Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "military intelligence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 97
Tytuł:
„Dwójka” i miasto. Agendy polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego w międzywojennej Bydgoszczy (1920–1939)
Second Department of the Polish General Staff and the City. Polish Military Intelligence and Counterintelligence Agencies in the Interwar Bydgoszcz (1920–1939)
„Двойка” и город. Подразделения польской военной разведки и контрразведки в межвоенном Быдгоще (1920–1939)
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856630.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wywiad wojskowy
Bydgoszcz
Pomorze
Ekspozytura nr 3
kontrwywiad
Military intelligence
Pomerania
Branch No. 3
counterintelligence
военная разведка
Быдгощ
Померания
экспозитура № 3
контрразведка
Opis:
W liczącej nieco ponad 100 tys. mieszkańców Bydgoszczy działało w dwudziestoleciu międzywojennym co najmniej siedem agend polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego. Ogółem, uwzględniając zmiany kadrowe, w mieście pracowało kilkudziesięciu oficerów tych służb, wspomaganych przez setki podoficerów i pracowników cywilnych. Była to zauważalna i specyficzna grupa zawodowa. Dało to podstawę do określania tego miasta – nieco na wyrost – „stolicą wywiadu polskiego”. Bydgoszcz nie pełniła takiej roli, ale jest faktem, że agendy wywiadu były w mieście nad Brdą wyjątkowo liczne. Największą placówką wywiadu w Bydgoszczy była Ekspozytura Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 3. Była to najwyżej ceniona przez zwierzchników wojskowych agenda wywiadu przygranicznego w latach 1930–1939. Jej pracami kierował jeden z najbardziej utalentowanych, a jednocześnie kontrowersyjnych oficerów wywiadu polskiego, mjr Jan Żychoń (1902–1944), podczas II wojny światowej rzeczywisty szef polskiego wywiadu na uchodźstwie. Siedziby ekspozytury nie były jawne. Na budynkach nie było tablic informacyjnych, nie było też zapisów w księgach adresowych i telefonicznych. Niniejszy tekst poddaje weryfikacji dotychczasowe miejsca jej lokalizacji. Były kolejno trzy. Dwie pierwsze podawano w dotychczasowej historiografii błędnie.
During the interwar period in Bydgoszcz, which had a population of just over 100,000 at the time, at least seven Polish military intelligence and counterintelligence agencies operated in the city. In total, which takes into account personnel changes, several dozen officers from these agencies worked in the city, supported by hundreds of non-commissioned officers and civilian employees. They were a noticeable and specific professional group and their appearance in the city gave rise to it being dubbed “the capital of Polish intelligence”, which was a somewhat exaggerated term as Bydgoszcz never played such a role. The largest intelligence facility in Bydgoszcz was Branch No. 3 of the 2nd Polish Army, which was the border intelligence agency most valued by military superiors between 1930–1939. It was led by one of the most talented and, at the same time, controversial Polish intelligence officers, Major Jan Żychoń (1902–1944), who headed the Polish intelligence services in exile during World War II. The offices of the branch were not public. There were no information boards on the buildings, and no entries in address or telephone books. This article also verifies the hitherto unknown previous locations of the agency, of which there were three, however the first two have been incorrectly identified in the historiography to date.
В насчитывающем чуть более 100 тыс. жителей Быдгоще в межвоенный период действовало не менее семи подразделений польской разведки и контрразведки. Всего с учетом кадровых перестановок в городе работало несколько десятков сотрудников этих служб, которых поддерживали сотни унтер-офицеров и гражданских служащих. Это была заметная и специфическая профессиональная группа. Отсюда и возникло определение этого города – хоть и несколько преувеличенное – „столица польской разведки”. Быдгощ не играл такой крупной роли, но факт в том, что спецслужбы в городе на реке Брда были действительно чрезвычайно многочисленны. На то было несколько причин. Самым крупным разведывательным пунктом в Быдгоще было Подразделение [Экспозитура] II Отдела Войска Польского №3. Это было приграничное разведывательное подразделение, которое очень высоко ценилось военным начальством в 1930–1939 гг. Его работой руководил один из самых талантливых и в то же время вызывающих споры офицеров польской разведки майор Ян Жихонь (1902–1944), который во время Второй мировой войны был фактическим главой польской разведки в изгнании. Месторасположение этой экспозитуры не было явным. На зданиях не было информационных табличек, также не было никаких записей в адресных и телефонных книгах. В данной статье предпринимается попытка верификации существующих версий месторасположения этих разведывательных служб (таких версий было три). Первые две в историографии предыдущего периода были ошибочными.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 152-182
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Okno na świat” i „dwójka”. Działalność placówki polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego w Gdyni w latach 1933-1939
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591030.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
military intelligence
the port in Gdynia
Pomerania
sea policy
counter-intelligence
the Free City of Gdańsk/Danzig
wywiad wojskowy
port w Gdyni
Pomorze
polityka morska
kontrwywiad
Wolne Miasto Gdańsk
Opis:
W Gdyni w latach 1933-1939 działała placówka polskiego wywiadu wojskowego. Był to Posterunek Oficerski nr 2 (PO 2), podlegający większej agendzie, Ekspozyturze nr 3 Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Pod kierownictwem oficera pracowało w nim kilku wojskowych i cywilów. Podlegali im agenci, zbierający wiadomości w terenie. Ich liczba oscylowała między 6 a 13. Ogółem, w latach 1933-1938 dla PO 2 pracowało w Gdańsku i Niemczech co najmniej 37 agentów. PO 2 utworzono kilka miesięcy po objęciu władzy w Rzeszy przez nazistów i tuż po wystąpieniu Niemiec z Ligi Narodów. Lata 1931-1933 były okresem wyjątkowego napięcia w stosunkach polsko-gdańskich. Ich widownią było głównie forum Ligi Narodów. Prawdopodobnie powołanie posterunku kontrwywiadu ofensywnego (bo taki miał profil działalności przez pierwsze dwa lata) spowodowane było obawą przed rozwojem sytuacji w Wolnym Mieście. Naziści byli nieobliczalni i groźni. W zakresie kontrwywiadowczym PO 2 był tarczą osłaniającą port w Gdyni i najbliższy rejon przed penetracją niemiecką idącą. Sąsiedztwo Wolnego Miasta Gdańska było główną przyczyną powołania posterunku. Było to miasto cieplarniane dla działalności szpiegowskiej i nielegalnej. Przybywali tam dezerterzy, przemytnicy, fałszerze, pospolici przestępcy, działacze polityczni i uciekinierzy przed prześladowaniami. Do listopada 1935 roku gdyński PO 2 koncentrował się na pracach kontrwywiadowczych związanych z Gdańskiem. Do łatwych zadań należało namierzanie mieszkań, w których niemieckie służby spotykały się ze współpracownikami. Kilkadziesiąt zadań rocznie dotyczyło sprawdzenia doniesień posterunków oficerskich, ekspozytury lub innych służb polskich w odniesieniu do podejrzanych osób. Szukano szpiegów i zdrajców. Badano zachowania – zwłaszcza gdańszczan – nietypowe i występujące regularnie.Zbierano wiadomości o powiązaniach między przedsiębiorstwami polskimi, gdańskimi i niemieckimi na Wybrzeżu. Sprawdzano kontakty towarzyskie oficerów Wojska Polskiego i członków ich rodzin (zwłaszcza żon). Od 1935 roku, w związku z powstaniem niemieckiej armii z poboru powszechnego (Wehrmacht) PO 2 został przestawiony na działania ofensywne, głównie na terenie Pomorza Zachodniego (czyli wschodniego obszaru Provinz Pommern oraz Grenzmark Posen Westpreussen). Chodziło o poznanie stanu niemieckich zbrojeń, dyslokacji wojsk, budowy lotnisk i umocnień (na późniejszym tzw. Wale Pomorskim, (Pommern stellung – d 1).I przewidzenie szybkości mobilizacji.
In the years 1933-1939 in Gdynia there was a post of Polish military intelligence. It wasan officers’ Post no 2 (PO-2), subordinated to a bigger agency, the Branch Office no 3 ofthe Second Department of the Polish Army’s General Staff. An officer managed a teamof several people, military men and civilians. In turn, they managed agents, who collected information. Their number oscillated between 6 and 13. Altogether, in the years1933–1938 there were at least 37 agents working for PO-2 in Gdańsk and Germany. PO-2 was created a few months after the Nazis assumed power in the Reich andjust after Germany left the League of Nations. The years 1931–1933 were a period ofexceptional tension between Poland and Gdańsk/Danzig. It was especially visible in theforum of the League of Nations. The reason behind creating a post of offensive counter-intelligence (such was the profile of the post for the first two years) was a fear of howthe situation in the Free City of Danzig might develop. The Nazis were unpredictable anddangerous. From the counter-intelligence point of view PO-2 was a shield protecting the port in Gdynia and its surroundings from the German penetration. The vicinity of Gdańsk wasthe main reason to create the post. It was a propitious city for espionage. The Free Cityof Gdańsk/Danzig was full of deserters, smugglers, forgers, common criminals, politicalactivists, escapees and refugees. Until November 1935 the Gdynia PO-2 concentrated on counter-intelligence concerning Gdańsk. A relatively easy task was to identify flats where the Germans met withtheir collaborators. Several score of tasks were related with checking the reports concerning various people; the reports were coming from the officers’ posts, the branch office or other sources. Spies and traitors were looked for. The behaviours of selected inhabitantsof Gdańsk were investigated, especially the uncharacteristic and – at the same time –regular ones. The information was collected on the connections between Polish, Gdańskand German enterprises. Social contacts of officers of the Polish Army and the membersof their families (especially their wives) were looked at carefully. Since 1935 in connection with creating Wehrmacht out of compulsory conscriptionPO-2 changed its mode of action into offensive, mainly in West Pomerania, i.e. the eastern part of Provinz Pommern and Grenzmark Posen Westpreussen. The point was to define the state of the German armaments, the deployment of German troops, the locationof their airports and fortifications (of what was to become the Pomeranian Embankment,Pommernstellung) and the speed of mobilisation.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2019, 2; 99-131
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Trudno jest teraz pracować regularnie, gdyż bez przerwy są naloty” Obraz kryzysu sueskiego z 1956 r. z perspektywy Attachatu Wojskowego przy Ambasadzie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w Kairze
„It’s difficult to Work regularly now because there are Constant Air Raids”. A View of the 1956 Suez Crisis from the Perspective of the Military Attaché at the Embassy of the Polish People’s Republic in Cairo
„Es ist schwierig, jetzt regelmäßig zu arbeiten, weil es ständig Luftangriffe gibt”. Ein Bild der Suez-Krise von 1956 aus der Sicht des Militärattachés der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo
Autorzy:
Benken, Przemysław
Centek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48531440.pdf
Data publikacji:
2024-09-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
kryzys sueski
konflikt arabsko-izraelski
Bliski Wschód
Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
attachat wojskowy
wywiad wojskowy
Suez Crisis
Arab-Israeli conflict
Middle East
2nd Directorate of the General Staff of the Polish Army
military attaché
military intelligence
Suez-Krise
arabisch-israelischer Konflikt
Naher Osten
Verwaltung II des Generalstabs der Polnischen Armee
Militärattaché
militärischer Nachrichtendienst
Opis:
W artykule dokonano analizy informacji przesyłanych przez Attachat Wojskowy przy Ambasadzie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w Kairze na temat kryzysu sueskiego w 1956 r., przesyłano do właściwych komórek pionu operacyjnego Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska. W pierwszej części artykułu dokonano charakterystyki pracy Attachatu Wojskowego przy Ambasadzie PRL w Kairze, ze szczególnym uwzględnieniem źródeł informacji, których używano przy tworzeniu szyfrogramów. Część drugą poświęcono na krótką analizę aktywności attaché wojskowego bezpośrednio przed wybuchem kryzysu sueskiego. Analizę opisu walk wytworzonego przez attachat zaprezentowano w części trzeciej. W analizowanych źródłach dominowały informacje o działaniach prowadzonych przeciwko Egiptowi przez Francję i Wielką Brytanię, a także o aktywności lotnictwa. W części czwartej zawarto ogólne oceny przebiegu walk i ich konsekwencji oraz informacje o stratach, jakie udało się pozyskać attaché, wraz z jego ocenami ich wiarygodności. W części piątej dokonano podsumowania wywodu.
Der Artikel analysiert die vom Militärattaché der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo übermittelten Informationen zur Suezkrise 1956, die an die entsprechenden operativen Zellen der Verwaltung II. Generalstabs der Armee weitergeleitet wurden. Im ersten Teil des Artikels wird die Arbeit des Militärattachés an der Botschaft der Volksrepublik Polen in Kairo charakterisiert, wobei insbesondere auf die Informationsquellen eingegangen wird, die für die Erstellung der Chiffretexte verwendet wurden. Der zweite Teil ist einer kurzen Analyse der Tätigkeit des Militärattachés unmittelbar vor Ausbruch der Suezkrise gewidmet. Im dritten Teil wird eine Analyse der vom Attaché erstellten Beschreibung der Kampfhandlungen vorgelegt. In den analysierten Quellen dominieren Informationen über die von Frankreich und Großbritannien gegen Ägypten durchgeführten Aktionen sowie über die Luftaktivitäten. Der vierte Teil enthält allgemeine Einschätzungen des Verlaufs der Kämpfe und ihrer Folgen sowie Angaben zu den Verlusten, die der Attaché ermitteln konnte, und seine Einschätzungen zu deren Zuverlässigkeit. Der fünfte Teil schließt die Argumentation ab.
This article analyzes the information sent by the military attaché at the Cairo Embassy of the Polish People’s Republic during the 1956 Suez Crisis, which was sent to the appropriate units of the operational department of the 2nd Directorate of the General Staff of the Polish Army. The first part of the article characterizes the work of the military attaché at the Cairo embassy, with particular focus being placed on the sources of information that were used to create the cyphertexts. The second part is devoted to a short analysis of the attaché’s activity immediately before the outbreak of the crisis. An analysis of the description of the fighting prepared by the attaché is presented in the third part. The analyzed sources were dominated by information regarding the actions carried out against Egypt by France and Great Britain, which included aviation activity. The fourth part contains general assessments concerning the course and consquences of the fighting, as well as information regarding the losses incurred, the credibility of which is also evaluated by the attaché. The fifth part summarizes the argument.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 2(288); 169-194
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wyścig” po agenta. Kontakty służb specjalnych PRL w sprawie werbunku Zdzisława Rurarza (1953–1962)
The “race” for an agent. Contacts of the special services of the Polish People’s Republic in the case of the recruitment of Zdzisław Rurarz (1953–1962)
Autorzy:
Pleskot, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111951.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Zdzisław Rurarz
Ministry of the Interior
the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army
military intelligence
civilian intelligence
recruitment
MSW
Zarząd II SG WP
wywiad wojskowy
wywiad cywilny
werbunek
Opis:
Zdzisław Rurarz przeszedł do historii przede wszystkim jako dyplomata, który 23 grudnia 1981 r., w reakcji na wprowadzenie stanu wojennego, poprosił Amerykanów o azyl polityczny. Stał wówczas na czele ambasady PRL w Tokio. Proponowana w artykule analiza skupia się na innym wątku – na pewnej rywalizacji służb specjalnych PRL o pozyskanie potencjalnie cennego agenta, za jakiego uznano Rurarza już na wczesnym etapie jego kariery handlowca i dyplomaty. Ów potencjał dostrzeżono jeszcze w MBP, a później w MSW, zarówno w wywiadzie, jak i kontrwywiadzie. Najwięcej determinacji wykazywał jednak Zarząd II Sztabu Generalnego (ludowego) Wojska Polskiego, a więc wywiad wojskowy. Oczywiście określenia „rywalizacja” czy tytułowy „wyścig” są pewnym uproszczeniem i świadomie przesadnym zabiegiem narracyjnym – chociaż bowiem Rurarz interesował różne służby, to ostatecznie potrafiły one porozumieć się w tej sprawie.
Zdzislaw Rurarz went down in history, first and foremost, as the diplomat who, on 23 December 1981, in response to the imposition of martial law, requested political asylum in the United States. At the time, he was head of the Polish People’s Republic’s embassy in Tokyo. The analysis proposed in this article focuses on a different thread – that of a certain competition between the secret services of the Polish People’s Republic to recruit Rurarz, considered a potentially valuable agent early in his career as a trader and diplomat. His potential was recognised by the Ministry of Public Security and later by the Ministry of the Interior, both in intelligence and counterintelligence. The most determined, however, was the Second Directorate of the General Staff of the (People’s) Polish Army, i.e. military intelligence. Of course, the terms “rivalry” or “race” are a certain simplification and deliberate exaggeration of the narrative – for although Rurarz was of interest to the various services, they were ultimately able to agree on the matter.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 587-606
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abisyńskie i hiszpańskie obserwacje Oddziału II SGWP w zakresie mobilności i zaopatrzenia wojsk na polu walki 1935–1939
Abyssinian and Spanish observations of the Second Staff Polish Army concerning the mobilization and military supply on the battlefield in the years 1935–1939
Autorzy:
Majzner, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688579.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna włosko-abisyńska
wojna domowa w Hiszpanii
Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego
Wojsko Polskie
wywiad wojskowy
motoryzacja wojska
zaopatrzenie wojska na polu bitwy
Italian-Abyssinian War
Spanish Civil War
Second Staff Polish Army
Polish Army
Military Intelligence
military motorization
military supply on the battlefield
Opis:
In the mid-1930s, the Polish military intelligence had conducted investigative and observation activities concerning the Italian-Abyssinian War and the Spanish Civil War. Both conflicts were considered as potentially valuable sources of information from the evolution of war art – technically, tactically, and operationalally. As a result, he also acquired a number of materials on combat mobility in the field and their supply in battle conditions. Unfortunately, most of them were downplayed by the Staff of the Polish Army, and the rest were unable to carry out a poorly-developed industry.
W połowie lat trzydziestych XX w. polski wywiad wojskowy prowadził działania rozpoznawczo-obserwacyjne odnośnie do wojny włosko-abisyńskiej oraz wojny domowej w Hiszpanii. Obydwa konflikty traktował jako potencjalnie cenne źródło informacji z zakresu ewolucji sztuki wojennej – w aspektach: technicznym, taktycznym oraz operacyjnym. W efekcie pozyskał również liczne materiały na temat mobilności wojsk na polu walki oraz ich zaopatrywania w warunkach bojowych. Niestety większość z nich została zbagatelizowana przez Sztab Główny Wojska Polskiego, a pozostałych nie był w stanie zrealizować słabo rozwinięty przemysł.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 259-276
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of german military intelligence and other info- intelligence services in East Prussia in the years of 1919-1939
Działalność niemieckiego wywiadu wojskowego oraz innych służb informacyjno – wywiadowczych w Prusach Wschodnich w latach 1919-1939
Autorzy:
Szymanowicz, A.
Olejnik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348275.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
Prusy Wschodnie 1918-1939
wywiad wojskowy Niemiec
szpiegostwo
Sonderdienst Nuntia
Gestapo
Abwehra
East Prussia 1918-1939
German military intelligence
espionage
Abwher
Opis:
After World War I, Germany, apart from many restrictions on armament and manpower of the army, was also deprived of the right to maintain offensive military intelligence. As a result of the restrictions, in the 1920s German offensive intelligence was organized and conspired in trade and industrial companies as well as in numerous detective agencies in the Weimar Republic. After the International Military Control Commission was liquidated in 1927, the Abwehr took over guidance over German intelligence. There were nine offices within the territory of Germany (after taking Austria into occupation in 1938 their number increased to ten), four of which – in Królewiec, Szczecin, Frankfurt upon the Oder and Wrocław – conducted intelligence activities mainly in Poland. At the beginning of the 1930s, the Abwehrstelle in Królewiec conducted intelligence activities in Poland and the countries of the Baltic region. Then officer posts (Abwehroffizier) in Malbork, Olsztyn and Ełk were subordinated to it. What is more, the Police Presidium in Gdańsk worked for its benefit. In 1933, the Gestapo came into being in Prussia. One of the most crucial tasks of the organization was to fight foreign espionage. The Gestapo activities as well as a widespread fear of that institution among the German society considerably hindered recruitment possibilities for foreign intelligence services.
Po zakończeniu I wojny światowej Niemcy, obok wielu ograniczeń dotyczących uzbrojenia i liczebności armii, zostały również pozbawione prawa do posiadania ofensywnego wywiadu zagranicznego. Ograniczenia te spowodowały, że w latach dwudziestych niemiecki wywiad ofensywny został zorganizowany i zakonspirowany w firmach handlowych, przemysłowych oraz licznych w Republice Weimarskiej biurach detektywistycznych. Dopiero po zniesieniu Międzynarodowej Wojskowej Komisji Kontrolnej w 1927 roku kierownictwo nad niemieckim wywiadem przejęła Abwehra. Na terytorium Niemiec istniało dziewięć ekspozytur (Office) (po zajęciu Austrii w 1938 r. ich liczba wzrosła do dziesięciu), z których cztery – w Królewcu, Szczecinie, Frankfurcie nad Odrą i Wrocławiu, prowadziły wywiad przede wszystkim na Polskę. Na początku lat trzydziestych Abwehrstelle w Królewcu prowadziła wywiad na Polskę i kraje bałtyckie. W tym czasie podlegały jej posterunki oficerskie (Abwehroffizier) w Malborku, Olsztynie i w Ełku, a ponadto na jej rzecz pracowało Prezydium Policji w Gdańsku. W 1933 r. w Prusach powstało Gestapo. Jednym z najważniejszych zadań tej organizacji było zwalczanie obcego szpiegostwa. Działania Gestapo i powszechny strach przed tą instytucją wśród społeczeństwa niemieckiego znacznie utrudniał możliwości werbunkowe dla obcych słuzb wywiadowczych.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2009, 3; 51-59
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afera „Pocisk” (1935–1936): preludium do afery Rana
The “Projectile” Affair (1935–1936): a Prelude to the Ran Affair
Autorzy:
Kuśnierz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234984.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
afera „Pocisk”
afera Rana
wywiad wojskowy
Hans Wieser
Projectile Affair
Ran Affair
military intelligence
Opis:
Poniższy artykuł ukazuje nieznaną w historiografii historię nawiązania przez polski wywiad wojskowy współpracy oraz jej przebiegu z Hansem Wieserem – niemieckim inżynierem, balistykiem pracującym w Związku Sowieckim, który okazał się sowieckim agentem. Współpraca z Wieserem przybrała kryptonim „Pocisk”. Dzięki Wieserowi sowiecki kontrwywiad przyłapał na gorącym uczynku polskiego agenta wywiadu wojskowego, por. Stefana Kasperskiego (Alberta Rana), w momencie odbierania przezeń materiału szpiegowskiego. W ten sposób doszło do największej wpadki polskiego wywiadu wojskowego operującego w Związku Sowieckim w latach trzydziestych XX w.
In this article, I discuss the unknown in the historiography case of establishing cooperation between the Polish military intelligence and its course with Hans Wieser, working in the Soviet Union German engineer and a ballistics expert, who, as it turned out later, was a Soviet agent. Cooperation with Wieser took the code name the “Projectile” Affair. Thanks to Wieser, the Soviet counterintelligence caught in the act of a Polish military intelligence agent, Lieutenant Stefan Kasperski aka Albert Ran, after he had received spy materials. The Ran affair was the biggest failure giving away the weaknesses of the Polish intelligence in the Soviet Union in the 1930s.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 57, 1; 95-111
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agenturalna łączność radiowa w strukturach wywiadu operacyjnego Armii Czerwonej w końcowym okresie II wojny światowej /1944 -1945/ Część II. Korespondenci węzłów łączności wywiadu operacyjnego
Radio communication of agents in operational intelligence structures of the Red Army at the end of World War II /1944-1945/ Part II: Radio communication node correspondents of operational intelligence
Autorzy:
Nogaj, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347926.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wywiad wojskowy
wywiad operacyjny
radiostacje wywiadowcze
szyfrowanie
military intelligence
operational intelligence
intelligence radio stations
ciphering
Opis:
W części pierwszej opracowania, opublikowanej w poprzednim numerze Zeszytów Naukowych, omówiono organizację oddziału wywiadowczego sztabu frontu oraz wydziału wywiadowczego sztabu partyzanckiego. Na tym tle przedstawiono organizacje oraz wyposażenie węzłów łączności tych organizacji. Kontynuując podjęty temat, w części II opracowania autor omawia szkolenie radiotelegrafistów radiostacji wywiadowczych, organizację agenturalnej łączności radiowej oraz system szyfrowania meldunków. Prezentuje także najpopularniejszą w strukturach radzieckiego wywiadu radiostację wywiadowczą „Siewier”. W części końcowej podjęto także próbę oceny agenturalnej łączności radiowej, funkcjonującej w strukturach wywiadu operacyjnego Armii Czerwonej w końcowym okresie wojny, dokonując oceny poprzez pryzmat współczesnych doświadczeń i możliwości.
The first part of the paper presents the organization of the intelligence division of the front staff and partisan staff. With those structures as background, the author describes the organization and equipment of their communication nodes. As the continuation of the subject, this paper analyzes the training of radio station telegraphists, the organization of the radio communication of agents and the system of report ciphering. In addition, the most popular Soviet intelligence radiostation “Siewier” is presented. In the final part of the paper, the author attempts to evaluate the radio communication of agents, functioning in the operational intelligence structures of the Red Army in the final years of World War II in the context of modern experience and capabilities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2014, 3; 112-136
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwa wywiadu polskiego w BBC2
Autorzy:
EM.
Powiązania:
Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza (Londyn) 2001, nr 8, s. 3
Współwytwórcy:
Polachowska, Maria. Reżyseria
Data publikacji:
2001
Tematy:
Wywiad wojskowy współpraca Polska Wielka Brytania 1939-1945 r. archiwalia
Wojna 1939-1945 r. wywiad Polska Wielka Brytania archiwalia
Military intelligence
War
Military archivist
Opis:
Dot. programu telewizyjnego w reż. Marii Polachowskiej nt. losów archiwaliów polskich związanych z działalnością wywiadu w latach II wojny światowej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Artificial Intelligence in Military Operations – Experiences and Challenges. The British Perspective
Autorzy:
Eble, Keith
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341990.pdf
Data publikacji:
2024-05-09
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Artificial Intelligence
Cyber
British
army
military operations
Opis:
This article touches on the issue of understanding and approach to the use of AI by the British army from the perspective of a representative of the British armed forces. The article will address the issues of tripartite division as to the essence of the problem today. This article was an excellent part of the author’s speech delivered during the international conference 2023 Warsaw Cyber Summit.
Źródło:
Cybersecurity and Law; 2024, 11, 1; 98-104
2658-1493
Pojawia się w:
Cybersecurity and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessing the potential of OSINT on the Internet in supporting military operations
Autorzy:
Lakomy, Miron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165717.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
open-source intelligence (OSINT)
armed forces
military
the Internet
Opis:
This article briefly discusses some of the selected open-source intelligence methods on the Internet, which may be utilised to support activities of the armed forces. The paper examines this issue in two particular dimensions. On the one hand, it overviews some of the most popular means allowing supporting conventional operations, for instance, by geolocating hostile military infrastructure or troops. On the other hand, it explores some of the selected methods allowing to support cyber warfare. It concludes that open-source intelligence offers increasing capabilities, for instance, in detecting targets for offensive cyber operations or geolocating hostile troops. Nevertheless, it also has considerable limitations, particularly in terms of susceptibility to disinformation.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2022, XLVIII, 3; 297-309
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 97

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies