Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "monastic life" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Życie codzienne kamedułów w eremie wigierskim (1667–1800)
Daily life of the Camaldolese Monks in the Wigry Hermitage (1667-1800)
Autorzy:
Łupiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31025292.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Camaldolese Hermits Congregation of the Crown Mountain
Bl. Paul Giustiniani
the Rules of Eremitic
Life Camaldolese hermitages of the Polish-Lithuanian province
the hermitage in Wigry
daily life of the Camaldolese monks
monastic life in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th-19th c.
Kongregacja Kamedułów Pustelników Góry Koronnej
bł. Paweł Giustiniani
reguła życia eremickiego
eremy kamedulskie prowincji polsko-litewskiej
erem w Wigrach
życie codzienne kamedułów
życie zakonne w Rzeczypospolitej XVII–XIX w.
Opis:
Stosunkowo wiele napisano na temat działalności Kongregacji Kamedułów Pustelników Góry Koronnej na terenach dawnej Rzeczypospolitej. Najczęściej przedmiotem badań są materialne dokonania zakonu, brakuje natomiast analiz dotyczących sfery duchowej, zachowywania reguły zakonnej, czy też życia codziennego kamedułów. Współczesna historiografia coraz częściej interesuje się codziennością osób konsekrowanych. Léo Moulin – belgijski historyk mediewista zauważył: „świat zakonny jest rozległy, rozmaity, złożony”. Zakony w historii Kościoła katolickiego realizowały własne charyzmaty poprzez modlitwę lub np. działalność na polu miłosierdzia. Zgromadzenie kamedułów zostało założone w Italii w XI wieku. Z czasem zakon stopniowo zmienił swój charakter z eremickiego na cenobicki. Na początku XVI wieku bł. Paweł Giustiniani zainicjował powrót do dawnego radykalnego życia pustelniczego. Centralnym eremem odnowionego zakonu kamedulskiego stała się Góra Koronna (Monte Corona) koło Perugii. Życie codzienne Kongregacji Kamedułów określały Reguły życia eremickiego napisane przez Giustinianiego w 1516 roku, oparte na regułach spisanych przez św. Benedykta oraz św. Romualda2. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie życia codziennego kamedułów w eremie wigierskim działającym w latach 1667–1800, jednym z najbogatszych na ziemiach polskich w oparciu o teksty źródłowe – Reguły i Konstytucje kamedulskie oraz inne dokumenty archiwalne odnoszące się do omawianej wspólnoty eremickiej.
Relatively much has been written about the activities of the Congregation of the Camaldolese Hermits of the Crown Mountain in the former Polish-Lithuanian Commonwealth. Most often, the subject of research is the material achievements of the order, while there is no analysis of the spiritual sphere, the observance of the monastic rule, or the daily life of the Camaldolese monks. Contemporary historiography is increasingly interested in the daily life of consecrated persons. Léo Moulin, a Belgian medieval historian, noted: “the religious world is vast, varied, and complex.” Orders in the history of the Catholic Church have realized their own charisms through prayer or, for example, through activities in the field of mercy. Camaldolese was founded in Italy in the 11th century. Over time, the order gradually changed its character from eremitic to cenobic. At the beginning of the 16th century, Bl. Paul Giustiniani initiated a return to the former radical hermit life. The Crown Mountain (Monte Corona) near Perugia became the central house of the restored Camaldolese Order. The daily life of the Camaldolese Congregation was determined by the Rules of Eremitic Life written by Giustiniani in 1516. The aim of this article is to present the everyday life of the Camaldolese monks in the Wigry herm in the years 1667–1800, one of the richest monasteries in Poland, based on documents relating to this hermit community.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 239-253
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie mniszych ślubów stałości i przemiany obyczajów oraz ich biblijne uzasadnienie
Autorzy:
Dąbek, Tomasz Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Biblia
nawrócenie
reguła
stałość
wierność
wytrwałość
zakonność obyczajów
Bible
conversion
endurance
fidelity
monastic life
rule
stability
Opis:
The vows of stability (stabilitas) and conversion of life (conversio, conversatio morum) which differ from the typical religious vows (poverty, chastity, obedience) are deeply rooted in the Bible. They indicate the important features of the attitude of the disciples of Christ who are called to exercise endurance (ὑπομονή), patience (μακροθυμία), fidelity (πίστις), the fruit of the Spirit (Ga 5 : 22) and conversion (μετάνοια). The monastic profession should be continual effort to take care of faithfulness to God and to overcome self-weakness. It can be helpful also for other consecrated people and all Christians who want to lead the consequent life of the children of God according to the baptismal promises and to grow in love of God and people.
Dwa określenia z mniszych ślubów, różne od typowych formuł związanych z życiem konsekrowanym: stałość (stabilitas) i zakonność (przemiana) obyczajów (conversio, conversatio morum), są głęboko zakorzenione w Biblii i wskazują na ważne cechy postawy uczniów Chrystusa, które w Biblii określają: cierpliwa wytrwałość (ὑπομονή), również „owoce” czy „owoc Ducha” z Ga 5, 22: cierpliwość (μακροθυμία) obejmująca wielkoduszność, wyrozumiałość, wytrzymałość, wytrwałość i wierność (πίστις) oraz nawrócenie, metanoia (μετάνοια). Taka postawa to raz podjęte zobowiązanie oraz ciągły wysiłek, by stale troszczyć się o wierność Bogu i pokonywać własną słabość. Mogą one również być cennymi wskazówkami dla innych osób konsekrowanych oraz wszystkich chrześcijan pragnących konsekwentnie żyć zgodnie z przyrzeczeniami złożonymi na chrzcie i wzrastać w miłości Boga i ludzi.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakony i zgromadzenia zakonne męskie na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX wieku z uwzględnieniem diecezji janowskiej, czyli podlaskiej
Male Religious Orders in the Polish Lands at the Turn of the 20th Century. A Close-up on the Diocese of Janów (Podlasie)
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339836.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zakony w Polsce
kasaty
reaktywowanie życia zakonnego
diecezja janowska czyli podlaska
religious orders in Poland
religious order dissolution
renovation of monastic life
Diocese of Janów (Podlasie)
Opis:
This paper is an attempt to illustrate the massive destruction of male religious orders perpetuated by the Partitioners of Poland, and to show how monastic life was reactivated in the early 20th century. These issues are presented in the background of historical events taking place in the Diocese of Janów (that is the Diocese of Podlasie). This is because the history of this diocese serves as a good illustration of the processes in question. On the one hand, the Diocese of Podlasie experienced extremely difficult and painful history. On the other, it was home to the most significant modern Polish promoter of monastic life – the Blessed Father Honorat Koźmiński. On regaining independence by Poland, some monks moved back to their pre-Partition monasteries, which was possible thanks to considerable support on behalf of Bishop Henryk Przeździecki. However, most monks at that time represented newly formed religious orders. Some of them were created in the territories of Poland, others were “imported” to Poland from Western Europe through the region of Borderland Galicia. Male religious orders have always been central to the structure and religious life of the Catholic Church. Monastic life mirrored the patterns of religious life and spirituality, typical of the particular epoch, period and century. Monks-priests were in charge of Marian shrines, parishes, schools. Many were preachers, engaging in numerous missions and religious retreats.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2012, 4; 85-100
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania duchowości zgromadzeń zakonnych życia ukrytego w Królestwie Polskim w XIX wieku
Conditions of the Spirituality of Religios Congregations of Hidden life in the Kingdom of Poland in Poland in the 19h century
Autorzy:
Baran, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545220.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
duchowość
franciszkanizm
kapucyni
Honorat Koźmiński OFM Cap
tercjarstwo franciszkańskie
życie zakonne ukryte
Żywy Różaniec
Spirituality
Franciscanism
Capuchins
Franciscan
Third Order
hidden monastic life
Living Rosary
Opis:
Przedmiotem analizy jest duchowość ukrytego życia zakonnego i jej uwarunkowania. Prawda o Bogu ukrytym zafascynowała Honorata Koźmińskiego, kapucyna żyjącego na przełomie wieków XIX i XX. Zainicjował ponad 20 zgromadzeń zakonnych żeńskich i męskich, których członkowie nie nosili jednolitego stroju zakonnego i w ukryciu przed światem przeżywali swoją konsekrację. Niehabitowość, według zamysłu Założyciela miała być uwarunkowana nie tylko sytuacją społeczno-polityczną. Artykuł ukazuje ukrycie jako swoisty styl życia, charakteryzujący się pokorą, cichością, pracowitością i franciszkańskim minoritas. Zwiera także Rrozważania dotyczące zaangażowania kapucynów, ich pracy formacyjnej wśród kobiet i mężczyzn w określonych uwarunkowaniach społeczno-polityczno-eklezjalnych drugiej połowy XIX wieku.
The subject of the analysis is the spirituality of hidden religious life and its conditions. The truth about hidden God fascinated Honorat Koźmiński, a Capuchin who lived at the turn of the 19th and 20th centuries. He initiated more than 20 male and female religious congregations whose members did not wear uniform clothing and experienced their consecration in hiding from the world. Not wearing the habit, according to the plan of the Founder, was not determined solely by the socio-political situation. The article shows hiding as a special lifestyle characterized by humility, quietness, diligence and Franciscan minoritas. The article reflects on the commitment of the Capuchins and their formation work among men and women in socio-political and ecclesial conditions of the second half of the 19th century.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 5-41
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Un orthodox milieu de mémoire: the Saint Nicholas Monastery’s memory on communism and orthodoxy
Prawosławny milieu de mémoire: Wspomnienia Klasztoru Saint Nicholas o komunizmie i prawosławiu
Autorzy:
Mateoniu, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442196.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
memory
communism
orthodoxy
religious communities
monastic everyday life
pamięć
komunizm
prawosławie
wspólnoty religijne
życie codzienne w klasztorze
Opis:
This study deals with a particular, but relevant case study of an orthodox milieu de mémoire: Saint Nicholas monastery. My analysis is based on an oral inquiry conducted in the framework of my Ph.D. studies with the nuns of the monastery between 1999 and 2004. I have noticed here a complex reality in which the Orthodox faith and rituals mingled with the desire of independence with regards to the political (communist) order, which lead to more or less conflicted relationships with the authorities. The individual and collective memory of nuns corroborated with the archive documents offered me the necessary information not only to trace the past of the religious community, but also to size the tensions into the communist society reflected, at a smaller scale, in the monastery. According to my research findings, I can conclude that the everyday life of the nuns of Saint Nicholas monastery is fashioned by their love for God, for the others, by their respect of human dignity, by their sacrifice for truth and justice, by their quest of freedom and of preserving the orthodox values.
Badanie to dotyczy indywidualnego, ale istotnego studium przypadku – prawosławnego klasztoru Saint Nicholas. Moja analiza jest oparta na ustnych wywiadach, przeprowadzonych w ramach przewodu doktorskiego z zakonnicami klasztoru w latach 1999–2004. Zauważyłam tutaj złożoną rzeczywistość, w której prawosławna wiara i obrządek mieszały się z pragnieniem niezależności w odniesieniu do politycznego (komunistycznego) reżimu, co prowadziło do mniej lub bardziej konfliktowych relacji z władzami. Indywidualna i zbiorowa pamięć zakonnic, w powiązaniu z dokumentami archiwalnymi zawierającymi niezbędne informacje, pozwoliła nie tylko prześledzić przeszłość społeczności religijnej, lecz także oszacować wielkość napięć w społeczeństwie komunistycznym, które odzwierciedlały się, w mniejszej skali, w klasztorze. Według moich ustaleń badawczych mogę stwierdzić, że codzienne życie zakonnic klasztoru jest kształtowane przez miłość do Boga i innych, poszanowanie godności ludzkiej oraz przez ofiary ponoszone w imię prawdy i sprawiedliwości podczas dążenia do wolności i zachowania wartości prawosławnych.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2016, 2; 147-167
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo dziewic w starożytności chrześcijańskiej
The Testimony of Virgins in Ancient Christianity
Autorzy:
Turzyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621667.pdf
Data publikacji:
2015-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół starożytny
starożytność chrześcijańska
dziewictwo
duchowość
życie konsekrowane
życie monastyczne
monastycyzm
Early Church
virginity
spirituality
consecrated life
monastic life
Opis:
Od początku istnienia Kościoła we wspólnotach chrześcijańskich pojawiają się kobiety, które darzą Chrystusa miłością oblubieńczą i ofiarują mu swoje życie. W ten sposób realizują błogosławieństwo skierowane do ludzi czystego i przez swoją bezżenność stają się świadkami Królestwa niebieskiego. Pierwotnie żyją one w domach rodzinnych i nie posiadają jakiejś szczególnej funkcji we wspólnocie. Jednak po ustaniu prześladowań dziewice zaczynają zajmować miejsce męczenników i wraz z mnichami stają się modelem i ideałem chrześcijańskiej doskonałości.Artykuł pokazuje krótką historię instytucji dziewic w pierwotnym Kościele, pokazując rozwój w podejściu do rozumienia misji dziewic i teologii dziewictwa. Ten rozwój prowadzi od dziewictwa ukrytego w rodzinnym domu do wspólnot i klasztorów żeńskich oraz rozkwitu refleksji teologicznej na temat dziewictwa w IV wieku. Istotne są motywy, dla których kobiety rezygnują z małżeństwa i ofiarowują życie samemu Bogu.  Być może w chrześcijańskim dziewictwie słyszany jest czasem argument z filozofii stoickiej mówiący o trudach życia małżeńskiego, jednak najistotniejsza jest fascynacja Chrystusem i miłość wyłączna do Niego oraz szukanie bliskości Boga. Ideałem monastycznym pociągającym ludzi zanurzonych w chaosie świata stał się również wewnętrzny pokój i harmonia przypominające rajski czas ludzkości i przynoszące przedsmak przyszłego wieku i bożych przeznaczeń. Nie bez znaczenia w wyborze dziewiczej drogi życia była także tęsknota za wolnością, która realizowała się w uwolnieniu od wszystkich uzależnień środowiskowych i społecznych tamtego czasu i prowadziła do oddania się tylko Bogu.Artykuł w ostatniej części chce pokazać owoce świadectwa dziewic. Ich sposób życia ukazuje piękno i moc Boga, który potrafi przemienić człowieka. Najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca zostają w nich w pewnym stopniu zaspokojone, a patrzący na nie i czerpiący z ich świadectwa zaglądają do świata, który przyjdzie po powszechnym zmartwychwstaniu. Dziewice przez swoją świętość i mądrość stają się ikoną macierzyńskiej płodności Kościoła i mają moc przyciągania do Chrystusa. Ponieważ w większości przypadków nie posiadają żadnych funkcji w społeczeństwie, a żyją dla Boga i na Jego chwałę, dziewice przypominają również ostateczny sens życia człowieka. U wielu autorów chrześcijańskich porównywanie dziewictwa do mistycznego małżeństwa z Chrystusem decyduje o wartości obydwu stanów życia, i małżeńskiego, i dziewiczego, co pozostaje dziedzictwem chrześcijaństwa na wieki. 
From the very beginning, within the community of Christian believers, there have been men and women who decided to follow Christ in His celibate style of life.  Virginity and sexual renunciation in the early Church had distinct meanings and motives that differentiate it from similar practices within other religions and philosophies. For early Christians, the virginal ideal constituted a special way of life in which one was dedicated wholly and permanently, with love, to God and His kingdom (which truly was believed to be at hand). The Gospel message with its eschatological calling, and the new life in Christ with its transforming power, were the ultimate sources of this remarkable phenomenon. This article tries to present the topic in three steps: a brief account of the institution of virginity in the early Church; the motivations for this special form of devotion; and the meaning and the effects of virgins’ testimony. At the beginning virgins lived in their families without special tasks in the community. Gradually the importance of virginity increased. In III and IV century, virgins achieved almost the same status as martyrs had in the period of persecution. At that time virgins started to live together in monastic communities, and the great Fathers of the Church dedicated a considerable number of works to the subject. Early Christian ascetics looked backward, toward gaining a pre-Fall state of the heart, as well as forward to their resurrection. Through the renunciation of sexuality and gender, they condemned neither, but attempted to participate in the glory of the angels. The Fathers of the Church recognized that virgins were already being made a new creation. While on this earth we are still male and female, in the kingdom of heaven, they are already one in Christ. In the writings of early fathers, quite often the value of virginity was demonstrated in comparison with the value of marriage, not in contraposition but in a simple hierarchy of value: good and better.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 377-399
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Marcin z Tours: duchowość, kult, wzór ewangelizacji w dziele integracji Europy
St. Martin of Tours: the cult, spirituality and the model of evangelism in the integration of Europe
Autorzy:
Nowak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147993.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
św. Marcin z Tours
kult
duchowość
życie monastyczne
patronat
Kętrzyn
pielgrzymki
sztuka
duszpasterstwo
St. Martin of Tours
cult
spirituality
monastic life
patronage
pilgrimages
church art
God’s service
Opis:
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 9 sierpnia 2017 r. zatwierdziła św. Marcina z Tours biskupa jako patrona miasta Kętrzyn (Archidiecezja Warmińska). Kult św. Marcina szerzył się we Francji, a w Europie od VI wieku. Grób Świętego stał się celem pielgrzymek. Marcin był pierwszym ze świętych spoza grona męczenników. Jest on patronem diecezji Moguncja i Rottenburg-Stuttgart w Niemczech, Eisenstadt w Austrii. W Polsce imię Marcin znane jest od XII wieku. Św. Marcin należy do najbardziej popularnych świętych. Wystawiono około 200 kościołów ku jego czci. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako rycerza na koniu rozcinającego płaszcz żołnierski i podającego go żebrakowi. Marcin jest patronem sukienników. Jest tez świętym „narodowym” Francji, patronem Gwardii Szwajcarskiej, rycerzy, żołnierzy, podróżujących, uchodźców, kowali, żebraków, pasterzy, tkaczy, właścicieli winnic, garbarzy, hotelarzy
The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments approved St. Martin of Tours to be the saint patron of the town of Kętrzyn (Poland, Diocese of Warmia). St. Martin’s cult spread in France and in Europe since the 6th century. St. Martin’s tomb became the destination for pilgrimages. He was the first saint from outside the group of martyrs. He is the saint patron of the dioceses of Mainz and Rottenburg-Stuttgard in Germany and Eisenstadt in Austria.In Poland his name has been known since the 12th century. He is one of the most popular saints. Over 200 churches has been erected under his name. He is portrayed as a priest wielding a sword and with a soldier’s cloak at his feet or as a knight on horseback cutting a cloak in two and handing one half to a beggar. He is the saint patron of tailors. He is also the nationalsaint patron of France, the Pontifical Swiss Guards, knights, soldiers, travelers, refugees, blacksmiths, beggars, shepherds, weavers, wine makers, tanners and hotel-keepers.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 245-256
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starożytne reguły zakonne
Anciennes règles monastiques
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011925.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
reguły zakonne
życie monastyczne
klasztory
zakony
patrystyka
monastic rules
monastic life
monastery
religious orders
patristics
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 208-220
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola zakonników w dziele misyjnym Kościoła
The role of the religious and monks in the missionary work of the Church
Autorzy:
Szyszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554110.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
zakonnicy
misjonarze
działalność misyjna
ewangelizacja
śluby zakonne
zakony monastyczne
monks
missionaries
missionary activities
evangelization
religious vows
monastic life
religious orders
Opis:
Misyjne zaangażowanie zakonników reprezentujących rozmaite zakony oraz zgromadzenia misyjne stanowi w dużej mierze o dynamizmie misyjnym Kościoła. Od dawien dawna bowiem, zakony są postrzegane jako awangarda w dziele misyjnym. W tym kontekście jawią się zasadne pytania: jaka jest ich rola i czym się konkretnie zajmują? Nie mniej frapującym zagadnieniem jest to, czy konsekracja zakonna, czyli życie ślubami, przekłada się czy też ułatwia albo utrudnia misyjne zaangażowanie? Czy monastyczny tryb życia ma rację bytu na obszarach misyjnych? Poniższy tekst stara się odpowiedzieć na powyższe kwestie. Zarazem pragnie zachęcić czytelnika do dalszej pogłębionej refleksji nad rolą zakonników we współczesnym dziele misyjnym Kościoła. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nowe paradygmaty misyjne, wskazane przez ostatnich papieży, stanowią wielkie wyzwanie również dla zakonników, zaangażowanych w dzieło misyjne.
The missionary commitment of religious men and women representing different religious orders and mission societies are seen as the source of the missionary dynamism of the Church. In fact, the religious orders have been seen as the vanguard (avant-garde) of the missionary work. These realities cause arising of some well-founded questions like; What is the role of the missionary orders and mission societies in evangelization and what exactly these religious bodies do? No less puzzling issue is whether consecrated life, or life in the religious vows, helps or hinders missionary activities? Does the monastic life make any sense in the missionary territories? The following text looks for answers for the above questions. At the same time, the author wishes to encourage the readers to go into reflection on the role of the religious and monks in the Church’s contemporary mission work as there are no doubt that the new missionary paradigms, indicated by the recent popes, are a great challenge for the religious and monks who are involved in the missionary work.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 55-75
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pewniejsza nadzieja? Zachęty do życia monastycznego w epistolografii IV i V wieku
Surer hope? Encouregments for taking up a monastic life in the Latin Christian letters of the 4th and 5th century
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613125.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
Hieronim
Paulin
listy
nadzieja
życie monastyczne
świat
bogactwo
służba wojskowa
Augustine
Jerome
Paulinus of Nola
letters
hope
monastic life
world
richness
military service
Opis:
The turn of the 4th and 5th centuries is a period of exuberant development of a monastic life in the West. This fact was also reflected in the correspondence of the authors of this period (Ambrose, Augustine, Jerome and Paulinus Nolensis of Nola), who are considered to be the fathers of the Western monasticism. Many people entered the path of life devoted to Christ voluntarily and without dilemmas, but there were also those who were encouraged to make this decision and yet they felt some resistance. Of this we can also find testimonies in the letters of the authors mentioned above. Among their nearly 500 letters, we find only seven that relate to the theme of calling and encouragement to the monastic life. They are directed to only three people (two soldiers and wealthy married couple), which, however, are an example of serious dilemmas and problems with entering the path of monastic life. The authors show in their letters arguments for taking up monastic life and ways of its implementation. The letters show a better and more perfect life. In letters there is no call for leaving the world in a literal way, but only a peculiar “abandonment” of the world, and above all a profound eschatological dimension of such a decision. There is a deep hope that for abandoning what is earthly, a reward that transcends earthly goods awaits for a man who undertakes a monastic life. In the face of the vanity of the world, its worries and problems, certainly a better hope is shown in the encouragements of the letters.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 193-204
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1978-1989. Zarys wybranych problemów
Post-Council Renewal in the Catholic Church in Poland in the Years 1978-1989. An Outline of Chosen Problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545137.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Jan Paweł II
Konferencja Episkopatu Polski
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
kolegialność biskupów
synodalność
ekumenizm
odnowa życia zakonnego
ruchy katolickie
Catholic Church
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
reception of Second Vatican Council
Commissions of the Polish Episcopate
application of council teachings
reform of liturgy
collegiality of bishops
idea of synodality
ecumenical movement
renewal of monastic life
Catholic movemens
Catholic associations
Opis:
Lata 1978-1989 to w Kościele katolickim w Polsce faza dojrzała recepcji Soboru Watykańskiego II. Do najważniejszych zjawisk mających wpływ na jej przebieg należały: przemiany polskiej religijności w latach osiemdziesiątych XX w.; nowy model relacji państwo-Kościół katolicki; społeczny wymiar trzech pielgrzymek Papieża-Polaka do Ojczyzny (1979-1983-1987); zmiany personalne i pokoleniowe w Episkopacie Polski. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej zaznaczyła swoją obecność w pracach: ks. Józefa Kudasiewicza (biblistyka), ks. Józefa Tischnera (katolicka nauka społeczna), ks. Adama Ludwika Szafrańskiego (eklezjologia), o. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv. (mariologia, ekumenizmu), ks. Wacława Hryniewicza OMI (ekumenizm), o. Jana Charytańskiego SJ (katechetyka), ks. Franciszka Blachnickiego (teologia pastoralna i liturgika), ks. Eugeniusza Werona SAC (teologia laikatu), biskupa Wilhelma Pluty (teologia pastoralna), ks. Franciszka Woronowskiego (teologia pastoralna) oraz ks. Tadeusza Dajczera (religioznawstwo i fenomenologia religii). Publikacja czterech tomów „Liturgii Godzin” oraz wydanie w 1986 r. „Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich” stanowiły zwieńczenie odnowy liturgicznej. Z kolei ukazanie się krytycznego III wydania „Biblii Tysiąclecia” (1980 r.), było realizacją postulatów zgłaszanych już w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. Kolegialność biskupów znalazła w pełni odzwierciedlenie w przepisach nowego Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1987 r.), a synodalność rozwijała się poprzez synody. W latach 1978-1989 trwały obrady jednego synodu prowincjonalnego i dziewięciu synodów diecezjalnych. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było zainaugurowanie dwustronnych dialogów doktrynalnych (odnośnie ważności chrztu św. oraz małżeństw mieszanych). Przystosowana odnowa życia zakonnego w dekadzie lat osiemdziesiątych XX w. miała przede wszystkim wymiar jurydyczny związany z rewizją prawa zakonnego oraz przyjęciem nowych konstytucji. Aktywność świeckich zaowocowała rozwojem wcześniej działających ruchów i stowarzyszeń oraz narodzinami nowych. Dynamiczny wzrost był udziałem Drogi Neokatechumenalnej, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Ruchu Światło-Życie, Ruchu Rodzin Nazaretańskich oraz Wspólnot Życia Chrześcijańskiego.
The years 1978-1989 in the Catholic Church in Poland constitute a mature stage of the reception of the Second Vatican Council. Among the most important phenomena that influenced the process were: changes in Polish religious life in the 1980’s; new model of state-Church relationship, social aspect of the three pilgrimages of the Polish Pope to Poland (1979-1983-1987); personal and generational changes in Polish Episcopate. An important role was played by the activity of special Commissions of the Polish Episcopate, which gave the whole process an appropriate tempo and determined the main directions of changes. The application of council teachings in Polish theology could be found in the works of: Rev. Józef Kudasiewicz (Bible studies), Rev. Józef Tischner (Catholic Social Teaching), Rev. Adam Ludwik Szafrański (Ecclesiology), Fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (Mariology, Ecumenism), Rev. Wacław Hryniewicz OMI (Ecumenism), Fr. Jan Charytański SJ (Catechetics) Rev. Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgics), Rev. Eugeniusz Weron SAC (Theology of the Laity), Bishop Wilhelm Pluta (Pastoral Theology), Rev. Franciszek Woronowski (Pastoral Theology) and Rev. Tadeusz Dajczer (Religious Studies and Phenomenology of Religion). Publication of four volumes of Liturgy of Hours and Roman Missal for Polish Dioceses (1986) constituted the culmination of liturgical renewal. Publication of critical third edition of the Millennium Bible (1980) was the realization of the postulates set in the second half of the 1960’s. Collegiality of bishops was fully reflected in the regulations of the new Statute of Polish Episcopal Conference (1987), and the synodality developed through synods. In the years 1978-1989 there was one provincial synod assembly and nine diocesan synod assemblies. A considerable achievement of the ecumenical movement was the inauguration of bilateral doctrinal dialogues (about the validity of baptism and mixed marriages). The renewal of monastic life in the 1980’s was predominantly of juridical dimension connected with the revision of monastic law and adopting new constitutions. Activity of the laity resulted in the development of existing movements and associations and the creation of new ones. Neocatechumenal Way, Catholic Charismatic Renewal, Light-Life Movement, Families of Nazareth Movement and Christian Life Communities enjoyed a dynamic growth.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 263-323
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O. Kasper Drużbicki SJ (1590-1662) i jego nauka o doskonałości chrześcijańskiej
Father Kasper Druzbicki SJ (1590 – 1662) and his teaching about Christian perfection
Autorzy:
Mandziuk, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449792.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mysticism
holiness
Society of Jesus
school system
ascetism
monastic life
Trent’s reform
Opis:
At their beginnings, Jesuits had a huge impact on the Catholic Church in Poland. They introduced the Council of Trent reform and stopped the spread of Protestanism. Amongst them, there were many mystics, great theologians, missionaries, saints and priests. One of them was Father Kasper Druzbicki, theologian, ascetic writer, preacher and administrator. One of his many theological works is a treaty about the shortest way to Christian perfection, which is God’s will fulfillment. The book is not just designed for those in consecrated life, but also in secular life who strive toward holiness.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 128-138
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazwy zakonów i zgromadzeń zakonnych żeńskich
Autorzy:
Breza, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/777037.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spiritual
religious order
society
congregation
community life
enclosure
monastic rule
monastic observance
monastic constitutions
vows
vow of obedience
vow of penury
vow of purity
Christian perfection
Opis:
In the introduction to his article, the author refers to a dissertation on the names of male religious orders and societies (cf. Sł. Oc. t., r. SIOc 69, 2012, s. 45-80; 3). The article has been broken down into three basic parts: I. names of female religious orders which have (earlier) male counterparts, e.g. filipinki : filipini, józefiłki : józefie: II. autogenic names which are not structures derived from male order names like e.g. precjozynki, sakramentki, III. various semantic and word-formation related issues. It turns out that most frequently, female names are formed with the feminative suffix -ka in singular or -ki in plural and the extended suffix -anka, -ynka in singular / -anki -ynki in plural. These formations are far less complex than in the masculine names. The source materials used by the author are the same as in analyses of male religious orders and societies; they are presented as a list of abbreviations at the end of the article.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2013, 70/1; 35-62
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazwy zakonów i zgromadzeń zakonnych męskich
Autorzy:
Breza, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/776814.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spiritual
religious order
society
congregation
community life
enclosure
monastic rule
monastic observance
monastic constitutions
vows
vow of obedience
vow of penury
vow of purity
Christian perfection
Opis:
For the present background study, the author has researched reliable sources of information and references such as the Catholic Encyclopedia (EK), Dictionary of Religious Orders (LZ), the History of the Church in Poland (BHKK, Um), as well as other available material. The basic descriptive data include: the year of the foundation, the founder or founders, the colloquial name of the order and congregation, the formal Polish name and its Latin equivalent, the recognized abbreviation to designate the order and, if applicable, the female counterpart order, and, finally, the associations of lay Christians, the so-called Third orders or Tertiaries (from Latin tertiarius). Religious orders (Lat. ordines in plural form and ordo in sing.) and religious congregations (Lat. congregatio (sing.), congregationes (pl.)), were also known as societies (Lat. societas (sing.), societates (pl)) and, as a rule, had taken their names from: their founders, for example, the Order of Saint Benedict (Benedictines), Dominicans and Franciscans, from the biblical description of Christ, e.g. the Congregation of the Holy Redeemer, better known as the Redemptorists (from Latin Redemptor ‘Redeemer’, Salvatorians (from Latin Salvator ‘Saviour’, from the names of the Blessed Virgin Mary, e.g. Assumptionists (from Latin (in caelum) Assumpta ‘Assumption of the Blessed Virgin Mary’, the Conceptionists (Ordo Immaculatae Conceptionis) ‘Immaculate Conception’, and from names of hills and mountains, e.g. Carmelites or Olivetans, from the particular forms of Christian monastic living, such as the Acoemetae (Akoimetai), Anchorites, Cenobities, Dendrites and Eremites. The author distinguishes 12 ways of forming the so-called “monachonyms”, i.e., ‘names of religious orders and monastic congregations’, that include: suffixes: -(j)anin, e.g. Polish “bazylianie, norbertanie” ; -ita
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2012, 69; 45-80
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mönchstum und Ökumene nach Andreas Szeptyckyj
Monastycyzm i ekumenizm według Andrzeja Szeptyckiego
Autorzy:
Babiak, Augustyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595344.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism; monastic life; Andrew Sheptytsky; Greek-Catholic Orthodox Church' order of Studiets;
ekumenizm; monastycyzm; Andrzej Szeptycki; Kościół Wschodni; zakon studytów;
Opis:
This paper concerns the metropolitan Andrew Sheptytsky and his activity for the renewal of monastic life in the Greek-Catholic Orthodox Church at the beginning of the twentieth century. He contributed not only to the revival of religious life, but gave it a new form. The religious foundation for Sheptytsky was eastern spirituality, because it was the monastery of Basilians which aided this formation, and it was completed through study with Jesuits in Kraków. Even through he fulfilled the function of a metropolitan of Lviv-Hal he was still in his spiritual nature a monk. A vision for the renewal of monastic life accompanied Sheptytsky from the beginning of his pastoral service and was developed under the influence of numerous contacts with western orders, like Benedictines, Jesuits and Carmelites. He established an order, gained from their experiences, which responds to Slavic spirituality and religiosity. He began to fulfill this order in 1904, when from two prayer communities he established the foundations of the future order of Studiets. This community took as the foundation of their life the advice of monks written by Studios in the fifth century, and corrected and developed by St. Theodor Studit. In 1923 Sheptytsky obtained from the Vatican confirmation of the rule of their community, which was based on the Byzantine tradition, had numerous elements of the teaching of the western Fathers of the Church, and corresponded with the exigencies of the reality of the time. The basis of the formation of Studiets is not only prayer, asceticism and work, but theological education, patristic knowledge and acquaintance of the eastern liturgy and tradition too. For Sheptytsky the eastern monasticism had to be first of all the source of spiritual life for the Greek-Catholic Orthodox Church and had to influence on the morally and educatory renewal of the believers and the clergy of the diocese. The present article demonstrates the exceptional framework of this order, which was openness to other cultures and religions, through encounters with the Greek-Catholic Orthodox Church of the time. A lot of contacts and activities had an ecumenical dimension. It happened through contact with other Christian’s confessions, showing the richness of the spiritual life, the splendor of eastern liturgy, and indicates the value of unspoiled faith as a way to true unity amongst Christians. The metropolitan Andrew Sheptytsky was an example of this openness, because he personally kept many contacts with different ecclesial communities and was the advocate of the realization of the universal Church. He was not fearful of the benefits from the spiritual richness of the whole of Christianity, through it – attached to the thought of John Paul II – he breathed with both the lungs of the Western and Eastern Church.
Artykuł ukazuje osobę metropolity Andrzeja Szeptyckiego i jego działania zmierzające do odnowienia życia monastycznego w Cerkwi greckokatolickiej na początku XX w. Przyczynił się on nie tylko do ożywienia życia religijnego, lecz nadał mu nowy kształt. Fundamentem religijnym była dla Szeptyckiego duchowość wschodnia, gdyż sam przeszedł formację w zakonie bazylianów, a uzupełnił ją przez studia u jezuitów w Krakowie. Mimo pełnionej funkcji metropolity lwowsko-halickiego w swojej naturze duchowej pozostał zakonnikiem. Wizja odnowy życia monastycznego przyświecała Szeptyckiemu od początku jego posługi pasterskiej i była rozwijana pod wpływem licznych kontaktów z zachodnimi zakonami, takimi jak benedyktyni, jezuici czy karmelici. Czerpiąc z ich doświadczeń, założył zakon, który odpowiada duchowości i religijności słowiańskiej. Ideę tę zaczął realizować w 1904 r., gdy z dwóch wspólnot modlitewnych stworzył podstawy przyszłego zakonu studytów. Wspólnota ta przyjęła za podstawę życia wskazania dla mnichów opracowane przez Studiosa w V w., a poprawione i rozwinięte przez św. Teodora Studytę. W 1923 r. Szeptycki uzyskał w Watykanie zatwierdzenie reguły tej wspólnoty, która choć oparta na wielowiekowej tradycji bizantyjskiej, posiadała wiele elementów z nauczania Ojców Kościoła Zachodniego i odpowiadała wymogom ówczesnej rzeczywistości. Podstawą formacji u studytów była nie tylko modlitwa, asceza i praca, ale także wykształcenie teologiczne, wiedza z zakresu patrystyki oraz znajomość liturgii i wschodniej tradycji. Dla Szeptyckiego monastycyzm wschodni miał być przede wszystkim źródłem życia duchowego dla Cerkwi greckokatolickiej, a także miał wpływać na odnowę moralną i edukacyjną nie tylko wiernych, lecz również duchowieństwa diecezjalnego. W niniejszym artykule został ukazany jeden szczególny rys tego monastycyzmu, jakim było otwarcie na inne kultury i religie, z którymi stykała się ówczesna Cerkiew greckokatolicka. Wiele aspektów tych kontaktów i działań miało wymiar ekumeniczny. Działo się to przez kontakty z innymi odłamami chrześcijaństwa, ukazywanie bogactwa życia duchowego, piękna wschodniej liturgii i wskazywanie wartości nieskażonej wiary jako podstawa dojścia do prawdziwej jedności chrześcijan. Sam metropolita Andrzej Szeptycki był przykładem takiego otwarcia, gdyż osobiście utrzymywał wiele kontaktów z różnymi wspólnotami kościelnymi i był orędownikiem realizacji Kościoła powszechnego. Nie lękał się korzystać z bogactwa duchowego całego chrześcijaństwa, przez co – nawiązując do myśli Jana Pawła II – oddychał obydwoma płucami Kościoła Wschodniego i Zachodniego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 357-370
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies