Temat: msza św. - Katalog OPAC zbiorów

Tytuł:: Maryja wzorem uczestnictwa w Mszy świętej
Mary as the Pattern of Participation in the Holy Mass
Autorzy:: Janiec, Zdzisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062616.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Msza św.
uczestnictwo
„Niewiasta Eucharystii”
the Holy Mass
participation
“the Woman of the Eucharist”
Opis:: Artykuł ukazuje Maryję jako wzór uczestnictwa we Mszy św. Maryja jako „Niewiasta Eucharystii” nie tylko jest obecna w liturgii mszalnej w tekstach liturgicznych (najczęściej przez wspominanie), ale jest to bytność mistyczna – duchowa. Stąd Maryja swoim przykładem wychowuje uczestników liturgii mszalnej, jak stawać się ludźmi Eucharystii. Szczególne momenty formacyjne to: postawa Maryi wobec proklamowanego podczas Mszy św. słowa Bożego, modlitwy wiernych, przygotowania darów, uwielbiania Boga, współofiarowania mszalnego oraz podczas przyjmowania Komunii św. Maryja jest więc pomocą do świadomego, pełnego, owocnego uczestnictwa we Mszy św. w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II.
This paper shows Mary as the pattern of participation in the Holy Mass. Mary as “the Woman of the Eucharist” not only is present in the Liturgy and in liturgical texts (most often by way of mentioning), but her presence is mystical and spiritual. Thus Mary’s example rears the participants of the Mass how to become the people of the Eucharist. Special formative moments are the following: Mary’s attitude towards the word of God proclaimed at the Mass, prayer of the faithful, preparations of the gifts, worship of God, fellow offering at the Mass, and during the Communion. Mary therefore helps a conscious, full, and fruitfull participation in the Holy Mass in the spirit of the Second Vatican Council.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 171-179
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Duchowieństwo i uposażenie parafii Świętej Trójcy w Kościerzynie w okresie Rzeczypospolitej szlacheckiej
The Clergy and the Equipment of the Parish of Holy Trinity in Kościerzyna in the Period of Noble’s Democracy
Autorzy:: Jażdżewski, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558920.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: duchowieństwo
parafia
msza św.
Rzeczpospolita szlachecka
dziekan
proboszcz
sakramenty
zarządca
sprawy duchowne i materialne
kościelne wydatki
clergy
parish
Holy Mass
Noble’s Democracy
dean
parish priest
Sacraments
administrator
spiritual and material matters
church’s payment
Opis:: W okresie Rzeczypospolitej szlacheckiej parafia kościerska należała do dekanatu mirachowskiego a proboszczowie kościerscy pełnili często funkcję dziekanów. Wśród rządców parafii należy wymienić plebanów i komendariuszy. Plebani zarządzali samodzielnie parafią oraz decydowali zarówno o sprawach duchowych, jak i materialnych. Grupę komendariuszy tworzyli ci duchowni, którzy wypełniali funkcje w zastępstwie plebana, za określonym wynagrodzeniem. Ważną pozycją dochodów proboszcza było meszne. Proboszczowi składano też ofiary za pogrzeby oraz udzielanie sakramentów chrztu i małżeństwa. Ważne miejsce w taksie zajmowały opłaty za ceremonie pogrzebowe. Znaczne korzyści czerpał kościerski proboszcz z własnego gospodarstwa. Pieniądze kościelne przeznaczone były przede wszystkim na zakup wina mszalnego, świec, sprzętów kościelnych oraz na bieżące naprawy świątyni. Opłacano z nich pracowników parafialnych: kościelnego, organistę oraz służbę pracującą na plebanii.
In the period of Nobles’ Democracy the kościerska parish belonged to the mirachowski deanery and the parish priests in Kościerzyna often took over dean’s functions. Among the rulers of the parish we should mention parish priests and commendariuses. Parish priests administered their parishes on their own and they decided about spiritual and material matters. The administrator’s group was created by commendriuses, standing for parish priests for a specific payment. An important item of the parish priests’s income was paid in kind. Priests also received gifts for funerals and sacraments of baptism and marriage. The important part of the priests’ income was „meszne” – fees paid with animals etc. The priest was paid for the funerals, baptisms and weddings. Fees for funeral ceremonies included a big part of the income. The parish priest of Kościerzyna got much money from his own farm. The Church money was spent mostly on wine for the Holy Masses, candles, church equipment and current mendings in the temple. Workers were also paid with that money. They included: sacristan, organist and the service working in the rectory
Źródło:: Studia Gdańskie; 2010, 26; 173-188
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ryt hiszpańsko-mozarabski
The Hispanic Mozarabic Rite
Autorzy:: Arocena Solano, Felix Maria
Roszak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062652.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ryt mozarabski
ryt hiszpańsko-mozarabski
Msza św. w rycie hiszpańsko- mozarabskim
św. Izydor z Sewilli
św. Ildefons z Toledo
kard. Marcelo Gonzalez
Mozarabic rite
Hispanic Mozarabic rite
Holy Mass in Hispanic Mozarabic rite
St Isidore of Seville
St Ildephonsus of Toledo
Cardinal Marcelo Gonzalez
Opis:: The article tackles the issue of the theological structure of the revived Hispanic Mozarabic rite that had been formed in the Iberian Peninsula in the vicinity of the three metropolitan sees: Seville, Toledo and Tarragona. Formation of the rite was a long process, in which a prominent role was played by the great Spanish theologians, with St Isidore of Seville and St Ildephonsus of Toledo in the foreground. Suspended under the influence of Romanization of the native liturgy in the 11th century, it survived only among the Christians who lived in the areas dominated by Muslims, and after Toledo was liberated in 1085 King Alfonso VI allowed using the Hispanic Mozarabic rite in six parishes of the town. After the Vatican Council II, under the direction of the Archbishop of Toledo Cardinal Marcelo Gonzalez, the superior of the Hispanic Mozarabic rite in Spain, a revision and publication of liturgical books of this rite was begun. In its basic structure the Eucharist in the Hispanic Mozarabic rite is constituted by: a) introductory rites; b) Liturgy of the Word; c) Offertory – the Diptychs – the sign of peace; d) Eucharistic prayer; e) Communion rites. The author discusses each element of the Eucharistic liturgy of the rite in detail and he points to the exceptional features that distinguish it from the Roman liturgy: the euchological exuberance, the symbols, the interventions of the congregation, the wealth of the Liturgy of the Word, the peace rite through the Eucharistic liturgy, the presence of the Diptychs, and the gesture of the breaking of the bread that remembers the mysteries of Christ’s life.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 5-16
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Święty Józef w formacji i życiu kapłańskim
Saint Joseph in Priestly Formation and in the Life of Priests
Autorzy:: Gendera, Aleksander
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559638.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Eucharystia
formacja
msza św.
kapłan
kapłaństwo
ofiara
ojciec
seminarium
św. Józef
życie wewnętrzne
Eucharist
father
formation
Holy Mass
priest
priesthood
sacrifice
seminary
spiritual life
St. Joseph
Opis:: W prezentowanym artykule postawiono pytanie: jakie znaczenie ma przykład i obecność św. Józefa w formacji i życiu kapłańskim? W wypowiedziach ostatnich papieży św. Józef jest przedstawiany jako patron kapłanów i przykład kapłańskiego życia. Szczególnie akcentuje się zakorzenienie św. Józefa w życiu wewnętrznym. Jego obecność ma znaczenie w formacji seminaryjnej. Należy podkreślić konieczność refleksji teologicznej na jego temat. Wzrasta bowiem teologiczna świadomość, że chrystologia domaga się nie tylko mariologii, lecz także józefologii. Przykład św. Józefa pomaga kształtować ojcowską postawę kapłana‑mężczyzny ucząc właściwego odniesienia do Chrystusa oraz do Maryi, a co za tym idzie, do kobiety
This reflection on the theme of Saint Joseph in Priestly Formation and in the Life of Priests is the result of the author’s experience of constantly discovering the influence of St. Joseph on the seminary and on priestly life. The Major Seminary of the Diocese of Kalisz has chosen Saint Joseph, guardian of the Universal Church, as its patron. Seminarians take part in the activities at the Shrine of St. Joseph. At the beginning of the formational year they make an act of entrustment which is repeated after ordination to the priesthood. The article intends to answer the following question: What is the meaning of Saint Joseph’s example and presence for priestly life and formation? On the basis of events presented in the Bible and the pronouncements of recent Popes, St. Joseph is presented as a patron and an example of priestly life. His role in one’s inner life is particularly emphasized. The presence of St. Joseph has a unique meaning for both the formation of those preparing for the priesthood and the life of those who are already priests. His example helps forming the priest’s fatherly attitude, as that of a man. St. Joseph teaches priests how to relate properly to Christ. He is an example of how to relate to Mary and, through Mary, to women in general.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2010, 27; 63-74
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: „Misa Adat” – msza święta inkulturowana w regionie Manggarai na wyspie Flores (Indonezja)
Misa Adat – Inculturated Mass in the Manggarai region of Flores (Indonesia)
Autorzy:: Meka, Vinsensius Adi Gunawan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/618041.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Misa Adat
Flores
Manggarai
Inculturation
Inculturated Mass
Inkulturacja
Msza św. inkulturowana
Opis:: In Manggarai region, on the Flores island (Indonesia), was developed an interesting form of Mass adapted to the local culture. It has been named “Misa Adat”. In this article at first the author discusses the problem of “adat”. This tradition makes important reality in the spiritual life of people living there. The article makes an attempt of reflection on spiritual needs and the fruits of this adaptation. At the end the author points at the differences of such liturgy compared to the traditional form of liturgy of Eucharist described in the Roman Missal.
Źródło:: Annales Missiologici Posnanienses; 2012, 18; 129-139
1731-6170
Pojawia się w:: Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Uczestnictwo w liturgii Mszy św. – pojęcie i wymogi
Participation in the liturgy of the Holy Mass – concept and requirements
Autorzy:: Słowikowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1797335.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: active participation
liturgy
Divine Worship
Holy Mass
office of sanctifying in the Church
czynne uczestnictwo
liturgia
kult Boży
msza św.
uświęcające zadanie Kościoła
Opis:: The problem connected with the issue of the participation of the Christian faithful in the liturgy of the Holy Mass has always been and still is the subject of many Church documents published by the Popes or the Roman Curia. In particular, term of the participation is identified with Pius X who his concern for an active, full and conscious participation expressed in motu proprio Tra le sollecitudini from 1903. This issue was also undertaken by his successors and subsequently by the Second Vatican Council. The legislator included the issue concerning the liturgy in canons: 835 § 4; 837; 899 § 2; 1247 of the Code of Canon Law of 1983. The analysis of the law shows that the participation in the liturgy is the realization of the office of sanctifying in the Church. All Christian faithful are obliged to this participation: bishops, presbyters, deacons, and the lays Christian faithful, particularly catholic parents. The participation in the liturgy is a consequence of belonging to Jesus Christ and the Church. Misunderstanding of participatio actuosa reduces it only to an external aspect of necessity of the general involvement and inclusion in the liturgy the greatest number of people, as often as possible and in front of the others. Meanwhile, the term ‘participation’ indicates an action, in which everyone should take part. Participatio actuosa in the liturgy is a main aim of the liturgical action and allows for the inclusion in celebrating liturgical action of God and the Church. In order to proper participating in the liturgy, the Church gives specific requirements to the Christian faithful, decided that they should not only participate in the liturgy actively but also consciously, in a full way, piously and fruitfully.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 25-37
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Dzień Pański w nauczaniu św. Cezarego z Arles w świetle studium jego Kazań do ludu
The Lord’s day in teaching of st. Caesar of Arles in the light of study on his Sermons for people
Autorzy:: Pochwat, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/613503.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dzień Pański
chrześcijanin
poganin
Msza św.
sprawy sądowe
praca
Eucharystia
przebaczenie
The Lord’s Day
Christian
Pagan
Holy Mass
court cases
work
the Eucharist
forgiveness
Opis:: Speaking about the Lord’s Day, saint Caesar of Arles († 543) explains to the faithful the importance of this day and other religious holidays. Going to church has a social dimension and clearly distinguishes Christians from Pagans. Bishop of Arles attaches much importance to the fact that Christians systematically and regularly attend church services, care about punctuality and do not leave the church before the end of the Mass. St Caesar, being an experienced pastor, instructs the faithful how to behave in the church. He shows the difference between Christianity and Paganism. Christians celebrate on Sunday, Pagans on Thursday in honour of Jupiter. He asks the faithful not to conduct any court cases on Sunday and abstain from work. Bishop of Arles put the Eucharist in the centre of the Lord’s Day. He teaches that the Eucharist is true Body and Blood of Christ. He points out that the Holy Communion is like medicine for a human being, for his body and his soul, hence the concern of the Bishop so that faithful receive the Eucharist with a pure heart. A necessary condition for receiving of the Eucharist is to forgive a neighbour.
Źródło:: Vox Patrum; 2013, 60; 245-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku
Celebrations in christianity in IV–V century
Autorzy:: Komarnicki, Konrad Filip
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460453.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:: Sozomen
Sokrates
Egeria
Świętowanie
Wspólnota Kościoła
Liturgia
Kościół starożytny,
Celebracje
Sobór Nicejski
Konstantyn
kult świętych
Msza św.
Wielkanoc
Pascha
Jerozolima
cultus
nowacjanie
Walens
Spirydion
Niedziela Palmowa
Triduum
Wielki Tydzień
Ignacy Antiocheński
Epifania
Pięćdziesiątnica
Święto Dedykacji
Betlejem
Feasting
Celebration
Salminius Hermias Sozomenus
Socrates of Constantinople
Egeria’s Travels
Common
ancient Church
First Council of Nicaea
calculation of the date of Easter
Constantine
Holy Land
Epiphany
Nativity of Christ
Holy Week
Palm Sunday
Bethlehem of Galilee
Liturgy of Saint James
Sokrates Scholastikos
Salamanes Hermeias Sozomenos
Liturgie
Fest
Jerusalem
Pfingsten
Erste Konzil von Nicäa
Konstantin
Ostern
Palmsonntag
Messe
Sakrament
Er scheinung des Herrn
Karwoche
Alt-Jerusalemer Liturgie
Alte Kirche
Heiliges Land
Ignatius von Antiochien
Opis:: Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.
Źródło:: Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 201-229
1731-710X
Pojawia się w:: Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Główne zadania homilii w ujęciu teologii liturgicznej
The Main Tasks of the Homily as Defined by the Liturgical Theology
Autorzy:: Migut, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040828.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: homilia
Msza św.
Eucharystia
teologia liturgiczna
misterium Chrystusa
ofiara duchowa
celebracja liturgiczna
paradygmat życia chrześcijańskiego
homily
Holy Mass
Eucharist
liturgical theology
Mystery of Christ
spiritual sacrifice
liturgical celebration
paradigm of the Christian life
Opis:: Teologia liturgiczna odwołuje się najpierw do liturgii kosmicznej, przyjmując jednak za punkt wyjścia konkretną celebrację liturgiczną. W tym przypadku jest to celebracja Eucharystii. Bardzo ważnym zadaniem teologii liturgicznej jest jej funkcja ewangelizacyjna. Teologia liturgiczna postrzega ewangelizację jako objawianie Chrystusa-Liturga kosmosu, wzywającego ludzi do życia z Bogiem i dla Boga oraz zapraszającego ponownie ludzi do bycia liturgami kosmosu z Nim i w Nim. W takim ujęciu zadaniem homilii, jako integralnej części celebracji, jest sakramentalne uobecnianie Misterium Chrystusa, które zostało spełnione jako duchowa ofiara posłuszeństwa Bogu Ojcu i miłości do rodzaju ludzkiego. Ofiara ta znalazła swą kulminację w krwawej ofierze na krzyżu, dokonanej raz na zawsze. Pierwszym szczególnym zadaniem homilii we Mszy św. jest wezwanie do posłuszeństwa Bogu na wzór Chrystusa i złożenia tym samym ofiary duchowej, czyniąc w ten sposób uczestników współofiarnikami wraz z Chrystusem. Jest to podstawowy warunek participatio actuosa w Eucharystii. Drugim specyficznym zadaniem jest wskazanie na potrzebę osobistej komunii z Chrystusem, która swą kulminację osiąga w Komunii św., a przedłuża się na czas po celebracji. Trzecim najważniejszym zadaniem homilii jest ukazanie celebracji – kultu Boga jako paradygmatu całego życia chrześcijańskiego, aby stawało się życiem dla Boga.
The liturgical theology refers first to cosmic liturgy, accepting, however, as its starting point, the actual liturgical celebration. In this case it is the celebration of the Eucharist. A very important task of the liturgical theology is its function of evangelization. The liturgical theology perceives evangelization as reveling Christ-Liturgician of the cosmos, calling people to live with God and for God, and inviting people again to be liturgicians of the cosmos with Him and in Him. With such an approach, the task of the homily, as an integral part of the celebration, is a sacramental manifestation of Mystery of Christ, which was fulfilled as a spiritual sacrifice of the obedience to God the Father and of love towards the human kind. This sacrifice found its culmination in the bloody sacrifice on the cross, which was made once and for all. The first special task of the homily in the Holy Mass is the call for obedience to God, according to the example of Christ, and hence for making a spiritual sacrifice; in this way the homily makes the participants co-sacrificers, together with Christ. This is the fundamental condition of participatio actuosa in the Eucharist. Another specific task is to point to the need of a personal communion with Christ, which reaches its culmination in the Holy Communion, and is prolonged to the time after the celebration. The third most important task of the homily is to present the celebration – the cult of God, as the paradigm of the whole Christian life, so that it becomes a life for God.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 97-108
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "msza św." wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język