Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "modernistyczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rola budynków wielospecjalistycznych przychodni Łódzkiej Kasy Chorych jako elementu nowoczesnej architektury miasta w dwudziestoleciu międzywojennym
The Role of the Multispecialised Clinics Buildings of the Health-Insurance Fund in Łódź as Part of the Modern Architecture of the City in the InterWar Period
Autorzy:
BEDNARKIEWICZ, MAGDALENA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530824.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Kasa Chorych w Łodzi
reorganizacja lecznictwa ubezpieczeniowego
dwudziestolecie międzywojenne
projekt budowlany ambulatorium wielospecjalistycznego
architektura modernistyczna
Witold Szereszewski
Stefan Krasiłowski
The Łódź Health-Insurance Fund
reorganization of treatment insurance
interwar period
the construction project of ambulatorium
the modernist architecture
Opis:
Łódzka Kasa Chorych funkcjonowała od 1922 r. i obejmowała opieką medyczną miasto wraz z powiatem łódzkim. Pomocy medycznej mieszkańcom udzielano w ambulatoriach umieszczonych w adaptowanych lokalach i w szpitalach miejskich, z którymi Kasa Chorych miała podpisane umowy. Brak własnych budynków dla lecznictwa ubezpieczeniowego zmusił władze Kas Chorych do budowy placówek: szpitala w Łodzi, dwu budynków ambulatoriów przy ul. Łagiewnickiej nr 34/36 i ul. Leczniczej nr 6 oraz sanatorium w Tuszynie. Powstanie tych gmachów w skali kraju stanowiło pionierskie osiągnięcie łódzkiego oddziału Kasy Chorych. Ambulatorium przy ul. Łagiewnickiej nr 34/36 wybudowano w najbiedniejszej dzielnicy Łodzi. Pomieszczenia przeznaczono dla: ambulatoriów, oddziału położniczego i wodoleczniczego, pokoi obserwacyjnych, gabinetów lekarzy domowych. Gmach wzniesiony w latach 1927–1929 według projektu architekta Witolda Szereszewskiego był przeznaczony dla dużej liczby chorych. Nowością były rozbieralnie przy gabinetach lekarskich i doskonale zorganizowane ambulatoria specjalistyczne. Budynek wolnostojący, murowany powstał na działce o powierzchni 1,5 ha. Rzut opracowano na planie litery H z salami dla pacjentów usytuowanymi wzdłuż traktów zewnętrznych. Główne wejście ozdobiono portalem, wysuniętym przed lico muru. Gmach wieńczyła ścianka attykowa z napisem: KASA CHORYCH M. ŁODZI. Drugim przedwojennym obiektem powstałym na zlecenie Kas Chorych był gmach przychodni przy ulicy Leczniczej nr 6 w Łodzi. Na obiekt ten rozpisano w 1925 r. powszechny konkurs architektoniczny, a zaprojektował go architekt Stefan Krasiłowski. Wybudowano go w latach 1930–1932. Przychodnia była wolnostojąca, trzykondygnacyjna, o rzucie opracowanym na wzór litery A. Wejście główne umieszczono od strony ulicy Leczniczej, przy bocznych skrzydłach zaś usytuowano dodatkowe wejścia od bocznych uliczek. Elewacja przychodni, modernistyczna z klasycystycznymi elementami i łukowato ugiętą pierzeją, tworzy zabudowę ulicy Leczniczej. Te dwa łódzkie przykłady przychodni wielospecjalistycznych dla Kas Chorych wpisują się w nowy rozdział w historii rozwoju lecznictwa ubezpieczeniowego. Dokonano wówczas reorganizacji, polepszyły się warunki leczenia. Budynki wybudowano zgodnie z ówczesnymi wymogami i wzorowo wyposażono w sprzęt diagnostyczno-leczniczy. Prowadzono w nich działalność profilaktyczną i leczniczą, tak potrzebną w przedwojennej Łodzi. Użyte materiały stworzyły architekturę ponadczasową, rozpoznawalną, kształtującą przestrzeń i umiejętnie zabudowującą ulicę, z równoczesnym poszanowaniem dla otaczającej ją zieleni.
The Łódź Health-Insurance Fund started functioning in 1922 and provided medical services for the citizens of Łódź and the whole province. Initially, medical help was given in dispensaries organised in adapted premises and city hospitals with which the Health-Insurance Fund had signed necessary agreements. With time, the lack of the Fund’s own buildings forced its authorities to erect a hospital in Łódź, a dispensary consisting of two buildings at 34/36 Łagiewnicka Street and at 6 Lecznicza Street, and a sanatorium in Tuszyn. The foundation of these buildings was a pioneering achievement of the Łódź Health-Insurance Fund on the scale of the whole country.The dispensary at 34/36 Łagiewnicka Street was built between 1927 and 1929, in the poorest district of Łódź, according to the design of Witold Szereszewski. It housed a maternity ward, a hydrotherapeutic ward, observation rooms and rooms for family physicians. It could admit a large number of patients at a time offering dressing rooms and perfectly organised and equipped specialised consulting rooms. The building itself was detached, built of bricks and concrete in the shape of the letter H on a piece of land of 1,5ha. Rooms for patients were situated along outer routes. The front elevation of the building was decorated with a protruding portal, an attic wall and a caption “KASA CHORYCH M. ŁODZI” (“THE HEALTH-INSURANCE FUND OF THE CITY OF ŁÓDŹ”).The other pre-war building founded by the Łódź Health-Insurance Fund was the dispensary at 6 Lecznicza Street. Designed by Stefan Krasiłowski and erected between1930 and 1932, it was a detached, three-storey structure designed in the shape of the letter A. The main entrance was at Lecznicza Street, side-entrances led into the building from surrounding smaller streets. The front elevation of the building was modernistic with classical elements and an arched frontage, which made the building one of the most distinctive architectural elements of Lecznicza Street.The two examples of dispensaries mentioned above marked a new era in the history of insurance health care. They brought much improvement to the conditions of patients’ treatment. The buildings were constructed according to strict requirements of those times and provided with modern medical equipment, which allowed effective prevention and medicinal treatment. Materials used during construction made it possible to create timeless, recognizable architecture shaping space skilfully and with respect to surrounding greenery.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/1; 23-28
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceglane detale elewacyjne w międzynarodowej wielorodzinnej szczecińskiej architekturze mieszkaniowej
Brick facade details in the Szczecin interwar multifamily residential architecture
Autorzy:
Bizio, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369585.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura modernistyczna
Szczecin
ceramika
modern architecture
ceramics
Opis:
Tematem artykułu jest omówienie sposobu wykorzystanie cegły w detalach architektonicznych w szczecińskiej modernistycznej wielorodzinnej architekturze mieszkaniowej lat 20. i 30. XX wieku. Przykłady szczecińskich detali ukazano na tle użycia ceramiki w europejskiej architekturze modernistycznej z początków XX wieku.
The theme of this article is to discuss the ways of brick use in the architectural details in the Szczecin modernist multi-family residential architecture 20s and 30s the twentieth century. Examples of Szczecin details shown on the background of the use of ceramics in the European modernist architecture of the early twentieth century.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2011, 16; 567-576
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura wypoczynkowa w służbie polityki – kłopotliwe dziedzictwo ośrodków wypoczynkowych z czasów Polski Ludowej
Recreational architecture at the service of politics – dissonant heritage of holiday resorts from the era of the People’s Republic of Poland
Autorzy:
Ciarkowski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
modernizm
PRL
architektura modernistyczna
trudne dziedzictwo
ośrodek wypoczynkowy
modernism
modernist architecture
dissonant heritage
holiday resort
Opis:
Modernistyczne ośrodki wypoczynkowe wznoszone w PRL stanowiły istotny element projektu modernizacyjnego. Realizowały program władz budowy „drugiej Polski” i wpisywały się w obowiązujące tendencje w architekturze światowej. Po latach socmodernistyczne domy wczasowe i sanatoria niejednokrotnie wpisują się w definicję „niepożądanego dziedzictwa”, a o problemach z ich interpretacją i adaptacją nierzadko decyduje tło polityczno-historyczne, tożsamość, ogólna recepcja nowoczesności. Skrajnymi przykładami tego złożonego zjawiska są Ustroń oraz Jastrzębia Góra. W pierwszym przypadku realizacja A. Franty i H. Buszki stała się czasowo elementem herbu miasta i jest do dziś częścią lokalnej tożsamości. W drugim – obiekt autorstwa Sz. Bauma rozebrano jako nieprzystający do współczesnych wymogów. Waloryzacja budynków oraz ich poszczególnych elementów według istniejących kryteriów określa wartość materii. Wzbogacona o informacje dotyczące miejsca, jakie dany obiekt zajmuje w pamięci indywidualnej i kolektywnej (wraz z całym bagażem związanych z nim zdarzeń), pozwala nakreślić właściwą strategię ochrony.
Modernist holiday resorts built in the time of the People’s Republic of Poland constituted an important element of the modernization project. They implemented the program of the authorities in favor of the construction of “the second Poland” and formed a part of the contemporary tendencies of global architecture. Now that many years have passed, social modernist holiday resorts and sanatoriums often embody the definition of the “undesired heritage” while their interpretation and adaptation is often influenced by the political and historical background, identity, and general reception of modernity. Ustroń and Jastrzębia Gora are the extreme examples of this complex phenomenon. In the case of Ustronie, the project of A. Franta and H. Buszko in time has become an element of the city’s coat of arms and up to this day remains a part of the local identity. In the case of the latter, Sz. Baum’s object was demolished as it was deemed unfit for the contemporary requirements. The evaluation of the buildings and their elements according to the existing criteria determines the value of the matter. Enriched by the information on the place a given object takes in people’s individual and collective memory (together with the recollection of the events related to it), it allows to come up with an appropriate strategy of protection.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 19-26
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The post-colonial turn and the modernist architecture in Africa
Zwrot postkolonialny a architektura modernistyczna w Afryce
Autorzy:
Ciarkowski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593833.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Africa
modernism
decolonisation
post-colonialism
modernist architecture
Afryka
modernizm
dekolonizacja
postkolonializm
architektura modernistyczna
Opis:
Modernism as a trend in architecture is rarely associated with the colonial policy of the European powers. Nevertheless it was one of the tools of the "Western" expansion in Africa, simultaneously a constructive and a destructive force. It was a reflection of the changes in the modern world and at the same time it led to an unavoidable break with the local identity and tradition. “The Year of Africa" (1960), when as many as 17 states proclaimed independence, paradoxically did not bring any radical changes in architectonic solutions. Public facilities were still constructed according to "Western" modernist convention. Political dependence of the new countries on their respective "mother states" has been to a significant degree reduced and sometimes even broken. At the same time their relations on the level of architecture have remained almost unchanged, thereby pushing the "periphery" to the role of a "province". Critical analysis of the effects of colonialism merges post-colonialism with neo-colonialism, understood as control exercised by the metropolis over the decolonised peripheries.
Modernizm jako nurt w architekturze rzadko bywa łączony z polityką kolonialną europejskich mocarstw. Tymczasem stał się on jednym z narzędzi ekspansji „Zachodu” w krajach afrykańskich. Była siłą budującą i niszczącą zarazem. Stanowiła odzwierciedlenie przemian współczesnego świata, a jednocześnie prowadziła do nieuchronnego zerwania z lokalną tożsamością i tradycją. „Rok Afryki” (1960) kiedy to niepodległość proklamowało aż 17 państw, paradoksalnie nie przyniósł radykalnych zmian w obszarze rozwiązań architektonicznych. Obiekty publiczne nadal wznoszone były w „zachodniej”, modernistycznej konwencji. Polityczna zależność od „kraju-matki” została w znacznym stopniu zredukowana, a niekiedy całkowicie zerwana. Równocześnie związki na płaszczyźnie architektury pozostały niemal niezmienne, spychając tym samym „peryferie” do roli „prowincji”. Krytyczna analiza skutków kolonializmu łączy post-kolonializm z neokolonializmem rozumianym jako kontrola sprawowana przez metropolię nad zdekolonializowanymi peryferiami.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 239-249
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom chce być domem
A house wants to be a house
Autorzy:
Fein, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97021.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
rozpoznawalne formy
abstrakcja modernistyczna
emocjonalne oczekiwania
praktyki altruistyczne
recognisable forms
modernist abstraction
emotional expectations
unselfish practice
Opis:
Ludzie oczekują, by domy charakteryzowały się rozpoznawalnymi i znajomymi elementami formalnymi. W modernizmie projektowanie domów często zamieniało się w ćwiczenie z abstrakcyjnej sztuki formalnej. To dlatego architektura modernistyczna straciła w dużej mierze zrozumienie i akceptację. Potrzeby emocjonalne i oczekiwania użytkowników nie powinny być dłużej „nadużywane” jako podłoże testowe dla abstrakcyjnych formalnych eksperymentów.
People expect houses to feature recognisable and familiar formal elements. During Modernism, the design of houses has often turned into an exercise of abstract formative art. This is why modern architecture has largely lost the understanding and acceptance of the general public. The emotional needs and expectations of the users should no longer be abused as test-beds for abstract formal experiments.
Źródło:
Pretekst; 2017, 7; 20-22
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars poetyka
Ars Poetica
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Kwiatkowska, Agnieszka
Kraskowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363807.pdf
Data publikacji:
2015-07-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modernist poetry
the writer’s art
creative writing
ars poetica
liryka modernistyczna
sztuka pisarska
twórcze pisanie
ars poetyka
Opis:
Hasło „ars poetyka” zawiera definicję i charakterystykę tego nowego terminu, nawiązującego do łac. ars poetica. Proponuje się objąć nim trzy obszary zjawisk literackich i metaliterackich: 1) klasyczne poetyki normatywno-opisowe; 2) wiersze autorefleksyjne poświęcone sztuce poetyckiej; 3) poradniki twórczego pisania i eseistykę poświęconą tajnikom warsztatu pisarskiego.
The term „ars poetica” can refer both to a relatively new (sub)genre of poetry and to the classical Latin works (often) bearing the title ars poetica. The article proposes to use it to cover three areas of literary and metaliterary work: 1) classical normative-descriptive poetics; 2) self-reflexive poems devoted to the art of poetry; 3) guides to creative writing and essays on secrets of the writer’s craft.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 1; 76-85
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawna ochrona XX-wiecznych układów urbanistycznych na przykładzie Gdyni
Legal protection of 20th-century urban layouts on the example of Gdynia
Autorzy:
Hirsch, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536069.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
układ urbanistyczny
Gdynia
rejestr zabytków
śródmieście Gdyni
nowy port
budowa portu
budynki modernistyczne
architektura modernistyczna
plan zagospodarowania przestrzennego
dotacje
dofinansowanie
elewacja
Szlak Modernizmu Gdyni
zabytki Gdyni
Opis:
In 2007, the urban layout of the city centre of Gdynia, shaped and built in the 1920s and 1930s, was entered into the register of monuments of the Pomeranian Voivodeship. The area concerned covers about 91 hectares, i.e. more than 0.9 square km. The entire area is very densely built-up. There are about 450 different buildings, most of which are five- to six-storey tenement houses. The area includes 24 complexes and buildings entered into the register of monuments, on the basis of separate decisions. It is therefore an area of the greatest concentration of significant architectural works in Gdynia. Including the city centre layout in the register has inspired numerous activities related to this unique – still rather young and very extensive – historic area. The Gdynia Commune has taken up works on creating and implementing local development plans for the entire area. Conservation decisions and arrangements in development plans are prepared in cooperation with planners, monument conservators, residents and users, among others. Such plans include detailed and precise regulations concerning spatial issues, such as the height and type of new developments, as well as the protection of and possible changes to the existing buildings. The plans also contain a division of the preserved houses into groups of different historic value and the scope of protection is dependent on this value. In accordance with international trends, the protection also covers some valuable buildings from the 1960s and 1970s. The regulations of the development plans constitute the local law – they are enacted by the City Council and are accessible to all interested parties. By the end of 2011, around 95% of the historical area will be included in the local development plans. After including the layout of the city centre in the register of monuments, a funding system for conservation works has also been introduced for all the buildings in the area that were built before 1989. Every year, more than 1 million PLN is allocated for this purpose from the City of Gdynia’s budget. The funding may cover 30% to 75% of renovation costs, depending on the building’s historical value. In the last 3 years, owners of about 30 buildings, mainly private tenement houses, have taken advantage of the funding scheme. Public financial support for the works enables better control and provides a broader scope of possibilities of restoring historic solutions or using more complicated technologies. It also creates a good basis for communication and long-term cooperation with monument owners. The inclusion of the city centre of Gdynia in the register of historical monuments has also been a symbolic recognition and an official acknowledgement of the cultural value of this part of the city. Many people have found a new interest in modernism and the history of Gdynia, and the unique architecture of the 1930s has gained more enthusiasts. The City of Gdynia widely implements research and popularising works related to modernist architecture. In the scientific and conservation circles, academic conferences under the theme of “Modernism in Europe – Modernism in Gdynia” have become well-known. They were held in 2007 and 2009, and the next one will take place in September of 2012. Apart from events for specialists, open mass events dedicated to getting to know and visiting the city’s monuments have been taking place since 2010. Each of them has attracted hundreds of people. The tourist Trail of Modernism of Gdynia, where people can buy folders and souvenirs related to modernism, has been functioning for almost a year. Activities related to the protection and conservation of modernist Gdynia have aroused interest throughout the country and have provoked positive comments also among international specialists. In the German newspaper, Der Tagesspiegel, Berlin columnist Thomas Flierl published an article on the history of Gdynia and discovering the city’s value in contemporary times, as well as the protection of the city centre. German monuments conservator, Professor Jörg Haspel, has suggested that Gdynia should apply for inclusion in the Heritage Label list that is being created by the Council of Europe.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2010, 1-4; 263-278
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tendencje modernistyczne w powieści Gajto Gazdanowa „Nocne drogi”
Autorzy:
Jastrzębska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605100.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Gazdanow
Nocne drogi
narracja personalna
powieść modernistyczna
gatunkowa niejednorodność
Opis:
В статье рассматривается художественное своеобразие романа Гайто Газданова: Ночные дороги. В центре внимания ставиться, главным образом, персонализированный повествователь, который является героем произведения, т.е. главным участником сюжетного действия. Анализ повествовательной структуры романа является точкой отправления для интерпретации семантики романа и, одновременно с этим, аргументационной базой тезиса о модернистских тенденциях в романе и его жанровой неоднородности. 
The article analyzes distinguishing characteristics of the novel Night Road by Gaito Gazdanov. The main theme of the article is a typical for this novel personal narrative, i.e. where the narrator is a hero and a participant of the events at the same time. The analysis of narrative techniques of this novel is a starting point to determine the semantics of the novel, and simultaniously, it is a base for the thesis that the novel proves modern tendencies and has nonhomogenous genre.   
W artykule analizie poddano cechy charakterystyczne powieści Gajto Gazdanowa: Nocne drogi.Tematem głównym artykułu jest, charakterystyczna dla powieści  narracja personalna, czyli taka, w której narrator jest jednocześnie bohaterem utworu, uczestnikiem zdarzeń przedstawionych. Analiza techniki  narracyjnej powieści  jest punktem wyjścia dla określenia semantyki utworu i, jednocześnie, stanowi zaplecze argumentacyjne dla tezy, zgodnie z którą utwór wykazuje cechy modernistyczne i stanowi przykład powieści niejednorodnej gatunkowo. 
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 169, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny obraz Marii Magdaleny w interpretacji ukraińskiej poetki przełomu XIX i XX wieku Łesi Ukrainki
The Biblical Image of Mary Magdalene in the Interpretation of Lesya Ukrainka, a Ukrainian Poet of the Turn of the 20th Century
Біблійний образ Марії Магдалини в інтерпретації української поетеси зламу XIX і XX ст. Лесі Українки
Autorzy:
Kaczmarczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892040.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obraz Marii Magdaleny
Biblia
intertekstualność
modernistyczna
interpretacja
image of Maria Magdalene
the Bible
intertextuality
modernist interpretation
Opis:
The Biblical image of Mary Magdalene in the interpretation of Lesya Ukrainka, a Ukrainian poet of the turn of the 20th century The author of this article presents the image of Miriam  the protagonist of the poetic drama entitled Oderżyma [A Woman Possessed] by Lesya Ukrainka, a wellknown Ukrainian poet composing at the turn of the 20th century. The interpretation of the poetic image rests on the theory of intertextuality, which allows the author to exhibit and expound all the levels of senses and references that the image relates to.
Авторка статті презентує образ Міріам – героїні драматичної поеми Одержима авторства української поетеси зламу ХІХ і ХХ ст. Лесі Українки. Інтерпретація образу здійснюється за допомогою теорії інтертекстуальності, завдяки якій можна показати інші рівні значень і зв’язків, з якими пов’язаний образ.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 7; 177-187
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vincentas i Andrius. Literacki dwugłos o Holokauście na Litwie
Vincentas and Andrius. Two Voices on Holocaust in Lithuania
Autorzy:
Kalęba, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52918213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Sigitas Parulskis
Antanas Škėma
powieść modernistyczna
powieść postmodernistyczna
pamięć
postpamięć
Holokaust
Litwa
modenist novel
postmodenist novel
memory
post-memory
Holocaust
Lithuania
Opis:
Nadrzędnym celem artykułu jest analiza literackiej reprezentacji zagadnienia litewskiej odpowiedzialności za Holokaust na Litwie w powieści Sigitasa Parulskisa Ciemność i partnerzy (wyd. pol. 2020) w kontekście współczesnej litewskiej polityki historycznej, w tym kreowanych stylów odbioru literatury pięknej o relacjach litewsko-żydowskich oraz polityki pamięci. Istotnym kontekstem jest także bardzo ważna dla litewskiej tradycji literackiej powieść pisarza emigracyjnego Antanasa Škėmy Izaokas (Izaak, powst. 1960–1961), której przekładu na język polski nie mamy, a którą można – jak staram się wykazać – traktować jako jeden z istotnych hipotekstów Ciemności i partnerów. Lektura porównawcza obu tych powieści prowadzi do wniosku, iż – wbrew oczekiwaniu społecznemu – Ciemność i partnerzy nie jest utworem „rozliczeniowym”, nie należy go też odczytywać przede wszystkim w perspektywie etycznej, lecz raczej epistemologicznej i psychologicznej, w przeciwieństwie do Izaokasa, gdzie uwaga czytelnika jest prowadzona ku sferze etyki i metafizyki, przy czym zasadniczym tematem Izaokasa, który jawi się jako interesujący przykład eksperymentalnej powieści modernistycznej, jest pamięć, natomiast postmodernistycznej Ciemności i partnerów – postpamięć.
The main goal of this article is to analyse literary representation of Lithuanian responsibility for Holocaust in Lithuania in the novel of Sigitas Parulkis Darkness and Company (Polish edition 2020) in the context of modern Lithuanian history politics – especially the reception style of prose on the Jewish-Lithuanian relations and the politics of memory. Vital context is also provided by the novel Izaokas (written between 1960 and 1961) by the emigrant writer Antanas Škėma, which hasn’t been translated into Polish, yet which can be treated – as the author attempts to prove – as one of the crucial hipotexts of Darkness and Company. The comparative reading of both texts leads to the conclusion that – despite society’s expectations – Darkness and Company isn’t a “revisionist” work and it isn’t supposed to be mainly read from the ethical perspective, but rather from the epistemological and psychological one instead. This stands in contrast to Izaokas, where the reader’s attention is directed towards the sphere of ethics and metaphysics; while the main theme of Izaokas – which seems to be an interesting example of an experimental modernist novel – is memory, the postmodernist Darkness and Company focuses on post-memory.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 219-238
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
António Feijó i Leopold Staff – poetyckie wizje Orientu na tle polsko-portugalskich relacji literackich i kulturalnych (od parnasizmu do palimpsestu)
António Feijó and Leopold Staff – poetic visions of the Orient against the background of Polish-Portuguese literary and cultural relations (from Parnassianism to palimpsest)
Autorzy:
Kalewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080531.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
studia portugalistyczne
relacje polsko-portugalskie
poezja modernistyczna
tekst kultury
palimpsest
Portuguese studies
Polish-Portuguese relations
modernist poetry
culture text
Opis:
The article aims to discuss the Chinese culture inspirations in Polish and Portuguese modernist poetry. In the context of Polish-Portuguese literary relationships, late Romantic, Symbolic, Parnassianism-related and Oriental tendencies are presented in the works of a Portuguese poet Antón Feijó (1859-1917), with references to a selected aspect of Leopold Staff’s works (1878-1957). A historical-literary analysis is accompanied by literary and cultural comparative studies. Within the comparative method of presenting the Parnassian palimpsests, as 'The Chinese Lyric Book' ('Cancioneiro Chinês', 1890) by António Feijó and 'Chinese Flute' ('Fletnia chińska', 1922) by Leopold Staff are categorised, the thesis about the independent status of the works in question was built. Modernist visions of the Orient, understood to date a paraphrase or an adaptation of Chinese poetry read in translations from French, gain the status of original works. In view of blurring the differences between the European adaptations - Portuguese poem and Polish poetic prose, based on Oriental motifs drawn from two different French sources (translations): Judith Gautier’s and Franz Touissant’s works - and the Chinese original, the methodological approach to the text as to a palimpsest is justified. Feijó’s “Chinese Poetry” and Oriental poetic landscapes in Staff’s prose are therefore independent literary works, analysed in parallel, as mirror reflections of the fascination with the Orient’s culture. The literary works in question fully deserve the title of cultural texts, the recipient of which will be a Polish reader, a lover of poetry inspired by French Parnassianism.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2021, 21; 167-200
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Maksymilian Goldberg (1895–1942)
The Architect Maksymilian Goldberg (1895–1942)
Autorzy:
Kiecko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145664.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maksymilian Goldberg
Hipolit Rutkowski
Polish architecture
Modernist architecture
architecture of the Second Republic
architecture of Warsaw
Modernism
theory of architecture
history of architecture
architektura polska
architektura modernistyczna
architektura II Rzeczypospolitej
architektura Warszawy
modernizm
teoria architektury
historia architektury
Opis:
Maksymilian Goldberg był jednym z najważniejszych międzywojennych architektów warszawskich. Wraz z Hipolitem Rutkowskim brał udział w licznych konkursach architektonicznych i realizował głównie projekty budynków mieszkalnych oraz wnętrz. Angażował się w działalność organizacyjną i społeczną środowiska architektów jako współorganizator i aktywny członek SAP i SARP oraz założonej przez architektów związanych z miesięcznikiem „Dom – Osiedle – Mieszkanie” Poradni Budowlanej świadczącej usługi mniej zamożnym klientom. Był również teoretykiem architektury, którego w większości nieopublikowane koncepcje teoretyczne stanowiły inspirację dla idei zawartych w traktacie Bohdana Lacherta Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). Artykuł zarysowuje obraz bogatej twórczości, przede wszystkim projektowej, ale też teoretycznej Goldberga, która wciąż jeszcze czeka na monograficzne opracowanie i właściwą ocenę.
Maksymilian Goldberg was one of most important interwar architects active in Warsaw. Together with Hipolit Rutkowski, he successfully participated in several architectural competitions, mainly concerning designs for residential buildings and interiors. He was involved in organisational and social activities in the architectural milieu as a co-organiser and active member of the Association of Polish Architects (SAP) and Association of Architects of the Republic of Poland (SARP), as well as the Building Advisory Service, a body that provided services to less affluent clients, instituted by architects associated with the monthly magazine “Dom – Osiedle – Mieszkanie”. He was also a theoretician of architecture, whose mostly unpublished theoretical concepts inspired the ideas contained in Bohdan Lachert’s treatise Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). The article outlines Goldberg’s oeuvre, primarily in design but also in theoretical concepts, which despite its richness still awaits monographic study and proper evaluation.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 97-126
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizm jako konstytuujący się proces. Ironia modernistyczna na przykładzie modernizmu hiszpańskojęzycznego
Modernism as a continuing process. Modernist irony in Spanish-language modernism
Autorzy:
Kłosińska-Nachin, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391506.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Spanish modernism
modernist irony
Unamuno
Díaz Rodríguez
Generation ‘98
modernizm hiszpańskojęzyczny
ironia modernistyczna
Pokolenie 98
Opis:
The article deals with the presence of modernist irony, which is defined as a characteristic attitude to symbolism in Spanish modernism. This topic is an answer to dual understanding of the turn of the 19th and 20th century in Spanish literature (modernism, Generation ‘98), which is an expression of the excessive attachment to critical moments in analyzing the evolution of Spanish literature. The author shows the validity of the category proposed, analyzing the novels Sangre patricia by Díaz Rodríguez and Amor y pedagogía by Miguel de Unamuno, as well as referring to poetry and painting of the Spanish cultural area. She also points to the social conditioning of modernist irony. The presence of this category in Unamuno’s output challenges the traditional categorization of the historico-literary process of Spanish modernism.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 63-79
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom modernistyczny domem jutra?
The Modernist House will be Home Tomorrow?
Autorzy:
Kozłowska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/345189.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
architektura modernistyczna
Walter Gropius
Muche Georg
Bauhaus
Weimar
funkcjonalizm
dom
osiedle
Haus am Horn
Neues Bauen am Horn
modern architecture
functionalism
house
housing estate
Opis:
Na obrzeżach dzielnicy willowej Weimaru, wśród biedermeierowskich i secesyjnych domów wznosi się biały klocek, szokujący nawet współczesnego przechodnia swoją kubiczną, prostą formą. Niby kosmiczny statek, który wylądował wśród zieleni ogrodów otaczających mieszczańskie wille. Wnętrza, równie daleko odbiegały od przestrzeni ogniska domowego kształtowanego na początku XX w. Dziewięćdziesiąt lat, które mija od powstania „Musterhaus Am Horn” według projektu Georga Muche i Waltera Gropiusa, to czas na podsumowanie i postawienie pytania na ile dom współczesny, czy dom jutra czerpie z tradycji modernizmu? Czy hasła głoszone w latach 20. XX wieku odnoszące się do kształtowania przestrzeni życiowej nowoczesnego społeczeństwa są dalej aktualne? A być może leżą u podstaw projektów domu jutra?
At the outskirts of a villa district of Weimar, among Biedermeier and modernism houses, stands a white block which astonishes even a contemporary passerby with its cubic, simple form. It looks like a space ship which landed among green gardens surrounding bourgeois villas. The interior is also far from the household space developed in the early 20th c. Ninety years which have passed from building Musterhaus Am Horn designed by Georg Muche and Walter Gropius, so it is high time we recapitulated and considered to what extent the contemporary house, or the house of tomorrow, draws from the tradition of modernism. Are the mottos of the 1920s regarding the development of living space of the then modern society still valid? Do they form a basis of the house design of the future?
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2013, 11; 248-252
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona architektonicznych dóbr kultury współczesnej na terenie Pomorza Zachodniego
Protection of architectural assets of modern culture in the West Pomerania
Autorzy:
Kozłowska, I.
Rek-Lipczyńska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217445.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dobra kultury współczesnej
ochrona
powojenna architektura modernistyczna
Pomorze Zachodnie
modern cultural assets
protection
post-war modernist architecture
West Pomerania
Opis:
Polska architektura i urbanistyka 2. połowy XX wieku jako zasób dziedzictwa podlegającego potrzebie ochrony jest zjawiskiem nowym, ale wpisującym się w aktualny nurt działań podejmowanych na rzecz zachowania współczesnych dóbr kultury. W Polsce punktem zwrotnym była ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 r. wprowadzająca pojęcie dobro kultury współczesnej. Praca podejmuje próbę zilustrowania stanu ochrony dziedzictwa architektury i urbanistyki polskiej na terenie województwa zachodniopomorskiego w ciągu ostatniej dekady. Przedstawiona zostanie sytuacja „lokalnych ikon” architektury modernistycznej, jak i zasady ochrony obiektów będących dobrem kultury.
The Polish architecture and urban planning of the 2th half of 20th century as a resource of heritage subject to necessary protection is a new phenomenon that fits into the current world direction of activities aimed at preserving the modern cultural assets. In Poland, the turning point was the Planning and Spatial Development Act of 27 March 2003, which was the first to introduce the concept of the asset of modern culture. Article attempts to illustrate the state of protection of Polish architecture and urban planning in West Pomerania province over the last decade. There were presented the situation of the “local icons” of modernist architecture, and the principle of protection of objects selected to the list of cultural heritage.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 63-78
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies