Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "multimedialność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Słowo w multimediach edukacyjnych (na przykładzie programów komputerowych do nauki języka polskiego w gimnazjum i liceum)
Autorzy:
Kaszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782844.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
multimedia
multimedia edukacyjne
multimedialność
podręczniki
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki analiz ośmiu programów komputerowych do nauki języka polskiego w gimnazjum i liceum. Pod uwagę wzięto m.in. ilość słowa (tekstu) w badanych multimediach, jego funkcje oraz relacje z innymi formami przekazu (obraz statyczny, obraz ruchomy, dźwięk), jak również to, czy i w jakim stopniu wykorzystano możliwości „słowa elektronicznego” (takie jego cechy, których nie posiada słowo „papierowe”). Badania wykazały, że w większości programów edukacyjnych warstwa tekstowa jest dominująca, nadrzędna, niemal samowystarczalna. Inne formy przekazu były stosunkowo nieliczne i wykorzystywane głównie ornamentacyjnie. Pomoce komputerowe niewystarczająco korzystały też z niepowtarzalnych możliwości komputera i formy elektronicznej słowa (np. mobilność danych, multimedialność, hipertekstowość).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2013, 4, 140; 288-302
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura – współczesna hybrydyzacja profesji
Architecture – contemporary hybridisation of the profession
Autorzy:
Achramowicz, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058459.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
design
multidyscyplinarność
estetyka
kastomizacja
multimedialność
taktylność
multidisciplinary
aesthetics
customisation
multimedia
tactility
Opis:
Od początku XXI wieku w architekturze obserwuje się proces przełamywania barier względem bliźniaczej dyscypliny – designu. Na naszych oczach dokonuje się hybrydyzacja zawodów architekta i projektanta oraz zmiana sposobu myślenia o budynkach i przedmiotach. Architekci z jednej strony adoptują cyfrowe metody projektowo– produkcyjne, a z drugiej odkrywają „na nowo” metody tradycyjne, pochodzące z różnych dziedzin projektowania czy sztuki. Zapowiedź coraz powszechniejszej multidyscyplinarności można było odnaleźć już w pierwszej połowie XX wieku, m.in. u Buckminstera Fullera, który postulował zaistnienie wszechstronnego projektanta, będącego syntezą artysty, wynalazcy, mechanika, obiektywnego ekonomisty i ewolucyjnego stratega. Blisko temu do starogreckiego pojęcia ho–tekton, którym określano m.in. św. Józefa. Ho–tekton to mistrz w rzemiośle, alchemic–metalurg, pracujący w kamieniu i drewnie, budujący domy i śluzy, naprawiający drzwi i siodła. Czyż więc zwrot ku multidyscyplinarności architektów jest czymś nowym?
Since the beginning of the 21st century, a process of breaking down barriers can be observed within architecture, in relation to its sister discipline – design. Before our eyes, hybridisation of these two professions is occurring and the way of thinking about buildings and objects is changing. On the one hand, architects adopt digital design and production methods, and on the other, they “rediscover” traditional methods coming from various fields of design or art. The foreshadowing of an increasingly widespread multidisciplinary can be found as early as in the first half of the 20th century, among others in Buckminster Fuller, who postulated the existence of a comprehensive designer, being the synthesis of artist, inventor, mechanic, objective economist and evolutionary strategist. It is close to the ancient Greek concept of ho–tekton, which was used to describe, among others, St. Joseph. Ho tekton is a master craftsman, an alchemist – metallurgist, working in stone and wood, building houses and sluices, repairing doors and saddles. Therefore, is the turn towards multidisciplinary of the architects something new?
Źródło:
Pretekst; 2020, 10; 9--17
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choreografie teatralno-performatywnych widowisk jezuitów do XVIII wieku (w kręgu sztuki tanecznej, literatury i myśli pedagogicznej)
Choreographies of theatrical-performative Jesuits presentations till the 18th century (in the field of literature, dance and pedagogical thought)
Autorzy:
Reglińska-Jemioł, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083720.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Jesuits
school theater
drama literature
upbringing
multimedia
jezuici
teatr szkolny
literatura dramatyczna
wychowanie
multimedialność
Opis:
This article presents a panorama of studies on the issue of theatrical-performative choreography of Jesuit presentations till the 18th century. The Society of Jesus in its pedagogical practice fulfilled the task of teaching European nobility, using the most progressive and effective means of propaganda (which undoubtedly includes the multimedia type of message). The primary literary status of these research was thus provided with a choreological perspective, which was aimed at presenting the idea of the correspondence of arts in the light of the realization concepts preferred by the Jesuits. Following formed by the anthropologists of dance the thesis of treating the body in motion as a cultural artifact – in all forms of Jesuit choreography (from processional parades, panegyric ceremonies, through single somersaults at the school stage, to completely independent ballet performances), we can observe an effective form of socio-ideological communication.
W niniejszym artykule naszkicowana została panorama studiów nad zagadnieniem choreografii teatralno-performatywnych widowisk jezuitów do XVIII w. W swej praktyce pedagogicznej zakon Societatis Jesu wypełniał powierzone mu zadanie nauczania europejskiej szlachty za pomocą najbardziej aktualnych i efektownych środków propagandy (do których niewątpliwie zaliczyć można multimedialność przekazu). Prymarny literaturoznawczy charakter badań został zatem uzupełniony perspektywą choreologiczną, co miało na celu prezentację idei korespondencji sztuk w świetle preferowanych przez jezuitów koncepcji realizacyjnych. Przyjmując za antropologami tańca tezę o traktowaniu ciała w ruchu jako artefaktu kulturowego – we wszystkich formach choreografii jezuickich (od procesyjnych ceremonii, uroczystości panegirycznych, przez pojedyncze wstawki taneczne przedstawień szkolnych, po samodzielne treściowo spektakle baletowe) – możemy dostrzec skuteczną formę społeczno ideologicznej komunikacji.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 189-199
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genologia wobec rewolucji cyfrowej. Przypadek reportażu
Theory of Genre and the Digital Revolution. Case of Reportage
Autorzy:
Pietrzak, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309897.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
intermediality
multimediality
transmediality
convergence
aggregation
participatory
reportage
web
internet
genre
mediamorphosis
periodical
book
intermedialność
multimedialność
transmedialność
konwergencja
agregacyjność
uczestnictwo
reportaż
sieć
gatunek
czasopismo
książka
Opis:
 I compare the concept of today intermedial reportage to that before Internet era. Several features of this genre, usually considered as purely contemporary ones, can be found in the works of 20th century Polish writers including interwar period. Multi-, trans- and intermedial reportages, multiplication of their editorial channels and some forms of participation can be discovered before time of World Wide Web, on condition that we take into consideration newspaper editions, not only those in the books. Digital revolution then looks merely like a change of carrier rather than a huge turn in the history of some literary genres. Moreover, what it offers (internet channels, social media), is of much less durability than traditional paper texts, and readers’ participation here is frequently limited to commentaries or some cues for authors. Many of them vanish shortly afterwards, what makes a  ‘participatory culture’ a cultural illusion.    
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 55-72
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wideoliteratura jako ekspresja pełni emocjonalnego doświadczenia
Autorzy:
Ślósarz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690422.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
emotions
instrumentalization of emotion
postmodern aesthetics
multimedia
animation
recitation
video-literature
e-poetry
video-poetry
emocje
instrumentalizacja emocji
postmodernistyczna estetyka
multimedialność
animacja
recytacja
wideoliteratura
e-poezja
wideopoezja
Opis:
Culture of the 21st century exploits human emotions for marketing, educational, social and political purposes, while postmodern aesthetics appreciate the emotional resonance of a work of literature more than its message. Human person becomes a less and less rational subject. Therefore, video-literature plays a therapeutic role because it reveals and disseminates emotions which are ignored or are repressed. Video-poetry, on the other hand, generally takes form of visual and sound animations or filmed recitations of poetry by poets. It addresses current problems and deeply involves one emotionally.
Kultura XXI wieku eksploatuje emocje w celach marketingowych, edukacyjnych, społecznych i politycznych, a postmodernistyczna estetyka bardziej docenia emocjonalny rezonans dzieła niż jego kompozycję czy przesłanie. Człowiek staje się coraz mniej racjonalnym podmiotem. Dlatego wideoliteratura pełni rolę terapeutyczną – ujawnia i upowszechnia emocje pomijane w kulturze popularnej, represjonowane przez społeczeństwo. Wideopoezja przyjmuje zaś najczęściej postać wizualno-dźwiękowych animacji lub sfilmowanych recytacji wierszy przez poetów. Podejmuje aktualne problemy i silnie angażuje emocjonalnie.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2017, 2
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies