Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "music in Croatia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Zagreb at the operatic crossroads in the 1860s: the winding road towards the national opera
    Zagrzeb na operowych rozdrożach w latach 60. XIX wieku: kręta droga do opery narodowej
    Autorzy:
    Katalinić, Vjera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411996.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Teatr Narodowy w Zagrzebiu
    muzyka w Chorwacji
    zagraniczne trupy teatralne w Zagrzebiu
    National Theatre in Zagreb
    music in Croatia
    foreign companies in Zagreb
    Opis:
    During the 1860s, Zagreb did not have a steady operatic ensemble, although its preparatory stage was already in existence within the drama department of the National Theatre, when – from 1863 – operettas were performed by a small theatre orchestra. However, the National Theatre as an institution exist from 1861 on, and the theatre building, erected in 1834 and owned by the City Municipality from 1852 on, was continuously housing opera companies from abroad, mostly from within the Habsburg and later (since 1867) Austro-Hungarian Empire, coming prevailingly from its Italian provinces. The article offers a brief outline of the theatre organisation as well as an overview of various foreign companies, coming from Hungarian, Austrian and Italian towns, their repertoires (mostly Italian, with sporadically German and Hungarian pieces) and their reception as reflected in Zagreb’s German and Croatian press. It also points at the importance of local music education and of Croatian pieces that were produced in Zagreb during that period, following the advancement of national strivings that finally led to the foundation of the permanent opera company in 1870.
    W latach sześćdziesiątych XIX w. Zagrzeb nie posiadał stałego zespołu operowego, ale jego zalążek istniał w zespole dramatycznym Teatru Narodowego, ponieważ od 1863 r. mała orkiestra teatralna wykonywała operetki. Teatr Narodowy jako instytucja powstał w 1861 r., jednakże budynek teatru, wzniesiony w 1834 r. i od 1852 r. należący do władz miasta, nieprzerwanie był siedzibą zagranicznych grup operowych, zwłaszcza należących do Habsburg.w (Cesarstwa Austriackiego, a od 1867 r. Monarchii Austro-Węgierskiej), pochodzących przeważnie z ich włoskich prowincji. Artykuł zawiera zwarty opis powstawania teatru oraz omówienie różnych zagranicznych zespołów przyjeżdżających z miast węgierskich, austriackich i włoskich, i ich repertuaru (głównie włoski, sporadycznie utwory niemieckie i węgierskie), a także jego recepcji, w oparciu o publikowaną w Zagrzebiu niemiecko- i chorwackojęzyczną prasę. Podnosi również problem znaczenia lokalnej edukacji muzycznej oraz chorwackich dzieł napisanych w tym okresie w Zagrzebiu jako odpowiedź na wzrost nastrojów narodowych, dla doprowadzenia do powstania stałego zespołu operowego w 1870 roku.
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 4; 38-54
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Between music and ideologies: Croatian music criticism from the beginning to World War II
    Między muzyką a ideologią: chorwacka krytyka muzyczna od jej początków do II wojny światowej
    Autorzy:
    Majer-Bobetko, Sanja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411997.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Danica horvatska, slavonska i dalmatinska
    historia muzyki w Chorwacji
    Ljubav i zloba
    Stanko Vraz
    Franjo Ksaver Kuhač
    history of music in Croatia
    Opis:
    As the Croatian lands were exposed to often aggressive Austrian, Hungarian, and Italian politics until WWI and in some regions even later, so Croatian music criticism was written in the Croatian, German and Italian languages. To the best of our knowledge, the history of Croatian music criticism began in 1826 in the literary and entertainment journal Luna, and was written by an anonymous author in the German language. A forum for Croatian language music criticism was opened in Novine Horvatzke, i.e. in its literary supplement Danica horvatska, slavonska i dalmatinska in 1835, which officially started to promote the Croatian National Revival, setting in motion the process of constituting the Croatian nation in the modern sense of the word. However, those articles cannot be considered musical criticism, at least not in the modern sense of the word, as they never went beyond the level of mere journalistic reports. The first music criticism in the Croatian language in the true sense of the word is generally considered a very comprehensive text by a poet Stanko Vraz (1810-51) about a performance of the first Croatian national opera Ljubav i zloba (Love and malice) by Vatroslav Lisinski (1819-54) from 1846. In terms of its criteria for judgement, that criticism proved to become a model for the majority of 19th-century and later Croatian music criticism. Two judgement criteria are clearly expressed within it: national and artistic. Regardless of whether we are dealing with 1) ideological-utilitarian criticism, which was directed towards promoting the national ideology (Franjo Ksaver Kuhač, 1834-1911; Antun Dobronić, 1878-1955), 2) impressionist criticism based on the critic’s subjective approach to particular work (Antun Gustav Matoš, 1873-1914; Milutin Cihlar Nehajev, 1880-1931; Nikola Polić, 1890-1960), or 3) Marxist criticism (Pavao Markovac, 1903-41), we may observe the above-mentioned two basic criteria. Only at the end of the period under consideration the composer Milo Cipra (1906-85) focused his interest on immanent artistic values, shunning any ideological utilitarianism, and insisting on the highest artistic criteria.
    Ziemie chorwackie były obiektem agresywnej polityki austriackiej, węgierskiej i włoskiej do I wojny światowej, a w niektórych regionach nawet dłużej, stąd też językiem lokalnej krytyki muzycznej był zarówno chorwacki, jak i niemiecki i włoski. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, historia chorwackiej krytyki muzycznej rozpoczęła się w 1826 r., kiedy w piśmie literacko-rozrywkowym Luna anonimowy autor opublikował tekst w języku niemieckim. Forum krytyki muzycznej w języku chorwackim stała się w 1835 r. Danica horvatska, slavonska i dalmatinska – dodatek literacki do pisma Novine Horvatzke, które oficjalnie rozpoczęło propagowanie chorwackiego odrodzenia narodowego, uruchamiając proces tworzenia narodu chorwackiego we współczesnym sensie tego słowa. Publikowanych na łamach Danicy artykułów nie można jednak uznać za krytykę muzyczną, przynajmniej nie w obecnym rozumieniu, ponieważ nigdy nie przekraczały one granic zwykłych sprawozdań prasowych. Za pierwszy poważny tekst krytycznomuzyczny w języku chorwackim powszechnie uważa się obszerną recenzję poety Stanka Vraza (1810–51) z wystawienia pierwszej chorwackiej opery narodowej Vatroslava Lisinskiego (1819–54) pt. Ljubav i zloba (Miłość i złośliwość) z 1846 roku. Wypowiedź ta, w której podkreślono dwa aspekty dzieła – narodowy i artystyczny – stała się, jeśli chodzi o przyjęte kryteria oceny, wzorem dla większości dziewiętnastowiecznej i późniejszej chorwackiej krytyki muzycznej. Te wyżej wymienione dwa podstawowe kryteria możemy zaobserwować bez względu na to, czy mamy do czynienia z: 1) krytyką ideologiczno-użytkową, która była zorientowana na promowanie ideologii narodowej (Franjo Ksaver Kuhač, (1834–1911), Antun Dobronić (1878–1955)), 2) krytyką impresjonistyczną, opartą na subiektywnym podejściu krytyka do poszczególnych dzieł (Antun Gustav Matoš (1873–1914), Milutin Cihlar Nehajev (1880–1931), Nikola Polić (1890–1960), czy 3) krytyką marksistowską (Pavao Markovac (1903–41)). Dopiero pod koniec rozważanego okresu kompozytor Milo Cipra (1906–85) skupił się na immanentnych wartościach artystycznych, odrzucając wszelkie ideologiczne utylitaryzmy i kładąc nacisk na najwyższe kryteria artystyczne.
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 4; 55-64
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies