Temat: miasto-dom - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „Dookoła łupiny orzecha, w której tkwimy”. Dom i miasto w wierszach Agnieszki Leśniewskiej
“Around the nut shell, we are stuck in”. A home and a city in Agnieszka Leśniewska’s output
Autorzy:: Szott, Mirosława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/955677.pdf
Data publikacji:: 2014-11-03
Wydawca:: Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:: Agnieszka Leśniewska, poezja lubuska, dom, miasto, orzech, popiół, ziarnko, refleksja egzystencjalna
Agnieszka Leśniewska, Lubusz poetry, home, city, nut, ash, grain, existential reflection
Opis:: This article deals with the motif of the home and the city in the Lubusz poet’s writ-ing. The triad separated from Agnieszka Leśniewska’s poems and consisting of a grain – a nut – ash determines the existential experience of the poet, her relationship with the place, and the existence and the transformating of the matter. The nut, the basic meta-phor of these poems, is the model of being in the world which determinants are: inacces-sibility, depressiveness, insularity and marginality, but also a figure including the home and the city. The article is composed of two integral parts. The first section concerns the way of presenting the home (it is compared to the nut shell). The following section at-tempts to describe the space of the city.
Źródło:: Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2014, 12; 45-55
2083-4721
Pojawia się w:: Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Domy narożne Buenos Aires
Buenos Aires corner buildings
Autorzy:: Stalony-Dobrzański, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/97119.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:: Buenos Aires
dom narożny
miasto
corner buildings
city
Opis:: Tożsamości domów narożnych w Buenos Aires, pomimo powiązań z legendami miasta, wydają się być takie same, które odnajdziemy w swoich miastach. Nawet te przykłady, które stały się symbolami miasta, takimi jak budynek Kavanagh w Buenos Aires, posiadają cechy miastotwórcze, stając się elementami tworzącymi strukturę urbanistyczną w taki sam sposób w każdym mieście. Należy zwrócić uwagę, że dom narożny to szczególny przypadek, może przez to niewybaczający błędów autorom.
The identity of corner buildings in Buenos Aires, despite its association with legends of the town, looks very similar to the one we can find in our cities. Even examples that became symbols of the city, such as the Kavanagh building, have citygenic characteristics, becoming urban structures the same way as everywhere else in the world. We should focus on the corner building as a special case because of the unforgiving nature of its authors.
Źródło:: Pretekst; 2017, 7; 105-108
2449-5247
Pojawia się w:: Pretekst
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Miasto – „oikos” – dom
“Oikos” – the home city
Autorzy:: Cichy-Pazder, E. M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/345680.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:: miasto-dom
psychosomatyczny człowiek
relacje człowiek-przestrzeń zurbanizowana
identyfikacja percepcyjna
informacja wizualna
potrzeby
emocje
kontakt
atrybuty
sytuacja
zakres
optimum środowiskowe z ludzką miarą
home
city
psychosomatic man
man vs. urbanized space relations
perceptual identification
visual information
needs
emotions
contacts
attributes
situations
scope
environmental optimum with human qualities
Opis:: Przyjmując za Arystotelesem, że miasto to ludzie różnego rodzaju, miasto jutra- to w moim przekonaniu „miasto dla ludzi”. Miasto tworzone na miarę i potrzeby człowieka, którego przestrzenne ramy tworzą szeroką ofertę dla realizacji potrzeb społecznych . Opracowanie dotyczy zatem bycia i życia człowieka w przestrzeni miejskiej i jej doświadczania wielozmysłowego wyrażonego w społecznych zachowaniach. Badania, dotyczą potencjalnego oddziaływania atrybutów, sytuacji i zakresów przestrzennych na motywacje, wybory, aktywności i kontakty społeczne. Mają też na celu zwiększenie zainteresowanie architektów tym problemem.
Aristotle treated the city as a collection of various people. In my opinion, tomorrow’s city is “a city for the people”, a city created for human qualities and needs whose spatial frames produce a broad offer for the realization of social demand. Therefore, this paper concerns man’s existence and residence in an urban space and its sensory experience expressed in social behaviours. My research concerns the potential impact of spatial attributes, situations and scopes on social motivations, choices, activities and contacts. It also aims at increasing architects’ interest in this problem.
Źródło:: Środowisko Mieszkaniowe; 2013, 11; 74-79
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:: Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Miasto, osiedle, dom, czyli polskie mieszkanie współczesne. Próba syntezy
The Town, the Estate, the House, or the Polish Contemporary Dwelling. The Trial of Synthesis
Autorzy:: Włodarczyk, J. A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/345053.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:: miasto
dom
osiedle
mieszkanie
współczesność
nowoczesność
town
estate
house
dwelling
contemporary
modern
Opis:: Tekst jest próbą syntetycznego ujęcia problemu polskiego mieszkalnictwa XX wieku, w nałożeniu się nań modernizmu w architekturze, a zgodnie z polską specyfiką łącząc dodatkowo nową architekturę z na nowo zaistniałym państwem po długim czasie jego nieistnienia. Rozważania rozgrywają się w trzech okresach: międzywojnia, czasów PRL-u i współczesności po roku 1989, czyli czasu po upadku rządów totalitarnych w Europie Wschodniej.
This essey is the trial of the treating the problem of polish housing in XX century. We have here the example of phenomenon of joining the architectural modernism with regaining the independence by polish state after more than hundred years of dependence from the strange powers. Our reflections treat on three periods: the interwar, “The Polish Peoples” Republic and the time after the year 1989, or the fall of totalitarian rules in east Europe.
Źródło:: Środowisko Mieszkaniowe; 2013, 12; 222-225
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:: Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Audiosfera przestrzeni zamieszkiwanej
Autorzy:: Czajczyk, Kaja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951392.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:: zamieszkiwanie
dźwięk
audiosfera
przestrzeń
miasto
miejsce
dom
komfort
dyskomfort
pochłaniacz dźwięku
sieci powiązań audialnych
gęstość audiosfery
Opis:: Poniższy tekst jest próbą zwrócenia uwagi jak istotne w odczuwaniu i budowaniu naszej intymnej sfery zamieszkiwania są dźwięki, będące nierozerwalnym elementem krajobrazu audialnego miejsca, w którym przebywamy tymczasowo lub na stałe. Ilustracje mojego au-torstwa zawarte w tekście są uzupełnieniem i moją interpretacją audiosfery miasta z punktu widzenia artysty, architekta wnętrz, mieszkanki m. Krakowa, ukazując wpływ dźwięków na odczuwanie otaczającej nas przestrzeni. Według Heideggerowskiej teorii zamieszkiwanie wychodzi poza sferę obiektu już w momencie budowania. Dlatego też, audiosferę przestrzeni zamieszkiwanej należy rozpatry-wać w szerszym kontekście, wyjść poza ściany, czyli granice widzialne naszej strefy kom-fortu, która jest częścią integralną przestrzeni miasta. Dźwięki, tak jak przedmioty, budują nam przestrzeń wokół tworząc pejzaż audialny, który odbieramy multi sensorycznie, zazwyczaj jest przez nas pominięty, gdyż jest zhabituowany i nie myślimy o nim na co dzień, a odgrywa istotną rolę nadając naszej przestrzeni charakter, tożsamość miejsca, a także ma wpływ na pamięć o niej. Jest ważnym elementem naszego życia poprzez określanie nam naszego miejsca w przestrzeni miasta, domu, wszechświata. Rola dźwięków ma ogromne znaczenie w świecie, w jakim funkcjonuje człowiek. Często oswojone, traktowane jako nieistotne i niewidoczne, budują nam konkretne miejsca, zarówno te w przestrzeni publicznej, jak i te najbliższe człowiekowi – przestrzeni do za-mieszkiwania. Mają ogromny wpływ na emocje i charakter tych miejsc, a także wartości z nimi związanych. Tak więc sfera audialna miejsc zamieszkiwania – stałego (dom i otoczenie), oraz tymczasowego (przebywanie, np. na dworcu, w galerii, parku też jest elementem za-mieszkiwania danego miejsca), tworzy istotny i nierozerwalny element krajobrazu dźwiękowego danego miejsca. Jest on istotnym zjawiskiem akustycznym w doświadczaniu owej przestrzeni.
Źródło:: inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2020, 1, 1
2719-7816
Pojawia się w:: inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przemiany morfologii osiedla wypoczynkowego na przykładzie miasta-ogrodu Sokolniki
Autorzy:: Makowska-Iskierka, Marzena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1797509.pdf
Data publikacji:: 2004-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: morfologia osiedla
funkcja turystyczno-wypoczynkowa
miasto-ogród
dom letniskowy
dom całoroczny
przestrzeń turystyczna
urbanizacja turystyczna
urban morphology
recreational and tourist functions
garden settlement
summer 'cottage'
permanent residence
tourist space
tourist urbanization
Opis:: W artykule ukazane zostały zmiany morfologiczne (obejmujące budowę wewnętrzną i strukturę przestrzenną osiedla oraz fizjonomię zabudowy) miejscowości wypoczynkowej leżącej w strefie podmiejskiej Łodzi, które nastąpiły pod wpływem ruchu turystycznego między 1987 i 2001 r.
This paper examines the changes between 1987 and 2001 in the morphology (including the internal structure, spatial composition and the physiognomy of the urban fabric) of Sokolniki, a recreational settlement situated outside of Łódź, due to its tourist function.
Źródło:: Turyzm; 2004, 14, 1; 5-19
0867-5856
2080-6922
Pojawia się w:: Turyzm
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Prace konserwatorskie w Warszawie (1963-1972)
Autorzy:: Januszkiewicz, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/535869.pdf
Data publikacji:: 1976
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: prace konserwatorskie w Warszawie 1963-1972
konserwacja warszawskich zespołów zabytkowych
Biblioteka Stanisławowska
Dom Braci Jabłkowskich
Hotel Polonia
Stare Miasto w Warszawie
Nowe Miasto w Warszawie
Barbakan
Łazienki warszawskie
Pałac na wodzie
Wilanów
Natolin
Królikarnia
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1976, 2; 128-136
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: MIASTO TKACZY W ZGIERZU. PARK KULTUROWY JAKO INSTRUMENT OCHRONY I REWITALIZACJI KRAJOBRAZU KULTUROWEGO
THE WEAVERS’ TOWN OF ZGIERZ. A CULTURE PARK AS AN INSTRUMENT FOR THE PROTECTION AND REVITALISATION Of THE CULTURAL LANDSCAPE
Autorzy:: Sakowicz, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536678.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: park kulturowy
krajobraz kulturowy
Miasto Tkaczy
Zgierz
ochrona dziedzictwa kulturowego
historia Zgierza
osada sukienników
zespół drewnianych domów rękodzielniczych z początków XIX wieku
dom tkaczy
dziedzictwo Zgierza
Opis:: The Weavers’ Town Culture Park of Zgierz was created at the end of 2003 to protect the cultural heritage of Zgierz – historical wooden architecture and a traditional arrangement of urban space – illustrating the history of a clothmakers’ settlement dating back to the nineteenth century. The establishment of a culture park was envisaged as part of a wider programme for the revitalisation of the neglected and socially degraded centre of Zgierz and associated efforts to obtain Union and so-called Norwegian funds. The currently implemented project, entitled The revitalisation of the development of the historical complex of the wooden architecture of the town of Zgierz, encompasses the translocation of three weavers’ houses outside the boundary of the park, the modernisation of a single building located within the range of the Wavers’ Town and the recreation of the historical surface of Narutowicza Street (formerly: Szczęśliwa Street) and Rembowskiego Street (formerly: Średnia Street). The purpose of the undertaken work is to restore the historical development of the area of the New Market Square (today: Kilińskiego Square) and the recreation of the nineteenth- century character of this terrain. Together with granting these building new functions (cultural, tourist, etc.) the above listed endeavours intend to set up in the centre of Zgierz an attractive tourist highlight, based on the preserved cultural heritage of the site.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2009, 2; 8-20
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Osiągnięcia pierwszego roku planu 6-letniego w zakresie ochrony zabytków
Autorzy:: P., K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/538064.pdf
Data publikacji:: 1951
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Stare Miasto w Warszawie
Dom Fukiera
Pałac w Radzyniu
Gdańsk - Zbrojownia
ul. Jezuicka 2 w Warszawie
plan 6-letni
plan 6-cio letni
odbudowa obiektów zabytkowych
roboty rekonstrukcyjne
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1951, 1-2; 3-8
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dolley Payne Todd Madison w Waszyngtonie (1801–1817, 1837–1849)
Dolley Payne Todd Madison in Washington (1801–1817, 1837–1849)
Autorzy:: Clontz, Karolina Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46173822.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Dolley Payne Todd Madison
spalenie Waszyngtonu
Dom Prezydenta
James Madison
miasto federalne
wojna 1812 r.
inauguracja prezydencka
burning of Washington
President’s House
federal city
war of 1812
presidential inauguration
Opis:: Życie Dolley Payne Madison było naprawdę niezwykłe. Od skromnej dziewczyny ze wspólnoty kwakrów do najbardziej znanej kobiety w Stanach Zjednoczonych. Interesujący jest zwłaszcza okres z czasów waszyngtońskich. Dolley mieszkała w mieście federalnym łącznie 26 lat. Po raz pierwszy, gdy jej mąż, James Madison, przyjął pozycję sekretarza stanu w administracji Thomasa Jeffersona. W tamtym okresie Waszyngton nie przypominał wyglądem stolicy kraju. Było tam niewiele zabudowań, kilka pensjonatów i nieukończone budynki rządowe. Szybko okazało się jednak, że było to miejsce wymarzone dla Dolley. Brak ugruntowanej sceny towarzyskiej dawał jej szansę na stworzenie własnej. Pierwsza okazja pojawiła się, gdy owdowiały prezydent poprosił ją, aby pełniła funkcję gospodyni Domu Prezydenta podczas jednego z oficjalnych obiadów. Pani Madison tak zaimponowała Jeffersonowi, że wkrótce stała się oficjalną gospodynią Domu Prezydenta. Ta funkcja dawała jej wyjątkową pozycję w towarzystwie waszyngtońskim. Dolley była niezwykle miłą i ciepłą osobą, co sprawiało, iż wszyscy czuli się w jej towarzystwie komfortowo. Dzięki swojej pozycji pani Madison niejednokrotnie znajdowała się w centrum politycznych i dyplomatycznych batalii, jak chociażby w przypadku sprawy Anthony’ego i Elizabeth Merry. Ponadto miała okazję spotkać wybitne osobowości jej czasów, jak malarza G. Stuarta, przyrodnika i podróżnika A. von Humboldta czy podróżników M. Lewisa i W. Clarka. Dolley prowadziła również swój własny salon, który szybko stał się głównym miejscem spotkań towarzystwa waszyngtońskiego. Po zaprzysiężeniu Jamesa Madisona na czwartego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Dolley przejęła rządy w Domu Prezydenta. Mogła w końcu wprowadzić własne zasady. Kontynuowała tradycję przyjęć w swoim salonie, ale dodała nowe elementy, jak choćby tzw. przyjęcia gołębie dla żon członków gabinetu. Swoją elegancją zarówno w zachowaniu, jak i w ubiorze nie miała sobie równych. Stała się waszyngtońską królową. Drugą kadencję prezydentury Madisona okryły cienie wojny 1812 r. Obraz Dolley Madison uciekającej z Domu Prezydenta przed atakującymi Brytyjczykami z portretem Washingtona pod pachą wyrył się w pamięci ówczesnych, jak i kolejnych pokoleń. Już za jej życia pojawiały głosy negujące prawdziwość tej historii. Dolley walczyła jednak z podobnymi pomówieniami odbierającymi jej główną rolę w tym wydarzeniu. Wojska brytyjskie dokonały ogromnych zniszczeń w mieście. Dolley niezwłocznie wróciła do wcześniejszego programu przyjęć i spotkań, aby wspomóc administrację męża i poprawić wizerunek rządu. Pani Madison zajęła się również pracą charytatywną na rzecz lokalnej społeczności, pomagając powołać pierwszy w historii miasta sierociniec. Po skończonej prezydenturze państwo Madison powrócili do Montpelier. Po śmierci męża Dolley powróciła do miasta federalnego. Pełniła wtedy zupełnie inną rolę. Stała się waszyngtońską ikoną. Nie było wydarzenia, na które nie zostałaby zaproszona w charakterze gościa honorowego. Brała udział w inauguracji prezydenta, balach, oficjalnych kolacjach. Często przysłuchiwała się debatom w Kongresie. Jako pierwsza przesłała prywatną wiadomość telegraficzną. Była powszechnie poważana i szanowana. Dolley Madison zmarła 12 lipca 1849 r. w mieście, którego charakter pomogła ukształtować, w domu mieszczącym się tuż obok Domu Prezydenta, z którym była przez tyle lat związana.
From a Quacker girl to the best-known woman in the United States. Dolley Payne Madison’s life is truly remarkable. Especially interesting is her time in Washington D.C., the city built to be a symbol of American federalism. She lived there all together for a total of 26 years. In 1801 her husband, James Madison, became the secretary of state in the administration of Thomas Jefferson. Consequently, the whole Madison family moved to the new seat of government. During that time the federal city looked more like a swampy village than a nation’s capital. There were only a few households, boarding houses and unfinished federal buildings. The city turned out to be perfect for Dolley. The social scene almost didn’t exist and had to be established. That gave her a blank slate which she quickly filled up. Due to the president being a widower Dolley was asked to serve as a hostess during one of official dinners. She impressed Jefferson so much with the way she entertained guests that soon she became the official hostess of the President’s House. That gave her a unique position in Washington society and she had a perfect personality for the role. She was kind, warm and she made everybody feel comfortable. This position put her often in the middle of political events and diplomatic confrontations as was with the Merry Affair and gave her an opportunity to meet the greatest people of their times such as painter Gilbert Stuart, naturalist and explorer Alexander von Humboldt or explorers Meriwether Lewis and William Clark. Apart from her role in the President’s House she held her own drawing rooms which became the most popular events in the young society. After her husband’s inauguration in 1809 Dolley took over the reign over federal city with all the consequences. Now, she could give her own personal touch to the rules of protocols. She continued with her drawing rooms and state dinners adding “dove parties” to the scene. She celebrated the wedding of her sister, Lucy, the first one ever to take place in the President’s House. She was elegant in her attire and behavior but also very approachable. Every inch a queen. Madison’s second term was shadowed by war of 1812 which led to the most known picture of Dolley running from the President’s House with the portrait of George Washington in her arms. Since then several accounts appeared renouncing her story. Nevertheless, until her death she claimed her role in the event. British forces burned down most of the city. The picture was terrifying. Dolley quickly resumed her drawing rooms to give her fellow residents a feeling of unity. She also engaged in a charity co-founding the first orphanage in the city. After her husband’s retirement the family moved to Montpelier. The second time she resided in Washington took place after James Madison’s death. This time she came to the federal city in a new role as a Washington icon. No event could take place without her attendance. She visited the Capitol to listen to debates. She took part in president’s inauguration, official balls and state dinners. She was the first to send a private message through telegraph. She was well loved and respected until the last days. She died on July 12, 1849 in the city she helped to shape, in the house which faced the President’s House where she had spent so many days.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 223-251
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Norwidowe Quidam, czyli przypowieść o ludziach i kamieniach
Norwid’s Quidam or A Parable About People and Stones
Autorzy:: Feliksiak, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729320.pdf
Data publikacji:: 2020-05-04
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Norwid
Chateaubriand
Rzym
Grecja
chrześcijanie
Żydzi
człowiek
quidam
miasto
dom
kamienie
droga
rozmowa
ruch
zmiana
przypowieść
historia
wzór
Rome
Greece
Christians
Jews
man
city
home
stones
way
conversation
movement
change
parable
history
pattern
Opis:: A reinterpretation of the title of the poem on the basis of analysis of the semantic context of the uninflected work quidam as an indefinite pronoun is the starting point of the study. The author proves that the title Quidam is not restricted to a particular nameless protagonist, but it is a condensed sign of indeterminateness (not only personal) as a structural dominant of the poem. Hence it can only have an uninflected form. This is how Norwid always treated it. In the course of further argument the author justifies the proposition that the main subject of Quidam is Rome as the Eternal City, ever built anew on its ruins, maintaining the continuity of life for ages and being a sign of hope. The poem is a picture of the mature Empire in the epoch of Hadrian shown as the time of a slowly ripening coup, when in the multicultural environment Christianity grew, even if it was mysterious for many people and persecuted by the authorities. Interpreted in the context of F. R. Chateaubriand's Les Martyrs the parable is an equivocal reflection on the tragic character of history and on the role that heroic and often nameless sacrifice of people and stones of the city plays in building its meaning. It is also a reflection on how intolerance and weakness resulting from selfish conceit makes coexistence of various religions and cultures in mutual respect impossible.
Źródło:: Studia Norwidiana; 2008, 26; 17-48
0860-0562
Pojawia się w:: Studia Norwidiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Elements of Thomas Aquinas’ Theology of the Church in his Commentary on Letter to Ephesians
Na ścieżkach teologii Kościoła Tomasza z Akwinu w jego komentarzu do Listu do Efezjan
Autorzy:: Kubanowski, Andrzej T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2078875.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: Tomasz z Akwinu
List do Efezjan
tomizm biblijny
teologia Kościoła
Mistyczne Ciało
jedność
dom
miasto
łaska
Thomas Aquinas
Epistle to Ephesians
biblical Thomism
theology of the Church
Mystical Body
unity
house
city-state
grace
Opis:: Theological heritage of Thomas Aquinas isn’t based merely on systematical considerations of Christian doctrine, but also on many biblical commentaries. The biblical proclamation, which was subjected to proper medieval hermeneutic, is primary inspiration and necessary element of Thomas’ theology in all their branches, including likewise ecclesiology. Based on the text of commentary on Epistle to Ephesians in this paper is presented an outline of Aquinas’ theology of the Church. Due to analysis of crucial theological notions like: unity, Mystical Body of Christ, house, city-state, it is revealed an image of ecclesial community, which Thomas Aquinas draws from St. Paul’s exhortation and features as part of theological consideration. In this approach the unity of Christian represents ontological aspect, that means the way of community’s existence and goal of this existence, which isn’t an ultimate aim for the members but source to it. The unity is this an element in Aquinas ecclesiology, which binds all images of Church with themselves. Through the organic bound of peace in relationships and spiritual bound of faith the ecclesial community comprises the Mystical Body of Christ. The members in Mystical Body are united by the power of Head, namely Christ’s grace in the actual or possible way and different levels of personal union. The soul of Mystical Body is Holy Spirit, who fills up members by spiritual gifts, virtues and charisms coming from Christ and showing in concrete fellows, with concrete dispositions and abilities. So, if the Church exists in these christened people also express its second human nature, which has social and political aspects represented by visions of house (as family) and city-state. These ecclesiological perspectives, which also pay attention to particular aspects of Christ’s community, isn’t merely interesting, but up-to-date too and important for deeper understanding of Thomas Aquinas theological thoughts.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 73-85
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Prace konserwatorskie na terenie woj. krakowskiego w latach 1958-1968 : cz. I - zabytki architektury
Autorzy:: Pieńkowska, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/535981.pdf
Data publikacji:: 1971
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: prace konserwatorskie woj. krakowskiego 1958-1968
stare miasto w Tarnowie
Dom Gotycki w Nowym Sączu
wieża pofranciszkańska w Nowym Sączu
zabudowa drewniana w Lanckoronie
ruiny zamku w Korzkwi
konserwacja trwałych ruin
pałac w Zatorze
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1971, 1; 61-76
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: How the perception of the city and the house changes in the era of the coronavirus
Jak zmienia się postrzeganie miasta i domu w dobie koronawirusa
Autorzy:: Pinto Pérez, Blanca
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1623372.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: coronavirus and the house
coronavirus and cities
social network as an urban element
digitisation of public
and social space
confinement to the house
koronawirus a dom
koronawirus a miasto
komunikatory społeczne jako miejski element
digitalizacja
publicznej i społecznej przestrzeni
zamknięcie w domu
Opis:: Due to the coronavirus crisis, the meaning of concepts such as ‘urban space’ or ‘public space’ have been modified and will no longer work as they did before. This paper will discuss a new understanding of the city and the house caused by limiting interpersonal contacts to communication via social platforms. Current phenomena such as empty streets, loneliness or confined life has inspired artists and will be shown on the example of selected works.
Z powodu kryzysu związanego z koronawirusem, znaczenie pojęć takich jak „przestrzeń miejska” czy „przestrzeń publiczna” uległo modyfikacji, a one same nie będą dłużej działać tak, jak do tej pory. W niniejszym artykule omówione zostanie nowe rozumienie miasta i domu spowodowane ograniczeniem kontaktów międzyludzkich do komunikacji za pośrednictwem platform społecznych. Aktualne teraz zjawiska takie jak puste ulice, samotność czy życie w zamknięciu zawsze inspirowały artystów i pokazane zostaną w wybranych pracach
Źródło:: Państwo i Społeczeństwo; 2020, 3; 119-131
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:: Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Adaptacja dzielnicy staromiejskiej Torunia do potrzeb współczesnych
L’ADAPTATION DU QUARTIER DE LA VIEILLE VILLE DE TORUŃ AUX BESOINS DE LA VIE CONTEMPORAINE
Autorzy:: Rymaszewski, Bohdan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537589.pdf
Data publikacji:: 1965
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Toruń
toruńska Starówka
Stare Miasto w Toruniu
kościół farny Starego Miasta w Toruniu
kościół św. Jana
kościół św. Mikołaja
klasztor dominikanów
Brama Chełmińska w Toruniu
dzielnica Staromiejska
baszta Monstrancja
baszta obronna
zamek krzyżacki
ratusz staromiejski
kamienica „pod Gwiazdą"
Dom Kopernika
Muzeum Mikołaja Kopernika
kolorystyka fasad
kolorystyka pierzei
koloryt miasta
Opis:: Le territoire de la ville de Toruń é tait habité déjà à l’époque de la culture de Łużyce (1100—700 av.n.e.) e t au Bas Moyen-Âge. En 1233, la Vieille Ville ob tin t les droits municipaux et la Nouvelle Ville — en 1264. Vers 1230, le château de l’Ordre Teutonique fu t élevé à Toruń e t les faubourgs y o n t é té établis dans la seconde moitié du XHIe siècle. Malgré le manque de précisions quant aux détails des premières phases du développement de la ville, nous pouvons dire que le plan de la ville était déjà vaste au X IIle siècle. La Vieille Ville portait su rto u t un ca ractère commercial, alors que la Nouvelle Ville é tait peuplée surtout par les artisans. Au Moyen-Age, Toruń é ta it considéré comme l ’un des centres commerciaux les plus riches su r oe te rritoire . Sa richesse provenait avant tout du commerce maritime (les (bateaux arriv aien t p a r la Vistule). Au XVe siècle toute la ville av a it déjà 'des bâtiments en pierres e t en briques. Les édifices monumentaux — les églises, les hôtels de ville, ainsi que les maisons d’h ab ita tio n et les greniers égalaient — quant à l'architec ture e t l’a rt de construire — les bâtiments de ce genre des villes les plus riches de l’Europe du Nord. A l’époque de la Renaissance, du baroque e t du néoclassicisme, fo rt peu de nouveaux bâtiments fu re n t élevés, mais de nombreuses reconstructions fu ren t effectuées qui consistaient à changer les façades et l’aménagement des intérieurs. Les plus importantes modifications eurent lieu dans la seconde moitié du XIXe siècle lors de la démolition de certains bâtiments e t de la construction de nombreuses maisons d’habitation. P a r un heureux hasard, la situation économique de cette époque n ’a point permis de grands investissements et nombreux bâtiments historiques onlt ainsi été préservés. Le caractère distinct de l’ensemble à l’in té rieu r des anciens rempa rts a été preserve car vers la fin du XIXe siècle, à cause de la fortification de la ville, les autorités prusiennes se sont opposées à la pleine reconstruction des faubourgs 'démolis au début de ce siècle. Pendant les deux guerres mondiales Toruń n ’a presque pas été endommagé et les monuments historiques qui exista ient au début du XXe siècle ont survécu jUsqu’à nos jours et présentent actuellement l’un des plus précieux ensembles urbains médiévaux de la Pologne et de l’Europe du Nord. Le groupement principal de l’architecture ancienn e de lo r u ń est situé dans l’ancien q u artier qui comprend la Vieille Ville, la Nouvelle Ville e t le te rr itoire du château de ÎO rd re Teutonique. Lors de la vérification et de l’enregistrement des monuments architecturaux en Pologne, cet ensemble fu t classé dans le groupe „О” — le plus h au t classement qui n e compte en Pologne que 52 monuments historiques. L’Hôtel de Ville de la Vieille Ville, et trois églises: St. Jean, iSt. Jacques e t Notre-Dame, appa rtiennent aussi à cette classe. Le q u artier en question constitue le centre de la ville où sont concentrées toutes les institutions commerciales, de services, culturelles et administratives, ainsi que le sixième (de la population ce qui forme un excès de population dans ce quartier. En principe, les plans ne prévoient point le changement de cette fonction, mais als comptent décharger le centre en construisant un nouveau centre commercial e t de services et en déplaçant à peu près neuf milles habitants dans ides q uartiers nouveaux. L’on présume que le q u artier ancien reste ra toujours le centre culturel et touristique. Les plans prévoient la nécessité de ma intenir et de souligner le ca ractère distinctif de cet ensemble par une bande de verdure e t une voie de ceinture. La circulation des voitures à travers le q u artier ancien sera complètement éliminée et limitée à la voie de ceinture et au quai, lequel sera en même temps un (boulevard de promenade. Le long de l’ancienne rue Podmurna, su r le te rrain de l’ancienne ligne des fortifications médiévales qui sé p a ra ien t la Vieille Ville de la Nouvelle, les bâtiments 'd’aucune valeur historique seront démolis et de h au ts buissons seront plantés pour compléter les reste s des fortifications gothiques. Cette bande de verdure, en p assant par le territoire du château se liera avec le quai. Le château même (en ruines depuis 1454) se ra aménagé en „parc de ru in es’* — monument de la victoire à la Guerre de Treize Ans. Les ruines du rez-de-chaussée découvertes au cours des excavations seront préservées 'dans leur état actuel, les voûtes des caves seront reconstruites et une exposition se ra préparée dans ces caves. Dans tout le q u a rtie r ancien, o u tre les trav au x d’adaptation, le plan prévoit un grand nombre de trav au x ayant pour b u t d e souligner le rôle de ce q u artier en ta n t que monument historique — de la ville où naq u it Nicolas Copernic. Il y a un grand nombre de maisons bourgeoises d’une architecture trè s individuelle (la p lu p a rt du type maison-grenier du Moyen Âge, reconstruites plus ,tard) 'dont quelques dizaines possèdent encore une ancienne décoration architectonique des intérieurs. Ces maisons sont destinées à loger les institutions d ’u tilité publique. L’adaptation de ces 'bâtiments aux besoins actuels consiste à consolider leur construction, à introduire les nouvelles installations en respectant la disposition originale des parties décorées ou les plus caractéristiques (p. ex. les h au ts vestibules). Aux étages des an ciens greniers, la disposition des chambres se ra aménagée selon leur destination actuelle. Cela changera aussi les façades car, aiu lieu d e volets ou de contrevents en bois, il y au ra des vitres. Dans quelques cas seulement il se ra possible d e p rése rve r la disposition gothique sans aucun changement et d e m ontre r la fonction de l’ancienne maison bourgeoise, p. ex. comme un musée. C’est à cette fin q u ’est destinée la maison du XlVe siècle, rue Copernic 15, voisine de la maison où Coperniic vit le jour. Cette maison a complètement préservé sa décoration architectonique et fera fonction d ’exposition illu stran t l’ambiance des temps de Copernic (cette maison unie à la maison de naissance de Copernic deviendra un musée consacré au grand astronome). Les maisons ay a n t moins de valeur, re ste ro n t des maisons d’habitation e t leur valeur historique sera visible su rto u t à l’extérieur. Cela se lie au programme de l’arrangement de toutes les rues prévoyant que les éléments historiques des façades seront mis à jour après avoir enlevé les couches superposées sans aucun style. À l’occasion de ces trav au x on a constaté que les façades gothiques des maisons avaient des décorations picturales monochromes grises ou rouges. On a décidé de maintenir autant que possible le principe d ’intégralité de forme et de couleur dans l’expression architectonique en complétant oiu en reconstruisant la décoration en couleur qui correspond à la façade, te n a n t compte du fait que les rues ou leur parties sont des conglomérats de façades de styles différents. En même temps, en red ressan t l’alignement des rues, le plan prévoit l’assainissement des maisons elles-mêmes. Vu il’élan de l ’ancien p lan de la ville, cette question ne p résen tera aucune difficulté spéciale à Toruń. Outre les bâtiments faisan t face à la rue, il n ’y a pas beaucoup d’ailes n i d e pavillons h isto riques et, en général, ils n ’ont pas plus d’un étage; ces ailes et ces pavillons ainsi que les murs mitoyens ne seront pas démolis. Tenant compte d u fait qu’il y a des façades intéressantes dens les cours, le plan prévoit aussi l'arran g em en t de 'l’arch itec tu re à 1’ in térieu r des îlots.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1965, 4; 3-16
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki