Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "monodram" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Poszukiwanie szczęścia w codzienności w twórczości Jewgienija Griszkowca
SEARCHING FOR HAPPINESS IN DAILY IN EVGENY GRISHKOVETS’S WORKS
ПОИСКИ СЧАСТЬЯ В ПОВСЕДНЕВНОМ В ТВОРЧЕСТВЕ ЕВГЕНИЯ ГРИШКОВЦА
Autorzy:
Baum, Joanna Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604248.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Гришковец
ежедневность
монодрам
Griszkowiec
codzienność
monodram
Grishkovets
ordinary life
Opis:
Настоящая статья сосредоточивается на тематике ежедневной жизни, которой Евгений Гришковец эпатирует во всем своем творчестве, в том числе в романах Реки, Асфальт и монодрамах Одновременно и Как я съел собаку.
The article concentrates on the images of daily, which are widely used in the novels and monodramas by Evgeny Grishkovets. This problem has not yet been sufficiently considered. The paper considers Grishkovets’s works such as The Rivers, Asphalt, At the same time and How I Ate a Dog.
Artykuł skupia się na obrazach codzienności w twórczości Jewgienija Griszkowca. Ten temat nie był dotąd w sposób wyczerpujący poruszony. W tekście pojawiają się nawiązania do utworów prozatorskich oraz monodramów pisarza, w tym powieści Rzeki, Asfalt i monodramów Jednocześnie i Jak zjadłem psa.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 170, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silva rerum w jednej osobie, czyli filozof Jan Kurowicki na literackiej ścieżce
Silva rerum, within one person, that is philosopher Jan Kurowicki on a literary path
Autorzy:
Kopa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170119.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Jan Kurowicki
monodrama
poetry
literary criticism
philosophy
monodram
poezja
literaturoznawstwo
filozofia
Opis:
Tekst analizuje rolę wierszy w budowie monodramu Jana Kurowickiego Pan Kepler raczy umierać. Stanowi inspirację do refleksji nad sposobem, w jaki przeczytane przejawia się w napisanym. Próbuje odnieść kategorię sylwiczności do sylwetki intelektualnej twórcy. Pokazuje Pana Keplera raczącego umierać jako punkt zwrotny w twórczości Jana Kurowickiego. Podejmuje trud określenia interferencji tego monodramu z różnymi polami aktywności twórczej autora.
The text analyses the role of poems in the structure of Jan Kurowicki’s monodrama Pan Kepler raczy umierać [Mr Kepler Deigns to Be Dying]. It inspires reflection on the way the read manifests in the written. The category of silva is related to the intellectual profile of the author. Pan Kepler raczy umierać is presented as a turning point in Jan Kurowicki’s literary career. It also indicates how the monodrama interrelates with different areas of the author’s creative output.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2022, 8; 275-286
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monodramy biograficzne w najnowszym teatrze polskim – świadectwa i rekonstrukcje
Biographical Monodramas in the Latest Polish Theatre – Testimonies and Reconstructions
Autorzy:
Popczyk-Szczęsna, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097177.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
monodram
biografia
relacja biograficzna
tożsamość
monodrama, biography, biographical relation, identity
monodrama
biography
biographical relation
identity
Opis:
W nurcie współczesnych polskich spektakli biograficznych sporą grupę stanowią monodramy, inspirowane życiorysami słynnych osób. Jest to przejaw zainteresowania postaciami wyrazistymi, referencyjnymi – w przeciwieństwie do twórczości scenicznej końca XX wieku, z właściwą jej ekspansją bohaterów o nieukształtowanej bądź rozbitej osobowości. W artykule zanalizowane zostały monodramy-świadectwa i monodramy-rekonstrukcje. W pierwszym przypadku postać występuje jako medium nieobecnej rzeczywistości, świadcząc monologiem o sobie i o świecie zewnętrznym (to przykład tożsamości dialogowej). W drugiej odmianie monodramów dominuje ujęcie autotematyczne, co prowadzi do powstania sztuk meta-biograficznych (ukazana jest tożsamość performatywna, realizująca się w aktach kreacji własnego „ja”).
Monodramas inspired by the lives of famous persons constitute a large group of contemporary Polish biographical plays. It is a sign of interest in clear-cut and referential characters – in contrast to the end-of-the-20th-century stage creation, marked by a profusion of characters with an unformed or broken personality. This article analyzes monodramas-testimonies and monodramas-reconstructions. In the first case, the character acts as a medium of absent reality, giving testimony by means of monologue about oneself and the outside world (it is an example of dialogical identity). The second type of monodrama is dominated by an auto-thematic approach, leading to the creation of meta-biographical plays (a performative identity establishing itself in the acts of creation of one’s own “I” is shown).
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 149-166
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Människan och platsen. Några anmärkningar om Katarina Frostensons författarskap
Autorzy:
Niewiarowska-Rasmussen, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177456.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poesi
monodram
drama
en plats
inre röst
identitet
det lyriska jaget
poetry
place
inner voice
identity
lyric subject
Opis:
Attitude towards space in a literary work is one of the two central and very problematic themes in Katarina Frostenson’s creative activity. The author introduces and describes the place in different manners and usually treats it as a living organism that one can engage in dialogue with; one that evokes memories and releases emotions. For Frostenson the place has an identity because it is the mirror of the soul. Only in contact with the place words are born and the real, inner voice of the lyric subject is released.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2009, 10; 107-112
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba semiotycznej analizy kompozycji i przestrzeni elegii Vidi te in somnis (II 26A) Propercjusza
An Attempt at the Semiotic Analysis of Composition and Space of Elegy Vidi te in somnis (II 26A) of Properius
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806917.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; elegia; kompozycja; semiotyka; narratologia; monodram; granica; liminalność; transgresja; przestrzeń
Properius; elegy; composition; semiotics; narratology; monodrama; boundary; liminality; transgression; space
Opis:
W artykule została podjęta semiotyczna analiza przestrzeni w elegii II 26a Propercjusza na poziomie wydarzeń tekstowych (narracyjność) oraz na poziomie kompozycji utworu. Odwołując się do malarskich inspiracji poety (M. Hubbard), autor posługuje się koncepcją ekfrastycznej techniki kompozycji przestrzeni do ukazania funkcji motywu „granicy” tak w liminalnym i transgresyjnym modelu przestrzeni, jak i relacjach interpersonalnych. Ostatecznie autor konkluduje, że powyższe poziomy obrazów poetyckich i kompozycji tekstu łączy transgresyjna postać podmiotu, zdolnego do przekraczania wykreowanej w strukturze tekstu granicy między „opowieścią o śnie” a relacją narrator–odbiorca. Prowadzi to do postawienia tezy, że elegia II 26a jest formą monodramu z centralną postacią podmiotu–aktora, który niczym postać angellosa w dramacie, funkcjonuje jednocześnie w „scenicznej” przestrzeni relacji narrator–odbiorca i fabularnej przestrzeni opowieści.
The article describes the undertaken semiotic analysis of space in elegy II 26a of Properius both at the level of textual events (narrative) and at the level of poem composition. Referring to the Propertian inspiration by visual arts (M. Hubbard), the author uses the concept of an ekphrastic technique of space composition to show the function of the “border” motif in a liminal and transgressive space model as well as interpersonal relations. In result the author concludes that the above-mentioned levels of poetic images and the composition of the text are connected by a transgressive figure of the subject, able to cross the boundary created between the “story of a dream” and the narrator–reader (or listener) relationship. This leads to the argument that elegy II 26a is a form of monodrama with the central figure of the subject–actor, who, like a angellos in the drama, simultaneously operates in the “stage” space of the narrator–recipient relation and the space of textual fiction.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W „ogródku” i teatrze repertuarowym. Sceniczne realizacje dramatów Adolfa Dygasińskiego
In the “Open-Air” and Repertory Theatre. Stage Adaptations of Adolf Dygasiński’s Dramas
Autorzy:
Skała, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807109.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dygasiński Adolf (1839-1902); dramat XIX wieku; teatr ogródkowy; komedia ludowa; dramat intymny; monodram
Dygasiński Adolf (1839-1902); 19th-century drama; open-air theatre; commedia dell’arte; intimate drama; monodrama
Opis:
Zakres problematyki przedstawionej w artykule wyznacza twórczość dramaturgiczna Adolfa Dygasińskiego. Pozytywistyczny pisarz jest autorem czterech utworów scenicznych. Dzieła powstały w latach 1891-1894, wszystkie doczekały się realizacji scenicznych – w teatrach „ogródkowych” i repertuarowych. Badaczka koncentruje uwagę na konwencjonalnych wyznacznikach poetyki dramatów Dygasińskiego, związkach utworów z dramatem Aleksandra Ładnowskiego, a na tym tle prezentuje nowoczesny charakter monodramu Rogieluk – przykład dramatu statycznego, w którym nieruchomość organizuje tzw. intymną sztukę duszy. Zasada intymizacji dramatu wyzyskuje pozawerbalne środki wyrazu: mowę ciała i ruch postaci oraz milczenie – grę niemą, skorelowaną z ograniczeniami psychomotorycznymi bohatera.
The scope of the problems presented in this article is determined by the dramatic works of Adolf Dygasiński. The positivist writer is the author of four stage plays, created in the years 1891-1894, all of which were staged – in “open-air” and repertory theatres. The author focuses on the conventional determinants of the poetics of Dygasiński’s dramas, the relationship of his works to Aleksander Ładnowski’s drama, and on this background she presents the modern character of the monodrama Rogieluk – an example of a static drama in which the lack of motion organises the so-called intimate art of the soul. The principle of intimacy of the drama exploits non-verbal means of expression: body language and the movement of characters, as well as silence – silent acting, correlated with the hero’s psychomotor limitations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 179-194
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies