Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nawozenie manganem" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Wplyw nawozenia azotem i manganem pszenzyta jarego na zawartosc manganu w ziarnie i jego jakosc
    Autorzy:
    Warechowska, M
    Domska, D
    Wojtkowiak, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797494.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie manganem
    pszenzyto jare
    jakosc technologiczna
    mangan
    azot
    nawozy dolistne
    ziarno
    zawartosc manganu
    nawozenie azotem
    Opis:
    Określano wpływ zróżnicowanych dawek azotu oraz manganu na zawartość tego mikroelementu w ziarnie oraz na jakość technologiczną ziarna pszenżyta jarego Maja. Stwierdzono, że nawożenie manganem w dawce 0,4 kg·ha⁻¹ spowodowało istotne zwiększenie zawartości białka w ziarnie pszenżyta, w porównaniu z dokarmianiem wyłącznie azotem. Zawartość manganu w ziarnie istotnie wzrastała po zastosowaniu nawożenia azotem w dawce 120 kg·ha⁻¹ (w dwóch latach badań). Najlepszą wartością technologiczną charakteryzowało się ziarno pszenżyta nawożonego większą dawką azotu w drugim roku doświadczenia.
    The effects of fertilization with different doses of nitrogen and manganese on manganese content in grain and grain technological quality of spring triticale Maja cv. were studies.. It was found that the manganese fertilization at 0.4 kg·ha⁻¹ dose significantly increased the protein content in triticale grain in comparison to nitrogen applying only. The manganese content significantly increased after nitrogen fertilization at120 kg·ha⁻¹ dose (in two study years). The best indices of triticale grain technological usefulness were obtained at fertilization with higher nitrogen dose in the second year of experiment.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 1; 403-405
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skutecznosci dzialania chelatowych i mineralnych form manganu i miedzi w uprawie pomidora szklarniowego w welnie mineralnej
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803550.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie manganem
    uprawa roslin pod oslonami
    mangan
    chelaty nawozowe
    nawadnianie
    nawozenie
    nawozenie miedzia
    fertygacja
    podloza inertne
    podloza uprawowe
    miedz
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W dwuletnich badaniach określano Wpływ chelatowych (EDTA + DTPA) form manganu i miedzi (Cu FORTE 12% i Mn FORTE 14% Mn) na plonowa nic pomidora szklarniowego oraz stan odżywienia roślin mikroelementami w porównaniu do form mineralnych (MnSO₄·H₂O 32,3% Mn i CuSO₄·5H₂O 25,6% Cu). Określano plon ogólny, wczesny i handlowy. W częściach wskaźnikowych (8-9 liść od wierzchołka) oznaczono całkowite zawartości Mn, Cu, Zn i Fe. Pomidor odmiany Cunero F₁ uprawiano w szklarni od stycznia do października. Rośliny rosły w wełnie mineralnej w zagęszczeniu 2,7 szt·m⁻². Łączne stosowanie chelatów manganu i miedzi zwiększało plonowanie pomidora szklarniowego. Średni wzrost plonów na formach chelatowych, w stosunku do form mineralnych, wynosił: 6,6% dla plonu ogólnego, 6,2% dla handlowego i 15,1% dla wczesnego. Nie stwierdzono natomiast pozytywnego wpływu indywidualnego stosowania tych chelatów na plonowanie pomidora. Chelat manganu (Mn FORTE), stosowany indywidualnie zwiększał istotnie, w stosunku do formy mineralnej, zawartość manganu w liściach. Łączne stosowanie chelatu manganowego z miedziowym (Mn FORTE i Cu FORTE) miało wielokierunkowy wpływ na stan odżywienia roślin manganem. Nie stwierdzono pozytywnego wpływu chelatu miedzi (Cu FORTE), stosowanego indywidualnie i łącznie z chelatem manganowym (Mn FORTE), na wzrost zawartości miedzi w liściach pomidora. Nie wykazano jednoznacznego pozytywnego wpływu chelatów manganu FORTE i miedzi FORTE, stosowanych indywidualnie i łącznie, na poprawę stanu odżywienia roślin żelazem i cynkiem.
    In two-year experiment there was studied the effect of chelate forms (EDTA + DTPA) of manganese and copper (Cu FORTE 12% Cu and Mn FORTE 14% Mn) on the yield of greenhouse tomato and status of plant nutrition with microelements in comparison with the mineral compounds (MnSO₄·H₂O 32.3% Mn and CuSO₄·5H₂O 25.6% Cu). Total, early and marketable yield were investigated. Total amounts of manganese, copper, zinc and iron in the index plant parts (8th-9th leaf from the top) were analyzed. Tomato of Cunero F₁ cultivar was grown in the greenhouse from January to October. Plants were cultivated in rockwool medium at the density of 2.7 plants·m⁻². It was proved that joined usage of manganese and copper chelates increased greenhouse tomato yield. Mean yield increase on chelate forms in comparison to the mineral ones amounted 6.6%, 6.2% and 15.1% in the total, marketable and early yield, respectively. However, no positive effect of individually applied chelate compounds on tomato yield was observed. Mn FORTE chelate, used separately, considerably increased manganese content in leaves, however its combined usage with Cu chelate provided variable results. Chelate Cu FORTE did not feature any positive role, either when used individually or together with Mn chelate on increase in Cu content in tomato leaves. There was not recorded any positive effect of Mn FORTE and Cu FORTE chelates, used separately or jointly, on the improvement of plant nutrition with iron and zinc.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 505-512
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw techniki stosowania i wspoldzialania mikroelementow na plon pszenicy jarej
    Autorzy:
    Warechowska, M
    Domska, D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/804299.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    pszenica jara
    nawozenie manganem
    struktura plonu
    metody nawozenia
    mikroelementy
    plony
    nawozenie cynkiem
    nawozenie przedsiewne
    nawozenie
    nawozenie miedzia
    nawozenie dolistne
    spring wheat
    manganese fertilization
    yield structure
    fertilization method
    microelement
    yield
    zinc fertilization
    pre-sowing fertilization
    fertilization
    copper fertilization
    foliar fertilization
    Opis:
    Stwierdzono, że w warunkach niskiej zasobności gleby w miedź, pod wpływem tego mikroelementu zastosowanego przedsiewnie w dawce 5 kg·ha⁻¹, uzyskano większy plon ziarna pszenicy jarej odm. Banti (o 0,51 t·ha⁻¹) i odm. Eta (o 0,20 t·ha⁻¹). Do zwiększenia plonu ziarna (o 0,37 i 0,25 t·ha⁻¹) przyczyniło się również nawożenie cynkiem w dawce 5 kg·ha⁻¹. Ponadto wykazano, że w stosunku do plonu ziarna, bardziej efektywnie niż przedsiewne doglebowe nawożenie oddziaływało dokarmianie dolistne manganem, łączne manganem z miedzią i cynkiem oraz INSOLEM 3. Dokarmianie dolistne cynkiem przyczyniło się do istotnego obniżenia plonu słomy pszenicy odm. Banti o 0,68 t·ha⁻¹ i pszenicy odm. Eta o 0,27 t·ha⁻¹.
    Field experiments on spring wheat Banti and Eta cultivars at in low copper soil abundance showed the pre-sowing fertilization with this microelement at dose 5 kg·ha⁻¹ increased grain yield (by about 0.51 and 0.20 t·ha⁻¹). The higher grain yield (by about 0.37 and 0.25 t·ha⁻¹) was also obtained at zinc fertilization dose 5 kg·ha⁻¹. There was more advantageous effect of grain yield at manganese, manganese + copper + zinc or INSOL 3 foliar application than at pre-sowing fertilization. Zinc foliar application significantly decreased straw yield of Banti cv. wheat by about 0.68 t·ha⁻¹ and straw yield of Eta cv. wheat by about 0.27 t·ha⁻¹.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 512, 2; 603-609
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies