Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "natural order of things" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Komunikacja odbiorcy czy komunikacja odbiorcą? – argumentacja we współczesnej komunikacyjnej przestrzeni publicznej
Communication of the recipient or communication by the recipient? – argumentation in contemporary communicative public sphere
Autorzy:
Nowak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232010.pdf
Data publikacji:
2023-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
współczesna komunikacyjna przestrzeń publiczna
naturalny porządek rzeczy
komunikacja odbiorcą
język publiczny
niziny i równiny komunikacyjne
contemporary communicative public sphere
natural order of things
communication by the recipient
public language
communication lowlands and plains
Opis:
Artykuł jest opisem realizacji trójkąta retorycznego w komunikacyjnej przestrzeni publicznej. Nadawcy mogą w niej realizować trzy strategie retoryczno-komunikacyjne: komunikację z odbiorcą, komunikację odbiorcy lub komunikację odbiorcą. Charakterystyka tej przestrzeni przez metaforę topograficzną pokazuje, że logos, etos i patos tekstów publicznych zależy od strategii poznawczo-komunikacyjnej nadawców i elastyczności ich języka, co prowadzi albo do perswazji, albo do manipulacji odbiorcami.
The article describes the implementation of the rhetorical triangle in the communicative public sphere. Senders can employ three rhetorical-communicative strategies within it: communication with the recipient, communication of the recipient or communication by the recipient. The characterisation of this sphere through a topographical metaphor shows that the logos, ethos and pathos of public texts depend on the cognitive-communicative strategy of the senders and the flexibility of their language, which leads either to persuasion or manipulation of the recipients.
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 6-22
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozycja wypowiedzi w ujęciu greckiej szkoły retorycznej
Komposition der Rede in Anlehnung an die Griechische Schule der Rhetorik
Autorzy:
Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127739.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grecka szkoła retoryczna
budowa wypowiedzi
kompozycja mowy
Koraks i Tejzjasz
Retoryka Arystotelesa
części mowy
argumentacja retoryczna
schemat wypowiedzi
naturalny porządek wypowiedzi
artystyczny porządek wypowiedzi
Greek rhetorical school
construction of speech
speech composition
Corax and Teisias
Aristotle’s Rhetoric
parts of speech
rhetorical argumentation
rhetorical speech model
ordo naturalis – natural order of things
ordo artificialis – artificial word-order
Opis:
Die Frage nach, was sich in einer Rede befinden soll und wie die einzelnen Teile des Inhalts geordnet werden müssen, war präsent schon in der frühen Rhetorik und galt immer als der Interessengegenstand in diesem Bereich des Wissens. Seit den legendären Korax und Teisias, über die Lehren der ersten Sophisten, Isokrates und Platon, Vertreter der zweiten Sophistik, Aristoteles, bis zu Hermagoras und Hermogenes, war die Redestruktur der Gegenstand von rhetorischen Untersuchungen und Besprechungen. Zuerst bediente man sich der sogenannten „natürlichen Ordnung der Dinge“ (ordo naturalis), also der angeborenen und oft unaufgeklärten Art und Weise von Schilderung eines Sachverhalts. Später teilte man die Rede in einzelne Teile, unter denen als fundamental Darlegung des Sachverhalts und Beweisführung gelten, was bei Aristoteles πρόϑεσις und πίστις genannt wird. Diesen zwei Grundelementen wurden noch andere zugegeben und das waren die Einleitung (προ- οίμιον), Erzählung (διήγησις), Vorwürfe (διαβολῆ), Das Entkräften von Argumenten des Gegners (λύσις), die Fragenstellung (ἐρώτησις) und der Redeschluss (ἐπίλογος). Die Zahl dieser Elemente ist jedoch bei verschiedenen Autoren unterschiedlich. Was noch betont werden soll, ist, dass die Redestrukturen nicht im Widerspruch zueinander stehen. Sie entwickeln die von den Vorgängern ausgearbeiteten Konzepte.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 241-262
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies