Temat: nauczyciel dzieci - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: NAUCZYCIEL DZIECI W WIEKU WCZESNOSZKOLNYM KREATOREM TWÓRCZEJ AKTYWNOŚCI – MITY CZY FAKTY?
THE TEACHER OF EARLY SCHOOL-AGE CHILDREN – THE DESIGNER OF CREATIVE ACTIVITY – MYTHS OR FACTS?
Autorzy:: Neckar-Ilnicka, Teresa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/479879.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:: edukacja,
umiejętność kluczowa,
twórcza aktywność,
nauczyciel dzieci
w wieku wczesnoszkolnym
education,
key skill,
creative activity,
teacher of early school-age children
Opis:: Kształcenie i rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów w twórczy sposób to niewątpliwie ogromne wyzwanie dla edukacji. Ponieważ wzrasta zapotrzebowanie na ludzi myślących i twórczych, zapytano nauczycielki uczniów klas I-III o możliwości i ograniczenia w realizacji kreowania twórczej aktywności dzieci w obszarze edukacji. Zapytano też nauczycielki o ich samoocenę w tym procesie. Wykorzystano otwarty wywiad pogłębiony (według T. Pilcha i T. Bauman (2001)). Rozmawiano z sześcioma nauczycielkami z Wrocławia. Wszystkie podkreślały rolę nauczycieli w procesie kształcenia i rozwijania tej umiejętności, wykorzystanie właściwych (aktywnych) metod pracy oraz to, że ważna jest ich rola jako organizatorów współpracy ze środowiskiem rodzinnym. Pozytywnie oceniły siebie jako organizatorki kształcenia i rozwijania umiejętności rozwiązywania problemów w twórczy sposób jako umiejętności kluczowej współczesnego Europejczyka. Ich zdaniem aktywność twórcza jest aktywnością oczekiwaną przez wszystkich uczestników edukacji (i dorosłych, i dzieci). Z perspektywy nauczyciela nauczycieli można uznać, że badane nauczycielki stanowią dobry przykład nauczycielek dbających o kształcenie i rozwijanie tej umiejętności kluczowej.
Teaching and developing creative problem-solving skills is undoubtedly a huge challenge for education. As the demand for thinking and creative people is growing, I-III grade school teachers were asked about the possibilities and limitations they face while designing children’s creative activity in the field of education. Open-ended in-depth interview protocol (Pilch and Bauman (2001)) was used as an instrument. Six teachers from Wroclaw were interviewed. They pointed out the importance of teachers in the education and development of the skill and they emphasized the use of appropriate (active) working methods in the process. They also pointed out that their role as organizers of cooperation with the family environment is extremely important. They evaluated themselves positively as the organizers of education and development of creative problem-solving skills which is regarded as a key skill in a modern European. In their opinion, creative activity is looked-for by all participants of education (both adults and children). From the perspective of a teacher of teachers, it can be recognized that the interviewed teachers are a good example of tutors who take care of teaching and developing this key skill.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2017, 14; 169-178
1896-4591
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Child`s rights and their respecting in perception of teachers
Prawa dziecka i ich respektowanie w percepcji nauczycieli
Autorzy:: Frączek, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/564617.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: child’s rights, respecting child’s rights, teacher.
prawa dziecka, respektowanie praw dzieci, nauczyciel
Opis:: The human of XXI century gained a lot in many scientific fields. He modernized many areas of social life, but it needs to be pointed that he was not able to eliminate some of social problems like for example violation of child’s rights. Studies conducted in different countries by people interested in this case show many, at times even dramatic examples of child’s rights violation. This phenomenon concerns countries in phase of development as well as those, with high level of industrialization. The only difference is the form of violation. Extraordinarily high expectations concerning respect for the child’s rights are directed to teachers and educators, who as professionals, should present an example of respecting child’s rights and share their knowledge with people whose experience is short. Presented article shows historical aspect of shaping child’s rights, as well as results of author’s research. It is asource of knowledge for teachers, concerning not only documents and organizations guarding child’s rights but also essence of those rights – their respecting and abuses.
Człowiek XXI wieku osiągnął bardzo dużo w dziedzinie wielu dyscyplin naukowych. Zmodernizował liczne obszary życia społecznego, ale trzeba zauważyć, że niektórych problemów społecznych nie udało mu się wyeliminować. Należy do nich kwestia łamania praw dziecka. Badania prowadzone w wielu krajach przez gremia zainteresowane tą problematyką odsłaniają liczne, niekiedy wręcz dramatyczne przykłady naruszania praw przysługujących dzieciom. Problem ten dotyczy zarówno krajów rozwijających się, jak i wysoko uprzemysłowionych, różne są jedynie formy łamania tych praw. Szczególnie wysokie oczekiwania w zakresie respektowania praw dziecka kieruje się wobec profesjonalistów – nauczycieli, wychowawców, którzy jako zawodowcy powinni być przykładem przestrzegania praw dzieci oraz dzielić się swoją wiedzą w tym zakresie z osobami mniej doświadczonymi. Prezentowany materiał ukazuje rys historyczny kształtowania się praw dziecka, a także wyniki badań własnych przybliżających wiedzę nauczycieli na temat dokumentów oraz organizacji chroniących prawa dziecka, a także samych tych praw – ich przestrzegania i łamania.
Źródło:: Kultura – Przemiany – Edukacja; 2017, 5; 181-197
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:: Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wychowawca i jego rola w ujęciu Edmunda Bojanowskiego
The Educator and his Role in Edmund Bojanowski’s Thought
Autorzy:: Wierzbicki, Mirosław
Matsulevich, Serafina Nadzeya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1811013.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wychowawca
nauczyciel
Edmund Bojanowski
wychowanie dzieci
pedeutologia
educator
teacher
education of children
Opis:: Artykuł omawia rolę wychowawcy w myśli i działalności pedagogicznej Edmunda Bojanowskiego. Jego różnorodne publikacje ukazują, w jaki sposób wychowawca wpływał na rozwój swoich wychowanków w XIX wieku. Metody wychowawcze bł. Edmunda mogą być wzorem i inspiracją dla dzisiejszej działalności wychowawczej. Założyciel wiejskich ochronek w swojej koncepcji pedagogicznej osobom świeckim proponował różnego rodzaju inicjatywy, tj. zakładanie czytelni, szkół, szpitali, ochronek itp. W swoich projektach nakreślał wychowawcom linie edukacyjne, które przepojone były ciepłem miłości chrześcijańskiej i oświecaniem umysłu nowych pokoleń. Dzięki działalności oświatowej i charytatywnej pośród dzieci ludu wiejskiego próbował umacniać fundament ich życia, na którym opierało się późniejsze ich wychowanie i kształcenie. Najważniejszym jednak przesłaniem, jakie pozostawił swoim wychowawcom, była miłość do Pana Boga i do dziecka, która winna być głównym argumentem i pasją w pracy wychowawczej.
The article presents the role of the educator in the thought of Edmund Bojanowski. His various publications emphasize how the teacher has influenced the students' development not only in the nineteenth century, but also indicates the inspiration for the contemporary education of children. E. Bojanowski invited the laity educators offering them various initiatives, such as the creation of reading rooms, schools, hospitals, kindergartens, and so on. His projects outlined the full educative lines of Christian love and instructions that enlightened the thinking of new generations. Through educators working among the children of the rural population, Bojanowski strengthened the foundation of life hinging it on education and instruction. The most important message he left to his educators was the love of God and child, which should be the motive and passion in the educational work.
Źródło:: Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), Numer specjalny; 101-114
2080-850X
Pojawia się w:: Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wychowanie jako platforma współpracy nauczycieli szkoły podstawowej i rodziców na podstawie badań porównawczych przeprowadzonych w Polsce i na Węgrzech
Upbringing as a common ground of cooperation between primary school teachers and parents based on the comparative research done in Poland and Hungary
Autorzy:: Reczek-Zymróz, Łucja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/646594.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Libron
Tematy:: upbringing
teacher
primary school
parents
children
wychowanie
nauczyciel
szkoła podstawowa
rodzice
dzieci
Opis:: The present text deals with the cooperation between teachers and parents in the field of upbringing. The analysis of ranges, aims, forms of co-operation and factors stimulating its effectiveness was conducted based on the research done among 90 primary school teachers from Poland and 120 from Hungary. The cooperation between teachers and parents rests on e.g. exchange of experience and it is a significant factor supporting the comprehensive children’s development. This close cooperation enables early diagnosis and elimination of critical problems.
Niniejszy tekst dotyczy współpracy nauczycieli i rodziców w zakre-sie wychowania. Analiza zakresów, celów, form współpracy, czynników warunku-jących jej efektywność została dokonana na podstawie badań przeprowadzonych wśród 90 nauczycieli szkół podstawowych z Polski oraz 120 z Węgier. Współ-praca obu tych środowisk polegająca m.in. na wymianie doświadczeń stanowi istotny czynnik wspierający wszechstronny rozwój dzieci i umożliwiający wczesną diagnozę i eliminowanie niepokojących zjawisk.
Źródło:: Konteksty Pedagogiczne; 2018, 1, 10
2300-6471
Pojawia się w:: Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Polskie tradycje edukacji domowej
The Polish Traditions of Homeschooling
Autorzy:: Jakubiak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448730.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: tradycja
edukacja domowa
rodziny polskie
dzieci
nauczyciel domowy
tradition
home education
home schooling
Polish families
children
home teacher
Opis:: Nauczanie domowe, nazywane także prywatnym, odgrywało ważną rolę w życiu dużej części społeczeństwa polskiego od XVIII do początków XX wieku. Szczególnie szybki wzrost zainteresowania tą formą nauczania miał miejsce w II połowie XIX wieku. Ujawniało się to zarówno w płaszczyźnie praktyki edukacyjnej, jak i refleksji nad programem i metodyką nauczania. W tym ostatnim zakresie ważną rolę odegrali m.in. Adolf Dygasiński i Aniela Szycówna. Swoim teoretycznym dorobkiem wyznaczyli bowiem kierunek rozwoju nowoczesnej polskiej teorii edukacji domowej, stanowiącej wówczas zaplecze praktyki dydaktyczno-wychowawczej. Edukację domową dla swoich dzieci organizowały nie tylko rodziny arystokratyczne i szlacheckie (ziemiańskie), ale również zamożniejsze mieszczańskie, a w niektórych regionach i chłopskie. Spowodowane to było tylko częściowo zwiększającym się uciskiem politycznym (zabór pruski i rosyjski). W głównej mierze wpływ na wzrost zainteresowania tą formą edukacji dzieci miały zachodzące wówczas w społeczeństwie polskim procesy modernizacyjne oraz pogłębiająca się świadomość narodową Polaków.
Homeschooling, also called private, played an important role in the life of a large part of Polish society from the 18th to the early 20th century. The particularly rapid growth of interest in this form of teaching took place in the second half of the nineteenth century. It was revealed both at the level of educational practice and reflections on the curriculum and teaching methodology. In the latter, an important role was played Adolf Dygasiński and Aniela Szycówna. Their theoretical achievements determined the direction of the development of the modern Polish theory of home education, which was then the basis of didactic and educational practice. Homeschooling was organized for their children not only by aristocratic and noble families (landowning), but wealthier bourgeois families, and in some provincial and peasant ones. This was only partly due to increasing political oppression (the Prussian and Russian divisions of the country). It was mainly the result of an increase in interest in this form of children’s education which stemmed from modernization processes and a deeper awareness of them amongst Poles.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 3; 19-30
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Adaptacja pozytywnych międzykulturowych zachowań zdrowotnych wśród uczniów klas I–III w opinii nauczycieli
Teachers’ opinions on the adaptation of positive, multicultural pro-health behaviours among pupils in the 1st – 3rd grades
Autorzy:: Modrzejewska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2216396.pdf
Data publikacji:: 2018-05-29
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: zachowania zdrowotne
adaptacja
dzieci
szkoła
edukacja wczesnoszkolna
międzykulturowość
nauczyciel.
pro-health behaviours
adaptation
children
school
early education
multiculturalism
teacher.
Opis:: W dobie spotykania się różnorodnych kultur na wszystkich płaszczyznach naszego życia istotne jest zauważenie i świadome przeniesienie pozytywnych zachowań zdrowotnych zapożyczonych z innych kultur na grunt polskiej szkoły przez nauczycieli. Kształcenie pozytywnych postaw w stosunku do innych kultur na płaszczyźnie zdrowotnej jest szczególnie ważne na początku drogi edukacyjnej dziecka. Zaprezentowane w niniejszym artykule badania mają na celu wykazanie wiedzy i umiejętności nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej w zakresie adaptacji pozytywnych zachowań zdrowotnych funkcjonujących już w naszym społeczeństwie na grunt edukacji wczesnoszkolnej. Problemem badawczym było pytanie: Jakie i w jaki sposób pozytywne zachowania zdrowotne pochodzące z innych kultur należy adoptować w środowisku dzieci w młodszym wieku szkolnym, a rozwiązaniem problemu badawczego były propozycje nauczycieli w odpowiedzi na pytania ankietowe dotyczące wyboru i sposobu adaptacji owych zachowań. Badania przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego wykazały znaczną wiedzę i umiejętności ankietowanych, ale ponadto uświadomiły nauczycielom możliwości wykorzystania tych zagadnień w celu kształtowania postaw tolerancji i akceptacji innych kultur w ich codziennej pracy zawodowej. Badania miały charakter proorientacyjny i z pewnością są sumptem do dalszych eksploracji badawczych.
In the age of globalisation, when diversified cultures interact in all spheres of our life, it is significant for teachers to recognise and implement positive pro-health behaviours, which are adopted from other cultures and transferred into the realities of Polish schools. When perceived in the context of one’s health, educating for positive attitudes towards other cultures is especially important at the beginning of a child’s upbringing. This article focuses on research devoted to early education teachers’ knowledge and skills with respect to the implementation of positive, pro-health behaviours in the area of broadly conceived early education. The research problem can be expressed as the following question: Which foreign positive pro-health behaviours should be implemented in the environment of children of younger school age and in what way? The aforementioned problem could be successfully solved by referring to answers and opinions expressed in a questionnaire by the surveyed sample of teachers. Having been constructed on the basis of a diagnostic survey, the study has shown the teachers’ extensive knowledge concerning the issue. Moreover, the study has made the teachers aware of the possibilities of deploying health-related considerations for the sake of disseminating attitudes of acceptance and tolerance in the reality of everyday life and work. Since the study is of an introductory character, the presented results are definitely a comfortable starting point for further investigations.
Źródło:: Kultura i Wychowanie; 2018, 13, 1; 157-168
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:: Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nauczyciele jako kluczowi specjaliści w ochronie dzieci i młodzieży przed współczesnymi zagrożeniami
Autorzy:: Rzymełka-Frąckiewicz, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2054444.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: teacher
school
parents
contemporary threats
safeguarding
children and young people
nauczyciel
szkoła
rodzice
współczesne zagrożenia
szkolna profilaktyka
dzieci i młodzież
Opis:: The study addresses the special role of the teacher/school in the area of safeguarding against contemporary social and health threats (such as, for example, modern drugs and legal highs, cyberbullying, gambling, mutilation of body, eating disorders). The modern world is full of civilisation threats, which as consequences – directly or indirectly – affect the development of children and young people. Because of the dynamically changing reality, more and more often the consequences for preparing young people for everyday life or future, lie upon teachers. It is them – teachers/educators – who have (or should have) extensive knowledge about correct development of young people as well as about contemporary threats. At the same time, all preventive measures should not eliminate from this process parents, who do not always have sufficient knowledge about the world in which their children function.
W opracowaniu omówniono szczególną rolę nauczyciela/szkoły w zakresie szkolnej profilaktyki współczesnych zagrożeń społecznych i zdrowotnych (takich jak na przykład współczesne narkotyki i dopalacze, cyberprzemoc, hazard, okaleczanie ciała, zaburzenia odżywiania). Współczesny świat jest pełen zagrożeń cywilizacyjnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni wpływają na rozwój dzieci i młodzieży. Dynamicznie zmieniająca się rzeczywistość sprawia, że coraz częściej odpowiedzialność za przygotowanie młodych ludzi do codziennego życia, do przyszłości, spoczywa na nauczycielach. To właśnie oni – nauczyciele, wychowawcy – dysponują (lub powinni dysponować) szeroką wiedzą na temat prawidłowego rozwoju młodego człowieka i współczesnych zagrożeń. Zarazem wszelkie działania profilaktyczne nie powinny eliminować z tego procesu rodziców, którzy nie zawsze posiadają wystarczający zakres wiedzy na temat świata, w którym funkcjonują ich dzieci.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 1; 109-117
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Готовность учителя к работе с детьми в гетерогенной образовательной среде: результаты опытно-экспериментального исследования
Readiness of the teacher to work with children in a heterogeneous educational environment: the results of a pilot study
Autorzy:: Smantser, Anatolij
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1818342.pdf
Data publikacji:: 2019-11-27
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: edukacji inkluzyjna
nauczyciel
uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
dzieci z niepełnosprawnościami
inclusive education
teacher
student with special educational needs
children with disability
Opis:: The article analyzes the theoretical aspects of training teachers for work in an inclusive environment, presents the results of a pilot experimental study of the effectiveness of the implementation of the main provisions of the "Concept of preparing trainees for the design of a psychologically safe heterogeneous educational environment".
Artykuł analizuje teoretyczne aspekty szkolenia nauczycieli do pracy w środowisku integracyjnym, przedstawia wyniki pilotażowego, eksperymentalnego badania skuteczności realizacji głównych postanowień "Koncepcji przygotowania uczestników do projektowania psychologicznie bezpiecznego heterogenicznego środowiska edukacyjnego".
Źródło:: Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2018, 18, 11; 143-152
1689-6416
Pojawia się w:: Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Relacja uczeń – nauczyciel ukazana na podstawie analizy prac plastycznych i wypracowań dzieci
Teacher in the perception of primary school students. Personal research
Autorzy:: Probachta, Martyna
Sławińska, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/498493.pdf
Data publikacji:: 2017-12
Wydawca:: Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
Tematy:: nauczyciel
osobowość nauczyciela
komunikacja interpersonalna
rysunki
dzieci
opinie uczniów o nauczycielach
teacher
teacher’s personality
interpersonal communication
children’s drawings
students’ opinions on teachers
Opis:: W pierwszej części podjęto próbę wprowadzenia do tematu wagi wyrażania własnych emocji, obaw i potrzeb przez dzieci i młodzież w sposób pośredni – za pomocą rysunków i prac pisemnych. Ponadto określono sylwetkę dobrego pedagoga, z naciskiem na cechy pożądane we współczesnym systemie edukacji. Druga część opracowania odnosi się do badań własnych o charakterze jakościowym, które wskazują na sposób postrzegania owych relacji z nauczycielem przez dwie zróżnicowane wiekowo grupy uczniów szkoły podstawowej. Próba psychologicznej analizy prac dzieci dała możliwość określenia ich skrywanych potrzeb odnoszących się do oczekiwanych przez nie cech idealnego nauczyciela. W celu ukazania wyników badań dokonano kolejno próby analizy psychologicznej prac plastycznych uczniów klasy drugiej, a następnie wypracowań uczniów klasy szóstej. Badania pokazały, iż uczniowie szkoły podstawowej oczekują od nauczycieli empatycznego podejścia, dostosowania metod pracy do ich potrzeb i rozwoju technologicznego. Konieczne jest zatem zaangażowanie nauczycieli w wykonywanie zawodu, podjęcie przez nich gotowości do ciągłych zmian oraz samodoskonalenie.
In this article one can distinguish two parts. In the first one, an attempt is made to introduce the emotions, concerns and needs of children and young people, indirectly, through the use of drawings and written works. This part also shows the essence of the relationship between the student and the teacher and the importance of its influence on the multi-faceted development of children and youths. In addition, the profile of a good educator was emphasised, with the desirable characteristics in the contemporary education underscored. The second part of the article deals with qualitative own research that shows how these relationships with the teacher are perceived by two different age groups of primary school students. An attempt at psychological analysis of children’s work provides an opportunity to define their hidden needs in relation to the expectations of an ideal teacher. In order to illustrate the research results, the students attempted a psychological analysis of the art work of the second grade students and later the work of the fourth grade ones. The research has shown that elementary school students expect empathic teachers to adapt their work methods to their needs and technological development. It is therefore necessary to involve teachers in the profession, to be ready for continuous change and self-improvement.
Źródło:: Problemy Współczesnej Pedagogiki; 2017, 3, 1; 63-76
2450-8101
Pojawia się w:: Problemy Współczesnej Pedagogiki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Edukacja w dobie pandemii oczami nauczycieli współorganizujących proces kształcenia i rodziców dzieci ze spektrum autyzmu
Autorzy:: Wiśniewska, Jolanta Izabela
Jurkiewicz, Patrycja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33952266.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: COVID-19 pandemic
remote education
children with autism spectrum
teachers
educational process
pandemia COVID-19
edukacja zdalna
dzieci ze spektrum autyzmu
nauczyciel
proces kształcenia
Opis:: W artykule podjęto problematykę edukacji zdalnej dzieci ze spektrum autyzmu w okresie pandemii COVID-19. Chociaż obecnie realizowane jest nauczanie w formie stacjonarnej, zagadnienie to nie traci na aktualności, ponieważ wciąż możliwa jest sytuacja ponownego zamknięcia szkół, nie tylko z powodu zagrożenia pandemicznego. Od roku szkolnego 2022/2023 weszła w życie regulacja prawna, która poszerzyła katalog przyczyn przechodzenia placówek oświatowych na tryb zdalnego nauczania. Ponadto mało jest badań z tego zakresu, zwłaszcza dotyczących organizacji edukacji zdalnej i kształcenia uczniów ze spektrum autyzmu w szkołach podstawowych ogólnodostępnych. Można więc wskazać na potrzebę doniesień badawczych z tego obszaru, które pozwolą przedstawić tematykę z różnych perspektyw i tym samym przyczynić się do wypracowania różnego rodzaju rozwiązań wzbogacających proces edukacji zdalnej tej grupy uczniów czy nawet zaproponować alternatywne rozwiązanie dotyczące ich edukacji. W artykule zostały zaprezentowane wyniki badań zrealizowanych techniką wywiadu wśród nauczycieli szkół podstawowych współorganizujących proces kształcenia oraz rodziców dzieci ze spektrum autyzmu zamieszkujących województwo mazowieckie. Celem badań było poznanie stanowisk obu grup badawczych w odniesieniu do organizacji oraz przebiegu kształcenia dzieci ze spektrum autyzmu w okolicznościach pandemicznych. Ze względu na charakterystykę funkcjonowania osób ze spektrum autyzmu przyjęto tezę, że jest to grupa, która może wymagać szczególnego wsparcia podczas realizacji edukacji zdalnej. Ponieważ w edukacji zdalnej obok ucznia czołowe role przyjmują nauczyciele i rodzice, zrealizowano badania właśnie w tych dwóch grupach. Wyniki badań potwierdziły, że edukacja uczniów ze spektrum autyzmu w formie zdalnej nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a nawet wywołuje negatywne emocje nie tylko u uczniów, lecz także u ich rodziców i nauczycieli. Z analizy wypowiedzi obu grup badawczych wynika, że niezbędne jest wprowadzenie nowych rozwiązań w zakresie edukacji uczniów ze spektrum autyzmu, które sprawdziłyby się w sytuacjach kryzysowych.
The article deals with the issue of distance learning on children with autism spectrum disorder during the COVID-19 pandemic. Although in-person teaching is currently being implemented, the issue is still relevant, as it is still possible that schools could close again, not only due to the pandemic threat. As of the 2022/2023 school year, a legal regulation came into force that broadened the catalogue of causes for the transition of educational establishments to a distance learning mode. In addition, there is little research in this area, especially concerning the organisation of distance learning and the education of students with autism spectrum disorder in mainstream primary schools. There is therefore a need for research reports to present the matter from different perspectives and thus contribute to the development of various types of solutions to enrich the process of remote learning for this group of students, or even to propose an alternative solution for their education. The article present the results of research conducted with the use of an interview technique among teachers of primary schools co-organizing the educational process and parents of children with the autism spectrum living in the Mazowieckie Voivodeship (Poland). Scientific inquiries concerned the positions of both research groups with regard to the organization and course of education of autism spectrum children in conditions imposed by the pandemic. Due to the characteristics of the functioning of people on the autism spectrum, the thesis was adopted that this is a group that may require special support during remote education. As in remote education, next to the student, teachers and parents play a leading role, which is why the research was carried out in these two groups. The results of the research confirmed that educating students with autism in this form does not bring the expected results and even causes negative emotions not only in students, but also in their parents and teachers. The analysis of the statements of both research groups shows that it is necessary to introduce new solutions in the field of educating students with autism, useful in crisis situations.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2022, 35, 4; 43-61
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Bohaterowie prozy dla dzieci i młodzieży oraz ich wpływ na młodych odbiorców
Heroes in the Children’s and Youth Prose and Their Influence on Teenager Readers
Autorzy:: Łazarska, Danuta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16434602.pdf
Data publikacji:: 2023-01-26
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:: a literary hero
children’s and youth prose
a pupil
perception of literature
bohater prozy dla dzieci i młodzieży
odbiór literatury
młody czytelnik
nauczyciel polonista
Opis:: Autorka tekstu wychodzi od rozważań skupionych na zagadnieniach teoretycznoliterackich, konkretnie zaś na kategorii bohatera książek dla dzieci i młodzieży oraz oddziaływaniu postaci na odbiorców. Następnie przedstawia wybrane wyniki badań empirycznych, które przynoszą odpowiedź na główne pytanie badawcze: jak bohaterowie prozy dla dzieci i młodzieży wpływają na młodych czytelników? Prezentuje rezultaty prowadzonych przez kilka lat badań nad szkolną recepcją baśni oraz wyniki sondażu diagnostycznego z 2019 roku. Ten ostatni polegał na gromadzeniu pisemnych wspomnień przyszłych nauczycieli polonistów na temat oddziaływania na nich bohaterów prozy dla dzieci i młodzieży w okresie, gdy byli niedorosłymi czytelnikami. Zebrany materiał empiryczny jest bogaty i daje możliwość odpowiedzi na główne pytanie badawcze. Staje się również podstawą wielostronnych refleksji m.in. nad zadaniami nauczyciela polonisty.
The Author starts from considerations focused on theoretical and literary issues, particularly on the literary heroes category as well as heroes in books for children and youth and the influence thereof on readers. Then she introduces selected results of empirical research which provides answers to main research questions: how heroes in children’s and youth prose influence on teenager readers? She presents results of the research that she has been carrying out for several years on the school perception of fairytales as well as results of the diagnostic survey of 2019. The latter consisted in gathering written reminiscence of future Polish teachers about the impact of their heroes from children’s and youth books on them when they were teenagers. The gathered empirical material is rich and provides a possibility to give an answer to main research questions. It shall also constitute a basis for reflections on a role of their heroes from children’s and youth books or tasks of a Polish teacher.
Źródło:: Filoteknos; 2022, 12; 161-173
2657-4810
Pojawia się w:: Filoteknos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Metodologiczne problemy badań typu self-report
Self-report study: methodological problems
Autorzy:: Siemaszko, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/699246.pdf
Data publikacji:: 1988
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:: nauczyciel
raport własny
problemy metodologiczne
zachowanie
rozwój
dzieci
własność
ankieta
młodzi ludzie
przestępczość
teacher
self-report
methodological problems
behaviour
development
children
property
questionnaire
young persons
delinquency
Opis:: Self-report studies are gradually becoming the predominating current of empirical research in criminology. This is particularly the case with etiological studies of deviant behaviour in young persons. However, the present popularity of self-report studies is not accompanied by improvement of their methodological aspect. No important development of the methodology of these studies has occured since the pioneer works of Short and Nye. It is the fundamental aim of the present paper to point to these of the methodological questions on which the further development of self-report studies will depend most. In Chapter I, the first works have been discussed in which the self-report methods were applied. The works anaiyzed are those of Murphy at al. Porterfield, as well as Wallerstein and Wy1e. Particular attention has been given to the methodological and substantive aspects of the series of studies carried out by Short and Nye. Chapter II contains the presentation of findings of the Polish self-report studies. The first attempt at a self-report study was made in the early 1960s by Malewska and Muszyński. A national random sample of pupils of the sixth grade of primary school n =2,222) was examined by means of an anonymous questionnaire. The basic aim of the study was to define the children's attitude towards the ownership rights and the situations in which violation of these rights is admissible. Besides, the authors were interested in how children perceived given situations to be thefts. Thus the question whether the respondents ever happened to take another person’s property was but a fragment of the questionnaire which served another purpose in its essence. To the question: "How often do you happen to take another person's property?", 0.8 per cent of the children answered ,,very often," 4.2 pet cent - "often," 26.6 per cent - "sometimes," and. 34.5 per cent-,,seldom’’ Like Malewska and Muszyński, also Szemińska and Gołąb aimed at defining the moral sense of young persons: pupils of primary schools (n=61) and inmates of educational institutions (n= 64), asking also about the extent and structure of deviant behaviour. The respondents answered anonymously in writing. The two compared groups of boys differed from each other considerably as far as both the frequency and the seriousness of thefts commited was concerned. While the majority of "delinquents" admitted a large number of thefts, the "nondelinquents" 'in their vast majority owned up to 1-2 thefts at most, mostly of small objects they stole from their classmates or next of kin with the intention to use these objects themselves." The study of Szemińska and Gołąb raises doubts, both as regards its merits and methodology. Among other things, in spite of the fact that various offences were committed by both of the discussed groups, the authors use a dichotomic pair of notions: delinquent and non-delinquent, failing to put these words in quotation marks which are necessary in this situation. In the years 1976-1977, Ostrihanska and Wójcik conducted a large self-report study of a random sample of pupils of grades 3-8 of Warsaw primary schools. 50 schools were selected at random, in which the study was carried out by means of a questionnaire in 120 classes, also randomly selected (n=3,177, of which there were 1,631 boys and 1,546 girls). The self-report study was part of a broader research programme aimed at estimating the extent of social maladjustment in the youth and defining its causes. Among other things, the questions concerned the following phenomena: school failures, truancy, running away from home, drinking alcohol, taking drugs, free riding, destroying another person’s property, other acts against property (including thefts, frauds, robbery-,,taking something from a younger child by constraint"). The possible answers were as follows: ,,never", ,,once'’, ,,2-3 times’’, ,,4-10 times’’, ,,more frequently’’ . As expected, both the extent and intensity (frequency of perpetration) of deviant behaviour were higher in the group of boys as compared with girls. For instance, as few as 15.3 per cent of the eldest boys (aged 15) stated that they never took another person's property while the percentage of non-stealing girls among the eldest group was over two times higher (38.0 per cent) In this age group 16.3 per cent of boys stole a dozen or more times, while percentage of girls who committed multiple thefts amounted to as few as 1.4 Instead, no greater differences were found between boys and girls who admitted having stolen once. In boys, the most frequent were thefts from allotments and gardens (35.2 per cent), thefts from parents (22.8 per cent) and thefts in self-service shops 18.1 per cent). On the other hand the most seldom were thefts from cellars (5.8 per cent), and thefts of wine in shops (9.7 per cent). Taking another person’s property ranked fourth among the types of deviant acts included IN the study The first position was taken by lies (88.8 per cent of answers in the affirmative). Near1y 90 per cent of boys admitted having chribbed anothe child’s exercise, 25.2 per cent- having destroyed property 2.8 per cent ran away from home, and 2.4 per cent tock drugs. There was an upward tendency with age: elder boys admitted a greater number of deviant acts, and actuallv commited these acts more frequently. The next self-report study was conducted by Ostrowska and Siemaszko in 1979. It included 2,991 pupils of Warsaw secondary schools (1,197 boys and 1,795 girls). Non-random selection was applied. Young persons of the first and last grades were examined by means of anonymous questionnaire. Among other variables, it contained a list of 42 questions about various types of deviant behaviour, acts of infringement of disciplinary regulations, transgressions and offences, from most trivial (like stealing a ride or failing to return change from shopping) to comparatively serious like house-breaking or robbery. All questions had the same set of possible answers: "never," "once of twice," several times," "a dozen or more-times," ,,more frequently." The examined young persons were characterized by rather a high level of deviance. In the group of boys for instance,539 persons (30.9 per cent) admitted having perpetrated a half of the 42 acts included in the questionnaire at least once, 2.8 per cent of them having committed 27 to 31 acts, and 2.3 per cent-32 to 42 acts. Thus together, 6 per cent of the examined boys were highly deviant. Since the study also revealed a close relationship between the number of acts committed and the frequency of their perpetration, the abovementioned 6 per cent of the examined persons (about 300 boys) are "multiple recidivists" in the interpretation used in self-report studies. Considerable differences in the level of deviant behaviour were found in respect of age and sex. For instance, the level of deviance in the group of elder boys was four times higher on average as compared with younger girls. Among the most widespread acts there were free riding (94,6 per cent of girls and 96. 1 per cent of boys), failure to return change from shopping (79.6 and 84.1 per cent respectively), petty frauds in shops (67.6 and 84.0 per cent respectively), and failure to return a found object to its owner (69.9 per cent of girls and 83.8 per cent of boys). Aggressive acts were relatively frequent, particularly among boys. Battery "without an explicit causes” was comitted by 20.2 per cent of boys and 6.5 per cent of girls.11.6 per cent of boys and 2.8 per cent of girls participated in affrays in which dangerous weapons were used. Among thefts, comparatively less serious acts predominated. 16.9 per cent of girls and 31.6 per cent of boys admitted having perpetrated petty thefts. 8.2 per cent of girls and 14.6 per cent of boys stole change from call-boxes. Serious thefts were committed by 1.6 per cent of girls and 4.6 per cent of boys. Ostrowska and Siemaszko repeated their study in 1981 on a random sample of students of secondary schools in five typically agricultural provinces. 2,144 persons (1,702 boys and 420 girls) aged 14-19, students of 29 schools, were examined. They young persons who participated in the study went to :89 classes that were selected at random. The extent and structure of deviant behaviour were examined by means of a questionnaire identical to the one applied in the previous study Also the way in which the study was carried out in the classes was the same. In the group of acts termed insubordination, the most widespread one was smoking at under: 14:78,2 per cent of boys and 44,8 per cent of girls admitted it. Somewhat less than 10per cent of the examined persons admitted having run away from home, 2 per cent of them having run away several times. Over 20 per cent of the respondents admitted having had their identity papers checked by the police (30 per cent of boys) and somewhat less than 7 per cent took drugs. Among various types of dishonest behaviour the most widespread one was free riding- over 80 per cent. Nearly a half of the examined persons admitted having failed to return a borrowed object; 7 per cent of them did it repeatedly Also nearly 50 per cent of the respondents stole money from their parents:15 per cent of them did it several times, and 5.6 per cent-more frequently. In the group of offences, thefts predominated. 24.9 per cent of girls and 32.4 per cent of boys admitted having stolen an object or money to the value of under 100 złotys (the percentage amounting to 38.6 in the group of eldest boys); nearly 20 per cent of them repeatedly stole money from their parents. About 25 per cent of the examined persons committed shop- lifting, the percentage of shop-lifters in the group of eldest boys exceeding 40. The acts of breaking into cellars, recesses, attics etc., were committed by 15 per cent of the respondents 6.1 per cent of girls and 17.2 per cent of boys. The most seldom offences against property were: robbery (2.4 per cent of girls, 10.1 per cent of boys), stealing from call-boxes (6.6 per cent of girls, 7.8 per cent of boys), thefts of money to the amount of 500-1000 złotys (6 .2 per cent of girls, 7.0 per cent of boys), failure to pay the bill in a restaurant (3.3 per cent of girls, 5.6 per cent of boys) and thefts of over 1 000 zlotys (2.8 per cent of girls and 5.6 per cent of boys). Among aggressive behavior, brawls and beatings prevailed (25 per cent of girls and 50 per cent of' boys). In Chapter III the most important methodological problems related to self-report studies are discussed. In self-report studies, both direct (e. g. ,,have you stolen), and indirect and euphemistic questions (e, g. ,,have you ever happened to take and not to give back. ") can be found. The indirect questions undoubtedly less threatening. Yet on the other hand, those asked directly are probably easier to interpret explicitly. There is no proof as to the superiority of any of these ways of asking. However indirect and euphemistic questions prevail in self-report studies. The degree of abstractness of questions varies. The good point of clearcut questions (e.g. ''have you ever taken and failed to give back some article in a supermarket") is that the highly detailed formulation may help the respondent to recall an event which the researcher is interested in. On the other hand, their weak point is that the respondent cannot be relied upon to admit having acted in another, very similar yet not identical way. Unfortunately, the majority of self-report questionnaires contain questions about inseparate classes of phenomena. Hence the danger of one and the same act being counted several times. In self-report studies, the number of questions about deviant behavior is an important problem. One should bean it in mind that the deviant acts taken into account by the researcher are always nothing but a certain sample of the totality of such acts, the parameters of which are usually unknown (e.g. Christie et al.). The greater the number of acts taken into account, the more standard the "sample of acts" seems to be with respect to the "totality of acts." There are great differences as regards the number of acts included: from several (e.g. Hirschi, Dentler and Monroe) up to several dozen (e.g. Gibson). Today time limits are usually introducted as regards the period between the act and the moment of examination one year as a rule), though Short and Nye introducted no limits as regards the period during which the respondents committed the admitted acts. Shorter periods can also be found. (e.g. Simone et al, - 2 months, Lipton and Smith - 18 months). The limits are among the most important problems in self-report studies, since it is on them that the estimation depends on the level of deviance of the entire examined group, as well as the precise estimation of the separate respondents levels of deviance. The views on the optimum time limits are not uniform. Different sets of possible answers to the questions about deviant behaviour can be found: from most precise (e.g. "once," "twice," etc.) to most general and ambigous (e.g. "seldom," ,,frequently"). A strictly enumerative set of answers may be methodologically correct only in the case of a short period (one year or less). In the remaining cases, this set may be misleading as one hardly expects the examined persons to remember past events with such accuracy. The questions about deviant behaviour may constitute a separate block (nay a separate questionnaire), or they may be put among other questions. There are no studies showing the good and weak points of each of these two solutions. It seems more proper however, to "mask" the aim of the study by interlarding the questions about deviant behaviour with those neutral or concerning "acts of kindness." When the level or "depth" of the examined person's deviant involvement is defined, an important problem emerges: acts with different "charges of deviance are taken into account here. Therefore, one can either try and attach different weights to them, or treat all of them as equally serious. Christie et al. ranked acts according to the judges opinion. Morash weighted them with the use of Selling and Wolfgang's scale of seriousness of offences. In Hindelang's study, the weight of acts was defined by specialists by means of a fivepoint scale. Hepburn weighted deviant acts basing on appraisals done by the examined persons themselves. However in the vast majority of self-report studies, no weigh ting procedure is applled. As shown by Farrington, weighting procedures fail to contribute substantially to the increase in accuracy of measurement. An anonymous questionnaire, though most frequentlv applied, is not the only method of gathering information about unrecorded deviant behaviour. E, g. Gold (and other researchers who applied Gold’s scale) employed a questionnaire interview In Belson's study a card sorting procedure was applied. This method of gathering information is particularly popular in England (see also Gibson, Farrington, West, Morash, Shapland). Hirschi examined his respondents with a signed questionnaire. Should the differences in veracity of answeers of a signed and anonymous questionnaire prove to be inessential (and there is much to be said for it, e.g. Krohn, Waldo and Chiracos), it would be advisable to use the signed version (because of the possibility of comparing the separate sociometric choices or comparing the findings with external sources of information). The main objection raised to self-report studies concerns the doubtful veracity of the data gathered this way (Dentler, Liska). A relatively small number of studies concerned the reliability of self-report studies, e.g. the stability of findings in time. This is the most difficult problem in the case of a strictly anonymous questionnaire as the separate respondents cannot be retest. Only global distributions are compared then (e.g the scores of respondents in a given class) Siemaszko finds no valid differences between the distributions answers about deviant acts between a test and a retest which took place there months later. Dentler and Monroe found that 92 per cent of answers to a test and a retest two weeks 1ater were consistent, yet the respondents could still have remembered their previous answers in this case. Belson conducted a retest after a shorter period still: one week. The percentage of consistent answers amounted to 88. Also Farrington’s study revealed rarther a high degree of consistency in spite of the two year's interval. The percentage of mistakes in the test or retest was 3.2 The tendency to inconsistent answers was less explicit if the general scores of the examined persons on the deviance scales were analyzed and not the proportion of their affirmative and negative answers to the separate questions (11.5 per cent of the, examined persons found themselves in another quartile than Before). The results obtained by Shapland were parallel. The results seem to point to a high stability of self-report questionnaires in time. Hardt and Peterson-Hardt distinguish the following methods of defining the validity of self-report questionnaires: comparing with external sources of information, comparing with a known group, lie scales, and defining face validity. The most frequent method of defining the validity of questionnaires used in examination of unrecorded deviant behaviour is the comparison of the respondents' answers with other reliable sources of information. Erickson and Empey found that none of their respondents concealed their contact with the police or an offence with which they were charged. According to Gold, the probability of contacts with the police diminishes monotonically together with decrease of frequency of offences admitted during the examination. Gibson, Morrison and West found a high consistency between offences revealed by means of the self-report method and the contents of the police files. Hindelang found a distinct positive interdependence between high scores in the deviance scale and having a record in the police files. Farrington, as well as Farrington and West, examined the so-called predictive validity of self-report questionnaires. It appeared that those of the examined persons who score highest in deviance scales at the moment. A, have records in the police files much more frequently at the moment B. Gould compared the scores in the Short,/Nye scale with those in the recorded crime scale, finding a high, positive and valid interdependence. Results of self-report tests were also compared with other sources of information (teachers, colleagues, social workers, etc.). As shown by Jessor, Graves, Hanson and Jessor, results of the self-report tests tally with appraisals of the degree of deviant involvement made by teachers and colleagues of the examined persons. Also Gould compared the respondents' statements with appraisals of their behaviour made by their colleagues and teachers. The interdependence proved to be as expected. Hardt and Peterson-Hardt compared statements in which the examined persons admitted having robbed parkometers with the official data concerning the extent of these thefts. The respondents appeared to have answered truthfully. In many studies scores of school children and of institutionalized youth were compared. As demonstrated already by Short and Nye, although the inmates of reformatories scored somewhat higher than students of normal schools, nevertheless the profiles of distributions and their structure were analogous. Voss found the correlates of deviance in groups of school children and institutionalized youth to be parallel. This finding was confirmed in many other studies. The only exception here is the parents socio-economic status. Uniformity of views could not have been reached as yet as to whether the positive interdependence between the socio-economic status and deviant behaviour found in the majority of self-report studies is artificial or real (see i.a. Tribble, Axenroth, Hindelang Hirschi and Waise). Much can be said about the validity of a self-report questionnaire only on the grounds of the distributions of answers to the separate questions, Siemaszko found the percentage of affirmative answers to decrease monotonically with the increase of seriousness of the act and its scarcity in the general population. In the same study the percentage of affirmative answers to the question about being checked by the police was found to be higher than that concerning detention: also the level of deviance of elder as compared with younger and boys as compared with girls proved higher, These results agree with theoretical expectations, Hardt and Peterson-Hardt found the percentage of affirmative answers to the questions about acts commited during the last year to be generally lower than it is the case with questions that concerned also acts commited longer before. Not all of self-report questionnaires contain lie scales. Moreover, the researchers are not in agreeement as to the usefulness of such scales this type of studies (i.a. Farrington, Smart, Hardt, Peterson- Hardt). I seems that lie scales should be employed Questions should however be avoided which might be correlated with deviant behaviour, as in such case there is the danger of the lie scale becoming the reverse of that of deviance. The popularity of self-report studies was determined by the effectiveness of this method (relatively low cost 1ittle time consuming, promptitude and the possibility of examining large samples) Today, self-report studies have become popular in spite of the fact that many important methodological problems have not been solved yet.
Źródło:: Archiwum Kryminologii; 1988, XV; 33-93
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:: Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nauczyciel dzieci" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język