Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "milczenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 75
Tytuł:
Znaczenie ciszy w muzykoterapii
The meaning of silence in music therapy
Autorzy:
Konopacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26443790.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
cisza
milczenie
muzykoterapia
muzykoterapeuta
dźwięk
silence
muteness
music therapy
music therapist
sound
Opis:
In this paper, the author attempts to provide a comprehensive description of the complex phenomenon of silence and sheds light on its significance within the context of music therapy. By considering various definitions of silence, as well as ways of approaching the phenomenon of silence, in both the domain of interpersonal communication and the abundant realm of sound, the author aims to highlight the multifaceted nature of the matter. The author discusses the distinction between the silence and the muteness, draws attention to an interdisciplinary character of the field, enumerates diverse angles of considering the issue, and examines the role of silence within a larger perspective of fields of psychotherapy and music therapy. In the presented cases of music therapy work, silence is a kind of a therapist’s tool. Owing to an insufficient amount of research papers on silence in music therapy, it is impossible to produce pioneering findings in the very field. In this paper the author ventures to summarise latest data, points out the urgency of delving deeper into the issue, and discloses novel prospects for music therapy to be discovered in pursuit of investigation of the ambiguous notion of silence.
Celem artykułu jest próba opisania złożonego zjawiska, jakim jest cisza, ze szczególnym uwzględnieniem jej znaczenia w kontekście muzykoterapii. Autorka skupia się na podkreśleniu wielowymiarowości tematu, przedstawiając różne definicje i postawy wobec fenomenu ciszy w obrębie komunikacji interpersonalnej i szeroko rozumianej przestrzeni dźwiękowej. Omówiona zostaje różnica między ciszą a milczeniem, podkreślony jest także interdyscyplinarny charakter problematyki. Autorka wymienia obszary, w których zjawisko może być rozpatrywane, a następnie szerzej przygląda się ciszy w obrębie dziedzin mających związek z oddziaływaniem terapeutycznym, w tym: psychoterapii i muzykoterapii. W przedstawionych przypadkach pracy muzykoterapeutycznej cisza stanowi rodzaj narzędzia pracy terapeuty. Zaprezentowane zostają również wypowiedzi muzykoterapeutów na temat ich własnych doświadczeń związanych z ciszą podczas sesji muzykoterapeutycznych. Niewielka liczba badań dotyczących ciszy w muzykoterapii stanowi powód, dla którego niemożliwe jest przedstawienie przełomowych wniosków w tym obszarze. Artykuł stanowi próbę podsumowania aktualnych danych, podkreśla potrzebę szerszego przyjrzenia się problematyce oraz ma na celu wskazanie muzykoterapeutycznych potencjałów tkwiących w niejednoznacznie brzmiącym pojęciu ciszy.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2023, 3(141); 43-59
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
XIX-wieczna tęsknota za oralnością. Przypadek Norwida
The nineteenth-century longing for orality – the case of Cyprian Norwid
Autorzy:
Abriszewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729518.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Milczenie
Vade-mecum
pismo
druk
literacki gest
grafia
oralność
Silence
orality
literacy
print
literary gesture
graphy
Opis:
My interest is in the relations among orality, literacy and printing as a subject of Norwid’s reflection, which keeps on appearing in his various texts. The oral tradition is a subject of reflection on what is lost, yet it is something unequivocally positive. Being ambivalent towards writing as he is, Norwid unequivocally negatively views printing. In spite of interesting technical efforts to incorporate oral elements into his texts, he belongs to the culture of the printed press, and he is a literary mind. It is this very tension that often evokes the feeling of being torn apart, and the trouble of being a poet.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 25-40
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrongdoing and Forgiveness in Boris Pasternak’s Doctor Zhivago
Krzywda i przebaczenie w Doktorze Żywago Borysa Pasternaka
Autorzy:
Głąb, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097339.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pasternak
Żywago
wina
krzywda
przebaczenie samemu sobie
los
milczenie
Zhivago
guilt
wrongdoing
self-forgiveness
fate
silence
Opis:
Could even the most ideal love justify betrayal? The author invites the reader to examine Boris Pasternak’s Doctor Zhivago through the lens of wrongdoing and forgiveness. She ponders whether Lara Antipova and Yura Zhivago can justify their actions with the beauty and the force of their love. In the light of the moral consequences of their actions, she finds such justification to be impossible. In her view the novel, culminating in the main characters’ deaths, opens itself to a transcendental sphere in which wounded people are laid bare in their humanity before themselves, free of the baggage of guilt and harm, ready for conciliation.
Czy miłość może usprawiedliwić zdradę? Autorka tekstu zaprasza do spojrzenia na powieść Borysa Pasternaka Doktor Żywago przez pryzmat krzywdy i przebaczenia. Bohaterów powieści przedstawia jako ludzi ze skazą, naznaczonych winą i cierpieniem. Zastanawia się, czy Lara Antipowa i Jura Żywago mogą usprawiedliwić swoje czyny pięknem i siłą swojej miłości, bo wydaje się, że w tym kierunku podąża narracja Pasternaka. Wskazując na skutki moralne ich czynów, Autorka uważa, że nie sposób ich usprawiedliwić najbardziej racjonalną interpretacją. Jej zdaniem powieść, kończąc się śmiercią głównych bohaterów, otwiera się na sferę transcendentalną, w której poranieni ludzie, udręczeni cierpieniem, stoją wobec siebie nadzy w swoim człowieczeństwie, uwolnieni od bagażu winy i krzywdy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 43-62
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiersze u-ciszone. Prolegomena do badań nad ciszą w wierszach Juliana Kornhausera
Silenced Poems: Preliminary Considerations on Quietness in Julian Kornhauser’s Poems
Autorzy:
Gleń, Adrian Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912543.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
sygetyka Martina Heideggera
cisza
milczenie
poezha Juliana Kornhausera
wiersz u-ciszony
Martin Heidegger's sygetics
silence
muteness
Julian Kornhauser's poetry
silenced poem
Opis:
Artykuł stanowi wstępne rozpoznanie terytorium tej części twórczości poetyckiej Juliana Kornhausera, w której znajdziemy utwory, w jakich cisza odgrywa rolę zarówno kompozycyjną, teoriopoznawczą, jak i strukturalno-tematyczną. Rozważania osnute zostają wokół kategorii wymilczania obecnej w późnych pismach Martina Heideggera, w tzw. projekcie sygetyki. Oprócz tego kontekstu autor próbuje także zarysować płaszczyzny, na których podejmować można namysł nad ciszą w wierszu (i ciszą wierszy). W celu uporządkowania owych perspektyw proponuje się nazwać je roboczo: tematyczną (1), poetologiczną (2), formalną (3); kontekstualną (4) oraz gatunkową (5). W ich właśnie obrębie umieszczone zostają rozważania o roli i miejscu zjawiska ciszy w twórczości poetyckiej Juliana Kornhausera.
The article offers some introductory considerations on this part of Julian Kornhauser’s poetic oeuvre that comprises the texts with silence in its diverse functions: compositional, theoretical, structural, and thematic. These considerations are based on the category of muteness as found in Martin Heidegger’s late works, that is, in the sigetics project. Additionally, the author endeavours to describe the levels on which researching silence in a poem (and poems’ silence) is justified. As a result, five working perspectives are proposed: (1) thematic, (2) poetologic, (3) formal, (4) contextual, and (5) generic. They become the frames for the discussion about the significance and place of silence in Julian Kornhauser’s poetry.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 249-265
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Is (Not) Told: Memory and the Rhetoric of Silence in Domnica Radulescu’s Country of Red Azaleas as an American Émigré Novel
Autorzy:
Koval, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196062.pdf
Data publikacji:
2020-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
milczenie
pamięć traumy
zapomnienie
pamięć miejsc
przekaz pamięci
sensescape
silence
traumatic memory
forgetting
memory of places
memory transmission
Opis:
The essay discusses rhetoric and multiple functions of silence as a means of remembering and forgetting in Domnica Radulescu’s novel Country of Red Azaleas as a typical example of exile fiction. Silence in the novel is presented as a blocker of traumatic memory transmission and expresses the untranslatability of trauma. Silence also becomes constitutive in the formation of characters’ new identity based on forgetting. The essay analyzes other forms of non-verbal/silent memory, such as memory of places and sensory memories and emphasizes their social and political dimension.
Tematem artykułu jest retoryka i różnorakie funkcje milczenia jako instrumentu pamiętania i zapominania w powieści Domnicy Radulescu pod tytułem Kraina czerwonych azalii, która jest typowym przykładem prozy emigracyjnej. W powieści milczenie zapobiega przenoszeniu się pamięci traumy oraz wyraża niemożliwość jej przekazywania. Ponadto odgrywa ono kluczową rolę w formowaniu się nowej tożsamości postaci, opartej na zapomnieniu. Autorka analizuje również inne formy niewerbalnej/niewyartykułowanej pamięci, takie jak pamięć miejsca i pamięć zmysłowa, podkreślając ich wymiar społeczny i polityczny.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 4; 67-79
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wann wird Schweigen zum Sprechakt? Illokutionen im Grenzbereich sprachlichen Handelns
When Does Silence Become Speech Act? Illocutions on the Borderline of Linguistic Action
Autorzy:
Topczewska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775695.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
milczenie
pauza w wypowiedzi
illokucja
pośredni akt mowy
silence
speech pause
illocution
indirect speech act
Opis:
Kiedy milczenie jest aktem mowy? Illokucje na pograniczu działań językowych Celem artykułu jest ukazanie milczenia jako niewerbalnego pośredniego aktu mowy. Wielorakie funkcje semiotyczne milczenia pozwalają traktować je jako samodzielny segment w ciągu wypowiedzeń, któremu odpowiada działanie odrębne od poprzedzającego i/lub następującego po nim działania werbalnego. Interpretacja milczenia rzadko jednak opiera się wyłącznie na symbolicznych procedurach interpretacyjnych; milczenie jest zwykle interpretowane nie jako działanie symboliczne, lecz jako symptom intencji komunikacyjnych mówcy, który zaniechał aktu werbalnego.   Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
The aim of this paper is to show that silence in a conversation can be an indirect speech act in Searle’s sense of the concept. The manifold semiotic functions of silence that will be presented in the paper suggest that it is an independent segment in a series of utterances, and thus constitutes a speech act separate from the preceding and following verbal acts. Its interpretation depends on conventions, but these conventions rarely evoke only symbolic procedures in contrast to direct speech acts. In most cases, pauses in speech also initiate a symptomatic interpretation procedure as defined by Rudi Keller, leading to indirect conclusions about the communicative intentions of the speakers.
Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 217-229
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W milczeniu
In silence
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391824.pdf
Data publikacji:
2015-11-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Bartoszyński
memoir
silence
wspomnienie
milczenie
Opis:
This is a memoir of Professor Kazimierz Bartoszyński. The theme of this essay is silence – literary silence, which is the result of convention, anecdotal silence, which prompts scholarly meetings and friendships, and metaphysical silence, which is connected with death.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 23; 321-323
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utilizing decision trees on employee decision-making processes: a model proposal
Autorzy:
Yüncü, Volkan
Fidan, Üzeyir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033057.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
perceived organizational support
employee silence
decision tree
HRM
postrzegane wsparcie organizacyjne
milczenie pracowników
drzewo decyzyjne
Opis:
Introduction/background: This paper offers an idiosyncratic relational framework built on the organizational silence theory and the organizational support theory. It exploits the distinct advantages that using decision trees in classification and prediction applications offer to form a unique predictive model. Aim of the paper: This paper argues that a relational framework built on the organizational silence theory and the organizational support theory can give important clues about how employees make certain decisions in the workplace as well as about factors that have an impact on their decision-making processes. Materials and methods: The research applies decision trees learning – a data mining technique – to unfold the hidden patterns and unprecedented relationships between the two constructs that until now had not been revealed. Results and conclusions: The suggested model, which consists of rules, exhibits the effects of perceived organizational support and employee silence behavior on employee decisions with an approximately 79% correct classification rate, showing the success of the model as well as its appropriate relational framework. The presented findings indicate that a relational framework built on the organizational silence theory and the organizational support theory has a lot to offer in terms of building effective HR strategies and policies. The study also extends the understanding of the antecedents of silence behavior in different social contexts.
Źródło:
Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy; 2020, nr 3; 137-152
1899-6116
Pojawia się w:
Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The hermeneutics of conversation: Silence, epiphany and the irreducibility of conversion
Hermeneutyka rozmowy – milczenie, epifania i nieredukowalność przemiany
Autorzy:
Hołda, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878767.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hermeneutyka
rozmowa
milczenie
epifania
przemiana
hermeneutics
conversation
silence
epiphany
conversion
Opis:
Artykuł koncentruje się wokół tematyki hermeneutyki rozmowy. Jego celem jest ukazanie natury rozmowy w świetle hermeneutyki filozoficznej, a zatem rozmowy jako tej przestrzeni ludzkiej egzystencji, która umożliwia rozumienie. Proponuję spojrzenie na milczenie, epifanię, oraz przemianę, wraz z jej nieredukowalnym charakterem, jako na niezwykle istotne elementy rozmowy w znaczeniu hermeneutycznym. W ten sposób pojmowana rozmowa prowadzi do odkrywania nieznanego i stwarza rzeczywistą możliwość spotkania drugiego. Spotkanie to opiera się na dwóch istotnych komponentach: wzajemności i zaufaniu. Rozmowa w znaczeniu hermeneutycznym, poprzez te dwa atrybuty, niesie z sobą katharsis, przemianę i możliwość tworzenia. Nie tylko prowadzi do rozumienia, w które włączeni są partnerzy rozmowy, ale pozwala odkrywać ‘ja’, odkrywać tożsamość. Zaproponowane studium opiera się na założeniu Hansa-Georga Gadamera o uniwersalnym charakterze rozumienia; Gadamer upatruje w rozumieniu fundamentalną kategorię naszego bycia w świecie. Artykuł ilustruje hermeneutykę rozmowy poprzez analizę opowiadania J. Joyce’a „Zmarły”.
The article focuses on the hermeneutics of conversation. Its aim is to demonstrate the nature of a hermeneutic conversation as triggering a true possibility of understanding. I propose to see silence, epiphany and conversion, with its irreducible character, as significant components of a hermeneutic conversation. Thus conceived conversation leads to an unveiling of the unknown and generates a genuine possibility of an encounter between the self and the Other. The encounter rests on two indispensable attributes: reciprocity and trust. A genuine conversation in the hermeneutic sense, propelled by these two constituents, exerts a cathartic, transformative and formative power. Not only does it lead to understanding in which the speaking partners are involved, but it entails a potent unearthing of the self, a discovery of one’s identity. This study is based on Hans-Georg Gadamer’s premise of the universal character of understanding. Gadamer’s hermeneutics regards understanding as the fundamental category of our being- in-the-world. The article illustrates the workings of the hermeneutic conversation with an analysis of J. Joyce’s “The Dead.”
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 159-170
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia między słowem i milczeniem
Theology between word and silence
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554312.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
teologia
Bóg
Chrystus
Duch Święty
słowo
milczenie
kontemplacja
hezychazm
apofatyzm
theology
God
Christ
Holy Spirit
word
silence
contemplation
hesychism
apophaticism
Opis:
Człowiek jako istota rozumna i wolna, ze swej natury może i powinien docierać do prawdy, trwać przez niej i całe swoje życie opierać na prawdzie. Prawda jest „miejscem spotkania” rozumu i wiary, które tworzą między sobą głęboką i nierozerwalną jedność, uznając jednocześnie swoją autonomiczność w dochodzeniu do prawdy. Bogata historia dorobku ludzkiego intelektu świadczy o tym, że „człowiek w ciągu stuleci przebył pewną drogę, która prowadziła go stopniowo do spotkania z prawdą i do zmierzenia się z nią” (FR 1). Dzięki swej osobowej naturze, człowiek szuka prawdy ponadempirycznej, mającej wymiar egzystencjalny, związany z kontekstem jego życia. Właśnie w kontekście prawdy rozum i wiara nie pozostają wobec siebie w opozycji, lecz tworzą między sobą głęboką i nierozerwalną jedność (por. FR 16). Choć rozum i wiara tworzą jedność, to w istocie stanowią dwie różne drogi dochodzenia do prawdy, a zarazem dwa różne sposoby przeżywania relacji wobec niej. Podstawowym zadaniem teologii jest rozumna służba prawdzie odkrywanej w wierze. Do jej instrumentarium należą, na równi, wiara i rozum. W istocie rzeczy, w teologii chodzi o próbę zrozumienia relacji łączącej człowieka z żywym Bogiem i opowiedzenia o niej. Teologia ma charakter dialogiczny. Specyficzne jest dla niej to, że w dialogu tym uczestniczy sam Bóg. Każda prawda domaga się jej wyrażenia, uzewnętrznienia. Wypowiedzi o Bogu i o relacji człowieka z Bogiem mogą mieć różny charakter i mogą przybierać różne kształty. Ostatecznie chodzi jednak o próbę wypowiedzenia tego, co ze swej istoty jest niewypowiadalne, a jednak w jakiejś formie powinno zostać wypowiedziane. Najistotniejszym nośnikiem i znakiem prawdy teologalnej jest słowo. Ale i ono ma różną ekspresję i może być wyrażane na wiele sposobów. Każda wypowiedź o Bogu jest fragmentaryczna, cząstkowa. Zawiera w sobie element paradoksalności wynikającej z faktu niemożności jej wyrażenia w sposób całkowicie jednoznaczny i całościowy. Boga nie można „zamknąć” ani „zmieścić”, ani też w pełni wypowiedzieć, stosując teologiczne formuły. Każda z nich naznaczona jest cząstkowością. Dla ludzkiego umysłu Bóg pozostaje zawsze tajemnicą. Chrześcijański Wschód dystansuje się od wypowiadania i interpretowania prawd chrześcijańskiej wiary w formie teologicznych traktatów. Abstrahuje także od tworzenia wielkich teologicznych systemów pojęciowych. Przejmując bizantyjskie wzorce myślenia, ukształtował typ duchowości o ukierunkowaniu mistycznym, liturgicznym i ikonograficznym. Na pierwszy plan wysuwa kontemplację Tajemnicy, a nie czysto racjonalne podejście do niej. Wychodzi z założenia, że kontemplacja Tajemnicy, otwarcie się na Jej oświecenie prowadzi do Jej poznawania, bez konieczności jej definiowania. Tak więc słowo i milczenie jawią się jako równoważne wymiary teologicznej komunikacji. Następują po sobie i się dopełniają. Mają wspólny cel: doprowadzenie do autentycznego dialogu i do pogłębienia bliskości człowieka z Bogiem i ludzi między sobą.
Man, as a rational and free being, by his nature, can and should reach the truth, abide through it and all his life based on truth. Truth is a „meeting place” of reason and faith that create a deep and inseparable unity, recognizing at the same time its autonomy in reaching the truth. The rich history of the achievements of the human intellect testifies to the fact that „man has travelled a certain path over the centuries, which led him gradually to meet with the truth and to face it” (FR 1). Due to his nature, man seeks a non-empirical truth with an existential dimension related to the context of his life. It is in the context of truth that reason, and faith do not remain in opposition to each other but create a deep and inseparable unity between them (see FR 16). Although reason and faith form unity, they are, in fact, two different ways of reaching the truth, and at the same time, two different ways of experiencing such relationship. The essential task of theology is the rational service of truth discovered in faith. Its instruments include equally faith and reason. Theology is about trying to understand the relationship between man and the living God and telling about it. Every truth demands its expression, externalization. Statements about God and the relationship between man and God can be different and can take various shapes. Ultimately, however, it is about trying to say what is inherently unspeakable, but in some form, it should be spoken. The most important medium and the sign of theological truth is the word. But it also has different expressions and can be expressed in many ways. Every statement about God is incomplete and partial. It contains an element of paradoxicality resulting from the fact that it cannot be shown in a wholly unambiguous and comprehensive way. God cannot be „shut down”, or „”not fit to someone” nor fully express using theological formulas. Each of them is marked by partiality. God is always a mystery to the human mind. The Christian East distances itself from speaking out and interpreting the truths of Christian faith in the form of theological treaties. It also disregards the creation of high religious conceptual systems. Taking over the Byzantine models of thinking, He shaped a type of spirituality with a mystical, liturgical, and iconographic orientation. The contemplation of the mystery is the foreground, not the purely rational approach to it. It assumes that the reflection of the Mystery, the openness to the enlightenment leads to learning without the need to define it. Thus word and silence appear as similar dimensions of theological communication. They follow each other and are completed. They have a common goal: bringing about a genuine dialogue and deepening the closeness of man with God and people with each other.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 31-60
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Józef – kairos dla trzeciego tysiąclecia
ST JOSEPH – KAIROS FOR THE THIRD MILLENNIUM
Autorzy:
Janiec, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591820.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
St. Joseph
kairos
spirituality
faith
silence
prayer
św. Józef
duchowość
wiara
milczenie
modlitwa
Opis:
Artykuł powstał dzięki inspiracji Rokiem Świętego Józefa (2020/2021), ogłoszonym przez papieża Franciszka 8 grudnia 2020 roku, oraz okolicznościowym Listem apostolskim "Patris corde", a także nauczaniem Kościoła posoborowego i wzrastającym kultem liturgicznym i pozaliturgicznym św. Józefa. Celem artykułu jest ukazanie duchowości św. Józefa jako wzoru i znaku dla współczesnych ludzi. Zamierzony cel pozwolił na konkretne sformułowanie problemu studium, który sprowadza się do pytania: Dlaczego św. Józef jawi się jako kairos w trzecim tysiącleciu? By osiągnąć postawiony cel i rozwiązać problem, artykuł ustrukturyzowano w formę tryptyku. Pierwszy rozdział ukazuje biogram Józefa w świetle Ewangelii. Uwidocznia on stopniowe odkrywanie miejsca i roli św. Józefa w historii zbawienia. Drugi rozdział prezentuje wybrane aspekty duchowości św. Józefa, wzywającej do naśladowania. Z kolei trzeci rozdział jest poświęcony odczytaniu kairos tego świętego, dany nam na trzecie tysiąclecie. Przeprowadzone analizy w poszczególnych rozdziałach wykazały, że przeżywany Rok Świętego Józefa w Kościele powszechnym oraz rosnące zainteresowanie duchowością józefologiczną inspirują do pogłębiania jego wielowymiarowej osobowości oraz czerpania z niej uniwersalnego przesłania na trzecie tysiąclecie. Takie spojrzenie na osobę i misję św. Józefa pozwala odkrywać i czcić w nim szczególnego patrona na trudny czas trzeciego tysiąclecia. Znaczenie św. Józefa wciąż rośnie, a jego orędownictwo staje się skuteczne i bardziej potrzebne, zwłaszcza we wspólnocie wierzących. Rozprawa ukazuje, że święty patriarcha mocą swej wiary uczy, by zawierzyć Bogu dzieje ludzkości w zamęcie współczesnej niewiary. Nadto jego wyjątkowa postawa milczenia, połączona z modlitwą ciszy i pracy, czyni go człowiekiem Ewangelii. Wiara Józefa w Chrystusa i wierność Ewangelii to dla współczesnych „znaki czasu”, które należy ustawicznie badać i wyjaśniać, a które ukazują go jako swoisty kairos trzeciego tysiąclecia.
The article was inspired by the Year of Saint Joseph (2020/2021), announced by Pope Francis on 8 December 2020, and the occasional Apostolic Letter Patris corde, as well as the teaching of the post-Conciliar Church and the growing liturgical and non-liturgical worship of St Joseph. The aim of the article is to show the spirituality of St Joseph as a model and sign for contemporary people. The intended goal made it possible to specifically formulate the problem of the study, which boils down to the question: why does St Joseph appear as kairos in the third millennium? In order to achieve the set goal and solve the problem, the article was structured in the form of a triptych. The first chapter presents a feature of Joseph’s biography in light of the Gospel. It shows the gradual discovery of the place and role of St Joseph in the history of salvation. The second chapter presents selected aspects of Josephological spirituality that call for imitation. The third chapter is devoted to the reading of Saint Joseph’s kairos, given to us for the third millennium. The research conducted in each of the chapters has indicated that the lived Year of Saint Joseph, which is celebrated by the universal Church, as well as the growing interest in Josephological spirituality, inspire us to deepen his multi-dimensional personality and draw from it a universal message for the third millennium. Such an approach to the person and mission of St Joseph makes it possible to discover and honour him as a special patron for the difficult period of the third millennium. The importance of St Joseph continues to grow, and his intercession is becoming effective and more necessary, especially in the community of believers. The dissertation makes one aware that the holy patriarch teaches us, with the power of his faith, to entrust the history of mankind to God in the great confusion of contemporary disbelief. Moreover, his unique attitude involving silence, combined with praying for silence and work, makes him a man of the Gospel. Joseph’s faith in Christ and his faithfulness to the Gospel are “a sign of the times” for contemporaries and must be constantly read, making St Joseph a specific kairos for the third millennium.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 125-142
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Na progu słowa. Odkryć na nowo sens milczenia, Kraków, 25 maja 2019 roku
Report from the scientific symposium On the threshold of the word. Rediscover the sense of silence, Krakow, May 25, 2019
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554060.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
słowo
Bóg
dialog
milczenie
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 333-339
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowa i milczenie w prozie pisarza emigracyjnego Bronisława Świderskiego
The words and silence in the prose of Polish emigration writer Bronisław Świderski
Autorzy:
Sawczuk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850808.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
communication
language
stranger
Polish emigration literature
Polish contemporary literature
silence
Świderski Bronisław
język
komunikacja
milczenie
obcy
polska literatura emigracyjna
polska literatura współczesna
Opis:
Bronisław Świderski to jeden z przedstawicieli polskiej literatury emigracyjnej po 1968 r. Jest autorem trzech powieści – Autobiografie (1981), Słowa obcego (1998), Asystent śmierci (2007) – oraz licznych opowiadań publikowanych w polskiej prasie i czasopismach. W literackim świecie Świderskiego niezwykle ważną rolę odgrywa język, który częstokroć staje się wręcz równoprawnych bohaterem tekstów. Nowatorskim ujęciem u Świderskiego jest dowartościowanie milczenia w procesie komunikacji, a także na gruncie literatury. Ciekawe zastosowania fabularne, narracyjne oraz interpunkcyjne stają się przyczynkiem do pogłębionej refleksji nad współczesną komunikacją, zwłaszcza w obliczu spotkania z Innym, którego uosabia emigrant, osoba z odrębnego kręgu kulturowego, a także, najzwyczajniej, każdy odmienny człowiek.
Bronisław Świderski is one of the writers who represents Polish emigration literature after 1968. He is the author of three novels – The Autobiographies (1981), The Stranger’s Words (1998), The Assistant of Death (2007) – and of many short stories published in Polish newspapers and magazines. In the literary world created by Świderski the main role is played by the language which often becomes an outright character of his literary texts. Świderski’s innovative conceptualization is characterized by the fact that he shows the appreciation of silence, both in the communication process and in literature. Interesting implications in the storyline, narration and punctuation result in deep reflection on the present communication, especially in the context of meeting with the Other, embodied by the emigrant, a person from another culture or simply by every different man.
Źródło:
Facta Simonidis; 2016, 9, 1; 245-261
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silence as a symbol of death in the reflection of Gisele Brelet and Tōru Takemitsu
Cisza jako symbol śmierci w refleksji Gisele Brelet i Tōru Takemitsu
Autorzy:
Dolewka, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513898.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
silence
death
Gisele Brelet
Tōru Takemitsu
Raymond Murray Schafer
cisza
milczenie
śmierć
Opis:
The link between silence and death has been a recurring theme of human thought and can often be found in reflections on music. Among many attempts to approach this problem, the author of this paper focuses on those done by Gisele Brelet and Tōru Takemitsu. The “faithful companion” of music which “perpetually is born, dies and is born again” – this is one of the ways in which French musicologist describes silence. “For a human being, there is always the duality of life and death. Music as an art form always has to connect vehemently with both” – notices Japanese composer, who in another statement combines silence with “the dark world of death”. Interestingly, both Brelet and Takemitsu arrive at the conclusion that such connotations may well be the source of the fear of silence that affects some composers or performers. Despite different contexts, some analogies to their thought – like connecting silence with nothingness and loneliness – may be also found in the Canadian composer Raymond Murray Schafer’s writings, presented fragmentarily in the last subsection. The differences in the notion of the problem between the authors are, moreover, discussed in this paper.
Związek pomiędzy ciszą i śmiercią to wciąż powracający motyw w ludzkiej myśli. Często znajduje on swoje odzwierciedlenie w muzyce. Spośród licznych prób zmierzenia się z tą kwestią autor niniejszego artykułu skoncentrował się na tych podjętych przez Gisele Brelet i Tōru Takemitsu. „Wierna towarzyszka” muzyki, „stale rodząca się, umierająca i odradzająca się na nowo” – oto jeden ze sposobów, w jaki ciszę opisuje francuska muzykolog. „Dla człowieka zawsze będzie istniał dualizm życia i śmierci. Muzyka jako forma sztuki musi się łączyć z całą żarliwością z każdym z tych elementów” – zauważa japoński kompozytor, który w innej wypowiedzi łączy ciszę z „mroczną krainą śmierci”. Co ciekawe, zarówno Brelet, jak i Takemitsu dochodzą do wniosku, że tego rodzaju powiązania mogą stać się źródłem strachu przed ciszą, wpływającego na kompozytorów bądź wykonawców. Pomimo odmiennych kontekstów pewne analogie do ich poglądów – na przykład łączenie ciszy z nicością i samotnością – można odnaleźć w pismach kanadyjskiego kompozytora Raymonda Murraya Schafera. Zostały one pokrótce omówione w ostatnim podrozdziale. W artykule zaprezentowano także różnice w spojrzeniu autorów na podjęty problem.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 115-128
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Semantyka średniowiecznych wyrazów reprezentujących pojęcie MILCZENIE w świetle danych ze Słownika pojęciowego języka staropolskiego
Semantics of medieval words representing the concept of SILENCE in the light of linguistic data from the Conceptual Dictionary of Old Polish
Autorzy:
Sieradzka-Baziur, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850429.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
onomazjologia
semantyka
język staropolski
pojęcie MILCZENIE
pole semantyczne
onomasiology
semantics
old Polish
the concept of SILENCE
semantic field
Opis:
In the article, the subject of description included continuous and discontinuous auto‑semantic lexical units used in the medieval language (until the end of the 15th century) which are a lexical representation of the concept of SILENCE in the Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish online] based on Słownik staropolski [Old Polish Dictionary]. The result of semantic works on the vocabulary gathered within the concept of SILENCE is the categorization on this lexis within semantic field and descrption of its components. The semantic field created on the basis of the analyzed lexical units consists of five complementary zones: no speech; lack of speech and related sounds; permanent or temporary loss of the ability to speak or express oneself; inexpressibility; tabooing.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2023, 18; 299-311
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 75

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies