Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "monologue" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
L’absence du personnage de théâtre dans les chaises d’Eugène Ionesco et dans Comment va le monde, môssieu? - II tourne, môssieu! de François Billetdoux
Nieobecność postaci dramatycznej w Krzesłach Eugène’a Ionesco i Comment va le monde, môssieu? - Il tourne, môssieu! François Billetdoux
Autorzy:
Wołowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954963.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postać dramatyczna
obecność
nieobecność
dialog
monolog
Eugene Ionesco
Francois Billetdoux
caracter of drama
presence
absence
dialogue
monologue
Opis:
Postać dramatyczna może zaistnieć na scenie w dwojaki sposób - albo jawi się ona jako obecna, albo charakteryzuje się jakimś rodzajem nieobecności. Dramaturdzy rożnych epok i szkół rozmaicie wykorzystują tę przeciwstawność semantyczną. Zamysłem artykułu jest wyróżnienie oraz prowizoryczne zdefiniowanie i nazwanie możliwie największej liczby typów nieobecności postaci w przestrzeni dramatycznej, a także określenie ich funkcji i znaczenia. W tym celu poddano analizie dwie sztuki, zarazem podobne i rożne, należące wszak do kanonu teatru nieobecności: Krzesła E. Ionesco i Comment va le monde, mossieu? - Il tourne, mossieu! F. Billetdoux. Pierwsza z nich, znana szerokiemu gronu badaczy, czytelników i miłośników teatru, zalicza się do sztandarowych utworów „teatru absurdu". Druga, me dorównująca rozgłosem pierwszej, aczkolwiek nie ustępująca jej pod względem walorów artystycznych, jest zarazem realistyczną i symboliczną parabolą ludzkiego losu (jej analiza zajmuje nieco więcej miejsca). Obydwie sztuki łączy jednak zastosowanie tego samego zabiegu technicznego - udzielenie głosu tylko dwom postaciom. To umyślnie przyjęte przez obu twórców utrudnienie formalne prowadzi do sytuacji, w której reszta postaci podlega przedstawieniu pośredniemu i jest przez to w rożny sposób nieobecna. Można wręcz zaryzykować twierdzenie, że te dwie sztuki zawierają większość głównych typów dramatycznej absencji. Ze względu na swą teoretycznoliteracką perspektywę artykuł przywołuje również przykłady nieobecności postaci z innych sztuk, głownie Szekspira, stanowiącego uniwersalny punkt odniesienia. Oprócz próby systematyzacji problemu nieobecności postaci w teatrze czytelnik znajdzie tu również pewną propozycję jednolitego sposobu rozpatrywania zjawisk związanych z niepełnym uczestnictwem postaci w sytuacji dramatycznej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 25-72
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aux origines de l’adialogisme théâtral: Le Cantique des Cantiques
U źródeł adialogizmu teatralnego: Pieśń nad Pieśniami
Autorzy:
Wołowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954146.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Biblia
teatr
dramat
monolog
dialog
adialogiczność
adialektyczność
Bible
theatre
drama
monologue
dialogue
adialogism
adialectism
Opis:
Pieśń nad Pieśniami, usytuowana w samym sercu Biblii, jest na tle zawartych w niej utworów kompozycją wyjątkową. Z genologicznego punktu widzenia ma ona formę krótkiego dramatu poetyckiego lub raczej, jak sugerują liczni egzegeci, zbioru dialogowanych pieśni miłosnych. Rozważania zawarte w artykule, o charakterze wyłącznie literaturoznawczym, dotyczą właśnie aspektu dialogicznego Pieśni. Dialogi występujące w tym poemacie wydają się bowiem prawdziwym archetypem zjawiska adialogizmu, niesłychanie często obecnego we współczesnych utworach dramatycznych i poetyckich. Po krótkim przedstawieniu problemów, jakie stawia przed analizą wielość możliwych architektur Pieśni, artykuł omawia stosowane tam zabiegi amplifikacji adialektycznej, zmiany form zwrotów osobowych, cytatu intralokucyjnego, dialogu z chórem, paradidaskaliczności, zmian izotopii dyskursywnej w replikach oraz użycia aktanta fokalizującego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 87-97
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soliloque, quasi-monologue, monologue
Solilokwium, quasi-monolog, monolog
Autorzy:
Wołowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953819.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
monolog
quasi-monolog
solilokwium
dialog
dramat
teatr
François Billetdoux
monologue
quasi-monologue
soliloquy
dialogue
drama
theatre
Opis:
Artykuł poświęcony jest ogólnie definicji monologu i solilokwium, dwóch form dyskursywnych często występujących w nowoczesnym teatrze, lecz rzadko rozróżnianych w sposób adekwatny w opracowaniach krytycznych. Monolog i solilokwium zostały wszak dość dobrze rozróżnione już w 1991 r. przez M. Issacharoffa, stosującego kryterium nieobecności scenicznej allokutora. Nie odwołując się do prac amerykańskiego badacza, francuska teatrologia podejmuje ten temat jakby od zera pod koniec wieku, usiłując rozróżnić obydwie formy na podstawie różnych innych kryteriów (introwersyjność / ekstrawersyjność; stopień spójności retorycznej itp.). Celem pierwszej części artykułu, sięgającej do opracowań z obszaru językoznawstwa (Roulet, Ducrot), analizy dyskursu (Issacharoff, Kerbrat-Orecchioni, Schuerewegen), teatrologii (Pavis, Ubersfeld) i ogólnie poetyki (Bachtin, Cohn), jest zatem przegląd dotychczasowych dokonań teoretycznych i analiza skuteczności stosowanych kryteriów. W drugiej części pracy przedstawiona teoria została skonfrontowana z konkretnym materiałem dramaturgicznym – monologowo-solilokwialną sztuką F. Billetdoux pt. Femmes parallèles. W wyniku tej konfrontacji możliwe wydaje się nie tylko doprecyzowanie obydwu pojęć, ale także wyodrębnienie kategorii pośredniej: quasi-monologu, który można określić jako dyskurs rzeczywiście wygłoszony (lub tylko w pewnym stopniu wyartykułowany), skierowany do allokutora, którego bliskość i obecność lokutor jedynie podejrzewa lub zakłada, lecz którego de facto nie widzi ani on sam, ani czytelnik / widz ze względu na jego nieobecność „wizualną” w przestrzeni mimetycznej (allokutor może objawiać swoją niepełną obecność poprzez czynności niewerbalne postrzegane, np. słuchowo, przez lokutora: pukanie do drzwi). Istotnym dla definicji monologu jest także zupełnie nie brany pod uwagę czynnik zdolności allokutora do interakcji słownej lub świadomej interakcji kinezyczno-gestycznej (np. z artystycznego punktu widzenia mówienie do Boga czy mówienie w obecności niemowlęcia nie jest tym samym, co mówienie w obecności dorosłego człowieka o kompletnych zdolnościach komunikacyjnych). Praca zwraca poza tym uwagę na rozróżnienie dyskurs myślny vs dyskurs rzeczywiście wygłoszony (na poziomie świata przedstawionego), rozróżnienie rzadko badane w tekstach dramatycznych, a odgrywające pewną rolę, jak tego dowodzi analizowany materiał.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 5; 81-104
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O czym jest Pijaństwo Ignacego Krasickiego?
Autorzy:
Dąbrowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650409.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
satire, drunkenness, dialogue, monologue, comedy, rhetorics, language
Opis:
What is Pijaństwo by Ignacy Krasicki about?The article makes an attempt to show various options of interpretation of Ignacy Krasicki’s satirePijaństwo [Drunkenness]. The point of departure is a thorough analysis of the work, leading us to a conclusion that it has a many-sided sense. It concerns not only the eponymous phenomenon of abuse of spiritsbut also a psychological mechanism of justification of our own behaviours considered as negative, as well as the ineffectiveness of persuasion. It turns out that the characters indialogue actually deliver separate monologues, and the poet does not identify himself clearly with any of them, as he does not accept authoritative moralizing which takes heed neitherofspecific circumstances of the criticized phenomenon nor of the receiver’s viewpoint and opinions. An importantrole in the satire under discussion is also played by the category of comedy. The article also shows the relationship between the subject matter of Pijaństwo and the entire cycle of satiresby Krasicki, as well as some of his other works (particularly fables)
Źródło:
Konteksty Kultury; 2014, 11, 1
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzinny dialog i pojednanie jako motyw w wybranych tekstach kultury
Family dialogue and reconciliation as a motif in chosen texts of culture
Autorzy:
Frąckiewicz, Małgorzata Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1292051.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dialog
monolog
pojednanie
teksty kultury
wartości
dialogue
monologue
reconciliation
texts of culture
values
Opis:
Dialog to przejaw właściwych relacji międzyludzkich, jakie powinny charakteryzować nie tylko społeczność, tworzoną przez rodzinę, ale także narody. Jest on drogą do pojednania i budowania więzi. Kojarzy się z małżeństwem, rodziną, stosunkami międzynarodowymi. Ich symbol to wyciągnięte do siebie dłonie lub ręce splecione, zatrzymane w uścisku, ale też zwrócone ku sobie twarze. Wskazują na to demotywatory, dzieła malarskie, eseje, fotografie, myśli, plakaty, płaskorzeźby, przysłowia, wiersze. Tak różne gatunki i formy przekazu, zróżnicowane przez tworzywo i odbiorcę, potwierdzają fakt, że nie tylko słowa uzewnętrzniają dialog i pojednanie. W ich perspektywie i recepcji dialog i pojednanie to we współczesnym świecie wartości właściwie postrzegane i kontekstowo interpretowane jako zawsze konieczne w relacjach człowiek-człowiek. Powinny one być kształcone na gruncie rodziny.
Dialogue is a sign of proper interpersonal relations that should be characteristic not only of family community but also of nations. It constitutes the way to reconciliation and creating bonds. It is associated with marriage, family, international relations. It is symbolized by stretched or entwined hands, stopped in the moment of being shaken, but also faces turned to each other. We can observe it in demotivators, paintings, essays, photographs, thoughts, posters, reliefs, proverbs, poems. Such a wide range of genres and media, different in their substance and their addressee, support the fact that dialogue and reconciliation are not only expressed by words. from their perspective and in their reception, dialogue and reconciliation are properly perceived values, contextually interpreted as always necessary in interpersonal relations in the contemporary world. they should be cultivated in the family environment.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2014, 18, 1(34); 139-156
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
,,Soliloquia” z dramaturgii Szekspira – w świetle teorii
,,Soliloquies” in the dramatic works of Shakespeare – in light of theories
Autorzy:
Kulczycka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955679.pdf
Data publikacji:
2014-11-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
solilokwium, monolog, samotność, prawda, William Szekspir
Soliloquy, monologue, solitude, the truth, William Shakespeare
Opis:
This article reflects on soliloquies in the dramatic plays of William Shakespeare, in particular in Hamlet, Othello, and King Lear, and confronts them with the great Augus-tinian tradition as well as theories formulated later, e.g. in the 18th century (A.A. Cooper, Earl of Shaftesbury). An important point of reference is also found in contemporary Polish studies (by J. Płuciennik, and E. Kasperski, among others) as well as conceptions presented in books, dictionaries and encyclopaedias written in languages other than Pol-ish (by P. Pavis, C.H. Holman, W. Harmon, J.A. Cuddon, S. Chatman, and others). This article argues that the scholars’ findings regarding a number of pivotal aspects are not always definitive.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2014, 12; 75-92
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:
Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106731.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
narrator
discourse
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
Opis:
Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 41-50
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:
Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945114.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
discourse
narrator
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
Opis:
Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MONODRAM WE WSPÓŁCZESNEJ DRAMATURGII ROSYJSKIEJ
A MONODRAMA IN THE CONTEMPORARY RUSSIAN DRAMA
Autorzy:
Piłat, Walenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444670.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Yevgeny Grishkovets
Lyudmila Petrushevska
Nikolaj Kolada
a monologue as a means of communication with the recipient
a monologue and a dialogue – their mutual relations
“The school” of Nikolaj Kolada
Opis:
The aim of the article is to analyze selected plays of Yevgeny Grishkovets, Lyudmila Petrushevska, Nikolaj Kolada, and other contemporary Russian playwrights, attending to their mode, that is a monodrama. The essence of a monodrama is its intended monologicquality, however, each monologue presupposes a dialog with the potential recipient. It is emphasized in the article that even though it is a short piece of dramatic writing, a monodrama often emerges as a source of knowledge about a modern man and his relations with the reality that surrounds him. It is the conviction of the author of the article that the analyzed plays serve as excellent illustrations of this thesis.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2015, XVII/1; 145-152
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Priorities for the evaluation function of teacher education university students’ competency-based training
Autorzy:
D. Koletvinova, Natal’ya
D. Flores, Ruben
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011753.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
presentation characteristic
conative characteristic
phatic characteristic
competency
interpretation
text
adequacy of speech design
integration relations
designing
monologue speech
dialogized communication
Opis:
The relevance of this problem is related to an insufficient degree of the development of the issue of identifying the evaluation function of the competence-based training of students. The research objective: to identify and systematize, on the basis of the functional analysis of the knowledge-resource capacity of the teacher’s professional polyfunctional activity, the priority components that can be considered as indicators of quality and effectiveness of the competency-based training. The leading technologies to the study of this problem are the technologies of mastering the types of speech activity with adequate speech design, aspect-integrated learning, self-activation, personality-oriented communication, etc. In the article there are reflected the results of this work, during which students mastered the characteristics of the professional communication as important indicators of the quality level of the professional communicative competency. The article contents can be useful for practical professional activity of teachers of higher education institutions and high school teachers.
Źródło:
The New Educational Review; 2015, 41; 183-193
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog i monolog wewnętrzny u osób z zespołem Aspergera
Autorzy:
Gałkowski, Tadeusz
Siedler, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606875.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Asperger syndrome, narration psychology, dialogical ego, dialogue and monologue, autobiographies
Zespół Aspergera, , psychologia narracji, dialogowe Ja, dialog i monolog, autobiografie.
Opis:
The internal dialogues were mostly related in various studies with the pathological aspects. For many years, problems of dialogical ego has been systematically described and analyzed by many researchers. The aim of the study is to evaluate the preference expressed by the persons with Asperger syndrome (AS) toward dialogues and monologues. Another purpose of the study was connected with eventual prevalence of ego in the internal dialogues which can be directed to one’s own ego or to the representations of others. This study comprised 22 young persons within the age range 12–19. There was applied modified version of inventory constructed by Puchalska-Wasyl. This method was adapted to the possibilities of subjects with AS. In conclusion, young people with AS more often are ready to realize the dialogues and monologues concerning external relations of their ego. In the case of internal engagement of ego, there was declared more often prevalence of internal monologues in opposite to dialogues. Autobiographies of people with AS can be a very helpful supplement for the analysis of narrations presented by persons with AS.
Dialogi wewnętrzne jeszcze do niedawna kojarzone były przede wszystkim z patologią. W publikacjach dotyczących koncepcji dialogowego „Ja” temat ten jest systematycznie rozwijany oraz pogłębiany. Celem badań było przeprowadzenie dokładnej analizy dialogów oraz monologów wewnętrznych u osób z zespołem Aspergera (ZA) oraz określenie, czy w grupie tej istnieje preferencja używania formy dialogu lub monologu. Badanie miało na celu również rozstrzygnięcie, czy monologi oraz dialogi wewnętrzne są kierowane przez osoby z ZA częściej do pozycji „Ja” czy do reprezentacji innych osób. Badania objęły 23 osoby w wieku od 12 do 19 lat ze zdiagnozowanym ZA. Zastosowano zmodyfikowaną wersję ankiety eksperymentalnej Puchalskiej-Wasyl, którą dostosowano do możliwości osób z ZA. Okazało się, że osoby z ZA częściej prowadziły dialog  jak i monolog w odniesieniu do zewnętrznych niż do wewnętrznych pozycji „Ja”. W odniesieniu do wewnętrznych pozycji „Ja” wystąpiła przewaga monologu wewnętrznego nad dialogiem. Autobiografie osób z ZA mogą stanowić cenne źródło uzupełniające analizy narracyjne.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syntax mluvené češtiny jako nástroj subjektivizašních postupů v prózách P. Soukupové
The syntax of spoken Czech as an instrument of subjectivization processes in the prose of Petra Soukupová
Autorzy:
Hoffmanová, Jana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
reported speech
reported thought
direct speech/thought
indirect speech/ thought
free direct speech/thought and free indirect speech/thought
internal monologue
subjectivization
spoken Czech syntax
Opis:
The first part of this study is an attempt to summarize Czech theories which develop the topic of reported speech (forms of presenting speech) and reported thought in literary works, that is, the use of direct speech/thought, indirect speech/thought, free direct speech/thought and free indirect speech/thought. Special attention is devoted to the internal monologue (the “reproduction” of unspoken utterances which only occurs as thoughts), most often based upon the alternation of free direct speech/thought and free indirect speech/thought, and how it is made into dialogue. This theoretical summary is based mainly on the works of L. Dole el, but on other authors as well (J. Haller, J. Hoffmannová, R. Adam, D. Hodrová, J. Koten and others). In the second part, these theories are applied in an analysis of texts by the young Czech author Petra Soukupová. In her individual works, we demonstrate coinciding as well as differing ways of subjectivizing the narrative: the narrator’s identification with the characters, the use of ich-forms, various forms of reproduction speech and thoughts (including hypothetical utterances) and the dialogized construction of internal monologues. The final part of the text focuses on the way in which typical elements of spoken Czech, above all syntactic ones, are utilized in the reproduction/reporting of the speech as well as the thoughts, reflections, and feelings of Petra Soukupová’s characters. On the one hand, there are linguistic means used to achieve reduction: the minimalization of expressions, concision and fragmentation (ellipsis, mainly the omission of the finite verb, parceling, in- dependent sentence elements, list structures, infinitive constructions). On the other hand, there is juxtaposition, which enables the free addition of syntactic units, which is often used for the associative construction of the internal monologue.
Źródło:
Stylistyka; 2016, 25; 229-252
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernist narrative techniques in the screen adaptation of the novel „Minuet for Guitar”
Autorzy:
Rezoničnik, Lidija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910019.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Vitomil Zupan
„Minuet for Guitar”
Živojin Pavlović
„Farewell until the Next War”
modernist novel
film adaptation
stream of consciousness
interior monologue
Opis:
This contribution focuses on the novel „Minuet for Guitar”, by Slovenian author VitomilZupan, and its film adaptation, entitled „Farewell until the Next War”, by Serbian director Živojin Pavlović. Firstly the article deals with the novel from the perspective of modernistnarrative devices, and secondly it focuses on the analysis of its cinematic adaptation. Basedon the anthropological-morphological method of film analysis it establishes that ŽivojinPavlović used modernist narrative devices in film. Furthermore it studies how and throughwhich cinematic forms of expressions and methods stream of consciousness and memories areshown, as well as how essayistic style, fragmentariness, and associative style are expressed inaudio-visual representation.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 143-154
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Авиатор” Евгения Водолазкина как жанр дневника
Evgeny Vodolazkin’s „The Aviator” as a Diary Genre
Autorzy:
Wojciechowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651215.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
дневник
записи
Дмитрий Лихачев
Михаил Бахтин
монологичность
полифония
diary
notes
Dmitry Likhachev
Mikhail Bakhtin
monologue
polyphony
Opis:
The purpose of this article is to investigate the diary genre as used in Evgeny Vodolazkin’s novel The Aviator. The author of the paper attempts to describe and emphasize the innovativeness of Vodolazkin’s approach, as compared with the main classic features interpreted in the light of Elena Bogdanova’s article entitled ‘Language features of the diary genre’ (2008) which brings a classification thereof.
Целью настоящей статьи является представление творчества современного и самого популярного русского писателя Евгения Германовича Водолазкина в романе Авиатор, написанном в форме дневника. В статье представлен новаторский подход автора к жанру дневника, который сопоставлен с классической классификацией Елены Богдановой в ее научной статье Языковые особенности жанра дневника (2008).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 199-211
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs blogów modowych – między kooperacją a kooptacją
The discourse of fashion blogs: Between cooperation and co-optation
Autorzy:
Duda, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399492.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
critical discourse analysis
fashion blog
dialogue
monologue
krytyczna analiza dyskursu
blogi modowe
dialog
monolog
Opis:
Blogi są często przedmiotem entuzjastycznych opinii, wskazujących, że przyczyniają się do decentralizacji, demokratyzacji komunikacji i rozwoju kultury uczestnictwa. W artykule starano się ustalić, czy analizowane tu blogi modowe rzeczywiście odzwierciedlają zmiany w użytkowania mediów, tj. służą odzyskiwaniu pola dla oddolnych inicjatyw i sprzyjają pożądanej w sferze publicznej różnorodności informacji i opinii. Potencjał dialogowy blogów, opierając się na Bachtinowskich definicjach i kryteriach „dialogowości”, badano w odniesieniu do mody, łącząc krytyczną analizę dyskursu z analizą zawartości. Wskazano też czynniki monologizowania dyskursu, a także zrekonstruowano proces instytucjonalizowania ról ich autorek, odchodzenie od dyskursu autentyczności i modelu relacyjnego. Wykazano, że analizowane blogi modowe, świadomie komercjalizowane, z każdym rokiem coraz bardziej stawały się monologowymi, jednokierunkowymi i autopromocyjnymi kanałami transmisji zasad obowiązujących w przemyśle mody.
Blogs are often the subject of enthusiastic interpretations due to their democratizing, dialogizing and grassroots potential. This article aims to discover if blogs provide for consumer participation and criticism. As a starting point, this study applies Bakhtin’s framework of dialog to the field of fashion through the mixed methods of critical discourse analysis and content analysis. I show how the features of blogs provide methods for the “monologization” of their discourse. The paper presents the results of my analysis of two of the most popular Polish fashion blogs. My approach focused on reconstructing their process of legitimization through time, showing that they were far from being authentic, autonomous and collaborative. The fashion blogs examined here were consciously commercialized over time, becoming increasingly hierarchical, one-way, market-driven and self-promotional, and thus fully immersed in the logic and the values of fashion industry.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2019, 12, 1; 211-230
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies