Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mistyfikacja literacka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ile Przybyszewskiego w Przybyszewskim? Kontrowersje wokół bułgarskich wydań utworów pisarza
How Much of Przybyszewski is in Przybyszewski? Controversies Surrounding the Bulgarian Editions of the Author’s Oeuvre
Колко автентичен е Пшибишевски в преводите му в България? Споровете около българските издания на произведенията на писателя
Autorzy:
Misztela, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38590170.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Przybyszewski
przekład
bułgaryzacja
mistyfikacja literacka
modernizm bułgarski
translation
bulgarisation
literary mystification
Bulgarian modernism
Opis:
Artykuł analizuje kontrowersje, jakie pojawiały się w Bułgarii wokół tamtejszych edycji utworów Stanisława Przybyszewskiego, ukazujących się na początku XX wieku. Pierwsza część tekstu bada sceptyczne głosy odnoszące się do działalności translatorskiej poświęconej dziełom polskiego modernisty, ze szczególnym uwzględnieniem trylogii powieściowej Homo sapiens (doczekała się ona aż trzech bułgarskich wydań!) oraz patriotycznego eseju Szlakiem duszy polskiej. Druga część artykułu skupia się na zagadkowej kwestii jednoaktowej sztuki pt. Wokół kwestii kobiecej. Wydana razem z dramatem Dla szczęścia w 1910 r., podpisana została jako „zbułgaryzowany przekład” utworu Przybyszewskiego, dokonany przez Aleksandra Simeonowa. Brak jednak wzmianki dotyczącej oryginału, na którym miałby się wzorować tłumacz, a dzieło w bardzo luźny sposób nawiązuje do twórczości Przybyszewskiego. Pozostaje zatem pytanie, czy podpisanie utworu jako zbułgaryzowanego przekładu miało omamić i przyciągnąć potencjalnego czytelnika, czy może też było przygotowaniem bardziej świadomego odbiorcy do gry konwencjami.
The article addresses the controversies that accompanied the Bulgarian editions of Stanisław Przybyszewski’s oeuvre, mainly in 1910s and 1920s. The first part looks at the disputes around quality and fidelity of the translations of his works, with particular emphasis on the Homo sapiens trilogy and the essay On the Paths of the Polish Soul. The second part examines a mysterious issue of one-act play, Around the woman question, signed as a “bulgarized translation” of Przybyszewski’s drama, made by Alexander Simeonov.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2023, 13; 1-19
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Kazimir Pashkevichs Poem Poland prospers with Latin... as a Literary Mystiication
Wiersz Jana Kazimierza Paszkiewicza "Polska kwitnie łaciną…" jako mistyfikacja literacka
Autorzy:
Bahdanovich, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837725.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the poem Польска квитнет лациною... (Poland prospers with Latin)
Jan Kazimir Pashkevich
Slutsk manuscript of the First Lithuanian Statute of 1529
a hermeneutic reconstruction
literary mystification
ideology of ‘panrusism’
poemat Польска квитнет лациною… (Polska kwitnie łaciną...)
Jan Kazimierz Paszkiewicz
spis Słucki I Wiekiego Statutu Litewskiego z 1529 r.
rekonstrukcja hermeneutyczna
mistyfikacja literacka
ideologia panslawizmu
верш Польска квітнет лаціною...
Ян Казімір Пашкевіч
Слуцкі спіс Першага Літоўскага Статута 1529 года
герменеўтычная рэканструкцыя
літаратурная містыфікацыя
ідэалогія „панрусізму”
Opis:
The article offers a new interpretation of the famous Belarusian poem of the 17th century Польска квитнет лациною... (Poland prospers with Latin), the author of which is considered to be Jan Kazimir Pashkevich, and the date of writing is August 22, 1621. The poem is canonized in Belarusian literature as a sample of civil and patriotic lyrics and a hymn to the native Belarusian language, but the article questions the authenticity of the work as a monument of the literature of the 17th century; the circumstances that make the poem mysterious and anachronistic in the context of its era are also revealed. The author of the article suggests a hermeneutic reconstruction of an alternative history of the poem by Jan Kazimir Pashkevich Польска квитнет лациною...: namely, substantiates the hypothesis that the poem is a successful literary mystification created in the 40`s of the 19th century by Vilnius Governor-General and lover of antiquities and A. V. Semenov to reinforce the ideology of ‘panrusism’ and to legitimize, with the help of cultural projects, the domination of the Russian Empire on the occupied after the partitions of Polish-Lithuanian Commonwealth lands of historical Lithuania-Belarus. Semenov had the opportunity and reason to realize such an ideological project by getting acquainted with the ancient documents of the subordinate region, especially with the handwritten Slutsk manuscript of the First Lithuanian Statute of 1529, which was created in old Belarusian and which contained many documents unrelated to the main text, various records, as well as empty pages. The practical conditions for making copies and the necessary changes on the corresponding page of the manuscript were created by an easy-to-use lithography technology.
W artykule została zaprezentowana nowa interpretacja słynnego białoruskiego siedemnastowiecznego (datowanego na 22 sierpnia 1621 r.) wiersza Польска квитнет лациною... (Polska kwitnie łaciną...), za autora którego uważany jest Jan Kazimierz Paszkiewicz. W literaturze białoruskiej utwór uznawany jest za przykład tekstu o charakterze patriotycznym oraz jako hymn ku chwale rodzimego języka białoruskiego. Jak dowodzi przeprowadzona analiza, przynależność poematu do swojej epoki nie jest kwestią oczywistą, czego dowodzą dodatkowe, uwzględnione w artykule czynniki decydujące o tajemniczości i anachroniczności poematu. Autor proponuje hermeneutyczną rekonstrukcję alternatywnej historii powstania wiersza Jana Kazimierza Paszkiewicza Польска квитнет лациною…, opartą na hipotezie, że badany utwór stanowi pochodzącą z lat 40. XIX w. udaną mistyfikację literacką wileńskiego gubernatora generalnego i miłośnika antyków A.W. Siemionowa, zaplanowaną w celu utrwalenia na okupowanych po rozbiorach Rzeczypospolitej ziemiach historycznej Litwy i Białorusi ideologii panslawizmu i legitymizacji dominacji Imperium Rosyjskiego. Realizacja tego projektu była możliwa dzięki dostępności dokumentów archiwalnych a zwłaszcza znajomości napisanego w języku starobiałoruskim i zawierającego wiele niepowiązanych dokumentów. różnego rodzaju wpisów oraz pustych stron rękopisu spisu słuckiego pierwszego Wielkiego Statutu Litewskiego z 1529 r. Kopiowanie i dokonywanie zmian w manuskryptach umożliwiała dostępna wówczas technika litografii.
У артыкуле прапанавана новая інтэрпрэтацыя вядомага беларускага верша ХVІІ ст. Польска квитнет лациною..., аўтарам якога лічыцца Ян Казімір Пашкевіч, а датай напісання 22 жніўня 1621 г. Верш кананізаваны ў беларускай літаратуры як узор грамадзянска-патрыятычнай лірыкі і гімн роднай беларускай мове, аднак у артыкуле ставіцца пад сумненне аўтэнтычнасць твора як помніка літаратуры ХVІІ ст., выяўляюцца акалічнасці, якія робяць верш загадкавым і анахранічным у кантэксце сваёй эпохі. Аўтарам артыкула прапануецца герменеўтычная рэканструкцыя альтэрнатыўнай гісторыі ўзнікнення верша Яна Казіміра Пашкевіча Польска квитнет лациною...: а менавіта абгрунтоўваецца гіпотэза, што верш з’яўляецца ўдалай літаратурнай містыфікацыяй, створанай ў 40-я гады ХІХ ст. віленскім генерал-губернатарам і аматарам старажытнасцей А.В. Сямёнавым з мэтай замацавання ідэалогіі „панрусізму” і легітымізацыі панавання Расійскай імперыі на захопленых пасля падзелаў Рэчы Паспалітай землях гістарычнай Літвы-Беларусі пры дапамозе культурніцкіх праектаў. Магчымасцю і нагодай для рэалізацыі такога ідэалагічнага праекту для Сямёнава стала знаёмства са старажытнымі дакументамі падпарадкаванага краю, асабліва з рукапісным Слуцкім спісам першага Літоўскага статута 1529 г., які быў створаны на старабеларускай мове і ў якім былі досыць шматлікія, не звязаныя з асноўным тэкстам дакумента, запісы рознага характару, а таксама пустыя старонкі. Практычныя ўмовы для выканання копій і ўнясення патрэбных зменаў на адпаведнай старонцы рукапісу стварала даступная ў прымяненні тэхналогія літаграфавання.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 171-201
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies