Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nadzwyczajne złagodzenie kary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Propozycja zmian w art. 60 Kodeksu karnego (o właściwe ujęcie podstawy nadzwyczajnego złagodzenia kary)
    Proposed changes to Article 60 of the Criminal Code (for the correct presentation of the basis for extraordinary leniency)
    Autorzy:
    Pohl, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171599.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    kara
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    punishment
    extraordinary leniency
    Opis:
    Niniejszy artykuł zawiera propozycję ograniczenia w Kodeksie karnym podstaw zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary do tzw. ogólnej podstawy stosowania tej instytucji.
    This article proposes to limit the grounds for the application of extraordinary leniency in the Criminal Code to the so-called the general basis for the application of this institution.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 51; 137-144
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość dowodowa wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”
    The value of evidence in testimony of the so-called “key witness in sua causa”
    Autorzy:
    Świątkowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/136902.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Tematy:
    mały świadek koronny
    prawdziwe wyjaśnienia
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    key witness in sua causa
    true explanations
    extraordinary mitigation of penalty
    Opis:
    Opracowanie dotyczy oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego” – instytucji wprowadzonej do polskiego prawa karnego w kodeksie karnym z 1997 r., a następnie w kodeksie karnym skarbowym z 1999 r., która od początku aż do chwili obecnej nieprzerwanie budzi kontrowersje i stwarza niemałe problemy interpretacyjne. Dowody osobowe nadal odgrywają kluczową rolę w procesie karnym, i z tego powodu wydaje się, że zasadne jest dokonanie analizy istniejących rozwiązań prawnych, z uwzględnieniem dorobku doktryny i judykatury, pod kątem próby oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”. Skoro mamy do czynienia z bezpośrednim uczestnikiem przestępstwa (współsprawcą), to przy jego szczerej współpracy, w zamian za – obligatoryjne w ujęciu art. 60 § 3 k.k. oraz art. 36 § 3 k.k.s. lub fakultatywne w ujęciu art. 60 § 4 k.k. – nadzwyczajne złagodzenie kary, składane wyjaśnienia mogą być wartościowym dowodem. W systemie polskiego prawa karnego obowiązuje swobodna ocena dowodów wyrażona w art. 7 k.p.k., i wyjaśnienia tzw. „małego świadka koronnego” mogą być wystarczającym dowodem oskarżenia, niemniej jednak, o ile to możliwe, należy weryfikować ujawniane przez sprawcę informacje przy pomocy innych dowodów. W realizacji oceny wartości dowodowej takich wyjaśnień zalecana jest wyjątkowa ostrożność.
    The study focuses on the assessment of the evidential value of the testimony of the socalled “key witness in sua causa” in the Polish criminal law. Since its introduction into the Penal Code of 1997, and subsequently into the Fiscal Penal Code of 1999, the institution of the “key witness in sua causa” have continually raised controversies and created considerable interpretational problems. As personal evidence still plays a key role in the criminal trial, it seems reasonable to analyse existing legal solutions, including the achievements of doctrine and judiciary, in attempt to assess the evidential value of the testimony of the so-called “key witness in sua causa”. Since we are dealing with a direct participant in crime, the accomplice’s sincere cooperation and submitted testimony can be a valuable evidence in return for the extraordinary mitigation of penalty which is obligatory in terms of the Articles 60 § 3 and 36 § 3 of the Penal Code or optional in terms of Article 60 § 4 of the Penal Code. Free evaluation of the evidence expressed in Article 7 of the Penal Code, and explanation of the “key witness in sua causa” may be sufficient evidence for the prosecution, however, if possible, the information disclosed by the perpetrator should be verified by means of other evidence. In the assessment of the evidential value of such testimony, extreme caution is advised.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2019, 2, 70; 133-155
    0239-5223
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uzasadnienie niestosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary – wątpliwości na tle art. 424 § 2 k.p.k.
    Autorzy:
    Kmąk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617286.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    extraordinary mitigation of the penalty
    statement of reasons
    imposing of penalty
    penal law
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    uzasadnienie wyroku
    wymiar kary
    prawo karne
    Opis:
    The article concerns the problem of the statement of reasons, in case of non-applying an extraordinary mitigation of the penalty. According to Article 424 § 2 of the Code of Criminal Procedure, the court has to justify applying an extraordinary mitigation of the penalty. The author proves that the court also has to justify non-applying an extraordinary mitigation of the penalty, in case of “situations provided for in a statute” (Article 60 § 1 of the Penal Code) or it is possible that perpetrator fulfilled the conditions of obligatory extraordinary mitigation of the penalty (e.g. Article 60 § 3 of the Penal Code).
    W opracowaniu opisano problem uzasadnienia niestosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary w wyroku skazującym. Zgodnie z art. 424 § 2 k.p.k. wyjaśnienia wymaga przede wszystkim uzasadnienie stosowania tej konstrukcji. Autor podaje argumenty na rzecz tezy, iż sąd jest zobowiązany do uzasadnienia nieskorzystania z nadzwyczajnego złagodzenia kary, gdy w sprawie wystąpił „wypadek przewidziany w ustawie” (art. 60 § 1 k.k.) lub prawdopodobne jest spełnienie przez sprawcę przesłanek podstawy obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia (np. art. 60 § 3 k.k.).
    Źródło:
    Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 39
    1506-8285
    Pojawia się w:
    Studenckie Zeszyty Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Delusive self-defence
    Autorzy:
    Stefańska, Blanka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364661.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    błąd
    kontratyp
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    obrona konieczna
    urojona
    error
    justification
    extraordinary mitigation of punishment
    right of self-defence
    delusive self-defence
    guilt
    Opis:
    The article discusses the issue of liability for acting in the delusive self-defence, which takes place when a perpetrator commits a prohibited act in an erroneous belief that he exercises the features of the right of self-defence. Due to the fact that a perpetrator is in a special situation, the Criminal Code treats this error as a circumstance excluding guilt, provided that the error is justified; and in case it is unjustified, taking into consideration special circumstances in which a perpetrator has been, a court may apply extraordinary mitigation of punishment.
    Przedmiotem artykułu jest problem odpowiedzialności za działanie w tzw. urojonej obronie koniecznej, która zachodzi wówczas, gdy sprawca dopuszcza się czynu zabronionego w błędnym przekonaniu, że realizuje znamiona obrony koniecznej. Ze względu na to, że sprawca znajduje się w szczególnej sytuacji, kodeks karny błąd ten traktuje jako okoliczność wyłączającą winę pod warunkiem, że błąd ma być usprawiedliwiony, a w przypadku gdy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, mając na uwadze szczególne okoliczności, w których znalazł się sprawca.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 2; 53-70
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2020 r., III KK 113/19
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337510.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kara
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    dyrektywy wymiaru kary
    najniższa kara przewidziana za przestępstwo
    prawo karne
    penalty
    extraordinary mitigation of a penalty
    sentencing directives
    the least severe penalty for an offence
    criminal law
    Opis:
    W glosie zaaprobowano tezę, iż wystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku w rozumieniu art. 60 § 2 k.k. powinno znajdować wsparcie w okolicznościach nietypowych samego zdarzenia albo w takich cechach sprawcy, które charakteryzują go w sposób wyjątkowo pozytywny i powodują, że zasługuje on na wymierzenie kary poniżej minimum ustawowego. Dokonując przeglądu orzecznictwa i doktryny, wskazano na główne determinanty oceny szczególnie uzasadnionego wypadku. Podzielono również pogląd o konieczności zachowania odpowiedniego standardu kontroli odwoławczej w tego typu sprawach, polegającego na konieczności merytorycznego a nie jedynie formalnego zweryfikowania zarzutów odwoławczych kwestionujących zasadność zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.
    The author of this gloss accepts the argument that the existence of ‘exceptionally justified circumstances’ within the meaning of Article 60 § 2 CC should be inferred from unusual circumstances of the incident or the features of the perpetrator which characterise them in an exceptionally positive way and warrant the imposition of a penalty lesser than the least severe penalty imposable for the offence in question. Based on a review of court decisions and scholarly works, the author identifies the key determinants guiding the assessment of whether exceptionally justified circumstances exist. Furthermore, the author endorses the call for maintaining an appropriate standard of appellate review in cases involving the extraordinary mitigation of a penalty. Such a standard implies the need for a substantive and not merely formal revision of the grounds for the appeal challenging the legitimacy of the application of the extraordinary mitigation of a penalty.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 4; 193-204
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uprawnienia fakultatywne sędziego w procedurze wymiaru kar kościelnych
    Optional permissions of the judge in the judicial procedure ecclesiastical penalties
    Autorzy:
    MARCZYK, SYLWIA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660989.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dyskrecjonalna władza sędziego
    nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary
    sędziowskie prawo łaski
    warunkowe zawieszenie wykonania kary
    zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary
    discretionary power of the Judge
    extraordinary mitigation and enhancement of the penalty
    judicial pardon
    conditional suspension of execution of sentence
    failure to sentencing
    postpone sentencing
    Opis:
    The issue of discretionary power of the judge is closely connected with the theory of law and using it in practice, although this relationship is not entirely clear. The law theory focuses on legal standards, on the context in which the law does and should affected, it refers to the broad rules, because the rule of law makes a particular pattern of behavior. On the other hand, we have to deal with the statements in these rule of law, which indicate one the possibility of a judge in making a specific activity, in particular the use of available legal norm. The legislature in the Code of Canon Law of 1983. In some cases, gives expression to the discretionary power of the judge. It must be held that this power is a sphere of activity in which the authority may act according to their beliefs settle within the so-called. discretion. In most cases, the freedom in imposing penalties is governed by legislation, although the legislature also gives the judge the power margin and leaves him complete freedom when fixing, tightening and not to impose criminal sanctions. In each of these cases, the judge must behave in accordance with their conscience and prudence, taking into account the principle of fairness, but also to national circumstances. The legislator dipped by giving so much autonomy in action a person judge shows its important role and places it very high in the hierarchy of government entities.
    Zagadnienie dyskrecjonalnej władzy sędziego ściśle związane jest z teorią prawa oraz z posługiwaniem się nim w praktyce, aczkolwiek relacja ta nie jest zupełnie oczywista. Teoria prawa bowiem skupia się na normach prawnych, na ramach w jakich prawo ma i powinno oddziaływać, odnosi się do szeroko pojętych reguł, gdyż norma prawna stanowi, nakazuje konkretny model zachowania jaki wywołać ma norma prawna. Z drugiej zaś strony mamy do czynienia ze stwierdzeniami zawartymi w owych normach, które wskazują na możność sędziego w dokonaniu konkretnej czynności, w szczególności zastosowania dyspozycji normy prawnej. Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w kilku przypadkach daje wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Uznać należy, że władza ta jest sferą działania w której organ może działać, rozstrzygać według swojego przekonania w granicach tzw. swobodnego uznania. W większości przypadków swoboda przy wymierzaniu kar jest uregulowana ustawowo, aczkolwiek prawodawca daje też margines władzy sędziego i pozostawia mu całkowitą swobodę przy wymierzaniu, zaostrzeniu jak i zaniechaniu nakładania sankcji karnych. W każdym z tych przypadków sędzia musi zachować się zgodnie ze swoim sumieniem i roztropnością, brać pod uwagę zasadę słuszności, ale także okoliczności wewnętrzne. Ustawodawca kodeksowy poprzez nadanie tak dużej autonomii w działaniu osobie sędziego ukazuje jego istotną rolę i sytuuje go bardzo wysoko w hierarchii podmiotów władzy. Wyrok wydawany przez sędziego jest złożonym procesem myślowym. Składa się na niego podporządkowanie stanu faktycznego pod obowiązujące przepisy prawa, ewentualnie na wydaniu wyroku w granicach prawa w ramach przysługujących sędziemu uprawnień dyskrecjonalnych. W niniejszym artykule przedstawione zostaną instytucje, które przyznają sędziemu uprawnienia do zastosowania jego dyskrecjonalnej władzy, takie jak: nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary, sędziowskie prawo łaski, warunkowe zawieszenie wykonania kary, zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary. Artykuł porusza również zagadnienie sposobu wymierzenia kary w przypadku zbiegu przestępstw. Podsumowując należy dojść do wniosku, iż prawodawca kodeksowy nadając szereg uprawnień osobie sędziego obdarza go niezwykłym stopniem zaufania w zakresie podejmowanych przez niego działań. Możliwości jakimi został obdarzony sędzia należy pojmować jako wyjście przez Kościół naprzeciw potrzebom Wspólnoty.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 133-160
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego za 2019 rok
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336545.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-25
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    grzywna
    kara łączna
    kara ograniczenia wolności
    kara pozbawienia wol-ności
    małoletni
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    przestępstwo niealimentacji
    przestępstwo uprowadzenia lub zatrzymania małoletniego poniżej lat 15
    fine
    cumulative penalty
    penalty of limitation of liberty
    penalty of deprivation of liberty
    minors
    extraordinary mitigation of a penalty
    offence of failing to pay alimony
    offence of kidnapping or detaining a minor under the age of 15
    Opis:
    W artykule została przeprowadzona analiza uchwał i postanowień izby karnej sądu Najwyższego podjętych w wyniku przedstawienia przez sądy odwoławcze zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy w zakresie prawa karnego materialnego. Przedmiotem rozważań są: sposób nadzwyczajnego złagodzenia kary za zbrodnie zagrożone kumulatywnie karą pozbawienia wolności i grzywną (art. 60 § 2 k.k.); kara łączna obejmująca karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i karę ograniczenia wolności (art. 87 § 1 k.k.), a także dopuszczalność połączenia kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności, na którą została zamieniona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (art. 75a § 1 k.k.); odpowiedzialność za przestępstwo niealimentacji (art. 209 § 1 k.k.), związana z modyfikacją jego ustawowych znamion ustawą z dnia 23 marca 2017 r.; kwestia odpowiedzialności rodziców za przestępstwo uprowadzenia lub zatrzymania – wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru – małoletniego poniżej lat 15 albo osoby nieporadnej ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny (art. 211 k.k.).
    The article carries out an analysis of resolutions and rulings of the supreme Court Criminal Chamber passed as a result of appellate courts’ requests for fundamental interpretation of a statute within the scope of substantive criminal law. the analysis covers: the method of extraordinary mitigation of a penalty for felonies carrying cumulative deprivation of liberty and a fine (article 60 § 2 CC); a conditionally suspended cumulative penalty of deprivation of liberty and a penalty of limitation of liberty (article 87 § 1 CC), and admissibility of cumulating the penalty of deprivation of liberty and the penalty of limitation of liberty that substitutes for a conditionally suspended penalty of deprivation of liberty (article 75a § 1 CC); liability for an offence of failing to pay alimony (article 209 § 1 CC) connected with the modification of its statutory features laid down in act of 23 March 2017; the issue of parents’ liability for the offence of kidnapping or detaining a minor under the age of 15 or a physically or mentally disabled person against the will of a person granted the rights of their caretaker or guardian (article 211 CC).
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 1; 67-84
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies