Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "naftalen" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Przystosowanie gazu koksowniczego do wykorzystania w energetyce i chemii
Purification of coke oven gas for application in the energy and chemical industries
Autorzy:
Babiński, P.
Robak, Z.
Łabojko, G.
Figiel, Z.
Kalinowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/282286.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
gaz koksowniczy
związki siarki
naftalen
COG
sulphur compounds
naphtalene
Opis:
Gaz koksowniczy jest ubocznym produktem procesu koksowania węgla. Jego wielkość produkcji (wydajność w procesie koksowania ok. 17%) i skład (ponad 50% H2, około 25% CH4, około 10% CO, około 3-4% lekkich węglowodorów alifatycznych) sprawia, iż posiada on cechy, aby stanowić istotny surowiec energetyczny. Możliwości jego wykorzystania można poszerzyć o wykorzystanie w przemysłowej syntezie chemicznej (metanol, synteza OXO, amoniak), do produkcji wodoru lub też wykorzystać jako paliwo do zasilania silnika spalinowego. Wykorzystanie gazu koksowniczego jest jednak ograniczone obecnością zanieczyszczeń takich jak związki siarki (H2S, COS, merkaptany i in.) jak i naftalenu. W niniejszej publikacji przedstawiono wyniki badań głębokiego odsiarczania gazu koksowniczego oraz usuwania naftalenu. Badania głębokiego odsiarczania polegały na wykorzystaniu bezodpadowej, ciśnieniowej absorpcji w roztworze NaOH w temperaturze otoczenia. Przeprowadzone eksperymenty wykazały możliwość pełnego usunięcia H2 S jak i CH3 SH. Metoda tą nie są usuwane z gazu koksowniczego pozostałe związki siarki, głównie COS i CS2. Fakt ten sprawia, że metoda może być wykorzystana jako przygotowanie gazu koksowniczego do produkcji gazu syntezowego w połączeniu z dodatkową metodą odsiarczania adsorpcyjnego. Absorpcji ulegał także obecny w niewielkim stężeniu CO2, co dodatkowo obniżało pojemność sorpcyjną układu. Energetyczne wykorzystanie gazu koksowniczego jako paliwa do silników tłokowych jest ograniczone obecnością naftalenu w gazie. Sam naftalen nie stanowi problemu podczas spalania paliwa gazowego, natomiast jest szkodliwy dla układu zasilania silnika, gdzie może się odkładać w przewodach powodując niestabilną pracę lub wręcz ją uniemożliwiając. Przedstawiono koncepcję usuwania naftalenu z gazu koksowniczego poprzez jego absorpcyjne usuwanie w skruberze zraszanym olejem napędowym. Zużyty w procesie olej napędowy może zostać wykorzystany jako paliwo do napędzania silników wysokoprężnych. Badania wykazały możliwość usuwania naftalenu na drodze absorpcji w oleju napędowym do poziomu pozwalającego na wykorzystanie gazu koksowniczego do napędzania silnika spalinowego.
Coke oven gas is a by-product of coal coking. Its yield in the coking process of around 17% and composition (on average 50% H2 , 25% CH4 , 10% CO, 3–4% light aliphatic hydrocarbons) makes it a very important energy source. Moreover, the possibility of its application can be extended to the petrochemical and fertilizer industries (synthesis of methanol, ammonia, OXO synthesis) to produce hydrogen or even for use as a fuel to power internal combustion engines. The presence of components such as sulfur compounds (H2 S, COS, mercaptans, etc.) and naphthalene limit the application of coke oven gas. This paper presents the results of deep desulphurisation and napthalene removal from coke oven gas. The studies of deep desulphurisation consisted of wasteless, pressurized absorption in an NaOH solution at ambient temperature. Experimentation showed the possibility of complete removal of H2 S and CH3 SH. However, it was impossible to remove other sulfur impurities (COS, CS2 ). This method, combined with an additional adsorption method of desulphurisation, can be applied to COG purification for its conversion to synthesis gas. Carbon dioxide present in coke oven gas at low concentrations would also cause the decrease of sorption capacity. The utilization of coke oven gas as a fuel for internal combustion engines is limited by the presence of naphthalene in the coke oven gas. Naphthalene itself is not a problem during the combustion of gaseous fuel, but it is harmful to the engine supply system. It can accumulate in pipes causing unstable engine operation. The paper presents the concept of deep naphtalene removal from coke oven gas through its absorption in diesel fuel. Diesel oil with absorbed naphtalene can be used as a feedstock for diesel engines. The studies showed the ability to remove naphthalene from COG by absorption in diesel fuel to a level enabling the use of the gas as a feedstock for internal combustion engines.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2012, 15, 4; 285-297
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gaz koksowniczy paliwem do silnika gazowego
Coke oven gas as a fuel for gas engine
Autorzy:
Sobolewski, A.
Ściążko, M.
Robak, Z.
Rudkowski, M.
Borowiec, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/133939.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe Silników Spalinowych
Tematy:
gaz koksowniczy
naftalen
silnik gazowy
coke oven gas
naphthalene
gas engine
Opis:
Gaz koksowniczy otrzymywany w koksowniach podczas produkcji koksu zawiera w swoim składzie ponad 50% wodoru, ok. 25% metanu, ok. 6% tlenku węgla oraz ok. 2% wyższych węglowodorów i posiada wartość opałowa na poziomie 18 MJ/m3. W zależności od wielkości produkcji zakładu koksowniczego dostępny jest w ilościach od 5 – 100 tys. m3/h. Wykorzystanie go jako paliwa do silnika gazowego, z uwagi na zawarte w nim zanieczyszczenia, głównie naftalenu i smoły jest utrudnione. Opracowana została oryginalna, bezodpadowa metoda dodatkowego doczyszczania gazu koksowniczego z naftalenu i smół na drodze wymywania olejem napędowym, który utylizowany jest jako dawka zapłonowa w silniku dwupaliwowym. Rozwiązanie zostało zgłoszone do ochrony patentowej.
Coke oven gas acquired during production of coke is composed of 50% hydrogen, about 25% methane, about 6% carbon monoxide and around 2% of higher hydrocarbons and has a lower heating value about of 18 MJ/m3. Depending upon the scale of production of coke plant it is available in quantities from 5-100 thousand m3/h. Application as a fuel for gas engine, due to contaminants in its composition, mainly naphthalene and tars is difficult. An original, waste free, method was developed for additional cleaning of coke gas from naphthalene and tars on the basis of scrubbing with diesel oil, which is utilized further as an ignition injection in dual fuel engine. This solution has been applied for a patent protection.
Źródło:
Combustion Engines; 2013, 52, 3; 837-842
2300-9896
2658-1442
Pojawia się w:
Combustion Engines
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naphthalene Removal with Layered Double Hydroxides
Usuwanie naftalenu za pomocą warstwowych podwójnych wodorotlenków
Autorzy:
Butenko, Eleonora
Dan, Olena
Kapustin, Alexey
Neverova‑Dziopak, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385494.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
naphthalene
sorption
layered double hydroxides
pollution
naftalen
sorpcja
warstwowe podwójne wodorotlenki
zanieczyszczenie
Opis:
Naphthalene is a hazardous pollutant. It has a negative impact on human health and environment. Its manufacturing process is accompanied by gaseous naphthalene emissions into the air of the premises and then into the atmosphere, thus polluting the environment. There is currently no existing method to remove naphthalene from the gas phase which is capable of meeting the required environmental standards. The goal of this research was to investigate the mechanism of naphthalene removal from the gas phase by the sorption method using Mg/(Al+Mg) layered double hydroxides (LDHs) and to develop naphthalene removal technology to meet the required environmental standards. The methods for obtaining selective sorbents of naphthalene and its derivatives have been investigated. The technology of naphthalene removal from gas phase using Mg/(Al+Mg) LDHs has been developed. The technological parameters of reactors have been calculated. The final concentration of naphthalene of 12 mg/m3 was obtained which appeared to be lower than the maximum allowed concentration. The efficiency of naphthalene sorption with LDHs was found to be over 95%.
Naftalen należy do niebezpiecznych substancji, które mają negatywny wpływ na ludzkie zdrowie i środowisko. Procesowi jego produkcji towarzyszy emisja naftalenu gazowego do atmosfery, co przyczynia się do zanieczyszczenia innych elementów środowiska przyrodniczego. Obecnie nie istnieje efektywny sposób usuwania naftalenu z fazy gazowej, który zapewniłby spełnienie wymaganych standardów ekologicznych. Celem niniejszych badań było zbadanie mechanizmu usuwania naftalenu z fazy gazowej metodą sorpcji z zastosowaniem warstwowych materiałów nieorganicznych i na tej podstawie opracowanie efektywnej technologii usuwania naftalenu. Ob liczono parametry technologiczne reaktorów oraz opracowano technologię usuwania naftalenu i jego pochodnych z zastosowaniem selektywnych sorbentów: warstwowych podwójnych wodorotlenków na bazie Mg/(Al+Mg). W wyniku eksperymentu realizowanego w warunkach laboratoryjnych z zastosowaniem opracowanej metody udało się osiągnąć stężenia naftalenu w fazie gazowej na poziomie 12 mg/m3 , co nie przekracza ustalonych maksymalnych dopuszczalnych wartości. Efektywność redukcji naftalenu za po mocą warstwowych podwójnych wodorotlenków wynosi w tym przypadku ponad 95%.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2020, 14, 2; 19-30
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naftalen
Naphthalene
Autorzy:
Sitarek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137331.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
NDS
naftalen
numer CAS 91-20-3
OEL
naphtalene
CAS No 91-20-3
Opis:
Naftalen jest powszechnie stosowany jako surowiec i półprodukt w przemyśle chemicznym, w produkcji tworzyw sztucznych i barwników, a także jako środek odstraszający mole, odświeżający powietrze i środek powierzchniowo czynny. Naftalen wykorzystuje się w procesach produkcji insektycydów, fungicydów, lakierów, pokostów oraz do zabezpieczania drewna. W medycynie był stosowany w chorobach skóry w postaci pudru oraz jako środek antyseptyczny i lek przeciwrobaczy. Śmiertelna dawka naftalenu dla człowieka waha się w granicach 5 ÷ 15 g. Dane toksykologiczne dotyczące ostrych zatruć naftalenem drogą pokarmową dotyczą głównie wypadków przypadkowego lub umyślnego połknięcia, przez osoby dorosłe lub dzieci, kulek naftalinowych stosowanych jako środek przeciw molom. Toksycznymi efektami działania naftalenu u ludzi po zatruciu drogą pokarmową są: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, krwiomocz, niewydolność nerek, martwica kanalików nerkowych, zmiany zachowania, drgawki i śpiączka, która jest następstwem obrzęku mózgu, a także powiększenie wątroby i większa aktywność enzymów wątrobowych oraz anemia hemolityczna. Wdychanie par naftalenu powoduje bóle głowy, brak łaknienia i nudności, a także podrażnienie oczu, a nawet zaćmę. Wyraźne objawy działania drażniącego na oczy stwierdzono u pracowników, którzy przebywali w pomieszczeniach, w których stężenie naftalenu w powietrzu wynosiło powyżej 79 mg/m3 (15 ppm). Wielokrotny kontakt skóry z naftalenem powoduje zaczerwienie i zapalenie skóry, głównie u osób wrażliwych. Wartości medialnych dawek śmiertelnych pozwalają zaliczyć naftalen do substancji szkodliwych. Naftalen nie wywiera działania mutagennego. Istnieją pewne dane doświadczalne, w których sugeruje się, że związek ten jest rakotwórczy dla samic myszy, ponieważ powoduje wzrost częstości gruczolaków pęcherzykowo- oskrzelowych u samic myszy narażanych 2 lata na naftalen o stężeniu 157 mg/m3 (30 ppm). Naftalen ulega dość szybko wchłonięciu do organizmu w układzie oddechowym, natomiast wolniej w układzie pokarmowym i przez skórę. Metabolizm naftalenu prowadzi przez aktywny produkt pośredni 1,2-epoksyd do dihydrodiolu i 1-naftolu. W moczu zwierząt (myszy, królików i szczurów) narażanych na naftalen drogą dożołądkową stwierdzono obecność: 1-naftolu, 2-naftolu, 1,2-dihydroksynaftaleno-1,2-diolu, kwasu 1-naftylosiarkowego i 1-naftyloglikuronidu. Normatywy higieniczne naftalenu w większości państw ustalono na podobnym poziomie: wartość NDS wynosi 50 mg/m3, a wartość NDSCh – 75 mg/m3. Wartość NDS naftalenu w Unii Europejskiej wynosi również 50 mg/m3. Dotychczasowe normatywy w Polsce wynosiły: wartość NDS – 20 mg/m3 i wartość NDSCh – 75 mg/m3. Polski normatyw jest opatrzony dodatkowo literami „Ft” – substancja fetotoksyczna i „I” – substancja działająca drażniąco. Zespół Ekspertów przyjął wartość NDS naftalenu równą 20 mg/m3 i wartość NDSCh równą 50 mg/m3 oraz dodatkowe oznakowanie związku literami „Sk” – wchłania się przez skórę i „I” – działa drażniąco.
Naphthalene is a white, crystalline powder with a characteristic odor. It is insoluble in water, slightly soluble in methanol, ethanol, and soluble in benzene, ether and chloroform. Naphthalene is widely used in industrial processes. It is used in the manufacture of dyes, naphthols, and as a moth repellent, as a preservative, a disinfectant, and an illuminant. Inhaled naphthalene fumes produce visual disturbances, headache, nausea, and vomiting. Naphthalene may be acutely irritant to eyes and the respiratory tract. Oral intoxication in industry is unlikely. Naphthalene is rapidly absorbed by the human body when inhaled, but slowly by skin and by ingestion. Experiments in the rat showed that naphthalene was readily converted to 1- or 2-naphthol and 1,2-dihydro-1,2-naphthalenediol, and excreted free or as 1- or 2-hydroxyglucuronide or 1-sulfate. Naphthalene was negative for the induction of gene mutations in Salmonella typhimurium, induced sister chromatid exchanges in a test with Chinese hamster ovary cells. Under the conditions of these 2-year inhalation studies there was no evidence of carcinogenic activity of naphthalene in male B6C3F1 mice exposed to 10 or 30 ppm (50 and 150 mg/m3). There was some evidence of carcinogenic activity in female B6C3F1 mice, based on increased instances of pulmonary alveolar/bronchiolar adenomas. The Expert Group recommends a MAC of 20 mg/m3 for naphthalene and – according to its irritative effects – MAC-STEL of 50 mg/m3. Because percutaneous absorption of naphthalene has caused systemic toxicity, the “Sk” notation is considered appropriate. The ”I” – irritation notation is also recommended.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 2 (48); 143-158
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu bezpiecznych stężeń wybranych WWA na biocenozę wodną
Assessing the effects of the safety concentrations of some PAHs on the aquatic biocoenosis.
Autorzy:
Załęska-Radziwił, M.
Łebkowska, M.
Kalinowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237638.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
naftalen
fenantren
antracen
piren
biocenoza wodna
mikrokosm
stężenie bezpieczne
naphthalene
phenanthrene
anthracene
pyrene
aquatic biocoenosis
microcosm
safety concentration
Opis:
W pracy dokonano weryfikacji wpływu tzw. bezpiecznych stężeń wybranych WWA (naftalen, fenantren, antracen i piren) - obliczonych na podstawie jednogatunkowych testów toksykologicznych - na biocenozę w modelowym, laboratoryjnym ekosystemie wodnym typu mikrokosm. Ocenę zmian strukturalnych i funkcjonalnych w ekosystemie wodnym przeprowadzono na podstawie analizy ilościowej i jakościowej fito- i zooplanktonu, osadu dennego, wzrostu roślin naczyniowych, oznaczeń enzymatycznych, mikrobiologicznych i wskaźników fizyczno-chemicznych. W końcowym czasie trwania badań zaobserwowano rozwój glonów, głównie zielenic Scenedesmus quadricauda i Selenastrum capricornutum, a w niektórych próbkach także Chlorella vulgaris. W warunkach doświadczeń licznie rozwijały się Heterocypris inconguretus i Brachionus calyciflorus. Nie zaobserwowano wystąpienia skutku śmiertelnego u ryb Lebistes reticulatus. Analiza mikroskopowa osadu dennego wykazała obecność licznych pierwotniaków zarówno w próbkach kontrolnych, jak i z dodatkiem WWA. Aktywność enzymatyczna osadu dennego charakteryzowała się fluktuacjami, zależnie od dopływu substratów pokarmowych pochodzących z obumierania organizmów. Na podstawie badań mikrobiologicznych stwierdzono, że liczebność bakterii w wodzie zmniejszyła się o rząd wielkości we wszystkich próbkach badanych i kontrolnych w czasie 14÷42 d, w porównaniu z ich liczbą stwierdzoną w czasie pierwszych 7 d doświadczeń. Liczebność grzybów na ogół ulegała znacznemu zmniejszeniu w czasie eksperymentu. Reasumując wyniki badań uzyskane w 42-dobowym eksperymencie przeprowadzonym w modelowym ekosystemie wodnym należy stwierdzić, że wyznaczone na podstawie jednogatunkowych testów toksykologicznych bezpieczne stężenia badanych WWA nie wpłynęły negatywnie na strukturę i funkcjonowanie biocenozy wodnej.
The effects of the so-called safety concentrations on the aquatic biocoenosis in a model laboratory microcosm ecosystem were verified for the following PAHs of choice: naphthalene, phenanthrene, anthracene and pyrene. The safety concentrations were calculated using the results of laboratory single species toxicity tests. Structural and functional changes in the aquatic ecosystem were assessed by quantitative and qualitative analysis of the phyto- and zooplankton, bottom sediment, vascular plant growth, enzymatic reactions, as well as microbiological and physicochemical parameters. During the final period of the experiments algae growth was observed, primarily of the chlorophyta Scenedesmus quadricauda and Selenastrum capricornutum, and in some samples also Chlorella vulgaris. The experimental conditions applied favored a high growth of Heterocypris inconguretus and Brachionus calyciflorus. No PAH-influenced deaths were found to occur in the fish species Lebistes reticulatus. Microscopic examinations of the bottom sediment have revealed the presence of numerous protozoa both in the controls and in the PAH containing samples. Enzymatic activity of the bottom sediment fluctuated in the course of the experiments, according to the inflow of the food substrate coming from the atrophy of the organisms. Microbiological examinations make it clear that between the 14th and 42nd day of the test the number of bacteria in the water decreased by an order of magnitude in all the samples as compared to the number determined within the first 7 days. Summing up, the results obtained from a 42-day experiment conducted in a model aquatic ecosystem have demonstrated that the safety concentrations of the PAHs chosen, which were established in the course of single species toxicity tests, exert no adverse effect either on the structure or on the functionality of the aquatic biocoenosis.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 4; 19-28
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of chromium ions on effectiveness degradation of low-molecule PAHs in sewage sludges
Wpływ chromu na efektywność degradacji małocząsteczkowych WWA w osadach ściekowych
Autorzy:
Włodarczyk-Makuła, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
biotic sewage sludge
biotic sewage sludge with chromium ions
abiotic sewage sludge
naphthalene
acenaphtylene
acenaphtene
fluorene
phenanthrene
anthracene
GC-MS
osady ściekowe biotyczne
osady ściekowe z dodatkiem jonów chromu
osady ściekowe abiotyczne
naftalen
acenaftylen
acenaften
fluoren
fenantren
antracen
Opis:
The aim of the study was to determine the chromium ions influence on removal efficiency of selected polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) from sewage sludges under aerobic conditions. The studies were carried out using dewatered and biochemically stabilized sewage sludges taken from a small municipal wastewater treatment plant (WWTP). The changes in the concentration of PAHs were conducted in three series: in sludge samples taken after filter press (biotic samples-control samples), in sewage sludge samples amended with added chromium ions and in sewage sludge samples with added sodium azide (abiotic samples). The chromium ions were added into the sludges samples as a solution of chromium(III) chloride. The sewage sludge samples were incubated for 90 days. Determination of PAHs in sewage sludge samples was made at the beginning of the experiment (the initial concentration) and then six times over 15 days. The gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) was used to qualify and quantify PAHs. Six PAHs (2-ring and 3-ring of hydrocarbons) listed by EPA were analysed: naphthalene Naph, acenaphtylene Acyl, acenaphtene Ac, fluorene Flu, phenanthrene Phen, anthracene Antr. In sewage sludges taken from a municipal treatment plant the average PAHs concentration were in the range of 242÷296 μg/kg d.m. The effectiveness of naphthalene was 79 and 81% in the control samples and 78 and 65% in samples amended with chromium chloride carried out in two series, respectively. In abiotic samples the effectiveness removal of naphtalene was 24 and 62% in series, respectively. The average effectiveness of 3-ring PAHs removal ranged 73% in control sewage sludge samples and 56% in sewage sludge amended with chromium(III) chloride, respectively. The effectiveness of removal hydrocarbons in sewage sludge amended with sodium azide (abiotic samples) was 41.5% on average.
Celem badań było określenie wpływu obecności jonów chromu na efektywność degradacji wybranych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych WWA w warunkach tlenowych. Badania prowadzono z wykorzystaniem biologicznie ustabilizowanych osadów ściekowych pobranych z miejskiej oczyszczalni ścieków. Zmiany stężenia WWA w osadach były prowadzone w dwóch seriach: w osadach pobranych z pras filtracyjnych (próbki osadów biotyczne - kontrolne), w osadach ściekowych, do których wprowadzono jony chromu oraz w osadach z dodatkiem azydku sodu (próbki abiotyczne). Jony chromu wprowadzono do osadów w postaci roztworu chlorku chromu(III). Osady były inkubowane przez 90 dób. Oznaczanie WWA w osadach ściekowych prowadzono na początku badań oraz 6-krotnie w odstępach 15-dobowych. Oznaczanie ilościowo-jakościowe WWA prowadzono z wykorzystaniem układu chromatograf gazowy-spektrometr masowy (GC-MS). Oznaczono sześć związków zaliczanych do listy EPA: 2-pierścieniowy naftalen i 3-pierścieniowe: acenaftylen Acyl, acenaften Ac, fluoren Flu, fenantren Fen, antracen Antr. W osadach ściekowych pobranych z oczyszczalni ścieków średnie stężenie WWA było w zakresie 242÷296 μg/kg s.m. Efektywność usuwania naftalenu wynosiła odpowiednio 79 i 81% w osadach kontrolnych i 78 i 65% w osadach, do których wprowadzono roztwór chlorku chromu(III) w dwóch seriach. W osadach abiotycznych efektywność usuwania naftalenu wynosiła w serii I 24% oraz w serii II 62%. Średnia efektywność degradacji 3-pierścieniowych węglowodorów wynosiła 73 i 56% odpowiednio w osadach kontrolnych i osadach z dodatkiem jonów chromu. Efektywność usuwania tych związków w osadach abiotycznych wynosiła średnio 41,5%.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 4; 455-467
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies