- Tytuł:
- Предсказанията на Матей Лансберг в български фрагмент от XIX в. (щрихи към гадателните книги и профетичната литература на Балканите)
- Autorzy:
- Цибранска-Костова [TSibranska-Kostova], Марияна [Mariiana]
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/677412.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
- Tematy:
-
fortune-telling book
prophetic literature
Bulgarian National Revival
almanac
perpetual calendar - Opis:
- Mathieu Laensberg’s Prophecys in a nineteenth-century Bulgarian fragment (a sketch on fortune-telling books and prophetic literature in the Balkans)The article presents comments on and text edition of two folios of the so-called Bulgarian fragment of Mathieu Laensberg’s prophecy, written in the Bulgarian language of the first thirty years of the nineteenth century. The article does not focus on the prophet’s very speculative biography, neither on one of the Enlightenment’s most valued Almanacs, from Belgian Liege, which since its first appearance in 1636 was also associated with Laensberg. Rather, she aims at sketching preliminary observations about some typological features of the prognostic and prophetic literature, both western and eastern, emphasizing the analysed text and its comparison to the horoscopic portion in’s 1838 Perpetual Calendar by Teodor Pirdopski, who was best known as a gifted compiler of damascenes and miscellanies. Przepowiednie Mathieu Laendsberga w dziewiętnastowiecznym „fragmencie bułgarskim” (szkice o księgach wróżbiarskich i literaturze profetycznej na Bałkanach) Artykuł składa się z komentarzy oraz edycji 2 kart tzw. fragmentu bułgarskiego przepowiedni Mathieu Laensberga, spisanej w bułgarszczyźnie pierwszego trzydziestolecia XIX wieku. Badaczka nie koncentruje uwagi ani na opartej na domysłach biografii samego profety, ani też na jednym z najbardziej cenionych w epoce oświecenia almanachu z belgijskiego Liège, od początku swego istnienia (1636 roku) wiązanego z nazwiskiem Laensberga. Odwołując się do tekstów zachodnio- i wschodnioeuropejskich, badaczka formułuje szereg uwag na temat niektórych typologicznych cech piśmiennictwa wróżbiarskiego i prorockiego, kładąc przy tym nacisk na interesujący ją odpis oraz porównując go z wiecznym kalendarzem Teodora Pirdopskiego (1838), znanego jako kopista i kompilator tzw. damaskinów i zbiorów o treści mieszanej.
- Źródło:
-
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400 - Pojawia się w:
- Slavia Meridionalis
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki