Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "music history" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
The notion of nature in modern music theory and history as seen hy Carl Dahlhaus and Karol Berger
Autorzy:
Jarzębska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780323.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
music theory
music history
aesthetics of music
theory of art
the notion of nature
Opis:
Modern music theory, ignoring the problems connected with the subject’s auditive experience but referring to the objective laws of nature, was criticised by Carl Dahlhaus, although he accepted - to a certain extent - the hypothesis of historical determinism. Dahlhaus links this turning point in the history of reflection on music with the transition from the ‘ontological contemplation’ of the Tonsystem to the ‘aesthetic contemplation’ of the Tonkunstwerk, the fundamental characteristic of which is the idea of ‘wholeness’ (die Idee der Ganzheit). The new conception of the discourse on the theory and history of modern music proposed by Karol Berger in his book A Theory of Art (2000) bears testimony to crucial changes in the contemporary humanities linked to the so-called ‘cognitive revolution’. According to Berger, the fundamental characteristic distinguishing modern art from premodern art is its autonomy. Berger distances himself from the modern tradition of theoretic- aesthetic discourse treating the work of art, including the work of music, as an axiologically neutral entity independent of ‘human nature’, that is, of the functioning of our memory, imagination and cognitive mechanisms, and also not having a specific social function. At the centre of Berger’s theoretical interests is aesthetics, as broadly understood, coupled with ethics and history, poetics and hermeneutics. He is not interested - like Dahlhaus - in considering ‘what art is’ or ‘what music is’ , but poses the question: ‘What should the function of art be, if art is to have a value for us ?’
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2009, 8; 93-108
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka jako narzędzie poznawania artystyczno-kulturowej przestrzeni – omówienie prac „Ars inter Culturas”
Art as a Tool for Exploring Artistic and Cultural Space – a Discussion of the Works in “Ars inter Culturas”
Autorzy:
Chaciński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159818.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
sztuka
wielokulturowość
edukacja muzyczna
historia muzyki
literatura
sport
art
multiculturalism
music education
music history
literature
Opis:
In the current issue of the journal „Ars inter Culturas”, scholarly articles have been gathered and arranged into several thematic groups. Most of the issue is devoted to music, its analysis and to musical education, both conceptual and historical studies, as well as research into its effects. The articles in the first section are arranged chronologically, covering musical space from ancient Egypt to contemporary times. The second section includes historical research on music education, from the perspective of both Eastern European and Polish experiences. The third section maintains a multicultural profile, showing the interpenetration of various musical concepts between countries and their national adaptations.Traditionally, space is set aside in „Ars inter Culturas” for fields that round out the theore-tical area of other aspects of multiculturalism. This time, these were texts offering theological analysis as well as in teaching religious education for young people. The last part of this issue are references to other arts – ballet, design, as well as historical and contemporary interpreta-tion of literature, and sport.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 5-10
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literacko-teologiczno-retoryczny kontekst solowych kompozycji wokalnych w wymiarze edukacyjnym
Autorzy:
Stępniak, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606851.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
literature, poetry, theology, rhetoric, vocal music, music history, patriotism
Literatura
poezja
teologia
retoryka
muzyka wokalna
historia muzyki
patriotyzm.
Opis:
In this research, the author as a musicologist performs a theological and rhetorical analysis of baroque vocal compositions written for low bass and studies the literary context of the songs that he performs. The author is a performing artist (bass, basso profondo) and his repertoire includes songs (both religious and secular), opera arias, oratorios and cantatas by composers of the periods ranging from early baroque to contemporary. As a catholic priest he often personally organises his vocal recitals, prepares introductory speeches taking the opportunity to make reference to the conducted research. These concerts, often due to strictly specified target audience (schoolchildren, university students, adults, including students of the university of the Third age), form of presentation and specified repertoire, have a sensu stricto educative form. The research material hereof consists of programs of the selected concerts performed by the author, the musical scores of the performed pieces with their texts, results of the author’s own research (publications) on the oeuvre of the selected composers (nowowiejski and Moniuszko), theological and rhetorical dissertations of the author on baroque compositions for low bass performed by him. The research method of the article may be described as exploration of the author’s own concert activity, concert programs, the way of holding concerts and literary and historical analysis of the selected compositions in broadly understood educational dimension taking into account various age groups of the audience.  Music, including in particular vocal music, is aimed at teaching, educating, raising awareness, by both the values that it holds as such and by its religious, literary, historical and patriotic context. This is what the author tries to prove, indicating the forms of education with other disciplines (theology, literature, history, patriotic education), with his own concert activity.
Autor, jako muzykolog, w swoim badaniach zajmuje się teologiczno-retoryczną analizą barokowych kompozycji wokalnych, pisanych na niski bas, oraz literackim kontekstem pieśni, które wykonuje. Jako wykonawca (bas, basso-profondo) w swoim repertuarze ma pieśni religijne i świeckie, arie operowe oraz dzieła oratoryjno-kantatowe obejmujące okres od wczesnego baroku do współczesności. Jako ksiądz katolicki często sam organizuje swoje recitale wokalne, przygotowuje słowo wprowadzające, nawiązując przy okazji do prowadzonej pracy badawczej. Koncerty te ze względu na ściśle określone grupy odbiorców (dzieci szkolne, młodzież akademicka, osoby dorosłe, w tym słuchacze uniwersytetu Trzeciego Wieku), formę prowadzenia oraz określony repertuar, przybierają formę edukacyjną. Materiał badawczy do niniejszego artykułu stanowią programy wybranych koncertów autora, zapis nutowy wykonywanych utworów wraz z tekstami, wyniki badań własnych (publikacje) nad twórczością wybranych kompozytorów (Nowowiejskiego i Moniuszki), teologiczno-retoryczne rozprawy autora na temat niektórych wykonywanych przez niego kompozycji barokowych na niski bas. Metodę badawczą artykułu określić można jako eksplorację własnej działalności koncertowej, programów koncertów oraz sposobów ich prowadzenia, a także analizę literacką i historyczną wybranych kompozycji w szeroko pojętym wymiarze edukacyjnym uwzględniającym różne grupy wiekowe słuchaczy. Muzyka, w szczególności muzyka wokalna, ma uczyć, wychowywać, uwrażliwiać, zarówno poprzez wartości, które posiada sama w sobie, jak też poprzez kontekst religijny, literacki, historyczny czy patriotyczny. Tego chce dowieść autor, wskazując na formy edukacji w zakresie innych dziedzin (teologia, literatura, historia, wychowanie patriotyczne) poprzez własną działalność koncertową.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka i architektura – kontekst śląski. Koncepcja projektowa wystawy edukacyjno-promocyjnej
Music and architecture - the Silesian context. Design concept of an educational and promotional exhibition
Autorzy:
Bąba-Ciosek, Natalia
Mamet, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848233.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektura
wystawiennictwo
muzyka
tradycja
interpretacja
wystawa
historia muzyki
Śląsk
architecture
exhibition design
music
tradition
interpretation
exhibition
music history
Silesia
Opis:
W artykule zostały omówione metody pracy oraz rezultaty badań, które stanowiły podstawę realizacji całościowej koncepcji wystawienniczej dotyczącej wybranych zagadnień z obszaru historii muzyki na Śląsku. Celem pracy jest przedstawienie rozwiązania projektowego wystawy pt.: Historia muzyki - kontekst śląski oraz wskazanie przestrzeni interpretacji w ramach związków architektury z muzyką. W wyniku prowadzonych prac został zrealizowany projekt wystawy, która ma charakter edukacyjny i równocześnie wymiar artystyczny.
The article discusses the methods of work and the results of research, which formed the basis for the implementation of a comprehensive exhibition concept concerning selected issues in the area of the history of music in Silesia. The aim of the study is to present the design solution of the exhibition entitled: The History of Music - the Silesian context, as well as to indicate the space of interpretation within the relationship between architecture and music. As a result of the conducted scientific work, the project of an exhibition was implemented, which has an educational character and at the same time an artistic dimension.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 6; 48-52
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sex, Dr(a)gs and Rock’n’Roll: Diverse Masculinities of Glam Metal, Sleaze Metal and Hair Metal
Autorzy:
Jeray, Celina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049076.pdf
Data publikacji:
2021-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
heavy metal
non-hegemonic masculinity
glam metal
sleaze metal
hair metal
music history
genre theory
Opis:
The following essay retraces the genre development and correlations of three 1980s hard rock subgenres: glam metal, sleaze metal and hair metal. This issue is consid- ered, primarily, with reference to the theory of hegemonic and non-hegemonic masculini- ties developed by Raewyn Connell and reviewed against the theory of genre development by Jennifer C. Lena and Richard A. Peterson. Both theories are employed in order to un- derline the subtle differences between the subgenres, arguably linked to the masculinities performed by the artists’ assumed stage personas. Aside from the scholarly references, the research includes various interviews with the artists and music journalists, an analysis of over a hundred song lyrics and the vast repertoire of visual arts accompanying the music.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2021, 30(1); 171-190
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partimento po polsku? Nauka realizacji basso continuo i improwizacji organowej w przemyskim klasztorze benedyktynek
Polish partimento? The teaching of basso continuo realization and organ improvisation in Benedictine monastery in Przemyśl
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521912.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
partimento
organ manuscripts
sources to the polish music history of 18th century
the musical culture of Benedictine nuns
Przemyśl
Opis:
The article is devoted to the fragment of manuscript ms 10 stored in the Archive of the Benedictine Sisters in Przemyśl. The manuscript consists of 70 cards and comes probably from the mid-eighteenth century. The book, intended for the organist, consists of liturgical chants written in the soprano key with an accompanying bass line, exercises based on the bass line and 77 organ works. In addition, on the cards 64V-69V of this manuscript some observations about organ teaching are written. Those observations are subject for this very considerations and the text in the original grammatical and spelling form is attached to this article. The teaching notes from ms 10 are titled Understanding of good and bad consonances and consist of 29 unnumbered points illustrated with musical examples. They provide guidance on the implementation of basso continuo, organ accompaniment for plainchant and polyphonic singing and composing or organ improvisation. It is so far the only known text of this kind in the Polish language dating the eighteenth century. Author and copyist of this text remain unknown, but we can assume that it has been prescribed from another source by a nun-organist, and only in a small part reformulated. Its relationship to a female religious community is indicated by, apart from place of preservation, the endings of verbs appearing in the teaching notes. From the course of argument it can be concluded that the method of teaching included in the Understanding of good and bad consonances refers to the partimento tradition that began in the late seventeenth century in the Italian conservatories, and later, in the eighteenth century and early nineteenth, has been popularized in many parts of Europe through published books. The term partimento determined bassline, with or without numbering, which is the basis for improvising or creating self-composition. While dealing with the bass lines, a student learned at the beginning about the construction of intervals and chords and the way of conducting voices. When it was no longer a problem, he could expand the bass to the accompaniment or to the solo piece.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2012, 2; 99-118
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza i jej notacje – wokół partytur muzycznych twórców awangardy
Silence and Their Notations - Musical Scores of the Avant-garde Artists
Autorzy:
Nowakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578984.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
history of music, avant-garde, avant-garde music, silence, conceptual art
Opis:
The article discusses a range of musical compositions from the avant-garde movement and conceptual art, in which silence is the dominant artistic matter. From little-known In futurum by Erwin Schulhoff and the acclaimed John Cage’s 4’33”, to the untamed wilderness of Cornelius Cardew’s visual experiments and the political silence of anarcho-punk Crass’s recordings - the paper gives rise to a look at the richness of meanings hidden in silence.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 4; 101-115
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia muzyki oczyma metodologa
Music from the Methodological Point of View
Autorzy:
Brożek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577883.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
historia muzyki
metodologia
ontologia muzyki
history of music
methodology
ontology of music
Opis:
Są co najmniej dwa powody, dla których historia muzyki jest dyscypliną szczególną: pierwszy natury ontologicznej, drugi – aksjologicznej. Po pierwsze, historia muzyki jest, w najistotniejszym sensie tego słowa, historią utworów muzycznych, a więc pewnych ustrukturyzowanych przedmiotów intencjonalnych. Historia muzyki, która skupia się wyłącznie na tych strukturach – to autonomiczna historia muzyki. Jednakże historycy mogą także skupiać się na pewnych innych przedmiotach, które należą do „sfery muzycznej” – na wydarzeniach muzycznych, życiu kompozytorów, zjawiskach społecznych, recepcji muzyki czy też muzycznych gatunkach. Historia muzyki wygląda różnie z tych różnych punktów widzenia. Po drugie, historia muzyki jest de facto historią muzycznego kanonu, tj. utworów wybranych ze względu na pewne wartości. Zazwyczaj kanon składa się z utworów muzycznych o szczególnej wartości estetycznej i artystycznej. Jednakże jeśli odmówimy pierwszeństwa tym wartościom – obraz historii muzyki zmieni się radykalnie.
There are two reasons of the fact that history of music is a peculiar discipline: ontological and axiological reasons. Firstly, in the most genuine sense, history of music is the history of musical compositions, i.e. certain structured intentional objects. History of music which concentrates only on these structures is usually called “autonomic history of music”. However, the historian may also concentrate on some other objects which belong to the “musical area”: on musical events, on composers’ life, on social phenomena, on musical reception and on musical genres styles. History of music looks differently from all these points of view. Secondly, the history of music is de facto the history of musical canon, i.e. of the compositions chosen for the sake of various values. Typically, canon is composed of the musical works of the unique aesthetic and artistic values. However, by rejecting these values, the shape of the history of music changes dramatically.
Źródło:
Zagadnienia Naukoznawstwa; 2014, 50, 4(202); 313-319
0044-1619
Pojawia się w:
Zagadnienia Naukoznawstwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adeodato Barochius – zakonnik augustiański wielu talentów. Glosa do artykułu o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina
Adeodato Barochius – An Augustine Friar of Many Talents. A Gloss to an article on musical life at St. Martin’s Church, Warsaw
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147332.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Adeodato Barochius
historia muzyki XVII w.
historia malarstwa XVII w.
Warszawa
Augustianie
Pijarzy
seventeenth-century music history
seventeenth-century painting
Warsaw
Augustinians
Piarists
Opis:
Niedawno opublikowany został artykuł Barbary Przybyszewskiej-Jarmińskiej, „Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich” (Muzyka 65 (2020) nr 2, s. 25–61), będący niezwykle sumienną i owocną próbą wypełnienia białej plamy, jaką cały czas pozostawała sfera muzycznych dokonań stołecznego konwentu Ordo Eremitarum Sancti Augustini. Jednym z bohaterów tych rozważań stał się należący doń ojciec Adeodato Barochius, przybyły do Rzeczypospolitej z Italii. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na pominięte źródło, jakim są słane z Warszawy listy pijara Giacinta Orsellego do pozostającego w Rzymie założyciela zakonu Scholarum Piarum – św. Józefa Kalasancjusza. Korespondencja ze schyłku 1642 r. przynosi informacje o „augustianinie pochodzącym z Perugii”, który jest jednocześnie „muzykiem Jego Królewskiej Mości”. Miejsce urodzenia i wykonywana przez zakonnika profesja pozwalają – mimo niewymienionego nazwiska – zidentyfikować go jako owego Barochiusa. Dwukrotnie też jest mowa o tym, że namalował on dla pijarów obraz przedstawiający śś. Pryma i Felicjana. Zakon Scholarum Piarum został wówczas świeżo sprowadzony do Warszawy staraniem króla Władysława IV, który postanowił ufundować dlań siedzibę w stolicy Rzeczypospolitej. Chcąc podnieść prestiż tworzonego konwentu, ofiarował mu nader prestiżowy dar: pozyskane niegdyś od papieża Urbana VIII relikwie wczesnochrześcijańskich męczenników – śś. Pryma i Felicjana, dobyte na jego prośbę z podziemi rzymskiego kościoła Santo Stefano Rotondo. Byli oni osobistymi patronami monarchy, gdyż ten przyszedł na świat w dniu ich święta – 9 czerwca. Malowidło wykonane przez augustianina miało ozdobić ołtarz w pijarskim oratorium. Barochius, pochodzący z Perugii zakonnik augustiański, to zarazem kapelan królewski, członek monarszej kapeli, śpiewak – bas, kompozytor, dbały o bractwo św. Cecylii w warszawskim kościele św. Marcina, fundator tamże ołtarza św. Anioła Stróża, a wreszcie – rzecz dotąd szerzej nieznana – praktykujący twórca przedstawień sakralnych, bo obraz dla stołecznych pijarów z pewnością nie mógł być jedynym. Jakiej miary kunsztem dysponował nie da się już dziś ocenić, gdyż malowidło to nie dochowało się, a inne – o ile ocalały – nie zostały rozpoznane. Niewątpliwie jednak był człowiekiem wszechstronnie utalentowanym.
The recently published paper by Barbara Przybyszewska-Jarmińska, Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich [Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Music Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from that Period] (Muzyka 66 (2020) no. 2, pp. 25–61) is an extremely conscientious and fruitful attempt to map out the previously unexplored history of musical achievements at the Warsaw house of Ordo Eremitarum Sancti Augustini. One of the persons mentioned in that paper is Father Adeodato Barochius, who came to the Polish-Lithuanian Commonwealth from Italy. The present note refers to an omitted source, namely, letters sent from Warsaw by Piarist father Giacinto Orselli to the founder of Scholarum Piarum, the would-be saint Joseph Calasanz in Rome. Their correspondence from late 1642 mentions an ‘Austin friar from Perugia’ who was at the same time ‘a musician of His Majesty the King’. The profession and place of birth make it possible to identify this person, though not mentioned by name, as the said Barochius. There are also two mentions of the fact that he created a painting of Saints Primus and Felician for the Piarists. The Piarist order had freshly been brought to Warsaw by the efforts of King Władysław IV Vasa, who provided funding for a Piarist house in the capital of the Commonwealth, and, in order to raise the prestige of the newly established monastery, made it a gift of relics once received from Pope Urban VIII – bones of saints Primus and Felician, disinterred at his request at the vaults of the Roman church of Santo Stefano Rotondo. These two saints were the king’s personal patrons since he had been born on their feast day, 9th June. The Augustinian friar’s painting was to be placed in the altar of the Piarist oratory. Barochius, a Perugia-born Austin friar, was also the king’s chaplain and a member of the royal ensemble, a bass singer and composer, guardian of the Fraternity of St Cecilia at Warsaw’s St Martin’s Church, the donator of that church’s altar of the Guardian Angel, and (a previously unknown fact) – the author of religious paintings (his work for the Piarists could hardly have been his only attempt in this field). His abilities are hard to assess today since the painting is now lost and others, if they survive, have not been attributed to him. He was nevertheless clearly a man of many talents.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 3; 111-122
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz o działających w tym czasie muzykach królewskich
Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Musical Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from That Period
Autorzy:
Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28327953.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia muzyki w XVII wieku
Warszawa
Augustianie
organiści
kantorzy
kapela królów Polski
17th-century music history
Warsaw
Augustinians
organists
cantors
the Polish kings’ ensemble
Opis:
Kościół św. Marcina oo. augustianów w Warszawie od XVII w., kiedy warszawski Zamek Królewski stał się główną siedzibą kolejnych królów Polski, stanowił nie tylko miejsce dość intensywnego uprawiania muzyki przez samych zakonników i muzyków przez nich wynajmowanych, ale i występów kapeli królewskiej. W samym klasztorze zaś znajdowali mieszkanie muzycy królewscy, którzy należeli do zakonu św. Augustyna. Zachowane, pomimo ogromnych strat związanych z kasatą klasztoru po powstaniu styczniowym, rozproszone rękopisy dokumentujące jego dzieje, jak również akta prowincji polskiej oo. Augustianów stanowią niewykorzystywane przez muzykologów cenne źródła wiedzy na ten temat. Pierwszy paragraf  artykułu poświęcony jest muzyce i muzykom w kościele św. Marcina. Zawiera informacje o organach i ich remontach oraz o zapoznanych organistach (wśród których był Izajasz z Bochni, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski), a także kantorach (jak  znani z nazwiska Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski, który w klasztorze w Krakowie pełnił funkcję organisty, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, Esaias Pawlikowicz (?)) i muzykach innych specjalności należących do klasztornej społeczności (tu ponownie Bonawentura Krawarski oraz Andrzej Chrzanowski), jak również o zatrudnianych przez zakonników muzykach świeckich. Na podstawie zachowanych rachunków z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVII w. podane są okazje, z jakich w kościele wielokrotnie występowała kapela króla Jana III Sobieskiego, a jednorazowo kardynała Michała Stefana Radziejowskiego. Kolejne paragrafy przynoszą nieznane informacje, zaczerpnięte z rękopisów augustiańskich i różnej proweniencji źródeł uzupełniających, do biografii  muzyków królewskich. Dotyczą one nieznanych i niezrealizowanych planów Asprilia Pacellego wyjazdu w 1623 r. do Rzymu, lokalizacji kamienicy, którą w 1648 r. nabył Marcin Mielczewski wraz z małżonką Jadwigą Kołaczkówną, związków Bartłomieja Pękiela z klasztorem św. Marcina i rocznej daty jego śmierci (muzyk zmarł w 1666, a nie ok. 1670  r., jak się dotąd przyjmowało), czasu działalności w Warszawie augustianina, królewskiego śpiewaka-basa Adeodata Barochiusa, jego pochodzenia (z Perugii) oraz udziału, wraz z franciszkaninem konwentualnym Vincenzo Scapittą da Valenza  i augustaninem  Alfonso Selvaticim w założeniu w kościele św. Marcina bractwa św. Cecylii, wreszcie biografii tego ostatniego, w tym jego związków z kapelą królewską w charakterze śpiewaka-alta sięgających czasów Władysława IV, a kontynuowanych, po przerwie w latach pięćdziesiątych i być może początkach lat sześćdziesiątych, za panowania Jana II Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, augustianina-muzyka zmarłego, według źródła wytworzonego w warszawskim klasztorze augustianów w 1678 r., jako królewski kapelmistrz.
From the 17th-century onward, when Warsaw’s Royal Castle became the main seat of successive Polish kings, the Augustinian Church of St Martin was not only the venue for the relatively intensive music activity of the Austin Friars themselves and of musicians whom they hired, but also for performances by the royal ensemble. The royal musicians who belonged to the Order of Saint Augustine were lodged in the monastery itself. Despite enormous losses related to the 1864 dissolution of the monastery following the January Uprising, some of the handwritten materials concerning its history, as well as the documents of the Polish Augustinian province, have been preserved (though dispersed) and may provide musicologists with hitherto unresearched, precious sources of knowledge on this subject. The first section of the paper is dedicated to music and musicians at St Martin’s Church, the organ and its renovations, as well as that church’s organists known by name (who included: Izajasz of Bochnia, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski and Hieronim Bobowski), cantors (Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski – who held the post of organist in the Kraków monastery, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, and Esaias Pawlikowicz (?)), as well as musicians-members of the monastic community who performed other functions (in their numbers, again Bonawentura Krawarski, as well as Andrzej Chrzanowski), and lay musicians employed by the friars. The surviving bills from the 1680s and 90s allow us to reconstruct the occasions on which King John III Sobieski’s ensemble frequently performed in this church, which also once hosted the ensemble of Cardinal Michał Stefan Radziejowski. In later sections I quote hitherto entirely unknown information from Augustinian manuscripts and other supplementary sources of various provenance, concerning the biographies of royal musicians. From these documents we learn of: Asprilio Pacelli’s aborted plan of journey to Rome in 1623; the whereabouts of a tenement house purchased by Marcin Mielczewski and his wife Jadwiga née Kołaczek; Bartłomiej Pękiel’s links to the monastery of St Martin, and the year of his death (he died in 1666, and not around 1670, as it has been accepted so far); the period of the royal bass-singer Adeodat Barochius’ (OESA) work in Warsaw and his origins (he came from Perugia), as well as of his founding, along with the Conventual Franciscan Vincenzo Scapitta da Valenza, and another Augustinian, Alfonso Selvatici, of the Fraternity of St Cecilia at St Martin’s Church. Finally, we obtain information concerning the biography of that last musician, including his connection to the royal ensemble (where he sang alto), from the times of King Ladislaus IV Vasa, and subsequently after a break in the 1650s (possibly also the early 1660s) during the reigns of John II Casimir Vasa, Michael Korybut Wiśniowiecki, and John III Sobieski. According to a source from Warsaw’s Augustinian monastery, Selvatici died in 1678 as the royal Kapellmeister.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 2; 25-61
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria felicitas w świetle twórczości polskich kompozytorek
Autorzy:
Fabiańska-Jelińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514932.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
polskie kompozytorki
muzyka
nierówność płci
historia muzyki
biografia
Polish composers
music
gender inequality
history of music
biography
Opis:
Category of felicitas in the light of Polish composers
Źródło:
Amor Fati; 2015, 1; 171-184
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Development of the Musical Romans as a Genre: A Short Overview
Historia i rozwój muzycznego romansu jako gatunku: Zarys
Autorzy:
Politi, Gloria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430969.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
rosyjski romans
romans
opera
piosenka
historia muzyki
Russian romance
song
history of music
Opis:
The purpose of this essay is to trace the lines of evolution of the Russian romance, which found fertile ground for its development from the mid-18th century. The genre was firmly embedded in a tradition that had originated a century and a half earlier, but its roots lay in the oral production of ancient Rus’. Despite this strong historical-anthropological imprint, the diachronic development of Russian romance, as a hybrid genre of dual nature—poetic and musical—addressed to both elite and mass audiences, is marked by a series of revivals and contaminations (mainly in 19th-century Europe, especially in Italy). The article, based on culturological, literary and historical studies, presents a brief overview of the development of the genre and its various sub-genres, such as bytovoĭ romans, romans-ballad, romans-elegii͡a, up to contemporary songs and melodies.
Celem eseju jest prześledzenie ewolucji rosyjskiego romansu, który znalazł podatny grunt dla swojego rozwoju od połowy XVIII wieku. Gatunek był mocno osadzony w tradycji, która powstała półtora wieku wcześniej, ale korzeniami sięgał oralnej kultury starożytnej Rusi. Pomimo tego silnego historyczno-antropologicznego piętna diachroniczny rozwój rosyjskiego romansu, jako hybrydycznego gatunku o podwójnej naturze – poetyckiej i muzycznej – przeznaczonego dla zarówno elitarnej, jak i masowej publiczności, naznaczony jest serią odrodzeń i kontaminacji (głównie w XIX-wiecznej Europie, zwłaszcza we Włoszech). Artykuł, oparty na badaniach kulturoznawczych, literaturoznawczych i historycznych, przedstawia krótki zarys rozwoju gatunku i jego różnych podgatunków, takich jak bytovoĭ romans, romans-ballada, romans-elegii͡a, aż po współczesne pieśni i melodie.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 147-164
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczna ilustracja tekstu w XVIII-wiecznych cyklach nieszpornych kompozytorów jasnogórskich
Autorzy:
Ślusarczyk, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668915.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jasna Góra
Vespers
music rhetoric
Liturgy
history of Polish music
nieszpory
retoryka muzyczna
liturgika
historia muzyki polskiej
Opis:
The Vespers attracted the interest of many church composers and were – apart from the Mass – the second most frequently chosen service text. The musical setting of this part of officium divinum became richer in the course of time, especially in the monastic rite. The Vespers of Jasna Góra were of special nature since the prayer of the monks was accompanied by the Pauline monastery music ensemble. Its repertoire included works by composers connected with Częstochowa, who were instrumentalists or kapellmeisters in the monastery.The article presents seven composers connected with Jasna Góra in the 1700’s. The material was analyzed in terms of the relationship between the liturgical text and the musical setting, which was the very core of the 18th century art of composition. The musical works studied show features characteristic for the music of early Classical period, at the same time retaining some elements typical of the Baroque rhetoric. The Vespers of Jasna Góra are valuable evidence of Polish cultural heritage – one of the few preserved works of this kind.
Opracowania tekstów nieszpornych stanowiły drugą, obok mszy, grupę utworów chętnie podejmowanych przez kompozytorów tworzących na potrzeby Kościoła. Celebrowanie tej części officium divinum zyskało w ciągu wieków bogatą oprawę muzyczną, zwłaszcza w rycie monastycznym. Szczególny charakter miały vesperae na Jasnej Górze, gdzie codziennej modlitwie zakonników towarzyszyła paulińska kapela. Repertuar tego zespołu obejmował m.in. kompozycje twórców związanych z Częstochową, pełniących w klasztorze funkcje kapelmistrzów lub instrumentalistów.Artykuł prezentuje dzieła siedmiu kompozytorów związanych z Jasną Górą w XVIII wieku. Materiał przeanalizowano pod względem związków tekstu liturgicznego z oprawą dźwiękową, będącego kluczowym zagadnieniem ówczesnej sztuki kompozycji. Analizowane utwory wykazują cechy znamionujące twórców doby wczesnego klasycyzmu, chociaż nadal obecne są w nich środki charakterystyczne dla barokowych retorów. Jasnogórskie nieszpory są cennym świadectwem kultury dawnej Polski – jednym z nielicznych zabytków, które przetrwały do naszych czasów.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topoi umuzycznione. Przegląd koncepcji toposu w muzyce
Musical topoi. The chosen perspectives of topos in music
Autorzy:
Sołtysik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358073.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
filozofia muzyki
historia muzyki
retoryka muzyczna
topos w muzyce
topos transkulturowy
philosophy of music
history of music
musical rhetoric
topos in music
transcultural topos
Opis:
This article studies topos as a concept and its influence in Western Music. For this end, the history of how the understanding of topos developed, as well as how it manifested itself, shall be presented. This term, one which originates from the Ancient Greek’s study of Rhetoric, quickly gained acceptance in many cultural contexts. It is thanks to this growth that it was promptly incorporated into ars musica. During the Middleages, this concept from the Antique era was revived, notably influencing the illustrative nature of this era’s music. The concept continued throughout the Common era proceeding, especially in reinforcing the role of affects in music. The 20th century witnessed the progression of many unique understandings of topos coindependently. The contemporary thought of this era has presented numerous propositions of one is to understand the term that oscillates between the fields of musicology, literature studies, and philosophy. It can be said, that defining topos in the field of music will be closely tied with the emerging „transcultural” phenomenon; an appropriate paradigm with which to observe the variables shaping European culture, such as globalization and orientalism.
Treść artykułu ma ukazać różne ujęcia topoi w sztuce muzycznej. W tym celu zostaje przedstawiona historia pojęcia toposu. Ten termin z antycznej retoryki dość szybko stał się pojęciem używanym w szerszym kontekście kulturowym, dzięki czemu połączono go również z ars musica. W okresie średniowiecza dokonała się adaptacja starożytnych koncepcji oraz rozwinięcie ich w stronę ilustracyjności, w epokach nowożytnych nastąpiło zaś wzmocnienie roli afektów. W XX stuleciu wiele ujęć umuzycznionego topoi zaczęło funkcjonować równolegle. Współczesna myśl w omawianym zakresie dostarcza licznych propozycji oscylujących między muzykologią, literaturoznawstwem a filozofią. Można przypuszczać, że pojmowanie toposu w muzyce będzie się w przyszłości wiązało z perspektywą transkulturową, która wydaje się odpowiednim paradygma- tem badawczym wobec zachodzących w kulturze europejskiej procesów, takich jak globalizacja i orientalizacja.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 199-228
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O (nie)przydatności cezury roku 1600 w historii muzyki
On the (Un)Usefulness of the Turning Point of 1600 in the History of Music
Autorzy:
Jeż, Tomasz Miłosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194084.pdf
Data publikacji:
2021-06-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
renesans
humanizm
manieryzm
barok
periodyzacja
historia muzyki
Renaissance
humanism
Mannerism
Baroque
periodisation
history of music
Opis:
Artystyczny manifest florenckiej Cameraty powszechnie uważa się za przełom nie tylko w stylistyce muzycznej, ale także w teoretycznej refleksji nad muzyką. W tradycyjnej muzykografii cezura roku 1600 jawi się jako dość wyraźna granica oddzielająca renesans od baroku. Muzyczne desygnaty obydwu tych epok są jednak bardzo niejasne, a ich stosowanie nieuchronnie prowadzi do sprzeczności. Za ich rozwiązanie posłużyć może taki model interpretacyjny, który wiąże twórczość muzyczną z nurtem inspiracji humanistycznych, obecnych w kulturze europejskiej co najmniej od połowy wieku XVI i trwających przez kolejne stulecie. Nurt ten doprowadził do znaczącego przewartościowania kwestii stylu w muzyce, co dość dobrze oddaje pojęcie manieryzmu.
The artistic manifesto of Florentine Camerata is widely regarded as a breakthrough moment not only in musical stylistics but also in theoretical reflection on music. In traditional musicography, the year 1600 appears to be a fairly clear border separating the Renaissance from the Baroque. However, the musical designations of both periods are very vague and their application inevitably leads to contradictions. The solution to these contradictions can be a model of interpretation of the history of music that links musical creation with the current of humanistic inspirations that have been present in European culture at least since the mid-sixteenth century and lasting for the next hundred years. This trend has led to a significant re-evaluation of the issue of style in music, which reflects the concept of mannerism quite well.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 45-58
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies