Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mszywioly" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Jurajskie zespoły mszywiołów: forma kolonii versus rodzaj podłoża
    Autorzy:
    Hara, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/183381.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    mszywioły
    bryozoans
    Źródło:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3/1; 171-173
    0138-0974
    Pojawia się w:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Visean bryozoans from the Shishtu II Member, Shishtu Formation, central Iran
    Autorzy:
    Tolokonnikova, Zoya
    Yazdi-Moghadam, Mohsen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94713.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bryozoa
    Visean
    Iran
    mszywioły
    Wizen
    Opis:
    Four bryozoan species are described from the upper member (Shishtu II) (Visean, Early Carboniferous=Mississippian) of the Shishtu Formation of central Iran: Nikiforovella ulbensis Nekhoroshev, 1956, Nicklesopora elegantulaformis (Nekhoroshev, 1956), Primorella cf. iranica Gorjunova, 2006, and Nikiforopora intermedia (Nikiforova, 1950). This Visean assemblage shows close palaeogeographical affinities of Iran with Kazakhstan and Russia (eastern Transbaikalia, Kurgan region).
    Źródło:
    Geologos; 2013, 19, 4; 291-299
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early astogeny and relationships of the Ordovician rhabdomesine bryozoans
    Autorzy:
    Dzik, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20329.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ewolucja
    ordowik
    skamienialosci
    paleontologia
    ancestrula
    mszywioly
    wapienie
    zooecia
    astogeneza
    Opis:
    A diverse Ordovician assemblage of juvenile bryozoan colonies, with external phosphatic coatings allowing chemical extraction from the rock, shows a morphologic series probably corresponding to evolutionary step-by-step suppression in the formation of the external colony wall. Its formation was initially delayed leading to formation of the common bud (advanced corynotrypids). Then the permanent double-walled colony organization developed along the colony margin (Flabellotrypa-like). In the following evolutionary stage, the external wall was secreted only at the conical creeping stage immediately following ancestrula (typical rhabdomesines). With subsequent evolution the external wall completely disappeared, and the double-walled ancestrula grew vertically (advanced rhabdomesines and phylloporinids). This kind of the early astogeny characterizes also the oldest phyllodictyid cryptostome Prophyllodictya, studied in serial peels. Flabellotrypidae fam. n., Mojczatrypa halysitoides gen. et sp. n., Kielceporidae fam. n., Kielcepora ornata gen. et sp. n., Ojlepora gen. n., and Kielanopora gracilis gen. et sp. n. are proposed.
    Dzięki licznym okazom młodocianych kolonii mszywiołów z otoczkami fosforanowymi, wytrawionym z ordowickich wapieni z Mójczy, możliwe stało się skompletowanie pełnego szeregu morfologicznego wzrostu złożoności astogenezy w ewolucji Rhabdomesina. Generalna tendencja polegała na redukcji stadium z zewnętrznym szkieletem aż do objęcia wspólną jamą ciała nawet ancestruli. W dalszej kolejności doprowadziło to do daleko posuniętej fizjologicznej integracji kolonii; struktury wspólne dla kolonii podlegać poczęły ewolucyjnej komplikacji zaś poszczególne zooecia uproszczeniu.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1992, 37, 1; 37-54
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Middle Carboniferous to Early Permian bryozoans from Spitsbergen
    Autorzy:
    Nakrem, H A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19930.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    fauna borealna
    perm
    Spitsbergen
    skamienialosci
    karbon
    paleontologia
    mszywioly
    Bryozoa
    Opis:
    Bryozoans from the Nordenskiöldbreen Formation (Middle Carboniferous Moscovian through Early Permian Sakmarian) and the Gipshuken Formation (late Sakmarian - late Artinskian), from central Spitsbergen, Svalbard, are represented by 36 species (22 genera). One species is new: Hinaclema svalbardensis of the order Trepostomata. The bryozoan fauna is typical Boreal and resembles those from the Timan-Pechora region (western Siberia) and the Urals. Similarity indices based on generic composition show that the Boreal fauna became more endemic by the late Early Permian, clearly separated from the Tethyan faunas. Several species have stratigraphic ranges in Spitsbergen longer than elsewhere.
    Artykuł zawiera taksonomiczną rewizję mszywiołów z formacji Nordenskiöldbreen (środkowy karbon-wczesny perm) i Gipshuken (perm) Spitsbergenu, obejmując rownież gatunki będące niegdyś przedmiotem publikacji Czarnieckiego (1964) i Małeckiego (1977). W sumie zidentyfikowano 36 gatunków z 22 rodzajów; tylko jeden gatunek nowy. Fauna mszywiołów jest typowo borealna i przypomina fauny obszaru timańsko-peczorskiego i Uralu. Od końca wczesnego permu fauny borealne stały się bardnej endemiczne, wyraźnie odrębne od tetydzkich. Wiele gatunków mszywiołów miało dłużzsze zasięgi w permie Spitsbergenu niż gdzie indziej.
    Bryozoer fra Nordenskiöldbreenformasjonen (midtre karbon moskva til tidlig perm sakmar) og Gipshukenformasjonen (sen sakmar - sen artinsk) fra Spitsbergen, Svalbard, er representert med 36 arter (22 slekter). En art er ny: Hinaclema svalbardensis, orden Trepostomata. Bryozofaunaen er typisk boreal (nordlig) og ligner på tilsvarende fauna beskrevet fra Timan-Pechoraområdet (vestlige Sibir) og fra Uraldistriktet. Likhetsindekser basert på slektssammensetningen viser at den Boreale faunaen ble stadig mer endemisk mot slutten av tidlig perm, og er markant forskjellig fra Tethysfaunaen i sør. Mange arter har en stratigrafisk utbredelse på Spitsbergen som avviker fra utbredelsen i andre områder.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 1; 45-116
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka jurajskich mszywiołów południowej Polski w aspekcie warunków paleooerodowiska i biogeografii
    Characteristics of Jurassic bryozoans from southern Poland in palaeoecological and biogeographical aspects
    Autorzy:
    Hara, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074500.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    jura
    mszywioły
    różnorodność
    paleośrodowisko
    biogeografia
    Jurassic
    bryozoan assemblages
    cyclostomes
    diversity
    palaeoecology
    biogeography
    Opis:
    A few distinctive bryozoan assemblages have been recognized in the Middle and Upper Jurassic sediments of southern Poland. The biota moderately rich in bryozoan taxa are generally restricted to a few cyclostome genera and dominated respectively by tubuloporines among which the majority form a fan-shaped or discoidal [bereniciform], encrusting colonies previously called "Berenieca", a bryozoan ubiquitous in the Jurassic. The Lower and Upper Callovian epifaunal bryozoan community of the vicinity of Cracow at Zalas in the Cracow Upland is represented by well-known Jurassic Stomatopora Bronn, Hyporosopora Canu & Bassler and Microeciella Taylor & Sequeiros, genera, as well as the other undeterminated, numerous bereniciform colonies. In terms of the species richness the most diversified is the Early Oxfordian bryozoan assemblage of the Ćmielów area [NW margin of the Holy Cross Mts], associated with an open shelf biohermal sedimentation, which was replaced later [during the transversarium and bifurcatues zones] by the shallow-water, soft-bottom coral buildups, among which the bryozoans are well-represented and described from Bałtów. The presence of the ?Late Tithonian–Berriasian bryozoan fauna has been documented in the thin-sections of the Stramberk limestones of the Polish Flysch Carpathians. Palaeoecological aspects of the studied bryozoan biotas are related to the nature and relative abundance of the colonial growth forms, the substrate type and other ecological factors. The moderately rich occurrence of the bryozoans in the Late Middle and Upper Jurassic sequences of Poland shows a different pattern of distribution than the biotas of the northwestern Europe which display the greatest species diversity in the Middle Jurassic [Bathonian]. The taxonomical and biogeographical studies of the Jurassic bryozoan biotas of Poland, in spite of the great patchiness in the global distribution of the Jurassic cyclostomes, has a key significance for the evolutionary radiation pattern and may add new data, whether this fauna originated and started to radiate in the Late Middle or the Upper Jurassic, or this event was mostly connected with the facies migration from west to east.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2007, 55, 1; 54-60
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bryozoans from the Jurginskaya Formation (Famennian, Upper Devonian) of the Tom-Kolyvansk area (Western Siberia, Russia)
    Autorzy:
    Tolokonnikova, Zoya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94237.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bryozoa
    Late Devonian
    Western Siberia
    Russia
    mszywioły
    późny dewon
    zachodnia Syberia
    Rosja
    Opis:
    Nine bryozoan species are described from the Jurginskaya Formation (Famennian, Late Devonian) from Western Siberia, Russia, namely: Leptotrypella pojarkovi Orlovski, 1961, Rhombopora subtilis Nekhoroshev, 1977, Klaucena lalolamina Yang, Hu, Xia, 1988, Eofistulotrypa famennensis sp. n., Atactotoechus cellatus sp. n., Nikiforopora jurgensis sp. n., Eridotrypella tyzhnovi sp. n., Mediapora elegans sp. n., and Klaucena gracilis sp. n. The studied assemblage shows palaeogeographical affinity with Kazakhstan, Kirgizia, Transcaucasia, China, and the United States of America.
    Źródło:
    Geologos; 2010, 16, 3; 139-152
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A segmented Paleocene cheilostomatous bryozoan and its possible relationships with pseudarcellids
    Autorzy:
    Szczechura, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20674.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    plytki oralne
    pseudarcellidy
    skamienialosci
    mikroskamienialosci wapienne
    kenozoik
    cechy morfologiczne
    Polska Polnocna
    paleontologia
    mszywioly
    Geminella polonica
    zooecia
    Opis:
    Paired, cup-like calcitic structures from the Paleocene of Pomerania, Poland, are interpreted as complete zoaria or zoarial segments of an unknown group of cheilostomatous Bryozoa. Each of the cups in the twinned unit resembles the alleged Eocene tintinnid Pseudarcella. These fossil organisms may thus represent a connecting link between the more complex segmented bryozoan of bicorniferids and the extremely simplified pseudarcellids. Geminella polonica gen. et sp. n. is proposed.
    Z osadów paleocenu (montu) z Polski północnej, opisano Geminella polonica gen. et sp. n., stanowiącą nieznany dotąd typ kolonii, bądź segment kolonii mszywiołów Cheilostomata Anasca, o nieustalonej przynależnosci do rodziny. Segmenty G. polonica mają postać (kształt) odwróconej do góry gruszki i składają się z dwóch zooeciów, z których każde posiada terminalne ujście, natomiast tylko proksymalne zooecium jest wydłuożne u podstawy i zaopatrzone w kanalik. Wydaje się, że niektóre zooecia mają boczne, kieszeniowate, otwarte na zewnątrz wypukłości. Trudno ustalić, czy G. polonica tworzyła kolonie płożące czy drzewkowate. Pojedyncze zooecia pod wieloma względami, zwłaszcza kształtem ogólnym i wykształceniem części oralnej, przypominają wapienne mikroskamieniałości zaliczane do pseudarcellidów, znane od paleocenu do oligocenu, z Europy, zachodniej Azji i Ameryki Płn., które traktowano dotąd jako otwornice, mikroproblematyki, bądź tintinnidy. Opisane dotąd liczne rodzaje i gatunki tej grupy mikroskamieniałości, wydzielone w oparciu o pokrój ogólny skorupki, wykształcenie części oralnej i położenie (jeśli istnieje) "nóżki" są nieuzasadnione; ta przypuszczalna zmienność pseudarcellidów zdaje się wynikać z kształtu (zapewne płożących) kolonii i/albo położenia poszczególnych osobnikow w obrębie kolonii. Wymienione cechy pseudarcellidów, a także zmienność dotycząca stopnia zwapnienia (perforowanej!) płytki oralnej sugerują, że należą one do mszywiołów, stanowiąc skrajne ogniwo w linii ewolucyjnej obejmującej bicorniferidy i Geminella.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 223-231
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brachiopods and conodonts from the Early Carboniferous of South China
    Ramienionogi i konodonty z wczesnego karbonu poludniowych Chin
    Autorzy:
    Balinski, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22655.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    kornulity
    konodonty
    skamienialosci
    rugozy
    karbon
    Chiny
    trylobity
    mszywioly
    ramienionogi
    Formacja Muhua
    malzoraczki
    slimaki
    szkarlupnie
    paleontologia
    ryby
    Opis:
    A sample taken from a detrital limestone lens, presumed to be allochthonous, within the dark coloured argillaceous limestone of the Early Carboniferous Muhua Formation at the Muhua section, Guizhou, South China, yielded numerous, mostly silicified fossils. Ostracodes, which are the most numerous in the sample, were studied by Olempska (1999). Brachiopods and conodonts are described and illustrated in this paper, but other associated fossils are also noted. Among brachiopods the most common are productides, orthotetidines, spiriferides, and orthides. The productoid gen. et sp. indet. 2, Lambdarina sp., and rhynchonelloid gen. et sp. indet. most probably represent new taxa, but are described in open nomenclature because of inadequate material. Conodonts are indicative of late Tournaisian age. The fossil assemblage is represented by phosphatic and silicified remnants, the latter being originally calcitic. The pattern of silicification resulted generally in preservation of skeletal morphology in great details.
    W osadzie próby Mu-42 rozpuszczonej w kwasie mrówkowym, a pobranej z soczewki wapienia detrytycznegoz Formacji Muhua (wczesny karbon) odsłaniającej się w pobliżu wsi Muhua (Południowe Chiny), stwierdzono występowanie licznych, przeważnie skrzemionkowanych skamieniałości. Skamieniałości te nie były dotąd badane, choć odsłonięcie było swego czasu kandydatem na profil stratotypowy granicy dewon-karbon (Ziegler & Sandberg 1984; Zigler et al. 1988). W całej kolekcji, liczącej około 5 tysięcy okazów, najliczniej reprezentowane są małżoraczki (88,5% zespołu; patrz Olempska 1999). W niniejszym opracowaniu udokumentowano i zilustrowano pozostałe elementy zespołu skamieniałości, wśród których najliczniejsze są ramienionogi (6,24%) i szkarłupnie (3,05%). Resztę zespołu (2,21%) stanowią trylobity, konodonty, łuski i zęby ryb, kornulity, rugozy, mszywioły, ślimaki oraz zagadkowe mikroskamieniałości o nieznanym pochodzeniu. Wśród ramienionogów i konodontów występują tu z pewnością nowe gatunki t rodzaje, które jednak ze względu na niedostateczną liczbę okazów są opisane w otwartej nomenklaturze. Wiek zespołu można określić na podstawie małżoraczków i konodontów na późny turnej. Cechą charakterystyczną zespołu z Muhua jest jego stan zachowania polegający na dezintegracji złożonych szkieletów i ich fragmentacji. Jednak okazy małe, poniżej 2 mm długości, są na ogół kompletne i zaskakują bardzo dobrze zachowanymi szczegółami urzeźbienia powierzchni. Analiza zespołu z próby Mu-42 wskazuje, że żył on w płytkim przybrzeżnym morzu o normalnym zasoleniu. Jednak, na skutek osunięcia się osadu wzdłuż stoku, szczątki organiczne zostały przetransportowane i ostatecznie osadzone w niezbyt oddalonej strefie głębszego morza.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 437-451
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies