Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "modern cinema" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Kłopotliwe spojrzenia – filmowe ukazywanie nienormatywnych ciał
    Troublesome Gazes: Filmic Depictions of Non-normative Bodies
    Autorzy:
    Szewczyk, Matylda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806671.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    body in cinema
    narrative strategies
    cinema history
    modern cinema
    disability in cinema
    ciało w kinie
    niepełnosprawność w kinie
    strategie narracyjne
    historia kina
    kino współczesne
    Opis:
    Recenzja książki Adama Cybulskiego „Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej „anormalności” we współczesnym filmie fikcji (2021). Praca ta to całościowe studium ukazywania niepełnosprawności w kinie, poprzedzone rozdziałami poświęconymi metodologii filmoznawczej oraz dyskusji nad kwestią niepełnosprawności w kulturze. Kolejne partie publikacji koncentrują się na historycznych sposobach przedstawiania wskazanego problemu, od początków kina aż po cezurę, jaką jest dla autora Człowiek słoń (1980) Davida Lyncha. W drugiej części monografii autor klasyfikuje współczesne przykłady filmowe, przypisując je do czterech wyodrębnionych strategii narracyjnych, służących ukazywaniu niepełnosprawności: sentymentalno- -afirmatywnej, voyeurystycznej, panoptykalnej i metatekstualnej. W książce tej, będącej przede wszystkim analizą filmoznawczą, autor stawia pytania o relacje między konstrukcją spojrzenia filmowego a rzeczywistością społeczną, rozważając tym samym kwestie kulturowej roli medium kinowego.
    The article is an academic review of Adam Cybulski’s book “Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej “anormalności” we współczesnym filmie fikcji [“Troublesome” Bodies: Strategies of Presenting Physical “Abnormality” in Contemporary Fiction Film] (2021). The book is a comprehensive study of disability in film, preceded by chapters explaining the author’s methodology and discussing cultural discourses of disability. The following chapters concentrate on historical ways of presenting disability in film, from its beginnings till the contemporary times, marked, according to the author, by the making of David Lynch’s The Elephant Man (1980). In the second part of the book, contemporary examples of films are assigned to four strategies of presenting disability in film, introduced by Cybulski: sentimental-affirmative, voyeuristic, panoptical and metatextual. Constituting, above all, an analysis based in film studies, the Cybulski’s book also asks questions on the relationships between the construction of filmic gaze and social reality, thus becoming a discussion on the cultural role of the medium.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 253-258
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sposoby funkcjonowania odniesień intertekstualnych oraz konsekwencje remediacji formuły gatunkowej westernu w grze „Call of Juarez”
    The functioning of intertextual references and the consequences of remediation of the Western genre in "Call of Juarez"
    Autorzy:
    Szczęsny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/973202.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    evolution of a western genre
    intertextuality
    narration in the modern cinema
    remediation
    genre in video games
    Opis:
    The author tries to examine the reasons for the popularity of the Western film convention manifested by the game "Call of Juarez". It seems surprising because Western – once a popular genre – currently seems to be almost extinct. The key to the investigation of "Call of Juarez" appears to be the analysis of the intertextual references and the remediation of the Western convention. In order to explain the popularity of Western themed games, the author argues that the reasons responsible for the death of Western were mainly economic and not as it was previously considered – sociological.
    Źródło:
    Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2014, 01
    2391-8551
    2449-8394
    Pojawia się w:
    Replay. The Polish Journal of Game Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz rodziny dysfunkcjonalnej we współczesnym kinie polskim
    Dysfunctional Family Portrait in Modern Polish Cinema
    Autorzy:
    Załucka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/528999.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    modern family
    dysfunctionalism
    family portrait in cinema
    violence
    Opis:
    The article, on the basis of chosen films, presents the portrait of a modern dysfunctional family in Polish movies. The author asks about the origin of these abnormalities as well as about the reasons of failure in these families. The author also wonders about the role of the cinema in breaking social taboo concerning family violence.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2013, 3; 153-161
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Murky Images. The Poetics of Intertextual Dissonance in the Apocryphal Films of Andrei Zviagyntsev
    Autorzy:
    Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555585.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Russian cinema
    Andrei Zvyagintsev
    intertextuality
    modern apocrypha
    Christian symbolism
    Opis:
    The first two films of Andrei Zvyagintsev, The Return and The Banishment, deserve to be called modern apocrypha, as they methodically and compre- hensively utilise elements of Christian symbolism and are part of the non- -canonical dialogue with religious messages. The films are characterised by a multiplicity of thematic plans that are outlined mainly through a variety of intertextual references. Among these relationships, a particular place is occupied by biblical and evangelical references, which are mostly mediated by artistic intertexts (especially paintings). The Russian director entangles the viewer in a subtle play of meanings: he evokes canonical scenes and stories, but distorts symbolic references, multiplying and confusing further interpretive clues. In addition to (completely inconsistent) references to the works of others, intertextual tensions are shown in his work on at least two levels: between different elements or levels of a given film (the function of the photograph motif next to the rest of the film text) and between the various films of Zvyagintsev himself (casting the same actor in both leading roles). The talented successor to Tarkovsky follows the mystery of human fate, eager to capture the metaphysical community of critical experiences. This mystery in the work of Zvyagintsev emerges in a quite obvious way from the eternal truths established in archetypes, in biblical and evangelical wis- dom. It is much easier to see it in the fusion of ‛murky imagesʼ than it is to understand.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2015, 2; 240-255
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O szczególnych powinowactwach literatury i kina w refleksji Stefanii Zahorskiej
    Particular Affinities between Literature and Film in Stefania Zahorska’s Reflections
    Autorzy:
    Hendrykowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038958.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Stefania Zahorska
    aesthetics
    cinema
    film
    literature
    novel
    narration
    theory of creative practice
    comparatistics
    adaptation
    art
    modern culture
    Opis:
    Hendrykowska Małgorzata, O szczególnych powinowactwach literatury i kina w refleksji Stefanii Zahorskiej [Particular Affinities between Literature and Film in Stefania Zahorska’s Reflections]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 167–178. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.8. The author provides an in-depth analysis of and original essay written by the Polish film critic Stefania Zahorska in the middle of the 1930s. The essay deals with socio-cultural and aesthetic theory regarding the mutual connections between cinema and literature.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 167-178
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Speeding Slowness: Neo-Modern Contemplative and Sublime Cinema Aesthetics in Godfrey Reggio’s Qatsi Trilogy
    Pędząca powolność: neomodernistyczna estetyka kontemplacyjnego i wzniosłego kina w trylogii Qatsi Godfrey’a Reggio
    Autorzy:
    Boczkowska, Kornelia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593756.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    American experimental documentary film neo-modern aesthetics
    slow and contemplative cinema
    sublime cinema
    Godfrey Reggio
    Qatsi Trilogy
    filmowy neomodermizm
    wolne kino
    wzniosłe kino
    amerykański eksperymentalny film dokumentalny
    trylogia Qatsi
    Opis:
    The article analyzes the various ways in which Godfrey Reggio’s experimental documentary films, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) and Naqoyqatsi (2002), tend to incorporate narrative and visual conventions traditionally associated with neo-modern aesthetics of slow and sublime cinema. The former concept, defined as a “varied strain of austere minimalist cinema” (Romney 2010) and characterized by the frequent use of “long takes, de-centred and understated modes of storytelling, and a pronounced emphasis on quietude and the everyday” (Flanagan 2008), is often seen as a creative evolution of Schrader’s transcendental style or, more generally, neo-modernist trends in contemporary cinematography. Although predominantly analyzed through the lens of some common stylistic tropes of the genre’s mainstream works, its scope and framework has been recently broadened to encompass post-1960 experimental and avant-garde as well as realistic documentary films, which often emphasize contemplative rather than slow aspects of the projected scenes (Tuttle 2012). Taking this as a point of departure, I argue that the Qatsi trilogy, despite being classified as largely atypical slow films, relies on a set of conventions which draw both on the stylistic excess of non-verbal sublime cinema (Thompson 1977; Bagatavicius 2015) and on some formal devices of contemplative cinema, including slowness, duration, anti-narrative or Bazinian Realism. In particular, the images’ evocative oscillation between nostalgic neo-modernist natural and technological sublime might stem from its employment of extended shot duration subjected to slow motion as well as panoramic, accelerated and long panning shots enhanced by the atmospheric scores of Philip Glass.
    Przedmiotem artykułu jest próba przedstawienia i analizy wybranych środków artystycznych wykorzystanych w eksperymentalnych filmach dokumentalnych Godfrey’a Reggio, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) i Naqoyqatsi (2002), tradycyjnie związanych z estetyką tzw. kina wolnego (slow cinema) oraz wzniosłego (sublime cinema). Nurt slow-kina, definiowany jako “różnorodny gatunek ascetycznego kina minimalistycznego” (Romney 2010) i charakteryzujący się częstym użyciem “długich ujęć, zredukowanych i powściągliwych modułów narracji, oraz ekspozycją ciszy i codzienności” (Flanagan 2008), jest często postrzegany jako kreatywna ewolucja stylu transcendentalnego Schradera lub, szerzej, tendencji neomodernistycznych we współczesnej kinematografii (Syska 2014). Chociaż atrybuty tejże stylistyki analizowane jest głównie w dziełach wiodących przedstawicieli gatunku, takich jak Tarkowski, Bergman, Bresson, Antonioni czy też Sokurow, ich obecność dostrzegana jest również w eksperymentalnym, awangardowym oraz realistycznym filmie dokumentalnym (Flanagan 2012), który w większym stopniu kładzie nacisk na kontemplacyjne aniżeli wolne aspekty ukazywanych scen i motywów (Tuttle 2012). Tymczasem analiza materiału filmowego autorstwa Reggio pod względem ww. cech gatunkowych może prowadzić do wniosku, iż trylogia Qatsi, będąca atypowym przykładem slow-kina, dosyć wyraźnie wykorzystuje konwencje oparte zarówno na stylistycznym nadmiarze wzniosłego kina niewerbalnego (Thompson 1977; Bagatavicius 2015), jak i walorach kina kontemplacyjnego, takich jak spowolnione tempo, trwanie, anty-narracja czy też realizm typu Bazinowskiego.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 219-253
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stiladzy – radziecki wariant pokolenia ’52 i jego obraz w filmie Stiladzy Walerego Todorowskiego
    Stilyagi – the Soviet Version of Generation ’52 and its Image in Valery Todorovsky’s Film Stilyagi
    Autorzy:
    Studenna-Skrukwa, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/654078.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    the 1950s
    Soviet Union
    daily life
    stilyagi
    youth subculture
    contemporary Russian cinema
    popular culture of modern Russia
    lata pięćdziesiąte
    ZSRR
    życie codzienne
    stiladzy
    subkultura młodzieżowa
    współczesne kino rosyjskie
    kultura popularna współczesnej Rosji
    Opis:
    Stiladzy byli pierwszą subkulturą młodzieżową w Związku Radzieckim. Pojawili się w latach czterdziestych XX w. i przetrwali do początku lat sześćdziesiątych. Zaliczani są do tzw. pokolenia ’52 – subkultur młodzieżowych zafascynowanych amerykańskim stylem życia. Temat stilagów powrócił w Rosji w związku z filmem Walerego Todorowskiego Stiladzy z 2008 r. Na jego kanwie toczyła się dyskusja o tej roli subkultury w ZSRR. Dla jednych stiladzy byli niemalże dysydentami, dla innych – zdegenerowaną młodzieżą. 
    This article is devoted to the first Soviet subculture – the stilyagi, who appeared in the Soviet Union at the end of the 1940s. They were part of a wider, European phenomenon, the so-called “Generation ‘52”, a wave of subcultures fascinated by the American way of life. They expressed their individuality, firstly, by wearing fashionable clothes (preferably of foreign label) and, secondly, by listening to forbidden jazz and passion for expressive dances. They demonstrated the hedonistic approach to life and total lack of commitment to the idea of building communism propagated by communist propaganda. Although they did not proclaim any political ideology and avoided political issues, they were fought against by the state authorities. The fight against the stilyagi movement, however, was relatively mild as for the Stalinist era. This resulted from the fact that its members came from the families of party nomenclature, intellectual and artistic elites.The text presents a comparative analysis of the studies available in the literature on the subject with the image of the subculture presented in the popular film by Valery Todorovsky entitled Stilyagi. The main purpose of the analysis is to answer the question: to what extent the discussed film is a narrative history of the first Soviet movement contesting official cultural and entertainment standards, and not an attempt at its mythologization. 
    Данная статья посвящена первой советской субкультуре – стилягам, которые появились в Советском Союзе рубеже 1940-х и 1950-х годов. Стиляги являлись частью более широкого, общеевропейского явления т.н. генерации’52, то есть волны субкультур, увлекавшихся американским образом жизни. Для них характерны были любовь к экстравагантной одежде, джазовой музыке, а также экспрессивному танцу. Они демонстрировали гедонистский подход к жизни и полное отсутствие вовлеченности в распространяемую пропагандой идею стройки коммунизма. Несмотря на то, что они не распространяли никакой политической программы и вообще держались в стороне от политики – власти с ними боролись.Борьба с движением стиляг была, однако, сравнительно мягкая, для сталинских времен. Это было следствием того, оно чаще всего состояло из членов семей высокопоставленных партийных деятелей, интеллигенции и творческой элиты. В тексте были сравнены, доступные в литературе, исследования по стилягам с образом субкультуры, представленным в пользующимся большой популярностью в России, фильме Валерия Тодоровского Стиляги. Вывод стремится к ответу на вопрос: до какой степени, обсуждаемая картина является повестью, рассказывающей о первом в Советском Союзе движении, открыто оспаривающем официальные культурно-развлекательные стандарты, а насколько попыткой его мифологизации.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 175-191
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies