Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metody biologii molekularnej" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Diagnostyka laboratoryjna grypy
Laboratory diagnosis of influenza
Autorzy:
Byambasuren, Sainjargal
Brydak, Lidia B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034902.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
badanie diagnostyczne
grypa
metody biologii molekularnej
metody serologiczne
Opis:
Influenza has always been and still is the cause of considerable morbidity and, consequently, frequent multiorgan complications, often irreversible and even fatal. It is an acute infectious disease caused by type A, B and C viruses, members of the family Orthomyxoviridae. Infections caused by the influenza virus are reported in every epidemic season. Influenza infections should be considered not only in the aspect of health, but also in the quantifiable, measurable economic aspect. For many years, influenza has been one of the basic priorities of public health. Virological and epidemiological surveillance of influenza, which is implemented in each epidemiological season, is one of the key elements of public health. Virological surveillance involves laboratory confirmation of infection, while epidemiological surveillance involves monitoring of actual and suspected cases of influenza. Laboratory diagnosis is performed to confirm influenza virus antigen in the material collected from the patient, isolate the virus and confirm viral infection based on increased serum antibody levels. Isolating influenza viruses that circulate in a given epidemiological season is necessary to prepare a vaccine against influenza. An early and correct virological diagnosis of respiratory infection, with particular reference to influenza, is currently of great importance in terms of both medical and economic aspects. The paper discusses influenza diagnostic methods currently used in Poland to help physicians in deciding whether laboratory confirmation of diagnosis is justified in the aspect of possible treatment to avoid influenza-induced multiple organ complications.
Grypa była i jest przyczyną licznych zachorowań, a w konsekwencji niejednokrotnie wielonarządowych powikłań pogrypowych, często nieodwracalnych komplikacji prowadzących do zgonu. To ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirus grypy typu A, B, C należący do rodziny Orthomyxoviridae. Zakażenia wywoływane przez wirus grypy rejestrowane są w każdym sezonie epidemicznym. Infekcje grypowe należy rozpatrywać nie tylko w aspekcie zdrowotnym, ale również policzalnym, wymiernym aspekcie ekonomicznym. Grypa od wielu lat należy do podstawowych priorytetów zdrowia publicznego. Jednym z istotnych elementów zdrowia publicznego jest wirusologiczny i epidemiologiczny nadzór nad grypą, prowadzony w każdym sezonie epidemicznym. Nadzór wirusologiczny obejmuje laboratoryjne potwierdzenia zakażenia, natomiast nadzór epidemiologiczny to monitoring przypadków zachorowań i podejrzeń zachorowań na grypę. Diagnostyka laboratoryjna grypy polega na potwierdzeniu antygenu wirusa grypy w materiale pobranym od chorego, wyizolowaniu wirusa grypy oraz potwierdzeniu zakażenia wirusem grypy na podstawie wykrycia przyrostu poziomu przeciwciał w surowicy. Wyizolowanie krążących wirusów grypy w danym sezonie epidemicznym jest niezbędne w celu przygotowania szczepionki przeciwko grypie. Przeprowadzenie możliwie wcześnie prawidłowej diagnostyki wirusologicznej infekcji układu oddechowego, ze szczególnym uwzględnieniem grypy, ma bardzo duże znaczenie, zwłaszcza obecnie, zarówno pod względem leczniczym, jak i ekonomicznym. W niniejszym artykule przedstawione zostały aktualnie stosowane w Polsce metody diagnostyki grypy – zawarte w nim informacje mają pomóc lekarzom w podjęciu decyzji o zasadności laboratoryjnego potwierdzenia diagnozy w aspekcie możliwości leczenia w celu uniknięcia wielonarządowych powikłań pogrypowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 286-292
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody PCR-DGGE w mikrobiologii sądowej
Use of the PCR-DGGE method in forensic microbiology
Autorzy:
Ziembińska-Buczyńska, Aleksandra
Kraśnicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055013.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
metody biologii molekularnej
PCR-DGGE
DNA fingerprinting
ślad mikrobiologiczny
mikrobiom naskórka
molecular biology methods
microbiological trace
epidermal microbiome
Opis:
W oparciu o najnowsze doniesienia mikrobiologii sądowej możliwe jest powiązanie sprawcy z dowodem w postępowaniu śledczym na podstawie analizy molekularnej materiału mikrobiologicznego. Wiadomo, że występujący na powierzchni naskórka człowieka mikrobiom jest nie tylko gatunkowo, ale i osobniczo specyficzny. Korzystając z tej informacji, można powiązać użytkownika danego przedmiotu (np. urządzenia elektronicznego) z takim sprzętem poprzez naniesiony w trakcie użytkowania, właściwy tylko danemu użytkownikowi, specyficzny mikrobiom. Korzystając z metod opartych na tzw. genetycznym odcisku palca (DNA fingerprinting) zbiorowiska bakterii, porównywano zgodności struktury zbiorowiska mikroorganizmów pobranych z naskórka dłoni oraz obudowy telefonu komórkowego u czternastu uczestników badania. W tym projekcie wykorzystano metodę łańcuchowej reakcji polimerazy z elektroforezą w gradiencie denaturacji PCR-DGGE (ang. Polymerase Chain Reaction – Denaturing Gradient Gel Electrophoresis). Uzyskana analiza pozwoliła na otrzymanie wyników wskazujących na wysoką zbieżność struktury genotypowej próbek pochodzących od użytkownika z mikrobiomem pobranym z jego telefonu. Metoda PCR-DGGE może być wykorzystywana jako skriningowa, poprzedzająca dodatkowe analizy potwierdzające.
The latest reports on the subject of forensic microbiology indicate that it is possible to link a perpetrator of an offence to the evidence, based on molecular analysis of microbiological material. The microbiome of human epidermis is known to be species- and individual-specific. This knowledge can be used towards finding a match between the object (e.g. electronic device) and the user, based on the individual-specific microbiome deposited onto the object’s surface. The DNA fingerprinting-based methods were used to compare similarities in the structures of bacterial communities collected from the epidermis of 14 study subjects and the housings of their mobile phones. This study was based on the Polymerase Chain Reaction – Denaturing Gel Electrophoresis method. The results obtained revealed a high degree of similarity between the structure of bacterial genotypes present on the users’ epidermis and the microbiomes recovered from their mobile phones. PCR-DGGE can be used as the screening method, preceding the additional confirmatory analyses.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2016, 292; 15-21
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lekooporność nicieni żołądkowo-jelitowych kóz. Część I. Epidemiologia, przebieg kliniczny i rozpoznawanie inwazji
Resistance to antihelmintics in gastro-intestinal nematodes in goats. Part I. Epidemiology, clinical course and infection recognition
Autorzy:
Mickiewicz, Marcin
Czopowicz, Michał
Moroz, Agata
Szaluś-Jordanow, Olga
Nalbert, Tomasz
Markowska-Daniel, Iwona
Kaba, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22181080.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
kozy
epidemiologia
Trichostrongylidae
Haemonchus contortus
cykl rozwojowy
przebieg inwazji
diagnostyka laboratoryjna
identyfikacja
metody biologii molekularnej
metoda hodowli larw inwazyjnych
pasożyty zwierząt
inwazja pasożytnicza
łańcuchowa reakcja polimerazy
nicienie żołądkowo-jelitowe
anthelmintics resistance
gastrointestinal nematodes
goats
Opis:
This article presents the major genera and species of gastrointestinal nematodes found in goats, along with appropriate diagnostic methods. Many health problems in goat herds are related to the infection gastrointestinal nematodes. In Poland, the most common goat nematodes belong to the species H. contortus and to genera Trichostrongylus and Teladorsagia. The clinical signs of infection are non-specific and include diarrhoea, pale mucous membranes, oedema of soft tissues, and weight loss. Diagnosis is based on qualitative (simple flotation), and quantitative (McMaster’s method), and larvoscopic methods (Baermann’s method). Differentiation of the species and genus of gastrointestinal nematodes is carried out using invasive larvae culture methods and molecular biology (PCR) methods.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 01; 47-52
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody biotechnologiczne w utrzymaniu i ocenie zasobow genowych
Autorzy:
Niemirowicz-Szczytt, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796044.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
hodowla roslin
zasoby genowe
kultury tkankowe
techniki biologii molekularnej
hodowla in vitro
rosliny uzytkowe
metody oceny
Opis:
Biotechnologia roślin wykorzystuje dla swoich celów techniki kultur tkankowych i biologii molekularnej. Techniki te są użyteczne w ochronie i ocenie zasobów genowych. Techniki kultur tkankowych zastosowano do mnożenia i utrzymywania materiałów kolekcyjnych, szczególnie dla gatunków rozmnażających się wegetatywnie, takich jak: Solanum, Ipomea lub Coffea. O ile to jest możliwe, rozmnożone in vitro rośliny, przechowywane są w warunkach spowolniających wzrost (obniżona temperatura i intensywność światła), co pozwala na przechowywanie pojemników z roślinami do 2 lat bez potrzeby pasażowania. W miarę rozwoju technik związanych z izolacją, oczyszczaniem, klonowaniem, manipulowaniem i charakterystyką DNA coraz częściej przechowuje się wybrane fragmenty, a nawet całe biblioteki DNA (cDNA). W takiej formie mogą podlegać wymianie między instytucjami na całym świecie. Do charakterystyki różnorodności biologicznej w kolekcjach można wykorzystywać markery molekularne. Polimorfizm DNA pozwala na charakterystykę struktury populacji, na ujawnianie duplikatów, na sprawdzanie czystości próby czy też na szukanie prób z odpowiednimi genami. Jednak nie każda metoda molekularna jest jednakowo przydatna do charakterystyki roślin. Podejmując decyzję o zastosowaniu metody (RFLP, RAPD, AFLP, SSR) trzeba odpowiedzieć na pytania: a) czy uzyskamy odpowiedni polimorfizm? b) czy metoda jest powtarzalna? c) jak można przechowywać uzyskane w trakcie analiz dane? d) jakie są koszty? W pracy przedstawiono próbę oceny aktualnie stosowanych metod pod kątem postawionych pytań.
Plant biotechnology employs tissue culture and molecular biology techniques which prove to be useful for maintaining and estimating genetic resources. The tissue culture technique has been applied in plant collection propagation and maintenance, particularly for vegetatively propagated crops, such as Solanum, Ipomea or Coffea. If it is possible, plant material is stored in the conditions slowing down its growth (lower temperature and diffuse light) so that the storage time can be prolonged up to 2 years and there is no need to refresh the medium. Another type of storage which is becoming more and more popular consists of isolation, purification, cloning, manipulation and identification of DNA. Selected fragments or even whole DNA libraries (cDNA) can easily be stored and then used for exchange between different genetic resource institutions all over the world. In order to characterise germplasm diversity, it is possible to use molecular markers. Molecular techniques implementing DNA polymorphism allow to characterise the population structure, reveal duplicates, check sample homogeneity and identify the sample with required gene. However, not every molecular method is equally suitable for germplasm characterisation. In order to make the proper choice among the recently applied methods: RFLP, RAPD, AFLP or SSR, it is necessary to answer the following questions: - will the polymorphism level be adequate? - is the method reproducible? - how can we store and use the data obtained? - what are the costs? The paper makes an attempt to evaluate the most common methods with respect to these qualities.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 509-517
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies