Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "national canon" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Towards more meaningful teaching of literature in Serbian schools. (Paradoxes of curriculum)
Autorzy:
Opačić, Zorana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783075.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
teaching literature in Serbian schools
required reading list
national canon
paradoxes of curriculum
readers’ affinity
Opis:
In this paper we deal with the current problems of teaching literature in the educational system of the Republic of Serbia and point to the complex external and internal factors affecting the collapse of its importance. We begin by examining the impact of neo-liberal tendencies of education policy, focused on identifying competencies and skills in the teaching of literature. Transforming education in useful, measurable product denies the nature of literature, since the form of the test cannot estimate the multiple understanding of complex artistic text. The role of literature in contemporary education has been further destroyed by suppressing the spirituality in growing up, phenomenon of fluid identity and social crisis and a period of transition. The consequences are the reading crisis and counteraction of students towards literary texts from curriculum. We consider the multiple paradoxes of the curriculum: the contradiction between the canon and the reception possibilities of young readers, the issue of gap between young readers’ affinity from curriculum texts and the question of the national canon in the global context. How to achieve a better quality of teaching literature in Serbian schools and inspire students to read the curriculum texts? We recommend updating the curriculum, inclusion of modern literary texts (taking into account the aesthetic criteria) and vertical rotation in the approach of modern text to literary history; changing teaching methods of immanent orientation of the text to the application of multiple methodological approach and encouraging students to independent, critical attitude towards the text, forming substantiated, critical judgments about themselves and the world.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2017, 8, 227; 35-46
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KULT-DICHTER VS. KULT DES DICHTERS: DAS PORTRÄT TARAS SCHEWTSCHENKOS IN „DIE VERHINDERTE REDE VON KIEW“ VON FRIEDRICH DÜRRENMATT
KULTOWY POETA VS. KULT POETY: PORTRET SZEWCZENKI W „NIEWYGŁOSZONYM PRZEMÓWIENIU O KIJOWIE” FRIEDRICHA DÜRRENMATTA
Autorzy:
Voloshchuk, Ievgeniia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911617.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literary (self)portrait
stereotype
national literary canon
literacki (auto)portret
stereotyp
narodowy kanon literacki
Opis:
The paper focuses on the essay “My Stumbling Speech in Kyiv” by Friedrich Dürrenmatt which hitherto has been on the sidelines of Dürrenmatt studies. The literary portrait of a well-known Ukrainian poet Taras Shevchenko as a cultural “Other” and the self-projection of the essay’s author have been analyzed here in their interrelations with various cultural and political contexts.
Niniejszy artykuł stanowi analizę eseju Friedricha Dürrenmatta Niewygłoszone przemówienie o Kijowie, który jak dotąd pozostaje na marginesie zainteresowań badaczy twórczości szwajcarskiego dramaturga. Portret literacki ukraińskiego poety Tarasa Szewczenki jako kulturowego Innego, a także portret własny autora tekstu zostały przenalizowane w aspekcie ich relacji wobec kontekstów kulturowych i politycznych.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WIESZCZ – BŁAZEN – LEGENDA: TRAJEKTORIA AUTORSKA ANATOLA SYSA
PROPHET – JESTER – LEGEND: AUTHOR’S TRAJECTORY OF ANATOL SYS
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911786.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Belarusian literature
Anatol Sys
image of the poet
author’s trajectory
literary myth
national canon
literatura białoruska
wizerunek poety
trajektoria autorska
mit literacki
kanon narodowy
Opis:
Аrtykuł jest poświęcony złożonej trajektorii autorskiej Anatola Sysa (1959-2005), którego niezwyczajny los intryguje czytelnika nie mniej niż jego utwory poetyckie i wymusza na badaczach poszukiwanie wciąż nowych sposobów interpretacji jego artystycznych i życiowych metamorfoz. Ze wspomnień przyjaciół, artykułów naukowych i utworów artystycznych wyłania się sprzeczny wizerunek pisarza: głos pokolenia, przeciwnik ideologii komunistycznej, prorok odrodzenia narodowego, Geniusz, poeta obrzydliwy, błazen, alkoholik, wyrodek, cham. Owa różnorodność i odmienność interpretacji w ocenie osobowości Anatola Sysa oraz miejsca, które jego twórczość zajmuje w historii literatury białoruskiej, uzasadniona jest zdaniem autora artykułu trzema przyczynami: 1) niezwykłą i sprzeczną naturą poety; 2) specyfiką krótkiego okresu, w którym żył Anatol Sys, obejmującego trzy epoki: radziecką (do 1984 roku), epokę reform i odrodzenia narodowego (1985-1992) і epokę Alaksandra Łukaszenki (od 1994 roku); 3) złożoną trajektorią życiowej i twórczej drogi poety, w której można wyróżnić trzy okresy: wczesny, patriotyczny i przeklęty (okres przynależności do cyganerii artystycznej). Jeszcze za życia Anatola Sysa jego osoba zaczęła obrastać w mity i legendy, a po śmierci poety jego najlepsze utwory weszły do kanonu literatury narodowej XX wieku.
The article is dedicated to a complicated trajectory of the outstanding Belarusian poet Anatol Sys (1959-2005), whose unusual fate intrigues readers no less than his poetry, and makes researchers search for new explanations of metamorphoses in his life and creative work. From the memoirs of contemporaries, academic articles and works of art an extremely controversial image of the writer arises: a leader of the generation, a fighter with Communist ideology, a prophet of the national revival, a Genius; a disgusting poet, a jester, an alcoholic, a freak, a boor. There have been various assessments of Sys’s personality and the place of his work in the history of the Belarusian literature which “in the opinion of the author, originate for the following three reasons: 1) the extraordinary and contradictory nature of the poet; 2) the nature of the interval the time in which Sys lived and which falls into three epochs: stagnant Soviet (before 1984), transition-renaissance (1985-1992), and Lukashenko’s (since 1994); 3) a complex trajectory of the poet’s life and creative path which can be divided into three stages: initial, revival and Bohemian (“infernal”). Even during his life, the personality of Anatol Sys began to acquire myths and legends, and after his death, his best works entered the canon of the national literature of the 20th century.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 107-126
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auf der Suche nach der polnischen Identitat. Zum romantischen Kulturmuster in Polen
Autorzy:
Mrożek, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444446.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Polish Romanticism
national identity
tradition and patriotism
struggle of national independence
Polish cultural patterns
canon of the Polish national literature: Mickiewicz
Opis:
The present article shows the moulding of the national identity of the Polish, their struggle of independence through the national uprising as well as the literature and the art. The period of a romanticism in Poland is the formation time of a national culture and myths (The Polish Messianism). They will build the mentality of Polish people during next decades. The cultural patterns formed in this period, especially the struggle of freedom and the sovereignty, will go back in the periods of a civil or a political captivity. Untill today is the Polish romanticism - as was shown in the text - an element of the national culture and tradition, which is referenced by artists. In special pieces of the literature of the period became the canon of Polish national literature.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2007, IX; 167-174
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Художнє осмислення українського культурного пантеону в драматургії Валерія Герасимчука
Koncepcja artystyczna ukraińskiego panteonu kultury w dramaturgii Wałerija Herasymczuka
The artistic concept of the Ukrainian cultural pantheon in the plays of Valeriy Herasymchuk
Autorzy:
Kaspicz, Hałyna
Polarusz, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343486.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
drama
play
national pantheon
motif
biographical canon
dramaturgia
dramat
panteon narodowy
motyw
kanon biograficzny
Opis:
Artykuł jest poświęcony zbadaniu motywów cyklu Dramaty o Wielkich jako całości dość złożonej i wielopoziomowej, gdyż Wałerij Herasymczuk pracuje w różnych strategiach dramatu biograficznego. Wybrany kierunek badań wydaje się właściwy z punktu widzenia różnych modeli współczesnej biografii dramaturgicznej, komponentów jej formy i treści. Uwaga badaczek skupia się na procesie nowego przeformatowania ukraińskiego kanonu kulturowo-historycznego. Wałerij Herasymczuk portretuje postaci metropolity Andrzeja Szeptyckiego, pisarza i scenarzysty Oleksandra Dowżenki, historyka Dmytra Jawornickiego, pisarza Antona Czechowa czy sympatyzującego z Ukrainą malarza Ilji Riepina. Na przykładzie dwu ostatnich dramaturg wyrażą ważną ideę – powrotuetnicznych Ukraińców zawłaszczonych przez kulturę imperialną do ukraińskiego panteonu. W ten sposób przypomina ukraińskiemu czytelnikowi/widzowi, że kanon narodowy nie ogranicza się do znanych nazwisk, zachęca do lektury, aby dowiedzieć się więcej o przeszłości i bohaterach narodowych.
The article is devoted to revealing the motive complex of the cycle Plays about the Great. Valeriy Herasymchuk works using different strategies of biographical drama, which he thus considers as a complicated and multilevel system. The course is interested in different models of modern dramatic biography, its formal and semantic components. The authors focus on the process of reformatting the Ukrainian cultural and historical canon. The personages of Andrei Sheptytskyi, the writer and screenwriter Oleksandr Dovzhenko, historian Dmytro Yavornytskyi, and the Russian writers Anton Chekhov and Illia Repin (who felt favourably toward Ukraine) all gained the attention of Valeriy Herasymchuk. Thus the playwright established a very important aim, namely using the images of Anton Chekhov and Illia Repin to return ethnical Ukrainians, who were possessed by imperial culture, back to the Ukrainian pantheon. The author reminds the Ukrainian reader/viewer that the national canon is not limited to well-known names, and encourages them to read and learn more about the past and national heroes.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 1; 153-166
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona dziedzictwa kulturowego na przykładzie polskich tańców narodowych – praktyki depozytariusza Henryka Dudy
Protection of Cultural Heritage: the Example of Polish National Dances. The Practices of Henryk Duda
Autorzy:
Wargowska-Dudek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37489121.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tańce narodowe
kodyfikacja
kanon
dziedzictwo kultury niematerialnej
depozytariusz
national dances
codification
canon
intangible cultural heritage
holder of tradition
Opis:
Taniec charakteryzuje się słabiej bądź mocniej skonwencjonalizowanymi formami scenicznymi, jak np. tańce narodowe każdego niemal państwa na świecie. Przekazywane międzypokoleniowo stanowią dziedzictwo danego narodu i podlegają dalszej transmisji. Niniejszy tekst traktuje polskie tańce narodowe jako element dziedzictwa niematerialnego kultury. Opisuje proces kształtowania się kanonu tańców w wersji scenicznej w dwudziestoleciu międzywojennym i powojennej Polsce; ma na celu zwrócenie uwagi na systematyzowanie się tej dziedziny. To proces powstały dzięki środowisku artystów-tancerzy w Polsce, choreografom i pedagogom tańca, ale również muzykom, badaczom i etnografom. Szczególną uwagę skupiono na Henryku Dudzie – choreografie, który odegrał ważną rolę w procesie ustalania kanonu polskich tańców narodowych. Ponieważ na jego działalność mieli wpływ inni, szczególnie pedagożki i choreografki, w pracy zostały przedstawione także ich sylwetki. Dobre praktyki poprzedniczek i osobowość Henryka Dudy jako depozytariuszy stanowią przykład dobrego modelu ochrony dziedzictwa tańców narodowych.
Dance can display more or less conventionalized stage forms, such as the national dances of almost every country in the world. Passed down generations, they are the heritage of nations and are subject to further transmission. This text treats Polish national dances as an element of intangible cultural heritage. It describes the formation of the canon of dances in their stage version in the interwar and post-war Poland while it aims to point out the systematisation of this field. The process was managed by artists-dancers in Poland, choreographers and dance educators, but also musicians, researchers and ethnographers. Particular attention is focused on Henryk Duda, a choreographer, who played an important role in establishing the canon of Polish national dances. However, as his work was influenced by others, especially female pedagogues and choreographers, the work also presents their profiles. The good practices of their predecessors and the personality of Henryk Duda as holders of tradition provide an example of a good model for the preservation of the heritage of national dances.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 95-108
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шляхі фарміравання нацыянальнай ідэі ў беларускай літаратуры ХІХ стагоддзя
Drogi tworzenia idei narodowej w literaturze białoruskiej XIX wieku
The ways of forming national idea in Belarusian literature of the 20th century
Autorzy:
Васілюк, Іаанна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106252.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
idea narodowa
świadomość narodowa
tradycja literacka
literatura białoruska XIX wieku
odrodzenie narodowe
białoruski kanon kulturowy
język białoruski
folklor
national idea
national consciousness
literary tradition
Belarusian literature in 20th century
national rebirth
Belarusian cultural canon
folklore
Belarusian language
Opis:
Artykuł jest poświęcony kształtowaniu się idei narodowej w okresie formowania nowej literatury białoruskiej (XIX w.). Konsolidacja etniczno-kulturalna ludu białoruskiego, kształtowanie się zrębów nacji białoruskiej, charakteryzujące się powrotem do historycznych korzeni narodowych, kultury i języka ojczystego przebiegało w trudnych warunkach społecznych i politycznych. Przywrócenie pamięci historycznej i duchowej spuścizny narodu białoruskiego było wyraźnym impulsem dla pisarzy, a ich twórczość z kolei kształtowała ideę narodową, świadome dążenie do „stania się narodem”. Poszerzone o dotychczas jakby „niczyje” teksty badania literaturoznawcze otwierały nowe możliwości wyznaczania kierunku kształtowania się idei narodowej.
The article is devoted to the forming process of national idea in Belarusian literature (20th century). Ethnic-cultural consolidation of Belarusian people, shaping of Belarusian nation proceeded in rough conditions. The restoration of historical memory and spiritual heritage of the Belarusian nation was a clear impulse to writers whose literary works shaped national idea, conscious striving for becoming a nation. Literary studies extended by so called nobody’s texts opened new possibilities to set new directions in the field of national idea.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 183-195
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шляхі фарміравання нацыянальнай ідэі ў беларускай літаратуры ХІХ стагоддзя
Drogi tworzenia idei narodowej w literaturze białoruskiej XIX wieku
The ways of forming national idea in Belarusian literature of the 20th century
Autorzy:
Васілюк, Іаанна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945117.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
national idea
national consciousness
literary tradition
Belarusian literature in 20th century
national rebirth
Belarusian cultural canon
the Belarusian language
folklore
idea narodowa
świadomość narodowa
tradycja literacka
literatura białoruska xix wieku
odrodzenie narodowe
białoruski kanon kulturowy
język białoruski
folklor
Opis:
Artykuł jest poświęcony kształtowaniu się idei narodowej w okresie formowania nowej literatury białoruskiej (XIX w.). Konsolidacja etniczno-kulturalna ludu białoruskiego, kształtowanie się zrębów nacji białoruskiej, charakteryzujące się powrotem do historycznych korzeni narodowych, kultury i języka ojczystego przebiegało w trudnych warunkach społecznych i politycznych. Przywrócenie pamięci historycznej i duchowej spuścizny narodu białoruskiego było wyraźnym impulsem dla pisarzy, a ich twórczość z kolei kształtowała ideę narodową, świadome dążenie do „stania się narodem”. Poszerzone o dotychczas jakby „niczyje” teksty badania literaturoznawcze otwierały nowe możliwości wyznaczania kierunku kształtowania się idei narodowej.
The article is devoted to the forming process of national idea in Belarusian literature (20th century). Ethnic-cultural consolidation of Belarusian people, shaping of Belarusian nation proceeded in rough conditions. The restoration of historical memory and spiritual heritage of the Belarusian nation was a clear impulse to writers whose literary works shaped national idea, conscious striving for becoming a nation. Literary studies extended by so called nobody’s texts opened new possibilities to set new directions in the field of national idea.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultury narodowe w kontekście europejskości i wielokulturowości w refleksji Leona Dyczewskiego
National Cultures in the Context of European Identity and Multiculturalism in the Reflection of Leon Dyczewski
Autorzy:
Szulich-Kałuża, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807142.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura narodowa
tożsamość kulturowa
kultura europejska
tożsamość europejska
kanon kultury europejskiej
wielokulturowość
national culture
cultural identity
European culture
European identity
canon of the European values
multiculturalism
Opis:
Artykuł jest próbą krytycznej interpretacji tekstów autorstwa Leona Dyczewskiego podejmujących zagadnienie relacji między kulturą narodową, kulturą europejską, tożsamością kulturową i wielokulturowością. Artykuł rozpoczyna charakterystyka koncepcji kultury europejskiej Leona Dyczewskiego wraz z kanonem wartości europejskich. Następnie zaprezentowana została analiza zjawiska wielokulturowości w nowoczesnych społeczeństwach. Wielokulturowość jest rozumiana jako cecha środowiska społeczno-kulturowego, które odzwierciedla jego wewnętrzną złożoność i zróżnicowanie (dzięki czynnikom kulturowym, antropologicznym, psychologicznym i socjologicznym). Artykuł kończy charakterystyka pojęcia domowej wielokulturowości medialnej.
The article presents an attempt to critical interpret texts written by Leon Dyczewski discusing issues of the relationships between the national culture, European culture, national identity and multiculturalism. The article begins with the descriptions of the Dyczewski’s concept of the European culture with the canon of the European values. Subsequently was presented the review of the phenomenon of multiculturalism in the modern societies. Multiculturalism is understood as a feature of the socio-cultural environment, which mirrors its internal complexity and diversity (due to the cultural, anthropological, psychological and sociological factors). The article ends the characteristic the notion of the multiculturalism from the media in home.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 4; 25-42
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам Міцкевич, Олександр Пушкін, Тарас Шевченко: візія національної ідентичності, місце в літературному каноні
Adam Mickiewicz, Alexander Pushkin, Taras Shevchenko: Vision of National Identity and Place in the Literature Canon
Adam Mickiewicz, Aleksander Puszkin, Taras Szewczenko: wizja tożsamości narodowej i ich miejsce w kanonie literackim
Autorzy:
Kovbasenko, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048571.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
канон літературний
історична пам’ять
національна ідентичність
функції художньої літератури
kanon literacki
pamięć historyczna
tożsamość narodowa
funkcje literatury pięknej
literary canon
historical memory
national identity
functions of fiction
Opis:
У статті розглянуто ключові моменти життєвих і творчих шляхів трьох центральних постатей слов’янських літератур: Адама Міцкевича (Польща), Олександра Пушкіна (Росія) і Тараса Шевченка (Україна). Акцент зроблений на засадничо-концептуальних (часто маловідомих) параметрах їхнього світогляду та творчості, зокрема – на візії національної і/або державної ідентичності, що ретельно ретушувалося літературознавством СРСР та соціалістичних країн. Зокрема, зроблено висновок про центральне місце творчості А. Міцкевича і Т. Шевченка відповідно в польському і українському літературних канонах, а також про певні “ідеологічні преференції” у випадку з “канонізацією” творчості О. Пушкіна в Росії.
W niniejszym artykule autor analizuje kluczowe momenty w biografii oraz twórczości trzech centralnych postaci literatur słowiańskich: Adama Mickiewicza (Polska), Aleksandra Puszkina (Rosja) i Tarasa Szewczenki (Ukraina). Uwaga badacza skupia się wokół zasadniczych konceptualnych (najczęściej mało znanych) kwestii światopoglądu i twórczości wspomnianych twórców, a zwłaszcza – na wizji tożsamości narodowej i/lub państwowej, którą gruntownemu retuszowi poddawali literaturoznawcy z ZSRR i innych krajów socjalistycznych. Autor podkreśla fakt, że o ile twórczość Mickiewicza i Szewczenki zajmuje centralne miejsce w polskim i ukraińskim kanonie literackim, to twórczość Puszkina charakteryzuje się „określonymi preferencjami” „kanonizowania” w literaturoznawstwie rosyjskim
The article considers the key moments of the life and creative path of the three central figures of Slavonic literatures: Adam Mickiewicz (Poland), Alexander Pushkin (Russia) and Taras Shevchenko (Ukraine). The emphasis is on the fundamentally (and often little-known) parameters of their outlook and creativity, in particular on its state-building potential, which was thoroughly retouched by literary scholars of the USSR and socialist countries. In particular, it was concluded that A. Mickiewicz and T. Shevchenko were central to the works of art in the Polish and Ukrainian literary canons, as well as certain “ideological preferences” in the case of “canonization” of O. Pushkin’s work in Russia.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 33-52
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Movno-estetičnij kanon poezii Tarasa Ševcenka v ukrainskij literaturnij movi
The linguistic and aesthetic canon of Taras Shevchenko’s poetry in Ukrainian literary language
Autorzy:
Ermolenko, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615578.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
The linguistic and aesthetic canon of Shevchenko’s poetry
the criteria for literary norm
the depiction of society and everyday life
national and linguistic symbols
usage of folk and spoken expressions in poetry
Opis:
The article confirms that Taras Shevchenko is the creator and founder of the new Ukrainian literary language. His language use promoted the establishment and advance- ment of the literary norm in the word usage, word formation, the functioning of grammatical forms and syntax constructions, as well as in the word emphasis, in the fixed tone of the intonation in the Ukrainian language, etc. One of the criteria for literary norm is the influence of a recognized writer who establishes the aesthetic content of the literary norm. Shevchenko’s writings are marked by occasional use of alternative forms, lack of spelling consistency, and differences in word usage as compared to the modern literary standards. Despite this, the forms consistent with the literary standards prevail. The linguistic and aesthetic canons of Shevchenko’s writing were definitive in promoting stability and common usage of the literary norm. The linguistic and aesthetic canons of Shevchenko’s poetry combine specific sensory means of verbalized real and idealized life in dialogues and monologues of lyrical and narrative texts. The phenomenon of addressing a third party or self actualizes lexical, phraseological, and grammar units that convey an intimate relationship to everything arising inside a poet’s imagination, provoking thought, calling for self-expression. The aesthetic process encompasses the activities of a human life, the national history symbols, the beauty of nature, humans, means of expressing the dynamics of human feelings. The author’s thoughts and emotions influence the reader not only through the depiction of society and everyday life, the usage of national and linguistic symbols, or content common to all human beings, by also through frequent usage of objective structures and linguistic forms. The law of analogy provides that these forms are valuable in the context of symbolic, ideal literary norm.The linguistic and aesthetic canon of Shevchenko’s poetry expands the function of folk and spoken elements as sources for creating poetic forms within the stylistic paradigm of the modern Ukrainian language. The spoken emotional and expressive structures elevated by the high poetry diversify poetic expression and provide detailed images for abstract notions.   511
Źródło:
Stylistyka; 2016, 25; 499-512
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies