Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "morfotyp" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Response of winter rapeseed to biostimulator application and sowing method. Part II. Seed yield components
Reakcja rzepaku ozimego na stosowanie biostymulatorów oraz sposób siewu. Cz. II. Komponenty składowe plonu nasion
Autorzy:
Sikorska, Anna
Gugala, Marek
Zarzecka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216803.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
bioregulators
Brasscia napus L.
morphotype
number of pods per plant
number of seeds per pod
pods length
sowing methods
number of productive tillers
bioregulatory
Brassica napus L.
długość łuszczyn
morfotyp
liczba nasion w łuszczynie
liczba rozgałęzień produktywnych
sposoby siewu
liczba łuszczyn na roślinie
Opis:
Background. The use of natural growth stimulants is becoming an increasingly common practice in agriculture. Biostimulants favourably affect the plant growth and development and increase the resistance of plants to the adverse effects of various stress factors. The aim of the study was to estimate the effect of types of the applied biostimulators and sowing methods on the number of productive tillers, the number of pods per plant, the length of pods and the number of seeds per pod in three cultivars of winter oilseed rape. Material and methods. A field experiment was carried out in 2013–2016 at the Agricultural Experimental Station in Zawady (52 o03' N; 22o 33' E) which belongs to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce, Poland. The experiment was conducted in a split-split-plot design with three replications. The studied factors included: I – three cultivars of winter oilseed rape: Monolit (population cultivar), PR44D06 (restored hybrid cultivar with a semi-dwarf type of growth), PT205 (restored hybrid cultivar with a traditional type of growth); II – two sowing methods: row spacing of 22.5 cm (row sowing – sowing rate of 60 seeds per $1 m^2$), row spacing 45.0 cm (single seed sowing – sowing rate of 40 seeds per $1 m^2$); III – three types of applied biostimulants: control variant (without the application of biostimulants), biostimulant Tytanit®, biostimulant Asahi ®SL, biostimulant Silvit ®. Results. The present study showed a significant effect of the types of biostimulants used on the seed yield components. Sowing methods did not cause significant changes in the seed yield components, such as: the length of pods, the number of seeds per pod. Differences between the cultivars in the pod length were statistically insignificant. Diversified humidity and thermal conditions prevailing in the years of conducting the experiment significantly affected the seed yield components. Conclusion. Under the influence of the biostimulant Asahi SL, there was a significant increase in the number of productive tillers, the number of pods per plant, the length of pods, the number of seeds per pod compared to the control variant. In the wider row spacing there was a greater number of productive tillers and pods per plant. The long-stemmed cultivar PT205 compared to the semi-dwarf PR44D06 and the population Monolith formed more productive tillers and pods per plant, while the restored hybrids possessed significantly more seeds per pod compared to the traditional cultivar. The highest values of the examined characteristics were recorded in the growing season 2013-2014, distinguished by the best pluvio-thermal conditions during spring and summer oilseed rape development.
Stosowanie naturalnych stymulatorów wzrostu staje się coraz powszechniejszą praktyką w rolnictwie. Biostymulatory wpływają korzystnie na wzrost i rozwój roślin oraz zwiększają odporność roślin na niekorzystne oddziaływanie różnych czynników stresowych. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu rodzajów stosowanych biostymulatorów oraz sposobów siewu na liczbę rozgałęzień produktywnych, liczbę łuszczyn na roślinie, długość łuszczyn oraz liczbę nasion w łuszczynie w trzech odmianach rzepaku ozimego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2013–2016 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej – Zawady (52 o 03' N; 22o33' E), należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Eksperyment przeprowadzono w układzie split-split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy odmiany rzepaku ozimego: Monolit (populacyjna), PR44D06 (mieszańcowa zrestorowana o półkarłowym typie wzrostu), PT205 (mieszańcowa zrestorowana o tradycyjnym typie wzrostu), II – dwa sposoby siewu: rozstawa 22,5 cm (siew rzędowy – gęstość siewu 60 nasion na $1 m^2$), rozstawa 45,0 cm (siew punktowy – gęstość siewu 40 nasion na $1 m^2$), III – trzy rodzaje stosowanych biostymulatorów: wariant kontrolny (bez stosowania biostymulatorów), biostymulator Tytanit ®, biostymulator Asahi ®SL, biostymulator Silvit ®. Badania własne wykazały istotny wpływ rodzajów stosowanych biostymulatorów na komponenty składowe plonu nasion. Sposoby siewu nie powodowały istotnych zmian w komponentach składowych plonu nasion, takich jak: długość łuszczyn, liczba nasion w łuszczynie. Różnice między odmianami w długości łuszczyn były statystycznie nieistotne. Zróżnicowane warunki wilgotnościowo-termiczne panujące w latach prowadzenia doświadczenia wpływały istotnie na komponenty składowe plonu nasion. Pod wpływem biostymulatora Asahi SL zanotowano istotne zwiększenie liczby rozgałęzień produktywnych, liczby łuszczyn na roślinie, długości łuszczyn, liczby nasion w łuszczynie w porównaniu do wariantu kontrolnego. W szerszej rozstawie międzyrzędzi zanotowano większą liczbę rozgałęzień produktywnych i łuszczyn na roślinie. Odmiana długołodygowa PT205 w porównaniu do półkarłowej PR44D06 i populacyjnej Monolit tworzyła więcej rozgałęzień produktywnych i łuszczyn na roślinie, mieszańce zrestorowane miały istotnie więcej nasion w łuszczynie w stosunku do odmiany tradycyjnej. Największe wartości badanych cech odnotowano w sezonie wegetacyjnym 2013–2014 wyróżniającym się najlepszymi warunkami pluwio-termalnymi podczas wiosenno-letniego rozwoju rzepaku.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 4; 215-223
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3D Garment Modelling – Conception of Its Structure in 3D
Trójwymiarowe modelowanie odzieży– koncepcja struktury odzieży w 3D
Autorzy:
Cichocka, A.
Bruniaux, P.
Frydrych, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231536.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
3D garment modelling
virtual garment
morphotype
modelowanie odzieży
struktura odzieży w 3D
morfotyp
Opis:
This work presents the results of our approach in the field of modelling and numerical simulation of a garment in a 3D virtual environment. In our study we take into account the strategic point of approach where the numerical avatar model integrates the garment model by association without difficulty. On the other hand the flattening of 2D and 3D garment patterns need to be associative, accurate and impose the existing fabric deformation linked with a garment drape. The results mentioned in our previous paper showed that the adaptive mannequin morphotype model follows the human body morphology from the scanner, although large deformations were imposed to the initial human body during the creation process presented. This model is dedicated to the ready-to-wear garment sectors except for garments very close-fitting to the body (ease allowance value = 0 or negative) such as corsetry, because in this particular case it is necessary to consider the evolution of the chest for women. Moreover the concept of design offered is of sufficient interest to follow the results of the measurement. With this adaptive mannequin morphotype model, we will describe the study on the development of garment models in a 3D environment.
W pracy przedstawiono wyniki naszych rozważań związanych z projektowaniem, modelowaniem i symulacją numeryczną odzieży w 3D przestrzeni wirtualnej. Strategicznym dla tych badań jest sposób integracji modelu ciała człowieka i modelu odzieży, które winny współdziałać w sposób bezkolizyjny. Jednocześnie poziom „współpracy” obu modeli winien być zapewniony tak, aby proces tworzenia i modelowania form odzieży związany z działaniami na płaszczyźnie jak i w trójwymiarze gwarantował ich spójność, dokładność, a także uwzględniał „zachowanie się materiału” w noszonej odzieży. Wyniki badań, prezentowane we wcześniejszej publikacji, związane z projektowaniem naszego parametrycznego manekina pokazują iż model manekina parametrycznego, mimo zaimplementowanych w procesie projektowania znacznych przekształceń, pozostaje zgodny z pierwotnym modelem ciała człowieka uzyskanym w wyniku skanowania. Proponowana koncepcja projektowania odzieży z w/w manekinem parametrycznym wydaje się właściwą dla sektora odzieży oferowanej przez sieci handlowe, za wyjątkiem odzieży bardzo dopasowanej (luzy odzieżowe równe zero lub ujemne) jak wyroby gorseciarskie, ponieważ w tym szczególnym przypadku należałoby uwzględnić również różnorodność kobiecego biustu. Co więcej, stwarza ona również kolejną, potencjalną możliwość wykorzystania wyników kampanii pomiarowych populacji.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 4 (118); 121-128
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies