Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "monastery of Supraśl" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Św. Antoni Supraski
St. Anthony of Suprasl
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420292.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
św. Antoni
monaster supraski
St. Anthony
monastery of Suprasl
Opis:
Św. Antoni był Rusinem i otrzymał na chrzcie imię Onufry. Jego powiązania z pierwszym ihumenem supraskim Pafnucym Sieheniem i rodziną Sieheniów sugerują, że pochodził z Bielska. Z tekstu żywotu męczennika wynika, że Onufry nie zawsze żył pobożnie. Onufry chciał odbyć pokutę. Onufry, zdecydował się pójść do Ojca Pafnucego, który był ihumenem monasteru supraskiego. Młodzieniec został przyjęty do monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny po 1508 r. Po kilku latach pobytu w klasztorze Onufry udał się do Turcji by umrzeć tam za Chrystusa. Kraje bałkańskie były okupowane przez Imperium Osmańskie. Onufry prosił ihumena Pafnucego o zgodę na podróż na św. Górę Athos. Pafnucy Sieheń podstrzygł Onufrego w wielką schimę, nadał mu imię Antoni. Antoni, po otrzymaniu schimy i błogosławieństwa od ihumena Pafnucego, udał się na św. Górę Athos. Tam zamieszkał w wieży św. Sawy Serbskiego. Po kilku latach pobytu Antoniego na Athosie do kielii św. Sawy dotarły informacje o męczeństwie Jerzego z Kratowa. Mnich Antoni, słysząc o męczeńskiej śmierci młodzieńca Jerzego, zamęczonego przez Turków, podjął decyzję pójścia jego śladami. W tym celu mnich opuścił św. Górę Athos i udał się do Salonik. Po przybyciu do Salonik mnich Antoni wszedł do cerkwi Bogurodzicy Acheiropoietos, zamienionej na meczet. Antoni Supraski zaczął się modlić, wykonał znak krzyża i stanął na kolanach. Taką postawę mnicha muzułmanie uznali za obrazę ich religii, schwytali Antoniego i poddali torturom. Kadis chciał zmusić Antoniego do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Antoni nie zgodził się na to. Turecki sędzia polecił zakonnika supraskiego spalić a popiół rozrzucić w powietrzu. W ten sposób Turcy chcieli uniknąć sytuacji, w której ciało Antoniego mogło się stać obiektem kultu wśród chrześcijan. Dokładną datę męczeństwa św. Antoniego można ustalić na podstawie danych pośrednich. Wyznaczenie daty śmierci Antoniego według kalendarze juliańskiego na dzień 4 (14) lutego 1516 r. Dzień 4 lutego według kalendarza juliańskiego, obecnie odpowiada dacie 17 lutego, według kalendarza gregoriańskiego. 17 luty został przyjęty jako dzień pamięci św. Antoniego w Cerkwi prawosławnej.
St. Anthony was Ruthenian and received at baptism the name of Onuphry. His relationship with the first abbot of the monastery of Suprasl Pafnucy Siehen and family Siehen suggest that he came from Bielsk. Life of a martyr from the text that is not always Onuphry lived piously. Onuphry wanted to do penance. He decided to go to the Father Pafnucy, who was abbot of the monastery of Suprasl. The young man was admitted to the monastery of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary after 1508. After a few years in the monastery Onuphry went to Turkey to die there for Christ. Balkan countries were occupied by the Ottoman Empire. Onuphry asked abbot Pafnucy to travel to St. Mount Athos. Pafnucy ordained Onuphry in schima, gave him the new name Anthony. Anthony, after receiving schimy and blessings from Pafnucy, went to St. Mount Athos. There lived in the tower of St. Sava Serbian. Monk Anthony lived at the tower of St. Sava a few years. There he reached information about the martyrdom of George of Kratovo. Monk Anthony, upon hearing of the martyrdom of the young George, martyred by the Turks, decided to follow in his footsteps. To this end, the monk left St. Mount Athos and went to Thessaloniki. Upon arrival at Thessaloniki monk Anthony came to the church of the Theotokos Acheiropoietos, converted into a mosque. Antoni began to pray, made the sign of the cross and stood on his knees. This attitude of the Muslims monk found it insulting their religion, captured and subjected to torture Anthony. Kadis wanted Anthony to renounce the Christian faith. Anthony did not agree to it. Turkish judge ordered Suprasl monk burned and the ashes be scattered in the air. In this way, the Turks wanted to avoid a situation in which the body of Anthony could become an object of worship among Christians. The exact date of the martyrdom of Saint Anthony can be determined on the basis of the indirect data. Appointment of Anthony’s date of death of the Julian calendar at 4 (14) February 1516 r. Day 4 February according to the Julian calendar currently corresponds to the date of February 17, according to the Gregorian calendar. February 17 was adopted as a day of remembrance of St. Anthony in the Orthodox Church.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 11-24
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kulturowe monasteru supraskiego z kulturą serbską w XVI wieku
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Monastery of Suprasl
Cultural relations
Serbian culture
monaster supraski
relacje kulturowe
kultura serbska
Opis:
Monaster supraski, w XVI wieku był drugim po Ławrze Kijowsko-Peczerskiej prawosławnych ośrodków zakonnych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Monaster supraski zajmuje niekwestionowane miejsce w historii Kościoła prawosławnego, regionu i kultury wielu narodów. Ten najbardziej wysunięty na zachód prawosławny ośrodek klasztorny przekształcił się w drugiej połowie XVI w. w centrum kulturowe o znaczeniu ogólnosłowiańskim. Trudno bowiem wskazać inny ośrodek, w którym w takim zakresie skoncentrowane zostały najlepsze osiągnięcia różnych dziedzin kultury i w którym tak intensywnie przejawiały się kontakty z kulturą innych narodów słowiańskich, a najgłębsze i stare tradycje weszły organicznie w życie następnych wieków. Bezpośrednie związki Supraśla z kulturą serbską znajdują potwierdzenie w wystroju wnętrza cerkwi Zwiastowania NMP. Najważniejszą inwestycją klasztorną była wspomniana wyżej cerkiew Zwiastowania NMP. Wystrój wewnętrzny świątyni wskazuje na silne wpływy kulturowe bizantyjsko-ruskie na zachodnie obszary Wielkiego Księstwa Litewskiego. Za archimandrii Sergiusza Kimbara grupa malarzy podkierunkiem „Serbina Nektarego malarza” ozdobiła wnętrze świątyni freskami. Ławrę supraską odwiedzało wielu mnichów i dostojników z Bałkan w tym powracający z Moskwy patriarcha carogrodzki Jeremiasz II i patriarcha Serbski i Bułgarski Gabriel. Bliskie relacje monasteru z Kijowem, Słuckiem, Wilnem, Moskwą, Serbią, Wołoszczyzną, Bułgarią i ze św. Górą Athos pozwoliły na skoncentrowanie w nim dorobku kulturowego wielu narodów słowiańskich. Oddziaływanie kultur narodów wschodniosłowiańskichi bałkańskich uwidoczniło się na terenie monasteru w architekturze i malarstwie ikonograficznym, wystroju i wyposażeniu świątyńoraz w zbiorach biblioteki klasztornej.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływy bizantyjsko-bałkańskie na ziemiach polskich na przykładzie Kodeksu Supraskiego
Byzantine and Balkan influences on Polish lands on the ex ample of the Codex Suprasliensis
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420303.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Codex Suprasliensis
cyrylic manuscript
monastery of Supraśl
Michał Bobrowski
the Byzantine Commonwealth
the Balkans
Slavia Orthodoxa
Kodeks supraski
rękopis cyrylicki
monaster w Supraślu
Imperium Bizantyjskie
Bałkany
Prawosławie
Opis:
The Codex Suprasliensis (called also the Retkov Sbornik), a Cyrillic manuscript copied in the late 10th century, is the largest extant Bulgarian manuscript from the Preslav literary school. Codex Suprasliensis contains 24 vitae of Christian saints for March and 23 homilies for the movable cycle of the church year. The Codex Suprasliensis is written on parchment and shows careful writing and craftsmanship. It was discovered in 1823 in the Monastery of Supraśl by Canon Michał Bobrowski. He sent it to the Slovenian scholar Bartholomaeus (Jernej) Kopitar for study. After Kopitar’s death the first 118 folios were preserved in the University Library in Ljubljana, where they are still kept. The following 16 leaves were purchased by A. F. Byčkov in 1856 and are now located in the Russian National Library in St. Petersburg. There maining 151 leaves found themselves in the collection of the Counts Zamoyski; this so-called Warsaw part disappeared during World War II and was long considered lost until it reemerged in the USA and was returned to Poland in 1968. It is now located in the National Library in Warsaw. The Codex Suprasliensis has been listed in the UNESCO’s Memory of the World Register since 2007. The Codex Suprasliensis is very importand by all who are interested in the history of Bulgaria, the Byzantine Commonwealth, the Balkans and Slavia Orthodoxa.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 63-68
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kodeks supraski wśród zbiorów biblioteki monasteru supraskiego. Kilka hipotez w sprawie czasu przybycia Minieji Czetnej z XI wieku do Supraśla
Autorzy:
Kierejczuk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167276.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
monaster supraski
Kodeks supraski
Supraśl monastery
Codex of Supraśl
Opis:
In 1498 some monks from the Kiev Pechersk Lavra came to Grodek to found a monastery, which was later transferred to Suprasl. The co-founders of this initiative were Alexander Khodkevich and the bishop of Smolensk, Joseph Soltan. At the beginning of the XVI century there were 40 monks. In 1505 the patriarch of Constantinople, Joachim confirmed the foundation of the monastery and of its church in a special tomos. Gradually the monastery was granted with lands and villages, acquired an important role among the monasteries of the country, maintained contacts with Mount Athos and other centres of religious life. It became itself a centre of theological thought. The monastery was famous also for its library and scriptorium. The founders of the monastery believed that copying, ornamentation and biding the books should be one of the principle works of the monks. With the time the library of the monastery acquired more and more books, among others also very rare manuscripts and parchment codices. It contained religious books (liturgical books, lives of the saints) as well as historical and chronicle materials. In 1823 Michael Bobrovsky, while making research on the collection of the library, found among the ancient books an XI century Cyrillic manuscript in Old Church Slavonic – the Chetnaya Menea for March.The volume was afterwards called Codex Suprasliensis after the place were it was found. The codex consists of 285 pages and contains 24 lives of the saints, 20 homilies of St. John Chrysostom as well as those of St Basil the Great, Photius and Epiphanius of Cyprus. There is no precise information concerning the place, time and author of the manuscript. Several theories though exist concerning when and how the codex arrived in the Suprasl monastery: it was a gift from the founder of the monastery, Alexander Khodkevich; it was brought from Mount Athos, Kiev Pechersk Lavra or a Bulgarian monastery; it was brought to the monastery at the time of its foundation; came in 1505 together with the tomos of the patriarch of Constantinople, Joachim; was given by the metropolitan Joseph Soltan during the consecration of the Annunciation church in 1511; arrived before 1532; was brought by Kievan ob Bulgarian monks before 1557; was offered in 1582 by the Serbian and Bulgarian patriarch Gabriel; was given by the patriarch of Constantinople Jeremiah II in 1589; was brought to the monastery after 1557, before 1645 and remained there in 1668. The analysis of its copies and the notes written on it allows to follow the journey of the Codex Suprasliensis. Some of the theories are more probable than others, still the scientists cannot come up with one definite version of how and when the Chetnaya Menea came to the Suprasl monastery.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 141-152
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies