Temat: narrative strategies - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wisława Szymborska w polskich dokumentach biograficznych (na podstawie filmów: Chwilami życie bywa znośne, Napisane życie. Wisława Szymborska oraz Radość pisania)
Wislawa Szymborska in Polish Biographical Documentaries (Based On Films: Chwilami życie bywa znośne, Napisane życie. Wisława Szymborska and Radość pisania)
Autorzy:: Mocarz-Kleindienst, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30147124.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Wislawa Szymborska
biographical documents
narrative strategies
Wisława Szymborska
dokument biograficzny
strategie narracyjne
Opis:: Celem podjętych badań jest analiza strategii narracyjnych, zastosowanych przez twórców filmowych w trzech dokumentach biograficznych, poświęconych polskiej noblistce – Wisławie Szymborskiej. Przeanalizowano sposoby profilowania obrazu poetki z ich następującymi komponentami: podmiotem (podmiotami) prowadzonej narracji, analizą niesionych przez nią treści oraz zastosowanymi technikami ekspozycji wątków biograficznych. Na warsztacie badawczym znalazły się następujące filmy: Radość pisania (reż. Antoni Krauze, 2005), Chwilami życie bywa znośne. Przewrotny portret Wisławy Szymborskiej (reż. Katarzyna Kolenda-Zaleska, 2009), Napisane życie. Wisława Szymborska (reż. Marta Węgiel, 2015). Analiza wykazała, że dokumenty biograficzne pełnią typową dla nich rolę poznawczo-edukacyjną: zapoznają z twórczością literacką noblistki, informują w sposób nietuzinkowy o wybranych faktach z jej życia prywatnego. Zabiegi wykorzystywania i łączenia różnych mediów i kanałów (intermedialność, intermodalność, intertekstualność) czynią film biograficzny bardziej wiarygodnym pod względem informacyjnym i atrakcyjnym z estetycznego punktu widzenia.
The purpose of the present research is to analyze the narrative strategies used in three biographical documents dedicated to the Polish Nobel Prize winner Wislawa Szymborska. The ways of profiling the heroine’s image were analyzed with their following components: the subject(s) of the narrative, the analysis of its content and the techniques used to expose biographical themes. The following films were analyzed: Radość pisania (dir. Antoni Krauze, 2005), Chwilami życie bywa znośne. Przewrotny portret Wisławy Szymborskiej (dir. Katarzyna Kolenda-Zaleska, 2009), Napisane życie. Wisława Szymborska (dir. Marta Węgiel, 2015). The analysis showed that biographical documentaries play a typical cognitive-educational role: they familiarize us with the literary works of the Nobel Prize winner, inform us in an unconventional way about selected facts from her private life. The procedures of using and combining various media (intermediality, intermodality, intertextuality) make the biographical document more credible and attractive from an aesthetic point of view.
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 111-124
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: "Schreiben aus der Migrationserfahrung" – Zu narrativen Strategien und Identitätsmustern in den Texten polnisch(sprachig)er (E)Migrationsliteratur in Deutschland
“Writing from the Migration Experience”: On Narrative Strategies and Identity Patterns in the Texts of Polish (E)Migration Literature in Germany
Autorzy:: Szymańska, Eliza
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14729765.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Polish (e)migration literature
narrative strategies
identity
polnische (E)Migrationsliteratur
narrative Strategien
Identität
Opis:: Im folgenden Beitrag werden mehrere Texte der polnisch(sprachig)en (E)Migra- tionsliteratur in Deutschland in Bezug auf die von den Autor*innen verwendeten narrativen Strategien und die in ihnen dargestellten Identitätsmuster analysiert. Dabei wird die Narration nicht als Gattung, die auf Sprachlichkeit beschränkt ist, sondern als ein Modus zur Organisation des individuellen und kollektiven Gedächt- nisses und zur Bestimmung der eigenen Identität aufgefasst. Mithilfe ausgewählter Kategorien (Exotisierung, interkulturelle (doppelte) Vermittlung, Alterisierung, transkulturelle Universalisierung, Transkulturalisierung) wird eine breite Palette (deren zwei Enden der Partikularismus und der Universalismus markieren) des möglichen Umgangs mit dem eigenen Migrant*innen-Status dargeboten. Allen hier zur Analyse ausgewählten Texten ist ihre autobiographische Identitätsnarration gemeinsam. Das Ziel des Beitrags liegt darin, aufzuzeigen, welche unterschiedlichen Formen sie annehmen kann.
In the following article, several texts of Polish (e)migration literature in Germany are analysed in relation to the narrative strategies used by the authors and the patterns of identity presented in them. Narration is not perceived only as a lin- guistically-limited genre, but as a mode of organising individual and collective memory and determining one’s own identity. With the help of selected catego- ries (exoticisation, intercultural (double) mediation, alterisation, transcultural universalisation, transculturalisation), a wide range (of which particularism and universalism mark two ends) of possible ways of dealing with one’s own migrant status is presented. It is their autobiographical narration of identity that all the texts selected for the analysis have in common. The aim of this article is to show the different forms it can take.
Źródło:: Porównania; 2022, 32, 2; 179-211
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kłopotliwe spojrzenia – filmowe ukazywanie nienormatywnych ciał
Troublesome Gazes: Filmic Depictions of Non-normative Bodies
Autorzy:: Szewczyk, Matylda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25806671.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: body in cinema
narrative strategies
cinema history
modern cinema
disability in cinema
ciało w kinie
niepełnosprawność w kinie
strategie narracyjne
historia kina
kino współczesne
Opis:: Recenzja książki Adama Cybulskiego „Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej „anormalności” we współczesnym filmie fikcji (2021). Praca ta to całościowe studium ukazywania niepełnosprawności w kinie, poprzedzone rozdziałami poświęconymi metodologii filmoznawczej oraz dyskusji nad kwestią niepełnosprawności w kulturze. Kolejne partie publikacji koncentrują się na historycznych sposobach przedstawiania wskazanego problemu, od początków kina aż po cezurę, jaką jest dla autora Człowiek słoń (1980) Davida Lyncha. W drugiej części monografii autor klasyfikuje współczesne przykłady filmowe, przypisując je do czterech wyodrębnionych strategii narracyjnych, służących ukazywaniu niepełnosprawności: sentymentalno- -afirmatywnej, voyeurystycznej, panoptykalnej i metatekstualnej. W książce tej, będącej przede wszystkim analizą filmoznawczą, autor stawia pytania o relacje między konstrukcją spojrzenia filmowego a rzeczywistością społeczną, rozważając tym samym kwestie kulturowej roli medium kinowego.
The article is an academic review of Adam Cybulski’s book “Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej “anormalności” we współczesnym filmie fikcji [“Troublesome” Bodies: Strategies of Presenting Physical “Abnormality” in Contemporary Fiction Film] (2021). The book is a comprehensive study of disability in film, preceded by chapters explaining the author’s methodology and discussing cultural discourses of disability. The following chapters concentrate on historical ways of presenting disability in film, from its beginnings till the contemporary times, marked, according to the author, by the making of David Lynch’s The Elephant Man (1980). In the second part of the book, contemporary examples of films are assigned to four strategies of presenting disability in film, introduced by Cybulski: sentimental-affirmative, voyeuristic, panoptical and metatextual. Constituting, above all, an analysis based in film studies, the Cybulski’s book also asks questions on the relationships between the construction of filmic gaze and social reality, thus becoming a discussion on the cultural role of the medium.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 253-258
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Różne twarze uchodźcy – o retorycznych strategiach zarządzania kryzysem na przykładzie historii „dzieci z Michałowa”
Different faces of a refugee – rhetorical strategies of crisis management on the example of "children from Michałowo"
Autorzy:: Pstrąg, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232079.pdf
Data publikacji:: 2022-10-10
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: identyfikacja
Kenneth Burke
strategie narracyjne
fotografia prasowa
identification
narrative strategies
press photography
Opis:: Przedmiotem artykułu są werbalne (artykuły prasowe) i niewerbalne (fotografia prasowa) techniki kontrolowania tematu uchodźców, imigrantów i migrantów oraz strategie zarządzania emocjami na przykładzie materiałów prasowych. Analiza odwołuje się do zaproponowanego przez Kennetha Burke’a pojęcia identyfikacji. Identyfikacja z partnerem dialogu jest zjawiskiem, którego efektem może być ujednolicenie wizji świata proponowanej odbiorcy przez nadawcę. Przedstawiona w pracy analiza tekstu oraz towarzyszących mu zdjęć wskazuje strategie narracyjne, które prowadzą do postulowanego przez Burke’a zjawiska konsubstancjalności. Jej rezultatem są m.in. pozytywne relacje z nadawcą komunikatu prasowego, wynikające z dodatniej oceny prezentowanych wartości autora i obrazu świata, prób naśladownictwa opinii, postaw i zachowań. Analiza dowodzi, że każda ze stron konfliktu czerpie z podobnego repertuaru strategii językowych i zabiegów retorycznych stosowanych do identyfikacji światów nadawcy i odbiorcy. Twórcy prezentowanych treści ogniskują uwagę czytelników, ukierunkowują sposób postrzegania sytuacji, a manipulując obrazem rzeczywistości, wzbudzają zaprojektowane emocje słowem i obrazem.
The subject of this article are verbal (press articles) and non-verbal (press photography) techniques for controlling the topic of refugees, immigrants and migrants as well as the strategies for managing emotions in the press. The analysis draws on the concept of identification proposed by Kenneth Burke. Identification with a dialogue partner is a phenomenon that can be interpreted in terms of interpersonal balance, resulting from the unification of the sender's vision of the world proposed to the recipient. The analysis of the text and accompanying photos in this study indicates a number of narrative strategies that lead to the phenomenon of consubstance postulated by Burke. Its results are, among others, positive relations with the sender of the message, resulting from a positive assessment of the presented values and the image of the world, attempts to imitate opinions, attitudes and behaviors. The analysis proves that each party draws on a similar repertoire of linguistic strategies and rhetorical procedures when trying to identify the worlds of the sender and the recipient. The authors of the presented content focus the readers' attention, direct the way of perceiving the situation, and, by manipulating the image of reality, they evoke the designed emotions through word and image.
Źródło:: Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 63-79
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Strategie narracyjne w komunikatach prasowych polskich aktorów politycznych a sekurytyzacja wojny na Ukrainie
Narrative strategies in the press releases of Polish political actors and the securitization of war in Ukraine
Autorzy:: Wojtala, Jakub
Różycki, Bartłomiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/10224258.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Instytut Dyskursu i Dialogu
Tematy:: wojna na Ukrainie
strategie narracyjne
bezpieczeństwo
sekurytyzacja
postawy społeczne
war in Ukraine
narrative strategies
security
securitization
social attitudes
Opis:: Wybuch wojny na Ukrainie ukierunkował uwagę głównych polskich aktorów politycznych na kwestie związane z bezpieczeństwem. W niniejszym artykule przeanalizowane zostaną ich strategie narracyjne dotyczące tego tematu. Celem będzie odpowiedź na pytanie o intencje, jakie towarzyszą poruszaniu zagadnienia trwającego konfliktu przez pryzmat teorii sekurytyzacji, która może być stosowana do kształtowania określonego przekazu politycznego. Przekaz taki służyć może wpływaniu na postawy społeczne bądź też realizowaniu szerszej strategii politycznej danego aktora.
The eruption of war in Ukraine forced political actors in Poland to raise concerns of security. In this article we will investigate their narrative strategies on the topic. Its aim is to investigate what objectives are related to their statements in reference to the ongoing conflict through the concept of securitization, which can be used to shape a particular political message. This message may be used to affect social attitudes or to execute a broader political strategy of a political actor.
Źródło:: Dyskurs & Dialog; 2022, 10 (2); 86-109
2658-2368
2658-2406
Pojawia się w:: Dyskurs & Dialog
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Poetycki model prozy Iwana Ptasznikaua (na przykładzie opowieści Łonwa)
Autorzy:: Siwek, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2081356.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: poetics
narrative strategies
sound organization
space
rhythm of prose
poetyka
strategie narracyjne
organizacja brzmieniowa
przestrzeń
rytm prozy
паэтыка
апавядальныя стратэгіі
гукавая арганізацыя
прастора
рытм прозы
Opis:: Artykuł poświęcony jest zagadnieniu poetyckości prozy Iwana Ptasznikaua, które zostało zilustrowane na przykładzie jednego z najbardziej znaczących tekstów białoruskiego twórcy – opowieści Łonwa (1964). Powieść ta, obudowana wokół problematyki historycznej (wydarzenia drugiej wojny światowej i jej konsekwencje), stanowi doskonały przykład świadomego kształtowania języka narracji oraz dialogów i monologów postaci na fundamencie strategii i technik typowych dla tekstów poetyckich. Świadczą o tym nie tylko liczne metafory i porównania, za którymi białoruski pisarz ukrywa bolesną rzeczywistość wojny, ale też doskonała organizacja składniowa, która uwydatnia nowe płaszczyzny semantyczne utworu. Iwan Ptasznikau w sposób niezwykle umiejętny łączy w obrębie stosunkowo krótkich odcinków tekstu różnorodne typy powtórzeń (anafory, epifory, konkatenacje), wykorzystuje wartości brzmieniowe płynące z powtarzalności określonych głosek i sylab, dzięki którym kreuje sugestywne, nasycone barwami, dźwiękami i zapachami przestrzenie, które stanowią nie tyle tło dla ukazania postaci i zdarzeń, ale współuczestniczą w kształtowaniu sensów i znaczeń wyłaniających się z fabuły. Interesującym wydaje się fakt, łączenia poprzez zabiegi brzmieniowe i składniowe, swoistą nadorganizację językowo-stylistyczną, płaszczyzny narracyjnej z płaszczyzną fabularną. Pojedyncze słowa, nawracające frazy, a także systematycznie nawracające strategie i chwyty składniowe (zwłaszcza te tworzące tzw. poetykę atmosfery) spajają te dwie płaszczyzny tekstu i jednocześnie poszerzają jego pole interpretacyjne.
This article is devoted to an issue of the poetry of Ivan Ptasznikau’s prose that is illustrated on the example of one of the most significant texts written by this Belarusian author titled Łonwa (1964). The novel is built around historical issues (events from The Second World War and its consequences) and makes a perfect example of a conscious creation of a narrative language, dialogues and characters’ monologues on a strategy basis and techniques typical of poetic texts. It is proved not only by countless metaphors and comparisons, behind which the author was hiding a painful wartime reality but also by excellent syntax organisation that brings out new semantic spaces of the piece. Ivan Ptasznikau mixes various types of repetition (anaphors, epiphors and concatenations) within relatively short sections in an incredibly skillful way and uses sound values from the repetitiveness of letters and syllables (their multiplications or prolongations), thanks to which he creates a very suggestive space, saturated with colours, sounds and smells that are used not necessarily as a background for characters or events but as a means to shape senses and meanings that emerge from the plot. What is particularly interesting is the fact that he combines a narrative level with a feature level by using sound and rhetorical devices and a peculiar linguistic and stylistic over–organization. Particular words, recurring phrases and systematically recurring strategies and syntax tricks (especially those that form the so–called poetry of atmosphere) bond these two levels together, broadening the interpretation field of the whole piece.
Артыкул прысвечаны праблеме паэтычнасці прозы Івана Пташнікава, якая ілюструецца адным з самых значных тэкстаў гэтага беларускага пісьменніка – аповесцю Лонва (1964). Гэты твор, які прадстаўляе гістарычныя падзеі (Другая сусветная вайна і яе наступствы), з’яўляецца выдатным прыкладам свядомага фармавання апавядальнай мовы, а таксама дыялогаў і маналогаў персанажаў на аснове стратэгій і метадаў, характэрных для паэтычных тэкстаў. Пра гэта сведчаць не толькі шматлікія метафары і параўнанні, за якімі пісьменнік хавае трагізм вайны, але і выдатная сінтаксічная арганізацыя, якая падкрэслівае новыя семантычныя аспекты аналізаванага твора. Іван Пташнікаў вельмі ўмела аб’ядноўвае ў адносна кароткіх фрагментах тэксту розныя тыпы паўтораў (анафары, эпіфары, канкатэнацыі), выкарыстоўвае гукавыя эфекты, якія вынікаюць з паўтарэння канкрэтных гукаў і складоў, дзякуючы чаму стварае cугестыўныя, насычаныя колерамі, гукамі і пахамі, прасторы, якія з’яўляюцца не столькі фонам для адлюстравання персанажаў і падзеяў, але якія ўдзельнічаюць у фарміраванні фабульных сэнсаў і значэнняў. Цікавым з’яўляецца факт аб’яднання з дапамогай гукавых і сінтаксічных канструкцый своеасаблівай моўнай і стылістычнай „звышарганізацыі”, апавядальнай структуры са структурай сюжэта. Адзінкавыя словы, паўтаральныя фразы, а таксама сістэматычна паўтаральныя стратэгіі і сінтаксічныя прыёмы (асабліва тыя, якія ствараюць так званую паэтыку атмасферы) аб’ядноўваюць дзве плоскасці тэксту і адначасова пашыраюць поле ягонай інтэрпрэтацыі. terpretacyjne.
Źródło:: Studia Białorutenistyczne; 2021, 15; 187-199
1898-0457
Pojawia się w:: Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Próby biografii. Cztery strategie narracyjne w biografiach rosyjskich pisarzy autorstwa Wiktora Woroszylskiego
Attempts at Biography. Four Narrative Strategies in the Woroszylski’s Biographies of Russian Writers
Autorzy:: Jarnuszkiewicz, Maja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2097263.pdf
Data publikacji:: 2021-12-16
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: biography
narrative strategies
narration
Wiktor Woroszylski
Opis:: This paper is an analysis of four of Wiktor Woroszylski’s biographical books in terms of the narrative strategies adopted in each of these biographies. The books taken into consideration are: Sny pod śniegiem (about the life of Michaił Sałtykow-Szczedrin), Życie Majakowskiego, Życie Sergiusza Jesienina (co-written with Elwira Watała) and Kto zabił Puszkina. Narration is recognized as the main category of biography, which responds with the text construction, author’s perspective, presentation of the hero, and the introducion of minor narratives (statements, dialogues, quotes). Additionally, narration is also the figure of understanding. On the one hand, it is connected with seeking the truth about another person, on the other hand, it could be also an attempt at the biographer’s self-understanding. Woroszylski uses such narrative strategies as incarnation, lighting, explanation and researcher-interpreter strategy. They present four ways of telling about the fate of the hero. They also show a different understanding of biography as a genre and the role of the biographer’s self. However, the analysis undertaken in this article is not intended to validate these strategies in terms of adherence to the principles that are crucial to a biography. Demonstrating differences and similarities between strategies reveals constant tendencies that are evident in Woroszylski’s biographical attempts. Moreover, it shows the author’s understanding of the genre. This paper tries to answer the question why the author repeatedly (not only in the mentioned books) returned to the issue of a Russian writer’s fate. What is also important is that each biography must be treated as an “unfulfilled project”. It emerges from the considerations that biography itself is a piece of work that cannot be separated from its author. It is included in the biography of the biographer, too. It means that the biography is a subject of reformulations affecting its construction, depending on the historical or political situation.
Źródło:: Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 2; 113-127
0084-4446
Pojawia się w:: Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: W drodze do narratologii historycznej
On the Way to Historical Narratology
Autorzy:: Igoriewicz Tiupa, Walerij
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036509.pdf
Data publikacji:: 2021-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: historical narratology
narrative strategies
ethos of narrative
diegetic picture of the world
narrative intrigue
Opis:: The paper presents the concept of fundamentally new direction in the field of narratological studies – historical narratology. The author suggests turning to the research experience accumulated in Russian historical poetics by A. Veselovsky, P. Ricoeur’s and W. Schmid works. Narratology is seen as a theory of forming, storing and transmitting the event experience of the presence of the human self in the world. In particular, the work deals with diegetic picture of the world, with the historical dynamics of the most important types of narrative intrigue, and with the ethos of narrative. The most important characteristics of narrative are integrated into the concept of narrative strategy of a particular discourse. The emergence, spread and coexistence of narrative strategies in the diachronic dimension of the culture of storytelling as a form of human communication is at the core of research interest in historical narratology.
Źródło:: Przestrzenie Teorii; 2021, 35; 367-392
2450-5765
Pojawia się w:: Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Compensation strategies in the linguistic behaviour of men addicted to alcohol
Strategie kompensacyjne w zachowaniach językowych mężczyzn uzależnionych od alkoholu
Autorzy:: Ciszewska-Psujek, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1066005.pdf
Data publikacji:: 2020-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: uzależnienie od alkoholu
zachowania językowe w chorobie alkoholowej
strategie kompensacyjne
sprawność narracyjna
alcohol dependence
linguistic behavior in alcoholism
compensation strategies
narrative efficiency
Opis:: Uzależnienie od alkoholu jest przewlekłą chorobą powodującą uszkodzenia wieloukładowe i wielonarządowe, w tym uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Toksyczne działanie alkoholu na tkankę mózgową prowadzi do powstawania zaburzeń poznawczych i zaburzeń języka. Przeprowadzone przez autorkę badania zachowań językowych dokonanych poprzez analizę wypowiedzi narracyjnych 15 mężczyzn uzależnionych od alkoholu, poddawanych terapii uzależnienia alkoholowego i zachowujących abstynencję, pozwoliły określić językowe strategie kompensujące proces dezintegracji oraz wyznaczyć spektra zaburzeń językowych w chorobie alkoholowej.
Alcohol dependence is a chronic disease that causes multi-system and multi-organ damage, including damage to the central nervous system. The toxic effects of alcohol on the brain tissue lead to the development of cognitive and language disorders. The author’s study of language behavior in a group of 15 alcohol-dependent men undergoing alcohol addiction therapy and maintaining abstinence has made it possible to define linguistic strategies to compensate for the disintegration process and to determine the spectrum of language disorders in alcoholism.
Źródło:: Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-28
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:: Logopedia Silesiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The Rhetoric of Silence in Contemporary Autopathography: Susan Gubar and Eve Ensler on Gynecological Cancer
Autorzy:: Fernández-Morales, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1196061.pdf
Data publikacji:: 2020-12-27
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: nowotwory ginekologiczne
autopatografia
strategie narracyjne
cisza
wstyd
Gynecological cancer
autopathography
narrative strategies
silence
shame
Opis:: Despite Mary Deshazer’s affirmation that “living with cancer has become the topic of our times” (2005, 1), some cancers are still covered by a blanket of secrecy. This paper discusses Susan Gubar’s and Eve Ensler’s autopathographies about gynecological cancer in relation to silence. It explores their discussion of the possibility of finding words for their illness and their reflection about the unspeakability of the sick female body, concluding that they construct silence as undesirable and ineffective.
Pomimo stwierdzenia Mary Deshazer, że życie z rakiem stało się tematem naszych czasów (2005, 1), o niektórych rodzajach nowotworów wciąż się nie mówi publicznie. Niniejszy artykuł omawia autopatografie nowotworów ginekologicznych Susan Gubar i Eve Ensler w kontekście ciszy. Studium dotyczy trudności autorek w znalezieniu terminów na określenie doświadczenia ich choroby oraz braku społecznie akceptowalnego sposobu opisywania chorującego kobiecego ciała. Analiza wykazuje, że cisza konstruowana wokół problemu jest niewskazana i nieefektywna.
Źródło:: Res Rhetorica; 2020, 7, 4; 49-66
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Vytváření kacíře. Případ Bolka V. Opolského
The making of a heretic. The case of Bolko V of Opole
Kreowanie kacerza. Przypadek Bolka V Opolskiego
Autorzy:: Radek, David
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1018612.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Bolko V Opolski
herezja
Jan Długosz
Kaspar Borgeni
Petr Eschenloer
Eneas Silvius Piccolomini
strategie narracyjne
ruch husycki
Bolko V of Opole
heresy
Peter Eschenloer
Eneas Silvio Piccolomini
narrative strategies
the Hussite movement
Opis:: Cílem předkládané studie je poukázat na rozšířené stereotypy a topoi, které byly využívané středověkými kronikáři při popisech tzv. heretických hnutí. V centru mé pozornosti byla postava opolského knížete Bolka V. (ok. 1400-1460), který nechvalně proslul již za svého života spojenectvím s husitskými vojsky. Pro mnohé autory nejenom ze slezského prostředí se tím stal husitou a kacířem. I kroky, které Bolek V. podnikal po husitských válkách, upoutaly v negativním smyslu pozornost dobových autorů (např. Jana Dlugosze, Petra Eschenloera, Eneáše Silviuse Piccolominiho nebo Kaspara Borgeniho). Jak jsem se pokusil doložit v tétostudii, pro mnohé z výše zmíněných autorů byla důležitější podpora Jiřího z Poděbrad ze strany Bolka V. (Petr Eschenloer, Kaspar Borgeni) nebo útoky, které podnikal vůči polskému království ve čtyřicátých a padesátých letech patnáctého století (Jan Dlugosz) než samotné spojenectví s husity, ke kterému došlo na začátku třicátých let. Právě kroky, které opolský kníže podnikal na dobové politické mapě, byly důvodem, proč jej doboví kronikáři popisovali jako kacíře. V jejich popisech nalezneme celou řadu stereotypů a rétorických figur, jež byly ve středověku běžně vztahovány vůči tzv. kacířům. Bolkovi V. byla připisována především pýcha, jakožto závažný hřích, kterého by se správný křesťan měl vyvarovat. Část autorů takéupozorňovala na Bolkův nekřesťanský sexuální život, E. S. Piccolomini v této souvislosti zpochybňoval také jeho příčetnost. Častým stereotypem jsou poukazy na Bolkovo spojenectví s ďáblem či temnými silami. Specifickým stereotypem, který můžeme spojit s opolským knížetem, je poté učenost. V případě Bolka V. poukazoval Kaspar Borgeni na skutečnost, že šlo o studenta pražské univerzity. Jak jsem se pokusil doložit, toto tvrzení nelze brát doslovně, protože studium v Praze nelze prokázat žádným dalším pramenem. Kaspar Borgeni jej využil jako jeden z narativních prostředků, které měly dobového čtenáře přesvědčit, že opolský kníže byl skutečně odsouzeníhodným heretikem. Takto utvořený obraz Bolka V. vykazuje velkou životnost a s tvrzeními o herezi opolského knížete se můžeme setkat ještě dnes.
Celem niniejszego studium jest zwrócenie uwagi na rozpowszechnione stereotypy i toposy, które były wykorzystywane przez średniowiecznych kronikarzy przy opisach tzw. ruchu husyckiego. W centrum mojej uwagi znalazła się postać księcia opolskiego Bolka V (ok. 1400-1460), który niechlubnie wsławił się w ciągu swego życia sojuszem z wojskami husyckimi. Dla wielu autorów nie tylko ze środowiska śląskiego stał się poprzez ten fakt husytą i kacerzem. Także działania, które Bolko V podejmował po wojnach husyckich, wnegatywnym znaczeniu przyciągnęły uwagę współczesnych mu autorów (np.: Jana Długosza, Petra Eschenloera, Eneas Silviusa Piccolominiego czy Kaspara Borgeniego). Jak starałem się udowodnić w tym studium, dla wielu z wyżej wymienionych autorów ważniejsze było wsparcie przez Bolka V króla Jerzego z Podiebradów (Petr Eschenloer, Kaspar Borgeni), czy też ataki które kierował przeciwko polskiemu królestwu w latach czterdziestych i pięćdziesiątych piętnastego wieku (Jan Długosz), aż po sam sojusz z husytami, do którego doszło na początku lat trzydziestych. Właśnie te kroki, które książę opolski czynił na ówczesnej mapie politycznej, sprawiły, że współcześni mu kronikarze opisywali go jako kacerza. W opisach tej postaci znajdziemy cały szereg stereotypów i figur retorycznych, które były w średniowieczu stosowane powszechnie wobec tzw. kacerzy. Bolkowi V była przypisywana przede wszystkim pycha jako ciężki grzech, którego prawdziwy chrześcijanin powinien się wytrzegać. Część autorów zwracała uwagę na niechrześcijańskie życie seksualne Bolka V, E. S. Piccolomini w tym kontekście wątpił także w jego poczytalność. Częstym stereotypem są odwołania do związków Bolka z diabłem czy ciemnymi mocami. Specyficznym stereotypem, który możemy łączyć z księciem opolskim, jest także uczoność. W przypadku Bolka V Kaspar Borgeni wskazywał na fakt, że chodziło o studenta uniwersytetu praskiego. Jak starałem się wykazać, takiego twierdzenie nie należy brać dosłownie, ponieważ studiów w Pradze nie można udowodnić żadnym kolejnym źródłem. Kaspar Borgeni wykorzystał je jako jeden ze środków narracyjnych, który miały ówczesnego czytelnika przekonać, że książę opolski był rzeczywiście godnym potępienia heretykiem. Stworzony w ten sposób obraz Bolka V cechuje się wielką żywotnością, a z twierdzeniami o herezji księcia opolskiego możemy spotkać się jeszcze dziś.
The aim of the present study is to draw attention to the common stereotypes and literary topoi, which were used by medieval chroniclers to describe the so-called Hussite movement. I focus on the person of Bolko V (ca. 1400—1460), the Duke of Opole, who became infamous as an ally of the Hussite troops. For that reason, numerous authors, not only from Silesia, described him as a Hussite and heretic. Also the actions taken by Bolko V after the Hussite wars attracted the attention of his contemporary writers (e.g. Jan Długosz, Peter Eschenloer, Eneas Silvio Piccolomini, Kaspar Borgeni) in a negative way. As I try to show in my study, to a number of the authors mentioned above, the most important thing was Bolko V’s support for King George of Podĕbrady (Peter Eschenloer, Kaspar Borgeni), his attacks on the Polish Kingdom in the 1440s and 1450s (Jan Długosz), and his ally with the Hussites at the beginning of the 1430s. Those very actions taken by the Duke of Opole on the political map of his age decided about the fact that his contemporary chroniclers depicted him as a heretic. In the descriptions of his person we can find numerous stereotypes and rhetorical figures that were commonly used in the Middle Ages to refer to heretics. First of all, Bolko V is accused of pride, a deadly sin that a true Christian should avoid. Some authors mention Bolko V’s non-Christian sexual misconduct, and E. S. Piccolomini in this context additionally doubts his accountability. A common stereotype is the accusation of contacts with the Devil or dark powers. A peculiar stereotype is the Duke of Opole’s learnedness. Kaspar Borgeni mentions Bolko V’s studies at the University of Prague. As I try to show, the information concerning Bolko’s studies in Prague cannot be proven with any other source. Kaspar Borgeni uses that claim as one of his narrative figures in order to convince his readers that the Duke of Opole really was a censurable heretic. The picture of Bolko V created in such a way was very lively and the claims concerning the Duke of Opole’s heresy are formulated even today.
Źródło:: Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 121-140
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:: Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Канцэптуальнасць узаемаадносiн чалавека i прыроды ў раманах Iвана Пташнiкава “Мсцiжы” i Вiктара Карамазава “Пушча”
Konceptualizacja relacji człowiek-przyroda w powieściach „Mstizhi” I. Ptasznikowa i „Pushcha” W. Karamazowa
The conceptualization of the relationship between man and nature in the novels “Mstizhi” by I. Ptashnikov and “Pushcha” by V. Karamazov
Autorzy:: Budnik, Volga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2118686.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: тыпалагiчныя сыходжаннi
нараталагiчныя стратэгii
мiфалагiчныя вобразы-матывы
характары-тыпы
псiхалагiзм
архетыпы
podobieństwa typologiczne
strategie narracyjne
obrazy-motywy mitologiczne
typy bohaterów
psychologizm
archetypy
typological convergence
narrative strategies
mythological imagesmotives
characters-types
psychologism
archetypes
Opis:: У артыкуле аналiзуецца i параўноўваецца мастацкае асэнсаванне актуальнай маральна-фiласофскай праблемы ўзаемаадносiн чалавека з прыродай у творах I. Пташнiкава “Мсцiжы” i В. Карамазава “Пушча”. Паслядоўна асэнсоўваецца канцэпцыя чалавек i прырода, раскрыццё якой сведчыць аб маральна-фiласофскай глыбiнi твораў. Супастаўляюцца вобразныя сiстэмы твораў, iх героi, нараталагiчныя стратэгii, выяўляюцца тыпалаг iчныя сыходжаннi i жанрава-стылёвая спецыфiка кожнага з мастакоў слова пры ўвасабленнi iдэi адказнасцi i маральнасцi адносiн кожнага чалавека i ўсяго грамадства да навакольнага асяроддзя.
Autor artykułu analizuje i porównuje problemy moralne i filozoficzne relacji człowiek – natura w utworach „Mstizhi” I.Ptasznikowa i „Pushcha” W. Karamazowa. Pojęcia człowiek i natura wskazują na moralną i filozoficzną zawartość utworów. Porównano występujące w nich obrazy, bohaterów i strategie narracyjne. Opisano także typologiczne podobieństwa i gatunkowo-stylistyczną specyfikę pisarzy, którzy wskazują na odpowiedzialność każdego człowieka i społeczeństwa za otaczające środowisko.
The article analyzes and compares actual moral and philosophical problems of the relationship between man and nature in the works by I. Ptashnikov “Mstizhi” and V. Karamazov “Pushcha”. The concept of man and nature reveals moral and philosophical content of the literary works. Their images, characters, narrative strategies have been compared. The author of the article describes typological convergence and genre-style specificity of the writers, who put forward the idea of morality and responsibility of every person and society for the environment.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2020; 283-301
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Impression management during a crisis event
Zarządzanie wizerunkiem w sytuacji kryzysowej
Autorzy:: Stratulat, Mihaela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/362293.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wyższa Szkoła Logistyki
Tematy:: corporate narrative
crisis management
disclosure strategies
impression management
komunikacja w korporacji
zarządzanie kryzysem
strategie wyjaśniania
zarządzenie wizerunkiem
Opis:: Background: With annual and integrated reporting becoming a standard practice, companies are disclosing more of their non-financial information to the public. As these corporate narratives are not regulated, they can become quite lengthy, thus, leaving room for impression management. Companies tend to present their performance in an overly positive way, resorting to various impression management strategies, especially pertaining to negative aspects. Such strategies are expected to be even more prevalent in companies faced with serious crisis events that can significantly tarnish their reputation. Thus, the purpose of this research is to analyse impression management techniques undertaken by companies in distress. Methods: Building on existing research, a content analysis of the Volkswagen company's reports was conducted, selected as representative for analysed situation. The aim was to analyse the reporting before the emission scandal happened (2014), to see how the company positioned itself, and after the scandal (2015, 2016), to observe any changes in the annual reporting and analyse the company's communication about the scandal. Results: The strong sustainability positioning Volkswagen has been building over the years was seriously tarnished by the emissions scandal, suggesting a high level of threat to the company's reputation. Thus, Volkswagen resorted to various impression management, the main ones being: competence enhancement, ingratiation, exemplification, apology, and redefinition of the event. Conclusion: The impression management tactics employed by a company in distress are, to some extent, contingent on its positioning before the crisis event. Thus, a previously strong positioning on sustainability led Volkswagen to employ image salvaging tactics in an attempt to manage the public's impressions. This research sheds light on the disclosure strategies of companies in distress and contributes to existing studies of various impression management techniques used by such organizations. Potential avenues for future research could be extending the analysed corporate narratives, including press releases and other communication of the company, as well as evaluating the media's response and the public's reaction to the impression management strategies.
Wstęp: Wraz z popularyzacją rocznych raportów publikowanych przez firmy, które to stają się standardem postępowania, coraz więcej informacji przedostaje się do wiadomości publicznej. Ponieważ sposób komunikacji nie jest poddany żadnej regulacji, zdarza się, że te komunikaty są na tyle długi, iż umożliwiają różną interpretację. Firmy mają skłonność do prezentowania siebie w pozytywny sposób, używając do tego różnych technik komunikacyjnych, szczególnie w przypadku negatywnych aspektów. Takie techniki uniku są szczególnie popularne w przypadku poważnych kryzysów, które mogą istotnie nadszarpnąć ich reputację. Celem tej pracy jest analiza technik zarządzania wizerunkiem przez firmy w sytuacji kryzysowej. Metody: Analizie poddano oficjalne raporty firmy Volkswagen, wybranej jako reprezentatywnej dla badanej sytuacji. Celem było przeanalizowanie prezentowanych informacji emitowanych przed skandalem związanym z emisją (2014) oraz po skandalu (2015-2016) i na tej podstawie zaobserwowaniu zmian w sposobie prezentowania danych o sobie przez firmę. Wyniki: Przez lata firma Volkswagen budowała wizerunek firmy o zrównoważonym rozwoju i zarządzaniu, który został zburzony przez skandal emisyjny. W związku z tym firma podjęła szereg działań ujmowanych jako zarządzanie wizerunkiem, wśród których najważniejsze to: poprawa kompetencji, pochlebstwo, zilustrowanie, przeprosiny, przedefiniowanie zdarzenia. Wnioski: Metody zarządzania wizerunkiem przez firmę w czasie kryzysu, zależą od jej pozycji i wizerunku w okresie przedkryzysowym. W przypadku Volkswagen silnie podkreślany wizerunek firmy zrównoważonej umożliwił firmie odpowiednie zarządzanie jej wizerunkiem w czasie kryzysu. W pracy zaprezentowano różne techniki stosowane przez firmy dla zarządzania swoim wizerunkiem. Jednocześnie praca ta może być podstawą do dalszych badań w tym zakresie oraz do oceny odpowiedzialności mediów w obszarze zarządzania wizerunkiem przez firmy.
Źródło:: LogForum; 2019, 15, 1; 119-128
1734-459X
Pojawia się w:: LogForum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Narrative poetics of Éric Chevillard: towards literary literature
Autorzy:: Maziarczyk, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/606177.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Éric Chevillard, politics, pamphlet, narrative strategies
Éric Chevillard, politique, pamphlet, stratégies narratives
Opis:: Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch und Französisch.
Éric Chevillard, associated mainly with ludic literature, which plays with the word and deconstructs novelistic conventions, in his own way inscribes himself in the tradition of engaged literature. By means of atypical narration and singular style he fights against not so much social, political or economic injustice as stereotypical literature in all its triviality and formulaicity. Relying on selected theories of narrative strategies characteristic of novels and militant texts, the present paper analyses Démolir Nisard, one of Chevillard’s most confrontational texts, and thus discusses modalities and assumptions of the work inspired by the overtly political genre – the pamphlet.
Associé à une littérature ludique qui exploite les potentialités du langage et déconstruit les mécanismes du roman classique, Éric Chevillard s’inscrit à sa propre façon dans le cadre de la littérature militante. Par une narration atypique et une écriture singulière, il engage une lutte non contre des injustices sociales, politiques ou économiques, mais contre la littérature stéréotypée, plate et triviale dans ses formes. S’appuyant sur les théories relatives aux stratégies narratives des textes romanesques et militants, le présent article s’attachera à analyser Démolir Nisard, un de ses textes les plus violents, pour montrer les modalités et les enjeux du récit inspiré par le genre à visée typiquement politique : le pamphlet.
Źródło:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2019, 43, 1
0137-4699
Pojawia się w:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Coping Strategies in Biographies of Polish Middle- Class Representatives of (Post)Transformation Period
Autorzy:: Burski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/623449.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Life Strategies
Middle-Class
Sociology of Biography
Autobiographical Narrative Interview
Sociology of Work; Precariousness
Opis:: The article focuses on the problem of life strategies adapted by the representatives of young Polish middle-class in the (post)transformation period in Poland towards different aspects of social change. On the basis of two research projects focused on the consequences of the Polish systemic transformation, I discuss issues related to biographical experiences of this process. The main theoretical and methodological background is concentrated on using the autobiographical narrative interview to analyze coping strategies in relation to the class position of examined cases. The interviews taken under consideration have been conducted with young men who could be described as middle-class members.
Źródło:: Qualitative Sociology Review; 2019, 15, 4; 194-210
1733-8077
Pojawia się w:: Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "narrative strategies" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język