- Tytuł:
-
Rola witaminy D3 w patogenezie zaburzeń psychicznych
Role of vitamin D3 in pathogenesis of psychiatric disorders - Autorzy:
-
Józefowicz, Olga
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Bogaczewicz, Jarosław
Woźniacka, Anna - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/945443.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
VDR
calcitriol
depresja
depression
kalcytriol
mood disorders – pathogenesis
vitamin D
witamina D
zaburzenia psychiczne – patogeneza - Opis:
-
Through many years vitamin D was considered to be responsible for maintaining calcium-phosphorus homeostasis and bone metabolism. From 20 years it is known that this is not the only role vitamin D plays in an organism. The target tissues responds for active form of calcitriol by neuroprotection, immunomodulation and detoxification. “Sunshine vitamin” reduces the risk for a variety of diseases including type I diabetes, sclerosis multiplex, rheumatoid arthritis, cancer. Vitamin D acts through the VDR receptors located in many organs: bones, skeletal muscles, immune cells, and several body tissues, including the brain. Calcium homeostasis and neurotrophins synthesis is a neuroprotective activity of vitamin D. According to many researchers vitamin D plays an important role in the brain functioning and development. It is also believed that deficiency in microelements may impair brain functioning. Thus cognitive function improves when microelements and vitamins supply is sufficient. Biological activities suggest vitamin D can influence appearing depressive disorders and cognitive functions. Vitamin D supplementation can influence the development of autoimmune diseases, rheumatoid diseases and others. Supplementation with high doses of vitamin D seems to ameliorate depressive symptoms indicating a possible causal relationship.
Witaminę D od zawsze uważano za czynnik odpowiedzialny za utrzymanie gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie oraz strukturę kośćca. Od około 20 lat wiadomo, że witamina ta odgrywa w ustroju nie tylko tę rolę. Badania prowadzone w ostatnich latach wskazują na szeroki zakres jej oddziaływań na ludzki organizm. Dowiedziono, że organy docelowe odpowiadają na aktywny metabolit witaminy D poprzez działanie neuroprotekcyjne, immunomodulacyjne, detoksykacyjne i antyproliferacyjne. W związku z tym „słoneczna witamina” powoduje obniżenie ryzyka rozwoju wielu chorób, takich jak: cukrzyca typu I, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, rak. Witamina D działa poprzez jej receptory VDR, które zlokalizowane są w wielu narządach: kościach, mięśniach szkieletowych, komórkach układu immunologicznego, a także w mózgu. Działanie neuroprotekcyjne witaminy D przejawia się poprzez regulację homeostazy wapnia i syntezę neurotropin. Autorzy wielu prac wskazują na udział tej witaminy w rozwoju i funkcjonowaniu mózgu, na pogorszenie pracy mózgu przy nieprawidłowym jego zaopatrzeniu w mikroelementy oraz na poprawę funkcji poznawczych u osób, u których stężenie witamin i mikroelementów jest prawidłowe. Biologiczne działania sugerują, że witamina D może wpływać na występowanie objawów depresji oraz na funkcje poznawcze. Istnieją prace potwierdzające korzystny wpływ suplementacji witaminy D na choroby autoimmunologiczne, reumatologiczne i inne. Pojedyncze prace przeprowadzone na niewielkich grupach pacjentów także dowodzą wpływu suplementacji na poprawę kliniczną pacjentów z objawami depresji. - Źródło:
-
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 3; 200-206
1644-6313
2451-0645 - Pojawia się w:
- Psychiatria i Psychologia Kliniczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł