Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nature of God" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
„Serca świętych zwrócone ku prawu Bożemu”. Biblijno-filozoficzne podstawy wykładni prawa Bożego w nauce św. Tomasza z Akwinu
“The hearts of the saints turned to the law of God.” Biblical - philosophical basis of interpretation of the law of God in the philosophy of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Biegaj, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452536.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
the law of God
the meaning
nature
heart
inside
mind
prawo Boże
sens
natura
serce
wnętrze
umysł
Opis:
The purpose of our philosophical research is determination the starting point for attempts to understand the essence of God’s law and its relevance to the human way of life. We use for this purpose an analysis of selected writings of St. Thomas Aquinas. We present own selected aspects that constitute a philosophical interpretation of the law of God. We recognize the meaning and the significance, also the heart and the inside, as the primary concepts in the context of the essence of God’s law. We notice this primordiality in metaphisical aspect. We notions of cause, purpose and movement. Meaning is related to the appropriateness of existence and eternal regularity and order. It is rational order, the Logos. As a result, a person can read the meaning of one’s life and give it your decisions. The meaning as a source of law of God is entered in the human interior. This interior is a human heart. We understand it as the inner reality of human, especially in the intellectual and moral context. The biblical significance of the heart is associated primarily with concealment. What is unseen, involves what externalized, movement and action. Heart in the philosophy of St. Thomas Aquinas is the mind. We discuss the mutual relationship of mind, will and heart. We analyze the differences between the mind, understanding and intellect, which occur in the philosophy of Aquinas. Their common feature is rationality. The heart is what is reasonable. Rational aspect is the original. The will is also rational. Human finds the truth and the law of God not only in the external reality, but primarily in his interior.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2016, 5; 219-234
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bierdiajewowska filozofia człowieka jako filozofia dialogu
Бердяевская философия человека как философия диалога
Berdyaev’s Philosophy of Human as the Philosophy of Dialogue
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497349.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
философия человека
философия диалога
антропологизм
антропоцентризм
персонализм
антропоэтика
любовь
свобода
одиночество
религия
Бог
filozofia człowieka
filozofia dialogu
antropologizm
antropocentryzm
personalizm
antropoetyka
miłość
wolność
samotność
religia
Bóg
philosophy of human nature
philosophy of dialogue
anthropologism
anthropocentrism
personalism
antropoethics
love
freedom
loneliness
religion
God
Opis:
Автор предлагает интерпретацию философии Бердяева как философии человека. Важная роль в ней humanum позволяет ему предложить ее моделью философии диалога. Автор считает, что философия диалога Николая Бердяева во многих вопросах совпадает с диалогизмом философии (гетерологии) Эммануэля Левинаса. Автор предлагает признать и изучать, а также популяризировать философию Бердяева как представителя европейской фило-софии диалога, который вносит в нее существенное, хотя и несомненно спорное novum.
The author proposes an interpretation of Berdyaev’s philosophy as a philosophy of human being. He considers humanum as a model example of the philosophy of dialogue due to its importance. The author represents the view that the philosophy of dialogue by Nicholas Berdyaev is in many points consistent with the dialogism (heterology) by Emmanuel Levinas. He offers to recognize and study, as well as to popularize the Berdyaev’s philosophy as a representative of the European philosophy of dialogue, which contributes to it, but certainly brings also the disputable novetly.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 219-235
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek jako stworzenie Boże w teologicznej refleksji Christosa Yannarasa
Human Being as a Creature of God in the Theological Thought of Christos Yannaras
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343333.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia prawosławna
Christos Yannaras
obraz Boży
człowiek
rozróżnienie płci
dusza
ciało
natura ludzka
Orthodox Anthropology
Image of God
Human Being
the Distinction between the Sexes
the Soul
the Body
Human Nature
Opis:
The mystery of human being as a creature of God has been explored by many generations of philosophers and theologians. This article is an attempt to analyze of the some aspects of anthropological thought of famous contemporary Greek thinker – Christos Yannaras. The starting point is a depiction of the creation of human being as an act of God. His love constitutes man as an existential event of personal communion and relationship and a partaker in the freedom of love which is true life. The second part of the article relates to the issue of God’s image in human being. The Greek Fathers interpreted the image of God in humanity trying to avoid dualistic and monistic conceptual definitions. The patristic interpretation sums up the truth of the words “in the image” in the triadic character of personal energies (mind, reason, spirit) or in the “sovereignty” and “self-‑determination” which sum up the ontological differentiation of the person with regard to nature. The distinction between the sexes, namely the differentiation of man and woman, in relation to the image of God has been examined in the third part of the article. From the biblical narrative of man’s creation follows that man should realize life as communion with the other sex and it is the way for human life to be constituted in new personal hypostases and to have dominion over the earth (Gen 1:28). The distinction of sexes does not function in man as it functions in the animals where it is exclusively subordinate to the natural necessity of propagation. The distinction of the sexes has its foundation in human nature, but it is not identical with this nature, just as it is not to be identified even with the hypostasis of man. How to understand the reality of soul from the Christian point of view? Some possible answers for this question are presented in the four part of the article. There are many meanings of the word soul in the Bible and in Christian literature. The soul it is often identified in the Old Testament with the manifestation of life on earth, while in the New Testament it appears also as a bearer of eternal life. Today what we call soul is a dynamically effected event, a complex of ceaselessly effected functions which reveal and express the living existence of man. For these functions we use various names: we speak of reason, imagination, judgment, creativity, ability to love, etc. The final part of the article shows relations between soul and body. Yannaras underlines that soul and body do not determine the mode by which the human person is, but are determined and marked as differentiations of the result of natural energy, that is of the universal-ecstatic reference of the bicomposite essence or nature. Both the body and the soul are energies of human nature. What each specific man is, this inmost I which constitutes him as an existential event, is identified neither with the body nor the soul. The distinction between soul and body refers to the semantic differentiation of the result of natural energy and does not refer to the mode by which humanity is as nature and person.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 49-70
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego zła modlitwa nie jest możliwa?
Why is Evil Prayer not Possible?
Autorzy:
Hołda, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943450.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Saul Smilansky
modlitwa
moralność
natura Boga
działanie Boże
morality
nature of God
divine action
prayer
Opis:
W artykule O wątpliwej moralności pewnych rozpowszechnionych form modlitwy Saul Smilansky rekonstruuje założenia moralnie niedopuszczalnej modlitwy. Założenia te dotyczą sposobu, w jaki Bóg wysłuchuje próśb modlących się ludzi, moralnego poziomu bóstwa i tych, którzy się modlą, a także natury relacji między modlitwą a wysłuchaniem jej przez Boga. W niniejszym artykule, podaję powody, dla których uważam, iż dokonana przez niego rekonstrukcja nie jest poprawna. Argumentuję, że niedopuszczalna moralnie modlitwa, o jakiej pisze Smilansky, w ogóle nie jest możliwa. Wskazanych przez niego założeń nie da się odnaleźć wśród założeń faktycznie modlących się ludzi. Nawet gdyby dało się je odnaleźć, niemożliwe jest ich łączne występowanie. Każdy, kto się modli, robi tym samym coś dobrego. Krytyka Smilansky’ego skierowana jest przeciwko czemuś, co faktycznie nie istnieje i nie może istnieć, dlatego nie dostarcza powodów, dla których należałoby uznać za niedopuszczalną jakąkolwiek modlitwę.
In the article “A Problem about the Morality of Some Common Forms of Prayer,” Saul Smilansky reconstructs the basics of morally unacceptable prayer. These assumptions relate to the way in which God hears the petitions of praying people, the moral level of deity and those who pray, as well as the the nature of the relationship between prayer and God’s awareness (acceptance) of it. In this article, I present the reasons why I believe that the reconstruction made by Smilansky is not correct. I argue that morally inadmissible prayer is not at all possible. Assumptions indicated by him cannot be found among the assumptions of actually praying people. Even if we could find some of these assumptions, it is not possible that they all can occur together. So everyone who prays, does a good thing. Smilansky’s criticism is directed against something that does not exist and cannot exist and therefore does not provide reasons why any prayer should be considered as unacceptable.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 1; 27-36
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekolodzy a ekologiści. Aspekty filozoficzne
Environmentalists and Ecologists. Philosophical Aspects
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180964.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Bóg Kreator
stworzenie
ekologia
ekolog
stróż i miłośnik przyrody
ekologizm
ekoterroryzm
God the Creator
creation
ecology
ecologist
guardian and lover of nature
ecologism
ecoterrorism
Opis:
W tej rozprawie chodzi o ukazanie istotnej różnicy pomiędzy ekologami jako miłośnikami i stróżami przyrody a ekologistami względnie ekoterrorystami jako ideologami niszczącymi przyrodę. Ekolodzy szukają, poznają i miłują Boga jako Stwórcę kosmosu, natomiast ekologiści, względnie ekoterroryści, ulegają złudzeniom różnorakich bóstw i ostatecznie głupocie antyboskości, co odcina ich namysł nad człowiekiem i przyrodą od najważniejszej transcendentnej racji, którą jest Osobowy Stwórca wszechświata. Tenże Bóg jako Kreator odwdzięcza się prawemu, dobremu i pobożnemu człowiekowi za jego wierność i służbę względem Niego i Jego Boskich dzieł w postaci widzialnego stworzenia a nieprawego, złego czy niesprawiedliwego człowieka karze za jego błędne i zakłamane podejście do Jego Boskich dzieł. Ekolodzy szanują, wspierają i rozwijają człowieka jako widzialnego władcę świata, któremu Bóg odwieczny zawierzył wszechświat i przekazał nad nim władzę, zaś ekologiści i ekoterroryści kasują człowieka jako kogoś wyższego od zwierząt, roślin i pozostałych stworzeń. W tym kontekście zmagań ideowych koniecznym jest powrót do realistycznej, chrześcijańskiej koncepcji człowieka jako osoby i wszechświata jako niezwykłego ładu ontycznego oraz do metafizyczno-chrześcijańskiej etyki, będącej dobrym antidotum na współczesny kryzys ekologiczny, który na pewnych grupach wyciska nawet piętno ekorewolucjonistów. Ekolodzy troszczą się o małżeństwo i rodzinę jako podstawy „ekologii” w nauczaniu społecznym katolickiego Kościoła Chrystusowego a w przeciwieństwie do nich ekologiści i ekorewolucjoniści dokonują zamachu na człowieka jako jednostkę oraz niszczą małżeństwa i rodziny jako fundamenty „ekologii” prawdziwie „ludzkiej” (Jan Paweł II). Ekolodzy troszczą się o przyrodę, ponieważ reprezentują etos Bożego ładu a ekologiści i ekoterroryści wyzyskują i niszczą ją na różne inne sposoby, ponieważ odrzucili Boga i tym samym pogardzili człowiekiem, któremu ta przyroda ma być pomocną na drodze do doskonałości moralnej. Ekolodzy rozumieją, że zwierzęta też uczestniczą w ofierze przebłagalnej, ponieważ zmierzają gatunkowo lub indywidualnie także ku Królestwu Niebieskiemu, czyli ku odkupieniu, natomiast ekologiści i ekoterroryści odrzucają zbawczy wymiar naszego kosmicznego bytowania, skoro uprzednio odrzucili dar Bożego zbawienia. Ekolodzy wprawdzie poważnie traktują zwierzęta i rośliny, ale nie przyjmują ich za partnerów, w przeciwieństwie do ekologistów i ekoterrorystów, którym zwierzęta zastępują drugiego człowieka jako bliźniego. Ekolodzy bronią siebie i innych ludzi przed negatywnym wpływem zwierząt na gruncie prawa naturalnego, tzn. łowiąc czy usuwając niebezpieczne zwierzęta a ekologiści i ekoterroryści nazywają myśliwych „mordercami” tylko dlatego, że pełnią przecież tak ważną misję bezpieczeństwa w świecie przyrody. Człowiek ma realne i prawne możliwości podporządkowywania sobie świata zwierząt i roślin, aby jemu dobrze służyły, ale tę prawdę kwestionują ekoterroryści, którzy detronizują osobę ludzką w ich ateistycznej i neomaterialistycznej ideologii ekologizmu albo ekoterroyzmu z bycia widzialnym królem świata do bytu-przedmiotu podległego temuż obiektywnie przedmiotowemu światu. Ekolodzy słusznie domagają się ingerencji państwa w sprawę ochrony szeroko pojętego środowiska człowieka i przyrody, natomiast ekologiści i ekoterroryści negują suwerenną podmiotowość państwa w tym względzie i dokonują różnych nieprawości np. donoszą na Państwo Polskie do Unii Europejskiej. Ekolodzy są za Królestwem Bożym i wiecznym szczęściem zbawionych a ekologiści i ekoterroryści pracują dla królestwa szatana i ostatecznego potępienia upadłej w tragiczną bezbożność i nieprawość ludzkości względem Boga i świata jako dzieła stworzenia Boskiego.
The aim of this dissertation is to show the important difference between environmentalists as lovers and guardians of nature and ecologists or ecoterrorists as ideologues who destroy nature. Environmentalists seek, know, and love God as the Creator of the cosmos, while ecologists or ecoterrorists succumb to the illusions of various deities and ultimately to the stupidity of anti-godliness, which cuts off their reflection on man and nature from the most important transcendent reason, which is the Personal Creator of the universe. The same God, as the Creator, repays righteous, good, and pious man for his faithfulness and service to Him and His Divine works in the form of a visible creature, and punishes the unrighteous, evil, or unjust man for his erroneous and hypocritical approach to His Divine works. Environmentalists respect, support and develop man as the visible ruler of the world, to whom the eternal God has entrusted the universe and handed over power over it, while ecologists and ecoterrorists delete man as someone superior to animals, plants and other creatures. In this context of ideological struggle, it is necessary to return to the realistic Christian concept of man as a person and the universe as an extraordinary ontic order and to metaphysical-Christian ethics, which is a good antidote to the contemporary ecological crisis, which even leaves the mark of ecorevolutionaries on some groups. Environmentalists care about marriage and the family as the basis of “ecology” in the social teaching of the Catholic Church of Christ, and in contrast, ecologists and ecorevolutionaries attack man as an individual and destroy marriage and families as the foundations of a truly “human ecology” (John Paul II). Environmentalists care about nature because they represent the ethos of God’s order, and ecologists and ecoterrorists exploit and destroy it in various other ways because they have rejected God and thus despised man, to whom this nature is supposed to be helpful on the way to moral perfection. Environmentalists understand that animals also participate in the propitiatory sacrifice because they are also moving speciesily or individually toward the Kingdom of Heaven, that is, toward redemption, while ecologists and ecoterrorists reject the saving dimension of our cosmic existence, since they have previously rejected the gift of God’s salvation. Environmentalists do take animals and plants seriously, but they do not accept them as partners, unlike ecologists and ecoterrorists, to whom animals replace other people as neighbours. Environmentalists defend themselves and other people against the negative influence of animals on the basis of natural law, i.e. catching or removing dangerous animals, and ecologists and ecoterrorists call hunters “murderers” only because they perform such an important mission of safety in the natural world. Man has real and legal possibilities of subjugating the animal and plant world to serve him well, but this truth is questioned by ecoterrorists who dethrone the human person in their atheistic and neo-materialistic ideology of ecologism or ecoterrorism from being the visible king of the world to an entity-object subordinate to this objectively objective world. Environmentalists rightly demand state interference in the matter of protection of the broadly understood human environment and nature, while ecologists and ecoterrorists deny the sovereign subjectivity of the state in this respect and commit various iniquities, e.g. report on the Polish State to the European Union. Environmentalists are for the Kingdom of God and the eternal happiness of the saved, and ecologists and ecoterrorists work for the kingdom of Satan and the final condemnation of mankind fallen into the tragic impiety and iniquity of God and the world as the work of God’s creation.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 113-138
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia przyrody a filozofia Boga
The Philosophy of Nature and the Philosophy of God
Autorzy:
Lemańska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013421.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia przyrody
filozofia Boga
wiara i nauka
the philosophy of nature
the philosophy of God
faith and science
Opis:
The issues from the domain of the philosophy of nature such as non-necessity of beings, finality in nature, the beginning of the universe, life, human being; and causality in nature call for the existence of a transcendent reality or the absolute being – God. God is a factor which makes the material reality rational. The problem of the existence of God and His relation to the material world is discussed in the philosophy of God. Therefore the philosophy of God is the fulfilment of the philosophy of nature. On the other hand the philosophy of nature can provide some arguments for the existence of God. In this way the philosophy of nature and the philosophy of God are complementary to each another.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2006, 54, 2; 133-142
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fizyka i umysł Boga. Przemówienie na uroczystości wręczenia Nagrody Templetona
Physics and the Mind of God: The Templeton Prize Address
Autorzy:
Davies, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553148.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Wszechświat
Bóg
prawa przyrody
subtelne zestrojenie
inteligibilność przyrody
universe
God
laws of nature
fine-tuning
intelligibility of nature
Opis:
Współcześnie istnienie nauki oraz jej sukcesy w różnych dziedzinach nikogo nie dziwią. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do funkcjonowania nauki, że nie pytamy nawet, dlaczego my, ludzie, potrafimy naukę uprawiać. Prawa przyrody traktuje się jako „dane”, lecz tylko nieliczni zastanawiają się, skąd się one wzięły. Czy to, że umysł ludzki posiada zdolność racjonalnego myślenia i skutecznego odkrywania tajemnic natury, czyni z nas kogoś wyjątkowego, czy przeciwnie, jest nic nie znaczącym zbiegiem okoliczności? Czy nasze istnienie ma jakiś głębszy sens? Czy jest ono zwykłym przypadkiem, czy też może wpisane jest w prawa przyrody? Jaka jest relacja między nauką a religią? Rozważania w wymienionych wyżej obszarach tematycznych podejmuje Paul Davies w przemówieniu wygłoszonym na uroczystości wręczenia mu Nagrody Templetona.
Today no one is surprised at the existence of science and its successes in various domains. We have used to the functioning of science so much that we don’t ask why we, people, can pursue science at all. Laws of nature are regarded as a “given” and only few are wondering how they emerged. Is the fact that human mind has the ability of rational thinking and successful discovering the mysteries of nature a basis for concluding that we are special, or, on the contrary, is it a meaningless coincidence? Does our existence have any deeper meaning? Is it a mere accident or is it written into the laws of nature? Author considers these themes in address given at the ceremony of Templeton Prize.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2011, 8; 7-21
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gebet als Sprachhandlung im Ansatz von Richard Schaeffler
Prayer as a speech act in the approach of Richard Schaeffler
Autorzy:
Schreiber, Thorsten Ph.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626650.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Gebet
Gebetssprache
identitätsstiftend
wichtiger Faktor
Sprachhandlung
religiöse Sprache
Spezifika
Psalmen
Magnificat
eigene Person
Adressat
Bestand
Gemeinschaft
Tradition
the theory of prayer
never senseless
relation between God and a human
the unique nature
religious language
psalms
the Magnificat
a speech act
the self-awareness
for centuries
an important factor
the one and the same
having influence
the deep meanings
lexemes
prayer and language
modlitwa
relacja Bóg - człowiek
osobowotwórczy
język modlitwy
psalmy
Magnifikat
akt modlitwy
wazny czynnik
przez wieki
tradycja
wspólnota
Opis:
Schaeffler zeigt mit seinen Beiträgen sehr deutlich, dass das Gebet keine sinnlose sprachliche Äußerung ist und arbeitet sehr gut die Spezifika religiöser Sprache heraus, was besonders an Beispielen in Psalmen und am Magnificat deutlich werden konnte. Er wies auf das Selbstverständnis der Beterin/des Beters hin und zeichnete dies am Beispiel Mariens nach. An ihrem Beispiel konnten wir sehen, wie religiöses Sprechen die eigene Person zur Sprache bringen kann und wie in der Sprache der Adressat berücksichtigt wird in Rückgebundenheit auf die eigene Existenz. Das Gebet hat Bestand durch die Zeit hindurch und ruft somit eine immer größere Gemeinschaft zusammen, die dieselben Worte ein und desselben Gebetes weitergeben kann und somit ermöglicht, eine Tradition aufrechtzuerhalten, in der Geschichte und Gegenwart zusammenfließen und einen Bestand für die Zukunft garantieren. Die gemeinsame Gebetssprache, wie z.B. die Psalmen oder das „Vater Unser“, ist ein wichtiger Faktor, der ein Erblühen und Weiterblühen einer Gemeinde möglich macht. Gott kann durch die Zeit hindurch als ein und derselbe erkannt werden. Auch über den Wandel zahlreicher Zeitalter hinaus erkennen wir immer wieder neu die Bedeutung des Aufstrahlens Gottes. Das biblische „Siehe, da“ weist auf eine Tat Gottes hin, die plötzlich zu geschehen scheint und doch große Wirkung weit über diesen einen Moment hinaus zu wirken vermag. Um diese Zeit der religiösen Erfahrungswelt ständig wach zu halten, bedarf es einer Treue der Erinnerung. Durch das Gebet im Gegenüber von Gott findet die Beterin/der Beter erst ihre/ seine Identität. Gebet ist identitätsstiftend. In diesem Artikel wurde der Hauptakzent auf Gebetssprache gelegt. Es wurde darzustellen versucht, dass diese Form so verschieden sie von der Alltagssprache sein mag, alles andere als sinnlos ist. Sowohl die Begriffe „Gebet“, wie „Sprache“ sind Begriffe, die viele Bedeutungen haben können und jeder/jede kann darunter etwas anderes verstehen, je nach Vorverständnis. Doch konnte aufgewiesen werden, wie wichtig deren Eigenheiten mit ihren tiefen Bedeutungen sind.
The following article analyses the theory of language of prayer introduced by Richard Schaeffler, a German philosopher and theologian. The author of the article refers to the following writings by R. Schaeffler: „Das Gebet und das Argument. Zwei Weisen des Sprechens von Gott. Eine Einführung in die Theorie der religiösen Sprache“ (Prayer and argument. Two ways of talking about God. Introduction to the theory of religious language), „Kleine Sprachlehre des Gebets“ (On the language of prayer) and „Religionsphilosophie“ (The philosophy of religion). What he attempts to demonstrate is that, if we base on the Schaeffler’s inquiries, a statement, which is a prayer, is never senseless. Despite the fact that, as we can read in the preface, the statement does not function as a informational or motivational tool, it still serves as a lingual act, which sacramentally builds a relation between God and a human. Schaeffler shows the unique nature of religious language, he especially seeks for examples in psalms and the Magnificat. He emphasizes the self-awareness of a praying man, as exemplified by Mary. Her example allows us to see how we can express ourselves through praying, and how we refer to prayer’s addressee in the context of our own existence. Prayer has existed for centuries and binds more and more people into a community. The community has been sustaining the tradition through passing down the words of the same prayer. In the tradition in question the past and the present are combined which guarantees its lasting. The common language of prayer, e.g psalms or the Our Father, is an important factor which allows the community to last and develop. God has been recognized for centuries as the one and the same. People find Him over and over again in the changing historical periods. The evangelical texts tell about particular events (e.g. calming the storm, Mt 8, 23–25), one-time acts of God, still having influence in subsequent periods and changing people’s lives. To sustain the religious world of experiences alive being faithful to memory is required. Only through prayer, in contact with God, a praying man can find and create his own awareness. What has been greatly emphasized in the article is the language of prayer. The author attempts to show that this language, no matter how different from everyday language, certainly has its own sense. The lexemes prayer and language have many meanings and everyone can understand them differently, depending on the knowledge and experience gained. What has been made evident here is how important the deep meanings of these lexemes truly are.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 1; 153-168
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea Bożej wszechmocy a problem zła
Autorzy:
Pabjan, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669343.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
God’s omnipotence
problem of evil
physical evi
laws of nature
Boża wszechmoc
problem zła
zło fizyczne
prawa przyrody
Opis:
This article deals with the relation between the theological idea of God’s omnipotence and the problem of evil which refers to the question of how to reconcile the existence of evil with God who is good. One of the main arguments of theodicy, which is a philosophical discipline dealing with this question, points to some important limitations of God’s omnipotence. According to this argument, God’s power is limited by different factors. One of them is human freedom: God can not prevent evil resulting from free decisions of people, because He himself decided them to be free. But this argument can be extended to the whole created world: God gives freedom not only to man, but to the whole universe as well, and this is why it can freely evolve in the boundaries of laws of nature. Physical evil is a simple consequence of such freedom of created world. The paper is composed of three parts. At first, the very idea of God’s omnipotence is discussed. Then the relation of God’s omnipotence and the laws of nature is expounded. In the end the so called non-interventionist model of God’s action in nature is presented.
Tematyka artykułu oscyluje wokół koncepcji Bożej wszechmocy postrzeganej przez pryzmat głównego problemu teodycei, która stara się znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego Bóg pozwala na zło. Jeden z argumentów wykorzystywanych w ramach tej dyscypliny odnosi się do różnego rodzaju ograniczeń Bożej wszechmocy, które decydują o tym, że z pewnych względów wszechmocny Stwórca nie może zapobiec różnym formom zła. Takim ograniczeniem jest np. wolność darowana człowiekowi – pozwalając na istnienie wolnej woli Bóg nie może powstrzymać działań człowieka prowadzących do zła. W artykule poddano analizie nieco inny aspekt tego samego ograniczenia, który ma związek z funkcjonowaniem świata przyrody: Bóg daje wolność nie tylko rozumnemu człowiekowi, ale również całej materii, która w granicach wyznaczonych przez prawa przyrody może doświadczać autentycznej autonomii. W tej interpretacji zło fizyczne jawi się jako prosta konsekwencja integralności procesów przyrodniczych. Pierwsza część artykułu dotyczy samej idei Bożej wszechmocy; w drugiej części idea ta zostaje odniesiona do koncepcji praw przyrody; w trzeciej i ostatniej omówiony jest tzw. nieinterwencjonistyczny model działania Boga w przyrodzie.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje dialogu – studium na temat spotkania Jetro i Mojżesza
Autorzy:
Walkowiak, Katarzyna Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950443.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
The meeting of Jethro and Moses
biblical exegesis
interreligious dialogue
nature of the dialogue
moment of dialog
exchange of gifts
Jethro councils
conversion to Judaism
worship of God YHWH
icon of dialogue
Spotkanie Jetro z Mojżeszem
egzegeza biblijna
dialog międzyreligijny
natura dialogu
moment dialogiczny
wymiana darów
rady Jetro
konwersja na judaizm
kult Boga JHWH
ikona dialogu
Opis:
The pericope concerning the meeting of Moses and Jethro (Ex 18, 1–27) provides a number of interesting conclusions about the nature of the interreligious dialogue. Using biblical exegesis, literary analysis, as well as with the comments of Jewish rabbis, the article takes on the task to further examine the nature and consequences of the dialogue.  While recognizing the meeting of the Midianite priest and Moses as a “moment of dialog”, the importance of the exchange of gifts in the process of dialogue has been particularly stressed. To make this dialogue possible, Jethro first heard and traveled to the desert, and in turn, Moses stood out in front of his father-in-law and told what God made with Israel.  The outcome of this dialogue turned out to be a burning offering by the priest Jethro, participation in cult in honor of God, YAHWEH. Making the exchange of gifts contributed to the development of the living faith of the people in dialogue. The dialogue of Jethro and Moses, which has been based on trust, respect and humble acceptance of good advice, may become a model, or an icon for each interreligious and ecumenical dialogue.
Perykopa dotycząca spotkania Jetro z Mojżeszem (Wj 18, 1–27) dostarcza wiele interesujących wniosków na temat natury dialogu międzyreligijnego. Korzystając z biblijnej egzegezy, analizy literackiej, a także z komentarzy rabinów, podjęto w artykule zadanie zbadania charakteru i konsekwencji dialogu. Uznając spotkanie kapłana madianickiego i Mojżesza za „moment dialogiczny”, szczególnie podkreślono znaczenie wymiany darów w procesie omawianego dialogu. Aby ów dialog mógł się dokonać, Jetro najpierw usłyszał i wyruszył na pustynię, a z kolei Mojżesz wyszedł naprzeciw swego teścia i opowiedział, co Bóg uczynił z Izraelem. Owocem tego dialogu okazało się złożenie ofiary całopalnej przez kapłana Jetro, udział w kulcie na cześć Boga JHWH. Dokonująca się w ten sposób wymiana darów przyczyniła się do rozwoju życia wiary osób dialogujących. Dialog Jetro i Mojżesza nacechowany zaufaniem, szacunkiem i pokornym przyjęciem dobrej rady może stać się wzorem czy też ikoną dla każdego dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józefa Życińskiego koncepcja transcendencji Boga jako głębi bytu
Joseph Życiński’s Idea of Transcendence of God as Depth of Being
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956051.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
God
transcendence
immanence
meaning of life
law of nature
Bóg
transcendencja
immanencja
sens życia
prawo natury
Opis:
The paper presents the idea of transcendence of God as depth of being in the philosophy of Józef Życiński (1948–2011). This idea has two main interpretations: moral (searching for the meaning of life by man and discovering it in the world of values) and ontological (the presence of some formal structures in the being of the world as the expression of the divine Logos). The paper consists of three parts: 1) a presentation of those aspects of human existence whose main feature is the question of the meaning of life, and the role of ethics, aesthetics and religion in answering it; 2) a presentation of the idea of God as the depth of the world and structure of laws, ideas and values; 3) a presentation of the aspiration of man to the harmony of life through the openness to the depth of existence in the moral and ontological aspects.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2014, 26; 205-220
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta w „teologii ciała” Jana Pawła II
Woman in John Paul IIs "Theology of Body"
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622804.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia ciała
adekwatna antropologia
natura ludzka
kobieta
obraz człowieka
“pierwotna samotność”
“pierwotna jedność”
“pierwotna nagość”
wstyd
geniusz kobiecy
Theology of the Body
adequate anthropology
human nature
woman
image of God
"original solitude"
"original unity"
"original nakedness"
shame
women's genius
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie obrazu kobiety w „teologii ciała” Jana Pawła II. Znakiem naszych czasów jest próba relatywizowania znaczenia natury człowieka w imię równości między mężczyzną i kobietą. Wydaje się, że najbardziej satysfakcjonująca odpowiedź na tego rodzaju podejście może być dana poprzez wyjaśnienie prawdziwego znaczenia natury ludzkiej ucieleśnionej w mężczyźnie i kobiecie. Po opisaniu podstaw chrześcijańskiej antropologii, zaprezentowanych przez Jana Pawła II podczas środowych katechez na temat teologii ciała, artykuł ukazuje specyfikę ludzkiej natury związanej z obrazem Bożym w nas. Następnie autor przytacza pierwotne ludzkie doświadczenia jak samotność, jedność i nagość. Każde z nich objawia głębię tajemnicy ludzkiej natury, która jest taka sama u mężczyzny i kobiety, chociaż wyraża się na dwa różne sposoby. Kobieta, uczestnicząc wraz z mężczyzną we wspólnej ludzkiej naturze, ukazuje specyfikę związaną z jej „geniuszem”, którym się dzieli przeżywając swoje życie jako dar i ofiarę dla innych.
The purpose of the present article is to present the theme ofwoman in John Paul II's "theology ofbody". The sign of our times is an attempt to relativize the importance of human's nature in the name of equality between man and woman. It seems that the most satisfying answer to this approach may be given by explaining the true meaning of the human nature embodied in male and female. After having described the foundations of the Christian anthropology, which were exposed by John Paul II in his Wednesday catecheses on the theology ofbody, the artide envisages the specificity of the human nature bound to the idea of the divine image in man. Subsequently, the autbor depicts the primary human experiences: loneliness, unity and nakedness. Each of them reveals the depths of the human nature's mystery which is the same formale and female, even if it is expressed in two different ways. Woman participating together with man in the same nature has nevertheless her proper speciticity bound to her "genie" which she shares by living ber life as a gift and offering herself to others.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 247-272
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja egzegezy biblijnej Jana Szkota Eriugeny
Eriugena’s Account of Biblical Exegesis
Autorzy:
Grzegorzyca, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22719850.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Szkot Eriugena
Bóg
Księga Pisma
Księga Natury
egzegeza
John Scotus Eriugena
God
Book of Scripture
Book of Nature
exegesis
Opis:
Ustanowienie w zrodzonym z Boga Ojca Synu-Logosie idealnych wzorów jest pierwotnym aktem stwórczym Boga, ujętego przez Jana Szkota Eriugenę jako Niestworzona Natura Stwarzająca, która powołuje do istnienia Stworzoną Naturę Stwarzającą. Bóg dokonał całości stworzenia jednym aktem. Stworzenie zaistniało jako proste i doskonałe według woli Boga. Eriugena uważa, że stworzenie w Logosie przyczyn prymordialnych zostało w Księdze Rodzaju opisane w formie procesu. Ten alegoryczny zapis stanowi źródło informacji o stworzonej rzeczywistości. Dla Eriugeny całe Pismo Święte jest pełnoprawnym źródłem informacji, ponieważ autorem Pisma jest zawsze prawdomówny Bóg. Stwórca pragnie, aby człowiek, który dokonał błędnego wyboru i utracił doskonałość, mógł powrócić do tego stanu, więc otwiera przed człowiekiem Księgę Natury, którą jest stworzony wszechświat oraz Księgę Pisma, którą jest Pismo Święte. Biblia, zawierająca symbole, nauki i opisy, została dana również współczesnej ludzkości, aby rozumna natura człowieka mogła nakierować go na drogę powrotu do Boga i stanu doskonałości. Analiza stworzenia oraz analiza Pisma Świętego powinny zbliżać człowieka do Boga. Wypowiedź egzegetyczna stanowi ważny aspekt interpretacji Pisma, więc Eriugena stawia warunki, które są konieczne lub stanowią wsparcie dla poprawnego wnioskowania. Warunki te dotyczą niesprzeczności pomiędzy wspomnianymi Księgami, roli ludzkiego intelektu w prowadzonych badaniach oraz znaczenia ludzkich autorytetów. Autor artykułu omawia wymagania, określone przez Eriugenę i dokonuje ich interpretacji uwzględniając fakt rozwoju różnych dziedzin współczesnej nauki.
Establishing perfect models through the Son born of God the Father is the original act of God the Creator. God accomplished all of creation in one act. Creation came into existence as simple and perfect according to God’s will. Eriugena believes that the creation of perfect patterns has been described in the Scriptures as a process. This allegorical account is the source of information about creation. For Eriugena, all Scripture is a reliable source of information, because the author of the Scriptures is God who always tells the truth. The Creator wants a man who made a wrong choice and lost his perfection to be able to return to perfection, so he opens the Book of Nature, which is the created universe, and the Book of Scripture, which is the Holy Bible, to man. The Bible, with its symbols, teachings and descriptions, was given to modern mankind so that the rational nature of man could enable him to return to God and the state of perfection. The rational investigation of creation and the analysis of the Scriptures should bring man closer to God. Exegetical clarification is an important aspect of the interpretation of Scripture. To this end, Eriugena formulates conditions that are necessary for or support the correct interpretations. Such conditions concern the inconsistency between the books, the role of the human intellect, and the importance of human authority. The author of this article examines the relevance of Eriugena’s requirements and interprets them in the context of several developments in modern science.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 1; 7-24
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół sakramentem miłosierdzia
The Church, Sacrament of Mercy
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037173.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
miłosierdzie Boże
natura Kościoła
świadectwo
Church
God's Mercy
nature of the Church
witness
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie Kościoła jako sakramentu miłosierdzia. Według Soboru Watykańskiego II Kościół jest sakramentem zbawienia, jednak jest nim wyłącznie w Chrystusie i w związku z Nim. Misja Kościoła w świecie polega na przekazywaniu Chrystusa obecnego w nim przez łaskę i słowo, a tym samym na jednoczeniu całej ludzkości z Chrystusem. Kościół nie tylko przekazuje Chrystusowe objawienie o miłosiernej miłości Boga do człowieka, ale sam o tyle jest Kościołem Chrystusowym, o ile jest skutecznym znakiem tej miłości. Świadectwo miłości miłosiernej jest obowiązkiem zarówno Kościoła jako całości, jak i każdego poszczególnego wiernego.
The article deals with an issue of the Church being a sacrament of mercy. According to the Second Vatican Council, the Church, being a sacrament of salvation, is one only in Christ and in connection with Him. The Church's mission to the world is to communicate Christ already present in it through His grace and words; that is to unite the whole humanity with Christ. Not only does the Church show Christ's revelation of God’s charity, but also it is the Church of Christ himself as long as it remains the sign of that charity. Giving the testimony of the charity is the obligation of both the whole Church and its each and every member.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 59-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos komunikującego milczenia
The Logos of Communicative Silence
Autorzy:
BREJDAK, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047464.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
komunikujące milczenie, milczenie Boga, milczenie człowieka, milczenie natury, uważność milczenia, emocjonalność wspólnotowa, ontologiczny horyzont milczenia, Martin Buber, Max Scheler
communicative silence, the silence of God, human not speaking, the silence of nature, the attentiveness of silence, communal emotionality, the ontological horizon of silence and not speaking, Martin Buber, Max Scheler
Opis:
Artykuł poświęcony jest fenomenowi milczenia i jego licznym odcieniom. Autor stawia tezę, zgodnie z którą milczenie jest sposobem komunikowania, w tym także komunikowania niekomunikowalności. Komunikujący wymiar milczenia zostaje przedstawiony w części głównej jako milczenie natury, milczenie człowieka oraz milczenie Boga. Z kolei substancjalność różnorakich form milczenia zostaje ukazana z perspektywy emocjonalności różnych form bycia wspólnotowego, w których fundamentalną rolę odgrywa kategoria uważności. W części kończącej milczenie zostaje scharakteryzowane w różnych horyzontach ontologicznych. I tak, obok omawianego horyzontu dialogicznego i religijnego naszkicowany zostaje horyzont hermeneutyczny, fenomenologiczny oraz dziejowy milczenia.
The article focuses on the phenomenon of not speaking and its various forms. The author puts forward the thesis that not speaking is a form of communication, including the communication of non-communicability. The communicative aspect of silence is discussed in the context of the silence of nature, human not speaking, and the silence of God. The substantiality of various forms of silence is in turn analyzed from the perspective of various forms of communal being, in which the category of attentiveness plays the fundamental role. In the concluding part of the text, silence and not speaking are considered in various ontological horizons. Apart from the dialogical and religious horizons of silence, the hermeneutic, phenomenological and historical aspects of this phenomenon are sketched. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 21-35
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies