- Tytuł:
-
‘Cantare alla greca con citere e violini’: Western Musical Transfers and Localisations in Early Modern Crete
„Cantare alla greca con citere e violini”: transfery i lokalne adaptacje muzyki Zachodu na wczesnonowożytnej Krecie - Autorzy:
- Hatzikiriakos, Alexandros Maria
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/25806612.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
muzyka na Krecie
dominacja Republiki Weneckiej na Krecie
Erotokritos, mit o Orfeuszu
music in Crete
Venetocracy in Crete
Erotokritos, the myth of Orpheus - Opis:
-
During the late mediaeval and early modern periods, Crete was the most important Venetian colony, giving the Republic almost unchallenged commercial and military control of the eastern Mediterranean. Based on archive and documentary evidence, this article discusses the role played by music as a means of social and cultural control over the native Cretan population.
After a brief introduction to the history of the Venetian domination of Crete (aka Venetocracy) and of its impact on local literature and visual arts, the first section deals with the presence of Western music in the Venetian secular and religious institutions. From a very early stage, Venice started employing locals as civic musicians (mostly trumpeters and ‘piffari’). For the locals themselves, a stable role in the local musical institution represented an opportunity for income and social ascension; for the Republic, meanwhile, it was a means of political and cultural control. Music was also central to religious institutions, as documented by archive sources. The main churches and monasteries on the island had instruments and singers and provided training for the Catholic clergy and musicians.
The article goes on to explore the dissemination of Western secular instrumental and polyphonic practices in the main Cretan cities, taking as a case study literary sources dating from the fifteenth and sixteenth centuries which testify to polyphonic compositions in Greek, such as madrigals and incidental music. A last example is represented by the chivalric romance Erotokritos, containing references to Western musical symbolism, such as the myth of Orpheus as a good rhetor and sovereign, and the lute representing civic harmony. Written by a Hellenised Venetian nobleman, Erotokritos represents the most manifest case of musical values being used for pro-Venetian propaganda.
W późnym średniowieczu i wczesnej nowożytności Kreta była najważniejszą kolonią wenecką, umożliwiającą Republice niemal nieograniczoną kontrolę handlową i wojskową nad wschodnią częścią Morza Śródziemnego. Na podstawie źródeł archiwalnych i innych dokumentów, artykuł ten omawia rolę, jaką odgrywała muzyka jako środek kontroli społecznej i kulturowej nad rdzenną ludnością kreteńską. Po krótkim wprowadzeniu do historii weneckiej dominacji na Krecie oraz omówieniu jej wpływu na lokalną literaturę i sztuki wizualne, autor przedstawia obecność zachodniej muzyki w związanych z Wenecją instytucjach świeckich i religijnych. Już bardzo wcześnie Republika zaczęła zatrudniać Kreteńczyków jako muzyków miejskich (głównie trębaczy i piffari). Dla mieszkańców stabilne zatrudnienie w lokalnej instytucji muzycznej stanowiło szansę na zarobek i awans społeczny; dla Wenecji było natomiast środkiem kontroli politycznej i kulturalnej. Muzyka była również ważnym elementem życia instytucji religijnych, co dokumentują źródła archiwalne. Główne kościoły i klasztory na wyspie posiadały instrumenty i śpiewaków oraz zapewniały kształcenie katolickiego kleru i muzyków. W dalszej części artykułu omówiono rozpowszechnienie zachodnich świeckich praktyk instrumentalnych i polifonicznych w głównych miastach kreteńskich, odwołując się do przykładów ze źródeł literackich XV i XVI wieku, które poświadczają obecność utworów polifonicznych w języku greckim, takich jak madrygały i muzyka okolicznościowa. Ostatnim przykładem jest romans rycerski Erotokritos, zawierający odniesienia do zachodniej symboliki muzycznej: do mitu o Orfeuszu jako doskonałym retorze i władcy oraz do lutni reprezentującej harmonię społeczną. Erotokritos, napisany przez zhellenizowanego weneckiego szlachcica, reprezentuje najbardziej oczywisty przypadek wykorzystania elementów muzycznych do pro-weneckiej propagandy. - Źródło:
-
Muzyka; 2022, 67, 4; 116-135
0027-5344
2720-7021 - Pojawia się w:
- Muzyka
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł