Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "munchausen syndrome" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Who stole the sugar? Recurrent hypoglycemia in three women
    Autorzy:
    Gontarz, Katarzyna
    Barczykowska, Anna
    Głowacka, Paulina
    Mędza, Aleksandra
    Młynarkiewicz, Małgorzata
    Obrębski, Jakub
    Szczurek, Małgorzata
    Wielewicka, Aleksandra
    Obołończyk, Łukasz
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895783.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-28
    Wydawca:
    Gdański Uniwersytet Medyczny
    Tematy:
    factitious disorder
    Munchausen syndrome
    hyperinsulinemia
    C-peptide
    Opis:
    This article presents 3 cases that highlight one of the factitious disorders named Munchausen Syndrome (MS). It is defined as intentional simulation or self-induction of disease symptoms to gain attention of others and to be perceived as an ill person. Early recognition of factitious disorders is a challenge for non-psychiatrists, as its clinical symptoms vary significantly among patients. In this paper we present three women with recurrent episodes of hypoglycemia, who were eventually diagnosed with MS. Our aims were to share the diagnostic clues that can suggest the presence of a factitious disorder, to highlight the analysis of patient’s medical history and to suggest the potential the ethical dilemmas involved in caring for such patients.
    Źródło:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2018, 1, 1; 70-75
    2657-3148
    2657-3156
    Pojawia się w:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroba zapomniana, ale groźna. Wyzwania diagnostyczne u pacjentki z zespołem Münchhausena
    Munchausen syndrome – forgotten but dangerous disease. Diagnostic challenges in female patient
    Autorzy:
    Sołtysik, Mariusz
    Sołtysik, Anna
    Jarząb, Magdalena
    Kluczewska, Ewa
    Piegza, Magdalena
    Klemens, Jolanta
    Pudlo, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035599.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    zespół münchhausena
    zaburzenia pozorowane
    diagnostyka
    munchausen syndrome
    factitious disorder
    diagnostics
    Opis:
    According to the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems ICD-10, Munchausen syndrome is a mental disorder classified as an F68.1 diagnosis code – “Intentional production or feigning of symptoms or disabilities, either physical or psychological [factitious disorder]”. In contrast to people consciously simulating ailments for specific benefits, patients with suspected Munchausen syndrome persistently contacting health care providers are not aware of their inner motives (social gratification, need for control, high levels of self-harm), exposing themselves to a long diagnostic process. OBJECTIVE: To present the difficulties associated with differentiation, diagnosis and appropriate treatment of Munchausen syndrome. The presented case study concerns a young patient repeatedly hospitalized due to numerous somatic complaints. Despite many physical examinations, including imaging and treatment no diagnosis could be made which would explain all of the symptoms. Only psychiatric hospitalization, with full analysis of the patient’s medical history, made it possible to diagnose the Munchausen syndrome and to treat the patient accordingly. Paradoxically, that diagnosis might have contributed to undermining subsequent problems reported by the patient that emerged because of an expanding brain tumor. COMMENT: Proper understanding of the symptoms presented by the patient could have lead to a faster diagnosis. However, the later fatal symptoms show that one cannot focus on only one diagnosis. Properly planned imaging seems to play a huge role.
    Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, zespół Münchhausena jest zaburzeniem psychicznym, zaliczanym do kategorii diagnostycznej F68.1 „Zamierzone wytwarzanie lub naśladowanie objawów czy niewydolności fizycznych lub psychicznych (zaburzenia pozorowane)”. W przeciwieństwie do osób świadomie symulujących dolegliwości w celu uzyskania konkretnych korzyści, chorzy z podejrzeniem zespołu Münchhausena zgłaszając się kolejny raz do placówek służby zdrowia nie są świadomi swoich wewnętrznych motywów (społeczna gratyfikacja, potrzeba kontroli, wysoki poziom autoagresji), narażając się na długi proces diagnostyczny. CEL PRACY: Przedstawienie trudności związanych z różnicowaniem, rozpoznawaniem i odpowiednim leczeniem zespołu Münchhausena. Przedstawiony opis przypadku dotyczy młodej pacjentki, wielokrotnie hospitalizowanej z powodu licznych dolegliwości somatycznych, u której mimo wielu przeprowadzonych badań, w tym obrazowych i zabiegowych, nie można było postawić żadnego, tłumaczącego występujące objawy, rozpoznania. Dopiero hospitalizacja psychiatryczna, z pełną analizą dotychczasowej historii chorobowej pacjentki, pozwoliła na postawienie diagnozy zespołu Münchhausena i podjęcie właściwego leczenia. Paradoksalnie rozpoznanie to mogło przyczynić się do umniejszania zgłaszanych przez pacjentkę w późniejszym okresie dolegliwości, które pojawiły się w związku z rozrastającym się guzem mózgu. KOMENTARZ: Właściwe rozumienie prezentowanych przez chorą objawów mogło doprowadzić do znacznie szybszego postawienia diagnozy. Późniejsze, tragiczne w skutkach objawy pokazują, iż nie można zamykać się w obrębie jednego rozpoznania. Istotną rolę zdają się odgrywać właściwie zaplanowane badania obrazowe.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 203-208
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeniesiony zespół Münchausena – sposoby indukowania objawów chorobowych u dzieci
    Methods of disease symptom induction in Münchausen syndrome by proxy
    Autorzy:
    Janus, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499316.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przeniesiony zespół Münchausena
    zaburzenia pozorowane
    zespół dziecka maltretowanego
    Münchausen syndrome by proxy
    factitious disorders
    battered child syndrome
    Opis:
    Przeniesiony zespół Münchausena został opisany w 1977 roku przez brytyjskiego pediatrę Roya Meadowa w artykule Munchausen syndrome by proxy. The hinterland of child abuse. Autor opisał dwa przypadki intencjonalnego manipulowania wywiadem chorobowym, a także fabrykowania wyników badań diagnostycznych przez opiekuna w celu wzbudzenia u personelu medycznego podejrzenia choroby somatycznej dziecka. W artykule Meadow podkreślał, że poszukiwanie przez lekarzy źródła przyczyn objawów chorobowych występujących u dzieci wiązało się z wieloma potencjalnie szkodliwymi procedurami diagnostyczno-terapeutycznymi, w tym zabiegami przeprowadzonymi w trzech różnych ośrodkach klinicznych. Jedno dziecko, przewlekle zatruwane solą kuchenną przez matkę, zmarło. W niniejszym artykule przeanalizowano wykorzystywane przez opiekunów metody intencjonalnie pogorszające stan zdrowia dziecka w celu poddania go procedurom diagnostycznym i leczniczym. Do analizy włączono 68 artykułów, zarówno polskich, jak i zagranicznych, zawierających opisy 100 przypadków przeniesionego zespołu Münchausena. W analizie wykazano, że opiekunowie mogą stosować różnorodne, często wymyślne i bardzo złożone sposoby indukowania objawów chorobowych, a jedynymi ograniczeniami wydają się być są motywacja, fantazja, wiedza i doświadczenie sprawcy.
    Münchausen Syndrome by Proxy was described in 1977 by British pediatrician, Roy Meadow. In the article “Munchausen syndrome by proxy. The hinterland of child abuse” Meadow presented two cases of disease symptom induction in children done by the biological mother. The author drew attention to the phenomenon of intentional manipulation of medical history, as well as fabricating the results of diagnostic tests by the caregiver in order to arouse suspicion of a child’s somatic illness in medical staff. In his article Meadow emphasizes that diagnostic and therapeutic efforts have been associated with numerous potentially harmful procedures, including surgeries in three different clinical centers. One child, chronically intoxicated with salt by his mother, died. Since the first publication about Munchausen Syndrome by Proxy many similar cases have been described in Polish and world literature. The aim of this paper is to analyze the methods which caregivers use to intentionally worsen their children’s health in order to force medical staff to perform diagnostic and therapeutic procedures. Analysis of 68 articles containing descriptions of 100 Munchausen syndrome by proxy cases was conducted. Analysis has shown that caregivers can use various and elaborate methods of disease symptom induction which may be limited by motivation, ingenuity, knowledge and perpetrators’ experience only.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 3; 9-37
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawcy medycznego krzywdzenia dzieci (przeniesionego zespołu Munchausena) – przegląd systematyczny 796 przypadków
    THE PERPETRATORS OF MEDICAL CHILD ABUSE (MUNCHAUSEN SYNDROME BY PROXY) – A SYSTEMATIC REVIEW OF 796 CASES
    Autorzy:
    Bass, Christopher
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499028.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    medyczne krzywdzenie dzieci
    przeniesiony zespół Munchausena
    zaburzenie pozorowane
    fałszowanie stanów chorobowych u dzieci
    indukowanie choroby
    symulowanie zastępcze
    medical child abuse
    Munchausen syndrome by proxy
    factitious disorder
    paediatric conditiofalsification
    fabricated and induced illness
    malingering by proxy
    Opis:
    Wprowadzenie. Niewiele wiadomo o sprawcach medycznego krzywdzenia dzieci (MKD, medical child abuse), często nazywanego także przeniesionym zespołem Munchausena lub udzielonym zaburzeniem pozorowanym. Do tej pory na podstawie danych pochodzących z wystarczająco dużej próby nie opisano demograficznej ani klinicznej charakterystyki sprawców. Postanowiliśmy zająć się tym zagadnieniem i przeprowadzić przegląd systematyczny opisów przypadków oraz serii przypadków dostępnych w piśmiennictwie. Metoda. Systematyczne wyszukiwanie opisów i serii przypadków opublikowanych od 1965 r. przeprowadzono przy użyciu baz danych MEDLINE, Web of Science i EMBASE. Przejrzano 4100 pozycji, a następnie przeprowadzono wyszukiwanie uzupełniające przy użyciu Google Scholar i bibliografii podanych w zakwalifikowanych artykułach. Wyszukiwanie wygenerowało próbę złożoną z 796 sprawców – 309 z opisów przypadków i 487 z serii przypadków. Uzyskane informacje obejmowały cechy demograficzne i charakterystykę kliniczną sprawców, a także metody krzywdzenia i następstwa każdego przypadku. Wyniki. Prawie wszyscy sprawcy byli płci żeńskiej (97,6%), przy czym niemal zawsze sprawczynią była matka ofiary (95,6%). Większość żyła w związku małżeńskim (75,8%). Średni wiek opiekunów w chwili kontaktu dziecka z ochroną zdrowia wynosił 27,6 roku. Osoby dopuszczające się MKD w wielu wypadkach wykonywały zawody związane z opieką zdrowotną (45,6%), doświadczyły powikłań położniczych (23,5%) lub padły ofiarą krzywdzenia w dzieciństwie (30%). Najczęstszymi www.dzieckokrzywdzone.fdds.pl SPRAWCY MEDYCZNEGO KRZYWDZENIA DZIECI (PRZENIESIONEGO ZESPOŁU… 94 zdiagnozowanymi u nich zaburzeniami psychicznymi były zespół Munchausena, czyli pozorowane zaburzenie wywołane u siebie (30,9%), zaburzenie osobowości (18,6%) i depresja (14,2%). Wnioski. Na podstawie największej przeprowadzonej dotąd analizy sprawców MKD można sformułować kilka zaleceń klinicznych. W szczególności apelujemy do klinicystów, aby traktowali matki, które w dzieciństwie doświadczyły krzywdzenia, u których wystąpiły komplikacje położnicze lub u których rozpoznano zespół Munchausena, jako osoby o podwyższonym ryzyku MKD. Niezbędne są badania podłużne, aby ustalić rzeczywistą wartość prognostyczną tych czynników, ponieważ nasza metoda mogła być podatna na wpływ tendencyjności publikacyjnej.
    Introduction: Little is known about the perpetrators of medical child abuse (MCA) which is often described as “Munchausen’s syndrome by proxy” or “factitious disorder imposed on another”. The demographic and clinical characteristics of these abusers have yet to be described in a sufficiently large sample. We aimed to address this issue through a systematic review of case reports and series in the professional literature. Method: Asystematic search for case reports and series published since 1965 was undertaken using MEDLINE, Web of Science and EMBASE. 4100 database records were screened. A supplementary search was then conducted using GoogleScholar and reference lists of eligible studies. Our search yielded a total sample of 796 perpetrators: 309 from case reports and 487 from case series. Information extracted included demographic and clinical characteristics, in addition to methods of abuse and case outcomes. Results: Nearly all abusers were female (97.6%) and the victim’s mother (95.6%). Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka Vol. 19 Nr 1 (2020) 115 Gregory Yates, Christopher Bass Most were married (75.8%). Mean caretaker age at the child’s presentation was 27.6 years. Perpetrators were frequently reported to be in healthcare-related professions (45.6%), to have had obstetric complications (23.5%), or to have histories of childhood maltreatment (30%). The most common psychiatric diagnoses recorded were factitious disorder imposed on self (30.9%), personality disorder (18.6%), and depression (14.2%). Conclusions: From the largest analysis of MCA perpetrators to date, we provide several clinical recommendations. In particular, we urge clinicians to consider mothers with a personal history of childhood maltreatment, obstetric complications, and/or factitious disorder at heightened risk for MCA. Longitudinal studies are required to establish the true prognostic value of these factors as our method may have been vulnerable to publication bias.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2020, 19, 1; 93-115
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies