- Tytuł:
-
„Słuchajcie słowa JHWH” Abraham Abulafia i Luis de León – mistyka języka
“Hear the word of YHWH” Abraham Abulafia and Luis de León – the mystic of language - Autorzy:
- Moreno Szypowska, Jadwiga Clea
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2143203.pdf
- Data publikacji:
- 2021-12-15
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
Abraham Abulafia
Luis de León
Abraham ibn Ezra
mystic of language
mystic of words
mystic of letters
mistyka języka
mistyka słowa
mistyka liter - Opis:
-
Abraham Abulafia, sefardyjski kabalista z XIII wieku i brat Luis de León, hiszpański teolog z XVI wieku, rozwijają w swoich egzegezach mistykę języka, którą podzielić można na mistykę słowa i mistykę liter. Umiłowanie języka hebrajskiego i przeświadczenie, że jest on językiem Boga, prowadzą obu do przekonania o świętości każdej z jego części. Abraham Abulafia, chcąc przeniknąć tajniki Pisma Świętego, rozwija hermeneutyczną metodę jego odczytu, w której adept, po specjalnym przygotowaniu, zagłębia się w natchniony tekst, by przemienić się w boską literę alfabetu hebrajskiego. Zjednoczony ze Stwórcą staje się zdolny do prorokowania, a ono jest głównym celem kabały prorockiej, inaczej zwanej ekstatyczną wypracowanej przez sefardyjskiego mędrca. Luis de León nie posuwa się aż tak daleko, lecz utożsamiając imię z Bogiem, dochodzi do wniosku, że litery, pełniące podwójną funkcję, obejmują w sobie całość istnienia, stając się samowystarczalnymi. W tekstach katolickiego zakonnika, pochodzącego z rodziny konwertytów, a w szczególności w traktacie O imionach Chrystusa, znaleźć można liczne ślady metody Sefardyjczyka, co świadczy o tym, że kulturowe dziedzictwo wygnanych z Hiszpanii w 1492 roku Żydów, przetrwało w świadomości ich wnuków. Autorka, biorąc na warsztat wymieniony tekst Luisa de León oraz Światło Intelektu i Księgę Znaku Abrahama Abulafii, przedstawia mistykę języka, ze szczególnym uwzględnieniem mistyki słowa oraz liter, które łącząc się ze sobą tworzą liczne formy imion Boga. Zarówno Abraham Abulafia jak i brat Luis de León w swoim rozumieniu Pisma Świętego byli jednocześnie wierni tradycji – na przykład kiedy sięgali do autorytetu innego Sefardyjczyka, Abrahama ibn Ezra – jak nowatorscy, zgodnie z duchem żydowskiej egzegezy, w której, jak to zwięźle wyraził chasydzki rabin Nachman z Bracławia: „Zabronione jest się starzeć!”.
Abraham Abulafia, a 13th-century Sephardic Kabbalist and brother Luis de León, a 16th-century Spanish theologian, develop in their exegesis a mystic of language that can be divided into mysticism of words and mysticism of letters. The love of the Hebrew language and the conviction that it is the language of God lead both of them to believe that each of its parts is sacred. Abraham Abulafia, wanting to penetrate the secrets of the Holy Scriptures, develops a hermeneutic method of reading it, in which the adept, after special preparation, delves into the inspired text to transform into the divine letter of the Hebrew alphabet. United with the Creator, he becomes capable of prophesying, and it is the main goal of the prophetic or ecstatic kabbalah developed by the Sephardic sage. Luis de León does not go that far, but by identifying the name with God, he comes to the conclusion that the letters, having a double function, encompass the whole of existence, becoming self-sufficient. In the texts of a Catholic religious from a family of converts, and in particular in the treatise Meditations on the Divine Name, one can find numerous traces of the Sephardic method, which proves that the cultural heritage of the Jews expelled from Spain in 1492 survived in the minds of their grandchildren. The author, taking on the above-mentioned text by Luis de León, Light of Intellect and Book of the Sign of Abraham Abulafia, presents the mysticism of the language, with particular emphasis on the mysticism of the word and letters, which combine to form numerous forms of God’s names. Both Abraham Abulafia and Brother Luis de León, in their understanding of the Scriptures, were both faithful to tradition – for example, when they reached for the authority of another Sephardic, Abraham ibn Ezra – as innovative, in keeping with the spirit of Jewish exege- sis in which, as succinctly expressed by the Hasidic rabbi Nachman from Bracław: „It is forbidden to grow old!” - Źródło:
-
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 7-27
1734-4530
2450-0399 - Pojawia się w:
- Filozofia Chrześcijańska
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł