Temat: nawrócenie. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przygotowanie do sakramentu bierzmowania w Kościele w Polsce
Preparing Young People for Confirmation in the Church in Poland
Autorzy:: Akonom, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28394711.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: bierzmowanie
młodzież
nawrócenie pastoralne
parafia
ewagelizacja
generacja Z
confirmation
youth
pastoral conversion
parish
evangelization
generation Z
Opis:: Przygotowanie do bierzmowania młodych ludzi staje się dziś jednym z najtrudniejszych wyzwań dla duszpasterstwa w Polsce. Wykorzystywany przez lata tradycyjny i nieco klerykalny model formacyjny można dziś uznać za nieaktualny. Reprezentanci młodego pokolenia, podejmując przygotowanie do sakramentu bierzmowania, dają dziś ostatnią szansę wspólnocie Kościoła. Może ona ją wykorzystać do skutecznej ewangelizacji, bądź też, ufając w klasyczne, nieaktualne metody i założenia formacyjne, wykazać indyferentyzm wobec promowanej przez Ojca Świętego Franciszka koncepcji nawrócenia pastoralnego, tracąc tym samym kontakt z młodymi ludźmi. Perspektywa efektywnego przekazu Dobrej Nowiny kandydatom do bierzmowania, a także wzmacnianie w nich fundamentów wiary jest wyzwaniem duszpasterskim, wymagającym zmiany dotychczasowej mentalności. Młodzi w poszczególnych wspólnotach parafialnych mogą doświadczyć działania Ducha Świętego i piękna żywego Kościoła. Aby tak się stało, należy porzucić formalistyczne myślenie, nastawione bardziej na budowę struktur niż na rozwój duchowy człowieka.
Preparing young people for confirmation is becoming one of the most difficult challenges for pastoral care in Poland today. The traditional and somewhat clerical model of formation which has been used for years can be dismissed today as outdated. Representatives of the young generation who prepare themselves for the sacrament of confirmation are giving the community of the Church the last chance. The Church community can use it for effective evangelization or, while trusting in classical, outdated methods and assumptions of formation, might be indifferent towards the concept of pastoral conversion promoted by Pope Francis, thus losing contact with young people. The perspective of effectively proclaiming the Good News to the candidates for confirmation as well as enhancing their foundations of faith is a pastoral challenge which demands a change in current mentality. Young people in parish communities can experience the activity of the Holy Spirit and the beauty of the living Church. In order for this to happen, formalistic thinking needs to be abandoned, as it is focused on building the structures rather than on spiritual development of a person.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2023, 93, 2; 163-188
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Duch sakramentalnej pokuty
The Spirit of Sacramental Penance
Autorzy:: Biskup, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047686.pdf
Data publikacji:: 2015-12-05
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: penance
reformation
the sacrament of penance
atonement - sacramental penance
Recontiliatio et paenitentia
pokuta
pokuta sakrmenatalna
nawrócenie
miłosierdzie
Opis:: 30. rocznica adhortacji Recontiliatio et paenitentia, ogłoszonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II, jest dobrą okazją, aby skłonić do refleksji na temat znaczenia i sensu pokuty i nawrócenia. Adhortacja inspiruje nas do rozpoczęcia podróży odkrycia pokuty w duchu ewangelicznym, co z kolei pociąga za sobą zrozumienie ducha sakramentalnej pokuty. Cała Ewangelia jest przeniknięta Boską Miłością ku człowiekowi, objawioną przez Boga Syna - Jezusa Chrystusa. Pokuta i nawrócenie powinny być przepojone miłością i pragnieniem doświadczania miłości miłosiernej Boga przez człowieka. Stąd jest to wielowymiarowa radość, która stanowi owoc pokuty. Jesteśmy w stanie podkreślić potrójne potwierdzenie pokuty, wynikająca ze zrozumienia ewangelicznej wizji.
The 30th anniversary of the Exhortation Recontiliatio et Paenitentia, announced by the Holy Father John Paul II, is a good occasion to induce reflection on the meaning and sense of penance and repentance, as well as on sacramental penance. The Exhortation inspires us to embark on a journey of discovery of the evangelical spirit of penance, which in turn implies understanding of the spirit of sacramental penance. The whole Gospel is permeated with Divine Love towards a human being, revealed by God's Son - Jesus Christ. Penance and repentance should also be imbued with Love and desire for experiencing the merciful love of God by man. Hence, it is the multidimensional joy that constitutes the fruit of penance. We are able to emphasize the triple affirmation of penance, stemming from the understanding of its evangelical spectrum. Penance means: Yes said to Christ, Yes said to man and Yes said to Love. This very notion of penance negates all the old negativity concerning outer forms of penance. Moreover, it also has an effect on the "new quality" of sacramental penance, in which there is room not only for atonement but also for expression of gratitude for the gift of God's Mercy. The realization of sacramental penance, as the answer of love filled with repentance for the committed sin, and the answer to the granted, forgiving Love of God, comes from the resultant, constantly growing joy, at the same time. It is the Paschal Joy at Christ's victory over evil. Hallelujah!
Źródło:: Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 89-99
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Johann Georg Hamanns Sokratische Denkwürdigkeiten: Eine Auseinandersetzung mit dem Rationalismus der Aufklärung
Johann Georg Hamannʼs Sokratische Denkwürdigkeiten: A Polemic with Enlightenment Rationalism
Autorzy:: Brose, Thomas
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1775233.pdf
Data publikacji:: 2021-06-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Oświecenie
Biblia
nawrócenie
publiczność
metakrytyka
Sokrates
Immanuel Kant
David Hume
Søren Kierkegaard
filozofia egzystencjalna
Königsberg/Królewiec
Enlightenment
Bible
conversion
public
metacriticism
Socrates
existentialism
Königsberg
Opis:: Sokratische Denkwürdigkeiten Johanna Georga Hamanna. Polemika z oświeceniowym racjonalizmem Londyn, 1758 r. – to punkt zwrotny w biografii Johanna Georga Hamanna (1730-1788). To, co się wtedy wydarzyło w stolicy Anglii, ma znaczenie nie tylko dla jego królewieckiego adwersarza Immanuela Kanta. Londyńskie nawrócenie Hamanna czynni go krytykiem „oświeceniowej filozofii religii”. Jego Gedanken über meinen Lebenslauf należy wymienić w jednym szeregu z Confessiones św. Augustyna. Hamann zasługuje na szczególną uwagę w kontekście dyskursu „powrotu do religii” i „nowego ateizmu”. Wykonana przez niego około 1750 r. prekursorska analiza zinstytucjonalizowanej władzy „publiczności” ma wyjątkowe znaczenie, ponieważ podejmuje on próbę łączenia chrześcijańskiego przesłania z nowym rozumieniem rzeczywistości, stając się tym samym inspiracją dla Sørena Kierkegaarda. W osiemnastowiecznych debatach Hamann bronił egzystencji jednostki przed atakiem anonimowych sił. Z punktu widzenia historii duchowości godne odnotowania jest również to, że filozof odniósł się do Hume’owskiej krytyki metafizyki. London 1758: das ist der Dreh- und Angelpunkt in Johann Georg Hamanns (1730-1788) Biografie. Was sich in der englischen Hauptstadt ereignet, besitzt nicht bloß für Immanuel Kant, seinen Königberger Mitbürger und Antipoden, Bedeutung. Hamanns Londoner Bekehrung macht ihn zum Kritiker der „Religionsphilosophie der Aufklärung“. Seine Gedanken über meinen Lebenslauf sind in einem Atemzug mit Augustinus’ Confessiones zu nennen. Hamann verdient im Diskurs um die „Wiederkehr der Religion“ sowie um einen „Neuen Atheismus“ geschärfte Aufmerksamkeit. Seine Analyse der sich um 1750 institutionalisierenden Macht von „Öffentlichkeit“ besitzt wegweisende Bedeutung. Denn er versucht, die christliche Botschaft in einem neuen Verständnis von Wirklichkeit zur Sprache zu bringen; er wird damit zum Anreger Søren Kierkegaards. Es ist die Existenz des Einzelnen, die Hamann gegenüber der Vereinnahmung durch anonyme Mächte („Man“) in den Debatten des 18. Jahrhunderts verteidigt. Dass sich der Glaubens-Denker dabei auf die Metaphysik-Kritik David Humes bezieht, erweist sich als geistesgeschichtlich folgenreich.
London, 1758 is a turning point in the life of Johann Georg Hamann (1730-1788). What happened that year in England’s capital was meaningful, and not just for Immanuel Kant, his adversary in Königsberg – Hamann’s London conversion turned him into a critic of the “Enlightenment philosophy of religion”. His Gedanken über meinen Lebenslauf should be considered as analogous to Augustineʼs Confessions. Hamann merits special attention in the context of the discourse of the “return of religion” and “New Atheism.” The groundbreaking analysis of the institutionalised power of “the public” (Öffentlichkeit), which he performed around the year 1750, is of exceptional importance because it attempts to combine the Christian message with a new understanding of reality, thereby becoming a source of inspiration for Søren Kierkegaard. In eighteenth-century debates, Hamann defended the individual’s existence from its appropriation by anonymous forces. From the point of view of the history of spirituality, it is also important to mention the fact that the philosopher referred to Hume’s criticism of metaphysics.
London 1758: das ist der Dreh- und Angelpunkt in Johann Georg Hamanns (1730-1788) Biografie. Was sich in der englischen Hauptstadt ereignet, besitzt nicht bloß für Immanuel Kant, seinen Königberger Mitbürger und Antipoden, Bedeutung. Hamanns Londoner Bekehrung macht ihn zum Kritiker der „Religionsphilosophie der Aufklärung“. Seine Gedanken über meinen Lebenslauf sind in einem Atemzug mit Augustinus’ Confessiones zu nennen. Hamann verdient im Diskurs um die „Wiederkehr der Religion“ sowie um einen „Neuen Atheismus“ geschärfte Aufmerksamkeit. Seine Analyse der sich um 1750 institutionalisierenden Macht von „Öffentlichkeit“ besitzt wegweisende Bedeutung. Denn er versucht, die christliche Botschaft in einem neuen Verständnis von Wirklichkeit zur Sprache zu bringen; er wird damit zum Anreger Søren Kierkegaards. Es ist die Existenz des Einzelnen, die Hamann gegenüber der Vereinnahmung durch anonyme Mächte („Man“) in den Debatten des 18. Jahrhunderts verteidigt. Dass sich der Glaubens-Denker dabei auf die Metaphysik-Kritik David Humes bezieht, erweist sich als geistesgeschichtlich folgenreich.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 33-46
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Arka Noego jako teologicznomoralny archetyp zmagań człowieka z przyrodą i zmianami klimatycznymi
Noah’s Ark as Theologic and Moral Archetype of Human Struggle with Nature and Climate Changes
Autorzy:: Brusiło, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047581.pdf
Data publikacji:: 2016-06-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Noah's Ark
ark
the Ark of the Covenant
archetype
ecology
climate
flood
house
nature
the World Seed Bank
Chernobyl Ark
Masdar City
values
conversion
responsibility
safety
Arka Noego
arka
Arka Przymierza
archetyp
ekologia
klimat
potop
dom
przyroda
Światowy Bank Nasion
Arka Czarnobyla
wartości
nawrócenie
odpowiedzialność
bezpieczeństwo
Opis:: Wśród wielu propozycji przeciwdziałania kryzysom współczesnego świata, często niedocenianą w obecnym problemie ekologicznym, jest biblijna historia Noego i jego Arki, która może stanowić archetyp obecnych zmagań człowieka z przyrodą i zmianami klimatycznymi.Przykłady tych zmagań to próby stworzenia arki naszych czasów: Światowego Banku Nasion, zbudowanego w 2007 roku na norweskiej wyspie Spitsbergen, który ma na celu ocalenie jak największej liczby gatunków roślin przed ich wyniszczeniem, betonowo-stalowej konstrukcji nad reaktorem IV bloku elektrowni w Czarnobylu, który uległ katastrofie w 1986 roku (Arka Czarnobyla) i pierwszego na świecie samowystarczalnego miasta Masdar City w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Te działania, mimo podobieństw do zmagań Noego w czasie biblijnego potopu, nie mogą jednak stanowić stałego, powszechnego, skutecznego i uniwersalnego sposobu na współczesne ratowanie człowieka, jego cywilizacji i otaczającej przyrody w obliczu zagrożeń ekologiczno-klimatycznych. W tych projektach podkreślona jest wyłącznie funkcja ratunkowa dla ludzi i przyrody, dotyczą one tylko aspektu materialnego, doraźnego i zewnętrznego, a brakuje tam charakteru prawdziwego domu, wartości moralnych, wymiarów duchowych życia ludzkiego i głębszych relacji Bóg – człowiek – przyroda.Istotne znaczenie archetypu Arki Noego nie kryje się w materialnych, technicznych i dosłownych szczegółach statku-ocalenia, lecz w kulturowych i duchowych funkcjach historii biblijnej dla idei współczesnej arki ratującej ludzkość i świat przyrody. Prawdziwa arka to dom (oikos-ethos) w potrójnym znaczeniu antropologicznym: miejsca, w którym mieszka człowiek, sieci relacji międzyosobowych i tożsamości bycia człowiekiem oraz w znaczeniu teologicznym jako przestrzeń sacrum, miejsce święte i Dom Pana. Człowiek we współczesnej arce powinien realizować plan Stwórcy i dopiero wówczas naprawdę będzie ratował stworzenie, będzie współpracował z Bogiem w dziele stworzenia, będzie bezpieczny od kataklizmów.Archetypiczne znaczenie Arki Noego powinno więc polegać na: teologicznomoralnym nawróceniu ekologicznym, oczyszczeniu pragnień i intencji, trosce o stworzenie, odpowiedzialności za przyrodę i powrocie do przymierza Boga z człowiekiem. Tak jak kiedyś Noe zmagał się z potopem, tak teraz wysiłki w ratowaniu świata i człowieka wymagają zbudowania struktur, dzieł i wartości takiego globalnego domu-arki, aby było to miejsce duchowej odnowy świata, afirmacji osoby ludzkiej i mieszkanie Boga.
Among the many proposals for preventing crises of the modern world, the biblical story of Noah and his Ark is often underestimated in the current ecological problem. This story may be the archetype of the current struggle between man and nature and climate change.Examples of these struggles are attempts to create the ark of our time: the World Seed Bank, which was built in 2007 on the Norwegian island of Spitsbergen, which aims to save many species of plants from destruction, concrete and steel structure over the reactor of block IV of Chernobyl, that crashed in 1986 (Chernobyl Ark) and the world's first self-contained city, Masdar City in the United Arab Emirates. These actions, despite similarities to the struggles of Noah during the Biblical flood, can not provide a permanent, effective and universal way to rescue contemporary man, his civilization and the surrounding nature in the face of threats to ecological and climatic conditions. These projects stress only rescue function for people and nature, they involve only the material aspect, the immediate one. They lack, however the character of the true house, moral values, spiritual dimensions of human life and deeper relationships God - man - nature.The importance of Noah's Ark archetype lies not in the material, technical and literal details of the rescue ship but in cultural and spiritual functions of biblical story to the idea of modern ark saving humanity and the natural world. The real ark is a house (oikos-ethos) in the triple anthropological sense: the place where man lives, the network of interpersonal relationships and identity of being human and in the theological sense as sacrum, holy place and the House of the Lord. The man in the modern ark should implement the plan of the Creator, and only then he will really save creation, he will cooperate with God in the work of creation, will be safe from natural disasters.Archetypical significance of Noah's ark should rely on theological and moral ecological conversion, clearing desires and intentions, care for creation, responsibility for nature and return to God's covenant with man. As once Noah struggled with the flood, so now efforts in saving the world and men we need to build structures, works and values of such a global home-ark, so that it can be a place of spiritual renewal of the world, the affirmation of the human person and the dwelling place of God.
Źródło:: Teologia i moralność; 2016, 11, 1(19); 29-45
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Program pracy duszpasterskiej papieża Grzegorza Wielkiego w świetle ekshortacji pastoralnych zawartych w XL Homiliarum in Evangelia
The Program of Pope Gregory the Great’s Pastoral Work In the Light of the Pastoral Exhortations Contained in XL Homiliarum in Evangelia
Autorzy:: Buliński, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340383.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: program duszpasterski
doskonalenie chrześcijańskie
Grzegorz Wielki – duszpasterz
odrzucenie zła
pokusy i wady
nawrócenie
droga pokuty
nabywanie dobra
cnoty
akcja charytatywna
zjednoczenie z Bogiem
poznanie Boga
modlitwa i kontemplacja
pastoral program
Christian perfection
Gregory the Great – a priest
rejecting evil
temptation and vice
revocation
way of penance
acquiring good
virtues
charity action
unification with God
cognizing God
prayer and contemplation
Opis:: The subject of the present study are the pastoral exhortations contained in XL Homiliarum in Evangelia (“Homilies for Gospels”) by Pope Gregory the Great. 761 pastoral appeals have been studied. It has been found that the leading motif around which particular pastoral appeal focuses is the program of achieving Christian perfection realized by way of purification, enlightenment and unification with God. Pope Gregory the Great’s program of pastoral work is a program of achieving Christian perfection. It is characterized by integral formation. The priority of the program is spiritual-‑intellectual formation. Theo-centric, and not only Christo-centric direction of the program is very clear. In the whole program eschatological motifs play the leading and dominating role. The charity action is mainly directed to the needs and spiritual aid serving the salvation of the man. Saint Gregory’s program is characterized by the principle of moderation. In the light of the above reflections it can be said that St Gregory the Great’s program of pastoral work maintains timeless topicality in the Church.
Źródło:: Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2009, 1; 151-167
2081-1829
Pojawia się w:: Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Doświadczenie wiary w dziennikach duchowych Jelizawiety Golicyny. Rekonesans
The Experience of Faith as Presented in Spiritual Diaries of Elisabeth Galitzin. Reconnaissance
Autorzy:: Cierniak, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52160075.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Umiejętności
Tematy:: kobiece dzienniki duszy
nawrócenie
katolicyzm
XIX wiek
Jelizawieta Golicyna
Elisabeth Galitzin
women’s spiritual diaries
conversion
Catholicism
19th century
Opis:: Dzienniki osobiste pisane przez młode kobiety w języku francuskim w pierwszej połowie XIX wieku przyciągały uwagę takich badaczy, jak Philippe Lejeune, Elena Grieczana, Catherine Viollet czy Irina Sawkina. Wszyscy oni uważali jednak, że w ówczesnych archiwach zachowało się bardzo mało tekstów, które można by zaklasyfikować jako dzienniki duchowe. Takim rzadkim, ocalałym zbiorem dzienników są utwory rosyjskiej arystokratki Jelizawiety Golicyny (1795–1843), która po przejściu z prawosławia na katolicyzm zaczęła rejestrować swoje stany wewnętrzne i doświadczanie przez nią wartości wiary. Czyniła to regularnie od roku 1815 aż do śmierci. W niniejszym artykule skoncentrowaliśmy się na tekstach poprzedzających wstąpienie Golicyny do Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa. Wpisują się one w nurt dziewiętnastowiecznych utworów mówiących o warunkach i motywacjach nawróceń Rosjanek na katolicyzm. Stanowią też unikalny materiał do prowadzenia dalszych, pogłębionych badań nad rosyjską duchowością w opisywanym okresie.
Personal diaries written in French by young women in the first half of the nineteenth century attracted attention of researchers such as Philippe Lejeune, Elena Gretchanaïa, Catherine Viollet and Irina Savkina. They all believed that very few texts which could be classified as spiritual diaries had survived in the archives of that time. An example of such a rare, well-preserved collection of diaries are ego-documents of a Russian aristocrat, Elisabeth Galitzin (1795–1843), who, after converting from Orthodoxy to Catholicism, began to record regularly her inner state and experience of the value of faith, which lasted from 1815 until her death. This article focuses on the texts preceding Galitzin’s joining the Society of the Sacred Heart of Jesus. They are the part of nineteenth-century works discussing the conditions and motivations for the conversions of Russian women to Catholicism. They also provide unique material for a further in-depth research into Russian spirituality during the described period.
Źródło:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 229-244
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Grzech Kaina w ocenie Ojców Kościoła
The sin of Cain in the assessment of the Church Fathers
Autorzy:: Czyżewski, Bogdan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612770.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kain
grzech
Abel
bratobójstwo
nawrócenie
Cain
sin
fratricide
conversion
Opis:: Fathers of the Church have left comments on Genesis as well as other works, which explain not only the biblical descriptions of the origins of the world and man, but also Gen 4: 1-16, where it speaks of the sin of Cain. In this paper we present an assessment of the sin of Cain made by some of the Fathers of the Church. It should be noted that they do not stop only on the sin of fratricide, although condemn it the most, but focus their attention also on other sins of Cain, which preceded and led to the killing of Abel by his jealousy, anger, evil thoughts, insincerity. Fathers of the Church recognize the individual and social character of the sins of Cain, which manifests itself in leaving his from God and separation from relatives. This resulted in a permanent division of the family. Fathers also point to the mercy of God and a willingness to forgive. Commentators of Gen 4:1-16 biblical text, however, do not see in Cain repent for any sin committed by him.
Źródło:: Vox Patrum; 2015, 64; 105-118
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"
The Teaching of Saint Augustine on the Anger of God as Contained in the "Enarrationes in Psalmos"
Autorzy:: Czyżewski, Bogdan Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1044640.pdf
Data publikacji:: 2018-03-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Augustyn
Objaśnienia Psalmów
gniew Boga
gniew człowieka
miłosierdzie
nawrócenie
Augustine
Psalms
God’s anger
man’s anger
mercy
conversion
Opis:: Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.
God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.
Źródło:: Verbum Vitae; 2018, 33; 315-341
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie
Autorzy:: Dąbek, Tomasz Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950102.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:: Biblia
nawrócenie
reguła
stałość
wierność
wytrwałość
zakonność obyczajów
Bible
conversion
endurance
fidelity
monastic life
rule
stability
Opis:: The vows of stability (stabilitas) and conversion of life (conversio, conversatio morum) which differ from the typical religious vows (poverty, chastity, obedience) are deeply rooted in the Bible. They indicate the important features of the attitude of the disciples of Christ who are called to exercise endurance (ὑπομονή), patience (μακροθυμία), fidelity (πίστις), the fruit of the Spirit (Ga 5 : 22) and conversion (μετάνοια). The monastic profession should be continual effort to take care of faithfulness to God and to overcome self-weakness. It can be helpful also for other consecrated people and all Christians who want to lead the consequent life of the children of God according to the baptismal promises and to grow in love of God and people.
Dwa określenia z mniszych ślubów, różne od typowych formuł związanych z życiem konsekrowanym: stałość (stabilitas) i zakonność (przemiana) obyczajów (conversio, conversatio morum), są głęboko zakorzenione w Biblii i wskazują na ważne cechy postawy uczniów Chrystusa, które w Biblii określają: cierpliwa wytrwałość (ὑπομονή), również „owoce” czy „owoc Ducha” z Ga 5, 22: cierpliwość (μακροθυμία) obejmująca wielkoduszność, wyrozumiałość, wytrzymałość, wytrwałość i wierność (πίστις) oraz nawrócenie, metanoia (μετάνοια). Taka postawa to raz podjęte zobowiązanie oraz ciągły wysiłek, by stale troszczyć się o wierność Bogu i pokonywać własną słabość. Mogą one również być cennymi wskazówkami dla innych osób konsekrowanych oraz wszystkich chrześcijan pragnących konsekwentnie żyć zgodnie z przyrzeczeniami złożonymi na chrzcie i wzrastać w miłości Boga i ludzi.
Źródło:: Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:: Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
Autorzy:: Dola, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dialogue
religion
christianity
non-christian religions
theology
trinity
israel
covenant
dialog
religia
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
teologia
Trójca Święta
Izrael
przymierze
duchowość
nawrócenie
modlitwa
Opis:: Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Misyjne przeobrażenie Kościoła i nawrócenie duszpasterstwa w świetle adhortacji Evangelii gaudium
Missionary transformation of the Church and the pastoral conversion according to the adhortation Evangelii gaudium
Autorzy:: Drożdżewicz, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950659.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: nowa ewangelizacja
nawrócenie duszpasterstwa
nawrócenie pastoralne
Franciszek
new evangelization
pastoral conversion
evangelii gaudium
pope Francis
Opis:: Missionary transformation of the Church and the pastoral conversion is a basic postulate in the teaching of pope Francis. He sees in it one of the most urgent tasks, which the community of the Church has to face now. The transformation has to rely primarily on the total focusing on evangelization, what was the experience of the community of the early Christians. Everything in the Church, each of its space and structure, has to serve the fundamental vocation for preaching the Gospel. For this purpose it is necessary to revise the existing methods, forms and language of evangelization, and update them to modern socio-cultural conditions. The author of Evangelii gaudium points to the vision of the Church coming out to the man to find him in his living environment, to lead to the experience of a personal encounter with God and start participating in the Community. Not only ecclesiastical structures, but also the life of every baptized person should become of evangelistic orientation, manifesting itself in full of enthusiasm answering for personal call to evangelization.
Źródło:: Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
1644-8855
Pojawia się w:: Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Church’s Response to the Ecological Crisis in a Small Country – the Case of the Roman Catholic Church in Latvia
Odpowiedź Kościoła na kryzys ekologiczny w małym państwie. Przypadek Kościoła katolickiego na Łotwie
Autorzy:: Felcis, Weronika
Felcis, Elgars
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/470439.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: ekologiczne nawrócenie
Łotwa
kryzys środowiskowy
chrześcijaństwo
Kościół katolicki
ecological conversion
Latvia
environmental crisis
Christianity
Catholic Church
Opis:: Czynniki historyczne i kontekstowe zaprezentowane w tym artykule potwierdzają, że Kościół rzymskokatolicki na Łotwie nie odgrywa znaczącej roli w ochronie środowiska ani w budowaniu świadomości ekologicznej w tym kraju. Jednak wezwany przez papieża Franciszka w encyklice Laudato si’, poświęca obecnie więcej refleksji kwestii nawrócenia ekologicznego. Biorąc pod uwagę publicznie dostępne dane na temat zasobów Kościoła katolickiego na Łotwie autorzy opisują ograniczenia i możliwości wzmocnienia reakcji Kościoła na kryzys ekologiczny.
Due to historical and contextual factors explained in this article, the Latvian Roman Catholic Church currently does not play any significant role in environmental protection or ecological crisis awareness building in the country. However, being called by Pope Francis in his encyclical Laudato si’, recently more of the reflection was given to the call for ecological conversion. Considering Church resources based on publicly available data, the authors describe the limitations and opportunities to strengthen the Church current response to the ecological crisis.
Źródło:: Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 1; 55-60
1733-1218
Pojawia się w:: Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Inspiracje encykliki "Laudato si" dla duszpasterstwa
Inspirations Drawn from the "Laudato si" Encyclical for Pastoral Care
Autorzy:: Fiałkowski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1621277.pdf
Data publikacji:: 2017-05-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: duszpasterstwo
ekologia
Kościół wobec ekologii
encyklika
szacunek dla świata stworzeń
konsumpcjonizm
nawrócenie ekologiczne
pastoral care
ecology
Church and ecology
respect for the world
consumerism
ecological conversion
Opis:: Encyklika pt. "Laudato si'. W trosce o wspólny dom" jest pierwszym tak wysokiej rangi dokumentem Kościoła katolickiego poświęconym problematyce ochrony środowiska. Wpisuje się w ona posoborowe nauczanie Kościoła dotyczące szeroko pojętej kwestii ekologicznej, którą uznaje się za „znak czasu”. Papież Franciszek nie tylko wykorzystuje dorobek swoich poprzedników, ale także wnosi charakterystyczne elementy znamionujące jego pontyfikat. Zagadnienie ochrony środowiska, będące częścią nauczania społecznego Kościoła, jest również ważnym wyzwanie dla duszpasterskiej działalności Kościoła. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jakie inspiracje dla współczesnego duszpasterstwa Kościoła przynosi nauczanie encykliki pt. "Laudato si'?" Poszukując odpowiedzi na tak postawiony problem wybrano i omówiono cztery inspiracje dla duszpasterstwa: teologiczny wymiar środowiska naturalnego, który w rozważaniach o problemach ekologicznych jest często pomijany, a tymczasem dopiero w świetle Objawienia środowisko naturalne ukazuje się w nowych i pełniejszych wymiarach; nawrócenie ekologiczne, które umieszcza kryzys ekologiczny w perspektywie moralnej; zagrożenia konsumpcjonizmu, który należy traktować jako postawę antyekologiczną, szkodliwą dla człowieka i środowiska naturalnego; kształtowanie postawy szacunku dla świata, wyrażającą się w przywróceniu należnego miejsca Bogu w życiu człowieka oraz umiarem i pokorą wobec środowiska naturalnego.
The Laudato si'. On Care For Our Common Home encyclical is the first document of such a status in the Catholic Church devoted to the topic of environmental protection. It finds its context within the post-council teaching of the Church concerning the broadly understood ecological issues, which are treated as the sign of the times. Pope Francis not only builds on the heritage of his predecessors, but also shapes the reality through the elements characteristic of this pontificate. The issue of environmental protection, being part of the social teaching of the Church, presents a big challenge for pastoral activity. This article aims at finding an answer to the question about the inspiration drawn by the Church from the Laudato si' encyclical. In order to achieve this goal, four inspirations for pastoral care have been selected and discussed: (1) the theological aspect of the natural environment, which is often neglected in ecological analyses, is fully presented in the light of Revelation; (2) the ecological conversion, which sees the ecological crisis from the moral perspective; (3) the threats of consumerism, which should be treated as an anti-ecological approach, harmful for both people and the natural environment; (4) the respectful approach toward the world, expressed through a respect for both God and the natural environment.
Źródło:: Verbum Vitae; 2017, 31; 321-340
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Żal za grzechy we współczesnej refleksji teologicznje
Repentance in the Contemporary Theological Reflection
Autorzy:: Glombik, Konrad Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047693.pdf
Data publikacji:: 2015-12-05
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: repentance
conversion
sacrament of reconciliation
internal renovation
pokuta
nawrócenie
sakrament pojednania
Opis:: Wydaje się, że refleksja dotyczące pokuty w dostępnych badaniach na temat sakramentu pokuty w pełni wyczerpuje problem natury, znaczenia i cech charakterystycznych dla tej postawy człowieka nawróconego.To nie ułatwia prezentacji zagadnień teologicznych z perspektywy współczesnej refleksji nad pokutą, zwłaszcza jeśli ma to być próba pokazania nowych aspektów, a nie tylko powtórzeniem znanych i obecnych w przeprowadzonych badaniach przemyśleń na ten temat. Wydaje się, że na podstawie współczesnej myśli możemy przedstawić kilka oryginalnych aspektów odnoszących się do rozumienia istoty i cechy nawrócenia. Należą do nich antropologiczne podstawy zrozumienia i smutek, a także trzy ważne aspekty teologiczne w akcie skruchy za grzechy, które zawierają perspektywę zbawienia, miłości i solidarności. Współczesna refleksja teologiczna na temat pokuty, zwłaszcza w podręcznikach i opracowań o sztuce spowiedzi koncentruje się na przedstawieniu definicji, rodzaju, właściwości konieczności i obowiązku tego ważnego aktu w procesie nawrócenia człowieka. Często te myśli są zgodne z prawem i brakuje im głębi teologicznej wyjaśnienia istoty pokuty. Aby chronić doświadczenie sakramentu pojednania wobec legalizmu warto kontynuować refleksję o naturze pokuty i szukać tych aspektów, które pozwalają na głębsze doświadczenie sakramentalnej pokuty i jego ustawy zasadniczej. Antropologiczne i teologiczne aspekty, przedstawione w tym artykule, a obecne we współczesnej refleksji teologicznej są punktem wyjścia dla lepszego sposobu na odkrywanie tego sakramentu.
It seems that reflection on repentance in the available studies about sacrament of penance fully draws issues of nature, meaning and characteristic features for this attitude of man, constitutive for conversion. This does not facilitate the presentation of the theological issues from the perspective of the contemporary reflection on repentance, especially if it is to be an attempt to show new aspects and not merely a repetition of known and present in the studies undertaken thoughts on the subject. It seems that on the basis of contemporary thought we can present some original aspects relating to understanding the essence and characteristics of repentance. These include anthropological basis for understanding grief, as well as three important aspects of theological act of contrition for sins, which include the prospect of love, salvation and solidarity.Contemporary theological reflection on repentance, especially in the textbooks and studies about the art of confession concentrates on the presentation of definition, type, characteristics, the necessity and the obligation of this important act for the process of man's conversion. Often these thoughts are legal and they lack the depth of the theological explanation of the essence of repentance. To protect the experience of the sacrament of reconciliation against legalism and fruitless routine is worth to continue the reflection about nature of repentance and seek those aspects that allow for a deeper experience of sacramental penance and its fundamental act, that is repentance. The anthropological and theological aspects, presented in this article and present in the contemporary theological reflection are a starting point for the better way to experience this sacrament.
Źródło:: Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 35-52
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Zesłanie na Sybir czasem wzrastania w wierze i rozeznawania powołania św. rafała od św. Józefa - Józefa Kalinowskiego
Deportation to Siberia as a Period of Spiritual Growth and Vocation Discernment for Saint Raphael of Saint Joseph – Joseph Kalinowski
Autorzy:: Głombiowski, Aleksander
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828701.pdf
Data publikacji:: 2019-12-20
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: Kalinowski
conversion
patriotism
vocation
Siberia
Saint Raphael
faith
deportation
nawrócenie
patriotyzm
powołanie
Sybir
św. Rafał
wiara
zsyłka
Opis:: Józef Kalinowski urodził się w polskiej rodzinie w Wilnie. Ojciec i kolejne matki przekazali mu wartości religijne i patriotyczne. Czas nauki poza domem rodzinnym, życie towarzyskie oraz służba w wojsku rosyjskim doprowadziły go do kryzysu wiary i porzucenia życia sakramentalnego. Udział w powstaniu styczniowym oraz zsyłka na Syberię stały się dlań jednak okazją do pogłębienia relacji z Bogiem oraz rozeznawania powołania do życia kapłańskiego w zakonie. Po dziesięcioletniej przerwie w praktykach wiary przystąpił do sakramentu pokuty i powrócił do modlitwy. Troszcząc się o wiarę nie zaniedbywał zgłębiania wiedzy, także teologicznej. Wyniesiona z domu wrażliwość na potrzeby innych sprawiła, że Józef, także w czasie zsyłki, opiekował się potrzebującymi, szczególnie dziećmi i młodzieżą, przekazując im najważniejsze wartości, wiedzę i wiarę.
Joseph Kalinowski was born to a Polish family in the city of Vilnius. His parents taught him the religious and the patriotic values. The time of education away from home, the social life and the service in the Imperial Russian Army led him to a crisis of faith and abandonment of the sacramental life. After a ten-year period he received the Sacrament of Penance and returned to the life of prayer. His participation in the January Uprising and the deportation to Siberia gave him the opportunity to deepen his relationship with God. Finally, Kalinowski became a friar and a priest in the Discalced Carmelite Order. Even though he was focused on his spiritual life, he never neglected his Theological formation. His inborn sensitivity to the needs of others made Joseph look after the people in need, especially the children and the teenagers. He was teaching them the most important values, the knowledge and the faith.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2019, 53; 181-210
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nawrócenie." wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język