Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "musical sign" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Musical sense-making between experience and conceptualisation: the legacy of Peirce, Dewey and James
Autorzy:
Reybrouck, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780281.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
musical sign
sense-making
experience
cognitive semantics
radical empiricism
continuous- discrete
percept-concept
Opis:
This contribution revolves around the concept of musical sense-making. Starting from the seminal works of Peirce, Dewey and James, it focusses on the musical experience, which can be defined from an empiricist position as a process that calls forth epistemic interactions with the sounds. Central in this approach is the tension between the richness and fullness of the musical experience and the cognitive economy of symbolic abstraction. Dewey, in particular, has stressed the role of having an experience proper as a kind of heightened vitality. James, on the contrary, has dealt with the distinction between percept and concept, stressing the role of knowledge-by-acquaintance as the kind of knowledge we have of something by its presentation to the senses. In what he coined as radical empiricism he states that the significance of concepts always consists in their relation to perceptual particulars, which, in turn, are embedded in a conceptual map. This map can be described in semiotic terms, which holds a symbolic approach to cognition to the extent that it is concerned with signs rather than with sensory realia. The question should be raised, however, as to the nature of these signs. There is, in fact, a critical distinction between internal and external semantics with signs referring primarily to themselves or to something external to the music. In an attempt to bring these claims together, it is argued that musical signs should provide a self-referential semantics for which the abstract is really material, a real semiotics of singular potential wich is grounded in the real and natural experience. Reying on some grounding work of Peirce and Morris and the relation between signs and tool using, a theoretical framework is introduced that has at least some operational power in going beyond a merely acoustic description of the music as it sounds.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 192-205
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Peircean approach to musicality
Autorzy:
Ojala, Juha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
musicality
musical ability
musical semiotics
Peirce
sign
thought-sign
music psychology
Opis:
Musicality is central to musical processes and music research. Yet, there is no consensus of what is understood by the term. It can be assumed that in large populations musicality is distributed according to a bell curve - just as any trait of personality. It is also clear that musical skills can be improved, regardless of a possible stigma of unmusicality. Depending on the conception of musicality, musicality research confronts issues and trade-offs relating to ecological validity of the concept (how musicality connects to actual music), methodology (which methods of study yield valid and reliable results), epistemology (how the gain knowledge of musicality), and ontology of music (what processes pertain to music, what not, and what is possible shared). These issues are reflected in the primarily psychological theories and tests of musicality. This article makes an attempt at a Peircean analysis of musicality. It has been suggested that the traditional psychometric approach to musicality is followed by a semiotic approach, and assuming musicality has to do with how subjects make sense in musical processes, the semiotic analysis of musicality is critical. This analysis applies Peirce’s notion of thought-sign and his tenfold classification of the sign (suggesting a three-dimensional exemplification of Peirce’s trichotomous, three dimensional model). The ten classes are differentiated by six transitions, that seem to have their correlates in the psychological understanding of cognition: manifestation, definition, filtering, binding, associating and understanding of the sign. The six transitions appear useful in analyzing the concept of musicality. Correspondingly, the conditions for musical signification extend from ability of auditory sensation to those of dynamical memory, auditory filtering, auditory structuring, association sound objects and ability to understand and manage communicational situations in music. In order to understand musicality, all these aspects should be studied with good ecological and methodological validity in mind.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 175-191
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń ducha w muzyce: koncepcja podmiotu Eero Tarastiego jako narzędzie interpretacji zjawiska
The space of spirituality in music: the concept of a subject by Eero Tarasti as an instrument for interpreting a phenomenon
Autorzy:
Krupińska, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232936.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
semiotics
Tarasti
Greimas
sacred music
musical subject
sign
meaning
interpretation
theology
aesthetics
semiotyka
muzyka sakralna
podmiot muzyczny
znak
znaczenie
interpretacja
teologia
estetyka
Opis:
Duchowy wymiar muzyki zawsze stanowił zagadkę. W XIX wieku próbowano rozpaczliwie uchwycić ducha muzyki, uciekając w sferę metafor i eseistyki z jednej strony, a sięgając po filozoficzne narzędzia z drugiej. Estetyka uczucia stała się jednak w pewnym momencie niewygodna. „Niewyrażalne” muzyki, stanowiące z początku jej najwyższą cnotę, prowadziło nie dalej niż w sferę poetyki, nie wyjaśniając fenomenu muzycznej transcendencji. Lata 60. i 70. XX wieku przyniosły narzędzia strukturalnej semiotyki muzycznej. Ta ostatnia mimo neopozytywistycznej, laboratoryjnej dokładności stroniła od problemu znaczenia treści pozamuzycznych, ograniczając swoje badania do poziomu neutralnego i wyrażając wiarę w istnienie obiektywnego tekstu dzieła. „Zwrot semantyczny” przyniósł nowy odłam semiotyki eksponującej sam proces znaczenia rozumiany jako akt dynamiczny i nierozerwalnie związany z kontekstem kulturowym. W tej właśnie perspektywie semiotycznej proponuje się interpretację fenomenu duchowej treści muzyki, wykorzystując elementy koncepcji podmiotu Eero Tarastiego. Egzystencjalne Me i społeczne Self wyjaśnia wiele idei związanych z treścią pozamuzyczną dzieła (zwłaszcza natury teologicznej i metafizycznej) i przyczynia się do zrozumienia mechanizmu wiązania „tekstów kulturowych” w wiązki znaczeniowe.
The spiritual dimension of music has always been shrouded in a mystery. In 19th c. some desperate attempts were made to capture the spirituality of music by resorting, on the one hand, to the sphere of metaphors and essayism, on the other, to philosophical tools. The aesthetics of emotions, however, began at some point to be uncomfortable. “The inexpressible” of music, be at first its highest virtue, led no farther than to the sphere of poetics without explaining the phenomenon of musical transcendence. The 60’and the 70’of 20th c. brought the instruments of the structural musical semiotics. The latter, despite its neo-positivist and laboratory precision, shunned the significance of extra-musical subject matters, confining its research to some neutral levels and believing in the existence of an objective text of a music work. “The semantic turn” brought a new branch of semiotics exposing the very process of meaning understood as a dynamic act inextricably linked with a cultural context. In this semiotic perspective it is suggested to interpret the phenomenon of spiritual content of music by employing the elements of the concept of a subject defined by Eero Tarasti. The existential Me and the social Self explain many ideas related to extra-musical subject matters of a music piece (particularly those of theological and metaphysical nature) helping to understand the mechanism of merging “cultural subject matters” into semantic relationships.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2020, 18; 27-36
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies