Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "modernist drama" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Koncepcja dramatu wewnętrznego Szaloma Asza
Sholem Asch’s interior drama concept
Autorzy:
Sobiecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511463.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sholem Asch
identity drama
modernist symbolic drama
Young Poland
Polish-Jewish heritage
Opis:
The aim of the paper is to present the dramatic works of Sholem Asch with reference to the basic characteristics of the Young Poland period “interior drama”, further specified by Jerzy Waligóra as a manifestation of the processes of drama subjectivisation in the late 19th/early 20th century. Departing from the traditional perception of Asch’s dramatic works in the context of the literary heritage of the Polish-Jewish borderlands or the modernist symbolic drama makes it possible to interpret his works as identity drama, based on the need to choose between what was and what will be, between the past with its tradition on the one hand, and the present with the related modernity on the other hand.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2019, 1(23); 183 -198
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reszta jest milczeniem
The Rest is Silence
Autorzy:
KOSIŃSKI, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047490.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr dramatyczny, milczenie, gra niema, dramat modernistyczny, Dziady Adama Mickiewicza
drama theatre, silence, silent play, modernist drama, Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz
Opis:
Tematem artykułu jest milczenie omawiane przede wszystkim w kontekście zachodniego modelu teatru dramatycznego, dla którego podstawowym środkiem wyrazu jest mowa. Pierwszą sferą i formą, w jakiej w tym „teatrze mówionym” pojawia się milczenie, jest „gra niema” – przede wszystkim mimika i gest, które w trakcie ewolucji sztuki aktorskiej stawały się stopniowo dziedziną uznawaną za szczególne pole twórczej aktywności aktorów i dowód ich kreacyjnej samodzielności. „Gra niema”, rozwijana przez mistrzów aktorstwa w dziewiętnastym wieku (w Polsce na przykład przez Alojzego Żółkowskiego syna), zyskała szczególne znaczenie w dramacie modernistycznym, gdzie stosowano ją świadomie jako sposób na ukazanie wieloznacznych reakcji postaci lub sygnał znaczeń niemożliwych do jednoznacznej werbalizacji. Druga sfera teatralnego milczenia związana jest ze śmiercią i pojawiającymi się na scenie jej reprezentantami: duchami, zjawami i innymi figurami umarłych. Niektóre z tych postaci (na przykład Widmo w Dziadach Adama Mickiewicza) wprowadzają na scenę teatralną milczenie, które ją otacza i które stanowi tajemnicę ze względu na to, że jego znaczenie jest niewysławialne. Nie jest już ono „ciszą śmierci”, ale możliwą do doświadczenia dzięki teatrowi całością, obejmującą także milczenie widzów. I to właśnie dzięki wprowadzeniu takiego milczenia na scenę stać się ona może „miejscem filozoficznym”.
The article focuses on silence analyzed primarily in the context of Western drama theatre, which is mainly ‘spoken word theatre.’ The first field and the main form in which silence appears in ‘spoken word theatre’ is the so-called ‘silent play’ embracing face expression and gesture. In the course of the evolution of stage acting, they gradually became proofs of the actors’ artistry and creative originality. Developed by masters of the 19th century stage (in Poland, in particular by Alojzy Żółkowski, Jr), the ‘silent play’ became especially important in the modernist drama. Playwrights were using it as the tool to show the ambivalent reactions of their characters or to express deep symbolic meanings. Another aspect of theatrical silence is that connected with death and its figures (such as ghosts, specters, living dead etc.) appearing on the stage. Sometimes (for instance in the Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz) they introduce enveloping silence, a mysterious silence of the unspeakable, to the center of the stage. This silence is no longer ‘the silence of death’ though; rather, it is an entirety encompassing the silence of the audience, and as such it is accessible to human experience. The introduction of this kind of silence onto the stage opens up the possibility of making the stage a philosophical place.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 49-65
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka „umarłego miasta”. Literackie strategie obrazowania Dubrownika w dramacie „Dubrovačka trilogija” Iva Vojnovicia w kontekście studium „Pad Dubrovnika” Luja Vojnovicia
The Poetics of the ‘Dead City’: Literary Strategies of Portraying Dubrovnik in Ivo Vojnovič’s Drama “Dubrovačka trilogija” in the Context of the Study “Pad Dubrovnika” by Lujo Vojnovič
Autorzy:
Kubik, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407700.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Dubrownik w XIX w.
upadek Republiki Dubrownickiej
„umarłe miasto”
dramat modernistyczny
historiografia początku XX w.
Dubrovnik in the nineteenth century
fall of the Dubrovnik Republic
‘dead city’
modernist drama
historiography at the beginning of the twentieth century
Opis:
Artykuł przedstawia dramat Dubrovačka trilogija Iva Vojnovicia w perspektywie studium historycznego Pad Dubrovnika jego młodszego brata – Luja. Punktem wyjścia prezentowanej w tekście refleksji jest sugestia Antuna Gustava Matoša dotycząca paralelnego czytania obu dzieł, które wzajemnie się uzupełniają w kreowaniu wizerunku „umarłego miasta”, jakim był XIX-wieczny Dubrownik. Analizie poddane zostają najważniejsze w takim kontekście elementy poetyki trylogii: przede wszystkim czasoprzestrzeń, ale też wybrane motywy, związane np. z bohaterami. Ich semantyka i funkcje w prezentowanej wizji literackiej zostają dopełnione analizą komentarza historycznego Luja Vojnovicia.
The article presents the drama Dubrovačka trilogija [A Trilogy of Dubrovnik] by Ivo Vojnovič in the perspective of the historical study Pad Dubrovnika [The Fall of Dubrovnik] of his younger brother Lujo. The springboard for this discussion is Antun Gustav Matoš’s suggestion to read both works as parallel texts on account of the fact that they both complement each other in establishing the image of a ‘dead city,’ which in fact, the nineteenth-century Dubrovnik appeared to be. The article examines the key components of the poetics of the trilogy, that is, space-time and selected motifs such as the ones related to the characters as they constitute the most essential elements of poetics in this particular context of the analysis. Their semantics and functions in the presented literary vision are complemented by a thorough examination of a historical commentary by Lujo Vojnovič.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 197-216
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies