Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nectar" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
The location of nectaries and nectar secretion in the flowers of Allium giganteum Regel
Lokalizacja nektarników i wydzielanie naktaru w kwiatach Allium giganteum Regel
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
onion
nectary
nectar secretion
flower
Allium giganteum
micromorphology
plant anatomy
sugar content
Opis:
In the flowers of Allium there are found septal nectaries; in particular species, their outlet can be located in different parts of the ovary. The inflorescences of these plants are a rich source of nectar for insects. The location and structure of septal nectaries in the flowers of Allium giganteum Regel were investigated. Light and scanning electron microscopy was used. The septal nectaries were found to be located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted into the nectary slits from which it flows through the ducts to three openings located in the upper part of the gynophore, from whence it gets outside in the vicinity of the expanded parts of the filaments. Sugar concentration in the nectar of A. giganteum averaged 54.5%, while sugar weight per flower was determined to be 0.36 mg. When converted into sugar weight per inflorescence, numbering more than 2,000 flowers, it was 771.7 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering dynamics, nectar secretion and insect visitation of Phacelia campanularia A. Gray
Dynamika kwitnienia, nektarowanie i oblot przez owady Phacelia campanularia A. Gray
Autorzy:
Wroblewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26779.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flowering dynamics
nectar secretion
insect visitation
Phacelia campanularia
Hydrophyllaceae
nectar production
flower
sugar yield
Opis:
In the years 2004-2006, flowering dynamics and nectar secretion of Phacelia campanularia A. Gray flowers as well as the insect visitation rate were studied in the climatic conditions of Lublin, Poland. The flowering of phacelia started in the middle of June and lasted for 1.5 up to 2 months. Full bloom occurred between the third and fifth week of the flowering period of this taxon. For the study period, the average weight of nectar produced by 10 flowers was 75.64 mg, weight of sugars 11.31 mg, while their concentration in the nectar was 20.2%. Among the entomofauna foraging on the flowers of phacelia, honey bees were predominant, with their proportion among the pollinators accounting for 84.8%.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological aspects of the floral structure and flowering in Pulsatilla species
Ekologiczne cechy struktur kwiatowych i kwitnienie gatunków z rodzaju Pulsatilla
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, Elżbieta
Sulborska, Aneta
Żuraw, Beata
Chyżewska, Renata
Sawidis, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628308.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pasque flower
structure
flowers
hairs
stomata
attractiveness to insects
nectar
pollen
Opis:
In terms of flowering ecology, Pulsatilla flowers are classified as “pollen flowers” producing inconsiderable amounts of nectar. The aim of this study was to assess the length of the flowering period in Pulsatilla slavica and P. vulgaris and to investigate the structure of the epidermis of the perianth and generative elements of their flowers. Special focus was placed on the structure of hairs and the distribution of stomata. The weight of nectar released by the flowers of the two Pulsatilla species and the content of sugars in the nectar was also evaluated. In SE Poland, both species flowered for similar periods between the second half of April and the first half of May. The flower life-span of both was determined to be 9–14 days. The lower part of each sepal was observed to be covered by long hairs having cellulose-pectin cell walls of varying thickness. Hairs present on the pistil style are thinner; they may provide some protection against cold and can play a role of a secondary pollen presenter for insects. The bowl-shaped structure of the perianth and the nature of the adaxial surface of the sepal epidermis may facilitate reflection of sunlight into the inner parts of the flower, which may contribute to an elevation of the intraflower temperature. This is particularly important for the functionality of the ovary. The surface of the hairs was seen to be covered by a cuticle ensuring water impermeability. Flowers are visited by honeybees, bumblebees, butterflies, and ants, for which nectar and pollen are the main attractants. Ants, which are regarded as illegitimate flower visitors, were found to cause damage to the androecium. The number of fruits produced in the flowers of both Pulsatilla species was lower than 50% of the number of pistils.
Z punktu widzenia ekologii kwitnienia kwiaty Pulsatilla zaliczane są do kwiatów pyłkowych, które wytwarzają niewielkie ilości nektaru. Celem badań było określenie długości kwitnienia Pulsatilla slavica i Pulsatilla vulgaris oraz analiza budowy okwiatu i elementów generatywnych w aspekcie ekologii zapylania. Szczególną uwagę zwróciliśmy na budowę włosków i występowanie aparatów szparkowych. Określiliśmy również masę nektaru wydzielanego przez kwiaty dwu gatunków Pulsatilla oraz zawartość cukrów w nektarze. Badane gatunki kwitną w zbliżonych terminach od drugiej dekady kwietnia do pierwszej dekady maja. Długość życia ich kwiatów wynosi 9–14 dni. Występujące na dolnej powierzchni listków okwiatu długie włoski mają celulozowo-pektynowe ściany komórkowe o zróżnicowanej grubości. Włoski zlokalizowane na szyjce słupka są cieńsze i służą prawdopodobnie jako ochrona przed chłodem oraz mogą stanowić wtórny prezenter pyłkowy. Miseczkowaty kształt okwiatu i budowa powierzchni doosiowej epidermy listków okwiatu mogą umożliwiać odbicie promieni słonecznych do środkowej części kwiatu i skutkować podwyższeniem temperatury w jego wnętrzu. Jest to szczególnie ważne dla funkcjonowania zalążni. Powierzchnię włosków pokrywa kutykula, co czyni je nieprzepuszczalnymi dla wody. Kwiaty odwiedzane są przez pszczołę miodną, trzmiele, motyle i mrówki, dla których istotnym atraktantem jest nektar i pyłek. Mrówki zaliczane do nieuprawnionych owadów odwiedzających kwiaty powodowały uszkodzenia pręcikowia. Stwierdziliśmy, że liczba powstających owoców w kwiatach dwóch gatunków Pulsatilla wynosi mniej niż 50% w stosunku do liczby słupków w kwiecie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2017, 70, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of blooming, floral nectaries and nectar of Malus sargentii Rehd.
Charakterystyka kwitnienia, nektarników kwiatowych i nektaru Malus sargentii Rehd.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26860.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
blooming
flora
nectary
nectar
Malus sargentii
insect visitation
micromorphology
ornamental tree
apple tree
Opis:
In the years 2007-2008, the flowering biology of Malus sargentii, an ornamental apple tree native to Japan, was studied in the conditions of Lublin (Poland). The daily rate of flower opening, flowering duration and flower visitation by insects were determined. The amount of nectar produced per flower and sugar content in the nectar were investigated. The size of nectaries and the micromorphology of their surface were examined using light and scanning electron microscopy. It was found that the greatest amount of flowers opened between 11.00 and 13.00. During this time, the largest number of insects was observed in the flowers. Bees (90%) were predominant among the insects, with a much smaller number of bumblebees (6%) and butterflies (4%). The flower life span was 5 days. Over this period, the flower produced, on the average, 0.71 mg of nectar with an average sugar content of 32%. The nectaries of Malus sargentii are orange-yellow coloured and they represent the hypanthial type. Due to the protrusion of the nectariferous tissue, they are classified as automorphic nectaries. The surface of the epidermal cells of the nectary was distinguished by distinct cuticle folds. A small number of stomata were located only in the basal part of the nectary. At the beginning of flowering, all stomata were closed, but secretion traces were observed near well-developed outer cuticular ledges.
W warunkach Lublina (Poland) w latach 2007- 2008 badano biologię kwitnienia Malus sargentii, jabłoni ozdobnej pochodzącej z Japonii. Określono dobową dynamikę rozkwitania kwiatów, długość kwitnienia oraz oblot kwiatów przez owady. Zbadano ilość nektaru wytwarzanego przez kwiat oraz zawartość cukrów w nektarze. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym analizowano wielkość nektarników oraz mikromorfologię ich powierzchni. Stwierdzono, że najwięcej kwiatów rozwija się w godzinach 11.00 – 13.00. W tym samym czasie obserwowano największą liczbę owadów w kwiatach. Wśród owadów dominowały pszczoły (90%), przy znacznie mniejszej liczbie trzmieli (6%) i motyli (4%). Długość życia kwiatu wynosiła 5 dni. W tym czasie kwiat wytwarzał średnio 0,71 mg nektaru o średniej zawartości cukrów wynoszącej 32%. Nektarniki Malus sargentii mają barwę pomarańczowożółtą i reprezentują typ hypancjalny. Ze względu na uwypuklenie tkanki nektaronośnej zaliczono je do nektarników automorficznych. Powierzchnia komórek epidermy nektarnika odznaczała się wyraźnymi pofałdowaniami kutykuli. Nieliczne aparaty szparkowe zlokalizowane były tylko w bazalnej części nektarnika. Na początku kwitnienia wszystkie aparaty szparkowe były zamknięte, ale przy dobrze rozwiniętych zewnętrznych listwach kutykularnych obserwowano ślady wydzieliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flowering biology and structure of floral nectaries in Galanthus nivalis L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59188.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flowering biology
nectary structure
floral nectary
Galanthus nivalis
snowdrop
common snowdrop zob.snowdrop
flower
breeding system
pollen mass
nectar production
Opis:
In Poland Galanthus nivalis L. is partially protected. The flowers of this species are one of the first sources of nectar and pollen for insects from February to April. The aim of this study was to present the flowering biology as well as the topography, anatomical, and ultrastructural features of the floral nectary. The flower lifespan, the breeding system, and the mass of pollen and nectar produced by the flowers were determined. Examination of the nectary structure was performed using light, fluorescence, scanning and transmission electron microscopy. The flower of G. nivalis lives for about 30 days. The stamens and pistils mature simultaneously and during this time nectar is secreted. The anthers of one flower produced the large amount of pollen (4 mg). The breeding system of G. nivalis was found to be characterized by partial self-compatibility, outcrossing, and xenogamy. The nectary is located at the top of the inferior ovary. The nectary epidermal cells are characterized by striated cuticular ornamentation. Initially, the secreted nectar formed vesicle-like protuberances under the cuticle. The epidermal and parenchymal cells contain numerous plastids, mitochondria, dictyosomes, ER cisterns, and vesicles fused with the plasmalemma, which indicates granulocrine nectar secretion.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2016, 85, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutritive for insects attractants in Asphodelus albus Miller flowers
Atraktanty pokarmowe dla owadow w kwiatach Asphodelus albus Miller
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Chwil, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
white asphodel
morphology
pollen efficiency
pollen grain
nectar secretion
nectary
insect
flower
Asphodelus albus
nutritive attractant
Opis:
The studies on Asphodelus albus Miller flowers were conducted in the Botanical Garden of the UMCS in Lublin in the years 2004-2005. The flower nectaries location was determined in a stereoscopic microscope. The nectaring abundance was studied with a pipette method described by Jabłoński and Szklanowska (1979), while pollen efficiency determined after Warakomska's ether method (1972). Pollen viability was computed in a sample of 400 grains after acetocarmine staining. The following measurements of pollen grains were made: the length of polar axis (P), equatorial longitudinal axis (EL) and equatorial transverse axis (ET). In Asphodelus albus flowers, there are three nectary glands located in the ovary septa whose outlets are situated in the upper part of the ovary. The nectar secretion starts in a dehiscing bud and persists until the withering stage of perianth leaves. Considering the size of monocolpate pollen grains of Asphodelus albus, they are ranked among great, whereas their shape assumed flattened and circular at the polar view. In the Poland climatic conditions, a pollen showed high vitality (98%). The Asphodelus albus plants constitute a valuable source of nutrition for the pollinators as a single flower generated on average 4,22 mg sugars and 0,2 mg of pollen grains.
Badania kwiatów Asphodelus albus Miller przeprowadzono na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie w latach 2004-2005. W mikroskopie stereoskopowym określono położenie nektarników kwiatowych. Obfitość nektarowania badano metodą pipetową opisaną przez Jabłońskiego i Szklanowską (1979). Do oznaczeń wydajności pyłkowej kwiatów zastosowano metodę eterową Warakomskiej (1972). Żywotność pyłku obliczono w próbie 400 ziaren po zabarwieniu acetokarminem. Wykonano pomiary ziaren pyłku: określono długość osi biegunowej (P) oraz osi równikowej podłużnej (EL) i poprzecznej (ET). W kwiatach Asphodelus albus występują trzy gruczoły nektarnikowe położone w przegrodach zalążni, które mają ujścia usytuowane w górnej części zalążni. Sekrecja nektaru rozpoczyna się w pękającym pąku i trwa do fazy więdnięcia listków okwiatu. Jednobruzdowe ziarna pyłku Asphodelus albus pod względem wielkości zaliczono do dużych, zaś ich kształt określono jako spłaszczony, a w położeniu biegunowym kolisty. Pyłek w warunkach klimatycznych Polski wykazał wysoką żywotność (98%). Rośliny Asphodelus albus są wartościowym źródłem pokarmu dla owadów zapylających, gdyż jeden kwiat wytwarzał średnio 4,22 mg cukrów i 0,2 mg pyłku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Wrobel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
position
nectary structure
nectary
Erica carnea
flower
micromorphology
Ericaceae
flower structure
nectar secretion
Opis:
Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectar production in several Campanula species (Campanulaceae)
Autorzy:
Strzałkowska-Abramek, M.
Jachuła, J.
Wrzesień, M.
Bożek, M.
Dąbrowska, A.
Denisow, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11866767.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
Campanulaceae
Campanula
Campanula glomerata
Campanula persicifolia
Campanula trachelium
ornamental plant
flowering plant
flower longevity
male phase
female phase
nectar production
sugar content
bee pasture
Opis:
The flowering, nectar production and sugar content were examined in 2012–2013 seasons for three Campanula species (C. persicifolia L., C. glomerata L., C. trachelium L.). The flowers of all studied Campanula spp. are distinctly protandrous; most of them opened between 10.00 and 14.00; only the flowers of C. glomerata continued the opening process until 16.00 (GMT + 2 h). The flower life-span differed between species and was the longest for C. persicifolia – ca. 5.5 days and lasted 3.0–3.5 days in C. glomerata and C. trachelium. The duration of the male phase was 2–3 fold shorter (C. persicifolia and C. glomerata) than the female phase or was equal (C. trachelium). Irrespective of the year of study and the species, the female-biased nectar production pattern was evidenced. The amount of nectar accumulated at the female phase reached 70–87% of the maximum nectar produced by a flower. The total sugar yield (0.4– 12.2 g/10 m2) established for the studied species is low compared to other herbaceous meadow species. However, due to diverse insect visitors groups, the Campanula flowers can be recommended to support pollinators in home gardens or on idle lands.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 3; 127-136
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecophysiological aspects of nectar reabsorption
Ekofizjologiczne aspekty reabsorpcji nektaru
Autorzy:
Stpiczynska, M
Nepi, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27703.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectar
nectary
plant-pollination interaction
reabsorption
secretion
pollination
plant species
Opis:
A number of approaches, both direct and indirect, have shown that nectar is reabsorbed by numerous plant species, irrespective of the age or sex of the flower. Furthermore, reabsorption occurs regardless of whether or not the flower has been pollinated. Reabsorption helps to maintain concentration of nectar and their viscosity and thereby encourages continued visits by pollinators. Conversely, the capacity to vary concentration of nectar sugars may confer evolutionary advantage by encouraging visits by more than one kind of pollinator and this is particularly important in regions where there is a paucity of pollinators. A further important role of nectar reabsorption is the maintenance of the energy equilibrium of the plant. A number of studies have shown that nectar production involves considerable energy expenditure requiring as much as 37% of the plant's daily production of energy by photosynthesis. The increased metabolic costs incurred by the plant during nectar production and secretion can reduce its growth and reproduction during the following season. Reabsorption of nectar that has not been collected by pollinators enables the plant to conserve at least some of the energy reserved for the secretion of nectar. Sugars reabsorbed from nectar can be re-used for the development of fruit and ovules - processes which demand large quantities of sugar. Despite convincing evidence for the reabsorption of nectar, few detailed studies have addressed the transport and incorporation of reabsorbed sugars. One of the questions that remain to be answered is 'What is the cellular basis for nectar reabsorption by the nectary?'.
Nektar jest resorbowany w kwiatach roślin z różnych rodzin botanicznych, między innymi Apiaceae, Brassicaceae, Cucurbitaceae, Combretaceae czy Orchida- ceae. Reabsorbcja nektaru spełnia kilka niezwykle ważnych funkcji i występuje niezależnie od stadium kwitnienia, płci kwiatu czy zapylenia. W kwiatach typu otwartego, reabsorpcja cukrów umożliwia regulację koncentracji, która wzrasta na skutek parowania wody z nektaru. Z kolei w kwiatach innych roślin możliwość zmiany koncentracji nektaru stanowi pewną adaptację do zapylania przez szersze spektrum gatunków, co jest niezwykle ważne w sytuacjach deficytu zapylaczy w środowisku. Inne funkcje resorpcji nektaru dotyczą energetycznego bilansu roślin. Wyniki niektórych badań wykazują, że produkcja nektaru wymaga dużego nakładu energii metabolicznej i może pochłaniać dziennie do 37% energii uzyskanej z fotosyntezy. Dlatego też niektóre rośliny odzyskują przynajmniej część energii wydatkowanej na produkcję i sekrecję nektaru poprzez reabsorpcję cukrów, jeśli nektar nie jest pobrany podczas zapylenia. Cukry te rośliny wykorzystują głównie jako materiały zapasowe w rozwijających się owocach i nasionach, które są silnymi akceptorami asymilatów. Mechanizm reabsorpcji nektaru na poziomie komórkowym wymaga dalszych szczegółowych badań.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure of Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Budowa nektarników Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Gregg, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26878.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary
nectary structure
Ornithidium sophronitis
Orchidaceae
Maxillariinae
labellum
cuticle
nectar
orchid
Opis:
Most orchids do not produce floral food-rewards. Instead, they attract pollinators by mimicry or deceit. When present, the most common floral food-reward is nectar. To date, nectary structure has been described for only two species of Maxillaria sensu lato, namely Maxillariella anceps and Ornithidium coccineum (formerly Maxillaria anceps and M. coccinea, respectively). Here, we describe that of a third species, Ornithidium sophronitis (formerly Maxillaria sophronitis). This species possesses floral characters concomitant with ornithophily. A ‘faucet and sink’ arrangement is present, with nectar secreted by a protuberance on the ventral surface of the column, collecting between column and tepal bases. The nectary of O. sophronitis shares many features with that of O. coccineum. It has a single-layered epidermis and 3- 5 layers of small, subepidermal, collenchymatous, secretory cells. Beneath these occur 2-3 layers of larger, subsecretory, parenchymatous cells supplied by phloem. Nectary cell vacuoles contain osmiophilic material and proteinaceous intravacuolar bodies. Moreover, distension of the nectary cuticle occurs as nectar accumulates between it and the secretory epidermis. Subsecretory cells, however, have thinner walls and contain flocculent, intravacuolar precipitates that may be related to the presence of flavonoids. Since the floral and nectary structure of O. sophronitis is very similar to that of closely related Ornithidium coccineum, it may have evolved in like manner in response to similar pollinator pressures.
U większości Orchidaceae występują kwiaty mimetyczne lub zwodnicze, które nie wytwarzają atraktantów pokarmowych. Jednak spora grupa storczyków wabi zapylacze obecnością nektaru kwiatowego. Dotychczas budowa nektarników została zbadana jedynie u dwóch gatunków Maxillaria sensu lato: Maxillaria anceps i Ornithidium coccineum. W niniejszej pracy zostały opisane nektarniki u Ornithidium sophronitis (poprzednia nazwa: Maxillaria sophronitis). W kwiatach O. sophronitis, podobnie jak u wcześniej badanego O. coccineum występuje szereg cech związanych z ornitofilią, u obydwu gatunków istnieją również liczne analogie w budowie nektarnika. Nektarnik O. sophronitis ma postać zgrubienia na brzusznej stronie kolumny. Wydzielony nektar zbiera się w zbiorniczku utworzonym pomiędzy podstawą kolumny i listków okwiatu. Nektarnik zbudowany jest z epidermy i 3-5 warstw małych, subepidermalnych, kolenchymatycznych komórek sekrecyjnych. Poniżej znajdują się 2-3 warstwy większych komórek miękiszu subsekrecyjnego. W warstwie tej przebiegają pasma floemu. W wakuolach komórek wydzielniczych występuje osmofilny materiał i ciała białkowe, a kutykula pokrywająca komórki epidermy nektarnika uwypukla się pod wpływem nagromadzonego nektaru. Komórki miękiszu położonego pod warstwą sekrecyjną mają cienkie celulozowe ściany i zawierają kłaczkowate osady w wakuoli, przypuszczalnie związane z obecnością flawonoidów. Podobieństwo budowy kwiatu i mikromorfologii nektarnika O. sophronitis do blisko spokrewnionego gatunku Ornithidium coccineum wskazuje na to, że gatunki te ewoluowały w podobny sposób ze względu na podobną presję zapylaczy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The biology of flowering of winter aconite (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.)
Biologia kwitnienia rannika zimowego (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.)
Autorzy:
Rysiak, K.
Zuraw, b.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28378.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
winter aconite
Eranthis hyemalis
dynamics
flowering
nectar
pollen
Ranunculaceae
biology
plant morphology
flower morphology
Opis:
Eranthis hyemalis belongs to the Ranunculaceae family whose representatives enrich early spring pollen flow and nectar for pollinating insects. Flowering biology and morphological characteristics flowers of winter aconite were studied. The forage value was estimated as the rate of nectar production. Observations were carried out between 2008 and 2011 in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University located in the Lublin area. In the conditions of Lublin, flowering of winter aconite plants started at the beginning of February and lasted until the end of March. The seasonal bloom dynamics was strongly affected by maximum temperatures, which intensified flower blooming, and snowfalls which hampered this process. During the day, flowers opened between 8.00 am and 3.00 pm, but the highest intensity was between 10.00 am and 12.00 am. The process of pollen release, with the average number of 29 stamens shedding pollen in the flowers, lasted from 2 to 3 days. During the day the largest number of anthers opened at noon hours, between 11.00 am and 1.00 pm, though a certain rise in this number was also observed in the morning hours between 8.00 and 9.00 am. Eranthis hyemalis flowers develop funnel-shaped nectaries, on average 3-6 per flower. The determined amount of nectar per flower was 1.23 mg, while the concentration of sugars in it averaged 72.11%. The weight of nectar sugar per flower was 0.88 mg.
Eranthis hyemalis należy do rodziny Ranunculaceae, której przedstawiciele wzbogacają wczesnowiosenny pożytek pyłkowy i nektarowy dla owadów zapylających. Celem pracy było poznanie biologii kwitnienia i cech morfologicznych kwiatów rannika zimowego oraz wartości pożytkowej wyrażonej obfitością nektarowania. Obserwacje prowadzono w latach 2008-2011 na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie. W warunkach Lublina kwitnienie roślin trwało od początku lutego do końca marca. Na sezonową dynamikę rozkwitania decydujący wpływ miały temperatury maksymalne, które intensyfikowały rozkwitanie kwiatów, ale również opady śniegu, które całkowicie hamowały ten proces. W ciągu dnia kwiaty rozkwitały od godziny 8.00 do 15.00 z największym nasileniem w godzinach 10.00-12.00. Proces pylenia pręcików w liczbie średnio 29 w kwiecie trwał od 2 do 3 dni. W ciągu dnia najwięcej pylników otwierało się w godzinach południowych 11.00-13.00, choć zauważono również pewną zwyżkę w godzinach porannych 8.00- 9.00. Kwiaty rannika wykształcają lejkowatego kształtu listki miodnikowe w liczbie od 3 do 6. Oznaczona ilość nektaru z 1 kwiatu wynosiła 1,23 mg, a koncentracja cukrów w nim zawartych średnio 72,11%. Masa cukrów oznaczonych z 1 kwiatu wynosiła 0,88 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies