Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "microbial biodegradation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Techniki bioremediacji substancji ropopochodnych i metody oceny ich efektywności
Techniques of petroleum compounds bioremediation and methods of assessment of their effectiveness
Autorzy:
Podsiadło, Ł
Krzyśko-Łupicka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297379.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
związki ropopochodne
bioremediacja
biostymulacja
bioaugmentacja
mikroorganizmy biodegradacyjne
metody identyfikacji mikroorganizmów
petroleum compounds
bioremediation
biostimulation
bioaugmentation
biodegradation
microbial biodegradation
microbial identification methods
Opis:
W ostatnich latach bardzo duże znaczenie w usuwaniu ksenobiotyków mają metody biologiczne. Wiele gatunków mikroorganizmów występujących w środowisku glebowym ma zdolność do biodegradacji związków ropopochodnych. Ich rozkład jednak zwykle trwa latami. Intensyfikację tego procesu uzyskuje się głównie poprzez biostymulację i/lub wykorzystanie biopreparatów w formie wolnej biomasy lub immobilizowanej na nośnikach, takich jak alginian, akrylan czy karagen. Aktywność degradacyjna mikroorganizmów zależy od bioróżnorodności środowiska oraz parametrów fizykochemicznych, w tym dostępności związków odżywczych, temperatury, pH czy stężenia tlenu. Z tego powodu podczas bioremediacji bardzo ważnym aspektem jest monitorowanie zmian w składzie związków chemicznych oraz bioróżnorodności zanieczyszczonego środowiska. W artykule przedstawione zostały informacje na temat typów bioremediacji, wpływu czynników fizykochemicznych na efektywność rozkładu ksenobiotyków oraz metody monitorowania przemian związków chemicznych i dynamiki populacji mikroorganizmów w glebie.
In the recent years the demand for petroleum and products associated with its processing, which contributes to the progressive contamination of the environment, has greatly increased. Crude oil consists primarily of hydrocarbons, such as alkanes, cycloalkanes, aromatic hydrocarbons, and polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs). Bioremediation is a technique that combines achievements of microbiology and microbial ecology, biochemistry, genetics and chemistry. Xenobiotics may be removed in the place of contamination (in situ) or preceded by the transfer of contaminated soil from its natural area (ex situ). Many species of microorganisms found in the soil are capable of biodegradation of petroleum compounds. However, the natural biodegradation of petroleum compounds in soil usually takes a long time. The intensification of this process is achieved primarily by biostimulation and/or bioaugmentation. The first method is based on environmental enrichment in nutrients and ensuring optimal environmental conditions (temperature, pH, oxygen concentration). Bioaugmentation relies on the introduction into the environment selected strains of microorganisms capable of degrading xenobiotics in free cells form or immobilized biomass on carriers, such as alginate, acrylate, or carrageenan. Microbial degradation activity depends on biodiversity and physicochemical parameters, including the availability of nutrients, temperature, pH, and oxygen concentration. For this reason, during the bioremediation, a very important aspect is to monitor the changes in the chemical composition of the contaminated environment and the soil biodiversity. Nowadays, we have many laboratory techniques to identify microorganisms. Phenotypic methods include e.g. fatty acid analysis, cell wall structure, the enzyme activity or substrate utilization profile. One of the disadvantages in the analysis of the phenotype is that the full information contained in the genome is never expressed, because it is directly related to the environmental conditions (e.g. growth conditions in the laboratory). Nucleic acid is an excellent tool to study because it is characteristic of all living organisms. For this reason, the molecular biology methods are increasingly used for the identification of microorganisms (such as PCR, hybridization, sequencing, metagenomics). The article presents information about the types of bioremediation, the impact of physical and chemical factors on the efficiency of the xenobiotics decay and methods of monitoring of chemical transformations and dynamics of microorganisms populations in the soil.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2013, 16, 4; 459-476
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spinosad - badanie podatności na biodegradację w wodzie
Spinosad - ready biodegradability test in water
Autorzy:
Gębala, P.
Mickiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271444.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
spinosad
biodegradacja
respirometria manometryczna
inokulum bakteryjne
biodegradation
manometric respirometry
microbial inoculums
Opis:
Spinosad jest insektycydem powstającym na skutek fermentacji bakteryjnej, stosowanym w rolnictwie ekologicznym. Opisywany jest jako bezpieczny dla środowiska środek o szerokim zastosowaniu. Jest podatny na fotodegradację, jednak dane na temat jego rozkładu w innych warunkach są wciąż niepełne. Celem badania było określenie podatności Spinosadu na biodegradację w wodzie. Materiały i metody W doświadczeniu zastosowano metodę manometrycznej respirometrii wg Wytycznej OECD nr 301 F. Badanie prowadzono w ciemności przez 28 dni. Jako inokulum zastosowano osad czynny pochodzący z oczyszczalni ścieków komunalnych w Pszczynie. Wyniki Wyniki pokazały brak podatności Spinosadu na rozkład w danych warunkach doświadczalnych. Wykazano również brak toksycznego wpływu Spinosadu na inokulum bakteryjne. Wnioski Dane uzyskane w doświadczeniu wskazują na konieczność dalszych badań tej substancji w bardziej złożonych układach doświadczalnych.
Spinosad is an insecticide that is produced as a result of bacterial fermentation and is used in organic farming. It is described as being an environmentally safe insecticide with a wide spectrum of use. Spinosad is fotodegradable but data on its degradation in other conditions are still incomplete. The aim of this study was to determine the ready biodegradability of spinosad in a water environment. Materials and methods In this study manometric respirometry was used (according to OECD Guideline No 301 F). The study was conducted in the dark for 28 days. An activated sludge taken from sewage treatment plant in Pszczyna was used as an inoculum. Results Results showed that Spinosad is not ready biodegradable in water under study conditions. The study also showed no toxicity of Spinosad to microbial inoculum. Conclusion The data attained during this study shows an necessity for further research under more complex study conditions.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2012, R. 16, nr 2, 2; 55-60
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the biological impact of the mixtures of diclofenac with its biodegradation metabolites 4’-hydroxydiclofenac and 5-hydroxydiclofenac on Escherichia coli. DCF synergistic effect with caffeic acid
Ocena oddziaływania diclofenaku i jego metabolitów biodegradacji 4-hydroksydiklofenaku i 5-hydroksydiklofenaku na Escherichia coli. Synergistyczny efekt diklofenaku z kwasem kawowym
Autorzy:
Matejczyk, Marzena
Ofman, Piotr
Dąbrowska, Katarzyna
Świsłocka, Renata
Lewandowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845372.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
diclofenac
biodegradation
metabolites
wastewaters
microbial biosensors
diklofenak
biodegradacja
metabolity
ścieki
bioczujniki mikrobiologiczne
Opis:
In environmental matrices there are mixtures of parent drug and its metabolites. The majority of research is focused on the biological activity and toxic effect of diclofenac (DCF), there is little research on the biological activity of DCF metabolites and their mixtures. The study focused on the assessment of the biological impact of DCF, its metabolites 4’-hydroxydiclofenac (4’-OHDCF) and 5-hydroxydiclofenac (5-OHDCF) and their mixtures on E. coli strains. The biological effects of tested chemicals were evaluated using the following: E. coli K-12 cells viability assay, the inhibition of bacteria culture growth, ROS (reactive oxygene species) generation and glutathione (GSH) content estimation. Moreover, we examined the influence of the mixture of DCF with caffeic acid (CA) on E. coli cells viability. Our results showed the strongest impact of the mixtures of DCF with 4’-OHDCF and 5-OHDCF on E. coli SM biosensor strains in comparison to parent chemicals. Similar results were obtained in viability test, where we noticed the highest reduction in E. coli cell viability after bacteria incubation with the mixtures of DCF with 4’-OHDCF and 5-OHDCF. Similarly, these mixtures strongly inhibited the growth of E. coli culture. We also found synergistic effect of caffeic acid in combination with DCF on E. coli cells viability. After bacteria treatment with the mixture of DCF and its metabolites we also noted the strongest amount of ROS generation and GSH depletion in E. coli culture. It suggests that oxidative stress is the most important mechanism underlying the activity of DCF and its metabolites.
Celem pracy było określenie oddziaływania diklofenaku, jego metabolitów biodegradacji 4’-OHDCF i 5-OHDCF oraz ich mieszanin na szczepy E. coli. Efekt biologiczny i stres oksydacyjny wywołany działaniem badanych w pracy związków chemicznych oceniono, poddając analizie następujące biomarkery: żywotność komórek E. coli K-12, hamowanie wzrostu kultury bakterii, wytwarzanie ROS i ocena zawartości glutationu (GSH). Ponadto zbadaliśmy wpływ mieszaniny DCF z CA na żywotność komórek E. coli. Monitorowaliśmy także reaktywność szczepu biosensora E. coli SM recA: luxCDABE w ściekach. Otrzymane wyniki wykazały najsilniejszy wpływ mieszanin DCF z 4’-OHDCF i 5-OHDCF na szczepy E. coli. Mieszanki diclofenaku z metabolitami działały inhibująco na rozwój kultury E. coli K-12 i żywotność komórek. Zaobserwowano także synergistyczne, inhibitorowe działanie kwasu kawowego w połączeniu z DCF na żywotność komórek E. coli. Najintensywniejszą generację ROS oraz redukcję GSH zaobserwowano po potraktowaniu bakterii mieszaniną DCF i jej metabolitów. Sugeruje to, że stres oksydacyjny jest najważniejszym mechanizmem leżącym u podstaw działania DCF i jego metabolitów. Ponadto, w przeprowadzonym eksperymencie wykazano użyteczność mikrobiologicznego biosensora E. coli SM recA w monitorowaniu ścieków zanieczyszczonych DCF. Uzyskane wyniki wskazują, że metabolity DCF 4’-OHDCF i 5-OHDCF mają zdolność interakcji z DCF. Zaobserwowaliśmy, że mieszaniny DCF z metabolitami mają większy wpływ na żywotność i rozwój kultury E. coli oraz indukcję promotorów w biosensorowych szczepach E. coli.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2020, 46, 4; 10-22
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja wybranych poliestrów w glebie z udziałem mikroorganizmów
Microbial degradation of selected polyesters in soil
Autorzy:
Bobek, B.
Smyłła, A.
Rychter, P.
Biczak, R.
Kowalczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126359.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biodegradacja
degradacja z udziałem mikroorganizmów
poliestry biodegradowalne
biodegradation
microbial degradation
biodegradable polyesters
Opis:
Obecnie w wielu gałęziach przemysłu niedegradowalne tworzywa sztuczne zastępuje się polimerami przyjaznymi środowisku. Wprowadzenie tych biodegradowalnych materiałów do codziennego użytku pomoże zredukować ilość powstających odpadów stałych, których recykling jest nieopłacalny. Chociaż biodegradowalne polimery są produkowane z myślą o ich kompostowaniu po zużyciu, niestety nie ma możliwości uniknięcia stosowania tzw. niewłaściwych praktyk (zaśmiecania), które prowadzą do powstawania nielegalnych, niekontrolowanych składowisk odpadów. Ponieważ wiadomo, że biopoliestry mogą ulegać degradacji w glebie w obecności szerokiej gamy mikroorganizmów, takich jak: bakterie, promieniowce czy grzyby, istnieje potrzeba badania oddziaływania tych materiałów na środowisko glebowe. Prezentowane wyniki dotyczą testu biodegradacji wybranych poliestrów (alifatyczno-aromatyczny kopolimer tereftalan-butanodiol/adypinian-butanodiol BTA, krystaliczny i amorficzny polilaktyd PLA, ataktyczny poli[(R,S)-3-hydroksymaślan] a-PHB) oraz ich mieszanin w glebie, przygotowanego w formie eksperymentu wazonowego, prowadzonego w warunkach kontrolowanych. Próbki tych poliestrów w postaci żyłek umieszczono w glebie, a następnie w określonych odstępach czasu dokonywano analizy na obecność mikroorganizmów. Zmiany liczebności mikroorganizmów glebowych w testowanych poliestrach wykrywano na różnych podłożach selektywnych: bakterie na podłożach YS, promieniowce na ekstrakcie glebowym i grzyby na podłożu DRBC. Rodzaj i liczebność bakterii rozkładających polimery oznaczano na podłożach zawierających BTA, PLA i a-PHB jako jedyne źródło węgla przy użyciu podłoży selektywnych. Zaobserwowano, że liczebność bakterii zdolnych do tworzenia kolonii zależała od czasu trwania doświadczenia i rodzaju zastosowanych polimerów. Liczebność bakterii obecnych na podłożu zawierającym a-PHB była większa w porównaniu do podłoży z pozostałymi poliestrami. Wśród bakterii zdolnych do rozkładu biopolimerów dominowały Gram-dodatnie laski przetrwalnikujące oraz Gram-ujemne pałeczki.
Nowadays in a lot of industrial branches non-degradable plastics have been replaced by environmental friendly polymers. Introducing these biodegradable materials to human’s daily life help reduce harmful solid waste, which recycling is impractical and uneconomical. Generally, biodegradable polymers are produced to be composted after disposal, however there is no possibility to avoid improper practices dealing to produce illegal, uncontrolled landfill sites. As generally known, that biopolyesters can be degraded in soil by the action of a wide range of microorganisms such as bacteria, actinomycetales, and fungi, there is a big necessity for studying ecotoxicological impact of these materials placed in soil. The present results deals with biodegradation test of selected polyesters (aliphatic-aromatic copolymer (terepthalate-butylene/adipate-butylene, BTA, crystalline and amorphous polylactide PLA, and atactic poly[(R,S)-3-hydroxybutyrate], a-PHB) and their blends incubated in soil, performed under controlled conditions in the pot experiment. Samples of monofilaments prepared from mentioned above polyesters were placed in soil medium and analyzed for microbial activity after specified period of time. The changes of the number of soil microorganism on tested polyesters using a number of different selective media were detected on: YS - for bacteria, soil extract for actinomycetales, DRBC for fungi. Species and number of polymer-degrading microorganisms were estimated on media containing BTA, PLA, and a-PHB as only carbon sources using a number of different selective media. It was found that numbers of all tested culturable microorganisms were dependent upon both on tested polymers and time of experiment. In the presence of polymer BTA, PLA, and a-PHB in medium, more bacteria on a-PHB as only carbon sources, than the other have been noticed. Among bacteria capable of degrading tested polymers Gram-positive sporulated baccili and Gramnegative rods wasdominated.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 1; 51-57
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of spreading cultivation with food waste culture medium on the degradation of organophosphorus pesticides by a microbial consortium OP-1
Autorzy:
Zhang, Y.
Jin, X.
Luo, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
microbial consortium
DDVP
food waste
biodegradation
odpady spożywcze
pestycydy
konsorcja drobnoustrojów
odpady komunalne
biodegradacja
Opis:
A microbial consortium OP-1 was enriched from a pesticide production plant and spread cultivated on various food waste (FW) culture media. Results indicated that OP-1 can efficiently degrade organophosphorus pesticides (OPs): isocarbophos, dimethoate and dichlorvos (DDVP). The microbial consortium obtained from the spreading cultivation using FW culture maintained certain degradation capacity of OPs. However, it was decreased after spreading cultivation, probably due to the change of microbial community structure. The finding of this study provided scientific supporting for the development of microbial degradation technique for the environmental remediation.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2016, 42, 4; 37-48
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradation potential of microbial consortium isolated from Eastern Carpathians soil
Potencjał biodegradacyjny konsorcjum mikrobiologicznego izolowanego z gleb wschodnich Karpat
Autorzy:
Szczepaniak, Z.
Staninska, J.
Piotrowska-Cyplik, A.
Cyplik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334927.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
polycyclic aromatic hydrocarbons
microbial consortium
biodegradation
toxicity
wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne
konsorcjum mikrobiologiczne
biodegradacja
toksyczność
Opis:
Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) pose a real threat towards all elements of the ecosystem due to their toxic properties. One of the methods reducing PAHs from the environment is bioremediation, including bioaugmentation. Bioaugmentation consists in introducing microorganisms capable of effective recultivation ground into contaminated areas. This kind of microorganisms (microbial consortia), are often isolated from places permanently contaminated with organic compounds due to their high potential for biodegradation. Genetic assays based on Next Generation Sequencing (NGS) indicate that K52 consortium obtained from crude oil contaminated site of eastern Carpathians is characterized by a high diversity of population with dominance of Pseudomonas genus. Polycyclic aromatic hydrocarbons (naphthalene, phenanthrene and fluorene) used throughout the currently described experiments were biodegradable both in the individual systems, and in the mixture, but the degree of biodegradation depended on the type of PAH. The most susceptible to biodegradation is naphthalene in the concentration of 20 mg/l, which undergoes completely decomposed after six days of experiments. In the system with initial concentration of 50 mg/l, biodegradation of naphthalene reached almost 80% after eight days. The results of flow cytometry confirm that the difficulties in PAHs decomposition increasing with amount of aromatic rings.
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) stanowią udowodnione zagrożenie dla wszystkich elementów ekosystemu ze względu na właściwości kancerogenne, teratogenne i mutagenne. Jedną z metod usuwania WWA ze środowiska jest bioremediacja, w tym bioaugmentacja zakładająca wprowadzenie do zanieczyszczonego środowiska mikroorganizmów zdolnych do efektywnej rekultywacji gruntów. Takie mikroorganizmy (konsorcja mikrobiologiczne) często izolowane są z miejsc trwale zanieczyszczonych związkami organicznymi ze względu na ich wysoki potencjał biodegradacyjny. Badania genetyczne opierające się na sekwencjonowaniu nowej generacji (NGS) wskazują, że wykorzystane w pracy konsorcjum mikrobiologiczne K52 pozyskane z trwale zanieczyszczonych olejem napędowym gleb wschodnich Karpat charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem gatunkowym z dominacją bakterii z rodzaju Pseudomonas. Zastosowane wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (naftalen, fenantren i fluoren) wykazywały się biodegradowalnością zarówno w układach indywidualnych, jak i mieszaninie, przy czym stopień biodegradacji zależał od rodzaju WWA. Najbardziej podatnym na biodegradacje jest naftalen, który ulegał całkowitemu rozkładowi w szóstym dniu inkubacji w układzie indywidualnym (20 mg/l). W układzie o stężeniu wyjściowym 50 mg/l biodegradacja naftalenu po ośmiu dniach inkubacji osiągnęła blisko 80%. Wyniki cytometrii przepływowej potwierdzają dane literaturowe wskazujące na ogólna tendencje wzrostu toksyczności WWA wraz ze wzrastająca liczba pierścieni - naftalen posiada tylko dwa pierścienie i jak wynika z aktywności komórek mikroorganizmów jest dla nich mniej toksyczny niż trójpierścieniowy fenantren.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 1; 106-111
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrobiologiczny bioreaktor membranowy z retencją substratu
Microbial membrane bioreactor with substrate retention
Autorzy:
Noworyta, A.
Trusek-Hołownia, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2071820.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
procesy membranowe ciśnieniowe
mikrobiologiczny bioreaktor membranowy
nanofiltracja
biodegradacja
pressure membrane processes
microbial membrane bioreactor
nanofiltration
biodegradation
Opis:
Przedstawiono analizę modelową układu zintegrowanego: bioreaktor mikrobiologiczny - mikrofiltracja - nanofiltracji/odwrócona osmoza. Pokazano, że zastosowanie modułu NF/RO zatrzymującego substrat zawracany do bioreaktora pozwala na otrzymanie wymaganych normami strumieni opuszczających instalację przy relatywnie krótkich czasach przebywania i że to właśnie proces nanofiltracji a nie mikrofiltracji szczególnie mocno intensyfikuje proces biodegradacji. Przeprowadzono eksperymenty dla procesu biodegradacji benzenu prowadzonego przez szczep Pseudomonas flu-orescens weryfikujące analizę modelową.
An analysis of the integrated system: microbial bioreactor - microfiltration - nanofiltration / reverse osmosis is presented. It is shown that the application NF / RO module rejecting substrate returned to the bioreactor allows one to obtain the required by standards streams leaving the plant at a relatively short residence times. It is the process of nanofiltration, not microfiltr which particularly strong enhances the biodégradation. The experiments verifying model analysis were conducted for the biodegradation of benzene by Pseudomonas fluorescens strain.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2012, 4; 160-161
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mykologia budowlana
Building mycology
Autorzy:
Rubin, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38073414.pdf
Data publikacji:
2024-05-27
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
mykologia budowlana
biodegradacja
biokorozja
korozja biologiczna
korozja mikrobiologiczna
building mycology
biodegradation
biocorrosion
biological corrosion
microbial corrosion
Opis:
Mykologia budowlana to dział budownictwa, zajmujący się rozpoznawaniem przyczyn i skutków korozji biologicznej, jak również zabezpieczaniem przed nią oraz jej zwalczaniem. Korozja biologiczna to rodzaj korozji zachodzącej pod wpływem działania mikroorganizmów – w mikrośrodowisku mieszkalnym człowieka to głównie bakterie oraz grzyby, a także produktów ich przemiany materii, które tworzą środowisko ewidentnie korozyjne. Inne czynniki biologiczne – odpowiedzialne za ten rodzaj korozji w odniesieniu do materii budowlanej, to w warunkach polskich przede wszystkim: glony, porosty, mszaki oraz owady – techniczne szkodniki drewna budowlanego.
Building mycology is a branch of construction that deals with identifying the causes and effects of biological corrosion, as well as protecting against and combating it. Biological corrosion is a type of corrosion occurring under the influence of microorganisms – in the human residential microenvironment, it is mainly bacteria and fungi, as well as their metabolic products, which create an obviously corrosive environment. Other biological factors responsible for this type of corrosion in relation to building materials are, in Polish conditions, primarily: algae, lichens, bryophytes and insects – technical pests of construction wood.
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2023, 3(106); 69-77
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The new report of domestic wastewater treatment and bioelectricity generation using Dieffenbachia seguine constructed wetland coupling microbial fuel cell (CW-MFC)
Autorzy:
Chaijak, Pimprapa
Sola, Phachirarat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311535.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
wastewater treatment
biodegradation
microbial fuel cell
electricity generation
macrophyte,
biocatalyst
oczyszczanie ścieków
biodegradacja
wytwarzanie prądu
makrofity
biokataliza
mikrobiologiczne ogniwo paliwowe
Opis:
The constructed wetland integrated with microbial fuel cell (CW-MFC) has gained attention in wastewater treatment and electricity generation owing to its electricity generation and xenobiotic removal efficiencies. This study aims to use the CW-MFC with different macrophytes for domestic wastewater treatment and simultaneously electricity generation without chemical addition. The various macrophytes such as Crinum asiaticum, Canna indica, Hanguana malayana, Philodendron erubescens, and Dieffenbachia seguine were used as a cathodic biocatalyst. The electrochemical properties such as half-cell potential and power density were determined. For wastewater treatment, the chemical oxygen demand (COD) and other chemical compositions were measured. The results of electrochemical properties showed that the maximal half-cell potential was achieved from the macrophyte D. seguine. While the maximal power output of 5.42±0.17 mW/m2 (7.75±0.24 mW/m3) was gained from the CW-MFC with D. seguine cathode. Moreover, this CW-MFC was able to remove COD, ammonia, nitrate, nitrite, and phosphate of 94.00±0.05%, 64.31±0.20%, 50.02±0.10%, 48.00±0.30%, and 42.05±0.10% respectively. This study gained new knowledge about using CW-MFC planted with the macrophyte D. seguine for domestic wastewater treatment and generation of electrical power as a by-product without xenobiotic discharge
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2023, 49, 1; 57--62
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies