Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mise-en-scene" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    („Wędrujące pojęcia”. Koncepcja Mieke Bal – przykład inter- czy transdyscyplinarności?
    Autorzy:
    Tabaszewska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631115.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    INTERDISCIPLINARITY
    TRANSDISCIPLINARITY
    VISUALITY
    IMAGE
    MISE-EN-SCENE
    Opis:
    The notions of inter- and transdisciplinarity represent categories which the humanities frequently resort to in the discourse, but which remain difficult to define.  The attempts to do so are most often associated with subscribing to one of the possible models of interpreting relationships between individual disciplines of science. Mieke Bal’s concept of transdisciplinarity, which this paper discusses, envisages a framework where the privileged form of formulating scientific concepts would be in research practice that is rooted not only in the methodologies of individual sciences but most of all in the everyday practices and experiences.   
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2013, 8; 113-130
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inscenizacje intermedialności w filmie "Tlen" Iwana Wyrypajewa
    Representations of intermediality in Ivan Vyrypaev’s "Oxygen"
    Autorzy:
    Skowronek, Bogusław
    Paździo, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521204.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Ten Commandments
    intermediality
    intertextuality
    iconisation of writing
    mise-en-page
    mise-en-scene
    videoclip
    rap
    Opis:
    Intermediality of the cinema has been discussed many times, and what is especially indicated is a specific “imprint” that was left on film by the theatre. Similarities between a movie and a performance are described well by the mise-en-scene category (placing on the stage). By replacing the analogue picture with the digital one, the mise-en-page category becomes more familiar to today’s mechanisms of creating film. Intermediality of modern film should be seen as a peculiar realization of common points of arts and media. In Ivan Vyrypaev’s Oxygen, functioning of these intermedialities is based on mutual circulations of different means of expression, both theatrical and cinematographical. Vyrypaev based his film’s construction on a convention of recording a CD, consistently using poetics of a postmodern videoclip.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 128-135
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura pamięci w twórczości filmowej Piera Paolo Pasoliniego
    Architecture of memory in the cinema of Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    Jóźwiak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398476.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    miejsca pamięci
    lieux de memoire
    czasoprzestrzeń
    film
    inscenizacja
    Pasolini
    sites
    space-time
    movie
    mise-en-scene
    Opis:
    Punktem wyjścia rozważań jest teoria miejsc pamięci Pierre’a Nory, a także jej potencjał interpretacyjny w materii filmu i przestrzeni. Zestawienie tej teorii z wątkami przestrzeni wyobrażonej i wykreowanej mentalnie z technicznymi i formalnymi uwarunkowaniami sztuki filmowej będzie wstępem do dalszych analiz wybranych przykładów. Interesuje mnie twórczość filmowa Piera Paolo Pasoliniego, w której te zagadnienia pojawiają się z wyjątkową wyrazistością. Jak będę starał się to wykazać, w sposób szczególny przepracowywał on zagadnienie przestrzeni i czasu w filmowej narracji. Omawiając pierwszy okres twórczości tego reżysera, będę starał się przedstawić kilka intrygujących formalnie rozwiązań, które zastosował Pasolini w filmowym problematyzowaniu konwencji czasoprzestrzeni.
    The analysis of the Pierre Nora’s theory of memory sites is the starting point of my article. I found it extremely relevant to both the film studies and space related issues. After compiling that theory with the chosen threads of the imaginary and mental space, technical and formal conditions of film art, I will move towards particular examples of Pier Paolo Pasolini’s films. In this context his output seems very interesting since in the films he elaborated on such issues as the space-time, memory, the blend of mythical, archaic and modern space. Discussing the first period of his film production I will show some of the intriguing formal devices Pasolini used to question the conventional filmic space-time.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2015, 7, 2; 12-18
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le théâtre espagnol alternatif : l'avènement d'un lieu de métissages polymorphes et synergiques
    Autorzy:
    Bottin, Beatrice
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605980.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    alternatives Theater in Spanien
    Untertitel
    Dramaturgie
    Inszenierung
    alternative Spanish theatre
    subtitling
    dramaturgy
    stage direction
    théâtre espagnol alternatif
    sous-titrage
    dramaturgie
    mise en scène
    альтернативный испанский театр
    субтитры
    драматургия
    инсценировка
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    Since the beginning of the Twentieth Century, internationallyrenowned stages and festivals have welcomed Spanish playwrights by giving them the recognition they deserved. Not only has the subtitling technique helped to kindle the audience’s curiosity, but it has also significantly influenced and enriched the alternative creations offered by Rodrigo García, Óscar Gómez Mata and Angélica Liddell, in addition to promoting their dissemination. Yet did audiences receive their work in the same way in every country? Did the artists adapt their plays for the countries where they were performed?
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais
    Том не содержит аннотаций на английском языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 2
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reżyserskie szlify. Władysław Ślesicki w Szkole Filmowej (1950-1955)
    Movie Director Exercise. Władysław Ślesicki and a Film School (1950–1955)
    Autorzy:
    Pławuszewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920845.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Władysław Ślesicki
    school film
    documentary
    Kazimierz Karabasz
    Gypsies
    mise-en-scene
    movie style
    film school
    Opis:
    The article discusses Władysław Ślesicki’s studies at the Lodz Film School (1950–1955). The years he spent at Film Directing Department were fruitful not only because of a few worth-while writings, but also due to some of his first directing experiences. Ślesicki was an assistant on the set of Kazimierz Karabasz’s school films, but he also directed his own (debut) short movies (the short feature Kawaler Kubiak; the short documentary Jedzie tabor). The claim is also made that these early works foreshadow his unique cinematic style, which Władysław Ślesicki developed especially within the documentary genre and which gave him a lasting place in the history of Polish cinema.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 282-290
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsza ekranizacja Pana Twardowskiego
    The first film adaptation of Pan Twardowski
    Autorzy:
    Hendrykowska, Małgorzata
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921333.pdf
    Data publikacji:
    2017-08-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    First World War
    Skobielevski Committee
    Russian cinema
    Polish culture
    film
    legend
    adaptation
    Starewicz
    mise-en-scène
    Opis:
    The article discusses the oldest recorded film adaptation of the legend of Pan Twardowski, found in the archives of the George Eastman House in Rochester, New York. The two-part feature film was filmed in Russia between 1916 and 1917, and its creator was the famed Polish filmmaker Władysław Starewicz.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 149-160
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What bloody film is this? "Macbeth" for our time
    Autorzy:
    Rasmus, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648295.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Shakespeare
    Macbeth
    Polanski
    Kurzel
    mise-en-scène
    children
    politics
    location
    conflict
    Brexit
    ISIS
    Opis:
    When Roman Polanski’s Macbeth hit the screens in 1971, its bloody imagery, pessimism, violence and nudity were often perceived as excessive or at least highly controversial. While the film was initially analysed mostly in relation to Polanski’s personal life, his past as a WWII child survivor and the husband of the murdered pregnant wife, Sharon Tate, in retrospect its bleak imagery speaks not only for his unique personal experience but also serves as a powerful comment on the American malaise, fears and paranoia that were triggered, amongst other things, by the brutal act of the Manson Family. We had to wait forty four years for another mainstream adaptation of the play and it is tempting not only to compare Kurzel’s Macbeth to its predecessor in terms of how more accepting we have become of graphic depictions of violence on screen but also to ask a more fundamental question: if in future years we were to historicise the new version, what would it tell us about the present moment? The paper proposes that despite its medieval setting and Scottish scenery, the film’s visual code seems to transgress any specific time or place. Imbued in mist, its location becomes more fluid and evocative of any barren and sterile landscape that we have come to associate with war. Seen against a larger backdrop of the current political climate with its growing nationalism and radicalism spanning from the Middle East, through Europe to the US, Kurzel’s Macbeth with its numerous bold textual interventions and powerful mise-en-scène offers a valid response to the current political crisis. His ultra brutal imagery and the portrayal of children echo Polanski’s final assertion of perpetuating violence, only this time, tragically and more pessimistically, with children as not only the victims of war but also its active players.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2018, 18, 33; 115-128
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyspiański, Schiller, Osterwa – Pillars of Modern Polish Theatre
    Wyspiański, Schiller, Osterwa – filary nośne nowoczesnego teatru polskiego
    Autorzy:
    Braun, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030920.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Mise en scene
    Theatre direction (or theatre directing)
    Polish directorial style
    The Great Reform of Theatre
    inscenizacja
    reżyseria
    polski styl inscenizacji albo „polski teatr inscenizacji”
    Wielka Reforma Teatru
    Opis:
    Spośród wielu artystów, którzy zakładali fundamenty, a następnie budowali wielki gmach nowoczesnego teatru polskiego, historia wyróżniła trzy wielkie postaci. Stanisław Wyspiański, związany z modernizmem, przez wielu zwany „ojcem nowoczesnego teatru polskiego”, zbudował fundamenty polskiego teatru, tak jak był on rozumiany i praktykowany w XX w. w dziedzinie dramaturgii i inscenizacji. Tworzył sztuki teatralne nierozdzielnie związane z ich projektami scenicznymi. Były to „dzieła sztuki teatru”, w których materia utkana była ze słów i obrazów, z wizyjnej poezji i dosadnego realizmu. Leon Schiller poszedł śladami Wyspiańskiego. Stał się czołowym twórcą Wielkiej Reformy Teatru w Europie. Uprawiał reżyserię jako wyodrębnioną dziedzinę sztuki; stworzył „polski teatr inscenizacji”; zapoczątkował także nauczanie reżyserii jako dziedziny akademickiej. Jego głównym reżyserskim dokonaniem (obok innych widowisk) były inscenizacje polskich dramatów romantycznych, z których mickiewiczowskie Dziady (Lwów 1932, Wilno 1933, Warszawa 1934) były szczytowym osiągnięciem polskiego teatru w XX wieku. Juliusz Osterwa, aktor, reżyser, organizator życia teatralnego oraz reformator teatru, stworzył teatr Reduta, modelowe laboratorium nowego aktorstwa. Rozwinął i ugruntował psychologiczny i realistyczny nurt w polskim aktorstwie. Propagował polską dramaturgię współczesną (m.in. prapremiery sztuk Szaniawskiego, Żeromskiego, Rittnera) i poetycki teatr wspólnoty aktorów i widzów (Wyzwolenie jako dialog Konrada z widzami, misteryjny Książę niezłomny, przedstawienia podziemne i projekty z czasu II wojny światowej). Włączył swe prace w specyficznie polską tradycję „teatru służby” – służby narodowi i służby Bogu.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 415-435
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Abiekt uwięziony w języku: Współczesne inscenizacje mitu Fedry w teatrze polskim – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
    The Abject Trapped in Language: Contemporary Stagings of the Myth of Phaedra – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
    Autorzy:
    Budzowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36128146.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    mit Fedry
    abiekt
    język dramatu
    inscenizacja
    Maja Kleczewska
    Michał Zadara
    Grzegorz Wiśniewski
    myth of Phaedra
    abject
    language of drama
    mise en scène
    Opis:
    Artykuł przedstawia analizę porównawczą trzech współczesnych inscenizacji mitu Fedry wyreżyserowanych przez Maję Kleczewską (Teatr Narodowy w Warszawie, 2006), Michała Zadarę (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2006) i Grzegorza Wiśniewskiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2019). Ramę teoretyczną rozważań stanowi koncepcja abiektalności postaci Fedry i jej reprezentacji w języku dramatu. Przedmiotem analizy są reżyserskie interwencje w teksty literackie podejmujące mit Fedry: strategie ich multiplikacji, modyfikacji i anihilacji. W intertekstualnym przedstawieniu Kleczewskiej, zestawiającej różne powiązane z tematem dramaty, tekst i język stają się mniej istotne niż ciała aktorów. W ironicznym teatrze Zadary formacja dyskursywna klasycystycznego tekstu Racine’a zostaje poddana dekonstrukcyjnej analizie, ale staje się zarazem głównym tematem przedstawienia. Wiśniewski powraca do języka Racine’a, ale próbuje go przekroczyć, kontrapunktując go wyciszoną i oszczędną grą aktorską wzmacnianą kilkoma mocnymi frazami muzycznymi. Trzy analizowane przedstawienia wpisują się w koncepcję teatru jako laboratorium kryzysu, w tym przypadku – kryzysu abiektalności.
    This article presents a comparative analysis of three contemporary stagings of the myth of Phaedra: by Maja Kleczewska (Teatr Narodowy, Warsaw 2006), Michał Zadara (Narodowy Teatr Stary, Cracow 2006), and Grzegorz Wiśniewski (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 2019). The theoretical framework refers to the abject quality of the character of Phaedra and its representation in language. The author analyses the directors’ interventions in literary texts reworking the myth of Phaedra: strategies ranging from multiplication, through modification, to annihilation of the dramatic text. In Kleczewska’s intertextual staging, which juxtaposes different plays addressing the theme, the text and the language become less important than the actors’ physicality. Zadara’s ironic theatre deconstructs the discursive formation of Racine’s classical tragedy, while retaining it as the main subject of the performance. Wiśniewski returns to Rancine’s language, but tries to transcend it, counterbalancing it with quiet, restrained acting, enhanced by strong musical phrases. The three stagings resonate with the concept of the theatre as a laboratory of crisis, here: of the crisis of the abject.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 51-70
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Film jako instalacja. Przestrzeń, narracja i afekt w ekspozycji Mieke Bal „Madame B.
    Film as an Installation. Space, Narrative and Affect in Mieke Bal’s Exhibition “Madame B.“
    Autorzy:
    Rejniak-Majewska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909568.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    video installation
    space
    narrative
    mise-en-scène
    Mieke Bal
    Opis:
    The article discusses the construction of space and the position of the viewer in the video installation Madame B. Explorations in Emotional Capitalism, presented at the turn of 2013 at the Museum of Art in Łódź. Directed and designed by Mieke Bal and Michelle Williams Gamaker, the installation was produced in parallel with a full feature film of the same title. Both the installation and the film constitute an intersemiotic translation of a literary work – Gustave Flaubert’sMadame Bovary. Part of the inspiration for this experiment was the proto-cinematic quality of Flaubert’s style (narrative simultaneity resembling parallel editing, the suppression of drama, dissolution of the time-flow). The museum installation, with its use of dark exhibition space and multiscreen projection, provided an innovative interpretation of the novel by bringing to the fore its acute audio-visuality: the non-verbal level of meaning found in the presentation of material surroundings, fashion, gesture, facial expressions, sound, tone, and tempo of action. In this respect, the exhibition had an advantage over the continuous version of the feature film, which tends to focus the viewer’s attention more directly on the plot. In the case of the museum installation, the narrative continuity was disregarded in favor of the affective resonance of selected scenes from Emma’s life. Walking through a series of episodes split across nineteen screens, the viewer had to choose his or her own way through a complex narrative (the whole comprised 450 min. of filmic material), so in a sense it was the viewer who “performed the piece”. The narrative of Madame B. partly diverged from Flaubert’s story to bring it closer to our times. The anachronistic intermingling of the 19th century and contemporary realities set it away from the conventions of costume movies and suggested the actuality of Emma’s story – its relevance for contemporary questions of “emotional capitalism”. These anachronisms and the spatialization of the narrative occasioned a specific position for the viewer, who, despite the immersive effect of the images, remained conscious of his or her participatory presence here and now. Thus, while attending to the scenes of Emma’s life, the viewer might also reflect on the emotional effects they raised in him/herself. This analytic outlook did not necessarily inhibit the viewer’s sympathetic engagement with the protagonists’ emotions and experiences, but gave it a more informed character. The spatial arrangement of images, as well as the situations performed in several episodes, also invited reflections on the social function of looking and being seen. In this sense, the installation may be counted as a part of Mieke Bal’s practice of visual culture analysis.
    Źródło:
    Artium Quaestiones; 2020, 31; 39-66
    0239-202X
    Pojawia się w:
    Artium Quaestiones
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategie uhistoryczniania filmowego świata przedstawionego i narracji filmowej w kinie historycznym. Analiza zjawiska na wybranych przykładach
    Autorzy:
    Witek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041207.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    visual history
    historical film
    film narrative
    depicted world
    staging
    historicizing
    set design
    costumes
    language
    music
    events
    characters
    makeup
    mise-en-scène
    historia wizualna
    film historyczny
    narracja filmowa
    świat przedstawiony
    inscenizacja
    uhistorycznianie
    scenografia
    kostiumy
    język
    muzyka
    wydarzenia
    postacie
    charakteryzacja
    Opis:
    The article deals with the issue of strategy of historicizing film narrative and the world presented on a screen in historical cinema. It shows with what elements the film narrative and the world presented on a screen are historicized. In the introduction of the article, the most important analytical categories such as historical film and strategies of historicizing film narrative and the world presented on a screen are conceptualized. Historical film is defined as an operational category requiring conceptualization relativized to a cultural context of its use. A historical film is described as a screening work covering various genological structures, the subject of which relates to the past. The strategies of historicizing the film narrative and the film world presented on a screen are understood as numerous ways of equipping the film with various signs of historicity that allow the viewer/researcher to get an impression of the screen effect of a time shift towards the past. In the following parts of the article, the signs of historicity that have the function of historicizing the film narrative and the world presented on a screen are analyzed on the examples of various films covering a wide spectrum of history from ancient times to the present day. The Signs of historicity include the following elements: (1) scenery, stage design, costumes; (2) language; (3) music; (4) characterization; (5) events and characters. Strategies of historicizing the world presented on a screen and film narrative, which have been analyzed in the article, play a particularly important role in the so-called classic films made in the aesthetics of zero style cinema.
    Różnorodne sposoby wyposażania filmu w różnego rodzaju oznaki historyczności w artykule są nazywane strategiami uhistoryczniania filmowej narracji oraz filmowego świata przedstawionego. W związku z faktem, że w ramach respektowanej w tekście koncepcji film historyczny jest opowieścią przedstawiającą bliższą lub dalszą przeszłość, jedną z najistotniejszych oznak historyczności filmowej opowieści jest w tym przypadku efekt ekranowego przesunięcia w czasie ku przeszłości. Polega on na tym, że oglądając film, widz ma świadomość odmienności świata prezentowanego na ekranie od tego, który znamy z codziennego współczesnego doświadczenia. Artykuł skupia się na ukazaniu roli Mise-en-scène w uhistorycznianiu filmowej narracji i świata przedstawionego.
    Źródło:
    Res Historica; 2020, 50; 573-604
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szafa marzeń. Dziecięce kryjówki w E.T. Stevena Spielberga
    The Dream Closet. Children’s hiding places in Steven Spielberg’s E.T. the Extra-Terrestrial
    Autorzy:
    Kostyra, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047271.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    E.T. the Extra-Terrestrial
    Steven Spielberg
    children’s bedroom
    American cinema
    child’s gaze
    mise en scène
    Opis:
    The filmmakers made efforts to present reality from a child’s viewpoint. Among the strategies applied for this purpose, we find a detailed approach to grasping the atmosphere of children’s bedrooms. The wardrobe, intimate lighting, cozy nooks and child’s props allow the creation of a space of autonomy and the uncanny effect, which slips away from adults’ perception. The author uses works on the anthropology of place, the psychoanalysis of dreams, film studies analyses of E.T. and also the history of cinematic representation of children’s worlds in order to describe the specificity of domestic space in Spielberg’s movie. At the same time, the author proposes that E.T. can be interpreted as a movie about the relative independence of children’s worlds in relation to the overpowering and stiflingAmerican suburbs. If we follow the proposed interpretation, then the popular judgment of E.T. as a conservative and family narration from Reagan’s days would seem to be too one-sided.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 27, 36; 41-55
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Film o sprawie Dreyfusa
    A Film about Dreyfus Affair
    Autorzy:
    Jazdon, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075489.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    anti-Semitism;
    film history;
    film analysis;
    Holocaust;
    Roman Polański;
    Dreyfus affair;
    mise-en-scene
    antysemityzm;
    historia kina;
    analiza filmu;
    sprawa Dreyfusa;
    scena filmowa;
    sekwencja filmowa;
    inscenizacja
    Opis:
    Autor analizuje w swym artykule film Romana Polańskiego Oficer i szpieg, film o sprawie Dreyfusa, przyglądając się uważnie wybranym scenom i sekwencjom, pokazując, w jaki sposób reżyser przedstawia i eksponuje temat antysemityzmu, jego zakorzenienie w elitach wojskowych i części społeczeństwa Francji końca XIX wieku. Sprawa fałszywego oskarżenia i skazania niewinnego oficera żydowskiego pochodzenia została pokazana w filmie jako złowróżbna zapowiedź nadchodzącego stulecia naznaczonego hekatombą Holokaustu, a wcześniej rzezią milionów ludzkich istnień na frontach I wojny światowej. W filmie Polańskiego pojawiają się aluzje do obu tych wydarzeń z historii. Autor wskazuje w artykule na obecne w dziele Polańskiego odniesienia do innych dzieł filmowych, nie tylko tych podejmujących temat sprawy Dreyfusa i słynnego artykułu Emila Zoli J’accuse.
    The author analyzes Roman Polański's J’accuse (2019), a film about the Dreyfus affair, carefully examining selected movie scenes and sequences, showing how the director presents and exposes the topic of anti-Semitism, its roots in the military elite and part of the French society at the end of the 19th century. The case of the false accusation and conviction of an innocent officer of Jewish origin was shown in the film as a ominous foreshadowing of the coming century marked by the hecatomb of the Holocaust and earlier by the slaughter of millions of human lives on the fronts of The Great War. Polański's film alludes to both of these historical events. In the article, the author indicates references to other films in Polański's movie, not only those dealing with the Dreyfus affair and the famous article by Emil Zola, entitled J'accuse.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 91-108
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies