Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "monuments register" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
KRYTERIA OCENY WARTOŚCI ZABYTKOWEJ OBIEKTÓW ARCHITEKTURY JAKO PODSTAWA WPISU DO REJESTRU ZABYTKÓW*
CRITERIA FOR THE ASSESSMENT OF THE HISTORICAL VALUE OF ARCHITECTURAL MONUMENTS AS A BASIS FOR INCLUSION INTO THE REGISTER OF HISTORICAL MONUMENTS
Autorzy:
Witwicki, Michał Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538608.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ARCHITECTURAL MONUMENTS
ARTISTIC VALUE
HISTORICAL MONUMENTS' REGISTER
HISTORICAL VALUE
NON-MATERIAL VALUE
Opis:
The author presented an attempted collection of his years-long experiences and a creation of a system of assessing historical value. The system of appraisal, applied in practice, cannot be overly detailed so as to avoid falling into the trap of an excessively expanded typology of phenomena and definitions. This is the reason why it must contain simplified entries and clearly distinguished definitions, which in turn produce a rigidly hierarchised arrangement. An assessment table, devised for the author's own use, proved to be a practical aid facilitating the formulation of opinions about assorted conservation issues. The table has been accepted 'cum grano salis' as an auxiliary instrument, which in particular cases can be modified. (A) - Historical value: historical witness - historical evidence - important historical document - outstanding historical document - historical monument; (B) - Artistic value: a) diversity of forms: absence - simple - expanded - rich; b) stylistic values: styleless - simple style - expanded style - complicated style - highly representative; c) creative values: absence - imitation of forms - original work - precursory; d) role in complex: subordinate - distinguished - emphasised (dominant); e) aesthetic values: disfiguring - aesthetically indifferent - interesting - attractive - extremely attractive General artistic value: absence - mediocre average - high - outstanding - unique; (C) - Scientific value: a) value of witness/document: absence - statistic - mediocre - characteristic (for category, epoch and other features impor tant for an analysis) - high - outstanding - unique; b) importance of the object of studies: absence - statistic - mediocre - high - outstanding; c) didactic value: absence - limited as regards theme and information - limited as regards theme, expanded as regards information - multi-motif - all-sidedly and outstandingly. Cumulative assessment: scientific value:- absence - mediocre - high - outstanding - unique; (D) - Non-material value: absence - mediocre - high - outstanding - unique; (E) - Value on the scale of locality. Value on a local, regional, country, and continental scale: high - outstanding – unique. General value scale: absence - mediocre - high - outstanding - unique; (F) - Utilitarian and technical value. Utilitarian and technical values are treated as modifying assessments in an individual situation and are of importance in the case of the conservation policy but not for a fundamental assessment of historical value.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 1; 77-98
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation of the "Piast" cinema in Słubice: an architectural, urban or moral problem?
Kino “Piast” w Słubicach. Problem konserwatorski, architektoniczny, urbanistyczny czy moralny?
Autorzy:
Eckert, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/395773.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
monument
cinema building
façade
renovation
monuments register
art deco
cultural landscape
history
zabytek
budynek kina
fasada
renowacja
rejestr zabytków
krajobraz kulturowy
historia
Opis:
For many years, attempts have been made to remove the relic of the ‘Piast’ Cinema in the western town of Słubice from Poland’s monuments register. This would allow for its demolition and construction of a modern commercial building on the site. The majority of the building has already be demolished, with only the front elevation remaining. The façade of the cinema has unique artistic value, representing a rare example of the art deco style in the region. The building also forms an important part of the cultural landscape of this border town, representing the history of both Słubice and nearby Frankfurt. With its total demolition, Słubice would lose a unique monument and the entire frontage of the street on which it is located would be downgraded.
Od wielu lat podejmowane są próby skreślenia z rejestru zabytkowych reliktów kina „Piast” w Słubicach. Pozwoliło by to na ich rozbiórkę i budowę w tym miejscu nowoczesnego obiektu handlowego. Rozebrano już znaczą część budynku, pozostała jedynie elewacja frontowa. Fasada kina posiada wyjątkowe w skali regionu wartości artystyczne reprezentując rzadki przykład budynku opracowanego w stylistyce art déco. Budynek jest istotnym elementem krajobrazu kulturowego przygranicznego miasta, obrazuje historię Słubic i Frankfurtu. Jego rozbiórka spowoduje to, że miasto utraci wyjątkowy zabytek, zubożeniu ulegnie też cała pierzeja ulicy przy której się znajduje.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2016, No. 23(4); 43-50
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Kazimierz Dolny jest pomnikiem historii?
Is Kazimierz Dolny a monument of history?
Autorzy:
Wieczorek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461284.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
Kazimierz Dolny
zabytki
rejestr zabytków
pomnik historii
monuments
register of monuments
monuments of history
Opis:
Pozostaje bezspornym, że Kazimierz Dolny ma szczególne wartości dla kultury, a tym samym spełnia wymagania stawiane obiektowi, który chce się uznać za pomnik historii. Niestety, regulacje dotyczące ochrony zabytków: decyzje z 1966 r. i z 1983 r. o wpisie do rejestru zabytków oraz zarządzenie Prezydenta RP z 1994 r. w sprawie uznania za pomnik historii Kazimierza Dolnego budzą szereg wątpliwości natury merytorycznej i prawnej – nie wiadomo czy obowiązują. Taka sytuacja wywołuje konflikty pomiędzy mieszkańcem Kazimierza Dolnego a władzami, w szczególności wojewódzkim konserwatorem zabytków. Dla zapewnienia Kazimierzowi Dolnemu odpowiedniej ochrony konserwatorskiej należy doprowadzić do wyeliminowania z obrotu prawnego ww. decyzji z 1966 r. i z 1983 r. oraz zarządzenia z 1994 r. Następnie powinno zostać wydane rozporządzenie Prezydenta RP w sprawie uznania za pomnik historii, które w sposób jednoznaczny określi przedmiot i zasady ochrony. Wydanie rozporządzenia trzeba poprzedzić badaniami, które w sposób jednoznaczny wskażą obszar podlegający ochronie oraz co i dlaczego na tym obszarze należy chronić. Artykuł należy traktować jako apel o likwidację chaosu prawnego dotyczącego zabytków. W podobnej sytuacji jak Kazimierz Dolny jest kilkanaście obiektów, które uznano za pomniki historii zarządzeniami Prezydenta RP wydanymi w 1994 r. Ochrona zabytków jest obowiązkiem zarówno władz, jak i społeczeństwa. Żeby była skuteczna, nie może być nacechowana uznaniowością. Tylko jednoznacznie, precyzyjnie ustalone obowiązki znajdą akceptacje społeczną, a bez niej trudno coś chronić. Ponadto potrzebna jest szeroko rozumiana edukacja. Karami nie wymusi się wrażliwości na piękno i szacunku dla historii. Uznanie za pomnik historii powinno być traktowane jako zaszczyt przez mieszkańców terenu, który ten status uzyskał, a nie jako „dopust boży”.
Undisputedly, Kazimierz Dolny is of special cultural significance for culture and thus meets the requirements to be considered as a monument of history. Unfortunately, the relevant regulations concerning the protection of historical monuments: the decisions of 1966 and 1983 on the inclusion of the town into the register of historical monuments and the ordinance of the President of the Republic of Poland of 1994 on recognizing Kazimierz Dolny as a monument of history raise a number of questions of a substantive and legal nature – it is uncertain whether they are valid. Such a situation causes conflicts between the inhabitants of Kazimierz Dolny and the authorities, especially the Regional Heritage Protection Authority. In order to provide Kazimierz Dolny with appropriate legal protection, the above-mentioned decisions of 1966 and 1983, as well as the 1994 ordinance, should be removed from legal circulation. Next, an ordinance of the President of the Republic of Poland should be issued to recognise the city as a monument of history, clearly defining the object and principles of the protection. The regulation should be preceded by research that would clearly indicate the area to be protected and specify what should be protected there and why. This paper should be treated as an appeal to eliminate the legal chaos concerning the monuments of history. There are several monuments in a similar situation as Kazimierz Dolny, which were recognised as monuments of history by the ordinances of President of Poland issued in 1994. The protection of monuments is the duty of both the authorities and the society. Only clearly and precisely defined obligations will be accepted by the society, without the cooperation of which it is difficult to protect anything. Moreover, education in various forms is needed. Penalties cannot enforce appreciation of beauty and respect for history. The recognition of an area as a monument of history should be treated as an honour by the inhabitants of a particular area, and not as “divine retribution”.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2020, 34; 59-84
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co dalej z gminną ewidencją zabytków? Stan po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2023 roku (sygn. P 12/18)
What next for the municipal register of monuments? The situation following the verdict of the Constitutional Tribunal of 11 May 2023 (P 12/18)
Autorzy:
Jakubowski, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23203215.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
gminna ewidencja zabytków
Trybunał Konstytucyjny
Municipal Register of Monuments
Constitutional Tribunal
Opis:
Artykuł przedstawia dylematy prawne związane z instytucją gminnej ewidencji zabytków. Koncentruje się w szczególności na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2023 roku (sygn. P 12/18) i jego konsekwencjach. W serii orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadłych po wyroku TK wskazano, że pociąga on za sobą skutki dla kontroli sądowoadministracyjnej wpisu do gminnej ewidencji zabytków, powoduje bowiem stwierdzenie bezskuteczności tej czynności przez sądy administracyjne. W publikacji zaprezentowano sposoby zapewnienia ochrony zabytków objętych wpisem do gminnej ewidencji zabytków przed stwierdzeniem jego bezskuteczności, a ponadto zasygnalizowano, jaki jest zakres swobody ustawodawcy, który powinien wykonać wskazania zawarte w wyroku TK. W tym drugim kontekście zaleca się zachowanie charakteru prawnego wpisu do ewidencji, przy jednoczesnym odpowiednim (a nie bezpośrednim) stosowaniu w tym postępowaniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, zwłaszcza zapewniających czynny udział stronie.
This article discusses the legal challenges concerning the introduction of a municipal register of monuments, in particular focusing on the judgment of the Constitutional Tribunal of 11 May 2023 (P 12/18) and its consequences. A series of decisions of the Supreme Administrative Court made after the verdict of the Constitutional Tribunal indicates that it has consequences for the administrative court’s control over making entries in the municipal register of monuments, resulting in the ineffectiveness of the act of making such entries by administrative courts. The article outlines the ways in which to ensure the protection of monuments entered in the municipal register of monuments before the entries are declared ineffective, and also indicates the scope of freedom of the legislator, who should implement the instructions included in the judgment of the Constitutional Tribunal. In the latter context, it is recommended that the legal nature of the entry in the register be preserved, while at the same time applying the provisions of the Code of Administrative Procedure appropriately (and not directly) in these proceedings, in particular those ensuring the active participation of the party.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 2; 35-47
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek uwzględniania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przy wydawaniu pozwolenia konserwatorskiego
The obligation to take the provisions of the local land use plan into account when issuing conservation permits
Autorzy:
Fogel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151104.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki nieruchome
rejestr zabytków
plan miejscowy
immovable monuments
register of monuments
land use plan
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza prawnego zagadnienia, dotyczącego zakresu, w jakim wojewódzki konserwator zabytków, wydając pozwolenie konserwatorskie określone w art. 36 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, związany jest ustaleniami planu miejscowego. Potrzeba takiej analizy wynika z trudności w określeniu reżimu prawnego w sytuacji nałożenia się form ochrony zabytków nieruchomych, jakimi są wpis do rejestru i ustalenia w planie miejscowym. Podjęta tematyka ma na celu wskazanie reguł interpretacyjnych, które pomogą ujednolicić praktykę organów administracji w tym zakresie.
The subject of the article is the analysis of the legal issue concerning the extent to which voivodeship conservators of monuments are bound by the determinations of local land use plans when issuing conservation permits as specified in Art. 36 of the Act on the Protection and Care of Historical Monuments. The need for such an analysis arises from the difficulty in establishing the legal regime in the case of overlapping forms of protection of immovable monuments, namely their registration and the arrangements from the land use plan. The subject matter addressed has the objective of specifying the rules of interpretation which will help standardize the practice of the administrative authorities in this respect.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2022, 2; 141-149
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak młody może być zabytek? Przesłanki normatywne do stwierdzania „dawności” zabytków nieruchomych
How young can a monument be? The normative premises of stating the "validity" of immovable monuments
Autorzy:
Świdrak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
współczesne dobra kultury
praktyka konserwatorów zabytków w Polsce
polska ustawa o ochronie zabytków
minimalny wiek zabytku
proces wpisu zabytków do rejestru
historic monuments register listing process
minimum age of a historic monument
polish historic monuments preservation act
historic monuments officers’ practice in Poland
contemporary cultural goods
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na problem określenia charakteru prawnego wymogu czasowego dla potencjalnych Zabytków Historycznych. Większość artykułów, które odnosiły się do tego zagadnienia, postulowała określenie stylowej / technicznej aktualności obiektu opartej na "dowodzeniu historii", podczas gdy inne sugerowały brak podstaw do oddzielenia horyzontu czasowego od potencjalnego zabytku. Wychodząc poza te zagadnienia, niniejszy artykuł przedstawia analizę prawnej definicji Zabytków w połączeniu z definicją współczesnych dóbr kultury podaną w Ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym. Analiza porównawcza tych definicji prawnych prowadzi do założenia, że ustawodawca podał alternatywną, bardziej jednoznaczną podstawę do oceny, czy przedmiot jest wystarczająco stary, aby można go było umieścić w rejestrze zabytków.
The aim of the article is to answer the problem of determining the nature of the legal requirement of temporal remoteness put upon potential Historic Monuments. Most of the papers that referred to the issue offered an understanding relying on determining stylistic/technical topicality of a property relying on the phrase „an evidence of a past period”, whereas some others suggested that there is no basis for expecting a temporal remoteness from a potential Historic Monument. Going beyond those commentaries this paper presents an analysis of the legal definition of Historic Monuments in conjuction with the definition of Contemporary Cultural Goods given in the Land-use Planning Act. A comparative analysis of those legal definitions leads to assuption that the legislator gave an alternative and more unequivocal basis for appraising whether a property is old enough to be listed on the Historic Monuments Register, which is to investigate whether the property is an achievement of a late generation.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 87-94
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rejestr zabytków czy lista dóbr kultury architektury współczesnej?
Autorzy:
Włodarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218453.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
rejestr zabytków
lista dóbr kultury
architektura współczesna
register of monuments
list of cultural goods
contemporary architecture
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2006, 19; 86-89
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowy park w Niekarzynie – próba określenia granic ochrony konserwatorskiej parku
Historic park in Niekarzyn. An attempt at determining the borders of the park and thus the borders of conservation protection
Autorzy:
Eckert, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
park w Niekarzynie
rejestr zabytków
krajobraz kulturowy
park in Niekarzyn
register of historic monuments
cultural landscape
Opis:
W artykule przedstawiono opis założenia parkowego w Niekarzynie, które jest wpisane do rejestru zabytków województwa lubuskiego. Obecnie park jest zaniedbany. Nie przeprowadzono dotychczas badań historycznych parku, nie wykonano inwentaryzacji drzewostanu. Aby skutecznie objąć go ochroną konserwatorską niezbędne jest określenie granic parku.
The article presents a description of the park complex in Niekarzyn, which is listed in the historic register of monuments in the Lubuskie Province. The park is currently run down. Thus far, historical research on the park has not been carried out, and the tree stand has not been cataloged. In order for it to be effectively covered by conservation protection, it is necessary to establish the borders of the park.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2016, 161 (41); 38-50
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entry in the register of monuments as a form of administrative and legal protection of cultural heritage in Poland – legal and practical aspects
Wpis do rejestru zabytków jako forma administracyjnoprawnej ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce – aspekty prawne i praktyczne
Autorzy:
Landmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145284.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
cultural heritage
law
entry in the register of monuments
monument
dziedzictwo kulturowe
prawo
wpis do rejestru zabytków
zabytek
Opis:
The aim of the article is to characterize entry in the register of monuments as a statutory form of administrative and legal protection of monuments in Poland and to identify regional disparities (differences) in the practice of implementation of entry in the register of monuments in provinces, as at the end of June 2018. The thesis was put forward that entry in the register of monuments is an important way of protecting cultural assets in Poland after 2003, while the practice of use of the identified administrative and legal form of monument protection may testify to the particularly rich historical stock of some Polish provinces. Entry in the register of monuments is a necessary administrative and legal measure for protection of monuments in a democratic state that takes care of the development of cultural resources. The condition of culture depends largely on protection of monuments. Monuments in Poland are characterized by significant diversity in terms of geographical distribution and costs of their protection.
Celem artykułu jest charakterystyka wpisu do rejestru zabytków jako ustawowej formy administracyjnoprawnej ochrony zabytków w Polsce i identyfikacja dysproporcji (różnic) regionalnych w praktyce realizacji wpisu do rejestru zabytków w województwach, według stanu na koniec czerwca 2018 roku. Postawiono tezę, że wpis do rejestru zabytków to ważny sposób ochrony dóbr kultury w Polsce po 2003 roku, natomiast praktyka korzystania z zidentyfikowanej administracyjnoprawnej formy ochrony zabytków może świadczyć o szczególnie bogatych zasobach zabytkowych niektórych polskich województw. Wpis do rejestru zabytków to niezbędny środek administracyjnoprawnej ochrony zabytków w państwie demokratycznym dbającym o rozwój zasobów kulturowych. Stan kultury zależy w dużej mierze od ochrony zabytków. Zabytki w Polsce cechuje istotne zróżnicowanie pod względem geograficznego rozmieszczenia czy kosztów ich ochrony.
Źródło:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 3(197); 574-586
2544-7122
2545-0719
Pojawia się w:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REJESTR ZABYTKÓW W PRAKTYCE OCHRONY KONSERWATORSKIEJ
THE REGISTER OF HISTORICAL MONUMENTS IN THE PRAXIS OF CONSERVATION PROTECTION
Autorzy:
Gawlicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535590.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
GENERAL CONSERVATOR
HISTORICAL MONUMENTS' REGISTER
PRAXIS OF CONSERVATION PROTECTION
stan rejestru zabytków
rola rejestru zabytków
rejestr jako narzędzie ochrony
historia rejestru zabytków
klasyfikacja zabytków nieruchomych
Spis zabytków architektury i budownictwa
diagnoza zawartości rejestru zabytków
formy ochrony zabytków
ochrona obszarowa
Opis:
The intention of this article is to assess the state of the register of historical monuments, the role it plays in the domestic system of the protection of the cultural heritage as well as its character and representative nature. Should it be regarded as an important protection instrument, is it shaped in a planned manner, what sort of forms does it assume, and are they an effective element of the protection system? The present-day condition of the register of monuments is the outcome of a more than 90-years long process that essentially affected its shape. The reasons for the current problems tackled by the national system of the protection of monuments should be sought in the history of the formation of this most important tool applied by conservation protection. The Polish register of historical monuments dates back to a decree issued by the Regency Council in 1918. The necessity of differentiating the collection by means of a scientific assessment of its value and the application of a classification of the monuments was noticed soon afterwards. Although work on a complete inventory of monuments, interrupted by the war cataclysm, was never finished, conservation legislation from the interwar period, especially concerning the creation of a register of monuments, should be regarded as a modern and complex treatment of assorted questions relating to protection. The conservation views that assumed shape the 1930s and the conceptions of the creation and valorisation of an inventory of monuments were never developed during the post-war period. The introduction of a classification of immovable monuments was not finalised until 1964 and the preparation and publication of a complete list of the monuments of architecture and construction, divided into five categories. In the face of numerous later negative experiences and critical opinions stemming from daily praxis and, primarily, the destruction of a significant number of monuments from the lower groups, it would be difficult to find any arguments in favour of the categorisation launched at the time. Let us note, however, that it was carried it in a totally different political system and that the assumed objectives were quite dissimilar from the attained effect. In time, the absence of a firm coordination, including administrative, of the activity pursued by the voivodeship conservators of historical monuments upon a central level, i,e. the General Conservator of Historical Monuments, with the exception of the State Service for the Protection of Historical Monuments in 1991-1996, produced a further discernible erosion of uniform principles for classifying monuments for the register, and furthered the differences and divisions within the range of the already existing resources. Meanwhile, the register of historical monuments is one of the statutory forms of protection, and daily praxis confirms that an unregistered object is deprived of all chances for effective conservation protection or for benefitting from financial aid provided by public funds. In this way, the register plays the role of the most important and, as daily activity demonstrates, in many cases the sole instrument for shaping the conservation policy. Within this context special relevance is assumed by its contents, measured not with the number of the registered objects and regional statistics, or even the correctness of administrative documents, but with the contents and representativeness of a collection assessed from the vantage point of the dimension of the cultural heritage of the whole country. The extensive Polish cultural heritage resource protected by law is composed of several collections of immovable, movable and archaeological monuments. In the presence of an almost universal general definition of historical value, formulated in administrative decisions, effective protection is significantly restricted; this factor too hinders a definition of the range and character of the planned conservation undertakings and the financing of the protection of historical monuments. In practical terms, such a state of things gives rise to a number of potential conflicts between owners and conservation offices, and favours the relativism of the assessments of historical values and the principles of conservation activity, rendered dependent upon current pragmatic needs and investment pressure; it also hampers the propagation of knowledge about the actual resources of the protected heritage. Finally, it limits the possibility of winning allies involved in protection ventures. Despite the ostensibly considerable number of monuments listed in the register of immovable monuments, the content of this collection is far from complete. The elementary criteria of historical, scientific or artistic evaluation, determined by a general statutory definition and not modified for decades, are applied in totally arbitrary manner. As a result, numerous valuable monuments with distinctive historical values still remain outside the range of legal protection, while conservation is encompassing a growing number of examples of contemporary architecture. The great differentiation of the register of monuments can be perceived upon the basis of just several select instances. Its range also contains a number of inner divisions whose justification poses a difficult task. Alongside monuments possessing supreme values that do not require any validation, we come across buildings with highly doubtful features, at times giving rise to warranted reservations concerning the presence of even elementary cultural values. The register, a theoretically uniform collection of administrative decisions devoid of divisions into categories, remained unaltered, thus forcing the conservation services to treat equally all the components of this, after all, by no means uniform collection. The possibilities of an actual impact of the voivodeship conservators of monuments upon the contents of the register, in other words, the establishment of areas and objects to be subjected to legal conservation protection, are becoming more limited. It is also impossible to perceive features indicating an actual and well-conceived influence of the voivodeship conservator of monuments upon the ultimate contents of the register. Owing to a profound crisis of spatial planning and the absence of effective instruments shaping the landscape, the register has become the most prominent form of treating the cultural environment. Its representative nature should correspond to the richness and diversity of the Polish heritage. Imperfections and errors weaken the effectiveness of the whole national system of the protection of monuments. Due to the dynamic development of studies dealing with cultural heritage, the progress of scientific theories, and the almost total disappearance of the time barrier, which used to be one of the most important criteria for delineating historical value, the very concept of the object of the conservation protection is becoming increasingly capacious. True, the number of monuments listed in the register is constantly growing, but the needs are so considerable that the attainment of a state that would fully reflect the historical resources is becoming part of a distant future. Meanwhile, the lack of cohesive criteria for assessing values, whose outcome is the non-existence of a hierarchy of the monuments, makes it difficult to establish protection standards. Different ways of solving this problem should be sought in more profound reflections about the current state, function and directions of indispensable legislation changes concerning the register of monuments, with one of the key issues being a precise and, at the same time, modern definition of the object of protection. The principles and role of the register in the Polish system of the protection of monuments must be perceived in a way different from the applied one. The philosophy of transformations has to be based on a determined conviction that we are dealing with resources differentiated as regards their contents. A suitable solution would be to seek an alternative organisation of conservation administration, together with a conception of an intentional sharing of responsibility for the fate of the recorded monuments by the government administration and local self-governments. The favourable effects of the merely outlined but necessary directions of activity will involve the introduction of order into the register, the amassment of numerous scattered entries into a single cohesive register of information about historical resources, and the creation of a collection of the most valuable national heritage monuments. The ensuing outcome will make it possible to conceive of a uniform state policy in reference to monuments representing assorted values within a wide range of research and documentation, to define forms of protection, and to finance conservation undertaking, promotion and effective administration.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 2; 55-82
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gminna ewidencja zabytków. Luki w przepisach prawnych, problemy praktyczne i propozycje de lege ferenda
District register of monuments. Gaps in the legal regulations, practice problems and de lege ferenda suggestions
Autorzy:
Penszyńska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697056.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Gminna Ewidencja Zabytków
ochrona zabytków
gmina
ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
konserwator zabytków
District Register of Monuments
monuments protection
commune
monuments protection and care act
monuments conservator
Opis:
The article is the issue of the district register of monuments due to the doubts with it. An important problem is the fact that the theory of law is not adapted to the practice which the monuments conservators deal with. Numerous gaps in the legal regulations lead to situations, when entry and deletion of the monument from the register are unclear. It is a great need to create new regulations in the Monument Protection and Care Act (2003) that could make the procedure more intelligible.
Niniejszy artykuł dotyczy gminnej ewidencji zabytków oraz wątpliwości, które budzi jej niedostateczne uregulowanie w polskim prawie. Poważnym problemem jest niedostosowanie regulacji prawnej do praktyki, z którą zmagają się organy administracji, zwłaszcza konserwatorzy zabytków. Liczne luki w przepisach prowadzą do niejasności wpisu i wykreślenia obiektu z ewidencji. Zwraca uwagę potrzeba nowelizacji ustawy o ochroniezabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r., by procedura stała się klarowna.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 1; 105-118
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwierdzenie nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków
Declaration of the invalidity of a decision on entry into the register of monuments
Autorzy:
Brudnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538988.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytek
zabytek nieruchomy
rejestr zabytków
wpis do rejestru zabytków
stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej
wady nieważności
ochrona zabytków
monument
immovable monument
register of monuments
entry into the register of monuments
declaration of the invalidity of an administrative decision
defects resulting in invalidity
monument protection
Opis:
W niniejszym artykule autor charakteryzuje instytucję stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, analizując następnie wybrane wady nieważności w kontekście decyzji o wpisie do rejestru zabytków, w oparciu o wydane już w tym zakresie rozstrzygnięcia ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz z uwzględnieniem stanowisk wyrażanych w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przeprowadzona analiza umożliwia przyjęcie, iż decyzje o wpisie do rejestru zabytków w największym stopniu obarczone są wadami nieważności polegającymi na wydaniu decyzji w sprawie poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną (art. 156 par. 1 pkt 3 k.p.a.) oraz wydaniu decyzji trwale niewykonalnej (art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a.). W kontekście drugiej z wyżej wymienionych wad pojawia się przy tym istotne pytanie o to, czy warunkiem wykonalności decyzji o wpisie do rejestru zabytków jest określenie granic obszaru objętego wpisem. W dwóch sprawach dotyczących stwierdzenia nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków parku krajobrazowego w Faszczycach oraz decyzji o wpisie do rejestru zabytków założenia urbanistycznego Wilanowa sądy administracyjne stanęły na stanowisku, że decyzja o wpisie do rejestru zabytków, która nie precyzuje w swej treści granic terenu poddanego ochronie prawnej ani nie posiada załącznika graficznego, który precyzowałby granice tego obszaru jest decyzją niewykonalną w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a., co stanowi podstawę do stwierdzenia jej nieważności. W ocenie autora zaprezentowane w orzecznictwie stanowisko powoduje, że byt prawny wielu decyzji o wpisie do rejestru jest zagrożony, jako że obarczone są one wadą trwałej niewykonalności. Z tego względu zasadne wydaje się wyjście naprzeciw istniejącemu już od lat problemowi wadliwości decyzji o wpisie do rejestru zabytków poprzez dokonanie ogólnej oceny skali i charakteru tego problemu, a następnie podjęcie działań prawnych służących kompleksowej sanacji zbioru decyzji dotkniętych wadami nieważności, w tym w szczególności wadą trwałej niewykonalności decyzji.
In this article, the author characterises the remedy of the declaration of the invalidity of an administrative decision and subsequently gives an analysis of selected defects resulting in invalidity in respect of decisions on entry into the register of monuments, based on rulings of the Minister of Culture and National Heritage that have been issued so far and taking into account positions expressed in decisions of administrative courts. The analysis enables the assumption that defects resulting in invalidity affect decisions on entry into the register of monuments to the highest degree are defects consisting in issuing a decision in a case that has previously been settled by another final decision (art. 156 § 1 (3) of the Administrative Procedure Code) and issuing a decision that is permanently unenforceable (art. 156 § 1 (5) of the APC). As for the latter of these defects, the question that arises is whether the condition for the enforceability of a decision on making an entry into the register of monuments is the definition of the boundaries of the site covered by that entry. In two cases regarding the declaration of the invalidity of a decision on entering into the register of monuments the landscape park in � � Faszczyce and the urban layout of Wilanów, administrative courts took the position that a decision whose contents do not specify the boundaries of the site covered by legal protection and which does not include a graphical appendix specifying the boundaries of that site is an unenforceable decision within the meaning of art. 156 § 1 (5) of the APC, which provides a basis for declaring such a decision invalid. In the author’s opinion, the position adopted in judicial decisions threatens the legal existence of many decisions on entry into the register of monuments, as they are burdened with the defect of permanent unenforceability. For this reason, it seems justified to address the long-existing problem of defectiveness of decisions on entry into the register of monuments by making a general evaluation of the scale and character of that issue and subsequently taking legal steps aimed at curing comprehensively the body of decisions containing defects resulting in invalidity, including, in particular, the defect of the permanent unenforceability of a decision.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 2; 69-104
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Component Parts and Movable Appurtenances of Monuments. The Object of the Entry in the Register of Monuments – Notes De Lege Lata and De Lege Ferenda
Autorzy:
Drela, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804779.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
equipment of churches
movable monument
component part of an immovable monument
appurtenance
collective entry in the register of monuments
Opis:
This article seeks to analyse the provisions of the Polish Act on the protection and care of monuments related to movable monuments in the context of the object of entry in the register of monuments under the currently applicable law, taking into consideration the provisions of the Polish Civil Code related to movable things. The Author presents a discussion of the status of a movable object under civil law as a self-contained thing, a component part or appurtenance of another thing in order to show the difference between a movable monument and a component part of an immovable monument. Currently, this distinction is particularly problematic in practice regarding the registration of sacred art monuments, constituting the equipment or decorations of churches. The practice of entering wall decorations and other flat surfaces of buildings in the register of movable monuments is not consistent with the law. Instead, these should be captured as permanent equipment of immovable monuments (which applies mainly to churches) in one entry – as component parts or appurtenances attached to the immovable monument. The remarks formulated by the Author may serve as the basis for further legislative work with respect to proposed content of legal provisions of the act on the protection and care of monuments. The final part concerns the way of protecting folklore (intangible cultural heritage) by entering movable assets in the register of monuments along with an immovable monument as movable things conceived as appurtenances of a particular place.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 25-43
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowe części składowe i przynależności a przedmiot wpisu do rejestru zabytków – uwagi de lege lata i de lege ferenda
Historical Fixtures of Buildings and Appurtenances as the Subject of Entry into the Register of Monuments – Comments de lege lata and de lege ferenda
Autorzy:
Drela, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804823.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fixtures as decoration of temples
movable monument
fixtures of immovable cultural
property
appurtenances
collective entry to the register of historical monuments
przynalenosc
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu analizę przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami dotyczących zabytków ruchomych w kontekście przedmiotu wpisu do rejestru zabytków według obecnie obowiązującego stanu prawego, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących rzeczy ruchomych. Autorka przedstawia rozważania na temat statusu rzeczy ruchomej w prawie cywilnym jako rzeczy samoistnej, części składowej lub przynależności innej rzeczy w celu ukazania różnicy pomiędzy zabytkiem ruchomym a częścią składową zabytku nieruchomego. Obecnie rozróżnienie to jest szczególnie problematyczne w praktyce w obszarze wpisu do rejestru zabytków sztuki sakralnej stanowiącej wyposażenie lub ozdoby świątyń. Nie jest zgodna z prawem praktyka wpisywania zdobień ścian i innych płaszczyzn budynków do rejestru zabytków ruchomych, lecz należałoby je ujmować jako wyposażenie stałe zabytków nieruchomych (co dotyczy głównie świątyń) jednym wpisem – jako części składowych lub przynależności łącznie z zabytkiem nieruchomym. Sformułowane uwagi mogą być podstawą do dalszych prac legislacyjnych w zakresie propozycji treści przepisów prawnych ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Końcowa część artykułu dotyczy ochrony folkloru (niematerialnego dziedzictwa kulturowego) poprzez wpis zabytków ruchomych do rejestru zabytków łącznie z zabytkiem nieruchomym jako rzeczy ruchomych stanowiących przynależności określonego miejsca.
In this article the author analyses the provisions of the Polish Law on the protection of monuments and care for monuments related to movable monuments in the context of the object of registration in the register of monuments according to the current law, taking into also account provisions of the Civil Code on movable property. The author presents a discussion of the status of a movable object in civil law as a separate single item, fixtures in the building (component item), or appurtenances,  in order to show the difference between a movable monument and a part of a immovable property. Currently, this distinction is particularly problematic in practice in the area of the registration of monuments of art decoration of sacred buildings (churches, temples). It is not in accordance with the Polish law The practice to enter decorations of walls and other facades of buildings into the register of movable monuments is not legitimate, instead they should be regarded as permanent facilities of immovable monuments (mainly the temples) covered with one entry – as fixtures or appurtenances of historical immovable property. The author’s remarks may serve as a basis for further legislative work on the proposal for the content of the law on the protection of monuments and the protection of monuments. The final part of the article concerns the protection of folklore (intangible cultural heritage) with the entry of movable monuments into the register of immovable monuments (buildings) as movables appurtenances belonging – due to the tradition and their function – to a particular place.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 27-46
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytkowych pojazdów w polskim systemie prawnym
Protection of Historic Vehicles in the Polish Legal System
Autorzy:
Mazurek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150981.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków
zabytki techniki
pojazd kolekcjonerski
rejestr zabytków
pojazd historyczny
biała karta zabytku techniki
protection of historical monuments
technical monuments
historic vehicle
collector’s vehicle
register of historic monuments
white card of a technical monument
Opis:
Celem opracowania jest analiza rozwiązań prawnych w zakresie ochrony zabytkowych pojazdów. Poruszono problematykę dotyczącą form ochrony tej grupy zabytków oraz wskazano na regulacje prawne, których zadaniem jest ochrona dziedzictwa kulturowego. Zwrócono uwagę na kwestie postępowania i opis procedury związanej z objęciem zabytkowych pojazdów ochroną prawną. Wyjaśniono także różnice w definiowaniu pojazdów jako zabytkowych, kolekcjonerskich i unikatowych. Nie pominięto również problematyki opieki nad zabytkowymi pojazdami oraz wynikających z niej obowiązków. Omówiono ograniczenia prawa właścicieli zabytkowych pojazdów do swobodnego dysponowania własnością, a także przedstawiono procedurę rejestracji pojazdu zabytkowego oraz wysunięto uwagi de lege ferenda. Artykuł ma charakter głównie źródłowy, uwzględnia aktualnie obowiązujące przepisy prawa w zakresie zabytkowych pojazdów.
The aim of the study is to analyse the legal solutions in the field of protection of historic vehicles. The problems concerning the forms of protection of this group of monuments were discussed, and the legal regulations concerning the protection of cultural heritage were pointed out. Attention was drawn to procedural issues and description of the procedure related to the legal protection of historic vehicles. The differences in defining vehicles as historic, collector’s and unique were also explained. Issues concerning the care for historic vehicles and the resulting obligations were also raised. Restrictions on the rights of owners of historic vehicles to freely dispose of their property were discussed, as well as the procedure for registering a historic vehicle and de lege ferenda comments. The article is based on sources, taking into account the current legislation on historic vehicles.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 1; 217-238
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies