Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mezenchymalne komórki macierzyste" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Komórki macierzyste w leczeniu złożonych przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Crohna
Autorzy:
Borycka-Kiciak, Katarzyna
Pietrzak, Anna
Kielar, Maciej
Tarnowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391870.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba Leśniowskiego-Crohna
komórki macierzyste
leczenie
mezenchymalne komórki macierzyste
nieswoiste choroby zapalne jelit
przetoki okołootbytnicze
Opis:
Leczenie przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Crohna jest wymagające i obarczone wysokim odsetkiem niepowodzeń, co zmusza klinicystów do poszukiwania nowych, skuteczniejszych metod terapeutycznych. Jedną z takich opcji jest miejscowe zastosowanie mezenchymalnych komórek macierzystych pochodzących z tkanki tłuszczowej. Dzięki swojej multipotencjalności i wielokierunkowemu mechanizmowi działania wspomniane komórki stanowią obiecujące narzędzie małoinwazyjnego zaopatrywania złożonych przetok okołoodbytniczych, niereagujących na dotychczasowe leczenie, o dużej skuteczności i korzystnym profilu bezpieczeństwa. Niniejsza praca prezentuje aktualną wiedzę na temat mechanizmów działania i sposobu wykorzystania mezenchymalnych komórek macierzystych w leczeniu przetok okołoodbytniczych, a także wyniki skuteczności i bezpieczeństwa ich zastosowania w leczeniu okołoodbytniczej choroby Crohna na podstawie dostępnej literatury.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 38-47
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótki przegląd na temat komórek macierzystych
A short overview of stem cells
Autorzy:
Kmiecik, B.
Skotny-Krakowian, A.
Rybak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261099.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
embrionalne komórki macierzyste
indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste
mezenchymalne komórki macierzyste
embryonic stem cells
induced pluripotent stem cells
mesenchymal stem cells
Opis:
Wykorzystanie komórek macierzystych może mieć duży potencjał w medycynie. Stale jednak toczą się debaty, jakie rodzaje komórek macierzystych powinny być w przyszłości wykorzystywane w celach regeneracyjnych. W poniższej pracy dokonano porównania embrionalnych, indukowanych pluripotencjalnych i somatycznych komórek macierzystych. Jednak, by bezpiecznie wykorzystywać komórki macierzyste do regeneracji ciała ludzkiego, należy jeszcze dokładniej poznać mechanizmy ich działania. Z tego powodu Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) już w 2006 roku zdecydowała się na opracowanie procedur, które mają zapewnić bezpieczeństwo pacjentom korzystającym z terapii opartych na komórkach macierzystych.
Applications of stem cells has a huge medical potential. However, among scientists there is an ongoing debate, concerning which stem cells should be used in the future for regeneration purposes. This paper presents a comparison of embryonic, induced pluripotent, and somatic stem cells. Gaining a better understanding of the molecular functioning of stem cells will probably lead to more efficient treatment methods for many incurable diseases. For this reason, American agency for Food and Drug Administration (FDA) established some general procedures, which, to some degree, should ensure the safety of experimental stem cell therapies.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2015, 21, 1; 40-45
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie wielokrotnych podań mezenchymalnych komórek macierzystych pochodzących z galarety Whartona w leczeniu niepełnego uszkodzenia rdzenia kręgowego – opis przypadku
Multiple applications of mesenchymal stem cells derived from Wharton’s jelly in the treatment of incomplete spinal cord injury – case report
Autorzy:
Milczarek, Olga
Kwiatkowski, Stanisław
Majka, Marcin
Swadźba, Patrycja
Swadźba, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970180.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
mezenchymalne komórki macierzyste (MSC)
galareta Whartona
niepełne uszkodzenie rdzenia kręgowego
medycyna regeneracyjna
mesenchymal stem cells (MSC)
Wharton’s jelly
incomplete spinal cord injury regenerative medicine
Opis:
Wprowadzenie: Przerwanie ciągłości rdzenia kręgowego pozostaje chorobą nieuleczalną, prowadzącą do utraty czynności neurologicznych i mechanicznych poniżej poziomu uszkodzenia. Wciąż brakuje skutecznego sposobu leczenia tego typu urazów. Terapie komórkowe są rozwijającym się intensywnie nowym sposobem leczenia, który może prowadzić do regeneracji uszkodzonego rdzenia kręgowego. Celem niniejszej pracy jest ocena bezpieczeństwa i potencjalnej skuteczności podania macierzystych komórek mezenchymalnych z galarety Whartona (Wharton’s Jelly Mesenchymal Stem Cells – WJMSC) u pacjenta z niekompletnym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego. Materiał i metody: Pacjent z niecałkowitym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego na poziomie Th11–12, oceniony w skali ASIA (American Spinal Injury Association Impairment Scale), został zakwalifi kowany do eksperymentalnej terapii z wykorzystaniem komórek WJMSC. U pacjenta przeprowadzono terapię polegającą na pięciokrotnym podaniu komórek WJMSC, co trzy miesiące kolejna dawka. Wyniki: W trakcie terapii nie odnotowano skutków ubocznych bezpośrednio związanych z leczeniem eksperymentalnym. Po każdym podaniu WJMSC zaobserwowano stałą poprawę neurologiczną, a co za tym idzie – poprawę jakości życia. Wynik skali ASIA pacjenta zmienił się z A/B na C/D. Poziom czucia obniżył się istotnie, z Th12 do L3–4. Pacjent odzyskał umiejętność poruszania nogami w podporze, wykorzystując czynną ruchomość mięśni czworogłowych obustronnie z przewagą kończyny dolnej lewej. EMG, ENG i SEP (Somatosensory Evoked Potentials – SEP) obiektywnie potwierdziły poprawę. Wnioski: Wyniki leczenia WJMSC wskazują na obiektywną poprawę, uzyskaną u pacjenta z przewlekłym, niekompletnym uszkodzeniem rdzenia kręgowe
Introduction: Interruption of the spinal cord’s continuity remains an incurable disease, leading to loss of neurological and mechanical functions below the level of damage. Until now, there are no effective ways to treat patients with this type of injury. Cellular therapies are an intensively developing new method of treatment that can lead to the regeneration of a damaged spinal cord. The aim of this study was to assess the safety and potential efficacy of Wharton’s Jelly Mesenchymal Stem Cells (WJMSC) in a patient with an incomplete disruption of the spinal cord’s continuity. Material and methods: A patient with incomplete discontinuation of the spinal cord at Th11–12 level was qualified for experimental therapy using WJMSCs. The patient was rated according to American Spinal Injury Association Impairment Scale (ASIA). The patient underwent a five-time administration of WJMSCs every 3 months. Results: During the therapy there were no side effects directly related to the experimental treatment. After each administration of WJMSC, permanent neurological improvement was observed, followed by improvement in quality of life. The patient’s ASIA score changed from A/B to C/D. The level of sensation decreased significantly from Th12 to L3–4. The patient regained the ability to move his legs in the support, using the active mobility of the quadriceps muscles on both sides with the advantage of the left lower limb. EMG, ENG and SEP objectively confirmed the improvement. Conclusions: The results of WJMSCs treatment indicate an objective improvement in the patient with chronic incomplete spinal cord injury.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 3; 135-147
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie sterydoopornej ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi
Treatment of steroid-resistant acute graft-versus-host disease
Autorzy:
Rzepecki, Piotr
Gawroński, Krzysztof
Młot, Beata
Oborska, Sylwia
Pielichowski, Wojciech
Waśko-Grabowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031062.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute graft-versus-host disease
allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
extracorporeal photopheresis
leczenie ratunkowe
mesenchymal stem cells
mezenchymalne komórki macierzyste
ostra choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi
przeszczepienie alogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych
salvage treatment
zewnątrzustrojowa fototerapia
Opis:
Use of allogeneic hematopoietic stem cell transplantation is increasing continuously as a consequence of continuing progress of medical techniques, allowing implementation of this procedure even in patients where previously it was considered contraindicated. It is successfully used in the treatment of both several hematologic malignancies and other conditions. Still, a major concern remains the development of graft-versus-host disease (GvHD) as a complication of this kind of therapy. Treatment of choice in acute forms of stage II-IV GvHD are steroids (prednisolone, 1-2 mg/kg/d) combined with calcineurin inhibitors (cyclosporine A or tacrolimus). Steroid-resistant patients constitute a considerable therapeutic challenge, as they require enhanced immunosuppression. Standard management of these patients depends on experiences of particular center and usually an individual therapeutic strategy is warranted. No controlled clinical trials are available, documenting a favorable effect on survival of a particular salvage procedure in the setting of a steroid-resistant GvHD. In this situation, the following agents may be used: mycophenolate mofetil, methotrexate, pentostatin, mTOR inhibitors, anti-TNF-α and anti-IL-2 antibodies as well as mono- and polyclonal anti-T-lymphocyte antibodies. Non-pharmacological options include the use of extracorporeal photopheresis and infusion of allogeneic mesenchymal stem cells. In order to improve its effectiveness, salvage therapy should be instituted as quickly as possible, at best during the first 2 weeks after diagnosis of GvHD. Nevertheless, overall effectiveness and toxicity of most therapeutic modalities are far from satisfactory. Current research focuses on regulatory T-lymphocytes and small molecules affecting signal transmission between antigen-presenting cells and effector cells.
Zastosowanie przeszczepiania alogenicznych komórek macierzystych krwiotworzenia stale wzrasta z uwagi na stały postęp technik medycznych, pozwalających na kwalifikację do wykonania tej procedury u chorych, którzy uprzednio mieli do niej przeciwwskazania. Jest ona z powodzeniem stosowana w leczeniu wielu nowotworów hematologicznych oraz innych schorzeń. Nadal poważnym problemem pozostaje rozwój choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD) jako powikłanie użycia tej formy terapii. Leczeniem z wyboru ostrej postaci GvHD w stopniu II-IV są glikokortykoidy (prednizolon) w dawce 1-2 mg/kg/dziennie, w połączeniu z inhibitorami kalcyneuryny (cyklosporyna A lub takrolimus). Chorzy stery-dooporni stanowią bardzo poważny problem terapeutyczny, wymagają bowiem nasilenia immunosupresji. Standard postępowania u tych pacjentów zależy od doświadczeń ośrodka leczącego i zazwyczaj obowiązuje indywidualne podejście do chorego. Brakuje kontrolowanych badań klinicznych udowadniających wpływ na przeżycie konkretnego postępowania ratunkowego w leczeniu sterydoopornej ostrej GvHD. Można zastosować w tej sytuacji: kwas mykofenolowy, metotreksat, cyklofosfamid, pentostatynę, inhibitory mTOR, przeciwciała przeciwko TNF-a czy IL-2 oraz mono- i poliklonalne przeciwciała skierowane przeciwko limfocytom T. Opcje niefarmakologiczne obejmują użycie zewnątrzustrojowej fotote-rapii czy alogenicznych mezenchymalnych komórek macierzystych. W celu poprawy jego skuteczności leczenie ratunkowe w przypadku stwierdzenia sterydooporności powinno być zastosowane jak najszybciej, najlepiej w ciągu 2 tygodni od rozpoznania GvHD. Niemniej jednak ogólna skuteczność i toksyczność większości podejść terapeutycznych są niezadowalające. Przyszłość to zastosowanie regulatorowych limfocytów T czy użycie małych cząsteczek wpływających na przekazywanie sygnału pomiędzy komórkami prezentującymi antygen a komórkami efektorowymi.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 253-263
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies