Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "modlitwy błagalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
U źródeł dni krzyżowych. Galijskie świadectwa z V–VI w. o początkach zwyczaju modlitw i procesji błagalnych
At the Origins of the Rogation Days: Gallic Testimonies of the 5th and 6th Centuries about the Beginnings of the Custom of Pleading Prayers and Processions
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134417.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dni krzyżowe
Rogationes
modlitwy błagalne
procesje
liturgia
pobożność
pokuta
Rogation Days
supplication prayers
processions
liturgy
piety
penance
Opis:
Artykuł podejmuje analizę najstarszych świadectw dotyczących ustanowienia i obchodów modlitw i procesji błagalnych. Potwierdzenie zapoczątkowanego przez biskupa Mamerta z Vienne zwyczaju znajdujemy w listach Apolinarego Sydoniusza oraz homiliach Fausta z Riez, Awita z Vienne, Cezarego z Arles oraz Grzegorza z Tours, a także w kanonach Synodu w Orleanie. Wskazują one na zwyczaj, którego obchód przyjął się w trzech dniach poprzedzających święto Wniebowstąpienia Pańskiego, a jego ustanowienie związane było z ówczesnymi zagrożeniami oraz niezwykłymi zjawiskami. Praktyka wspólnej, procesjonalnej modlitwy oraz pokuty przyjęła się nie tylko w Vienne, lecz rozszerzyła się w szybkim tempie na całą Galię, by w najistotniejszych elementach przetrwać do naszych czasów.
The article analyzes the oldest testimonies concerning the establishment and celebration of supplication prayers and processions. We find confirmation of this custom, which was initiated by Bishop Mamert of Vienne, in the letters of Sidonius Apollinaris and the homilies of Faustus of Riez, Avitus of Vienne, Caesarius of Arles and Gregory of Tours, as well as in the canons of the Council of Orleans. They indicate a custom, the celebration of which took place on the three days preceding the Feast of the Ascension of the Lord, and its establishment was associated with contemporary threats and unusual phenomena. The practice of common, processional prayer and penance was adopted not only in Vienne but spread rapidly to the whole of Gaul and has survived in the most essential ways to our times.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 69-96
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwy przy konających w polskich modlitewnikach rzymskokatolickich XIX wieku. II. Charakterystyka
Prayers of moribund in the Polish Roman Catholic prayer books nineteenth century. II. Characteristics
Autorzy:
Jakiel, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627121.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Prayers of moribund
the Polish Roman Catholic prayer books nineteenth century
characteristics
characterized by their structure
present content
comments on their modifications, variations and editors
removed from the rituals
grown out in the circles popular devotion
modlitwy przy konających
polskie modlitewnik rzymskokatolickie XIX wieku
charakterystyka
modlitwy wstawienniczo-błagalne
też gesty
„świecki ryt”
dwa zasadnicze ujęcia modlitw przy konających
modlitwy rytuałów
pobożność ludowa
trwałość i sposób realizowania się najmniejszej społeczności
wielka wspólnota Kościoła Powszechnego
Opis:
Repertuar modlitw przy konających był bogaty. Podawane w wydawnictwach dewocyjnych modlitewne czuwania przy konających nie ograniczały się jedynie do modlitw wstawienniczo-błagalnych, chociaż to głównie one wypełniały czas modlitewnej, ostatniej posługi przy żyjącym. Zawierały też gesty. Chodzi tu o pokropienia wodą święconą, podawanie do całowania krucyfiksu, znaczenie znakiem krzyża. W takich sytuacjach mamy niejako „świecki ryt”. Jest on wprawdzie osadzony w liturgicznej modlitwie Kościoła i formularzach podawanych w rytuałach, niemniej noszący wyraźne ślady pia exercitia. Swą strukturą i treścią modlitw, skoncentrowanych na akcie pokuty i miłosierdziu Bożym, apokryfizowały one sakrament namaszczenia chorych, wpisując go w obręb ludowych praktyk religijnych. Mamy dwa zasadnicze ujęcia modlitw przy konających. Pierwszy, bardziej liturgiczny, teologicznie nośny i poprawny, wyrósł na bazie treści zawartych w rytuałach. Model ten reprezentuje modlitewnik abpa Dunina, przy czym należy zastrzec, że ten modlitewnik wielkopolski w równym stopniu wykorzystuje modlitwy rytuałów, a więc oficjalne, jak też modlitwy wyrosłe w duchu pobożności ludowej lub w niej na tyle zadomowione, że z nią właśnie utożsamiane. Drugi, to model modlitw zdecydowanie wyrosłych w duchu środowiska pobożności ludowej, czego przykładem jest też kilkakrotnie wznawiany modlitewnik Edwarda Odyńca. Z jakichkolwiek pni wyrastały, praktyki modlitewne przy konających uzmysławiają nie tylko styl i charakter dziewiętnastowiecznej pobożności i kultury religijnej, ale też dowodzą integracji wierzących, trwałości i sposobu realizowania się najmniejszej społeczności w wielkiej wspólnocie Kościoła Powszechnego.
I'll discuss all the prayers of the moribund, which contained Polish Roman Catholic prayer of the nineteenth century. Mainly they are characterized by their structure. Present content that contain these prayers is given comments on their modifications, variations and editors. I present each prayer, in this litany, prayer removed from the rituals, but also grown out in the circles popular devotion.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 2; 94-109
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dni krzyżowe w polskiej religijności ludowej
Rogation Days in Polish Folk Religiosity
Autorzy:
Kupisiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037184.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dni krzyżowe
krzyże i kapliczki
religijność ludowa
procesje błagalne
modlitwy o urodzaje
Rogation Days
crosses and shrines
folk religiosity
supplicatory processions
prayers for the harvests
Opis:
W kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego przy wspomnieniach świętych powstało wiele zwyczajów i obrzędów religijnych związanych z pracami agrarnymi. W okresie wiosennym takim świętem w religijności ludowej był dzień św. Marka (25.04), kiedy to modlono się o urodzaje i zachowanie od wszelkich klęsk żywiołowych, a także Dni krzyżowe obchodzone przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego (poniedziałek, wtorek, środa). Początek tych zwyczajów obserwujemy w V wieku w Galii (Francja), a od VI wieku również w Rzymie. Podczas procesji błagalnych zatrzymywano się przy kaplicach i krzyżach przydrożnych, śpiewano wezwania litanijne, a od IX wieku „Litanię do Wszystkich Świętych”, antyfony i psalmy ku czci patrona czy innych świętych cieszących się szczególnym nabożeństwem w danej parafii bądź diecezji. Procesja kończyła się w kościele, gdzie odprawiano Mszę świętą. Obecnie w Polsce obchodzi się święto Wniebowstąpienia Pańskiego w niedzielę przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Dni krzyżowe bywają nazywane dniami modlitw o dobre urodzaje oraz w intencji krajów głodujących. Poleca się organizowanie procesji błagalnych oraz odprawienie Mszy wotywnej kolejno: w poniedziałek „w okresie zasiewów”, we wtorek „o uświęcenie pracy ludzkiej”, a w środę – „za głodujących”.
In the liturgical calendar of the Catholic Church on the festivals of saints there is a number of customs and religious rituals related to the agrarian work. In the spring one of this kind of celebration in the folk religion was the Feast of St. Mark's (25.04), when people prayed for abundant harvest and protection from all natural disasters, as well as Rogation Days celebrated before the feast of the Ascension (Monday, Tuesday, Wednesday). These customs have their origins in the fifth century in Gaul (France), from the sixth century they were also practiced in Rome. During supplicatory procession the faithful stopped at the roadside chapels and crosses, chanting litanies, and from the ninth century this was “Litany of the Saints”, antiphons and psalms in honor of a patron saint or other saints who enjoyed a particular devotion in a given parish or diocese. The procession ended in a church, where Mass was celebrated. Currently in Poland the feast of the Ascension is celebrated on the Sunday before Pentecost. Rogation Days are also called days of prayer for good harvests and in the intention of countries suffering starvation. It is recommended to organize supplicatory processions and celebration of the votive Mass on Monday “in the period of sowing”, on Tuesday – “the sanctification of human labor” and on Wednesday – “for the hungry.”
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 123-135
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies