Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "music history" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
„Don Giovanni”, sex’n’roll i echa kontrkultury: Krótka historia pożądania czytana wstecz“
“Don Giovanni,” Sex’n’Roll, and Echoes of the Counterculture: A Brief History of Desire Read Backwards
Autorzy:
Żywiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917855.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera
muzyka
pożadanie
mit
historia
"Don Giovanni"
music
desire
myth
history
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania wstecz historii pożądania uosobionej w micie Don Juana, a więc wyznaczenia takiej perspektywy, która umożliwia interpretację dwudziestowiecznej rewolucji seksualnej poprzez ukazanie jej historycznych i archetypicznych wzorów. Autor przedstawia hybrydyczne związki łączące operową aktualizację tego mitu z jego interpretacjami filmowymi, filozoficznymi i muzycznymi, starając się dowieść, że zjawisko powszechnej współcześnie estetyzacji życia opiera się na iluzji, jaką jest możliwość osiągnięcia absolutnego spełnienia w przemijającym świecie. Mit Don Juana urzeczywistnia właśnie ten wymiar współczesności, która temu, co estetyczne (zmysłowe), nadaje rangę absolutu, a liczne artystyczne aktualizacje tego mitu potwierdzają, że zachodnioeuropejskie imaginarium ma swój afektywny substrat w postaci pożądania, które jest niemożliwe do zaspokojenia.
This article is an attempt to read the history of courtly love backwards, thus setting a perspective that enables the interpretation of the contemporary sexual revolution by revealing its historical and archetypal patterns. It presents the hybrid relationships linking operatic “archaicness” with film, philosophy, and music in their contemporary artistic forms. The central argument is that the widespread phenomenon of aestheticization of life is based on the illusion that one is able to achieve absolute fulfillment in a transient world. The myth of Don Juan embodies this very dimension of modernity, which gives the aesthetic (sensual) the rank of the absolute, while numerous artistic actualizations of this myth confirm that the Western European imaginarium has its affective substrate in the form of desire, which is impossible to satisfy.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 63-84
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Euphoria, Anarchy, Sobering Up”: The 1990s in the Memories of Alternative Czech Rock Musicians (and other Members of the Alternative Czech Rock Music Scene)
„Euforia, anarchia, trzeźwienie”: lata 90. xx w. we wspomnieniach czeskich alternatywnych muzyków rockowych (i innych członków alternatywnej czeskiej sceny muzycznej)
Autorzy:
Fikarová, Lucie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803957.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
muzyka rockowa
muzyka alternatywna
Czechosłowacja
Republika Czeska
lata 90. XX w.
historia mówiona
rock music
alternative music
Czechoslovakia
the Czech Republic
1990s
oral history
Opis:
This article focuses on how the members of the alternative Czech rock music scene experienced the 1990s. It is based on oral history interviews with rock musicians as well as with music club managers, concert promoters, a music manager, and a publicist. The aim of the article is to out line the possible narratives of these actors about the era of the 1990s and map whether these narratives remain the same for the entire decade.
Artykuł skupia się na tym, jak lata 90. przeżywali członkowie alternatywnej czeskiej sceny rockowej. Opiera się na wywiadach ustnych z muzykami rockowymi, a także z menadżerami klubów muzycznych, promotorami koncertów, menadżerem muzycznym i publicystą. Celem artykułu jest zarysowanie możliwych narracji tych aktorów o epoce lat 90. oraz odnotowanie, czy narracje te pozostają niezmienne przez całą dekadę.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 142-162
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jest nas już trzysta tysięcy”. Autotematyczne spojrzenie na słuchaczy i wykonawców w polskich piosenkach bigbeatowych z lat 60. i początku lat 70. XX wieku
“There are already three hundred thousand of us:” A self-referential look at fans and performers in Polish big-beat songs from the 1960s and early 1970s
Autorzy:
Mamczur, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143256.pdf
Data publikacji:
2022-08-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
popular music
rock
big beat
Polish music
history of the People’s Republic of Poland
muzyka popularna
muzyka młodzieżowa
muzyka polska
historia PRL
Opis:
Autor skupia się na polskiej muzyce bigbeatowej z lat 60. i początku lat 70. XX wieku. Analizując teksty wybranych utworów z tego okresu, wskazuje na występujący w nich autotematyzm – prezentuje różne sposoby, na jakie wykonawcy bigbeatowi wypowiadali się w piosenkach o swoich słuchaczach, o samych sobie i o muzyce młodzieżowej jako zjawisku. Wykorzystuje przy tym zarówno utwory popularnych zespołów, jak i mniej znanych, lokalnych grup. Rozważania umieszczone są w szerszym kontekście społecznym i politycznym, a źródła muzyczne uzupełniono cytatami z ówczesnej prasy, wypowiedziami polityków oraz organizatorów życia kulturalnego. Autor wykazuje, że autotematyzm obecny w tekstach piosenek bigbeatowych świadczy o sporej samoświadomości polskich artystów w omawianym okresie.
The author focuses on Polish big-beat music from the 1960s and early 1970s. He analyzes the lyrics of selected songs from that period, pointing to their self-referential nature and explaining how big beat performers described their fans, themselves, and teenage music in their songs. Songs by both popular and less known local bands are analyzed. The analysis functions in a broader social and political context, and the study of lyrics is further supplemented with quotations from the contemporary press and statements by politicians, journalists, and managers. The author shows that the self-referentiality present in the lyrics of big-beat songs proves that Polish artists in the 1960s and early 1970s were aware of their lyrical and musical strategies.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 27; 8-27
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Metal Studies" – historia powstania i przegląd badań
Metal Studies – history of creation and review of research
Autorzy:
Baka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521303.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Metal Music Studies
subkultura metalowa
scena metalowa
historia badań
metal subculture
metal scene
history of research
Opis:
Metal Music Studies narodziły się w 2008 roku. Niniejszy artykuł opisuje genezę powstania i historię rozwoju tego nurtu badań aż do dzisiaj, omawia najważniejsze publikacje i ośrodki naukowe stymulujące rozwój Metal Studies oraz charakteryzuje główne zagadnienia badawcze podejmowane w obrębie tego nurtu, podając przykłady publikacji dla każdego typu badań.
Metal Music Studies started in 2008. This article describes their genesis and the history of their growth up to the present day. It summarizes the most important publications and lists the academic centers that proved to be crucial for stimulating their growth. The article moves on to describe the main research areas of Metal Studies, supplementing each description with relevant published research examples
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 3 "Studia nad kulturą metalową"; 6-18
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talent to dobro powierzone...” – etyka chrześcijańska w postawie twórczej i życiowej Witolda Lutosławskiego
Autorzy:
Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668977.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Witold Lutosławski
history of Polish music
WWII
Martial Law in Poland
folk songs
Christmas carols
Opis:
„Talent is a form of wealth entrusted to us” – these words may serve as Witold Lutosławski’s motto. He repeated them often and at many occasions, emphasising that each creative artist is obliged to treat his talent carefully and develop it to produce great results for public consumption. This corresponds well with Biblical parable on talents but does it mean that Lutosławski was a religious man? Was Christian ethic important to him? In his music there is no much connection with religion – only his youthful Lacrimosa for soprano, choir and orchestra, and the arrangements of traditional Polish Christmas carols, composed shortly after the Second World War, present his direct relations to religious inspirations. However, he did not like to talk about his beliefs and worldview, especially in the context of his own music, which for him always was abstract and free from any extra-musical features. But his attitude to composing, as well as to the public activity, reveals many connections with Christianity values. He was brought up in the family of strongly catholic and patriotic beliefs, connected with high moral principles. An atmosphere of Lutosławskis’ family, which belonged to the intellectual elites of pre-war Poland, made strong influence on young Witold. For the rest of his life he felt obliged to pay his duties both as a composer and as a man of a high moral standards. He not only concentrated on his creative work (though it was his main life obligation) but searched for public weal in his social activity, always aiming „to behave decently”. This corresponds perfectly with Christian ethic and indeed in one of his interviews Lutosławski openly admitted that not only his worldview was formed by Catholicism, towards which he remained faithful, but also that in his opinion Christian ethic remains pre-eminent among all ethic systems formed by the humanity.
„Talent is a form of wealth entrusted to us” – these words may serve as Witold Lutosławski’s motto. He repeated them often and at many occasions, emphasising that each creative artist is obliged to treat his talent carefully and develop it to produce great results for public consumption. This corresponds well with Biblical parable on talents but does it mean that Lutosławski was a religious man? Was Christian ethic important to him? In his music there is no much connection with religion – only his youthful Lacrimosa for soprano, choir and orchestra, and the arrangements of traditional Polish Christmas carols, composed shortly after the Second World War, present his direct relations to religious inspirations. However, he did not like to talk about his beliefs and worldview, especially in the context of his own music, which for him always was abstract and free from any extra-musical features. But his attitude to composing, as well as to the public activity, reveals many connections with Christianity values. He was brought up in the family of strongly catholic and patriotic beliefs, connected with high moral principles. An atmosphere of Lutosławskis’ family, which belonged to the intellectual elites of pre-war Poland, made strong influence on young Witold. For the rest of his life he felt obliged to pay his duties both as a composer and as a man of a high moral standards. He not only concentrated on his creative work (though it was his main life obligation) but searched for public weal in his social activity, always aiming „to behave decently”. This corresponds perfectly with Christian ethic and indeed in one of his interviews Lutosławski openly admitted that not only his worldview was formed by Catholicism, towards which he remained faithful, but also that in his opinion Christian ethic remains pre-eminent among all ethic systems formed by the humanity.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tam, gdzie podążał Szymanowski, zmierzam i ja”
Autorzy:
Malecka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668987.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Szymanowski
Henryk Mikołaj Górecki
history of Polish music
artistic activities
inspirations
intertextuality
historia muzyki polskiej
twórczość
inspiracje
intertekstualność
Opis:
There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.
There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adeodato Barochius – zakonnik augustiański wielu talentów. Glosa do artykułu o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina
Adeodato Barochius – An Augustine Friar of Many Talents. A Gloss to an article on musical life at St. Martin’s Church, Warsaw
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147332.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Adeodato Barochius
historia muzyki XVII w.
historia malarstwa XVII w.
Warszawa
Augustianie
Pijarzy
seventeenth-century music history
seventeenth-century painting
Warsaw
Augustinians
Piarists
Opis:
Niedawno opublikowany został artykuł Barbary Przybyszewskiej-Jarmińskiej, „Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich” (Muzyka 65 (2020) nr 2, s. 25–61), będący niezwykle sumienną i owocną próbą wypełnienia białej plamy, jaką cały czas pozostawała sfera muzycznych dokonań stołecznego konwentu Ordo Eremitarum Sancti Augustini. Jednym z bohaterów tych rozważań stał się należący doń ojciec Adeodato Barochius, przybyły do Rzeczypospolitej z Italii. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na pominięte źródło, jakim są słane z Warszawy listy pijara Giacinta Orsellego do pozostającego w Rzymie założyciela zakonu Scholarum Piarum – św. Józefa Kalasancjusza. Korespondencja ze schyłku 1642 r. przynosi informacje o „augustianinie pochodzącym z Perugii”, który jest jednocześnie „muzykiem Jego Królewskiej Mości”. Miejsce urodzenia i wykonywana przez zakonnika profesja pozwalają – mimo niewymienionego nazwiska – zidentyfikować go jako owego Barochiusa. Dwukrotnie też jest mowa o tym, że namalował on dla pijarów obraz przedstawiający śś. Pryma i Felicjana. Zakon Scholarum Piarum został wówczas świeżo sprowadzony do Warszawy staraniem króla Władysława IV, który postanowił ufundować dlań siedzibę w stolicy Rzeczypospolitej. Chcąc podnieść prestiż tworzonego konwentu, ofiarował mu nader prestiżowy dar: pozyskane niegdyś od papieża Urbana VIII relikwie wczesnochrześcijańskich męczenników – śś. Pryma i Felicjana, dobyte na jego prośbę z podziemi rzymskiego kościoła Santo Stefano Rotondo. Byli oni osobistymi patronami monarchy, gdyż ten przyszedł na świat w dniu ich święta – 9 czerwca. Malowidło wykonane przez augustianina miało ozdobić ołtarz w pijarskim oratorium. Barochius, pochodzący z Perugii zakonnik augustiański, to zarazem kapelan królewski, członek monarszej kapeli, śpiewak – bas, kompozytor, dbały o bractwo św. Cecylii w warszawskim kościele św. Marcina, fundator tamże ołtarza św. Anioła Stróża, a wreszcie – rzecz dotąd szerzej nieznana – praktykujący twórca przedstawień sakralnych, bo obraz dla stołecznych pijarów z pewnością nie mógł być jedynym. Jakiej miary kunsztem dysponował nie da się już dziś ocenić, gdyż malowidło to nie dochowało się, a inne – o ile ocalały – nie zostały rozpoznane. Niewątpliwie jednak był człowiekiem wszechstronnie utalentowanym.
The recently published paper by Barbara Przybyszewska-Jarmińska, Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich [Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Music Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from that Period] (Muzyka 66 (2020) no. 2, pp. 25–61) is an extremely conscientious and fruitful attempt to map out the previously unexplored history of musical achievements at the Warsaw house of Ordo Eremitarum Sancti Augustini. One of the persons mentioned in that paper is Father Adeodato Barochius, who came to the Polish-Lithuanian Commonwealth from Italy. The present note refers to an omitted source, namely, letters sent from Warsaw by Piarist father Giacinto Orselli to the founder of Scholarum Piarum, the would-be saint Joseph Calasanz in Rome. Their correspondence from late 1642 mentions an ‘Austin friar from Perugia’ who was at the same time ‘a musician of His Majesty the King’. The profession and place of birth make it possible to identify this person, though not mentioned by name, as the said Barochius. There are also two mentions of the fact that he created a painting of Saints Primus and Felician for the Piarists. The Piarist order had freshly been brought to Warsaw by the efforts of King Władysław IV Vasa, who provided funding for a Piarist house in the capital of the Commonwealth, and, in order to raise the prestige of the newly established monastery, made it a gift of relics once received from Pope Urban VIII – bones of saints Primus and Felician, disinterred at his request at the vaults of the Roman church of Santo Stefano Rotondo. These two saints were the king’s personal patrons since he had been born on their feast day, 9th June. The Augustinian friar’s painting was to be placed in the altar of the Piarist oratory. Barochius, a Perugia-born Austin friar, was also the king’s chaplain and a member of the royal ensemble, a bass singer and composer, guardian of the Fraternity of St Cecilia at Warsaw’s St Martin’s Church, the donator of that church’s altar of the Guardian Angel, and (a previously unknown fact) – the author of religious paintings (his work for the Piarists could hardly have been his only attempt in this field). His abilities are hard to assess today since the painting is now lost and others, if they survive, have not been attributed to him. He was nevertheless clearly a man of many talents.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 3; 111-122
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anna Czekanowska (1929–2021)
Autorzy:
Dahlig, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806492.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
etnomuzykologia
historia etnomuzykologii
muzyka polska
polska muzyka tradycyjna
muzyka słowiańska
ethnomusicology
history of ethnomusicology
Polish music
Polish folk music
Slavonic music
Opis:
Wspomnienie o wybitnej etnomuzykolożce, Prof. Annie Czekanowskiej (1929–2021)
Recollection of eminent ethnomusicologist Prof. Anna Czekanowska (1929–2021)
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 185-188
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archives and blank spots: scholarly perspectives for recovering Polish music (1794–1945)
Autorzy:
Gmys, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780407.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
blank spot in the history of music
Polish music in the nineteenth century and in the early twentieth century
the music of Józef Nowakowski
Józef Elsner
Karol Kurpiński
Ignacy Feliks Dobrzyński
Stanisław Moniuszko
Eugeniusz Morawski
Feliks Nowowiejski
Adolf Gużewski
national style in music
Opis:
In this article, the author tries to present the issue of blank spots in the history of Polishmusic since 1794 (the world premiere of Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale [The supposedmirtacle, or Cracovians and highlanders] composed by Jan Stefani to the libretto of Wojciech Bogusławski is regarded as a symbolic beginning of national style in Polish music) up to the end of the SecondWorld War. It was a great period in history when Poland twice did not exist as a state (between1795 and 1918 and between 1939 and 1945).At the beginning the attention is drawn to the Polish music in the nineteenth century. Author describes new discoveries such as the Second Piano Quintet in E flat Major (with double bassinstead of second cello) by Józef Nowakowski (Chopin’s friend), and String Quartets op. 1 and monumentaloratorio Passio Domini Nostri Jesu Christi by Józef Elsner who was Chopin’s teacher in the Conservatory of Music in Warsaw (Elsner’s Passio discovered at the end of the twentieth century isregarded now as the most outstanding religious piece in the history of Polish music in the nineteenth century). Among other works author also mentions romantic opera Monbar (1838) by Ignacy Feliks Dobrzyński and first opera of Stanisław Moniuszko Die Schweitzerhütte (about 1839) written to the German libretto during composer’s studies at Singakademie Berlin.  Addressing the issue of Polish music of the first half of the twentieth century author draws attention to the composer Eugeniusz Morawski regarded as the leading Polish author of programme music next to Mieczysław Karłowicz (unfortunately Morawski is still forgotten figure in the Polish musical life).  Among others the importance of symphonic heritage of Feliks Nowowiejski, an author ofextremely popular in Europe during the second decade of twentieth century oratorio Quo vadis, is mentioned. At the end of article, the author takes up the problem of the enigmatic figure of Adolf Gużewski.The whole musical output of Gużewski, whose opera Dziewica lodowców [The Ice Maiden] was applauded in Warsaw and Russian opera houses in the second decade of the twentieth century, is now considered lost.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2019, 19; 95-105
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between music and ideologies: Croatian music criticism from the beginning to World War II
Między muzyką a ideologią: chorwacka krytyka muzyczna od jej początków do II wojny światowej
Autorzy:
Majer-Bobetko, Sanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411997.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Danica horvatska, slavonska i dalmatinska
historia muzyki w Chorwacji
Ljubav i zloba
Stanko Vraz
Franjo Ksaver Kuhač
history of music in Croatia
Opis:
As the Croatian lands were exposed to often aggressive Austrian, Hungarian, and Italian politics until WWI and in some regions even later, so Croatian music criticism was written in the Croatian, German and Italian languages. To the best of our knowledge, the history of Croatian music criticism began in 1826 in the literary and entertainment journal Luna, and was written by an anonymous author in the German language. A forum for Croatian language music criticism was opened in Novine Horvatzke, i.e. in its literary supplement Danica horvatska, slavonska i dalmatinska in 1835, which officially started to promote the Croatian National Revival, setting in motion the process of constituting the Croatian nation in the modern sense of the word. However, those articles cannot be considered musical criticism, at least not in the modern sense of the word, as they never went beyond the level of mere journalistic reports. The first music criticism in the Croatian language in the true sense of the word is generally considered a very comprehensive text by a poet Stanko Vraz (1810-51) about a performance of the first Croatian national opera Ljubav i zloba (Love and malice) by Vatroslav Lisinski (1819-54) from 1846. In terms of its criteria for judgement, that criticism proved to become a model for the majority of 19th-century and later Croatian music criticism. Two judgement criteria are clearly expressed within it: national and artistic. Regardless of whether we are dealing with 1) ideological-utilitarian criticism, which was directed towards promoting the national ideology (Franjo Ksaver Kuhač, 1834-1911; Antun Dobronić, 1878-1955), 2) impressionist criticism based on the critic’s subjective approach to particular work (Antun Gustav Matoš, 1873-1914; Milutin Cihlar Nehajev, 1880-1931; Nikola Polić, 1890-1960), or 3) Marxist criticism (Pavao Markovac, 1903-41), we may observe the above-mentioned two basic criteria. Only at the end of the period under consideration the composer Milo Cipra (1906-85) focused his interest on immanent artistic values, shunning any ideological utilitarianism, and insisting on the highest artistic criteria.
Ziemie chorwackie były obiektem agresywnej polityki austriackiej, węgierskiej i włoskiej do I wojny światowej, a w niektórych regionach nawet dłużej, stąd też językiem lokalnej krytyki muzycznej był zarówno chorwacki, jak i niemiecki i włoski. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, historia chorwackiej krytyki muzycznej rozpoczęła się w 1826 r., kiedy w piśmie literacko-rozrywkowym Luna anonimowy autor opublikował tekst w języku niemieckim. Forum krytyki muzycznej w języku chorwackim stała się w 1835 r. Danica horvatska, slavonska i dalmatinska – dodatek literacki do pisma Novine Horvatzke, które oficjalnie rozpoczęło propagowanie chorwackiego odrodzenia narodowego, uruchamiając proces tworzenia narodu chorwackiego we współczesnym sensie tego słowa. Publikowanych na łamach Danicy artykułów nie można jednak uznać za krytykę muzyczną, przynajmniej nie w obecnym rozumieniu, ponieważ nigdy nie przekraczały one granic zwykłych sprawozdań prasowych. Za pierwszy poważny tekst krytycznomuzyczny w języku chorwackim powszechnie uważa się obszerną recenzję poety Stanka Vraza (1810–51) z wystawienia pierwszej chorwackiej opery narodowej Vatroslava Lisinskiego (1819–54) pt. Ljubav i zloba (Miłość i złośliwość) z 1846 roku. Wypowiedź ta, w której podkreślono dwa aspekty dzieła – narodowy i artystyczny – stała się, jeśli chodzi o przyjęte kryteria oceny, wzorem dla większości dziewiętnastowiecznej i późniejszej chorwackiej krytyki muzycznej. Te wyżej wymienione dwa podstawowe kryteria możemy zaobserwować bez względu na to, czy mamy do czynienia z: 1) krytyką ideologiczno-użytkową, która była zorientowana na promowanie ideologii narodowej (Franjo Ksaver Kuhač, (1834–1911), Antun Dobronić (1878–1955)), 2) krytyką impresjonistyczną, opartą na subiektywnym podejściu krytyka do poszczególnych dzieł (Antun Gustav Matoš (1873–1914), Milutin Cihlar Nehajev (1880–1931), Nikola Polić (1890–1960), czy 3) krytyką marksistowską (Pavao Markovac (1903–41)). Dopiero pod koniec rozważanego okresu kompozytor Milo Cipra (1906–85) skupił się na immanentnych wartościach artystycznych, odrzucając wszelkie ideologiczne utylitaryzmy i kładąc nacisk na najwyższe kryteria artystyczne.
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 4; 55-64
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka śpiewów liturgicznych w nabożeństwach starotestamentowych i wczesnochrześcijańskich
Characteristic of the liturgical chants in the Old Testament and early Christian’s services
Autorzy:
Białomyzy, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
historia muzyki
muzyka wczesnochrześcijańska
śpiew liturgiczny
monodia
nabożeństwo starotestamentowe
liturgika
history of music
music of early Christianity
liturgical chant
monody
Old Testament service
liturgics
Opis:
Muzyka ze względu na niezwykłą siłę oddziaływania na człowieka oraz swoistą zdolność wyrażania ekspresji od zawsze wiązała się ze sferą sacrum. Już w Starym Testamencie śpiew psalmów był ważnym elementem celebracji ówczesnych nabożeństw. Śpiew liturgiczny cechowała ta prostota, jaka charakteryzowała formy wokalne starożytności. Formuły melodyczne zapamiętywano i przekazywano w tradycji ustnej, zaś utwory liturgiczne wykonywano w formie melorecytacji, oraz tradycyjnie pojętego śpiewu. Wykonywano go unisono, był diatoniczny i nie wykazywał cech enharmonicznych i chromatycznych. Za czasów króla Dawida wystąpił największy rozkwit śpiewu synagogalnego. Kształcono m.in. kantorów, wyodrębniono chóry, których wokal stał się bardziej urozmaicony i naprzemienny. Dla pierwszych chrześcijan śpiew również stanowił ważny środek w komunikacji z Bogiem. Chociaż zakorzeniona w świadomości wiernych tradycja judaistyczna w dalszym ciągu dominowała zarówno w obrzędowości, jak i towarzyszącym jej wyrazie muzycznym, to rosnąca wiara i przynależność religijna powodowały zmiany w dotychczasowej estetyce muzycznej. Nastąpił powrót do źródeł. Śpiewano hymny, psalmy i pieśni w muzycznie prostych melodiach, przez co uzyskiwano ekspresję tego, co uznawano za najważniejsze – słowa. Poprzez wspólne wysławianie Zmartwychwstałego Chrystusa wierni różnych kultur i narodów jednoczyli się w myśli i modlitwie, czerpiąc pocieszenie i duchową radość, a także kształtując swą nową tożsamość religijną.
Music, in the reason of impressive strength of influence to man and specific ability of expression, was always connected with the sphere of sacrum. Although in the Old Testament singing psalms was important moment of celebration of the services in that time. The liturgical singing characterized this simplicity which characterized vocal forms of ancient times. Melodic formulas were remembered and transmitted to the oral tradition, but liturgical songs were performed in the form of recitation and traditionally understood singing. It was performed by unison, diatonic and showed no enharmonic and chromatic characteristics. In the days of king David there was the biggest flourishing of synagogue singing. Among others, there were educated singers, distinguished choirs which vocal became more varied and alternating. Singing was also very important mean in contact with God for the first Christians. Although Judaic tradition rooted in the consciousness of the faithful still dominated both of the rituals and the accompanying musical expression, growing faith and religious affiliation caused changes in previous musical aesthetics. There took place a return to the sources. There sung hymns, psalms and songs with simple musical melodies, thus obtained expression which was recognized most important – words. Through the common praise of the Resurrected Christ believers of different cultures and nations were united in thought and prayer, deriving comfort and spiritual joy and also forming their new religious identity.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 3; 455-469
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza i jej notacje – wokół partytur muzycznych twórców awangardy
Silence and Their Notations - Musical Scores of the Avant-garde Artists
Autorzy:
Nowakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578984.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
history of music, avant-garde, avant-garde music, silence, conceptual art
Opis:
The article discusses a range of musical compositions from the avant-garde movement and conceptual art, in which silence is the dominant artistic matter. From little-known In futurum by Erwin Schulhoff and the acclaimed John Cage’s 4’33”, to the untamed wilderness of Cornelius Cardew’s visual experiments and the political silence of anarcho-punk Crass’s recordings - the paper gives rise to a look at the richness of meanings hidden in silence.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 4; 101-115
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EDUKACJA MUZYCZNA NA ŚWIECIE W KRĘGU ZAINTERESOWAŃ CZASOPISMA „WYCHOWANIE MUZYCZNE”
TOPICS IN MUSIC EDUCATION WORLDWIDE PRESENTED IN “WYCHOWANIE MUZYCZNE” JOURNAL
Autorzy:
Grusiewicz, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
edukacja muzyczna
edukacja muzyczna na świecie
historia edukacji, czasopiśmiennictwo
czasopismo „Wychowanie Muzyczne”
music education
music education worldwide
history of education
journal publication
“Wychowanie Muzyczne” [Music Education] journal
Opis:
The author analyzes the variety of topics in music education worldwide, presented until 2016 in “Wychowanie Muzyczne” journal since it has been first released in 1957. In the enormous number of issues of the magazine, the topics were not of key impor-tance, however they played a significant role in broadening the awareness of music teachers and academics. They promoted ideas and concepts developed in different parts of the world, they showed common problems, as well as systemic, curriculum- and methodology-based differences in systems of music education across different countries. The analysis covers 215 papers on the subject. The main organizing criterion was a liter-ary genre and literary form. The papers were analyzed in the following order: literary se-ries; reprints from international journals; critical analyses using examples of foreign lit-erature; accounts of trips abroad including international conferences and symposia; papers by international authors and Polish authors living permanently abroad, including interviews with representatives of international cultural and education centres, as well as research accounts and scientific studies. The analysis also presents transformations in music education in Poland and worldwide over the past sixty years.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2016, 5; 125-146
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etos i gra w "Ogólnym wychowaniu muzycznym" Eberharda Preussnera na tle niektórych nurtów filozoficznych i pedagogicznych
ETHOS AND PLAY IN EBERHARD PRESUSSNER’S “GENERAL MUSIC EDUCATION” ON THE BACKGROUND OF SOME PHILOSOPHICAL AND PEDAGOGICAL TRENDS
Autorzy:
Chaciński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579448.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
etos
gra
J.J. Rousseau
naturalizm
Jugendbewegung
Wandervogel
śpiew
wychowanie muzyczne
historia pedagogiki muzyki
muzyka współczesna
T.W. Adorno
słuchanie muzyki
Nowe wychowanie
ethos
play
naturalism
singing
music education
history of music education
contemporary music
T.W. Adorno listening to music
progressive education
Opis:
Niemiecki pedagog Eberhard Preussner eksponuje pojęcia „etosu“ i „gry” w muzyce, uznając je za jedne z najważniejszych określeń służących do interpretacji cech konstytutywnych dzieła muzycznego i jego wykonywania. Pojęcia te mają także wielkie znaczenie w wyznaczaniu kierunków edukacji muzycznej i jednocześnie integralnego kształtowania osobowości człowieka przez muzykę. Dla Preussnera „etos” odgrywa podstawową rolę w reflektowaniu duchowych wartości muzyki, nadaje im trwałe znaczenie dla rozumienia egzystencji człowieka wyrażonej symbolicznie w znaczących w europejskiej kulturze kanonicznych dziełach artystycznych. Przeciwstawieniem „etosu” jest „gra”, która wyzwala się z potrzeby kontekstowego, poważnego rozumienia muzyki, zaś jej podstawowym zadaniem jest dawać radość muzykowania, tworzyć walory komunikacji wewnątrzgrupowej, aktywizować młodzież w stronę działań zmierzających do spontanicznego tworzenia muzyki i improwizowania. W rozprawie omówiono więc kilka muzyczno-pedagogicznych nurtów odnoszących się do szeroko rozumianego wychowania i kształcenia. Te historyczne już kierunki edukacji muzycznej: kształcenie w duchu naturalizmu J.J. Rousseau, tworzenie muzykujących grup wędrujących jako przykład wychowania przez pieśń i poczucie przynależności grupowej oraz refleksyjna, eksponująca słuchanie muzyki współczesnej metoda kształtowania człowieka wywarły wielki wpływ na aktualne rozumienie tej dziedziny w wielu krajach Europy oraz w USA. Dzisiejsze systemy edukacji muzycznej są swoistym kompromisem zaprezentowanych przyczynków, ponieważ dominuje w nich świadomość, że żadne z nich nie może funkcjonować samodzielnie, a jest zobligowane do łączenia w mniej lub bardziej zintegrowanych konceptach różne, często wykluczające się elementy, ale wnoszące w kształtowanie człowieka w oparciu o sztukę muzyczną ważny wkład.
Eberhard Preussner, a German educationalist, emphasizes the “ethos” and “play” concepts in music, regarding them as one of the most important definitions used to interpret constitutive features of a music work and its performance. The definitions are also of great significance in determining the music education trends and, at the same time, integral shaping of a human personality through the music. For Preussner “ethos” plays the basic role in reflecting spiritual values of music, gives them permanent significance in understanding human existence symbolically expressed in canonical artistic works meaningful in the European culture. The opposition of “ethos” is “play” triggering from the need of a contextual, serious understanding of music, while its main role is to give happiness from performing the music, create inter-group communication virtues, stimulate teenagers towards activities meant for spontaneous music creation and improvising. Thus several music and pedagogic trends referring to widely understood education and development have been discussed in the study. These already historical music education trends: education in the atmosphere of J.J. Rousseau’s naturalism, forming music performing travelling groups, as an example of education through song and group affinity, as well as reflective method of human shaping, exposing listening to the contemporary music, have had a great impact on the current perception of this discipline in many European countries and the USA Contemporary music education systems are a peculiar compromise of the presented contributions since the prevailing feeling is the awareness that none of them may function separately, but is obliged to combine, in more or less integrated concepts, elements that are quite often contradicting yet having a great contribution to human shaping based on the art of music.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 409-432
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies