higher than heptasacharides in rape, linden, floral and heather honeys was higher than trisaccharides.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 4; 89-100
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecophysiological aspects of nectar reabsorption
Ekofizjologiczne aspekty reabsorpcji nektaru
Autorzy:
Stpiczynska, M
Nepi, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27703.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectar
nectary
plant-pollination interaction
reabsorption
secretion
pollination
plant species
Opis:
A number of approaches, both direct and indirect, have shown that nectar is reabsorbed by numerous plant species, irrespective of the age or sex of the flower. Furthermore, reabsorption occurs regardless of whether or not the flower has been pollinated. Reabsorption helps to maintain concentration of nectar and their viscosity and thereby encourages continued visits by pollinators. Conversely, the capacity to vary concentration of nectar sugars may confer evolutionary advantage by encouraging visits by more than one kind of pollinator and this is particularly important in regions where there is a paucity of pollinators. A further important role of nectar reabsorption is the maintenance of the energy equilibrium of the plant. A number of studies have shown that nectar production involves considerable energy expenditure requiring as much as 37% of the plant's daily production of energy by photosynthesis. The increased metabolic costs incurred by the plant during nectar production and secretion can reduce its growth and reproduction during the following season. Reabsorption of nectar that has not been collected by pollinators enables the plant to conserve at least some of the energy reserved for the secretion of nectar. Sugars reabsorbed from nectar can be re-used for the development of fruit and ovules - processes which demand large quantities of sugar. Despite convincing evidence for the reabsorption of nectar, few detailed studies have addressed the transport and incorporation of reabsorbed sugars. One of the questions that remain to be answered is 'What is the cellular basis for nectar reabsorption by the nectary?'.
Nektar jest resorbowany w kwiatach roślin z różnych rodzin botanicznych, między innymi Apiaceae, Brassicaceae, Cucurbitaceae, Combretaceae czy Orchida- ceae. Reabsorbcja nektaru spełnia kilka niezwykle ważnych funkcji i występuje niezależnie od stadium kwitnienia, płci kwiatu czy zapylenia. W kwiatach typu otwartego, reabsorpcja cukrów umożliwia regulację koncentracji, która wzrasta na skutek parowania wody z nektaru. Z kolei w kwiatach innych roślin możliwość zmiany koncentracji nektaru stanowi pewną adaptację do zapylania przez szersze spektrum gatunków, co jest niezwykle ważne w sytuacjach deficytu zapylaczy w środowisku. Inne funkcje resorpcji nektaru dotyczą energetycznego bilansu roślin. Wyniki niektórych badań wykazują, że produkcja nektaru wymaga dużego nakładu energii metabolicznej i może pochłaniać dziennie do 37% energii uzyskanej z fotosyntezy. Dlatego też niektóre rośliny odzyskują przynajmniej część energii wydatkowanej na produkcję i sekrecję nektaru poprzez reabsorpcję cukrów, jeśli nektar nie jest pobrany podczas zapylenia. Cukry te rośliny wykorzystują głównie jako materiały zapasowe w rozwijających się owocach i nasionach, które są silnymi akceptorami asymilatów. Mechanizm reabsorpcji nektaru na poziomie komórkowym wymaga dalszych szczegółowych badań.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutritive for insects attractants in Asphodelus albus Miller flowers
Atraktanty pokarmowe dla owadow w kwiatach Asphodelus albus Miller
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
white asphodel
morphology
pollen efficiency
pollen grain
nectar secretion
nectary
insect
flower
Asphodelus albus
nutritive attractant
Opis:
The studies on Asphodelus albus Miller flowers were conducted in the Botanical Garden of the UMCS in Lublin in the years 2004-2005. The flower nectaries location was determined in a stereoscopic microscope. The nectaring abundance was studied with a pipette method described by Jabłoński and Szklanowska (1979), while pollen efficiency determined after Warakomska's ether method (1972). Pollen viability was computed in a sample of 400 grains after acetocarmine staining. The following measurements of pollen grains were made: the length of polar axis (P), equatorial longitudinal axis (EL) and equatorial transverse axis (ET). In Asphodelus albus flowers, there are three nectary glands located in the ovary septa whose outlets are situated in the upper part of the ovary. The nectar secretion starts in a dehiscing bud and persists until the withering stage of perianth leaves. Considering the size of monocolpate pollen grains of Asphodelus albus, they are ranked among great, whereas their shape assumed flattened and circular at the polar view. In the Poland climatic conditions, a pollen showed high vitality (98%). The Asphodelus albus plants constitute a valuable source of nutrition for the pollinators as a single flower generated on average 4,22 mg sugars and 0,2 mg of pollen grains.
Badania kwiatów Asphodelus albus Miller przeprowadzono na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie w latach 2004-2005. W mikroskopie stereoskopowym określono położenie nektarników kwiatowych. Obfitość nektarowania badano metodą pipetową opisaną przez Jabłońskiego i Szklanowską (1979). Do oznaczeń wydajności pyłkowej kwiatów zastosowano metodę eterową Warakomskiej (1972). Żywotność pyłku obliczono w próbie 400 ziaren po zabarwieniu acetokarminem. Wykonano pomiary ziaren pyłku: określono długość osi biegunowej (P) oraz osi równikowej podłużnej (EL) i poprzecznej (ET). W kwiatach Asphodelus albus występują trzy gruczoły nektarnikowe położone w przegrodach zalążni, które mają ujścia usytuowane w górnej części zalążni. Sekrecja nektaru rozpoczyna się w pękającym pąku i trwa do fazy więdnięcia listków okwiatu. Jednobruzdowe ziarna pyłku Asphodelus albus pod względem wielkości zaliczono do dużych, zaś ich kształt określono jako spłaszczony, a w położeniu biegunowym kolisty. Pyłek w warunkach klimatycznych Polski wykazał wysoką żywotność (98%). Rośliny Asphodelus albus są wartościowym źródłem pokarmu dla owadów zapylających, gdyż jeden kwiat wytwarzał średnio 4,22 mg cukrów i 0,2 mg pyłku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
'Sweet but dangerous': nectaries in carnivorous plants
'Slodkie ale niebezpieczne': nektarniki u roslin miesozernych
Autorzy:
Plachno, B J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28105.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
osmophore
carnivorous syndrome
nectar
nectary
carnivorous plant
nectary structure
pollination
plant cytology
Opis:
In carnivorous plants, two types of nectaries occur: extra- floral nectaries, generally associated with prey luring, and floral ones associated with pollination. Nectar produced by extra-floral nectaries not only attracts prey but may also be involved in trapping prey and plays a role in myrmecophily. The diversity of nectary structure in carnivorous plants reflects complicated evolutionary routes in this unique ecological group.
U roślin mięsożernych występują dwa typy nektarników: kwiatowe oraz pozakwiatowe. Pierwsze odpowiadają za wabienie zapylaczy, natomiast drugie za przywabienie zdobyczy. Nektar wytwarzany przez nektarniki pozakwiatowe jest produkowany przede wszystkim w celu zwabienia zdobyczy, ale może także uczestniczyć w mutualistycznych interakcjach pomiędzy rośliną mięsożerną a mrówkami. Zróżnicowana architektura nektarników u roślin mięsożernych jest skorelowana ze skomplikowaną ewolucją tej specyficznej grupy ekologicznej roślin.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering pattern, the structure of nectary surface and nectar secretion in two varieties of Ocimum basilicum L.
Autorzy:
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27488.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pollen grain
nectar secretion
stoma
nectary
Lamiaceae
Ocimum basilicum
scanning electron microscopy
flowering pattern
flower
flowering
cuticle
Opis:
The studies conducted in the years 2003-2004 covered two varieties of Ocimum basilicum L.: var. purpurascens Benth. and var. lactucaefolium I. The flower lifetime, daily flowering pattern, morphology of pollen grains and the abundance of nectar secretion of flowers were compared. The surface of the nectaries of O. basilicum var. lactucaefolium was observed using scanning electron microscopy (SEM). The automorphic nectaries of basil formed the following parts: a flat part from the side of the upper lip and a convex part with three protrusions on the opposite side. On the top of two outer protrusions, stomatal areas were located, responsible for nectar secretion. The stomata occurred at the level of other epidermal cells. On the average, nectar contained 42% of sugars. The sugar yield of flowers of var. lactucaefolium was 36% higher than this feature in var. purpurascens. In terms of their size, the pollen grains were rated as medium-sized. Their viability ranged 88-96%. The shape of the pollen grains was described as oblate and suboblate.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure and nectar secretion of Echium russicum J.F.Gmel. flowers
Budowa nektarnikow i sekrecja nektaru w kwiatach Echium russicum J.F.Gmel.
Autorzy:
Chwil, M
Weryszko-Chmielewska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27065.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
epidermis
nectar secretion
botany
scanning electron microscopy
flower
nectary structure
Boraginaceae
Echium russicum
Opis:
In this study, the micromorphology of nectaries in Echium russicum J. F. Gmel. flowers was determined by using scanning electron microscopy (SEM) and their anatomy by using light microscopy (LM). The rate of nectar production of flowers and sugar concentration in nectar were investigated. The nectary gland is located below the ovary of the pistil. It is composed of 4 parts corresponding to the parts of the ovary. The widest regions of the nectar-producing tissue are situated by the furrows separating the adjacent parts of the ovary. Nectar is secreted through anomocytic stomata, located only in the lower part of the nectary. The stomata were distributed evenly or they formed clusters of 2-3. The average number of stomata on the surface of the whole nectary was 184. At the nectar secretion stage, open and closed, as well as not fully mature stomata were observed. The orientation of most of the stomata was parallel to the nectary base. The cuticle surface of the cells of the upper and lateral part of the nectary was smooth, whereas in the region producing stomata it showed various folds facilitating the retention of nectar. The flowers produced nectar throughout the flowering period. The weight of nectar secreted throughout the lifetime of ten flowers was, on the average, 20 mg, with the concentration of sugars of 58% and their weight reaching 17 mg.
W przeprowadzonych badaniach określono mikromorfologię nektarników w kwiatach Echium russicum J. F. Gmel. przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) oraz anatomię przy zastosowaniu mikroskopu świetlnego (LM). Zbadano obfitość nektarowania kwiatów i koncentrację cukrów w nektarze. Gruczoł nektamikowy położony jest poniżej zalążni słupka. Składa się z 4 części odpowiadających członom zalążni. Najszersze strefy tkanki nektaronośnej znajdują się przy bruzdach, oddzielających sąsiednie części zalążni. Wydzielanie nektaru odbywało się przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone tylko w dolnej części nektarnika. Szparki były rozmieszczone równomiernie lub tworzyły skupienia po 2-3. Średnia liczba aparatów szparkowych na powierzchni całego nektarnika wynosiła 184. W fazie sekrecji nektaru obserwowano zarówno otwarte, jak i zamknięte oraz nie w pełni dojrzałe aparaty szparkowe. Orientacja większości aparatów szparkowych była równoległa do podstawy nektamika. Powierzchnia kutykuli komórek górnej i bocznej części nektarnika była gładka, natomiast w strefie wytwarzającej szparki wykazywała różne pofałdowania, ułatwiające zatrzymywanie nektaru. Kwiaty nektarowały przez całą długość kwitnienia. Masa nektaru wydzielana przez całe życie dziesięciu kwiatów wynosiła średnio 29 mg, o koncentracji cukrów 58% i masie cukrów osiągającej 17 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering, nectar production and insects visits in two cultivars of Cucurbita maxima Duch. flowers
Kwitnienie, nektarowanie i oblot przez owady zapylajace kwiatow dwoch odmian Cucurbita maxima Duch.
Autorzy:
Dmitruk, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27862.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pumpkin
Cucurbita maxima
nectar
plant
insect
Amazonka cultivar
flower
Ambar cultivar
flowering
Opis:
The study was conducted on experimental plots in the conditions of Lublin. In the years 1998–2000 flowering, nectar secretion and insect visitation of male and female flowers of two winter squash (Cucurbita maxima Duch.) cultivars: ‘Ambar’ and ‘Amazonka’, were studied. The plants flowered from July to October. The flower life span was within the range of 7–10 hours. Female flowers of cv. Ambar were marked by the most abundant nectar secretion (129 mg). The nectar sugar content can be estimated as average (25%–35%). Winter squash nectar contained 84% of sucrose as well as 8–9% of fructose and 7%–8% of glucose. Flowers of the studied taxa were frequently foraged by the honey bee (66%–98% of total insects) and bumblebees (1%–30%).
Badania przeprowadzono na poletkach doświadczalnych w warunkach Lublina. W latach 1998–2000 badano kwitnienie, nektarowanie i oblot przez owady kwiatów męskich i żeńskich dwóch odmian dyni olbrzymiej (Cucurbita maxima Duch.): ‘Ambar’ i ‘Amazonka’. Rośliny kwitły od lipca do października. Długość życia kwiatu mieściła się w granicach 7–10 h. Najobfitszym wydzielaniem nektaru odznaczały kwiaty żeńskie odmiany Ambar (129 mg). Zawartość cukrów w nektarze można ocenić jako średnią (25%–35%). Nektar dyni olbrzymiej zawierał 84% sacharozy oraz fruktozy 8–9% i glukozy 7%–8%. Kwiaty badanych taksonów były chętnie oblatywane przez pszczołę miodną (66%–98% ogółu owadów) i trzmiele (1%–30%).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of blooming, floral nectaries and nectar of Malus sargentii Rehd.
Charakterystyka kwitnienia, nektarników kwiatowych i nektaru Malus sargentii Rehd.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26860.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
blooming
flora
nectary
nectar
Malus sargentii
insect visitation
micromorphology
ornamental tree
apple tree
Opis:
In the years 2007-2008, the flowering biology of Malus sargentii, an ornamental apple tree native to Japan, was studied in the conditions of Lublin (Poland). The daily rate of flower opening, flowering duration and flower visitation by insects were determined. The amount of nectar produced per flower and sugar content in the nectar were investigated. The size of nectaries and the micromorphology of their surface were examined using light and scanning electron microscopy. It was found that the greatest amount of flowers opened between 11.00 and 13.00. During this time, the largest number of insects was observed in the flowers. Bees (90%) were predominant among the insects, with a much smaller number of bumblebees (6%) and butterflies (4%). The flower life span was 5 days. Over this period, the flower produced, on the average, 0.71 mg of nectar with an average sugar content of 32%. The nectaries of Malus sargentii are orange-yellow coloured and they represent the hypanthial type. Due to the protrusion of the nectariferous tissue, they are classified as automorphic nectaries. The surface of the epidermal cells of the nectary was distinguished by distinct cuticle folds. A small number of stomata were located only in the basal part of the nectary. At the beginning of flowering, all stomata were closed, but secretion traces were observed near well-developed outer cuticular ledges.
W warunkach Lublina (Poland) w latach 2007- 2008 badano biologię kwitnienia Malus sargentii, jabłoni ozdobnej pochodzącej z Japonii. Określono dobową dynamikę rozkwitania kwiatów, długość kwitnienia oraz oblot kwiatów przez owady. Zbadano ilość nektaru wytwarzanego przez kwiat oraz zawartość cukrów w nektarze. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym analizowano wielkość nektarników oraz mikromorfologię ich powierzchni. Stwierdzono, że najwięcej kwiatów rozwija się w godzinach 11.00 – 13.00. W tym samym czasie obserwowano największą liczbę owadów w kwiatach. Wśród owadów dominowały pszczoły (90%), przy znacznie mniejszej liczbie trzmieli (6%) i motyli (4%). Długość życia kwiatu wynosiła 5 dni. W tym czasie kwiat wytwarzał średnio 0,71 mg nektaru o średniej zawartości cukrów wynoszącej 32%. Nektarniki Malus sargentii mają barwę pomarańczowożółtą i reprezentują typ hypancjalny. Ze względu na uwypuklenie tkanki nektaronośnej zaliczono je do nektarników automorficznych. Powierzchnia komórek epidermy nektarnika odznaczała się wyraźnymi pofałdowaniami kutykuli. Nieliczne aparaty szparkowe zlokalizowane były tylko w bazalnej części nektarnika. Na początku kwitnienia wszystkie aparaty szparkowe były zamknięte, ale przy dobrze rozwiniętych zewnętrznych listwach kutykularnych obserwowano ślady wydzieliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure of Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Budowa nektarników Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Gregg, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26878.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary
nectary structure
Ornithidium sophronitis
Orchidaceae
Maxillariinae
labellum
cuticle
nectar
orchid
Opis:
Most orchids do not produce floral food-rewards. Instead, they attract pollinators by mimicry or deceit. When present, the most common floral food-reward is nectar. To date, nectary structure has been described for only two species of Maxillaria sensu lato, namely Maxillariella anceps and Ornithidium coccineum (formerly Maxillaria anceps and M. coccinea, respectively). Here, we describe that of a third species, Ornithidium sophronitis (formerly Maxillaria sophronitis). This species possesses floral characters concomitant with ornithophily. A ‘faucet and sink’ arrangement is present, with nectar secreted by a protuberance on the ventral surface of the column, collecting between column and tepal bases. The nectary of O. sophronitis shares many features with that of O. coccineum. It has a single-layered epidermis and 3- 5 layers of small, subepidermal, collenchymatous, secretory cells. Beneath these occur 2-3 layers of larger, subsecretory, parenchymatous cells supplied by phloem. Nectary cell vacuoles contain osmiophilic material and proteinaceous intravacuolar bodies. Moreover, distension of the nectary cuticle occurs as nectar accumulates between it and the secretory epidermis. Subsecretory cells, however, have thinner walls and contain flocculent, intravacuolar precipitates that may be related to the presence of flavonoids. Since the floral and nectary structure of O. sophronitis is very similar to that of closely related Ornithidium coccineum, it may have evolved in like manner in response to similar pollinator pressures.
U większości Orchidaceae występują kwiaty mimetyczne lub zwodnicze, które nie wytwarzają atraktantów pokarmowych. Jednak spora grupa storczyków wabi zapylacze obecnością nektaru kwiatowego. Dotychczas budowa nektarników została zbadana jedynie u dwóch gatunków Maxillaria sensu lato: Maxillaria anceps i Ornithidium coccineum. W niniejszej pracy zostały opisane nektarniki u Ornithidium sophronitis (poprzednia nazwa: Maxillaria sophronitis). W kwiatach O. sophronitis, podobnie jak u wcześniej badanego O. coccineum występuje szereg cech związanych z ornitofilią, u obydwu gatunków istnieją również liczne analogie w budowie nektarnika. Nektarnik O. sophronitis ma postać zgrubienia na brzusznej stronie kolumny. Wydzielony nektar zbiera się w zbiorniczku utworzonym pomiędzy podstawą kolumny i listków okwiatu. Nektarnik zbudowany jest z epidermy i 3-5 warstw małych, subepidermalnych, kolenchymatycznych komórek sekrecyjnych. Poniżej znajdują się 2-3 warstwy większych komórek miękiszu subsekrecyjnego. W warstwie tej przebiegają pasma floemu. W wakuolach komórek wydzielniczych występuje osmofilny materiał i ciała białkowe, a kutykula pokrywająca komórki epidermy nektarnika uwypukla się pod wpływem nagromadzonego nektaru. Komórki miękiszu położonego pod warstwą sekrecyjną mają cienkie celulozowe ściany i zawierają kłaczkowate osady w wakuoli, przypuszczalnie związane z obecnością flawonoidów. Podobieństwo budowy kwiatu i mikromorfologii nektarnika O. sophronitis do blisko spokrewnionego gatunku Ornithidium coccineum wskazuje na to, że gatunki te ewoluowały w podobny sposób ze względu na podobną presję zapylaczy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Wrobel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
position
nectary structure
nectary
Erica carnea
flower
micromorphology
Ericaceae
flower structure
nectar secretion
Opis:
Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of secretory tissue of the stigma and septal nectaries as well as nectar secretion of flowers of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae)
Autorzy:
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26646.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
tissue structure
secretory tissue
stigma
septal nectary
nectary
nectar secretion
flower
Hosta fortunei
Funkiaceae
flowering
scanning electron microscopy
Opis:
A study of Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae) flowers was conducted in the years 2007 – 2008. The flower life span and flowering duration as well as the nectar production rate were determined. The structure of the tissues of the stigma and nectary was investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy (SEM). The plants flowered over a period of five weeks. Flowers of H. fortunei lived two days, on the average. Developed a pistil with an elongated ovary terminating in a discal stigma. On the surface of the stigma, unicellular glandular trichomes grew densely, composed of a stalk with a length of 113 – 213 μm and a head which was characterised by a large diameter range of 54 – 96 μm. The cuticle on the apical surface of a part of the trichomes was smooth, whereas it was striated on the stalk. Their protoplast was characterised by dense cytoplasm and weak vacuolisation. In the head of the trichomes fatty substances were accumulated. Septal nectaries occurred in the ovary of the superior pistil. Nectar was exuded onto the surface through three openings, situated in the upper part of the ovary of the pistil. At these places, epidermal cells formed a smooth or slightly wrinkled cuticle. The outer walls of the cells of the epidermis covering the duct accumulating nectar were thick. The glandular tissue of the nectary was made up of 2 layers of different-shaped, thin-walled cells and a deeply stained protoplast. They contained dense cytoplasm and a large, frequently lobate nucleus. At the final stage of secretion, fine vacuoles were observed in the cytoplasm of the glandular cells. Nectar secretion was abundant. In its initial stage, secretion droplets, increasing during the activity of the glandular tissue, were observed on the epidermis surface around the nectar openings. The weight of nectar from 10 flowers was 92.41 mg. The sugar concentration in the nectar was within a range of 23% – 30%, with an average value of 26%. Sugar yield was 23.83 mg/from 10 flowers.
W latach 2007 – 2008 przeprowadzono badania kwiatów Hosta fortunei Baker L. H. Bailey (Funkiaceae). Określono długość życia kwiatu i kwitnienia roślin oraz obfitość nektarowania. Strukturę tkanek znamienia i nektarnika badano przy użyciu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej (SEM). Rośliny kwitły przez okres pięciu tygodni. Kwiaty H. fortunei żyły średnio dwa dni. Wykształcały słupek z wydłużoną zalążnią i długą szyjką zakończoną tarczowatym znamieniem. Na powierzchni znamienia wyrastały gęsto jednokomórkowe włoski gruczołowe, zbudowane z trzonka o długości 113 – 213 μm i główki, która charakteryzowała się dużą rozpiętością średnicy (54 – 96 μm). Kutykula na powierzchni szczytowej części włosków była gładka, natomiast na trzonku prążkowana. Ich protoplast charakteryzował się gęstą cytoplazmą i słabą wakuolizacją. W główce włosków gromadziły się substancje tłuszczowe. W zalążni górnego słupka występowały nektarniki przegrodowe. Nektar wypływał na powierzchnię przez trzy ujścia, usytuowane w górnej części zalążni słupka. Komórki epidermy tworzyły w tych miejscach gładką lub lekko zmarszczoną kutykulę. Zewnętrzne ściany komórek skórki okrywającej kanał gromadzący nektar były zgrubiałe. Tkankę gruczołową nektarnika tworzyły 2 warstwy komórek o zróżnicowanym kształcie, cienkich ścianach i intensywnie barwiącym się protoplaście. Zawierały gęstą cytoplazmę i duże, często płatowate jądro. W końcowej fazie sekrecji w cytoplazmie komórek gruczołowych obserwowano drobne wakuole. Sekrecja nektaru była obfita. W jej pierwszej fazie obserwowano na powierzchni epidermy wokół ujść nektaru krople wydzieliny, powiększające się podczas aktywności tkanki gruczołowej. Masa nektaru z 10 kwiatów wynosiła 92,41 mg. Koncentracja cukrów w nektarze wahała się w przedziale 23% – 30% ze średnią wartością 26%. Wydajność cukrowa wynosiła 23,83 mg/z 10 kwiatów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering dynamics, nectar secretion and insect visitation of Phacelia campanularia A. Gray
Dynamika kwitnienia, nektarowanie i oblot przez owady Phacelia campanularia A. Gray
Autorzy:
Wroblewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26779.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flowering dynamics
nectar secretion
insect visitation
Phacelia campanularia
Hydrophyllaceae
nectar production
flower
sugar yield
Opis:
In the years 2004-2006, flowering dynamics and nectar secretion of Phacelia campanularia A. Gray flowers as well as the insect visitation rate were studied in the climatic conditions of Lublin, Poland. The flowering of phacelia started in the middle of June and lasted for 1.5 up to 2 months. Full bloom occurred between the third and fifth week of the flowering period of this taxon. For the study period, the average weight of nectar produced by 10 flowers was 75.64 mg, weight of sugars 11.31 mg, while their concentration in the nectar was 20.2%. Among the entomofauna foraging on the flowers of phacelia, honey bees were predominant, with their proportion among the pollinators accounting for 84.8%.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies