Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "misterium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 83
Tytuł:
Misterium paschalne w życiu Kościoła i chrześcijanina
Autorzy:
Nowak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041391.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
misterium paschalne
sakramenty uobecnieniem misterium paschalnego
Pascha
życie chrześcijanina
przesłanie dla świata
Opis:
Misterium Paschalne Chrystusa uobecniane w liturgii sakramentalnej jest modelem wzrostu duchowego chrześcijan na drodze oczyszczenia, oświecenia i zjednoczenia. Przejście (Pascha) Chrystusa ze śmierci do życia jest modelem drogi chrześcijanina. Chrześcijanie żyją na co dzień paschalnym misterium, kiedy dążą do tego, co doskonalsze i kiedy nowość życia wyrażają w pełnieniu dobrych uczynków. Udział w przejściu Chrystusa przez śmierć do nowego życia polega na porzucaniu sposobu życia człowieka grzesznego i dążeniu do czynów na miarę odnowionego w tajemnicy Chrystusowej śmierci i Jego chwalebnego zmartwychwstania. Wiara otrzymana na chrzcie umożliwia człowiekowi uczestnictwo w paschalnym misterium Chrystusa i daje udział w zmartwychwstaniu Syna Bożego. Zjednoczenie z Chrystusem i pozostawanie w Nim to w teologii paschalnej uczestnictwo w ofierze Zbawiciela. Pascha jest wydarzeniem, które opromienia swym blaskiem życie pojedynczego chrześcijanina, ale także całą historię ludzkości. Ostateczne dopełnienie w Chrystusie jest przeznaczeniem całego wszechświata.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 173-184
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminologiczne podstawy katechezy mistagogicznej
Terminological bases of the mystagogic catechesis
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340975.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
mistagogia
symbol
misterium
catechesis
mystagogy
mystery
Opis:
One of the greatest problems modern religious education struggles with is the decreasing participation in the sacramental life of ever greater number of Catholics. It seems that the only antidote to this situation may be an in-depth mystagogic catechesis that will help overcome the magic and superficial perception of liturgy. In the present article an attempt is undertaken to synthetically define the very reality of mystagogy, and the two basic notions, on which it is based, that is „symbol” and „mystery”, are subjected to analysis. A proper understanding of these terms are necessary to work out a modern conception of mystagogic catechesis.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 181-190
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misteryjna natura liturgii
The Mystery Nature of Liturgy
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062629.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium
misteria
misteryjny
misterium Chrystusa
sakrament
liturgia
Kościół
Objawienie
mystery
mysteries
mystery of Christ
sacrament
liturgy
Church
Revelation
Opis:
The mystery nature of liturgy issues from the mystery nature of God’s Revelation that has its height in Jesus Christ. It is in liturgy that Christ’s salutary mystery is actualized. Owing to this, man can participate in Christ’s mystery, and the very mystery achieves its aim. The mystery nature of liturgical celebration is fulfilled in its being a reorientation of Christian life to the mystery of Christ and to participating in it. The mystery character of celebration is also warranted owing to its five dynamisms: remembrance, participation, presence and action of the Holy Spirit, and in consequence the presence and action of Christ-the Church, and reference to the heavenly liturgy. Owing to these dynamisms liturgy is not just educating people and cheering up their hearts, but it is supposed to become the meaning of their lives, an impersonated adoration. The truth about the mystery nature of liturgy is confirmed in the Church’s Tradition and teaching, as well as in the post-Caselian liturgical theology that achieves its most mature form in the Roman school. The mystery character of liturgy should be constantly discovered and emphasized both in ars celebrandi and in ars participandi of liturgy. It consists in the concentration of the Person of Jesus Christ and on the attitude of adoration. If liturgy in its mystery character is a continuation of the mystery of Jesus Christ by its actualization, the care for the mystery character of liturgy is the care for the growth of God’s Kingdom until its fulfillment in the Heavenly Kingdom. Also its language results from the mystery nature of liturgy. The proper and the only permissible language of liturgical celebration is the symbol and the sign, whose special kind is the uttered word.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 159-183
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium czasu w myśli patrystycznej Kościoła prawosławnego a kalendarz liturgiczny
The mystery of time Eastern Patristic Thought and Orthodox Theology and the liturgical calendar problem
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171312.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
czas
misterium
czas linearny
czas eoniczny
kalendarz liturgiczny
Opis:
Time as a subject of philosophico-theological investigations has always been a quasi mystery, difficult to be explained in an exhaustive way because of its relativity to the other creation, and submitting only to the will of its Creator. Linear time can seemingly easily be described in terms of movement and events in the material world occurring as a result of a continually changing reality, but eonic time – or using the terminology applied by St Maxim the Believer – angelic time, apart from the scarce theological statements remains an unknown value, a reality that will only be revealed in the new existential dimension. In this context the sanctification of the mystery of time by the Incarnation of God the Word acquires a concrete sense and simultaneously substantiates the appearance of the liturgical calendar as a living thread weaved from the sanctified links by the Holy Spirit, systematically formed in a cyclically occurring order of dates and sacred events attached to them. The significance of the calendar for the mystic life of the Church that comes from the fact described above shows its importance and at the same time a need to eliminate any dissonance in the ecclesiastical body that occurs due to the functioning of two different systems of counting in the Orthodox Church, namely the Julian system and the New-Julian system.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 69-75
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza w Ewangelii św. Jana
Autorzy:
Wróbel, Mirosław Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623476.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Jana
władza Boga
autorytet
misterium zbawcze
Opis:
L'autore presenta il probierna dell'autorita nel IV Vangelo e lo situa sullo sfondo della teologia di Giovanni. Si parte dall'individuare i testi, in cui si trova la parola exousia. La lettura di questi testi permette di discutere diversi aspetti dell'autorita presentati nel IV Vangelo: l'autorita del Padre, l'autorita del Figlio, l'autorita dei nemici di Dio e l'autorita dei discepoli. Il Padre e la Fonte e ił Soggetto dell'autorita, la quale comunica al Figlio. Gesu attraverso la sua missione, la quale culmina nella morte sulla croce, rivela l' essenza dell 'autorita com e Amore e Vita. In questo modo Gesu vince l'autorita delle tenebre e del peccato. La vittoriosa missione del Figlio si prolunga nella vita dei suoi discepoli, i quali grazie allo Spirito Santo partecipano nel mistero salvifico di Dio Padre.
Źródło:
Verbum Vitae; 2008, 14; 135-152
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty antropologiczne, personalistyczne i komunikacyjne we współczesnej teologii liturgii
Autorzy:
Mocydlarz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371172.pdf
Data publikacji:
2019-01-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Misterium paschalne Chrystusa
Misterium-Actio-Vita
komunikacja interpersonalna
antropologia
personalizm
natura ludzka
teologia liturgii
Sobór Watykański II
Christ’s paschal mystery
Misterium–Actio–Vita
interpersonal communication
anthropology
personalism
human nature
theology of liturgy
Vatican Council II
Opis:
Artykuł opisuje różne uwarunkowania wypływające z ludzkiej natury oraz wynikające z niej wszystkie aspekty antropologiczne, które stanowią podstawę, a jednocześnie są drogą zbawczej mediacji interpersonalnej i komunikacji Boga z człowiekiem oraz człowieka z człowiekiem w Liturgii. Te uwarunkowania ukazane są w trzech punktach: 1. Liturgiczne tło i jego zbawczy kontekst; 2. Aspekty antropologiczne jako warunek sine qua non oraz horyzont refleksji liturgiczno-teologicznej, oraz 3. Aspekty personalistyczne i komunikacyjne – wzajemna korelacja i umiejscowienie w teologii liturgii. Wszystkie wyszczególnione elementy stanowią nierozerwalną całość, a bez któregokolwiek z nich nie jest możliwa celebracja żywej liturgii we wspólnocie Kościoła.
The article describes various conditions arising from human nature and the resulting from it anthropological aspects that form the basis, and the way of salvific interpersonal mediation and communication between God and the human being and the communication of humans between themselves in the Liturgy. These conditions are shown in three points: 1) The liturgical background and its salvific context; 2) The anthropological aspects as a sine qua non condition and the horizon of liturgical-theological reflection, and 3) The personalistic and communicative aspects – mutual correlation and placement in theology of liturgy. All specified elements constitute an inseparable whole, and without any of them it is not possible to celebrate a living Liturgy in the community of the Church.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 1; 51-65
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światopoglądy młodopolskie w teatralnym lustrze XXI wieku. „Termopile polskie” Tadeusza Micińskiego i Jana Klaty
The Young Poland world-view in the theatrical mirror of the 21st century Tadeusz Miciński’s and Jan Klata’s 'The Polish Thermopylae'
Autorzy:
Brzozowska, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967370.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
theatre
drama
history
mystery play
teatr
dramat
historia
misterium
popkultura
Opis:
The previous attempts to present Tadeusz Miciński’s The Polish Thermopylae on the stage ended in either a complete failure or at least unfulfilled expectations. The multi-dimensional text-charade, full of numerous historical and philosophical references, constitutes a true challenge for an audience and a director. The ideological potential of the text encourages risky updates and simplifications. The plot of Miciński’s play is set in the years 1787–1813, starting with the meeting of King Stanisław August with Empress Catherine II and ending with the death of Prince Józef Poniatowski in the Elster River; yet, it takes place in the head of the dying prince. The Polish Thermopylae condenses time in a mysterious way and provokes the spectator to interpret historical events from the perspective of a mystery play. Jan Klata, the director, abandons allusions to a mystery play, uses many cliches from the sphere of pop-culture, and exposes the presence of the grotesque in Miciński’s play. In his impressive post-modern show, reality is arranged like a video clip: a juxtaposition of war and sports and erotic conquest, a conventional presentation of Empress Catherine II as the insatiable Messallina, a gymnastic amploi of Patiomkin as an allusion to Putin’s muscle flexing are not an intellectual challenge for the contemporary audience. And the ideal of Miciński’s theatre is the theatre being the judgement of conscience, the theatre being the mirror, the “mouse-trap” that never becomes out of date.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anamnetyczny charakter sakramentu bierzmowania w ujęciu bpa Wacława Świerzawskiego
Anamnetic character of the sacrament of confirmation in the grasp of bishop Wacław Świerzawski
Autorzy:
Potrzebowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056597.pdf
Data publikacji:
2021-01-04
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
anamneza
bierzmowanie
litrugia
misterium
obrzęd
anamnesis
confirmation
liturgy
mystery
ceremony
Opis:
Obecność misterium paschalnego Chrystusa w liturgii sprawia Duch Święty. On czyni wydarzenia zbawcze Chrystusa skuteczną anamnezą. W sakramencie bierzmowania Paraklet udoskonala dzieło Chrystusa, rozpoczęte w sakramencie chrztu. Mocą swoich darów uzdalnia człowieka do łatwiejszego poznania Bożej prawdy i skutecznego świadczenie o Bogu, który jest Miłością. On też uzdalnia uczestników sakramentu bierzmowania do ożywiania wiary. Ta zaś aktualizuje zobowiązania chrzcielne. One bowiem staną się zobowiązaniami także sakramentu bierzmowania. Bpowi Świerzawskiemu bardzo zależało, aby sakrament bierzmowania był dobrze rozumiany i przyjmowany z żywą wiarą przez jego diecezjan. Bierzmowanie bowiem dynamizuje osobowość ochrzczonego. Uzdalnia go także do brania współodpowiedzialności za Kościół, nie jakiś Kościół, ale za konkretnych ludzi, z którymi bierzmowany ten Kościół tworzy.
The presence of the Paschal mystery of Christ in the Liturgy is caused by the Holy Spirit. He causes the saving act of Christ effective anamnesis. In the sacrament of confirmation the Paraclete perfects the act of Christ that began in the sacrament of baptism. With the power of His gifts, the Holy Spirit enables a man to get to know the God's truth easier and to give effective testimony about God who is Love. It is the Holy Spirit who enables the participants of the sacrament of testimony to lively faith. Yet, the lively faith brings the baptismal promises up to date as they will become the promises of the sacrament of baptism as well. Bishop Świerzawski was deeply concerned about the fact the sacrament of baptism was well understood and accepted with a lively faith by his diocesans. It is because the sacrament of confirmation makes the personality of the baptised person dynamic. It also enables them to take the co-responsibility for the Church, not any Church, but the specific people who the confirmed person forms the Church with.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2020, XVII/17; 8-27
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anamnetyczny charakter obrzędów chrzcielnych
Anamnestic character of baptism ceremonies
Autorzy:
Potrzebowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056631.pdf
Data publikacji:
2017-11-17
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
anamneza
chrzest
litrugia
misterium
obrzęd
anamnesis
baptism
liturgy
mystery
ceremony
Opis:
Chrzest jest jednym z siedmiu sakramentów świętych. A te święte czynności, ustanowione przez Chrystusa, są skutecznymi znakami łaski uświęcającej lub uczynkowej. Chrzest swoją moc czerpie z paschy Chrystusa. Tę tajemnicę zbawienia przypominają i aktualizują obrzędy chrzcielne. Już formą anamnezy jest znak krzyża, czyniony na czole katechumena. Procesja chrzcielna jest wyrazem pragnienia kroczenie drogą paschy Chrystusa. W tajemnicę paschalną Wcielonego Słowa wprowadza skutecznie słowo Boże, proklamowane podczas obrzędów chrzcielnych. W tych obrzędach sakramentalną skuteczność ujawnia woda chrzcielna, znak zanurzenia w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. A to zanurzenie daje udział w synostwie Bożym. Anamnetyczny charakter posiadają także obrzędy wyjaśniające. Namaszczenie olejem krzyżma wprowadza w misję Chrystusa, Namaszczonego Duchem Świętym. Biała szata i świeca chrzcielna są znakiem obleczenia się w Chrystusa i uczestnictwa w Jego światłości.
Baptism is one of the seven sacraments of the Catholic Church. It is an effective sign of sanctifying grace. It introduces into the mystery of death and Resurrection of Jesus Christ. Baptism ceremonies have mistagogical character. The sign of cross made on the foreheads of neophytes, processions, as well as words of God and baptism ceremonies which explain sacramental ablution help to understand that the baptism allows us to participate in God’s sonship and in the priestly, prophetic and pastoral mission of incarnated Son of God.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 52-75
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość sakramentalnego misterium w przymierzu Chrystusa z Kościołem i w małżeństwie
The identity of sacramental mystery in the covenant between Christ and Church and marriage covenant
Autorzy:
Rychlicki, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663457.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sakrament
misterium
przymierze
przymierze małżeńskie
identity
sacrament
covenant
marriage covenant
Opis:
A close connection between anthropological and theological dimension of marriage triggers a series of problems and requirements in the key of Christian ethics. Marriage as a good gift from the Creator, granted in the divine act of creation (cf. Genesis 1, 26-27), is a natural institution raised by Christ to the dignity of a sacrament. As a result, it constitutes a research subject of both secular and theological sciences, including canon law. As a natural institution, in the Old Testament it is a symbol of the covenant of God’s love to Israel, which confirms its greatness and at the same time is a challenge to cooperate in the act of creation with God (cf. Genesis 1, 28). With time, as a privileged creation of the Creator, marriage received special attention of Jesus Christ, who developed its meaning and importance in the key of new covenant of love between Christ and Church. In the message of St. Paul, marriage not only symbolizes the covenant of God’s love to humans, but is also “a realistic renewal” of this covenant of love (cf. Ephesians 5, 31-32). Thereby, marriage created by the Creator at the beginning of history, reaches in the covenant between Christ and Church (new God’s people) its sacramental dimension as an institution “reconstructing” God’s love to humans. This unique value constitutes for a man and woman, united in marriage, a requirement of faithfulness and permanence of their covenant, modeled of the covenant of God’s love to humans. As far as the unity and indissolubility of marriage is concerned, over the centuries the Christian tradition has taken note of a number of examples of faithful obedience and drastic failure to comply with the rules of marriage. Cultural changes in our century clearly indicate drastic changes in the institution of marriage and family, not only in religious, but also natural dimension and lead to dehumanization of the human person. The destruction of marriage and family as fundamental units of society, leads to its impairment and degradation in cultural and existential aspect.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2017, 28, 2; 83-106
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paschalne ukierunkowanie homilii
The Paschal Direction of the Homilly
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040389.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium Chrystusa
misterium paschalne
misteria Chrystusa
liturgia
homilia
rok liturgiczny
mystery of Christ
Paschal Mystery
mysteries of Christ
liturgy
homily
liturgical year
Opis:
Dyrektorium homiletyczne, przedstawiając dynamikę właściwą dla treści homilii, wskazuje na jej trzy elementy: wyjaśnienie tekstów świętych przez pryzmat śmierci i zmartwychwstania Chrystusa; uobecnienie misterium paschalnego w liturgii; przedłużenie owego misterium w życiu wiernych. Takie ujęcie homilii jest przejawem wyraźnego wpływu teologii liturgicznej, według której liturgia łączy w sobie trzy elementy: misterium (misterium Chrystusa), actio (celebrację liturgiczną) i vita (życie chrześcijańskie). Zgodnie z tym podejściem liturgia, a w niej i homilia, jest celebracją (aktualizacją) zbawczego misterium po to, aby ogarnęło ono życie chrześcijan, i zarazem celebracją życia chrześcijan w celu włączenia go w zbawcze misterium. Homilia, która pozostaje zawsze na służbie misterium Chrystusa, jawi się jako szczególne miejsce spotkania teologii, liturgii i chrześcijańskiego życia. W takiej perspektywie podstawowym zadaniem homilisty jest stopniowe odsłanianie i uobecnianie całego misterium Chrystusa z ciągłym odniesieniem do Paschy.
The Homiletic Directory presents the correct dynamics for the contents of a homily by pointing to its three elements: explaining the sacred texts through the prism of the death and resurrection of Christ; making present the Paschal mystery in the liturgy; and extending this mystery into the life of the faithful. Such an approach to preaching a homily reveals the clear impact of liturgical theology, according to which the liturgy combines three elements: the misterium (the mystery of Christ), the actio (the liturgical celebration) and the vita (the Christian life). In this vision, the liturgy and the homily preached during mass are a celebration (an actualization) of the salvific mystery in order that it encompass the lives of Christians and at the same time it is a celebration of the life of Christians, placing them into the saving mystery. In this way, the homily, which is always at the service of the mystery of Christ, becomes a special meeting place for theology, the liturgy and Christian life. In this perspective, the basic task of the homilist is gradually uncovering and making present the whole mystery of Christ by continually referring to the Passover.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 7-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia doprowadzaniem do spotkania z Chrystusem w Eucharystii
Homily as a Leading to the Encounter with Christ in the Eucharist
Autorzy:
Dąbrówka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040390.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
mistagogia
misterium Chrystusa
homily
liturgy
mistagogy
mystery of Christ
Opis:
Prezentowany artykuł ukazuje homilię jako przestrzeń doprowadzania do spotkania z Chrystusem w Eucharystii. Jednym z trzech podstawowych zdań, jakie autorzy najnowszego Dyrektorium homiletycznego wyznaczają homilii, jest bowiem przygotowanie wspólnoty do celebrowania Eucharystii i do rozpoznania, że dzięki niej zgromadzeni naprawdę biorą udział w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pana. Homilista powinien pamiętać, że Chrystus jest obecny w Eucharystii nie tylko po to, by Go adorować, ale przede wszystkim by zbawiać człowieka i uwielbiać Ojca. Głównym zadaniem homilii jest wprowadzenie w to zbawcze działanie Chrystusa poprzez ukazanie znaczenia celebrowanego misterium. Dokonuje się to poprzez odwołanie się do wspominanej w Eucharystii tajemnicy roku liturgicznego oraz proklamowanego w niej słowa Bożego. Przepowiadanie, które wskazuje na zbawczą obecność Chrystusa w liturgii, z pewnością zabezpieczy homilistę przed błędem moralizatorstwa.
This article presents homily as a space of leading to the encounter with Christ in the Eucharist. One of three primary tasks, which are appointed to the homily by the authors of the newest Homiletic Directory, is preparing community to celebrating the Eucharist and recognizing that they really take part in the mystery of Lord’s death and resurrection through it. Homilist should remember, that Christ is present in the Eucharist not only to be adored, but most of all to save human and worship the heavenly Father. The main task of the homily is to lead into this saving action of Christ, through showing the meaning of celebrated mystery. It is done by referring to the mystery of liturgical year which is recalled to in the Eucharist, as well as to the proclaimed word of God. Preaching which indicates the Christ’s saving presence in the liturgy will certainly preserve homily from moralizing fault.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 29-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament a celebracja
The Sacrament and Celebration
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601108.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sakrament
celebracja
misterium
wspólnota wiernych
przemiana
sacrament
celebration
mystery
community faithful
transformation
Opis:
Najważniejszym miejscem i źródłem działania sakramentu jest Kościół, który ze swej natury jest przeznaczony do tworzenia prawdziwej przestrzeni zbawczej. W nim Bóg w sposób szczególny ujawnia i udziela siebie przez Chrystusa i Ducha Świętego człowiekowi. Dzięki temu następuje tajemnicze zjednoczenie istoty ludzkiej i boskiej bez naruszenia ich suwerenności. To zespolenie wprowadza w świat ludzki, widzialny i całą doczesność nowy porządek, który stanowić będzie o ich relacyjności zbawczej.
The sacraments of the Church are not only making manifest the victim of the Christ and the favour of the Holy Spirit, but are also calling for the man so that he assumes the positive attitude with regard to the act of their celebration. Since via the entire sacramental-ceremonious event the victim of the Christ is being updated still anew. Community faithful obtaining the participation in the salutary mystery play, receives the privilege of drawing from supernatural gifts. And along with him impulse towards the transformation of one’s earthly activity into the actual value serving the good of the individual and the universal community. In sacraments and the celebration one purpose always becomes apparent, deprived any of the internal opposition and ruling out which consists in bringing the man closer to God. Apart from that carry occurring between two phenomena let overcome the indifference to true spiritual values.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 59-69
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentalny charakter słowa Bożego
Sacramental character of the word of God
Autorzy:
Matwiejuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056769.pdf
Data publikacji:
2014-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
misterium
sakrament
sakramentalność
słowo
typologia
zbawienie
mystery
sacrament
sacramentality
word
typology
salvation
Opis:
The subject of the article is a relation between a word of God and a sacrament. Pope Benedict XVI talks about the sacramentality of the word of God. Some theologists identify the word of God with the sacrament. The sacramentum futuri category is helpful in under-standing this problem. It includes words of the Bible as well as described facts in terms of Jesus Christ. His types are facts connected with creation and biblical history of Israel. Sacramentality of the word of God is noticeable in his creative power as well as in his prophetic and sacrifing power. Sacramenta futuri have been filled with the incarnation of Son of God and his paschal mystery. Incarnate Word became the sacrament of God. Incarnate Son of God set seven holy sacraments. He made them the source of sancifying power. They are transmission of mystery of incarnation and Passover of Logos.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 7-23
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 83

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies